گروه فرهنگ و هنر: صحبت از برخی قهرمانان این مرزوبوم آنقدر سخت و پیچیده است که حتی روایت مردانگی آنها را هم به رشته تحریر درآوردن سخت است. شهید لاجوردی از آن دست قهرمانانی است که از شیفتگی به فوتبال و دویدن میان کوچه پس‌کوچه‌های خاکی، به مهران و طلائیه، مسلم و خیبر رسید و اسماعیل‌وار به قربانگاه عشق رفت. شدت علاقه‌اش به فوتبال آنقدر زیاد بود که با بچه‌های محل تیم تشکیل داد و بعدها عضو تیم جوانان پرسپولیس شد. وی پس از پیروزی انقلاب به عضویت رسمی سپاه درآمد و با گذراندن دوره آموزش عمومی و تخصص زرهی به جبهه رفت. شهید لاجوردی به سبب تیپ شخصیتی که در محله‌های خانی‌‌آباد، آب موتور دولاب و شکوفه تهران داشت، فردی داش‌مشدی و به قول قدیمی‌ها با‌مرام بود. همیشه لباس‌های مرتب، تمیز و اتو کشیده می‌پوشید، حتی پشت جبهه شلوار لی به پا داشت، برای همین کسی فکر نمی‌کرد وی فرمانده گردان زرهی امام سجاد(ع) و پیاده بلال حبشی از لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) باشد. 

«روزهای لاجوردی» به قلم مریم عرفانیان به زندگینامه شهید سیدمهدی لاجوردی پرداخته است. 

کتاب «روزهای لاجوردی» در ۳۱ فصل و به سبک مستند داستانی و با زاویه دید دانای کل نوشته شده‌ است؛ دلیل این نوع از نگارش آن است که در برخی موارد امکان داستانی کردن بخش‌هایی از وقایع و رخداد‌ها وجود نداشت. «مریم عرفانیان» نویسنده کتاب «روزهای لاجوردی» در گفت‌وگو با «وطن‌امروز»، از انگیزه و هدفش برای تالیف این کتاب می‌گوید: بیش از هر چیز، علاقه‌مندی به این حوزه و ترویج ایثار و شهادت و از خودگذشتگی آدم‌هایی که هنوز یاد و خاطره آنها در ذهن بازماندگان‌شان باقی ‌است و اینکه منابع، اسناد و ناگفته‌های بسیاری در این حوزه باقی‌ است که باید به دست مخاطبان برسد. طبق فرمایش مقام معظم رهبری این جنگ، گنجی است تمام نشدنی. 

«روزهای لاجوردی» بیست‌و‌هفتمین کتاب از مجموعه بیست‌و‌هفتمی‌‌هاست که به زندگی ‌سردار شهید سید‌مهدی لاجوردی از فرماندهان زرهی گردان امام سجاد(ع) لشکر 27 محمد‌ رسول‌الله(ص) می‌پردازد. 

کتاب حاضر مخاطب را با متنی جذاب و خواندنی با واقعیت‌‌های زندگی سردار شهید از دوران کودکی تا زمان شهادت و بر اساس مصاحبه‌‌هایی که با خانواده و دوستان و همرزمانش شده به دور از بزرگنمایی، شعارزدگی و خیال‌پردازی رو‌به‌رو می‌کند. من معتقدم شهید خودش باید نویسنده کتابش را انتخاب کند، این سرگذشت هم یکی از آن مواردی بود که به سفارش انتشارات ۲۷ بعثت، قرعه نوشتنش به نام من خورد. نویسنده باید پس از استخراج منابع آن را به بهترین شکل به مخاطبان عرضه کند. هر کتاب با سختی و در طول سال‌ها نوشته می‌شود و حاصل کار چندین نفر است؛ از مصاحبه و تدوین و بازنویسی‌ بگیر تا مراحل بعدی کارشناسی، ویراستاری، صفحه‌آرایی و طرح جلد و... تا در نهایت به دست مردم می‌رسد. انتظار می‌رود دستگاه‌های فرهنگی با تبلیغ و توزیع به موقع و صحیح در عرضه آن به مخاطبان همت کنند. 

وی درباره تاثیر نوشتن در حوزه دفاع‌مقدس برای نسل جوان بیان داشت: اکنون بیشتر خوانندگان کتب دفاع‌مقدس و ادبیات مقاومت نسل جوان هستند و این نشان می‌دهد ادبیات پایداری جایگاه خوبی بین آنان پیدا کرده است. فضای مجازی بستر خوبی است برای تبلیغ، ترویج و توزیع کتاب. در این فضا می‌توان با ساخت پادکست یا موشن و حتی خوانش بخش‌هایی از کتاب به معرفی آن بین مردم کمک شایانی کرد. 

عرفانیان تصریح کرد: مهم‌ترین نکته‌ای که این کتاب با مخاطب در میان می‌گذارد این است که آدم‌ها را با دید ظاهری قضاوت نکنیم. 

سیدمهدی را با اینکه همه اهالی محل می‌شناختند ولی وقتی او را با تی‌شرت، شلوار لی، کفش ورزشی، موهای مجعد بلند و گاهی محاسن کوتاه می‌دیدند باور نمی‌کردند سپاهی باشد و اهل جبهه. شهید سیدمهدی لاجوردی جوانی خاص بود. 

او پیش از اینکه به جبهه برود به زبان عامی بزن بهادر محله بود و هم محله‌ای‌ها او را لوطی‌منش می‌شناختند؛ پسری که ظاهری متفاوت داشت اما پس از وارد شدن به عرصه جنگ، دیگر به سختی می‌شد او را همان آدم سابق دانست. سیدمهدی در آتش جنگ کاملا عوض شده و این تحول شخصیت برایم بسیار جالب بود. 

او گردان «بلال حبشی» را با سربازان وظیفه که برای خدمت سربازی وارد جبهه شده بودند، تشکیل داد به طوری که شرکت در عملیات با این افراد کمی سخت بود اما شهید سیدمهدی لاجوردی پس از مدتی کوتاه به شیوه‌ای با آنان برخورد کرد و آنان را آموزش داد که این گردان به عنوان یکی از گردان‌های پدافندی شناخته شد. پیشنهاد می‌کنم جوانان حتما پویایی این شخصیت را مطالعه کنند. 

وی با اشاره به مهم‌ترین هدف و پیام این کتاب گفت: این نخستین کتابی بود که تماما درباره گردان زرهی نوشته می‌شد. زرهی در کتاب‌های قبل پیشینه‌ای نداشت، بویژه اینکه در بعضی عملیات‌ها گردان زرهی نقش بسیار مهمی در پیشروی عملیات داشت اما در کمتر کتابی آن هم به‌ صورت جزئی بیان شده بود. در این کتاب با مصاحبه با همرزمان شهید که در گردان زرهی و عملیات شرکت کرده بودند، توانستیم بخش اندکی از فعالیت‌ها و سختی‌های این عزیزان را بازگو کنیم. جنگ تحمیلی، جنگی نامقدس و منزجر‌کننده بود که حکومت صدام، به مدت 8 سال، میهن عزیزمان را مورد حمله قرار داد اما دفاع مقدس با ایستادگی نوجوانان، جوانان و مردم دلیر سرزمین ما، حماسه‌ای بی‌بدیل آفرید که در دل آن گذشت، فداکاری، ایثار، همکاری، صبوری، مقاومت، توکل و خیلی نکات اخلاقی و خداپسندانه را می‌توان دید که باعث شد دشمن تا دندان مسلح، به‌رغم تمام حمایت‌های شرق و غرب ناگزیر به عقب‌نشینی و شکست شود. 

عرفانیان درباره فرآیند جمع‌آوری و تدوین اسناد و مدارک در این کتاب یادآور شد: کار تحقیق برعهده خانم زهرا زمانی بود که طی ماه‌ها مصاحبه‌های اولیه را از طریق انتشارات 27 بعثت با خانواده شهید و تعداد زیادی از همرزمان وی انجام داد. همچنین موقع نوشتن کتاب، فصل به فصل در تحقیق و پژوهش مرا همراهی کردند. کارشناس تحقیق نیز آقای علیرضا زمانی و دبیر پروژه نویسنده خوب کشورمان آقای جواد کلاته عربی بودند. 

من فقط مصاحبه‌های تکمیلی چند فصل را برای نهایی شدن چند عملیات با 3-2 نفر از همرزمان برعهده داشتم. تصاویر انتهای کتاب و شرح عکس‌ها نیز توسط انتشارات ۲۷ بعثت اضافه شد. 

******

گروه بین‌الملل: امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه بامداد دیروز پس از تماس ویدئویی با اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، در کنفرانس خبری از شهروندان فرانسوی خواست با کاهش مصرف انرژی در این کشور در هفته‌ها و ماه‌های آتی، کمک کنند خطر سهمیه‌بندی‌ها در فصل زمستان رفع شود. به گزارش خبرگزاری فرانس 24، رئیس‌جمهور فرانسه در این نشست خبری هشدار داد در صورت ناکافی بودن تلاش‌های داوطلبانه، ممکن است در ماه‌های آینده سهمیه‌بندی اجباری انرژی مورد بررسی قرار گیرد. وی گفت طرح‌های سهمیه‌بندی انرژی در حال آماده‌سازی است و به‌ عنوان آخرین راه‌حل خواهد بود. رئیس‌جمهور فرانسه از مشاغل و خانوارهای فرانسوی خواست در مصرف انرژی از جمله با خاموش کردن سیستم گرمایشی و تهویه مطبوع صرفه‌جویی کنند. مکرون افزود از آنجا که بیش از نیمی از نیروگاه‌های هسته‌ای این کشور به دلایل فنی تعطیل شده‌اند، فرانسه به همبستگی اروپا در موضوع برق نیاز دارد. مکرون 2 هفته قبل هم در اظهاراتی با اشاره به مسائل و مشکلات پیش ‌روی کشورش تاکید کرد دوره فراوانی و بی‌مبالاتی به پایان رسیده و زمان فداکاری فرا رسیده است. رئیس‌جمهور فرانسه 24 آگوست سال جاری در نشست هیات وزرا که در کاخ الیزه برگزار شد، درباره تغییراتی که کشورش با آن مواجه است، گفت: دوره «فراوانی» و «بی‌مبالاتی» به پایان رسیده و زمان فداکاری است. وی در اظهاراتی کوتاه پیش از سخنان الیزابت بورن، نخست‌وزیر فرانسه به مجموعه‌ای از تغییراتی که فرانسه در ماه‌های اخیر با آن مواجه شده اشاره کرد و گفت: ما بیش از هر چیز در حال تجربه تغییر و تحولاتی عظیم هستیم. مکرون افزود: ما از چند سال قبل در حال تجربه پایان تدریجی دوره‌ای هستیم که می‌توان از آن با عنوان «فراوانی» یاد کرد. دوره نقدینگی بدون هزینه، فراوانی تولید و فناوری که به نظر می‌رسید همیشه در دسترس باشد اما امروز به پایان رسیده است. رئیس‌جمهور فرانسه با اشاره به لزوم فداکاری در این دوران و اذعان به «پایان فراوانی خاک، مواد اولیه و آب» همگان را به اتخاذ تدابیری برای مواجهه با پیامدهای این دوره پایانی دعوت کرد. در همین حال «الیزابت بورن» نخست‌وزیر فرانسه هم به شهروندان این کشور در زمینه احتمال قطع برق در ماه‌های پیش رو هشدار داد. بورن گفت این وضعیت تا حدی به دلیل پیامدهای جنگ در اوکراین و همچنین تعطیلی برنامه‌ریزی شده نیمی از ۵۶ نیروگاه هسته‌ای فرانسه برای تعمیر و نگهداری است. فرانسه برای حدود ۶۷ درصد از برق خود به انرژی هسته‌ای و حدود 7 درصد نیز به گاز متکی است. 

رایزنی مکرون با صدراعظم آلمان برای تامین بخشی از گاز ژرمن‌ها در شرایطی است که نیروگاه‌های فرانسه خود با مشکل تامین گاز برای تولید برق مواجهند. «وطن‌امروز» پیش از این در گزارشی مفصل درباره افزایش قیمت برق در اروپا نوشت قیمت برق در این قاره به حدی افزایش یافته است که اکنون معادل یک بشکه نفت 1000 دلاری معامله می‌شود. در این گزارش آمده است: موج گرما تقاضا برای برق را افزایش داده و از طرف دیگر خشکسالی و پایین آمدن سطح آب رودخانه‌های اروپا، تولید برق توسط توربین‌های آبی را کاهش داده است. همچنین تشدید این شرایط باعث شده است امکان استفاده از آب رودخانه برای خنک‌سازی نیروگاه‌های هسته‌ای کاهش یابد و تولید برق از این مسیر نیز به مشکل خورده است. این شرایط باعث شده است نیروگاه‌های زغال‌سنگ نقش پررنگ‌تری را در تولید برق ایفا کنند که همین امر باعث رکوردزنی قیمت زغال‌سنگ نیز شده است؛ موضوعی که مسائل زیست محیطی در این قاره را عملا به حاشیه برده است. 

 

* اولین تکانه‌های هشدار مکرون

یک روز پس از هشدار مکرون درباره احتمال قطع برق در فرانسه، خبرگزاری یورونیوز از تعطیلی مجموعه‌ای مشتمل بر 30 استخر ورزشی در این کشور به دلیل افزایش 6 برابری هزینه قبض برق و گاز خبر داد. بر اساس این گزارش، ده‌ها استخر شنا در فرانسه به دلیل افزایش بیش از حد هزینه انرژی بسته شده‌اند. در این گزارش آمده است استخرهایی که اغلب با گاز گرم می‌شوند، بسیار انرژی‌بر هستند و بار سنگین افزایش قیمت‌ها را تحمل می‌کنند که در نتیجه جنگ روسیه در اوکراین بدتر شده است. مجموعه استخرهای «Vert Marine» در حال بستن 29 استخر شنا در سراسر کشور است. قبض انرژی این مجموعه ورزشی از 15 میلیون یورو به 100 میلیون یورو افزایش یافته است. «فابین دوست» نایب‌رئیس شورای شهر لیموژ که یکی از شهرهای خسارت دیده بر اثر این تعطیلی است، این اتفاق را یک «تصمیم بی‌رحمانه و یکجانبه» عنوان کرد و گفت با بسته شدن موقت این استخرها 600 نفر از 2000 کارمند این مجموعه بیکار خواهند شد. از سوی دیگر «تیری شایکس» رئیس «Vert Marine» گفت: «ما در نهایت با افزایش قیمت انرژی مواجه شدیم. قبض‌های ما ضرب در 10 شده و این وضعیت دیگر قابل تحمل نیست».

***

    نگرانی جانسون از بحران انرژی در انگلیس در آخرین سخنرانی‌اش     

مشکلات انرژی اروپا محدود به اتحادیه اروپایی نیست. بوریس جانسون، نخست‌وزیر سابق انگلیس که کشورش در بین متحدان اروپایی بیشترین دشمنی را با روسیه در جریان جنگ اخیر نشان داده هم نگران بحران انرژی این کشور است. 

نخست‌وزیر پیشین انگلیس دیروز در آخرین سخنرانی خود در این سمت در مقابل خانه شماره 10 خیابان داونینگ در برابر صدها خبرنگار به شرایط سخت انگلیس بویژه در شرایط کنونی بحران انرژی در اتحادیه اروپایی اشاره کرد و گفت: من مطمئنم لیز تراس (نخست‌وزیر بعدی) هر کاری را که برای عبور از بحران انرژی لازم باشد، انجام خواهد داد.  وی مدعی شد بحران انرژی در بریتانیا ناشی از جنگ شرورانه روسیه در اوکراین است. وی در عین حال به شکاف داخلی بریتانیا و مساله استقلال اسکاتلند نیز اشاره کرد و گفت: کسانی که می‌خواهند ملت بریتانیا را از هم جدا کنند، هرگز موفق نخواهند شد.

گروه بین‌الملل: دولت اردوغان در راستای روند عادی‌سازی حداکثری روابط با اسرائیل قصد دارد سفیر جدید خود را برای حضور در سرزمین‌های اشغالی فلسطین معرفی کند که نشان می‌دهد اردوغان می‌خواهد تا قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری امسال بهره‌برداری سیاسی از این موضوع کند و ملی‌گرایان ترکیه را به سوی خود جذب کند. «ایریت لیلیان» کاردار سفارت رژیم صهیونیستی در آنکارا، گفت سفیر ترکیه همانند سفرای سایر کشورها استوارنامه خود را در قدس ارائه خواهد کرد. طبق گزارش روزنامه زمان، کاردار سفارت رژیم صهیونیستی در آنکارا با بیان اینکه تل‌آویو از همه کشورهایی که تصمیم به انتقال سفارت خود به قدس گرفته‌اند بسیار خوشحال است، مدعی شد: در حال حاضر کشورهای زیادی تصمیم به این کار گرفته‌اند. لیلیان افزود: خوشبختانه ایالات متحده سفارت خود را از تل‌آویو به قدس منتقل کرد اما با این وجود باید واقع‌بین باشیم. دور از واقعیت است که ترکیه را یکی از نخستین کشورهایی بدانیم که این کار را انجام خواهد داد؛ امیدوارم ترکیه در آینده سفارت خود را به قدس منتقل کند. آنکارا و تل‌آویو اخیرا عادی‌سازی کامل روابط دیپلماتیک خود را اعلام کردند. «یائیر لاپید» نخست‌وزیر موقت رژیم صهیونیستی و «مولود چاووش‌اوغلو» وزیر خارجه ترکیه اواخر مردادماه سال جاری رسما اعلام کردند روابط 2 طرف به حالت عادی بازگشته است و بزودی تل‌آویو و آنکارا سفرای خود را تعیین خواهند کرد. در حالی سفیر آنکارا قرار است استوارنامه خود را در قدس اشغالی به مقامات رژیم صهیونیستی تقدیم کند که روابط ۲ طرف در سال ۲۰۱۸ در پی سرکوب و تجاوز اشغالگران به فلسطینی‌ها تیره شد؛ فلسطینی‌هایی که از اعلام خبر به رسمیت شناختن قدس به عنوان «پایتخت صهیونیست‌ها» توسط ایالات‌متحده و انتقال سفارت واشنگتن به آنجا توسط «دونالد ترامپ» خشمگین بودند. روز چهارشنبه ۱۷ آگوست (۲۶ مرداد) ترکیه و رژیم صهیونیستی عادی‌سازی کامل روابط خود را اعلام کردند. «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهور ترکیه و «یائیر لاپید» نخست‌وزیر پیشبرد امور کابینه رژیم صهیونیستی که به صورت تلفنی با یکدیگر گفت‌وگو می‌کردند، از تصمیم‌شان مبنی بر بازگشت سفرای 2 طرف خبر دادند. این فصل از روابط آنکارا و تل‌آویو از اسفند سال گذشته و سفر اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی به ترکیه وارد مرحله جدیدی شد. ترکیه در یک سال اخیر بسیار به دنبال آن بوده که روابط خود با برخی کشورهای منطقه را بهبود ببخشد. سفر اردوغان به عربستان سعودی و دیدار و گفت‌وگو با بن‌سلمان، دیدار با محمد بن‌زاید رئیس امارات و برخی کشورهای دیگر نشان می‌دهد رجب طیب اردوغان به دنبال نوعی سازش برای ایجاد تحول در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی ترکیه است. منابع عبری، ظهر شنبه خبر دادند یک کشتی جنگی نیروی دریایی ترکیه در بندر حیفا واقع در شمال غرب اراضی اشغالی پهلو گرفته است. «ایتای بلومنتال» خبرنگار شبکه عبری «کان» با انتشار تصاویری در حساب کاربری خود در شبکه توئیتر در این باره خبر داد این کشتی صبح دیروز در حیفا پهلو گرفته است. وی با اشاره به اینکه احتمال می‌رود استقرار این کشتی در حیفا به عنوان بخشی از مأموریت گشت‌زنی در محدوده نیروهای ناتو باشد، اضافه کرد پهلو گرفتن کشتی‌های ترکیه در آب‌های سرزمین‌های اشغالی مساله‌ای روزمره و عادی نیست. خبرنگار کان همچنین خبر داد این ناوچه ترکیه‌ای (F-247) TCG Kemalreis نام دارد و به همراه ناو موشکی آمریکا به نام‌(DDG-98) USS Forrest Sherman وارد بندر حیفا شده است. در همین رابطه کابینه رژیم صهیونیستی از تصویب توافقنامه‌‌ای برای ایجاد ارتباطات هوایی با ترکیه خبر داد که به موجب آن به شرکت‌های هوایی اسرائیلی اجازه می‌دهد به استانبول و دیگر شهرهای ترکیه پرواز داشته باشند و از این شهرها به مناطق دیگر پرواز کنند. سخنگوی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی طی پستی در توئیتر، خبر از تصویب این توافقنامه داد و افزود: این یک گام راهبردی است که به تقویت ثبات و شکوفایی منطقه و پیشبرد روابط 2 طرف کمک می‌کند و گام بعدی تعیین سفیر از سوی 2 طرف است. از سوی دیگر، «یائیر لاپید» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز با انتشار پیامی در توئیتر، از تصویب توافقنامه‌ای برای ایجاد ارتباطات هوایی بین ترکیه و اسرائیل خبر داد. بر اساس این گزارش، شرکت‌های هواپیمایی اسرائیل پس از ۱۲ سال به فرودگاه‌های ترکیه پرواز خواهند داشت و این پروازها رفت و برگشت خواهد بود. شبکه «آی‌۲۴» اخیرا در گزارشی به سابقه بهبود روابط ترکیه و رژیم صهیونیستی طی سال‌های اخیر اشاره کرد و در این باره نوشت: «گرم شدن روابط پس از آن اتفاق افتاد که یک زوج اسرائیلی به نام «موردی» و «ناتالی اوکنی» طی دسامبر گذشته در ترکیه به ظن جاسوسی دستگیر شدند. آنها در نهایت به لطف تماس‌ها در بالاترین سطح سیاسی در هر ۲ دولت آزاد شدند». این رسانه صهیونیستی افزود: «کمی پس از آن (بازداشت این زوج صهیونیست) رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه ایده «گرم شدن روابط با اسرائیل» را مطرح کرد. اوایل ماه آگوست، اسرائیل دفتر اقتصادی خود را در ترکیه پس از 3 سال تعطیلی، بازگشایی کرد». آنکارا و تل‌آویو سال‌ها در صنایع دفاعی از جمله در همکاری‌های امنیتی، تبادل اطلاعات و آموزش نظامی همکاری نزدیک داشتند. این رابطه دهه 1960 آغاز شد و دهه 1990 با موافقتنامه همکاری دفاعی 1994 و موافقتنامه همکاری آموزشی - نظامی در سال 1996 به اوج خود رسید. با این ۲ قرارداد، روابط نظامی- امنیتی به یکی از نزدیک‌ترین روابط ۲ رژیم در خاورمیانه تبدیل شد به طوری که اسرائیل طبق گزارش‌های خارجی حتی اطلاعاتی را در اختیار ترکیه برای مبارزه با حزب کارگران کردستان (PKK) قرار می‌داد و آنکارا با تل‌آویو درباره جمع‌آوری اطلاعات از ایران هم همکاری می‌کرد. علاوه بر این، ترکیه یکی از مشتریان اصلی تسلیحات اسرائیل بوده و هست و شرکت‌های این رژیم تانک‌های 60M و هواپیماهای F-4E ترکیه را ارتقا می‌دادند. شرکت‌های اسرائیلی همچنین پهپادهای هرون، سامانه‌های شناسایی و نظارت الکترونیکی و سامانه‌های موشکی پیشرفته و مهمات هوشمند را به ترکیه عرضه کردند. 

روابط بین ترکیه و رژیم صهیونیستی از ۱۲ سال قبل به دنبال حادثه برای کشتی «مرمره» دچار تنش شده بود. ارتش رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۰ به ناوگان دریایی «مرمره» حامل کمک‌های بشردوستانه تحت عنوان «ناوگان آزادی» به نوار غزه، حمله کرد و در نتیجه این حمله ۱۰ سرنشین کشتی به شهادت رسیدند.

تیم خوب و فوتبالیست درجه یک، به آرامی ساخته می‌شوند؛ با تلاش شبانه‌روزی و خشت به خشت. 

به شخصه هنوز نخستین بازی مهدی مهدوی‌کیا و علی کریمی را با پیراهن پرسپولیس به یاد دارم. اولی مقابل سایپا و دومی برابر پلی‌اکریل. رگه‌های خوب بودن را داشتند اما کمتر کسی حدس می‌زد چند سال بعد این دو، بهترین فوتبالیست آسیا خواهند شد. راه دوری نرویم همین مهدی طارمی، خاطرتان هست؟ و ده‌ها مثال دیگر که می‌گوید تیم یکدست و فوتبالیست خوب، هر ۲ محصول صبر هستند. چیزی که متاسفانه این روزها به واسطه لایف‌استایل منشعب از فضای مجازی، کالای بازار کساد شده است. 

این مقدمه را گفتیم تا برسیم به پرسپولیس امروز؛ تیمی که در ۲ هفته نخست ۲ تساوی متوالی را مقابل ۲ تیم به غایت بد قلق و سخت بباز کسب کرد و بعضا صدای اعتراضاتی بلند شد. تا جایی که یک بازیکن سابق قرمزها طی یک پیشگویی عجیب و حیرت‌آور در صفحه شخصی‌اش نوشت؛ پایان یک دوره رسیده و باید اعتراف کرد امسال خبری از جام نیست!

نه اینکه نمایش قرمزها در آن ۲ بازی نخست بی‌اشکال بوده باشد اما تیم خوب که تغییرات بسیار داشته، هرگز چند هفته‌ای ساخته نمی‌شود و عقل سلیم در پایان هفته دوم نتیجه‌گیری مطلق نمی‌کند. 

وقتی می‌گوییم تغییرات وسیع دقیقا از چه حرف می‌زنیم؟

بیرانوند درون دروازه. یک خط تدافعی با سه بازیکن جدید و یک یار قدیمی که او به پست جدید شیفت شده است. دانیال، ولسیانی و مرتضی پورعلی‌گنجی هر ۳ تازه وارد هستند و علی‌ نعمتی به پست جدیدش (دفاع چپ) منتقل شده است. یعنی صد درصد تغییر در ۵۰ متر زمین خودی. 

در خط میانی و حمله تنها ۳ بازیکن از فصل قبل حضور دارند؛ سرلک، ترابی و عالیشاه. از سوی دیگر سروش، صادقی و لوکادیا هر ۳ تازه‌وارد به حساب می‌آیند. خب! طبیعتا با این حجم تغییرات، پرسپولیس هرگز نمی‌توانست شبیه چند فصل گذشته در همان ابتدا منظم و هماهنگ باشد. 

تیمی که فوتبال را روی زمین دنبال می‌کند، پاسکاری متوالی را راهکار اصلی برای از هم گسیختن لایه‌های تدافعی حریف می‌داند و از همه مهم‌تر، برای پیاده کردن تاکتیکش محتاج هماهنگی بسیار بالای بازیکنانش است، دست‌کم ۵ بازی برای آمادگی بالای ۷۰ درصدی لازم دارد. 

 

* تولد یک ستاره در اکباتان

یک اصل بزرگ در فوتبال ایران؛ بازی در استقلال و پرسپولیس هیچ شباهتی به دیگر تیم‌ها ندارد. چشم میلیون‌ها نفر به شماست و حتی اگر بازیکن باتجربه و بزرگی مثل صادقی و اسماعیلی‌فر باشید، باز هم کارتان آسان نیست. 

از ابتدای فصل یکی از مشکلات بزرگ یحیی، عدم هماهنگی در کانال‌های کناری بود. جایی که سرلک، ترابی و نعمتی در چپ و سروش، صادقی و دانیال در راست، باید مرتب پاسکاری می‌کردند و با چشم بسته یکدیگر را می‌یافتند. در ۳ بازی نخست که ۲ تساوی و یک برد حاصل شد، سطح هماهنگی چندان بالا نبود اما در ۲ بازی آخر سرانجام آن هماهنگی مورد نیاز را شاهد بودیم. 

بار دیگر به گل نخست پرسپولیس مقابل هوادار توجه کنید. صادقی و دانیال چگونه حفره را پیدا کردند، لوکادیا چگونه جاگیری کرد و مهم‌تر از همه، دانیال چگونه چشم بسته توپ را روی پای این مهاجم هلندی انداخت. گل اول برای آنها یعنی باز کردن یک قفل بزرگ. آنها به واسطه استحکام ویژه در خط دروازه و تدافعی، می‌دانند اگر پیش بیفتند برخلاف سال گذشته، مشکلی در مهار موج حملات حریف نخواهند داشت. 

مقابل همین هوادار اگر کمی خوش‌شانس‌تر بودند شاید لوکادیا در نیمه نخست هت‌تریک می‌کرد. یک تک به تک که به علت کارگردانی بد تلویزیونی کسی متوجه‌اش نشد و سپس یک حرکت مشابه دیگر از جناح راست که این بار صادقی کمی محکم و از زمین برخاسته توپ را فرستاد تا لوکادیا نتواند همانند گل نخست، با یک ضربه خشک، دروازه را باز کند. 

با این وجود سرانجام صبر و حوصله روی سعید صادقی که کیفیت بالایش را فصل گذشته در گل‌گهر به نمایش گذاشته بود پاسخ داد. معمار اولیه گل اول بود و ۲ گل زیبا روی تکنیک و تیزهوشی‌اش به ثمر رسید تا قرمزها اینچنین خودشان را مدعی شماره یک کسب جام در لیگ بیست‌ودوم معرفی کنند. 

البته با توجه به برگزاری جام‌جهانی و تعطیلات متوالی، خیلی خیلی زود است درباره قهرمانی نظر قطعی بدهیم اما کارنامه و سیر صعودی شاگردان گل‌محمدی در همین 5 هفته نشان می‌دهد آنها راه درست و اصولی را در پیش گرفته‌اند. 

از سوی دیگر با اضافه شدن شیخ به خط حمله و آماده شدن وحید امیری، کیفیت قرمزها جهش چشمگیری خواهد داشت و شاید همین پتانسیل موجب شود هواداران علاوه بر نتیجه، خواهان بردهای زیبا و پرگل هم باشند. 

 

* فرار از سایه برانکو

یحیی پیش‌تر با ۲ قهرمانی متوالی در لیگ‌‌های نوزدهم و بیستم، کاردانی‌اش را نشان داد اما به واسطه از دست دادن این عنوان در لیگ قبل، با این اتهام جدی مواجه شد که «میراث‌خوار» برانکو بوده است اما حالا با تغییرات فراوان، او پرسپولیس جدیدی را ساخته و طبیعتا امسال اگر هر نتیجه‌ای بگیرد کمتر کسی می‌تواند ولو درصد اندکی از آن را به کادر فنی 4 فصل قبل مرتبط سازد. 

 یک‌ششم لیگ بیست‌و‌دوم برای قرمزها به پایان رسید و حالا می‌شود درباره کیفیت و پتانسیل آنها نظر کارشناسانه‌تری داد. 

یحیی و پسرانش اگر دچار بدشانسی‌های عجیب فوتبالی و مصدومیت‌های پرتعداد ستاره‌های تاثیرگذار نشوند، با این نمایشی که دوشنبه‌شب در اکباتان از آنها دیدیم، سال درخشانی را برای هواداران‌شان رقم خواهند زد. 

البته این به آن معنا نیست که تصور کنیم کار تمام شده و پرسپولیس در 25 بازی باقیمانده، عینا همین کیفیت و نتیجه را تکرار می‌کند؛ هرگز. 

آنها تنها ثابت کردند اگر «هوادار» همچنان به عملکردشان اعتماد کند، پروژه گلات را با یک سال تاخیر به آنها تقدیم می‌کنند اما از یاد نبرید در فوتبال شکست دقیقا از همان لحظه‌ای شروع می‌شود که «تلاش» جایش را به «غرور» می‌دهد. 

* دبیر گروه ورزشی

شروین طاهری:‌ غربی‌ها حق دارند پس از مرگ میخائیل گورباچف اینطور عاشقانه برای او دلتنگی کنند، چون حالا دیگر خبری از ماه عسل با روس‌ها نیست و جایش را وحشت انتقام ولادیمیر پوتین از خیانت غرب در رابطه با شرق گرفته است. او در حالی در نقش تزار جدید قدرت را در کرمین تنها با یک واسطه - بوریس یلتسین- از آخرین رهبر شوروی به ارث برده که هرگز فریب میراث «گوربی ابله» را نخورده و بر عکس با درس گرفتن از آن وادادگی لیبرال اسلافش، به دنبال تغییر مسیر تاریخ است. حسرت تاریخی غرب این است که در اردوی رقیب، یک مرد بازنده زیر خاک می‌رود، حال آنکه یک مرد برنده آماده به توبره کشیدن خاک اروپاست. 

با همه سر و صدایی که در غرب برای وداع با گورباچف به راه انداختند اما مرگ یک نظریه‌پرداز پیر تمام شده و همیشه بیمار در 91 سالگی، آخرین چیزی است که این روزها اکثریت جامعه روسیه بدان اهمیت می‌دهند. پوتین هم این شنبه با وجود رابطه دوستانه شخصی‌اش با او، دموکراسی را با عدم حضور در مراسم تدفین گوربی به نمایش گذاشت که ۳ روز جلوتر در پیام تسلیت دیرهنگام خود از تمجید او خودداری کرده بود. رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه در متن تلگرام به مناسبت درگذشت نخستین و آخرین رئیس‌جمهور اتحاد جماهیر شوروی، از موضع یک شاهد تاریخی بی‌طرف او را «سیاستمداری در دوره بسیار پیچیده و همراه با چالش‌های بزرگ اقتصادی و اجتماعی» خواند که «تأثیر زیادی نیز بر روند تحولات جهان داشته است».

بی‌تفاوتی آمیخته با دلخوری و حتی گاه همراه با نفرت روس‌ها نسبت به سرنوشت گورباچف، از همان صبح چهارشنبه که شبکه‌های خبری خبر مرگ او را اعلام کردند، مشخص شد و تمجید سران پیشین و فعلی غرب فقط خاری در چشم آنها بود. 

او نخستین و تنها رهبر شوروی بود که پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ متولد شده بود و به آخرین آنها نیز تبدیل شد. طبیعتا سن گورباچف و نسلی که از آن برخاسته بود، چه برای خودش و چه برای بلوک شرق تعیین‌کننده بود. او جزو نخستین افراد از نسل جوانان نخبه ارتقایافته در چارچوب کومسومولسک (شاخه جوانان حزب مرکزی کمونیست) بود که از دهه ۱۹۶۰ طی فرآیند انحطاط ایدئولوژی کمونیسم، توسط هیات حاکمه به آغوش غرب فرستاده شدند. هیچ اطلاعات دقیقی در دست نیست که کدام یک از مدیران و نخبگان این نسل شوروی تا دهه ۱۹۸۰ در مراکز مخفی تربیت تکنوکرات‌ در وین و برلین تحت آموزش اساتید غربی سرمایه‌داری قرار گرفتند. 

این تکنوکرات‌ها بازگشتند تا بتدریج پست‌های مدیریتی حساس روسیه و دیگر جماهیر اقماری‌اش را از کمونیست‌های انقلابی که به کهنگی و ناکارآمدی متهم می‌شدند، تحویل بگیرند و اینگونه پروژه تحول درون‌ساختاری یوری آندروپوف را پیش ببرند.

آنچه اما آندروپوف به عنوان رئیس مقتدر «کا‌گ‌ب» و رهبر در سایه شوروی در بیشتر دوران صدارت «لئونید برژنف» همیشه بیمار در سر داشت، استحاله نظام کمونیستی از درون به سوی یک نظام سرمایه‌داری شرقی بدل از آمریکا بود. آندروپوف نیز مانند گورباچف، چهره‌ای مرموز و خاکستری بود که تنها روایت‌های غربی سعی در سفید کردن او دارند که دلیلش مشخص است. 

 او متعلق به طیف نخبگان یهودی متمایل به صهیونیسم بود که پس از روی کار آمدن خروشچف روز‌به‌روز نفوذشان در حلقه بسته قدرت شوروی بیشتر شد. در همین دوران بود که تقلید از راهکارهای سرمایه‌داری توسط خود کرملین تبلیغ می‌شد و نخستین ارتباطات با حلقه بین‌المللی بانکداران صهیونیست به ابتکار آندروپوف در قالب طرح اجازه خروج به یهودیان برقرار شد.

 

* تشییع سرد در روسیه، تعارفات داغ غرب

در تمام سال‌های پس از فروپاشی، ارزیابی‌ها و نگرش‌ها نسبت به گوربی در روسیه کاملا متفاوت از غرب بوده است. این تفاوت پس از مرگ او نیز خود را نشان داد. رسانه‌های غربی وقیحانه به تعریف و تمجید از رهبری شکست خورده می‌پردازند که با دست خود به اقتدار کشورش در جهان پایان داد. 

به همین دلیل حقیقت اصلاحات مرگبار گورباچف آن چیزی نیست که در رسانه‌های غربی یا رسانه‌های جریان اصلی در روسیه امروز و جمهوری‌های استقلال‌یافته گفته می‌شود، چون طبقه حاکم در این جمهوری‌ها، موقعیت امروز خود را وامدار همان ندانم‌کاری منجر به فروپاشی می‌دانند. 

با این حال به نوشته «آندره کوریبکو» تحلیلگر ژئوپلیتیک برجسته روس، چه شخص ولادیمیر پوتین و چه اطرافیان او در کرملین، در مقام مسؤولان سرنوشت فدراسیون روسیه، با موضوع گورباچف صادقانه برخورد کردند و در روزهایی که دشمنی غرب با روس‌ها بر همگان آشکار شده، تلاش کردند همانند گذشته اعتباری تعارفی برای او قائل نشوند. در عین حال این صاحبنظر نزدیک به اندیشکده کتخون و طیف اوراسیایی‌های همسو با الکساندر دوگین که در ایالات متحده تحصیل کرده، ظاهرا بخوبی دلیل قهرمان‌نمایی غربی‌ها از رهبر بازنده و درگذشته شوروی را در مقطع فعلی درک کرده است. 

او می‌نویسد: «سیاستمداران غربی فرصت بهره‌برداری از مرگ گورباچف را از دست ندادند تا به طرز رقت‌انگیزی به قول خودشان «وحشت رژیم پوتین» را در مقابل آزادی‌خواهی خیالی آخرین رئیس‌جمهور شوروی قرار دهند. 

پالس‌های مثبت غرب برای ترحیم گورباچف، چیزی جز پالس‌های دشمنی با روسیه امروز نیست. به همین دلیل تعریف کردن از گورباچف تبدیل به نوعی موضع مشترک سیاسی علیه مسکو شده است. 

جو بایدن، رئیس‌جمهور سالخورده آمریکا که از بسیاری جهات با پیرمردهای مردنی پولیتبوروی شوروی نظیر برژنف، آندروپوف و چرنینکو مقایسه می‌شود، تنها سیاستمدار غرب است که در دوران جنگ سرد نیز به قدرت متصل بود. او به عنوان یک سناتور رده بالای دموکرات اما همراه با سیاست‌های دولت‌های جمهوری‌خواه ریگان و بوش، چند باری گوربی را در دوره رهبری‌اش در کرملین و کاخ سفید ملاقات کرده بود. بایدن او را «یک رهبر کمیاب» خواند که تخیل این را داشت که ببیند آینده دیگری ممکن است و شجاعت به خطر انداختن کل حرفه‌اش برای رسیدن به آن را داشت».

سناتور «باب منندز» با 3-2 نسل اختلاف نسبت به بایدن نیز در توئیتی تقریبا همین عبارت‌ها را نثار گورباچف درگذشته کرد و حتی آن را به جهانیان تسلیت گفت، با این حال آنقدر صداقت داشت که اعتراف کند دلیل این همه توجه به عامل فروپاشی بلوک شرق، پذیرش دموکراسی غربی توسط او، برقراری روابط سازنده با آمریکا و اروپا و تغییر تاریخ جهان به نفع آنها بود. منندز در نهایت هدف اصلی‌اش از ارسال این پیام را بیان کرد و نوشت گورباچف به روسیه مدرن اعتقاد داشت و هرگز به جنایتکاری جنگی مثل پوتین تبدیل نمی‌شد! 

«اولاف شولتس» صدراعظم آلمان اما در پیام تسلیت مرگ گورباچف اعتراف می‌کند امروز دموکراسی از هم پاشیده شده، زیرا پوتین جنگی وحشتناک را علیه کشور همسایه - اوکراین - به راه انداخته و سنگرهای جدیدی حفر می‌کند. 

«آنگلا مرکل» صدراعظم پیشین آلمان که متهم است سابقه همکاری با «کا‌گ‌ب» و اشتازی (پلیس مخفی آلمان شرقی) را در ابتدای دوران سیاستمداری‌اش دارد، اعتراف کرده هر چه از سیاست و جامعه می‌داند از گورباچف، استاد روس سابق خود آموخته است! حتی «بوریس جانسون» دلقکی که در نقش نخست‌وزیر بریتانیا و رهبر حزب محافظه‌کار انگلیس، سیاست را به سخره گرفته نیز خود را وامدار گورباچف می‌داند. 

در مقابل پوتین که در نزدیک‌ترین موقعیت تاریخی و مکانی نسبت به این شخصیت درگذشته قرار گرفته، واکنش نسبتا سردی داشت. 

او پیامی تلگرامی با این مضمون خطاب به دختر گوربی و دیگر بازماندگان فرستاد: «میخائیل گورباچف سیاستمدار و دولتمردی بود که تأثیر عمیقی بر روند تاریخ جهان گذاشت. او عمیقا درک می‌کرد اصلاحات لازم است و به دنبال ارائه راه‌حل‌هایی برای مشکلات مبرم بود». 

پوتین همچنین به بهانه ماموریت کاری در مراسم یادبود گورباچف که شنبه ۲ هفته پیش در نهایت سردی در تالار خانه اتحادیه‌ها در مسکو تنها با حضور چند صد نفر از جمعیت 20 میلیون نفری پایتخت برگزار شد نیز شرکت نکرد و تنها یک روز جلوتر در کنار تابوت او دسته گلی گذاشت. 

رسانه‌های غربی این واکنش سرد پوتین را یک بار دیگر به تمایل به بازآفرینی اتحاد جماهیر شوروی و جاه‌طلبی‌های امپراتوری متهم کردند. این در حالی است که حلقه اطرافیان کرملین، جسد گورباچف را با ملامت بدرقه کردند. 

«دیمیتری پسکوف» سخنگوی کرملین حتی در این راه به یک لطیفه معروف روسی متوسل شد و در توئیتی به نقل از یک کارشناس علوم سیاسی آمریکایی نوشت: «اگر از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی پشیمان نباشید، قلب ندارید اما اگر بخواهید آن را بازسازی کنید، مغز ندارید».

شبکه آرتی در گزارشی ناظر به استقبال بسیار سرد روس‌ها از مراسم خداحافظی با گورباچف در مسکو و حتی تشییع بسیار سرد او در زادگاهش استاوروپول به ریشه‌یابی عصبانیت ماندگار مردم این کشور از یکی از آخرین غول‌های سیاسی قرن گذشته می‌پردازد. 

در این گزارش آمده: «گورباچف نماد دوران خود بود اما واکنش به مرگ او ماهیت بحث‌برانگیز میراث او را آشکار کرد. تنها برخی عناصر تشییع جنازه دولتی به او اختصاص داده شد. در غیاب ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، نخست‌وزیر مجارستان تنها رهبر غربی بود که در مراسم خلوت وداع وی شرکت کرد. به جز او سفیران کشورهای اتحادیه اروپایی حضور داشتند و سفیر ایالات متحده در آخرین روز کاری‌اش در مسکو!»

این در حالی است که تنها ۲ هفته جلوتر، جمعیت بسیار بیشتری در مسکو برای تشییع «داریا دوگینا» روزنامه‌نگار گمنام 30 ساله و دختر «الکساندر دوگین» نظریه‌پرداز اوراسیایی شرکت کرده بودند که در یک سوء قصد احتمالا خارجی کشته شده بود. 

در این گزارش به نمادهای ناراحت‌کننده‌ای اشاره شده که باعث شده‌اند روس‌ها اصرار به فراموش کردن گوربی داشته باشند که فقط به جریحه‌دار شدن غرور ملی آنها مربوط نمی‌شود. 

حتی از نظر رو‌س‌های نمادگرا - و تا حدی خرافی - این موضوع که گورباچف در 91 سالگی در همان بیمارستانی در پایتخت جان سپرده که بوریس یلتسین بی‌کفایت در آن بدرود حیات گفته بود، می‌تواند معنادار باشد. 30 سال پیش، آخرین رئیس‌جمهور شوروی پس از عدم تحقق وعده‌های دروغینش، سرنوشت رقتبار مردم تحت حاکمیتش را به نخستین رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه حواله داد که چیزی جز یک فرصت‌طلب قمارباز نبود و امروز حتی مقامات نزدیک به پوتین -کسی که قدرت را مستقیما از یلتسین تحویل گرفته- نیز آشکارا از این واقعیت صحبت می‌کنند که یلتسین دائم‌الخمر نوکر سازمان سیا بود. از نظر مردم، گورباچف و یلتسین، هر دو با بی‌مسؤولیتی‌شان، به مدت دست‌کم یک دهه، آینده‌ای تاریک برای بیش از 300 میلیون شهروند شوروی که به حال خود رها شده بودند ترسیم کردند. 

«آندره کوریبکو» تحلیلگر سیاسی اما دلیل اصلی این واکنش‌های سرد یا منفی نخبگان روس به مرگ گورباچف را رویکردی عادی می‌خواند. او در مقاله‌ای در تارنمای «وان ورلد» میراث آخرین رهبر شوروی را میراث بسیار زشت‌تری نسبت به ادعای سیاستمداران غربی و رسانه‌ها‌ی‌شان برشمرده و می‌نویسد: «هیچ چیز متناقض یا شگفت‌انگیزی در این واقعیت وجود ندارد که مردی مانند رئیس‌جمهور روسیه به طور همزمان نیاز فوری به اصلاحات در اواخر دوره شوروی را تشخیص دهد و همزمان از پیامدهای فاجعه‌بار ژئوپلیتیکی و انسانی اقدامات گورباچف مرتبط با این موضوع ابراز تاسف کند تا از منافع بزرگ ملت خود دفاع کرده باشد. 

قدرت مطابق با قوانین بین‌المللی است و هرگز مشتاق احیای ابرقدرت کمونیستی سابق نیست. تفسیر تحریف شده رسانه‌های غربی از نیت‌های «ژئواستراتژیک روسیه» در سر پوتین با پیام او به خانواده و دوستان گورباچف بی‌اعتبار شده است. این تسلیت‌ها با آنچه از یک مقام ارشد یک دولت ظاهرا «نئواستعمارگر/ امپریالیست» و «تجدیدنظرطلب» انتظار می‌رود که شهروندانش به دلیل نارضایتی از فروپاشی شوروی توسط گورباچف، شست‌وشوی مغزی داده شده‌اند، مطابقت ندارد. برعکس روس‌ها به استقلال کشورشان از ابرقدرت سابق بسیار افتخار می‌کنند، اگر چه بسیاری هنوز هم تأسف می‌خورند که این روند چگونه به ‌طور هرج‌ومرج توسعه یافته است».

***

گروه سیاسی: رئیس مجلس خبرگان رهبری با اشاره به گذشت یک سال از عمر دولت سیزدهم، گفت: دولت اقدامات خوبی را در حوزه‌های مختلف انجام داد و با دوری از اشرافیت و حضور در بین مردم، رفتار مناسبی را از رئیس‌جمهور و اعضای دولت مشاهده کردیم. دهمین اجلاسیه رسمی پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری روز گذشته در ساختمان قدیم مجلس افتتاح شد. آیت‌الله احمد جنتی، رئیس مجلس خبرگان رهبری در آغاز این اجلاسیه ضمن درود به روح مطهر امام خمینی(ره) و شهدای انقلاب اسلامی و گرامیداشت اعضای درگذشته مجلس خبرگان گفت: پیاده‌روی اربعین در تاریخ بی‌نظیر است و محضر عشق مردم به حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) است. این مراسم به مرز و جغرافیا و قومیت محدود نیست. وی افزود: دشمن در محور مقاومت از جمله سوریه شکست سختی خورده و می‌خواهد آن را با برهم زدن مراسم اربعین حسینی جبران کند و مسؤولان باید با تلاش لازم و برگزاری هر چه باشکوه‌تر این مراسم، از این اقدام دشمنان جلوگیری کنند. رئیس مجلس خبرگان رهبری با تاکید بر اینکه گروه‌های شیعی نباید بگذارند برخی اختلافات به این مراسم باشکوه ضربه بزند، اظهار کرد: از مردم عزیز عراق که با میهمان‌نوازی خود از زوار اباعبدالله علیه‌السلام پذیرایی می‌کنند، تشکر می‌کنم. وی با اشاره به گذشت یک سال از عمر دولت سیزدهم، بیان کرد: دولت اقدامات خوبی را در حوزه‌های مختلف انجام داد. با دوری از اشرافیت و حضور در بین مردم، رفتار مناسبی را از رئیس‌جمهور محترم و اعضای دولت مشاهده کردیم. رئیس مجلس خبرگان با بیان اینکه مساله اقتصاد و معیشت مردم، اولویت کشور است، گفت: دولت در این مدت ضمن اقدامات دیگر، چند اصلاح اقتصادی را آغاز کرد و به نتیجه رساند و تداوم این اصلاحات در زمینه‌های مختلف اقتصادی از جمله مسائل بانکی باید شتاب گیرد. آیت‌الله جنتی با تاکید بر اینکه راه برطرف کردن مشکلات، توجه به توصیه‌های رهبر معظم انقلاب است، بیان کرد: رهبر انقلاب توصیه کردند از شرطی کردن کشور جلوگیری شود و همه چیز را به مذاکرات گره نزنید. توجه به این توصیه، باعث دسترسی به نتایج بسیار خوبی شد. هرجا به توصیه‌های رهبر انقلاب توجه شد، موجب پیشرفت کشور شد و هرجا این اتفاق نیفتاد، ضربه خوردیم. خداوند ان‌شاءالله ایشان را برای کشور ما حفظ فرماید. رئیس مجلس خبرگان در پایان با اشاره به نقش ولایت فقیه در حفظ کشور در فتنه‌ها و بحران‌ها از جمله فتنه ۸۸، تصریح کرد: وجود حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای موجب حفظ کشور در بحران‌ها شده است. ولایت فقیه مساله تازه‌ای نیست و در ادامه مسیر انبیا و ائمه بزرگوار ما است. 

مولوی علی‌احمد سلامی، نماینده مردم سیستان‌و‌بلوچستان در مجلس خبرگان رهبری نیز در نطق پیش از دستور جلسه خبرگان با اشاره به تلاش‌های دشمنان در جهت فاصله انداختن میان مردم سیستان‌و‌بلوچستان و نظام جمهوری اسلامی، افزود: بصیرت و آگاهی مردم این استان تاکنون این تلاش‌ها را ناکام گذاشته است و میزان مشارکت مردم سیستان‌و‌بلوچستان در انتخابات به نحوی است که معمولا این استان به لحاظ درصد مشارکت جزو رتبه‌های برتر در بین استان‌های کشور است. وی ضمن تشکر از زحمات سازمان‌های امنیتی، نیروهای مسلح و بویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیج جهت ایجاد امنیت در کشور بویژه استان سیستان‌وبلوچستان، از تلاش‌های رئیس‌جمهور و دولت سیزدهم در خدمت‌رسانی به مردم و زنده کردن امید در جامعه تقدیر کرد و افزود: انجام سفرهای استانی باعث شده است مسؤولان اجرایی از نزدیک با مشکلات مردم آشنا شوند و مردم مشکلات را با آنها در میان بگذارند و ان‌شاءالله این امر مقدمه حل مشکلات کشور خواهد بود. 

نمایندگان مجلس خبرگان رهبری همچنین شب گذشته با رئیس‌جمهور دیدار و گفت‌وگو کردند.

محمد شلتوکی*: نیروی دریایی سپاه در روزهای گذشته با رونمایی از «شناور شهید سلیمانی» و الحاق آن به ناوگان رزمی خود برگی دیگر به دفتر توانمندی‌های راهبردی خود اضافه کرد تا کماکان روند قدرت‌افزایی در این نیرو تداوم داشته باشد و بتواند دست بلند خود برای حفاظت از منافع حیاتی جمهوری اسلامی ایران در آب‌های سرزمینی و بین‌المللی را بلندتر و قدرتمندتر کند. 

طراحی و ساخت این شناور حائز نکات قابل توجهی است که حکایت از خط‌شکنی این نیرو در حوزه طراحی و ساخت تجهیزات و شناورهای رزمی دارد؛ خطوطی که همه حوزه‌های طراحی بدنه، ابعاد، تسلیحات و... را شامل می‌شود و در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

در اولین نگاه، نخستین ویژگی برجسته شناور شهید سلیمانی، طراحی بدنه آن است، البته نیروی دریایی سپاه پیش از این با ساخت «شناور شهید ناظری» در زمینه طراحی شناورهای رزمی، خلاقیت و خط‌شکنی از خود نشان داده بود، لیکن در شناور شهید سلیمانی این خط‌شکنی به بلوغ رسیده و ما شاهد طراحی شناوری از نوع «کاتاماران» یا «۲ بدنه» هستیم که این نوع طراحی به پایداری بیشتر شناور در فورس‌های دریایی بالا و همچنین قابلیت دستیابی آن به سرعت‌های بالاتر کمک شایانی می‌کند به طوری که بنا به گفته سردار «علیرضا تنگسیری» فرمانده نیروی دریایی سپاه، این شناور با استفاده از ۴ موتور می‌تواند به سرعت ۴۵ گره دریایی (بیش از 80 کیلومتر بر ساعت) دست پیدا کند. 

از دیگر ویژگی‌های ظاهری بارز شناور شهید سلیمانی استفاده از خطوط شکسته در طراحی بدنه با زاویه‌های تند است که این نوع طراحی در دنیا برای کاهش سطح مقطع راداری بسیار مرسوم است؛ هر چه سطح مقطع راداری شناور کمتر باشد، کشف آن توسط سامانه‌های شناسایی راداری دشمن سخت‌تر خواهد بود؛ موضوعی که در شناور شهید سلیمانی مورد توجه طراحان قرار داشته و برای کاهش بیشتر سطح مقطع راداری از پوشش‌های جاذب امواج راداری نیز در بدنه استفاده شده است. 

پد نشست و برخاست بالگرد هم موضوع دیگری است که در طراحی شناور شهید سلیمانی مدنظر قرار گرفته و پد نسبتا بزرگی برای این شناور در نظر گرفته شده که قابلیت پذیرش بالگردهای بل 412 و بل 206 هوا- دریای نیروی دریایی سپاه را دارد. 

از سوی دیگر ابعاد بزرگ‌تر شناور شهید سلیمانی با طول 65 متر و عرض 20 متر منجر شده این شناور علاوه بر برخورداری از اماکن زیستی بیشتر برای حمل نیرو، قابلیت حمل و نصب تسلیحات بیشتری را داشته باشد؛ موضوعی که به وضوح از آن می‌توان به عنوان برترین ویژگی شناور شهید سلیمانی یاد کرد. 

نخستین برگ برنده شناور شهید سلیمانی در حوزه تسلیحات را می‌توان قابلیت حمل موشک‌های پدافندی و توان ایجاد چتر دفاع هوایی در برابر تهاجمات احتمالی - چه نسبت به خود و چه نسبت به یگان‌ها و شناورهای همراه - عنوان کرد. 

بنا بر اعلام مسؤولان، این شناور از موشک‌های پدافندی با برد 150 کیلومتر برخوردار است که به معنای ایجاد یک چتر پدافندی با شعاع 150 کیلومتری است. 

ویژگی بارز دیگر شناور شهید سلیمانی، نحوه به‌کارگیری موشک‌های پدافندی است؛ برای نخستین‌بار در شناورهای رزمی کشورمان از موشک‌های عمودپرتاب استفاده شده است. مزیت استفاده از موشک‌های عمودپرتاب این است که به جهت قرارگیری پرتابگر به صورت عمودی، فضای کمتری در شناور اشغال می‌شود و در نتیجه تعداد بیشتری از موشک‌ها قابلیت جانمایی در شناور را دارند که منجر به تاب‌آوری بیشتر شناور در صحنه رزم می‌شود به طوری که در ناوشکن‌های کلاس «موج» با وجود آنکه ابعاد و تناژ بیشتری نسبت به شناور شهید سلیمانی دارند، به دلیل عدم به‌کارگیری پرتابگرهای عمودی تنها ۲ تیر موشک پدافندی وجود دارد در حالی که در شناور شهید سلیمانی قابلیت حمل 14 تیر موشک پدافندی وجود دارد. 

مزیت دیگر به‌کارگیری موشک‌های پدافندی عمودپرتاب، قابلیت شلیک موشک بدون نیاز به تغییر مسیر شناور به سمت هدف است، چرا که موشک‌های عمودپرتاب به دلیل برخورداری از سیستم تغییر بردار رانش یا دیگر عملگرها، پس از پرتاب می‌توانند به سمت هدف خود - در هر جهتی که باشد - ادامه مسیر دهند. 

بر اساس گفته‌های رئیس ستاد کل نیروهای مسلح که برد موشک‌های پدافندی این شناور را 150 کیلومتر اعلام کرده است، محتمل‌ترین گزینه به‌کارگیری در شناور شهید سلیمانی، موشک‌های «صیاد ۳» است که با وزن یک تن و طول ۶ متر می‌توانند با اهدافی تا ارتفاع 27 کیلومتری درگیر شوند. همچنین برابر اطلاعات اعلام‌شده، این سامانه در کنار موشک‌های پدافندی برد بلند، از موشک‌های کوتاه‌برد نیز برخوردار است که این موشک‌ها «عقاب» نام دارند و موشک‌های سامانه پدافندی دریاپایه نواب محسوب می‌شوند. 

برخورداری از ۲ طیف موشک‌های کوتاه‌برد و دوربرد پدافندی در شناور شهید سلیمانی، این قابلیت را برای آن به وجود می‌آورد تا بتواند هم با اهداف راهبردی مانند جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های دشمن درگیر شود و هم توان مقابله با پهپادها، موشک‌های کروز، انواع مهمات هواپایه و اهداف پرسه‌زن را با استفاده از موشک‌های کوتاه‌برد داشته باشد. در کنار قابلیت‌های پدافندی، شناور شهید سلیمانی از تسلیحات آفندی قابل توجهی نیز برخوردار است: ۲ ردیف موشک‌های کروز ضدکشتی در طرفین پل فرماندهی شناور که در هر ردیف ۳ پرتابگر موشک‌های کروز وجود دارد. 

آنگونه که سردار تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه اعلام کرد، در شناور شهید سلیمانی موشک‌های برد 90 تا 700 کیلومتری قابل به‌کارگیری است که برد 90 کیلومتر مربوط به موشک «نصیر» با سر جنگی 130 کیلوگرمی است اما موشک 700 کیلومتری کماکان جزو موارد رونمایی‌نشده نیروی دریایی سپاه است که به نظر می‌رسد علت آن «محرمانگی» این پروژه باشد. 

شناور شهید سلیمانی به گونه‌ای از توپ‌های کالیبر پایین در نقش دفاع هوایی لایه آخر هم مجهز است. 4 توپ 20 میلیمتری ۳ لوله چرخان خودکار یا کنترل از داخل شناور و یک قبضه توپ 30 میلیمتری تک‌لوله روی این شناور به‌کارگیری شده است. دست‌کم 3 توپ نصب‌شده در جلوی شناور هر یک دارای سامانه اپتیکی مختص خود هستند که در کنترل آتش سلاح مورد استفاده قرار می‌گیرد. به کمک کنترل آتش، احتمال اصابت شلیک‌های این توپ‌ها به هدف بسیار بالاتر می‌رود. 

این شناور همچنین به ۲ پرتابگر راکت‌های فریبنده برای منحرف کردن موشک‌های دشمن در نبرد احتمالی هم مجهز است که در ۲ طرف پل فرماندهی نصب شده‌اند. هر راکت فریبنده راداری این مجموعه می‌تواند هدفی در سطح مقطع راداری 2500 مترمربع را برای دشمن ایجاد کند که حفاظت خوبی برای شناور خودی در برابر موشک دشمن ایجاد می‌کند. 

در قسمت انتهایی این شناور نیز قایق‌های تندرو قرار دارند که با استفاده از جرثقیل نصب‌شده در ناو برای عملیات‌های ویژه که باید توسط تکاوران و تفنگداران دریایی انجام شود درون آب قرار می‌گیرند؛ قایق‌های تندرویی با سرعت بیش از 100 نات (180 کیلومتر) که اصلی‌ترین برگ برنده نیروی دریایی سپاه در هر جنگ احتمالی است. در بعد مدیریت صحنه نبرد نیز این شناور مجهز به نخستین سامانه پرتاب ترکیبی موشک‌های برد کوتاه و متوسط سطح به سطح (اس‌اس‌ام)، بهره‌مندی از اتاق عملیات مبتنی بر نرم‌افزار بومی مدیریت یکپارچه صحنه نبرد با قابلیت تشخیص نوع هدف یا تهدید و تخصیص آنها به سامانه‌های آفندی و پدافندی است. 

قابلیت نشست و برخاست انواع پهپادهای عمودپرواز نیروی دریایی سپاه از عرشه شناور شهید سلیمانی، دیگر مزیت این شناور است که می‌تواند هم برای شناسایی اهداف و هم اجرای عملیات تهاجمی با استفاده از پهپادهای انتحاری مورد استفاده قرار گیرد. 

برد پیمایشی این شناور 5 هزار مایل دریایی است که برای شناوری با چنین ابعاد و تناژی، برد بسیار بالایی محسوب می‌شود، با این حال با توجه به برنامه‌ریزی نیروی دریایی سپاه برای حضور در آب‌های دور که با الحاق «شناور شهید رودکی» آغاز شد و با الحاق «شناور شهید مهدوی» در آینده نزدیک تداوم خواهد یافت، این شناور با همراهی کشتی‌های پشتیبانی می‌تواند برد حتی بسیار بیشتری نسبت به 5هزار مایل داشته باشد. 

علاوه بر آن برای حضور بلندمدت در آب‌های آزاد، این شناور می‌تواند چتر حفاظتی بسیار خوبی را برای ناوهای همراه ایجاد کند. 

«شناور شهید سلیمانی» را باید یک شناور خط‌شکن در عرصه طراحی و ساخت شناورهای رزمی در کشورمان عنوان کرد؛ شناوری که ساخت آن توسط «صنایع دریایی شهید محلاتی» نیروی دریایی سپاه هم باعث جهش در طراحی شناورهای با بدنه خاص شد و هم حجم تسلیحات وسیع آن منجر به جهش در توان رزمی جمهوری اسلامی ایران در آب‌های سرزمینی و آزاد می‌شود. 

*کارشناس و پژوهشگر حوزه دفاعی

علی عمرانی: همزمانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد با رویداد بین‌المللی اربعین که در روزهای آتی برگزار خواهد شد، یادآوری قابل تأملی است. در جایی از ینگه دنیا قرار است سران دنیا جمع شوند تا درباره «جنگ و صلح»ها مذاکره کنند و این طرف در شرق عالم خبر دیگری است؛ در مبدأ تمدن، در سرزمینی به قدمت تاریخ زندگی بشری. این وضعیت نمادین، حکایت از دستاویزهای بشر آخرالزمان است. نظم سرمایه‌داری و دموکراسی غربی یک پیشنهاد است که در صورت‌های متکثر رخ نشان می‌دهد. پیشنهاد دیگر اما اتحادی حول محور آزادگی است. اتحادهای غربی اگر به جنگ ختم می‌شوند، حوالت شرقی عالم صلح‌آمیز است. سواره‌ها ارج و قربی ندارند. همه در کنار هم‌ هستند. نامش پیاده‌روی اربعین است؛ در امن و آسایش. راه رفتن در مدار محبت. قدم زدن کنار قدم‌های جابر. و باقی منتظران معشوق. شبیه عصر ظهور، مسیری پرنور، که شب‌هایش روشن‌تر از روزند. چراغ‌ها در غرب سوسو می‌زنند؛ حیات و ممات بی‌برکتی که یک رکود اقتصادی فلجش می‌کند. در مسیر پیاده‌روی اما رکودی در کار نیست. تا بخواهی برکت است. آدم نمی‌داند این همه مائده، از کدام آسمان بر مسیر نجف تا کربلا نازل شده. 

در این مسیر، حقوق بشر، بی‌آنکه قانونی برایش نوشته باشند، محقق است. و کاش دنیا این مسیر را می‌شناخت. اما چگونه؟ جز آزادگان را چه کسی راه در این مسیر خواهد افتاد؟ عقل‌های مهجور و آیینه‌های قیراندود و رسانه‌های مزاحم چگونه اجازه خواهند داد فطرت‌ها با این عظمت انسانی آشنا شوند؟ رفته‌رفته به روزهای شلوغ پیاده‌روی اربعین نزدیک می‌شویم و تصاویر آن جمعیت بی‌نظیر، عظمت محبت شیعی، اسلامی و انسانی را که همه آزادگان در مدارش به حیات طیبه می‌رسند یادآور خواهند شد. 

و حضور امت به راستی شگفت‌انگیز است. به قول شهید آوینی: «چه می‌جویی؟ عشق؟ همین‌جاست. چه می‌جویی؟ انسان؟ اینجاست. همه تاریخ اینجا حاضر است. بدر و حنین و عاشورا اینجاست و شاید آن یار، او هم اینجا باشد».

آرمان ملل متحد، آنجاست و مبنای جنگ و صلح همان پرچم سرخی است که نزاع ما با دشمنان آخرالزمانی خداوند را آشکار می‌کند. نوادگان ابوسفیان، بیش از همه از این پرچم سرخ در هراسند. پرچم سرخی که در کربلا برافراشته شده، در دستان راست قامتان یمنی هم هست. و از این رو، سعودی که غربی‌ترین رژیم این عالم شرقی است، هراسان است. مسافران کربلا، انتظاری را که از پرچم سرخ کربلا سوغاتی می‌آورند، به زلف صبرشان گره خواهند زد. زمانه، زمانه انتظار پیروز است. و اربعین جلوه‌گاهش.