خانم کارین ژان پی‌یر، سخنگوی کاخ سفید گفته تمرکز ما الان روی اعتراضات در ایران است نه مذاکرات. چند نکته راجع به این حرف‌شان به ذهن‌مان آمد که با شما در میان می‌گذاریم. 

 

۱. فرض کنید پدر و مادرتان اهل هائیتی هستند، فقیرترین کشور نیمکره غربی که با وبا و زلزله و خشونت سیاسی درگیر است و آمریکا از یک قرن پیش آن را به خاک سیاه نشانده. در مارتینیک به دنیا آمده‌اید، جزیره‌ای در آمریکای لاتین که هنوز جزو مستعمرات فرانسه است. برای کامل شدن کلکسیون، سیاهپوست هم هستید. اینها همه مشخصات کارین ژان‌پی‌یر، سخنگوی کاخ سفید است. یعنی همین خانم ژان‌پی‌یر اگر فردا برای پیاده‌روی از خانه بیرون برود و از بدشانسی گیر پلیسی بیفتد که اخبار نگاه نمی‌کند و او را نمی‌شناسد، خدا عالم است چه بلایی سرش بیاید و به احتمال زیاد، تبدیل به سخنگوی "سابق" کاخ سفید می‌شود. همین خانم که گریه‌کن ندارد وگرنه خودش یک پا روضه است، همه این گرفتاری‌ها را گذاشته و عدل می‌آید می‌گوید تمرکز ما روی اعتراضات ایران است. بزرگواری نیست واقعا؟ قدر نمی‌دانیم ما. اصلا لیاقت نداریم کسی روی ما تمرکز کند. یعنی فکر کن، گفته‌اند برو بگو تمرکز ما روی اعتراضات ایران است او هم گفته چشم! نیامده بگوید آقا شما این ماه صد دلار از حقوق من کم کن عوضش کمتر در ولایت پدری ما موش بدوان. یا یک تمرکز جزئی هم روی مسائل سیاه‌پوستان آمریکا داشته باش در کنارش تمرکز روی اعتراضات ایران را هم ادامه بده‌.

ضمن تشکر از این همه دغدغه ایشان و رئیس‌شان در کاخ سفید باید خدمت‌شان عرض کنیم که خداوکیلی ما اینطوری راضی نیستیم شما خودتان را به خاطر ما به زحمت بیندازید. 

 

۲. خداوکیلی ایشان حق دارد و مسأله اعتراضات در ایران مسأله تمرکزلازمی است. آدم اگر یک لحظه غفلت کند و چشم از اعتراضات بگرداند، ممکن است یکهو ببیند همه جا پخش شده که مشهدی مرادعلی عبدل‌آبادی اخیرا در اعتراضات به طرز ناجوانمردانه‌ای هدف گلوله ماموران امنیتی قرار گرفته است. آن وقت هر چه داد بزنید که مشهدی مرادعلی مذکور پدربزرگ شما بوده، ۹۰ سال سن داشته، اعتراضش فقط به این بوده که چرا بچه‌هایش نمی‌گذارند تنهایی بیرون برود و الان دیگر تا فامیل‌های درجه۳‌و۴ هم خوابش را با لباس سفید در یک جای خوب دیده‌اند، کسی حرف‌تان را گوش نمی‌دهد. حتی ممکن است مثل قضیه مادر سارینا، بگویند این اصلا نوه آن مرحوم نیست زیرا کلیه فرزندان و نوه و نتیجه‌های آن خدابیامرز از غصه پدرشان  دسته‌جمعی خودکشی کرده‌اند. حالا بیا و ثابت کن اولا آن قضیه خودکشی دسته‌جمعی مال دو سه سال قبل است، ثانیا در جزایر تاسمانی استرالیا اتفاق افتاده و ثالثا مربوط به نهنگ‌ها بوده. کی گوشش بدهکار است؟

بعضا طرف عکس خودش را به عنوان کشته‌شده در اعتراضات دیده و هر چه قسم خورده که من زنده هستم دیگران فکر کرده‌اند حتما طفلکی خبر مرگش برایش خیلی ناگهانی بوده و نمی‌تواند این ضایعه بزرگ را باور کند. کم‌کم با واقعیت کنار می‌آید.

 

۳. کاش خود معترضان هم نصف کاخ سفید روی این قضیه اعتراضات تمرکز می‌داشتند. این که نشد! هر کشته‌ای که معرفی می‌کنند هرکدام از مشخصاتش متعلق به یکی از متوفیان ماه‌های اخیر است، آدم فکر می‌کند یکی رفته آرامستان، از روی هر سنگ قبری یک تکه مطلب برداشته و نوشته. می‌ترسم پس‌فردا بگویند دختر نخبه‌ای به نام غلامحسین غلامی متولد ۱۳۱۵ که دانش‌آموز مدرسه‌‌ای در تهران بود، به علت کشف حجاب در اهواز دستگیر و در زاهدان کشته شده و والدینش از او خبر ندارند! بابا یک کم دقت کنید دیگر!

 

گویند روزی شیخ با مریدان بر منبر بنشسته بود و وعظ می‌خواند که ناگهان گروهی فلاح بیل به دست هراسان نزد شیخ آمدند. شیخ گفت: شما را چه شده است که جفت پا در میان سخنان ما می‌تازید؟ 

فلاحان گفتند: چندیست چوپانی کذاب پیدا شده و هر روز با فریاد گرگ، گرگ ما را به سخره می‌گیرد. مانده‌ایم‌ با او چه کنیم؟ شیخ گفت: همین بیل‌ها را در حلقومش فرو برید، گفتند: نمی‌توانیم، چرا که از نزدیکان ملکه بریتانیاست. شیخ پاسخ داد: «دکانی در صنف نیوز ایجنسی در بازار برایش باز کنید تا در آنجا هر رطب و ‌یابس خواست بگوید و بدانید اولِ یک نیوز ایجنسی، کذابی است، سپس بی‌شرفی و پس از آن اختلال انکساری است.» مریدان گفتند: یا شیخ کذابی و بی‌شرفی را از بریم، اختلال انکساری چه صیغه‌ای است؟ شیخ بازگفت: اختلال انکساری یعنی آنکه اگر مردم ممالک غربیه از سرما وارد عصر یخبندان  شوند یک چشمت را ببندی و چشم دیگرت را برای روشن نشدن یک شعله گاز در سرایی در ممالک شرقیه باز بگذاری و  چنان استوری و پست‌ بدری که خود زاکربرگ به انابت برآید که کافی است.

مریدان گفتند: یا شیخ گرفتیم چه شد. اسمش را چه بگذاریم؟ شیخ پاسخ داد: به احترام ملکه، بی‌بی‌سی. مریدان گفتند: بی‌بی‌اش را فهمیدیم آن سی آخر از چیست؟ شیخ گفت: از اسرار است، همانقدر بدانید که درهم و دینارش فراوان است شما را کفایت است. مریدان تا این بشنیدند گریبان دریدند و به تأسیس یک نیوزایجنسی همت گماردند. مورخان نوشتند این واقعه در سنه ۱۹۹۲ اتفاق افتاد.

 

ای که در نشنال، پلاسی دائما

چشم‌هایت سو ندارد ظاهرا

هرچه می‌خواهی بده گاف و نترس

 جای ایران هم بگو جنگ یمن 

وقت هشتگ با ربات و پیج فیک 

این نظام تازه را کُن ریشه‌کن

 تیترها را چک نکن قبل از خبر

 بیخیال، کم‌حافظه‌! یار خفن 

کی حواسش هست به سوتی او

 این بشر یا تایلند است یا پکن!

 زین همه اخبار و گاف و تیترها 

گاو بی‌بی‌سی بزاید در چمن!

زیرنویس اول: فعلا تیتر این باشه: چهل کشته و بیش از صد زخمی در آتش‌سوزی اوین

(از اتاق فرمان اطلاع می‌دهند فعلا تیتر این باشه رو چرا دیگه زیرنویس کردین؟)

زیرنویس دوم: ببین! از روی میز متن اخبارو بردار بنویس: زیرنویسی که نوشتیم فعلا تیتر این باشه، فعلا این تیتر باشه رو ننویسین بقیه رو بنویسین.

(از اتاق فرمان اطلاع می‌دهند زیرنویس دوباره اشتباه شده آبرومون رفت)

زیرنویس سوم: آقاااا زیرنویس دوم رو دادم اولی رو درست کنم عین اونو چرا نوشتین لعنتیا؟ زیرنویس فقط این باشه: چهل نفر تو اوین کشته شدن

(از اتاق فرمان اطلاع می‌دهند خبر مرگتون اینا چیه دارین زیرنویس می‌کنین؟)

زیرنویس چهارم: آقاااا زیرنویس دوم رو دادم اولی رو رفع و رجوع کنم عین اونو نوشتین لعنتیا زیرنویس فقط این باشه - رو ننویسین.  بقیه رو فقط زیرنویس کنین.

(از اتاق فرمان اطلاع می‌دهند میشه کلا چیزی زیرنویس نکنین؟ اینترنشنال به جای اوین رفت رو هوا میمونا)

زیرنویس پنجم: ببین! این یارو اتاق فرمانیه دیگه میموونمون هم کرد. زیرنویس نکنین داغونا!  شما که در هر صورت زیرنویس می‌کنین، لااقل «میمونمون»  رو درست بنویسین اشتباه تایپی نگیرن ازمون.

(بن سلمان مستقیما وارد اتاق تحریریه اینترنشنال می‌شود)

زیرنویس ششم:  بگو دیگه چیزی ننویسین صابش اومد.

(اتاق فرمان اطلاع می‌دهند: تو رو خدا فقط ننویسین گاو شیرده وارد اتاق تحریریه شد).

یکشنبه: تمام دیشب خواب می‌دیدم که با بیل توی دهانم فلفلِ کارولینا ریپر می‌ریزند. وقتی بیدار شدم، ویترین یک خون‌آشام را داشتم. در آشپزخانه خوابم برده بود و گویا در خواب راه رفته بودم و سیم ظرف‌شویی را چپانده بودم توی دهانم. امیدوارم تا روز دادگاه این زخم‌و‌زیل‌ها خوب شود.

دوشنبه: امروز وکیل آمد خانه ما. خوابم را برایش تعریف کردم. دلداری داد و گفت که تا حالا در دادگاه مطبوعات، حکم فلفل‌ریختن در دهان را برای هیچ متهمی نبریده‌اند. البته تا حالا!

سه‌شنبه: امروز وکیل دوباره تماس گرفت و برای بار هزارم پرسید هنوز روی حرفم هستم یا نه. من هم گفتم که هنوز معتقدم تیراندازی دبستان سندی هوک از فیلم کاپیتان هوک هم خیالی‌تر بوده‌ و سیاه‌بازی دولت است تا دیگر نتوانیم با اسلحه‌ها تیپ خفن بزنیم.

چهارشنبه: تمام مسیر دادگاه تا خانه را از ناراحتی قِل خوردم. یک میلیارد دلار جریمه برای دو مثقال نشر اکاذیب؟! حالا ما 10 سال پیش یک جفنگی پراندیم، دولت چه بی‌جنبه شده تازگی‌ها! کاش می‌دادند با بیل فلفل بریزند توی دهانم. 

پنجشنبه: تمام دیشب تا صبح را از فرط غصه آدامس بادکنکی باد می‌کردم. حالا این همه پول را از کجا بیاورم؟! از سر قبر بابایم؟! باید یک زنگ به این وکیل بزنم، ببینم می‌تواند دستم را به‌عنوان اکاذیب‌چی در دم‌ و ‌دستگاه دولت بند کند یا نه. می‌گویند پولش خوب است.

به طور کلی دیدن گاو در خواب نشانه نعمت و فراغت است به شرط صحت عقل و ادراک خواب بیننده و اگر ناقص‌العقل یا ملیجکی خواب گاو بیند به چند قسم است: اگر از گاو فربه‌ای شیر می‌دوشد، نشان آسودگی از جنگ و جدال است. اگر شیری که می‌دوشد پرچرب است نشان ثروت زیاد است و اگر کم‌چرب غنی شده با ویتامین دی است احتمالا گاو در مناطق گرم و خشک می‌زیسته و آفتاب زیادی به مغزش خورده. اگر شیری که می‌دوشد شیرکاکائو است، نشان رسیدن به نفت است بدون رنج چاه کندن و اگر شیر ترش شده است نشان فساد و ‌زد و بند است.

 

ما اهل گفت‌وگوییم اهل مذاکراتیم

یک عده سر به زیر و فعال و دیپلماتیم

 

روی چماق‌مان هست حتی اگر هویجی

دل بد نکن که اهل سبزی و میوه‌جاتیم

 

یک گوشه چشم‌مان هم دنبال اغتشاش است

فرمانده سپاه توئیت با رباتیم

 

هرچند گفت‌وگو‌ را بسیار می‌پسندیم

تا اغتشاش باشد با گفت‌و‌گوی کاتیم! 

 

برجام سیری چند است؟! امپریالیسم هستیم

تا راه زور باشد راهی آن‌ صراطیم

 

ما قاتلین بغداد، جنتلمنان میزیم

حق وتوست با ما، ما اصل مشکلاتیم

 

هر چیز حرف ما شد باید قبول باشد

لطفا بیا و خر شو! پینوکیو باهاتیم!