مصطفی بیات: تئاتر و نمایش اتفاقی است که در لحظه شکل می‌گیرد؛ نه مثل سینما و تلویزیون قابلیت ضبط و تکرار مجدد دارد و نه می‌توان مثل شعر و نوشته‌های ادبی آن را با واژه‌ها توصیف کرد و به بند کشید.

هنری بااصالت و کهن که هنرمند برای آموختن ابعاد مختلف آن نیازمند تسلط بر سایر حوزه‌های هنر از جمله موسیقی، شعر و ادبیات و حتی نقاشی است و البته با مفهوم «مخاطب» و «مردم» نیز گره خورده است، چرا که اساسا هنر نمایش تنها در جریان اجرا و قرار گرفتن در مقابل مردم و مخاطبان است که به عنوان یک پدیده هنری کامل می‌شود و شکل می‌گیرد و ارزش و اعتبار می‌یابد.

اما واقعیت این است که چه بخواهیم چه نخواهیم و چه باور داشته باشیم چه نداشته باشیم، در هر صورت هنر‌های نمایشی بویژه در حوزه تئاتر حداقل بعد از به انزوا رفتن هنر‌های اصیلی مثل پرده‌خوانی و تعزیه در ایران، تبدیل به یک هنر شیک و تزئینی شده است که بیشتر از عموم مردم، مورد استقبال طبقه خاصی از جامعه است؛ مخاطبانی که بخش عمد‌ه‌ای از آنها طی این سال‌ها همانند یک شابلون در سالن‌های مختلف تئاتر کپی شدند تا هنر نمایش روزگار خود را در بیشترین فاصله از جامعه و مردم کوچه و بازار بگذراند؛ هنری که اصلی‌ترین خاستگاه آن حداقل در ایران، همین کوچه و بازار‌ بوده‌ است.

شاید به همین خاطر است که تئاتر انقلاب پایه‌های خود را در مساجد و حسینیه‌ها گذاشت تا بیش از پیش خود را به عموم مردم نزدیک کند. سرآغاز درستی که در سال‌های بعد به دلایل مختلف نادیده گرفته شد تا مسیر تئاتر در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی دوباره به سمت بیراهه «هنر ویترینی» و «دور از دسترس عامه مردم بودن» برود.

در چنین شرایطی شاید هیچ راهی بهتر از این نباشد که در اولین قدم فاصله بین مردم و هنر تئاتر و هنرمندان آن برداشته شود؛ مساله‌ای که نمایش‌های میدانی می‌تواند یکی از بهترین راهکارها برای آن باشد؛ بویژه اگر این نمایش‌ها با مفاهیم عرفی و اعتقادی جامعه ایرانی که در واقع هویت آن است، گره بخورد.

نمایش‌های میدانی به سبک و شیوه منحصر به فرد و به تعبیر بهتر، «شیوه ایرانی» خود ابتکاری بود که با بهزاد بهزادپور و «شب آفتابی» آغاز شد و با تلاش‌های سازمان اوج و نمایش «تنهاتر از مسیح» و «جهان بانو» به نقطه اوج خود رسید. نمایش‌هایی که گستردگی دامنه مخاطبان آن به قدری زیاد بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز بر لزوم تکثیر این شیوه خاص از نمایش‌سازی تاکید کردند و به تعبیر ایشان «مثل تئاتر از غرب به ما نرسیده و طراحی بومی و اسلامی دارد». درواقع ایشان دریافتند مزیت عناصر مومن نظام و انقلاب در حوزه هنر‌های نمایشی، دقیقا در ورود به چنین عرصه‌هایی است؛ عرصه‌هایی برای حرف زدن با مخاطبان عام و البته در مقیاسی چندین برابر تئاتر‌های مرسوم سالنی.

نمایش‌های میدانی نه فقط از باب اینکه هر شب چند هزار مخاطب دارند و در طول چند شب اجرای پشت سرهم گاهی تا ده‌ها هزار نفر تماشاگر این نمایش‌ها خواهند شد، بلکه بیشتر از باب وسعت کار و ابعاد متنوع آن است که موجب توجه و حتی تحیر بسیاری از کارشناسان و مخاطبان شده است. در مثال نمایش میدانی «جهان بانو» گستردگی مساحت و فضای اجرا، تعداد بالای بازیگران و هنروران که گاهی تا چند صد نفر می‌رسد، در کنار ابعاد تکنیکی این نمایش بویژه در حوزه استفاده از نور و صدا برای ارتباط بیشتر اثر با مخاطب و از همه اینها مهم‌تر جلوه‌های‌ ویژه میدانی گسترده این نمایش‌ که هر شب به شکلی کاملا زنده در برابر دیدگان مخاطبان قرار می‌گیرد، به قدری جذاب است که شاید دیدن هیچ‌کدام از فیلم‌های عظیم و پرخرج هالیوودی که از صفر تا 100 آن با جلوه‌های ویژه بصری ساخته شده است نیز نمی‌تواند موجب جذب مخاطب در این حد شود. تلاش‌ها برای تکرار این پدیده نادر در سایر شهر‌ها و استان‌های کشور توسط تیم‌های دیگری نیز انجام شده و در ادامه نیز سازمان اوج نمایش‌هایی را آماده روی صحنه رفتن دارد اما در میان همه این تلاش‌ها «جهان بانو» بیش از سایرین به ذائقه بانوان خوش آمده است. جالب اینکه علاوه بر تکرار ویژگی‌های خاص نمایش‌های موفق قبلی مثل «شب آفتابی»، «روشنای شب تار» و «تنهاتر از مسیح»، این بار برپاکنندگان «جهان بانو» در ابتکاری جالب‌توجه سعی کردند پیوندی سیال اما مرتبط از وقایع صدر اسلام و زندگی بانوان برجسته آن دوران و تلاش‌های بانوان در مقاطع مختلف تاریخ معاصر را پیش چشم مخاطب به تصویر بکشند. البته طی این سال‌ها که هنر «ایرانی» نمایش میدانی با داستان‌های اصیل و مبتنی بر فرهنگ و باور‌های مردم ایران در حال رشد و تکثیر در سراسر نقاط ایران بود، پدیده‌ای جدید و بشدت پایتخت‌گرا، با عنوان «تئاتر لاکچری» در برخی تماشاخانه‌های تهران باب شد تا هنر تئاتر سالنی بیش از گذشته مهجور، دست‌نیافتنی و البته دور از دسترس عموم مردم شود؛ پدیده‌ای که رواج آن این روز‌ها دمار از روزگار هنر تئاتر و هنرمندان واقعی آن درآورده است و ورود چهره‌های سینمایی یا سلبریتی‌های فضای مجازی به آن، حالا نمایش‌های لاکچری را تبدیل به غده سرطانی هنر نمایش ایرانی کرده است؛ سرطانی که متاسفانه این روز‌ها بشدت در حال تکثیر و رشد است! جالب اینکه خالقان این نمایش‌های خلق‌الساعه تازه‌وارد حتی زحمت خلق قصه‌هایی ایرانی و جدید را نیز به خود ندادند و دست روی قصه‌های معروف خارجی مثل «بینوایان» و «اولیور توئیست» گذاشتند!  

شاید بزرگ‌ترین تفاوت نمایش‌های میدانی از قبیل «جهان بانو» با نمایش‌های لاکچری دقیقا در همین باشد که اولی برای دیده شدن توسط همه مردم و دومی برای دیده شدن توسط گروه و طبقه خاصی از مردم ساخته شده‌؛ پس به همین خاطر است که ورود به عرصه اول و ساخت نمایش‌های میدانی اساسا کار هر هنرمندی نیست اما عرصه دوم جایی است که با عقبه طولانی‌ اجرای نمایش‌های سالنی، از ریسک کمتری برای ورود هنرمندان برخوردار است. با این همه واقعیت آن است که در این صحنه پیوسته زندگی، خوش‌ترین نغمه‌ها، آن‌ است که مردم به یاد بسپارند؛ مردمی که هنر نمایش با آنها، معنا و مفهوم پیدا می‌کند و بی‌توجهی به حضور آنها، بیش از گذشته هنر نمایش را به انزوا خواهد برد. این شب‌ها در جنوبی‌ترین نقطه تهران در بوستان ولایت، «جهان بانو» جهان بانوان است: بانوان آسمانی، از ازل تا حال. «جهان بانو» داستانی ‌است نه تنها برای زنان که درباره‌ زنان برای شناخت ایشان. این نمایش برای عموم مردم رایگان بوده و از 17 اردیبهشت‌ هر شب ساعت 19:30 روی صحنه می‌رود.

نماهنگ «مهر خواهر برادری» منتشر شد

نماهنگ «مهر خواهر برادری» همزمان با آغاز دهه کرامت منتشر شد. نماهنگ «مهر خواهر برادری» همزمان با آغاز دهه کرامت و سالروز میلاد حضرت معصومه(س) با نوای رضا هلالی و محمدحسین پویانفر و همخوانی گروه سرود شمیم یاس بر اساس شعری از سیدجواد پرئی منتشر شد.

بخشی از متن شعر این نماهنگ به شرح زیر است:

برادر یاره، برادر سایه‌اش مثل باباست

خواهر دریا، خواهر مهرش مثل مادرهاست

برادر کوه غیرته، اهل نجابته

قدر برادرو بدون، آخه نعمته

خواهر عفیفه، مثل گل لطیفه

خواهر سنگ صبوره، خواهر رحمته

به چادر حضرت معصومه

همدیگه رو تنها نمی‌ذاریم

امام رضا هوامونو داره

چه خوبه که امام رضا داریم

پیش‌تر نماهنگ «دختر ایران» هم همزمان با فرارسیدن سالروز ولادت حضرت معصومه(س) با نوای رضا هلالی و سجاد محمدی منتشر شده 

بود.

***

یار عکاس انقلاب درگذشت

همسر  مرحوم حسین پرتوی،‌عکاس شاخص انقلاب به دلیل مشکل ریوی در منزل درگذشت. پوراندخت پرتوی، همسر زنده‌یاد حسین پرتوی ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۷۷ سالگی بر اثر مشکل ریوی در منزل درگذشت.

عباس عظیمی، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت با اشاره به بیماری صعب‌العلاج مرحوم حسین پرتوی گفت: حسین پرتوی بیش از ۷ سال به دلیل بیماری صعب‌العلاج در منزل بستری و فاقد هرگونه حرکت جسمانی (جز چشمانش) بود و همسرش در آن سال‌ها در نگهداری بسیار دشوار او هرگز زبان به گلایه نگشود. او سال‌ها با فداکاری نام خود را در زمره نام‌آوران خستگی‌ناپذیر این مرز و بوم در خدمت به همسر و هنرمندی متعهد چون استاد حسین پرتوی ثبت و ماندگار کرد.

مراسم تشییع و خاکسپاری این بانو دیروز در بهشت زهرا(س) برگزار شد و مراسم ختم پنجشنبه چهارم خرداد ساعت 17:30 تا ۱۹ در مسجدالنبی خیابان کارگر شمالی برگزار خواهد شد.

مرحوم حسین پرتوی سال ۱۳۲۱ در اردبیل متولد شد. سپس به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. پس از دوره تحصیل، در روزنامه کیهان مشغول کار شد. سال ۱۳۳۸ به صورت حرفه‌ای با عکاسی ورزشی کار خود را شروع کرد. از سال ۱۳۵۶ از انقلاب ایران عکس‌های منحصر به فردی گرفت. طی سال‌های جنگ ایران و عراق به عنوان دبیر سرویس عکس روزنامه کیهان برگزیده شد. وی پس از ۳۱ سال خدمت در روزنامه کیهان ۲۷ شهریور ۱۳۶۸ بازنشسته شد.

***

هشتمین جشنواره ملی اسباب‌بازی برگزار می‌شود

هشتمین جشنواره ملی اسباب‌بازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۰ تا ۱۶ تیر در مرکز آفرینش‌های فرهنگی - هنری کانون برگزار می‌شود.

این جشنواره در سال «مهار تورم، رشد تولید» با رویکرد کمک به برقراری ارتباط میان طراحان، تولیدکنندگان، مروجان و فعالان حوزه اسباب‌بازی و سرگرمی برگزار می‌شود.

کمک به توسعه کمی و کیفی حوزه اسباب‌بازی، کمک به ساماندهی صنعت اسباب‌بازی، توسعه و ترویج کاربردها و کارکردهای بازی و اسباب‌بازی و تقویت ارتباط میان فعالان این حوزه از اهداف برگزاری این جشنواره به شمار می‌رود.

این جشنواره توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و با همکاری شورای نظارت بر اسباب‌بازی، انجمن تولیدکنندگان اسباب‌بازی، ستاد توسعه فناوری‌های نرم و هویت‌ساز و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، انجمن علمی بازی ورزش کودکان و همراهی سایر فعالان این حوزه برگزار می‌شود. برگزاری نشست‌های تخصصی، برپایی نمایشگاه دستاوردهای صنعت اسباب بازی ایرانی، نمایشگاه ترویجی بازی و اسباب‌بازی و بازار اسباب‌بازی از مهم‌ترین بخش‌های این جشنواره است.

***

فروش ۴۰۱ میلیارد تومانی نمایشگاه کتاب

قائم‌مقام سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران خبر از فروش 401 میلیارد تومانی نمایشگاه کتاب تهران داد. علی رمضانی، قائم‌مقام و سخنگوی سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در پیامی در فضای مجازی از فروش ۴۰۱ میلیارد تومانی نمایشگاه کتاب تهران خبر داد.

مشروح متن این‌ پیام به این‌ ترتیب است:

«مجموع فروش سی‌وچهارمین نمایشگاه کتاب تهران بیش از ۴۰۱ میلیارد تومان.

مردم عزیز سراسر کشور ۲۵۱ میلیارد و ۲۹۰ میلیون تومان در بخش حضوری و ۱۴۹ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان در بخش مجازی کتاب خریدند.

تعداد کتاب‌های خریداری شده بیش از 3.5 میلیون نسخه تخمین زده می‌شود.

تعداد نسخه‌های فروش رفته در بخش مجازی (دقیق) 1.369.606 نسخه.

تخمین تعداد نسخه‌های فروش‌رفته در بخش حضوری (بر اساس میانگین قیمت کتاب‌های فروش رفته در بخش مجازی): 2.297.529 نسخه.

خدا قوت به ناشران و کتابفروشان گرامی.

دست‌مریزاد به پستچی‌های عزیز برای رساندن بسته‌های کتاب به روستاها و شهرها.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: امروز در مجامع جهانی و مناسبت‌های بین‌المللی از هر تریبونی مدافع تنوع فرهنگی و تفاوت‌ها و احترام به هویت‌ها و به رسمیت شناختن اقوام متنوع هستیم. محمدمهدی اسماعیلی شامگاه یکشنبه ۳۱ اردیبهشت در آیین تجلیل از تنوع فرهنگی که در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد، با تبریک ایام دهه کرامت گفت: اصل تنوع فرهنگی از دیدگاه‌های بنیادی حاکم بر حوزه سیاست‌گذاری و حوزه تصمیمات فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران است و بر همین اساس در سطح بین‌المللی همیشه داعیه‌دار و مدافع به رسمیت شناختن تنوع فرهنگی هستیم.

وی با بیان اینکه ایران عزیز به لحاظ سابقه تاریخی شکوهمند از تمدنی چندین هزار ساله برخوردار است، گفت: بر همین مبنا ایران باشکوه در طول تاریخ مأمن اقوام مختلف با فرهنگ‌ها و آیین‌های گوناگون بوده که تمام اقوام زیر چتر مجموعه واحدی به نام ایران بزرگ گرد هم آمده‌اند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اینکه حوزه جغرافیای فرهنگی ایران عزیز محدود به مرزهای سیاسی امروز نیست، گفت: ایران فرهنگی پهنایی به عظمت منطقه‌ای با همسایگانی است که با آنها همزیستی داریم؛ منطقه‌ای از یک طرف تا مرزهای چین و شبه‌قاره هند تا آسیای مرکزی و از طرف دیگر تا حوزه آناتولی و قفقاز و مرزهای غربی همه بوی ایران فرهنگی می‌دهد. عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: ایران فرهنگی پیش از اینکه ماهیت سیاسی داشته باشد، حاصل قرن‌ها و هزاره‌ها همزیستی مسالمت‌آمیز اقوام مختلف است و به پشتوانه تاریخ باشکوه‌مان، مدارای فرهنگی و تنوع فرهنگی را زیست و بدون شعار زدگی به آن عمل کرده‌ایم.

اسماعیلی، ایران بزرگ را مدافع تنوع فرهنگی برشمرد و گفت: امروز در مجامع جهانی و مناسبت‌های بین‌المللی از هر تریبونی مدافع تنوع فرهنگی و تفاوت‌ها و احترام به هویت‌ها و به رسمیت شناختن اقوام متنوع هستیم. وی با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران مخالف ایجاد یک فرهنگ جهانی یکپارچه و نابودی تنوع‌های فرهنگی است، گفت: مخالف جهانی‌سازی‌ای هستیم که از یک سو منجر به نابودی آداب و سنت‌های جوامع مختلف شود و از سویی کنش‌های واحدی را در همه وجوه زندگی انسان امروزی حاکم کند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران با نگاه احترام‌آمیز به همه اقوام و فرهنگ‌ها سیاست‌گذاری و حرکت فرهنگی و سیاسی خودش را تنظیم کرده است، گفت: بر همین اساس جمهوری اسلامی دست دوستی به سوی ملت‌ها و دولت‌های مختلف دراز می‌کند زیرا ایران عزیز به واسطه به‌رسمیت شناختن تفاوت‌ها و احترام به تنوع فرهنگی، پرچمدار گفت‌وگو و دعوت‌کننده به مذاکره است. وی ایران را رنگین‌کمانی از تنوع فرهنگی توصیف کرد و افزود: همه این تنوع زیر چتر واحد ایران و اسلام عزیز گرد هم آمده‌اند و در کنار هم زندگی می‌کنند، از سیستان‌وبلوچستان تا ترکمن صحرا تا آذربایجان و خوزستان و کردستان همه اقوام در همه بخش‌های کشور به آیین‌ها و سنت‌های خود پایبند هستند و در یک مرتبه بالاتر زیر یک زیر چتر و پرچم واحد به نام ایران تنوع زیبایی و رنگارنگ رقم‌ زده و به نمایش گذاشته‌اند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به راه‌اندازی «خانه اقوام» در مجموعه فرهنگی - هنری نیاوران اشاره کرد و گفت: وحدت اقوام و فرهنگ‌ها در دوره حاکمیت جمهوری اسلامی که به پشتوانه مردم ایجاد شده، متجلی شد و خانه اقوام فرهنگسرای نیاوران با هدف معرفی شایسته اقوام مختلف ایرانی راه‌اندازی خواهد شد. وی در پایان گفت: خانه اقوام به دنبال نشان‌دادن تنوع فرهنگی ایران و وحدت در عین کثرت اقوام ایرانی است و در خانه اقوام نشان خواهیم داد ایرانیان با همه تفاوت‌های زبان، لهجه و قومیت، یک هویت واحد تاریخی را یدک می‌کشند و همه کثرت‌ها و تفاوت‌ها ذیل یک وحدت بزرگ به نام ایران قرار دارد که مبتنی به نگاه حکیمانه و فلسفی بزرگان این سرزمین است. در حاشیه آیین تجلیل تنوع فرهنگی، نمایشگاهی از سبک زندگی عشایر، آداب و آیین‌ها و موسیقی اقوام، هنرهای سنتی و صنایع دستی سوغات و پوشاک و شیرینی و خوراک که مؤلفه‌های تنوع فرهنگی ایران زمین هستند در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد. همچنین هفته گذشته همزمان با روز جهانی تتوع فرهنگی، 2 نشست تخصصی با موضوع جایگاه تنوع فرهنگی در فرهنگ ایران اسلامی و میراث ناملموس و تنوع فرهنگی با حضور کارشناسان و پژوهشگران داخلی و خارجی برگزار شد. 

نشست خبری سومین دوره جایزه ملی داستان حماسی صبح دیروز با حضور مجید عسکری، رئیس جشنواره و محمدرضا شرفی‌خبوشان، دبیر علمی جشنواره در سالن مرحوم دکتر طاهره صفارزاده حوزه هنری برگزار شد. جایزه ملی داستان حماسی، رویداد ادبی جریان‌سازی است که داستان حماسی را به عنوان یک گونه خاص از داستان که برآمده از تاریخ تمدن، فرهنگ و کنش‌های جمعی مردمی است، در جریان ادبیات داستانی کشور مطرح می‌کند.

عسکری درباره کلیت دبیرخانه هنر حماسی گفت: دبیرخانه هنر حماسی و اتفاقی که چهارم خرداد رخ می‌دهد، چند سالی است که در حوزه هنری استان خراسان رضوی تشکیل شده و هدف اصلی آن این است که هویت ایرانی و اسلامی را در فضای عمومی هنر زنده کنیم. البته آسیب‌شناسی‌هایی داشتیم و به این مساله رسیدیم که باید روحیه امید و ساحت حماسه بیشتر دیده شود. الان هم در عرصه تولید آثار هنری در قالب‌های سنتی، سینمایی و... اتفاقات خوبی رخ داده است.

* رونمایی از ۲ اثر در کنار آرامگاه فردوسی

رئیس حوزه هنری استان خراسان رضوی و رئیس جشنواره ادبی داستان حماسی درباره اختتامیه این دوره اظهار داشت: چهارم خرداد‌ماه امسال آیین سالانه هنر حماسی را همانند سال گذشته در کنار آرامگاه فردوسی برگزار می‌کنیم که در کنار اختتامیه، دوره چهارم را نیز آغاز خواهیم کرد. هدف اصلی از این امر زنده نگه‌ داشتن این جایزه است. البته در کنار اختتامیه، رونمایی از کتاب نظریه ادبیات شیعی با رویکرد حماسی از فرزاد قائمی و اثر سبزوارنامه را که پرده نقالی با محوریت آثار مرحوم استاد «حمید سبزواری» است خواهیم داشت و همچنین از کتاب‌های برگزیده دور دوم که به چاپ رسیده است رونمایی می‌کنیم. در سومین دوره این جشنواره به اهدافی که در نظر نداشتیم رسیدیم و امسال نیز بیش ‌از ۷۰۰ اثر از تمام استان‌های کشور به دبیرخانه رسید که رشد چشمگیری در تعداد آثار رسیده به دبیرخانه داشتیم.

* ایران کشور حماسه‌هاست

محمدرضا شرفی‌خبوشان، دبیر علمی این دوره از جایزه ادبی داستان حماسی نیز درباره اهمیت حماسه گفت: ایران کشور حماسه‌هاست و ظرفیت اینکه توجه ویژه‌ای به این تاریخ از منظر ادبیات داشته باشیم وجود داشت. اگر این نگاه متعالی در ساختار حماسه نباشد، حماسه به دست فراموشی سپرده می‌شود و اگر به دست فراموشی سپرده شود آن ملت محکوم به فراموشی است. در جایزه ملی داستان حماسی، ما شاهد رونق این حرکت ملی و ادبی هستیم.

وی در ادامه بیان کرد: با نگاهی آماری به آثار رسیده، می‌توانیم افتخار کنیم که این جایزه در کنار جایزه‌های معتبر کشور چون جایزه کتاب سال و جلال آل احمد قرار دارد. ۷۷۶ اثر از نویسندگان حرفه‌ای و کسانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند به دبیرخانه ارسال شده است که از این بین نزدیک به ۲۰۰ اثر رمان و بیش ‌از ۵۰۰ اثر نیز داستان کوتاه است. جایزه ملی داستان حماسی از رخدا‌دهای ترغیب‌کننده در تولید محتوا به شمار می‌رود و درصد بسیار زیادی از آثار رسیده مربوط به حماسه‌های بومی استان‌های مختلف کشور است.

* جایزه ادبی داستان حماسی، پویاست

خبوشان درباره پویایی این جایزه ادبی اظهار داشت: همیشه دغدغه اهالی ادب و کتاب این بوده است که یک جایزه ادبی باید جایزه‌ای پویا باشد و ما در رفتاری که در نحوه برگزاری این جایزه داشته‌ایم نشان داده‌ایم که جایزه داستان حماسی جایزه‌ای پویاست. دبیر علمی این جایزه ادبی با اشاره به طرح‌های رسیده برای نوشتن رمان بیان کرد: بخشی هم با عنوان ارسال طرح داشتیم و کسانی که در ۳ بخش اصلی این جایزه طرحی داشتند می‌توانستند ارائه دهند و از بین ۶۰ طرح رسیده ۱۷ طرح انتخاب شد تا بعد از اختتامیه این نویسندگان کار خود را زیر نظر بهترین اساتید رمان‌نویسی شروع کنند تا در اختتامیه دوره چهارم از این آثار رونمایی کنیم. وی درباره برنامه‌های جانبی این دوره گفت: برنامه‌های جانبی نیز از اختتامیه دوره دوم آغاز شد و ما ۱۸ نشست تخصصی در سراسر کشور برگزار کردیم که یک رخداد آموزشی، فرهنگی و ادبی بود و زمانی هویت شکل می‌گیرد که به داشته‌های خودمان تکیه کنیم.

در ادامه این نشست هم سعید لشکری درباره فعالیت‌های حوزه هنری با محوریت زیست هر استان توضیحاتی داد.

جوایز این دوره در بخش رمان برای اثر برگزیده ۱۰۰ میلیون، اثر دوم ۵۰ میلیون و اثر سوم ۳۰ میلیون تومان است و در بخش داستان کوتاه نیز به ۵ اثر برگزیده ۱۰ میلیون تومان اهدا می‌شود و جایزه دستار فردوسی نیز به یکی از هنرمندان خراسانی اهدا می‌شود.