روزنامه وطن امروز | شماره :3898

چگونه مردمی‌سازی مقاومت فلسطین به کابوس صهیونیست‌ها تبدیل شد

این خط ماندنی

محمد سلحشور: 1- غزه صحنه شکست پیش‌فرض‌ها شده است. بدبین‌ترین انسان‌های جهان نیز گمان نمی‌کردند روزی رژیم جنایت‌پیشه و خونخوار به این شکل مقابل دیدگان جهان کودکان را به قتل برساند و بگوید اهداف نظامی را منهدم کرده است. حتی آنانی که تی‌شرت محبوب صهیونیست‌ها را که در کانون تصویرش یک زن باردار هدف گرفته‌شده با شعار «۲ هدف با یک گلوله» حک شده بود، یادشان هست هم به سختی فکر می‌کردند اشغالگران بعد از بستن آب بر 2 میلیون و 500 هزار انسان مقابل دوربین‌ها حاضر شوند و بگویند به جنگ «حیوانات» می‌رویم. حتی افرادی که تاریخ جنایات رژیم صهیونیستی را خوانده‌اند هم حدس نمی‌زدند این روزها پرتکرارترین محتوای تولیدی در شبکه‌های اجتماعی اسرائیل، تمسخر زنان فلسطینی باشد که در عزای کودکان‌شان نشسته‌اند. حتی آنها که به جهان به چشم یک طنز تلخ و سیاه نگاه می‌کنند، هنگام خواندن نامه درخواست 1000پزشک اسرائیلی برای بمباران بیمارستان‌های غزه چند ثانیه لبخند روی لب‌شان خشک شد و حیرت‌زده دنبال یک کلمه شوخی در نامه این قصابان سفیدپوش می‌گشتند.

غزه این روزها صحنه شکست تمام پیش‌فرض‌هاست. رژیمی که هیچ حد یقفی برای کشتار قائل نیست، می‌کشد و تمام نهادهای حقوق بشری تصدیق می‌کنند که کشتن هم جزئی از حقوق ضحاک است. کودکان جدی جدی می‌میرند و رهبران سفیدپوست قاره سبز از گسترش یهودستیزی ابزار تاسف می‌کنند. بمب‌های آمریکایی شوخی شوخی بیمارستان‌ها را قبرستان می‌کنند و شبکه‌های اجتماعی صفحات حامی فلسطین را با برچسب «گسترش خشونت» مسدود می‌کنند. حالا با هر کودکی که با زخم‌های صورتش بازی می‌کند، یک نام دیگر به لیست گروه‌های تروریستی غربی‌ها اضافه می‌شود. غزه صحنه شکست تمام پیش‌فرض‌ها شده است؛ فرض اینکه شب‌ها آدم‌ها می‌خوابند تا صبح بیدار شوند، فرض اینکه نام‌ها برای شناختن زندگان است، فرض اینکه پناهگاه امن‌ترین جا برای کودکان است و البته این فرض که فلسطین را می‌توان با بمباران فسفری از مقاومت کردن منصرف کرد!

2- به موازات صحنه‌های دلخراشی که وحوش صهیونیست در غزه خلق می‌کنند، بی‌بدیل‌ترین دفاع جریان مقاومت لرزه بر اندام یک ارتش تا بن دندان مسلح انداخته است. بعد از سیلی فراموش‌نشدنی و ترمیم‌ناپذیر قهرمانان فلسطینی در «توفان الاقصی»، ورود ارتش رژیم صهیونیستی به بخش‌هایی از نواره غزه که 15سال در محاصره مطلق بوده، با خلق صحنه‌هایی از مقاومت گردان‌های قسام همراه شده است. در میان تصاویری که از نبرد زمینی غزه منتشر شده، مشهورترین قاب مربوط به جوانانی است با یک شلوار گرم‌کن سه‌خط که از دل تونل‌های زیرزمینی مقاومت خارج می‌شوند و با منهدم کردن تانک‌های مرکاوا که روزی صدای چرخ‌شان برای به شکست واداشتن یک ارتش کفایت می‌کرد، دوباره در تونل‌ها مخفی می‌شوند.

ارتش‌های جهان برای حفظ دیسیپلین خود هزینه‌های انبوهی می‌کنند. نظامی‌ها می‌کوشند حتی شمایل جنگی‌شان را به گونه‌ای تدارک ببینند که لشکر مقابل را به دلهره بیندازند. در غزه و در میان تمام پیش‌فرض‌هایی که شکست می‌خورند، فرض شکست‌ناپذیری صهیونیست‌ها قبل از هر چیز شکست خورده است. آنها که دهه‌های متمادی برای تثبیت شکست‌ناپذیری و نفوذناپذیری‌شان جنایت‌های متعددی کردند، حالا باید اقرار کنند در مواجهه با جوانان کم‌سن و سالی قافیه را باخته‌اند که آخرین چیزی که به ظاهرشان می‌آید، جنگجو بودن است.

ظاهر عجیب و به دور از عرف نظامی جوانان مقاومت فلسطین باعث شده عجز ارتشی که سابقا افسانه‌ای به نظر می‌آمد، چشمگیرتر شود. دور از ذهن نیست که حالا شلوار سه‌خط رزمندگان مقاومت تبدیل به نماد و استعاره‌ای برای دیگر جوانان منطقه شود که مبارزه با این غده سرطانی را آرمان تعطیلی‌ناپذیر خود در نظر می‌گیرند.

3- عبارت «جنگ با اشباح» عبارت آشنایی برای اشغالگران است. آنها نخستین‌بار در نبرد زمینی با نیروهای مقاومت لبنان بود که احساس کردند مشغول جنگیدن با اشباحی هستند که به یک‌باره ظاهر می‌شوند و سپس ردی از آنها در افق دیدشان باقی نمی‌ماند. زمانی که مرکاواهای باشکوه صهیونیست‌ها در جنگ تموز (33 روزه) وارد دشت خیام لبنان می‌شدند، همه چیز حکایت از آن داشت که نیروی زنده‌ای مقابل‌شان نیست اما هر چند ساعت یکی از این مرکاواها با سربازانش در آتش می‌سوخت. جوانانی از زیر زمین بیرون می‌آمدند تا دخل نمادین‌ترین سلاح جنگی متجاوزان را دربیاورند. مصاف در جنگ اشباح صهیونیست‌ها را با گزینه‌ای جز شکست مواجه نساخت.

ضربه‌ای که مقاومت فلسطین در توفان الاقصی بر هیمنه اشغالگران وارد کرد، باعث شده آنها جز با ادعای نابودی حماس نتوانند هیچ افق دیگری را برای دفاع از حیثیت از دست‌ رفته‌شان طرح کنند. با این حال غزه میدان جنگیدن با همان اشباحی شده که در محاصره‌ای سنگین، ارتشی مسلح و مجهز را به قربانگاه می‌فرستد. صهیونیست‌ها دوست دارند اشباح را در قامت کماندوهایی مجهز تعریف کنند اما تصاویر منتشر شده از جوانان آماده شهادت فلسطینی که از هر منفذی به اشغالگران ضربه می‌زنند و محو می‌شوند، باعث شده انتشار این تصاویر الهام‌بخش به کابوس ارتشی مجهز تبدیل شود. آنها می‌دانند همین ظاهر به ظاهر متناقض نیروهای مقاومت چه اعتماد به نفسی به دیگر جوانان فلسطینی می‌دهد. صهیونیست‌ها درک می‌کنند ارزش نمادین همین لباس‌ها چگونه می‌تواند نقطه آغاز تجربه‌هایی تلخی برای‌شان شود. در جهانی که نشان هندوانه به علت ترکیب رنگی‌اش که آمیزه‌ای از رنگ‌های پرچم فلسطین است، تبدیل به شمایل مقاومت شده است، دور از ذهن نیست این گرم‌کن‌های سه‌خط نیز لباس چریکی اشباحی شود که ناامن کردن زمین اشغال شده برای اشغالگران را رسالت خود می‌دانند.

4- مردمی شدن الگوی مقاومت در فلسطین و به طور ویژه در نوار غزه، جنگیدن با مقاومت را به امری محال برای اشغالگران تبدیل کرده است. صهیونیست‌ها با حمایت بین‌المللی در دهه‌های متمادی تلاش کردند با نشانه گرفتن تمام مولفه‌هایی که امکان سرزمین شدن را به مناطق اشغال نشده‌ای که فلسطینی‌ها در آن ساکن هستند می‌دهد، مانع از آن شوند که موجودیت فلسطین انسجام سرزمینی به دست آورد؛ آنچنان که برخلاف خیال خوشبینانه طرفداران سازش که در اسلو بر سر تشکیل دولت فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه به توافق رسیدند، عملا با شهرک‌سازی در کرانه غیرمسلح باختری یکپارچگی جغرافیایی آنجا را از میان برداشتند. از میان اهرم‌هایی که برای ممانعت از موجودیت سرزمینی فلسطین مورد حمله قرار گرفت، اسرائیل بیش از همه چشم بر غیرمسلح نگه داشتن فلسطینی‌ها داشت. در این فضا هرچند فلسطین هیچگاه صاحب یک ارتش کلاسیک نشد اما در صحنه عمل با مردمی‌سازی مبارزه مسلحانه، یک شبکه پرنفوذ را برای مقاومت سامان بخشید. رژیم صهیونیستی که ارتش‌های مجهز عربی را در چند جنگ شکست داده بود، حالا با شبکه مقاومتی مواجه است که همانند توفان الاقصی می‌تواند به یک‌باره غافلگیرش کرده و تاریخی‌ترین ضربه را به موجودیتش وارد کند. مقاومت، امروز یونیفرم رایج نظامیان را ندارد اما با یک لباس ورزشی، ابزار جنگی ارتشی را شجاعانه نابود می‌کند که سابقه شکست چند ارتش بزرگ عربی را دارد.

پروسه مردمی‌سازی مقاومت که حاصل تجربه و آگاهی تاریخی فلسطینیانی است که در 7 دهه گذشته همه گزینه‌های موجود را آزموده‌اند، تبدیل به کابوس اشغالگران شده است؛ به همین خاطر است که پس از هر تهدید رسمی مقامات رژیم صهیونیستی مبنی بر نابودی حماس، تحلیلگران این رژیم با صدای آرام می‌گویند «امکان‌پذیر نیست».

ابوعبیده، سخنگوی گردان‌های قسام چندی پیش اذعان کرده بود 85 درصد نفرات این گردان کودکانی هستند که پدر و مادرشان را در جریان حمله‌های اشغالگران از دست داده‌اند و حالا بزرگ شده‌اند و قلب‌شان در شعله انتقام می‌سوزد. جوانانی که با شلواری سه‌خط مرکاواهای صهیونیست‌ها را منهدم می‌کنند، آنها را در توفان الاقصی به روز سیاه می‌نشانند و تبدیل به کابوسی شبح‌وار شده‌اند، فرزندان جوانانی هستند که زور سنگ‌های‌شان به هیچ تانک و نفربری نمی‌رسید. تکثیر مقاومت و پروسه مردمی شدن آن نمی‌گذارد این خط مبارزه شکست بخورد.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

هنر جذب مخاطب و حفظ ابهام برای دشمن

دکتر سیدمحمد مرندی: سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان جمعه ۱۲ آبان ساعت ۳ بعد از ظهر به وقت بیروت در مراسم بزرگداشت شهدای «راه قدس» که در دفاع از غزه و ملت فلسطین به شهادت رسیده‌اند، سخنرانی مهمی ایراد کرد.

این سخنرانی از چند جهت دارای پیام و نکته برای رژیم صهیونیستی و آمریکا و هواداران و دغدغه‌مندان مقاومت بود.

این سخنرانی در میان جنگ غزه به دلیل اینکه از یک هفته قبل اعلام شده بود و با توجه به شرایط خطیر موجود باعث شد مردم سراسر جهان منتظر صحبت‌های ایشان باشند و عملا شاید یکی از پرمخاطب‌ترین سخنرانی‌های سیاسی تاریخ معاصر شد.

ایشان بیش از یک ساعت مردم جهان را مخاطب حرف‌های خود قرار داد و بازخوردهای زیادی را در بین توده مردم و تحلیلگران جهانی گرفت.

فارغ از محتوای سخنرانی و نکات مهمی که در بیانات رهبر مقاومت لبنان بود، نفس انتقال پیام به مخاطب به این شیوه یک هنر بزرگ رسانه‌ای و تبلیغاتی بود. ایشان توانست برای جامعه عظیم جهانی، تاریخ قضیه فلسطین و اشغالگری‌ها و جنایات رژیم غاصب صهیونیستی، همچنین نقطه نظرات و مواضع مقاومت در منطقه را بیان و تشریح کند. سیدحسن نصرالله برای مردم جهان از سیاست‌های ایالات متحده آمریکا در حمایت از رژیم کودک‌کش صهیونیستی و قتل‌عام مردم مظلوم فلسطین پرده برداشت که این موضوع نیز حائز اهمیت زیادی است.

نکته مهم دیگر اینکه صحبت‌های ایشان عمدا دارای ابهاماتی بود و دلیل آن این است که اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها نتوانند محاسبه دقیقی انجام دهند یا برنامه مشخص سیاسی و نظامی را برای روز‌ها و هفته‌های آینده تنظیم کنند. رژیم صهیونیستی و آمریکا کماکان نمی‌دانند اهداف مقاومت در ایام پیش رو چیست و همچنین نمی‌دانند در سناریوهای مختلف برنامه‌ها و پاسخ‌های مقاومت به چه شکل خواهد بود. هرچه سردرگمی رژیم صهیونیستی بیشتر باشد توانمندی و قدرت مانور مقاومت در آینده بیشتر خواهد بود.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

سر بریدن اومانیسم پیش پای صهیونیسم

دکتر عبدالحسین خسروپناه*: رژیم صهیونیستی که توسط انگلیس تشکیل شد و بعد آن پیوسته مورد حمایت ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپایی بود یک رژیم صددرصد ضداسلامی و به دنبال این است با جهان اسلام مبارزه کند و مکان مبارزه‌اش را فلسطین اشغالی تعیین کرده است، بنابراین رهبران انقلاب اسلامی ایران مکررا فرمودند مساله فلسطین مساله اول جهان اسلام است. اگر مساله فلسطین را مساله اول جهان اسلام ندانیم به این معناست که جهان اسلام و استقرار و استحکام دین برای ما اهمیت ندارد. از این جهت مساله فلسطین پیوند وثیقی با تحکیم جهان اسلام دارد، به طوری که اگر مساله فلسطین به فراموشی سپرده شود قطعا تحکیم جهان اسلام آسیب می‌بیند و متزلزل می‌شود. امروز فلسطین صرفا به عنوان یک کشور اسلامی مطرح نیست که مورد ظلم قرار گرفته است، بلکه این کشور کانون و خط مقدم حملات رژیم صهیونیستی به جهان اسلام تلقی می‌شود. صهیونیست‌ها هرگونه فشار اقتصادی، سیاسی و امنیتی را بر آنها بار کردند تا جهان اسلام آسیب ببیند، چرا که رژیم صهیونیستی می‌خواهد بر خواسته جهان اسلام که استقلال فلسطین است، غلبه پیدا کند و این بسیار خطرناک است. در زمینه واکنش جهان اسلام به جنایت‌های رژیم صهیونیستی بین ملت‌های اسلامی و دولت‌های کشورهای اسلامی باید فرق گذاشت، متأسفانه دولت‌ها ضعیف عمل می‌کنند و اگر هم برخی دولت‌ها حمایتی می‌کنند، عمدتا از باب این است که از چشم ملت‌شان نیفتند. جز جمهوری اسلامی ایران، باقی دولت‌ها معمولا اقتضایی و گاهی برای منافع سیاسی و حزبی خودشان دفاعی از فلسطین می‌کنند اما می‌بینیم با رژیم صهیونیستی ارتباط برقرار کردند و در تل‌آویو سفارت دارند لذا دولت‌های کشورهای اسلامی در این زمینه نمره بدی می‌گیرند. اینها در درگاه خدای سبحان مسؤول هستند و باید روز قیامت در قبال این عملکرد سیاسی خود پاسخگو باشند. ملت‌های کشورهای اسلامی اما اینگونه نبودند؛ در همین قضیه توفان الاقصی مردم کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی و مسلمانان و غیرمسلمانانی که در آمریکا، کانادا، آلمان، فرانسه، انگلستان و سایر کشورهای اروپایی زندگی می‌کنند، چه تظاهرات‌های باشکوهی علیه رژیم صهیونیستی برگزار کردند. ملت‌های کشورهای اسلامی، ملت‌های آگاه و بیداری هستند و نسبت به قضیه فلسطین حساسند و از رژیم صهیونیستی انزجار دارند. کشورهای غربی مانند آمریکا، کانادا و اتحادیه اروپایی حمایت‌شان از رژیم صهیونیستی یک حمایت استراتژیک است. یعنی حمایت‌شان تاکتیکی نیست که صرفا اینها با یک پدیده‌ای مواجه و ناچارند حمایت کنند بلکه حمایت استراتژیک و ایدئولوژیک است. ایدئولوژی لیبرالیستی و ایدئولوژی ماتریالیستی این کشورها سبب می‌شود از رژیم صهیونیستی حمایت کنند، زیرا رژیم صهیونیستی رژیمی است که از نظر فکری ایدئولوژی‌های مختلف را تصرف کرده است. رژیم صهیونیستی خشونت را کاملا تئوریزه کرده است. از کشتار ‌جمعی مردم غزه و نسل‌کشی آنها تفسیر انسانی می‌کنند و می‌گویند اینها انسان نیستند و حقوق بشر بر آنها صدق نمی‌کند. این تفکر پسامدرنی که رژیم صهیونیستی مطرح کرده، دقیقا به این سمت می‌رود. از طرفی حرکات و حمایت‌های کشورهای غربی از جنایات رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد اینها حتی به اومانیسم و ادعاهای اخلاقی خود هم باور ندارند. شعارهای حقوق بشری و انسان‌گرایی اینها منافقانه است و خودشان حتی به ارزش‌های خود باورمند نیستند و اصلا اعتقادی به تفکر اومانیستی و ارزش‌های اخلاقی ندارند به همین جهت اسلحه‌های خود را در اختیار رژیم صهیونیستی قرار می‌دهند. حمایت آنها از این رژیم منحوس تا آنجا پیش رفت که سران آمریکا به اسرائیل آمدند و رهبری و فرماندهی مبارزه با غزه را به عهده گرفتند. توجه به این نکته حائز اهمیت است که این وضعیت و حضور سران کشورهای غربی در اسرائیل و حمایت همه‌جانبه از این رژیم نشان از پیروزی بزرگ مقاومت دارد چرا که زمانی کل کشورهای عربی در مقابل رژیم صهیونیستی 6 روز نتوانستند دوام بیاورند و با تفکر ناسیونالیسم و سوسیالیسم عربی شکست خوردند اما الان آمریکا و اروپا به قدری نگران نابودی رژیم صهیونیستی شده‌اند که به

سرزمین‌های اشغالی سفر می‌کنند تا رژیم صهیونیستی را در برابر منطقه کوچکی به نام غزه حمایت کنند و موفق هم نمی‌شوند. آنها از انواع سلاح‌ها استفاده می‌کنند برای اینکه بتوانند مردم مظلوم و بی‌گناه غزه را به شهادت برسانند، حتی اجازه رساندن غذا و دارو و امکانات پزشکی هم به مردم غزه نمی‌دهند. همه اینها دلالت بر ضعف و شکست اینها می‌کند. اگر ضعیف نبودند، اگر خوار نبودند، اگر ذلیل نبودند، قطعا دست به چنین جنایت‌های غیرانسانی‌ای نمی‌زدند. به لطف الهی رژیم صهیونیستی با این کشتار ‌جمعی در لجنزار خود غرق می‌شود و مردم مظلوم فلسطین در این نبرد پیروز خواهند شد.

دبیر شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی *

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

زلنسکی با ابراز ناامیدی از ادامه دریافت کمک‌های مالی، خطاب به کشورهای غربی:

لااقل به ما قرض بدهید

رئیس‌جمهوری اوکراین یکشنبه 5 نوامبر در مصاحبه با تلویزیون «ان‌بی‌سی» خطاب به کشورهای غربی گفت: ‌«اگر نمی‌توانید به ما مقداری کمک مالی کنید لطفا به ما قرض بدهید و ما آن را بعد از جنگ برمی‌گردانیم». کاخ سفید جمعه 3 نوامبر اعلام کرد بودجه این کشور برای کمک نظامی به اوکراین به سرعت در حال اتمام است.

ولودیمیر زلنسکی در این مصاحبه پیشنهادهای اخیر مقامات نظامی ایالات متحده، سایر متحدان و حتی فرمانده کل نیروهای مسلح خود اوکراین را مبنی بر اینکه جنگ پس از وارد شدن به 20 ماه درگیری شدید به بن‌بست رسیده است، رد کرد. به گزارش «ان‌بی‌سی» او بار دیگر درخواست کرد ایالات متحده تسلیحات بیشتری عرضه کند. با این حال، به نظر می‌رسد تمایل ایالات‌متحده برای انجام این کار در میان افزایش مخالفت در کنگره و انحراف توجه به جنگ بین اسرائیل و حماس رو به کاهش است. از زمان حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022، ایالات‌متحده 75 میلیارد دلار کمک نظامی، بشردوستانه و مالی به اوکراین ارائه کرده است.

اظهارات زلنسکی بشدت با اظهارات والری زالوژنی، فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین که هفته گذشته به اکونومیست گفت «به‌رغم حمله متقابلی که در ژوئن آغاز شد، به احتمال زیاد هیچ پیشرفت عمیقی وجود نخواهد داشت» در تضاد است. رئیس‌جمهور اوکراین با اذعان به اینکه جنگ اسرائیل و حماس به این معناست که از ایالات‌متحده خواسته می‌شود بودجه و منابع را در 2 درگیری فراهم کند، تلاش کرد نبرد کشورش علیه روسیه را با نبرد اسرائیل علیه حماس هماهنگ کند.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

ظریف با اشاره به جنایات اشغالگران فلسطین:

شهرک‌نشینان غیرنظامی نیستند

محمدجواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه کشورمان در نشست «مساله فلسطین از دیدگاه حقوق بین‌الملل اظهار کرد: نمی‌توان شهرک‌نشینانی را که کارشان کشتن فلسطینی‌هاست و مسلح هستند، غیرنظامی دانست چون کد ندارند و لباس نظامی نمی‌پوشند.

وی گفت: تصور کنید عراقی‌ها در شهرهای ایران که اشغال کرده بودند، افرادی را ساکن می‌‌کردند؛ آیا ما باید حقوق آنها را رعایت می‌کردیم؟ اینها ابزار اشغالند.

ظریف ادامه داد: مگر اسرائیل هزاران گروگان فلسطینی ندارد؟ چرا به آنها می‌گویید زندانی و به صهیونیست‌ها می‌گویید گروگان؟ یا به هر دو بگوییم گروگان یا به هر دو بگوییم زندانی.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

رهبر انقلاب «سیاست‌های کلی توسعه دریامحور» را ابلاغ کردند

گنج دریا

* وزارت راه و شهرسازی: نهاد عالی سیاست‌گذاری اقتصاد دریا‌محور تشکیل می‌شود

حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب اسلامی در اجرای بند یک اصل یکصدودهم قانون اساسی پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاست‌های کلی توسعه دریا‌محور را برای اقدام به روسای قوای سه‌گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ کردند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، بر اساس این ابلاغیه، قوه مجریه موظف است با کمک مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه و با بسیج دستگاه‌های مسؤول، برنامه جامع تحقق این سیاست‌ها را، شامل تقدیم لوایح، تصویب مقررات و اقدامات اجرایی لازم در مهلت 6 ماهه ارائه کند.

متن سیاست‌های کلی توسعه دریامحور به این شرح است:

دریاها و خصوصاً دریاهای آزاد و اقیانوس‌ها از مواهب الهی و ذخایر و منابع سرشاری برای زمینه‌سازی رشد علم و فناوری، افزایش کار و ثروت، تأمین نیازهای حیاتی و تولید اقتدار و بستر مناسبی برای تمدن‌سازی می‌باشند. ایران با موقعیت ممتاز جغرافیایی و قرار داشتن بین 2 دریا و برخورداری از هزاران کیلومتر سواحل و نیز جزایر و ظرفیت‌های فراوان بر زمین مانده، لازم است با حضور مؤثر در ساحل، فراساحل، دریا و اقیانوس و بهره‌گیری از آن به عنوان یک پیشران و محور توسعه کشور، برای احراز جایگاه شایسته منطقه‌ای و جهانی در بهره‌گیری از دریا اقدام کند. از این رو سیاست‌های کلی توسعه دریامحور به شرح زیر تعیین می‌شود:

۱- سیاست‌گذاری یکپارچه امور دریایی و تقسیم کار ملی و مدیریت چابک و کارآمد دریا به منظور بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت‌های دریا، برای احراز جایگاه شایسته جهانی و رتبه اول در منطقه

۲- توسعه فعالیت‌های اقتصادی دریامحور و ایجاد قطب‌های توسعه دریایی پیشران در سواحل، جزایر و پس‌کرانه‌ها به گونه‌ای که نرخ رشد اقتصادی در حوزه فعالیت‌های دریامحور (اقتصاد دریامحور) طی 10 سال همواره حداقل 2 برابر نرخ رشد اقتصادی کشور باشد

۳- تسهیل و توسعه سرمایه‌گذاری و مشارکت داخلی و خارجی با ایجاد زیرساخت‌های لازم نرم‌افزاری و سخت‌افزاری (حقوقی، اقتصادی، زیربنایی و امنیتی)

۴- تدوین طرح جامع توسعه دریامحور با پهنه‌بندی دریا، کرانه و پس‌کرانه و تعیین سهم و جغرافیای جمعیت، تجارت، صنعت، کشاورزی و گردشگری، خصوصاً در سواحل و جزایر جنوب و بویژه سواحل مکران با تاکید بر هویت ایرانی - اسلامی طی حداکثر یک سال پس از ابلاغ سیاست

۵- بهره‌برداری حداکثری و بهینه از ظرفیت‌ها، منابع و ذخایر زیست‌بوم دریایی با ممانعت از تخریب محیط‌زیست دریایی بویژه توسط کشورهای دیگر

۶- تأمین و ارتقای سرمایه انسانی و مدیریت متعهد و کارآمد و ایجاد پشتوانه علمی، آموزشی و پژوهشی برای توسعه دریامحور و زیست‌بوم نوآوری و فناوری دریایی

۷- توسعه همکاری‌های اقتصادی، تجاری و سرمایه‌گذاری در طرح‌های بزرگ مقیاس و دانش‌بنیان زیرساختی، تولیدی و خدماتی با کشورهای همسایه و سایر کشورها به منظور بهره‌گیری از ظرفیت‌های دریایی و حضور مؤثر در معابر بین‌المللی و دستیابی به موقعیت قطب‌های منطقه‌ای

۸- افزایش سهم کشور در حمل‌ونقل دریایی و ترانزیت با ایجاد و تقویت شبکه حمل‌ونقل ترکیبی

۹- حمایت از سرمایه‌گذاران بومی و محلی در طرح‌های توسعه‌ای و حمایت از فعالان اقتصادی و بنگاه‌های کوچک و متوسط جوامع محلی در حوزه‌های مختلف از جمله صیادی، کشاورزی، صنعتی و گردشگری.

* فرصت بی‌نظیر

اقتصاد دریامحور یکی از تاکیدات رهبر انقلاب در سنوات گذشته است و ایشان بارها و بارها بر ضرورت استفاده حداکثری از ظرفیت‌های بی‌نظیر جمهوری اسلامی ایران در حوزه دریا و اقتصاد دریامحور تاکید فرموده‌اند؛ موضوعی که به گفته ایشان، اگرچه کارهایی در این زمینه انجام شده اما باید تقویت شود و به صورت منسجم از سوی دستگاه‌های اجرایی و مقامات مسؤول مورد پیگیری واقع شود، هر چند کشورهای متخاصم دنیا با درک دقیق چنین موقعیت استراتژیکی برای ایران و دسترسی به آب‌های آزاد، همواره ناوگان ملی کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران را تحت شدیدترین تحریم‌های ظالمانه قرار داده‌اند تا مسیر کالارسانی و ارزآوری کشور از طریق جابه‌جایی کالا به مقاصد بین‌المللی و حمل آن به مقاصد داخلی را تحت تاثیر قرار داده و اجازه ندهند توسعه‌ای در این حوزه روی دهد که البته اتفاقات مثبتی در این زمینه رخ داده و رکورد جابه‌جایی و حمل‌و‌نقل دریایی با حمل ۲۸ میلیون تن بار در ۲ سال گذشته شکسته شده است.

* 5800 کیلومتر نوار ساحلی ایران

ایران با داشتن ۵۸۰۰ کیلومتر نوار ساحلی جنوبی و شمالی که ۴۰ درصد مرزهایش را تشکیل می‌دهد، کشوری دریایی محسوب می‌شود. با این حال تاکنون برنامه مدونی برای بهره‌گیری از این ظرفیت و نعمت خدادادی تدوین نشده و حداکثر فعالیت در عرصه سواحل، مربوط به محدوده‌های شهری و روستایی و تأسیسات بندری و نظامی می‌شد. شاید مقایسه آماری بتواند میزان مغفول مانده این همه ظرفیت را بهتر نشان دهد. هم اکنون ۹۵ درصد واردات و ۸۵ درصد صادرات کشور از طریق بنادر انجام می‌شود اما تمام فعالیت‌های ساحلی در شمال و جنوب کشور روی هم حدود ۵ درصد ظرفیت موجود را شامل می‌شود و ۹۵ درصد باقیمانده اصلا مورد توجه قرار نگرفته ‌است. از میان 7 استان ساحلی فقط بندر چابهار در سیستان و بلوچستان که به «دروازه ملل» مشهور است، به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران، مطمئن‌ترین، بهترین و باصرفه‌ترین مسیر و کریدور برای اتصال بازارهای 2 کانون جمعیتی جهان با بیش از یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر جمعیت مطرح است؛ جایی که به گفته کارشناسان به ازای ایجاد یک شغل در بخش اقتصاد دریا، 4 شغل جدید ایجاد می‌شود که در مقایسه با سایر بخش‌ها بسیار قابل توجه است.

تمام سواحل ایران بویژه سواحل جنوبی به دلیل راه داشتن به تمام آب‌های آزاد دنیا اهمیت ژئواستراتژیک، ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک در مقیاس جهانی و منطقه‌ای دارند، با این حال بر اساس آماری که چندی پیش منتشر شد، سهم دریا از تولید ناخالص داخلی در کشورهای ساحلی پیشرفته مثل اتحادیه ‌اروپایی ۵۰ درصد است که این رقم در ایران، تنها ۲ درصد است. صنایع دریایی به ‌عنوان صنعت مادر، محرکه و موتور سایر صنایع بوده که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و در این حوزه به جایگاه مطلوبی که زیبنده توانمندی‌ها و ظرفیت‌های علمی و تخصصی کشور باشد، نرسیده‌ایم. بررسی نظام بین‌المللی در دوره‌های قبلی و کنونی بیانگر این موضوع است که محدوده نظام بین‌المللی، پیش از دوره جدید در اطراف شبکه‌های ارتباطی آبی و رودخانه‌های آسیا، خاورمیانه و دریای مدیترانه و در دوره جدید در اطراف اقیانوس‌های آرام و اطلس بوده است. مهم‌ترین راهبردهای توسعه اقتصادی به ‌طور عام و آمایش سرزمین به طور خاص در غالب کشورها را می‌توان در بهره‌مندی از ظرفیت‌های دریایی و ساحلی عنوان کرد، بر این اساس توسعه دریامحور و توزیع و پراکنش جمعیت و فعالیت در نواحی ساحلی در طول زمان تکوین یافته است، به ‌گونه‌ای که متراکم‌ترین کلانشهرهای فراملی در جهان امروز بیشتر در شهرهای بندری و ساحلی قابل مشهود است. ایران را با دارا بودن ظرفیت‌های قابل توجه می‌توان از جمله کشورهایی محسوب کرد که از موقعیت‌ها و موهبت‌های مناسبی بویژه در حوزه دریا برخوردار است؛ واقع شدن در سواحل جنوبی دریای خزر از سمت شمال و سواحل شمالی خلیج‌‌فارس و دریای عمان و تنگه هرمز از سمت جنوب، موقعیت دریایی بسیار حساس و راهبردی را برای کشور به ارمغان آورده که گویای این موهبت‌هاست. خلیج ‌فارس، دریای عمان و دریای خزر از جمله بزرگ‌ترین موهبت‌های طبیعی است که استفاده مناسب از این نعمات می‌تواند ایران را به ‌سمت تجربه اقتصادی پایدار سوق دهد اما هنوز این بنادر به شکلی سنتی اداره می‌شوند و از تمام مزایا و ظرفیت‌های بومی آنها بدرستی استفاده نمی‌شود، بر این ‌اساس بنادر یادشده هنوز نتوانسته‌اند در رقابت‌های منطقه‌ای عملکرد موفقی داشته باشند.

* 86 درصد ظرفیت بنادر شمال بلااستفاده است

بندر انزلی، بندر نوشهر، بندر ترکمن، بندر امیرآباد، بندر گز، بندر آستارا، بندر فریدونکنار و بندر نکا از جمله بنادر شمال کشور هستند که بر اساس برآوردهای کارشناسان بنادر، ظرفیت اسمی این 8 بندر به حدود ۴۰ میلیون تن در سال می‌رسد. با این حال، در حال حاضر در 6 بندر امیرآباد، نکا، فریدونکنار، نوشهر، انزلی و آستارا فعالیت بازرگانی انجام می‌شود که مجموع تخلیه و بارگیری این بنادر در سال 1400 کمتر از 5.5 میلیون تن یا معادل 3.7 درصد است. به ‌عبارت دیگر، از مجموع ظرفیت اسمی بنادر شمال، در حال حاضر فقط از 14 درصد ظرفیت استفاده می‌شود و 86 درصد ظرفیت این بنادر بلااستفاده است. این موضوع از این منظر دارای اهمیت است که کشورهای حاشیه خزر ظرفیت‌های بسیار بالایی برای تجارت با ایران دارند.

***

نهاد عالی سیاست‌گذاری اقتصاد دریامحور تشکیل می‌شود

مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی گفت: با اجرای طرح‌های مختلف صنعتی، مسکن، مولد، کشاورزی، توسعه، ترانزیت و زیرساخت‌های آن در سواحل درصدد افزایش سهم اقتصاد دریا در کشور هستیم.

معاون وزیر راه و شهرسازی در بیان جزئیات بخشی از طرح‌های توسعه ساحل و دریا در راستای تحقق سند اقتصاد دریامحور توضیح داد: طرح‌های مولد کشاورزی و جانمایی طرح‌هایی در رابطه با صنعت پتروشیمی و نفت در سواحل و بنادر کشور انجام شده که برخی پروژه‌ها کار اجرایی‌شان شروع شده و برخی پروژه‌ها نیز در رابطه با سکونتگاه‌ها و ساخت مسکن در حوزه دریا جانمایی شده و اخیرا در شورای عالی مسکن به ریاست رئیس‌جمهور همه این موارد گزارش شده است.

علی‌اکبر صفایی با تاکید بر اینکه سند اقتصاد دریامحور، می‌تواند سبب انسجام و سیاست‌گذاری یکپارچه شود، گفت: وزارت راه و شهرسازی با توجه به برنامه‌هایی که از 2 سال گذشته پایه‌ریزی کرده، تلاش خواهد کرد موارد مرتبط با وزارت راه و شهرسازی را با سرعت و جدیت بیشتری پیش ببرد. مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی گفت: در سیاست اقتصاد دریامحور، دریا به عنوان یکی از پیشران‌های مهم اقتدار کشور معرفی شده است. با اجرای طرح‌های مختلف صنعتی، مسکن و طرح‌های مولد کشاورزی و سایر موارد همراه با جذب سرمایه‌گذاری خارجی و موضوعات مرتبط با حوزه ترانزیت که در سند بر آن تاکید شده است، در تلاشیم در اجرا، سهم اقتصاد دریا را در رشد اقتصاد کشور افزایش دهیم.

وی گفت: مخاطب سند اقتصاد دریامحور دولت با همراهی مجلس شورای اسلامی و قوه‌قضائیه است. در حوزه ساختاری برخی بندهای سند اقتصاد دریامحور مستقیم با وزارت راه و شهرسازی ارتباط دارد.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

جدیدترین تحولات جنگ غزه

ادامه حملات از یمن و عراق

* حملات یمن به پایگاه‌ها و فرودگاه‌های رژیم صهیونیستی؛ حمله مقاومت عراق به ۴ پایگاه نظامیان آمریکا در سوریه و عراق

سرتیپ یحیی سریع، سخنگوی نیروهای مسلح یمن روز دوشنبه از حمله پهپادی خبر داد که به اهداف حساس رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی اصابت کرده است. سریع همچنین گفت که در پی این عملیات، تمام فعالیت‌ها در پایگاه‌ها و فرودگاه‌های هدف قرار گرفته‌شده، طی چند ساعت متوقف شد. وی در پایان تأکید کرد: نیروهای مسلح یمن با توکل بر خدا، عملیات‌های نظامی بیشتری در حمایت از ملت مظلوم فلسطین انجام خواهند داد تا تجاوز وحشیانه اسرائیل به برادران ما در غزه متوقف شود. مقاومت اسلامی عراق نیز خبر داد که از بامداد روز دوشنبه، ۴ پایگاه متعلق به نظامیان آمریکا را در سوریه و عراق، 6 بار هدف قرار داده است. در این بیانیه آمده است: ۳ حمله به پایگاه عین الاسد در غرب عراق و یک حمله به هرکدام از پایگاه‌های نزدیک به اربیل در شمال عراق، تل‌البیدر در شمال سوریه و التنف در جنوب سوریه صورت گرفته است. این گروه مقاومت تأکید کرد این حملات با سلاح‌های مناسب صورت گرفته و به اهداف نیز اصابت کرده است. شبکه خبری المیادین هم گزارش داد که یک پهپاد انتحاری، پایگاه اشغالگران آمریکایی را در شمال شرق سوریه هدف قرار داده است. این پایگاه در نزدیکی روستای «قصرک» در شمال الحسکه واقع در شمال شرق سوریه قرار دارد. همچنین مقاومت اسلامی عراق اعلام کرد که برای نخستین بار در حمله به پایگاه‌های آمریکا از موشک اقصی ۱ استفاده کرده است. رسانه‌های عراقی و منابع محلی سوری، روز دوشنبه نیز از ۵ حمله به ۳ پایگاه آمریکا در شمال و غرب عراق و شرق سوریه خبر دادند. بر اساس گزارش منابع عراقی، پایگاه‌ «حریر» در مجاورت فرودگاه اربیل، سحرگاه دیروز، با یک پهپاد هدف حمله قرار گرفته است. پیش از این حمله، پایگاه «عین الاسد» در استان الانبار عراق (غرب) نیز هدف حمله موشکی قرار گرفته بود. بنا بر گزارش شبکه المیادین، طبق اعلام مقاومت اسلامی از موشک اقصی ۱ برای نخستین بار برای هدف قرار دادن پایگاه‌های اشغالگران آمریکایی در عراق و سوریه استفاده شده است. مقاومت اسلامی عراق همچنین اعلام کرد افشای استفاده از این موشک در راستای پاسخ به جنایت‌های رژیم اشغالگر در حمله به غزه با رهبری و هدایت آمریکایی‌ها صورت گرفته است. مقاومت اسلامی عراق، روز سه‌شنبه، ساعاتی بعد از بیانیه سرویس مبارزه با تروریسم عراق درباره حمله پهپادی به پایگاه آمریکایی «حریر» در اربیل، مسؤولیت این عملیات را برعهده گرفت. مقاومت اسلامی عراق اعلام کرد با ۲ پهپاد پایگاه آمریکایی حریر در شمال عراق را هدف حمله قرار داده و پهپادها مستقیما با اهداف موردنظر برخورد داشته‌اند. مقاومت اسلامی عراق، دیروز، از حمله پهپادی به پایگاه آمریکا در فرودگاه بین‌المللی اربیل خبر داد. مقاومت عراق اعلام کرد رزمندگان مقاومت با یک پهپاد پایگاه آمریکا در فرودگاه بین‌المللی اربیل را هدف قرار داده و پهپاد مستقیما به هدف موردنظر اصابت کرده است.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

هجمه به برنامه هسته‌ای ایران و انفعال نسبت به تهدید هسته‌ای اسرائیل علیه غزه

آژانس تعطیلات

گروه سیاسی: رژیم صهیونیستی در طول یک ماه اخیر، بیش از 30 هزار تن بمب روی سر مردم مظلوم و بی‌دفاع غزه ریخته است؛ بمب‌هایی که در مجموع به اندازه 2 بمب اتمی که آمریکا روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ریخت، قدرت تخریب داشت. بیش از 10 هزار و 300 نفر از مردم فلسطین به شهادت رسیده و 27 هزار نفر نیز مجروح شده‌اند. همه این جنایات صهیونیست‌ها بدون هیچ مانع سیاسی و بین‌المللی رخ داده و تا امروز نیز ادامه داشته است. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد صهیونیست‌ها از حجم بمباران‌ها و جنایت‌های خود در غزه ناراضی به نظر می‌رسند و برای کشتار بیشتر و وحشیانه‌تر مردم فلسطین، به دنبال استفاده از بمب اتم در غزه هستند.

در روزهای اخیر مقامات رژیم صهیونیستی رسما اعلام کردند برای نابودی غزه تنها موشک کفایت نمی‌کند و ارتش اسرائیل باید از بمب اتم علیه مردم فلسطین استفاده کند!

اخیرا «آمیخای الیاهو» وزیر میراث رژیم صهیونیستی خواستار بمباران غزه با بمب اتم شد. الیاهو با حضور در یک برنامه تلویزیونی گفت: ارتش اسرائیل ضربات قدرتمندی به حماس می‌زند اما این صددرصد همان شیوه‌ای است که من می‌خواهم؟ خیر. شاید ۶۰ درصدش باشد. الیاهو در پاسخ مجری که پرسید چه چیزی انتظار دارید آیا انتظار بمب اتم دارید، گفت بمباران اتمی غزه یکی از گزینه‌های کابینه جنگ اسرائیل است. وزیر میراث رژیم صهیونیستی علاوه بر درخواست بمباران اتمی غزه، مخالفت خود با ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه را نیز اعلام کرد و گفت «ما به نازی‌ها کمک‌های بشردوستانه نمی‌دهیم». او همچنین مدعی شد «چیزی به نام غیرنظامی بی‌نقش در غزه وجود ندارد».

اظهارات الیاهو در همان ساعات ابتدایی با واکنش سریع و فوری بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی مواجه شد. نتانیاهو ضمن رد آنچه وزیر کابینه‌اش بیان کرد، مدعی شد ارتش اسرائیل مطابق با استاندارد‌های حقوق بین‌الملل عمل می‌کند(!) همچنین بنا بر اعلام رسانه‌های اسرائیلی، بنیامین نتانیاهو، عضویت آمیخای الیاهو، وزیر میراث فرهنگی این رژیم در کابینه خود را به حالت تعلیق درآورده است. نتانیاهو در حالی مدعی است رژیم صهیونیستی مطابق استانداردهای حقوق بین‌الملل عمل می‌کند که ارتش این رژیم تروریست در هفته‌های اخیر، ضدبشری‌ترین و وحشیانه‌ترین جنایات را علیه مردم غزه مرتکب شده است.

الیاهو تنها یکی از مقامات رژیم صهیونیستی است که خواهان استفاده از بمب اتم علیه مردم غزه شده است. پیش از او نیز اسحاق کروزر، عضو پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) گفته بود نوار غزه باید از روی نقشه کاملا محو شود تا پیام تل‌آویو به سایر دشمنان اسرائیل برسد. موشه ویگلین، عضو پیشین پارلمان صهیونیست‌ها نیز خواستار استفاده از بمب اتم علیه غزه شده بود. او ضمن درخواست انتقام خشن از مردم فلسطین در توئیتی نوشته بود: موشک اریحا! موشک اریحا! هشدار راهبردی. قبل از فکر کردن به وارد کردن نیرو‌های زمینی به غزه. سلاح روز قیامت. این نظر من است.

موشک اریحا، موشکی قاره پیماست که قابلیت حمل کلاهک اتمی دارد و برد آن ۶۵۰۰ کیلومتر است.

* واکنش ایران به تهدید اسرائیل

حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان در واکنش به تهدید وزیر رژیم صهیونیستی مبنی بر استفاده از بمب اتم نوشت: اظهارات وزیر رژیم صهیونیستی به استفاده از بمب ‌اتم نشانگر شکست واقعی رژیم در برابر مقاومت است. وی تصریح کرد: شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی‌اتمی باید برای خلع سلاح اتمی این رژیم وحشی و آپارتاید فوری و بدون وقفه اقدام کنند. فردا دیر است. امیرعبداللهیان همچنین نوشت: مسؤولیت کامل این نسل‌کشی با کاخ سفید است.

* سکوت آزاردهنده مدعیان حقوق بشر

اظهارات صریح مقامات رژیم صهیونیستی مبنی بر لزوم استفاده از بمب اتم علیه مردم غزه، هیچ واکنشی از سوی مجامع و نهادهای بین‌المللی، از جمله شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی ‌اتمی در پی نداشت. این در حالی است که مردم ایران به دلیل فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای تحت شدیدترین تحریم‌های آمریکا و دولت‌های غربی قرار دارند. جمهوری اسلامی ایران بارها به صورت رسمی اعلام کرده است فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان صرفا جنبه صلح‌آمیز دارد و به هیچ وجه به دنبال سلاح هسته‌ای نیست. با این حال در طول 20 سال گذشته، غرب با معرفی ایران به عنوان یک تهدید هسته‌ای، پروژه نابودی تاسیسات هسته‌ای کشورمان را دنبال کرده است. در هفته‌های اخیر جمهوری اسلامی از هیچ تلاشی برای توقف حملات و جنایات ضدبشری صهیونیست‌ها دریغ نکرده است. در مقابل جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی در غزه وارد دومین ماه شده است. مقایسه عملکرد نهادهای بین‌المللی و دولت‌های غربی در مواجهه با تاسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای ایران و تهدیدهای علنی صهیونیست‌ها مبنی بر حمله اتمی به غزه، بخوبی تناقض رفتاری آنها را به نمایش گذاشت.

در همین رابطه باید به این موضوع هم اشاره کرد که رژیم صهیونیستی حتی عضو‌ان‌پی‌تی (پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای) هم نیست و عملا پیمان‌های بین‌المللی را به سخره گرفته است. در حالی که جمهوری اسلامی ایران با عضویت در این پیمان در عمل ثابت کرده است به دنبال دستیابی به سلاح هسته‌ای نبوده و نخواهد بود.

جنگ اسرائیل علیه مردم فلسطین که تاکنون منجر به شهادت هزاران نفر از مردم غزه از جمله تعداد قابل توجهی از زنان و کودکان شده، به همه دنیا ثابت کرد نه ایران که رژیم تروریست صهیونیستی تهدید بزرگی برای جامعه بشری است و هیچ ابایی هم از اعلام جنایت‌هایش ندارد. تهدید اسرائیل به استفاده از بمب اتم در غزه، بخوبی نشان داد صحبت غرب و نهادهای بین‌المللی از صلح و حقوق بشر، تنها در حد لفاظی است.

در بی‌کفایتی و مزاح بودن سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی حقوق بشر همین بس که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بدون هیچ مزاحمت و واکنشی از سوی این نهادها، از پشت تریبون سازمان ملل عملا ایران را تهدید به حمله هسته‌ای کرد.

کسانی که دستاوردهای صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را خطری برای دنیا می‌دانستند، اکنون در مواجهه با قتل عام مردم غزه توسط تروریست‌های صهیونیست، یا سکوت در پیش گرفته‌اند یا در حال حمایت و پشتیبانی از رژیم اشغالگر قدس هستند.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

نگاهی به ژانر طنز این روزهای سینما که مخاطبان بسیاری را به سالن‌های نمایش کشانده است

تلخند کمدی

گروه فرهنگ و هنر: این روزها از هر چند خبر مرتبط با دنیای سینما حداقل یک خبر مربوط به ژانر کمدی است؛ ژانری که سال‌هاست به عنوان پول‌سازترین ژانر در سینمای ایران شناخته شده و تهیه‌کنندگان کاربلد بسیاری راه و رسم زیست از طریق ساختن فیلم‌های کمدی و کسب درآمد میلیاردی از آن را یاد گرفته‌اند. فقط کافی است نگاهی به آمار فروش فیلم‌ها داشته باشیم. سال‌هاست ژانر کمدی صدرنشین پرفروش‌های سینمای ایران شده است و هر بار با ورود فیلم‌های کمدی بیشتر این آمار شکسته می‌شود اما سوال اینجاست: تا کی قرار است شاهد تولید فیلم‌هایی باشیم که به اسم کمدی هر محتوای بی‌ارزش و گاه سخیفی را عرضه می‌کنند؟! تا کی قرار است از فروش میلیاردی فیلم‌ها ذوق‌زده شویم و این میزان فروش را نشانه پیشرفت و رشد سینمای ایران بدانیم بی‌آنکه نگاهی به محتوای عرضه شده در این فیلم‌ها داشته باشیم؟!

بهتر است در کنار توجه به گیشه و مقایسه آمار فروش فیلم‌ها و میلیاردی شدن آنها نگاهی هم به تعداد مخاطبان این فیلم‌ها داشته باشیم. وقتی مخاطبان یک فیلم به تعداد بیش از یک میلیون می‌رسد و این مرز را رد می‌کند، به یقین اتفاق خوشایندی رقم خورده است اما آیا هدف نزدیک‌تر کردن مخاطب به سینما با هر وسیله ممکنی است؟!

جامعه امروز به سمتی رفته است که اگر خانواده‌ای برای گذران اوقات فراغت رفتن به سینما را انتخاب کند و پای فیلم‌های کمدی بنشیند، حتما دچار مشکل رده‌بندی محتوای آثار خواهد شد؛ محتوایی که امروز در اکثر فیلم‌های کمدی عرضه می‌شود، مناسب تمام اعضای خانواده نیست. منظور فراتر از آن است که تنها به این مساله بیندیشیم که محتوا مناسب کودکان و نوجوانان نیست؛ خیر! مساله متفاوت‌تر از آن است. گاه محتوای فیلم آنقدر سخیف است که اعضای بزرگسال یک خانواده هم از تماشای آن در کنار یکدیگر شرمنده و خجالت‌زده می‌شوند.

با نگاهی به معیارهای ساخت فیلم کمدی و پیشینه آن در جهان به عنوان نخستین خاستگاه آن، می‌بینیم این ژانر از ابتدا برای بیان موضوعات مهم و عمیقی شکل گرفته است. در واقع پس از جنگ اول جهانی و مشکلات پیش‌آمده ناشی از ویرانی‌ها، فیلمسازان به دنبال بیان مفاهیم سیاسی و اجتماعی به ژانر کمدی رو آوردند. از همین رو معیارهایی جزئی و تکنیکی برای بیان محتوا در فرمی ویژه شکل گرفت.

اما سینمای کمدی در ایران سال‌هاست فرم را فراموش کرده و دست به عصا با محتواهایی که قدرت کمی برای خنداندن دارد، به استقبال مخاطبان می‌آید؛ محتوایی که حالا پس از چند فیلم دیگر جذابیت خود را از دست داده است یا دیگر کمتر مخاطب را جذب می‌کند.

اتفاقات دهه 60 برای اکثر مخاطبان سینمای امروز جالب توجه است. ساختن موقعیت‌های متفاوت از لباس و شیوه آرایش و رویدادهای این دهه خاطرات بسیاری از مخاطبان را زنده می‌کند یا برای مخاطبانی که این دهه را زیست نکرده‌اند، خنده‌آور است اما تا کی این سوژه یعنی محتوای مرتبط با دهه 60 و استفاده از آرایش و نوع پوشش و لوکیشن‌های این دهه می‌تواند مخاطب را جذب کند؟!

زاویه دیگر این ماجرا نگاه تحقیرآمیز به برخی هنجارهای مورد قبول جامعه است؛ به طور مثال به سخره گرفتن چهره‌ها یا تفکرات مذهبی در اکثر فیلم‌های کمدی. با نگاهی به فیلم‌های کمدی امروز سینما می‌توانیم تقابل نگاه مذهبی و بی‌بند و باری را ببینیم. شاید پیش از این به کار بردن واژه‌هایی همچون مشروب و نشان دادن آن جزو موارد ممنوع فیلم‌ها بود اما با این بهانه که فیلم کمدی است و فضا برای فلان دهه، بی‌محابا از کلمات و شوخی‌های رکیک و جنسی استفاده می‌شود. حال در این شرایط باز هم می‌توان به فروش فیلم و بالا رفتن مخاطب افتخار کرد؟!

سینمای کمدی امروز از چند منظر قابل بررسی است: 1- محتوای ارائه‌شده در فیلم‌های کمدی که با گذر زمان بیشتر آنها دچار کلیشه‌هایی همچون پرداختن به دهه 60 می‌شوند و بی‌آنکه نگاهی عمیق به مسائل روز داشته باشند، تنها با چند شوخی ساده و عاری از خلاقیت برای ایجاد موقعیت خنده‌دار کمترین تلاش را می‌کنند. نخستین خطری که با ادامه‌دار شدن این وضعیت ایجاد خواهد شد، تنزل سلیقه و نگاه مخاطبان سینماست. این فیلمساز است که با پرداخت به مسائل و دغدغه مردم جامعه خود، سطحی از آگاهی و مطالبه را در مخاطب ایجاد می‌کند. حال فیلمسازی که تنها هدف خود را خندان مخاطب از هر طریق ممکن می‌داند و در این مسیر دست به تولید فیلمی صرفا تجاری می‌زند، در بلندمدت ذائقه مخاطب را به پایین‌ترین سطح ممکن تنزل می‌دهد. در این شرایط است که فیلمساز بی‌هیچ خلاقیتی در فرم و محتوا فیلمنامه‌ای با متر و معیار فیلمنامه‌های پیشین می‌نویسد و جریان فکری و سلیقه‌ای مخاطب را به دست می‌گیرد.

2- ژانر کمدی امروز به ژانری پولساز برای فیلمسازان داخلی تبدیل شده است. البته که هر زحمتی بهایی دارد اما با ادامه‌دار شدن این اوضاع سینمای کمدی و محتوای ارائه شده، چند برابر سودی که امروز نصیب فیلمسازان کمدی سخیف می‌شود، باید صرف ترمیم فرهنگ غلطی شود که به واسطه همین فیلم‌ها ایجاد شده است. محتوای برخی فیلم‌ها مصداق بارز این است که کسی فریاد می‌زند «مشکلی نیست اگر با هم نخندید، شما آزادید که به هم بخندید!»

در شرایطی که مردم جامعه با مسائل اقتصادی و اجتماعی مواجهند، سینما و فیلم کمدی، گریزگاهی است تا برای ساعاتی در کنار خانواده و دوستان از افکار روزمره فارغ شده و دل به لحظات شاد اما سالم بسپارند. از همین رو توجه فیلمسازان به ساخت فیلم کمدی قابل تحسین است اما آنچه رعب‌آور است، نگاه صرفا تجاری به این مساله است؛ نگاهی که امروز در اکثر فیلم‌های کمدی شاهد آن هستیم.

برای نمونه «فسیل»؛ فیلمی که فروش بیش از 277 میلیاردی آن برخی مسؤولان فرهنگی کشور را بر آن داشت تا این فصل از سینمای ایران را خاص‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین دوره سینمایی کشور خطاب کنند، فیلمی است که در آن خیلی راحت صحبت از مستی و استفاده از موادمخدر و مشروب می‌شود تا با ایجاد موقعیت سخیف و مبتذل از بیننده خنده بگیرد. به وضوح در این فیلم روابط دوستانه خلاف عرف و شوخی‌های جنسی و کلامی زننده را شاهد هستیم تنها با یک توجیه؛ فیلم کمدی است! گویی تنها کافی است فیلمنامه‌ای سخیف زیر سایه ژانر کمدی برود تا به بهانه ایجاد موقعیت طنز هر محتوایی را به مخاطب عرضه کند. در واقع بیش از 5 میلیون مخاطب که درصد قابل توجه آن را نوجوانان تشکیل می‌دهند شاهد فیلمی بودند که محتوای ناهنجار و خلاف تربیت ایرانی - اسلامی دارد. با ادامه‌دار شدن فرآیند ساخت چنین فیلم‌های کمدی‌ای باید نشست و محاسبه کرد چند سال دیگر چقدر باید هزینه کرد تا آثار سوء فرهنگی ناشی از این فیلم‌ها را برطرف کرد؛ فیلم‌هایی که با عادی نشان دادن روابط و نوع مواجهه با مسائل، دست به وارونه‌سازی و ایجاد فرهنگ غلطی می‌زنند که در آینده نزدیک نتیجه‌ای جز قبح‌شکنی از برخی ناهنجاری‌ها و عادی‌سازی روابط نادرست نخواهد داشت.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:

صحبت‌های دبیر درباره جراحی کتف یزدانی

حسن به المپیک می‌رسد؟

حسن یزدانی این روزها دوره نقاهت خود را پس از جراحی کتف سپری می‌کند و صحبت‌های رئیس فدراسیون کشتی نگرانی‌های زیادی برای بازگشت این ستاره کشتی ایران به وجود آورده است. چهره شاخص کشتی آزاد ایران چند هفته پیش زیر تیغ جراحان رفت و کتف آسیب‌دیده‌اش را به دست جراحان سپرد. یزدانی در مسابقات جهانی بلگراد این بار هم حریف دیوید تیلور نشد و یک شکست دیگر برای او مقابل این کشتی‌گیر آمریکایی ثبت شد، البته علیرضا دبیر معتقد بود یزدانی با توجه به کتف آسیب‌‌دیده‌اش غیرت به خرج داد و در مسابقات جهانی مدال کسب کرد. هر چند او بعد از مسابقات جهانی با همان کتف آسیب‌دیده به هانگژو رفت و طبق انتظار مدال طلای بازی‌های آسیایی را از آن خود کرد. در نهایت یزدانی ۲ هفته پیش کتف آسیب‌دیده خود را ۶ ساعت به دست جراحان سپرد. به گفته پزشکان دوره نقاهت او بین ۴ تا ۵ ماه پیش‌بینی شده و با توجه به اینکه تا المپیک پاریس تنها ۹ ماه زمان باقی مانده، نگرانی‌ها برای بازگشت ستاره کشتی آزاد زیاد است. یزدانی در خوش‌بینانه‌ترین حالت عملا تا المپیک تنها ۴ ماه زمان دارد تا بتواند به اوج آمادگی برسد. البته نگرانی‌ها بابت بازگشت حسن یزدانی با صحبت‌های علیرضا دبیر بیشتر شد، چرا که رئیس فدراسیون درباره وضعیت یزدانی عنوان کرد: «در ٢٠سال گذشته هیچ پزشکی در ایران نتوانسته ورزشکاری را از کتف جراحی کند و او را به شرایط آماده بازگرداند. جراحی‌ها برای زانو نتیجه‌بخش بوده اما کتف نه». دبیر همچنین در بخش‌هایی از صحبت‌هایش به این موضوع هم اشاره کرد که به حسن یزدانی توصیه کرده جراحی نکند.

* تکلیف وزن ۸۶ کیلوگرم چه می‌شود؟

با توجه به صحبت‌های علیرضا دبیر مبنی بر بازگشت سخت یزدانی به روزهای اوج، این احتمال وجود دارد حتی یزدانی از تشک کشتی خداحافظی کند. با توجه به این شرایط برخی احتمالات درباره تعیین تکلیف وزن ۸۶ کیلوگرم به وجود آمده است. کامران قاسم‌پور که اتفاقا او هم دچار آسیب‌دیدگی شد و مسابقات جهانی را از دست داد، تاکنون ۲ مدال طلای مسابقات جهانی را در وزن ۹۲ کیلوگرم کسب کرده است و مدت‌هاست صحبت از تغییر وزن او مطرح است. برخی معتقدند در صورتی که کامران قاسم‌پور جایگزین حسن یزدانی شود، می‌تواند در این وزن خوش بدرخشد، هر چند برخی معتقدند کامران باید در وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی بگیرد. علاوه بر کامران قاسم‌پور، برخی گزینه‌های دیگر از جمله علیرضا کریمی هم برای وزن ۸۶ کیلوگرم مطرحند. کریمی سال‌هاست پشت حسن یزدانی در اردوی تیم‌ ملی است و شاید با رفتن رقیب اصلی‌اش شانس بیشتری برای نشان دادن قدرت خودش در چرخه انتخابی داشته باشد. البته نام مدعیان دیگری همچون علی سوادکوهی و مبین عظیمی هم در وزن ۸۶ کیلوگرم مطرح است. سوادکوهی در لیگ برتر کشتی‌های قابل قبولی ارائه داده است. او در مسابقات جام‌جهانی ۲۰۲۲ تنها کشتی‌گیر ایرانی بود که توانست «جردن باروز» کشتی‌گیر افسانه‌ای تیم آمریکا را شکست دهد. البته حسن یزدانی از نوابغ و مردان استثنایی تاریخ ورزش ایران است و نزدیکانش می‌گویند نه تنها با آمادگی کامل پا به پاریس 2024 می‌گذارد که قصد دارد با شکست دادن تیلور انتقام توکیو را بگیرد. باید دید حسن یزدانی که از حیث مدال از بهترین‌های تاریخ ایران است، قابلیت بازگشت تاریخی را دارد یا نه. او از حیث سنی هنوز جا برای ۲ المپیک دیگر دارد و نمی‌شود از حالا او را خط‌‌خورده دانست. تنها باید آرزو کرد پس از جراحی، کتف او آمادگی قبول این همه فشار را داشته باشد.

ارسال به دوستان

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر: