تعزیه تدریس شود  

احمد عزیزی، هنرمند باسابقه تعزیه‌خوان کشورمان از مردم خواست همزمان با اربعین امام حسین(ع) برای سلامتی علاءالدین قاسمی، دیگر هنرمند شناخته‌شده تعزیه‌خوان که مدتی است در بستر بیماری است، دعا کنند. این هنرمند در ادامه خواستار اختصاص مکانی ثابت برای اجرای تعزیه و راه‌اندازی دانشگاه تعزیه شد. عزیزی که همزمان با اربعین امام حسین(ع) در کارناوال تعزیه اجرا داشت، حمایت ارگان‌ها را از تعزیه راضی‌کننده دانست و گفت: امسال ارگان‌ها کم تعزیه برگزار نکردند. گروه‌های تعزیه‌خوان در سازمان فرهنگی- هنری شهرداری، پهنه رودکی، تکیه شوفرها که بعد از ۸۰ سال همچنان تعزیه اجرا می‌شود، در فضای باز تئاترشهر و... به اجرای برنامه پرداختند. او که در روزهای آتی در امامزاده عبدالله و در محوطه باز تئاترشهر هم اجرا دارد، به ایسنا گفت: به هر حال در این سال‌ها تعزیه بیشتر در مناسبت‌های ماه‌های محرم و صفر، رمضان و فاطمیه اجرا می‌شود و در طول سال جای ثابت برای اجرای آن نداریم. این عضو هیات‌مدیره انجمن تعزیه ایرانیان در ادامه اظهار داشت: مدتی است در تلاشیم جایی را برای اجرای هفتگی تعزیه اعم از عاشورایی و غیرعاشورایی در اختیار بگیریم ولی هنوز موفق نشده‌ایم و هیچ ارگانی چنین مکانی در اختیار ما قرار نداده است. عزیزی که سابقه همکاری و دوستی با علاءالدین قاسمی، دیگر هنرمند باسابقه تعزیه را دارد، در ادامه سخنان خود برای او آرزوی تندرستی کرد و افزود: زمانی که بچه‌خوانی می‌کردم، آقای قاسمی، جوان برومندی بود با صدا و چهره‌ای زیبا که علی‌اکبر خوانی می‌کرد. به مرور من علی‌اکبرخوان شدم و او شهادت‌خوان و خیلی با هم کار کردیم. سال ۷۰ در جشنواره آوینیون فرانسه با هم شرکت کردیم. گروهی منتخب از سوی مرکز هنرهای نمایشی بودیم که ما را برای شرکت در آن جشنواره دعوت کردند. او در فرانسه حُر را به نحو احسن اجرا کرد و من هم ابوالفضل را و استقبال خوبی هم از اجراها شد. عزیزی درباره دیگر ویژگی‌های قاسمی چنین گفت: صدای بسیار گیرا و پرطنینی دارد و چهره‌ای زیبا برای شهادت‌خوانی. اسب‌سواری‌اش، جنگش و حرکاتش بسیار زیباست و مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مثل بعضی تعزیه‌خوانان نیست که فقط به تعزیه عاشورایی تسلط دارند، بلکه او به تعزیه غیرعاشورایی هم مسلط است؛ چنانکه در سریال «شب دهم» کار حسن فتحی سرپرست گروه تعزیه بود و خودش هم نقش خوبی داشت و من نیز در این سریال نقشی داشتم که خوشبختانه این سریال همچنان درخشان است.

احمدرضا انصاری‌پور: همزمانی برگزاری نمایشگاه آثار حسن روح‌الامین با دهه آخر صفر این تصور را به وجود می‌آورد که با یک گالری مملو از آثاری طرفیم که هر یک به گونه‌ای راوی مصائب کاروان سیدالشهدا از مکه تا کربلا و حتی وقایع پس از عاشوراست اما نمایشگاه «نقش راستان» قائل به این مناسبت خاص نیست و از معراج پیامبر و لیله‌المبیت گرفته تا آتش گرفتن خیمه‌ها و وقایع ویرانه شام همه را به نمایش می‌گذارد تا کلکسیون کاملی از رنج‌هایی باشد که در طول دوران بر این خاندان رفته است. 

«تاریخ و هنر هرگز امام حسین را فراموش نخواهد کرد، چرا که حکمت الهیه واقعه عاشورا ظهور عشق به خداوند در بالاترین بعد عرفانی آن است. آیا هرگز به این نکته اندیشیده‌اید که چگونه جنگی که فقط نیم‌روز طول کشیده، قرن‌هاست درونمایه آفرینش زیباترین آثار ادبی و هنری شده و محققان و اسلام‌شناسان شرقی و غربی را به کرات به پژوهش واداشته است؟»

به راستی یک جنگ نیم‌روزه سالیان سال است که حرف‌ها برای گفتن دارد؟ این سوالی بود که پس از خواندن لوحی که در ورودی نمایشگاه نصب شده بود، ذهنم را مشغول خود کرد. آنچه در چند سطر قبلی خواندید، بخشی از نوشته شراره صالحی، مستشرق و مدرس مرکز مطالعات عالی سوربن پاریس بود که در این لوح نوشته شده بود. با خواندن این کلمات برای مشاهده آنچه روح‌الامین به تصویر کشیده و در کوشک باغ هنر به نمایش گذاشته شده، مشتاق‌تر شدم. به سالن اصلی نمایشگاه وارد شدم و نخستین اثری که با آن مواجه شدم، نقاشی «شب بدر» بود. ماه کامل شب بدر نخستین چیزی بود که چشم هر بیننده‌ای با شنیدن نام اثر به دنبال آن می‌گشت اما روح‌الامین نقاشی نیست که آنچه می‌خواهی را در نگاه اول تقدیمت کند. هر یک از آثار وی خودش هفت شهر عشق است که باید کوچه به کوچه آن را بگردی و از هر کوچه توشه‌ای برداری. از ماه شب بدر، تنها پرتوی از نور آن از پشت ابرها قابل رویت بود؛ آن هم نه در نخستین نگاه. به «شب بدر» که می‌نگریستی گوشه گوشه نقاشی نگاهت را به سمت راست نقاشی، درست جایی که حضرت امیر به روی زانو نشسته، هدایت می‌کرد. انگار که سوژه‌ای مهم‌تر از ماه کامل در تصویر وجود دارد و روح‌الامین سعی دارد قبل از هر چیز توجه تو را به سمت آن اهم هدایت کند. بعد از «شب بدر» روبه‌روی «معراج» ایستادم. در این تابلو هم مانند تابلوی قبلی رنگ‌ سرد غالب بود. تنالیته‌های مختلفی از رنگ آبی گرد هم آمده بودند و ملائکی را به تصویر می‌کشیدند که فرش زیر پای اسب حضرت رسول شده‌اند و او را به عرش برین هدایت می‌کنند. به «کاظمین الغیظ» رسیدم. این بار حسن روح‌الامین در نمایش ماجرای مبارزه امیرالمومنین و عمرو بن عبدود ترکیبی از رنگ‌های سرد و گرم را برگزیده بود. آسمان تیره و تار هم فضای خشم‌آلودی را ترسیم کرده اما پهلوانی که روی سینه عدو نشسته باز نمی‌تواند «والکاظمین الغیظ و العافین عن الناس» را فراموش کند و یک دست به صورت و یک دست به ذوالفقار دارد. آزادمنشی علی(ع) بزرگ‌ترین توشه‌ای بود که می‌شد از این اثر برداشت. 

به یاد بخش دیگری از لوح ورودی افتادم: «این آوای عدالت‌خواهی و آزادمنشی امام حسین است که از کرانه‌های فرات تا دوردست‌ترین نقاط عالم، در طول تاریخ می‌پیچد و سیدالشهدا را به عنوان وجود متبرک و مرکزی مبارزه ابدی انسان با ظلم، تثبیت می‌کند اما حکایت همچنان باقی‌ است چون انرژی عاشورا در زمان و مکان جاری ا‌ست». به دنبال جرعه‌ای از انرژی عاشورا در این نمایشگاه بودم که چشمم به «مهر طومار خونین» افتاد؛ روایت هنری‌ای که خود یک روضه کامل در وصف مظلومیت علی‌اصغر است. اگر پوستر نمایشگاه را دیده باشید، شما هم این اثر سراسر درد و اندوه را دیده‌اید. 

هر چه زمان می‌گذشت، تعداد بازدیدکنندگان نمایشگاه بیشتر می‌شد. تعداد بازدیدکنندگان فزونی یافته بود و خانواده‌هایی را دور و برم می‌دیدم که به همراه فرزندان کوچک‌شان آمده بودند تا جلوه‌ای از هنر این نقاش بزرگ معاصر را تماشا کنند. گاهی هم از فرزندان‌شان در کنار تابلوها عکسی می‌گرفتند و این لحظه‌هایی را که تاریخ و هنر و غم در هم تنیده بود، ثبت و ضبط می‌کردند. 

روح‌الامین را باید استاد این در هم تنیدن دانست. او شاید در در هم‌ تنیدن تاریخ و هنر به وسیله رنگ و روغن روی بوم همتایانی در سراسر دنیا داشته باشد اما وقتی این دو را در فضایی ماورایی با محنتی 1400 ساله همراه می‌کند، کم‌نظیر بودن خویش را به ما اثبات می‌کند. مستشرق دانشگاه سوربن پاریس هم در لوح به این نکته اشاره کرده بود: «اینک در برهه دیگری از زمان، در این نمایشگاه با آثار عاشورایی هنرمند معاصر، حسن روح‌الامین روبه‌رو هستیم که با استادی تمام، عاشورا را با بیانی زیبا، ملهم از فضاهای هنر باروک و با مهارتی کلاسیک آفریده است؛ فضایی که تاکنون در انحصار اساتید بی‌نظیر تاریخ هنر جهان همانند روبنس، رامبراند، کاراواجو و فرمیر بوده است. این میدانی است که هنرمند با استعداد ایرانی، به غیر از تسلط به شیوه‌های نقاشی و پشتکار و تمرین بسیار، نیازمند جراتی فراوان برای گام نهادن به آن است. عشق اهل‌بیت این جرأت را به روح‌الامین می‌بخشد تا هنر شیعی در آثار او، در هماوردی با اساتید هنر باروک، بازتابی دوباره یابد».

در قسمت مرکزی نمایشگاه، 4 پرده در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گرفته است. ۲ پرده هنر دست عباس بلوکی‌فر است که یکی به آب آوردن سقای دشت کربلا و دیگری به شهادت حضرت علی‌اصغر می‌پردازد. ۲ پرده دیگر که یکی از آنها کار محمدرضا محمدحسینی بود، یکی به سبک قهوه‌خانه‌ای واقعه عاشورا را روایت می‌کرد و دیگری به سبک درویشی. پرده راوی عاشورا که به دست محمدحسینی شاگرد استاد بلوکی‌فر کشیده شده بود، همان پرده‌ای بود که در روز افتتاحیه خوانده شده بود. 

پس از پایان پرسش و پاسخ‌ها، دور دیگری در نمایشگاه می‌زنم و ناخودآگاه چشمم می‌افتد به تابلویی که ابعادش از همه بزرگ‌تر است. به یاد یکی از جملاتی می‌افتم که شراره صالحی در لوح ورودی نوشته بود: «اوج آثار روح‌الامین در این نمایشگاه را در تابلوی «عرش بر زمین افتاد» مشاهده می‌کنیم». این تابلو واقعا اوج آثاری است که در اینجا دیده‌ام؛ سواره‌ای که تیر خورده و در محاصره دشمن در حال فروافتادن از اسب است. اثری که نامش برگرفته از این چند بیت ناب مقبل کاشانی است: «نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت/نه سیدالشهدا بر جدال طاقت داشت/ بلندمرتبه شاهی ز صدر زین افتاد / اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد».

در حالی ‌که از نمایشگاه خارج می‌شوم، هنوز از عظمت و هنر استاد روح‌الامین و شاهکارهایش در حیرت هستم. هنوز آنچه بر لوح خوانده‌ام در ذهنم مرور می‌شود: «اگر چه جهان روح‌الامین از لحاظ شیوه و تکنیک اجرایی وامدار اساتید باروک است اما چون مضمون آثارش برخاسته از جان هنرمند و منطبق بر باورهای مذهبی جامعه ایرانی است، به راحتی به دل بیننده می‌نشیند. آزادی در آفرینش اثر هنری اساس کار است. مگر نه اینکه گوته دیوان شرقی- غربی را با الهام از حافظ آفرید؟ دنیای بصری روح‌الامین نیز ترکیبی شرقی- غربی است و به‌راستی که مفاهیم والای انسانی متعلق به تمام جهانیان هستند و می‌بایست جهان آنها را به زبان‌های بصری گوناگون تجربه کرد. با این پیش‌زمینه، آثار هنرمند در این نمایشگاه را می‌توان مورد بررسی دقیق‌تری قرار داد. نخستین ویژگی آثار روح‌الامین این است که حساسیت بیننده را بشدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. ابعاد تابلوها از یک سو و ترکیب‌بندی‌ها و غنای رنگ در آثار از سویی دیگر، دیدگان مخاطب را خیره می‌سازد».

۱۰۰ نمایش دفاع‌مقدس در تهران

یادواره بچه‌های مسجد (طهران) توسط حوزه‌هنری استان با اجرای ۱۰۰ نمایش دفاع‌مقدس در سطح شهر تهران و ۱۰ شهرستان برگزار می‌شود. 

به گزارش «وطن‌امروز»، یادواره نمایش بچه‌های مسجد (طهران) از ۳۱ شهریور تا ۶ مهرماه در مساجد شهر تهران و ۱۰ شهرستان استان تهران شامل: شهرقدس، رباط‌کریم، اسلامشهر، شهریار، پردیس، پاکدشت، پیشوا، قرچک، ورامین و دماوند اجرا می‌شود. حدود ۲۰ گروه نمایشی در طول هفته دفاع‌مقدس با ۵ اجرا در ۵ مسجد مختلف در مجموع ۱۰۰ اجرا پس از نماز مغرب و عشا در مساجد استان تهران برای نمازگزاران اجرا خواهند داشت. 

برگزیدگان یادواره نمایش بچه‌های مسجد (طهران) در روزهای ششم و هفتم مهرماه در مسجد آیت‌الله خامنه‌ای حوزه هنری در حضور هیات داوران اجرا‌های ویژه مسابقه خواهند داشت و آثار برتر در بخش‌های نمایشنامه‌نویسی، کارگردانی، بازیگری زن، بازیگری مرد و گروه برتر، در 2 بخش خواهران و برادران معرفی می‌شوند. همچنین در پایان رویداد، ۵ گروه برگزیده به‌ عنوان الگو در سطح استان تهران با حمایت حوزه هنری استان تهران اجرای نمایش خواهند داشت. 

 

***

بازگشت کیانو ریوز با «کنستانتین»

دنباله فیلم «کنستانتین» با بازی کیانو ریوز و به کارگردانی فرانسیس لارنس ساخته می‌شود.  کمپانی برادران وارنر کیانو ریوز و فرانسیس لارنس را برای ساخت ادامه فیلم «کنستانتین» بازمی‌گرداند. 

ددلاین نوشت: این کمپانی قصد دارد یک قسمت دیگر از فیلم ماوراء‌الطبیعی و ترسناک «کنستانتین» محصول ۲۰۰۵ را بسازد و بار دیگر در این فیلم کیانو ریوز بازیگر نقش اصلی و فرانسیس لارنس کارگردان همکاری می‌کنند. 

فیلمنامه این فیلم را آیکوا گلدزمن می‌نویسد و جی‌جی آبرامز و هانا مینگلا تهیه‌کنندگان آن خواهند بود. وقتی فیلم «کنستانتین» ۱۷ سال پیش بر مبنای شخصیتی ‌پیچیده از کتاب‌های کمیک دی‌سی خلق شد بیش از ۲۰۰ میلیون دلار در گیشه جهانی فروش کرد. ریوز در این فیلم که هوادارانش مدت‌ها در انتظار ادامه‌ای بر آن بودند، بار دیگر در نقش جان کنستانتین جن‌گیر و شیطان‌شناس فراطبیعی بازی خواهد کرد. 

وی که در نسخه اصلی در حال مرگ بود برای نجات روح خود همچنان تلاش دارد تا نگذارد شیاطین از جهنم به زمین نفود کنند و در نبرد بین گابریل و لوسیفر قرار می‌گیرد. دیگر بازیگران فیلم اصلی ریچل وایس، شایا لباف، تیلدا سوینتن، پروییت تیلور وینس و جایمن هانسو بودند که با اقتباس از مجموعه کمیک «هل‌بلیزر» از انتشارات دی‌سی کامیکس ساخته شده بود. 

 

***

واگذاری مراکز کانون به نهاد کتابخانه‌های عمومی منتفی می‌شود

مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: نگران نباشید، تصمیم واگذاری مراکز فرهنگی کانون به نهاد کتابخانه‌های عمومی منتفی می‌شود. به گزارش «وطن‌‌امروز»، حامد علامتی گفت: کتابخانه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روح پرورش فکر و اندیشه کودک و نوجوان و جزو لاینفک کانون است و موضوعی که اخیراً مطرح شده صرفاً یک پیشنهاد است و موضوع در دست بررسی بوده و ما متولی امر کانون و وزارت آموزش‌و‌پرورش و شخص وزیر آموزش‌وپرورش و حقیر به عنوان خادم از همان ساعات اولیه در این خصوص مخالفت شدید، متقن و منطقی خود را اعلام و از همان زمان رایزنی‌ها را شروع کردیم. 

وی ادامه داد: البته باید گفت پس از ارائه پیشنهاد بلافاصله نظر ما را خواستند و ما بر اساس ادله قانونی و اساسنامه و مصوبه شورای عالی انقلاب در سال ۵۹ و مجلس و سپس براساس وظایف و مأموریت‌های کانون محکم، مستدل، قانونی و منطقی دلایل مخالفت خود را اعلام کردیم و رایزنی‌های‌مان را انجام دادیم. 

مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: با وزیر فرهنگ و ارشاد تماس حاصل شد و نکاتی میان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزیر آموزش‌و‌پرورش مطرح شد و تلاش این است که بزودی این موضوع منتفی شود و این اطمینان را به همه دغدغه‌مندان می‌دهم که با پیگیری‌های انجام شده امیدواریم این موضوع منتفی شود و تا روز آخر منتظر منتفی شدن این موضوع هستیم. وی افزود: این تصمیم در جایی تصویب و تأیید نشده است و تنها یک پیشنهاد در دست بررسی بوده است. 

 

***

امضای تفاهمنامه فرهنگی با ازبکستان

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جدیدترین توئیت خود با اشاره به حضورش در مراسم «امضای ۱۷ سند و یادداشت‌تفاهم همکاری میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان» از جزئیات تفاهمنامه فرهنگی میان 2 کشور گفت. به گزارش ایرنا، محمدمهدی اسماعیلی در حساب کاربری خود اضافه کرد: سفر به ازبکستان و امضای ۱۷ سند همکاری اتفاق منحصر‌به‌فردی در تاریخ 2 کشور است. 

تفاهمنامه فرهنگی در حوزه کتابخانه و برگزاری هفته فرهنگی در آبان‌‌ماه بخشی از نتایج فرهنگی این سفر است. اسماعیلی با بیان اینکه وقتی در سمرقند قدم می‌زدم گویی در اصفهان بودم، نوشت: تقویت اشتراکات تمدنی 2 کشور در دستور کار است.