تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه‌شب‌بازی»

خانه‌موزه خیمه‌شب‌بازی ایران به منظور گردهمایی و رقابت سازنده هنرمندان خیمه‌شب‌بازی و ارتقای سطح کیفی اینگونه نمایش سنتی ایرانی، نخستین جشنواره نمایش خیمه‌شب‌بازی را برگزار می‌کند. مهلت شرکت در نخستین جشنواره خیمه‌شب‌بازی با توجه به استقبال گسترده علاقه‌مندان تمدید شد و هنرمندان می‌توانند تا ۱۵ اردیبهشت آثار خود را ارسال کنند.

نخستین جشنواره «خیمه‌شب‌بازی» با انتشار فراخوان دعوت از گروه‌های نمایشی، کار خود را آغاز کرده است. این جشنواره به میزبانی خانه‌موزه خیمه‌شب‌بازی ایران از هنرمندان این حوزه در سراسر کشور دعوت می‌کند در این رویداد شرکت کنند.

علاقه‌مندان می‌توانند به سایت خانه‌موزه خیمه‌شب‌بازی ایران به آدرس https://manacultureforum.com مراجعه کنند. آثار ارسالی پس از بررسی اولیه برای شرکت در رقابت دعوت خواهند شد و علاقه‌مندان به شرکت در جشنواره پس از دانلود و تکمیل فرم، فرم تکمیل‌شده را به همراه سایر مدارک به آدرس بلوار کشاورز، خیابان وصال شیرازی، کوچه اسلامی ندوشن، پلاک ۶، کد پستی: ۱۴۱۷۷۵۴۷۷۱، خانه فرهنگ مانا، از طریق پست یا به صورت حضوری ارسال کنند.

نخستین جشنواره سراسری خیمه‌شب‌بازی ایران ۲۸ اردیبهشت تا یکم خرداد ۱۴۰۳ در تهران برگزار می‌شود.

 

***

 

اعضای کارگروه همایش ملی و بین‌المللی «حکیم طوس» منصوب شدند

طی احکامی جداگانه از سوی محمود شالویی، مشاور وزیر فرهنگ و رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، جمعی از استادان و مدیران ارشد فرهنگی و هنری استان خراسان رضوی به عنوان اعضای کارگروه همایش ملی و بین‌المللی «حکیم طوس» منصوب شدند.

محمد حسین‌زاده مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و سیدجواد موسوی مدیر کل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان خراسان رضوی، جاوید کیانی معاون فرهنگی شهرداری مشهد، مجید عسگری رئیس حوزه هنری استان خراسان رضوی و فرزاد قائمی عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد اعضای این کارگروه را تشکیل می‌دهند.

 

*** 

 

اعلام پرفروش‌ترین سینماهای کشور  در فروردین

تهران، شیراز، مشهد و کرج پرفروش‌ترین سینماهای کشور در نخستین ماه سال ۱۴۰۳ بودند.

۶۷ درصد از فروش کل سینمای ایران در فروردین‌ماه ۱۴۰۳ مربوط به ۴۰ سینمای اول کشور در این ماه بود و جمع کل فروش این سینماها بیش از ۱۴۶ میلیارد و ۸۵۱ میلیون تومان اعلام شد.

پردیس سینمایی «کورش» تهران با فروش بیش از ۱۰ میلیارد و ۳۲۲ میلیون تومان، پردیس سینمایی «ایران‌مال» تهران با فروش بیش از ۸ میلیارد و ۳۴۵ میلیون تومان، پردیس سینمایی «آزادی» تهران با فروش بیش از ۴ میلیارد و ۴۴۳ میلیون تومان، پردیس «هنر شهر آفتاب» شیراز با فروش بیش از ۴ میلیارد و ۲۵۱ میلیون تومان، پردیس سینمایی «مگامال» تهران با فروش بیش از ۳ میلیارد و ۷۲۲ میلیون تومان، پردیس سینمایی «هدیش» تهران با فروش بیش از ۳ میلیارد و ۷۰۹ میلیون تومان، پردیس سینمایی «هویزه» مشهد با فروش بیش از ۳ میلیارد و ۵۴۰ میلیون تومان، پردیس سینمایی «ملت» تهران با فروش بیش از ۳ میلیارد و ۲۶۳ میلیون تومان، پردیس سینمایی «بام نیایش» تهران با فروش بیش از ۳ میلیارد و ۸۳ میلیون تومان و پردیس سینمایی «اکومال» کرج با فروش بیش از ۳ میلیارد و ۶۰ میلیون تومان به ترتیب در رتبه‌های اول تا دهم جدول سینماهای پرفروش کشور در فروردین‌ماه قرار گرفتند.

 

***

 

«نوای آفتاب» یک کنسرت بی‌کلام برگزار خواهد کرد

تازه‌ترین اجرای زنده ارکستر «نوای آفتاب» در سال ۱۴۰۳ طی یک کنسرت بی‌کلام پیش روی مخاطبان قرار خواهد گرفت. امین سالمی، رهبر ارکستر «نوای آفتاب» در تشریح تازه‌ترین فعالیت‌های این مجموعه موسیقایی گفت: نخستین اجرای ارکستر نوای آفتاب در سال ۱۴۰۳، سی‌ویکم خرداد و با اجرای یک کنسرت موسیقی بدون کلام همراه خواهد شد.

وی درباره علت اجرای کنسرتی بدون حضور خواننده توضیح داد: از سال ۱۳۸۷ که اجرا با ارکسترهای مختلفی را آغاز کردم. همیشه دغدغه‌مان این بود که در کنار خواننده‌ای که همراه ارکستر اجرا می‌کند، ‌توانایی‌های خود ارکستر و اعضای ارکستر نیز دیده شود، چرا که عموما توانایی ارکسترها به دلیل حضور یک خواننده تحت‌الشعاع محبوبیت یا عدم محبوبیت خواننده قرار می‌گیرد و آنطور که باید و شاید به چشم نمی‌آیند.

سالمی یادآور شد: ارکستر «نوای آفتاب» سال ۱۴۰۲ در ۲ مجموعه اجرا با خواننده همراه بود اما برای سال جدید با مشورت دوستان و همکارانم در ارکستر و موسسه «نوای آفتاب مهر» تصمیم بر آن شد که کنسرتی بدون کلام با ارکستری ۴۰ نفره داشته باشیم.

به گفته سالمی، قطعات اجرا تنظیم و آماده شده و تمرینات ارکستر «نوای آفتاب» از دهم اردیبهشت آغاز می‌شود و پس از اخذ مجوز از دفتر موسیقی درباره نحوه بلیت‌فروشی، سالن اجرای کنسرت و قطعات اجرایی اطلاع‌رسانی خواهد شد.

گروه فرهنگ و هنر: از قدیم‌الایام نمایش‌های ایرانی همواره در جامعه هنری و عامه مردم با استقبال روبه‌رو شده است تا جایی که یکی از تماشاخانه‌های قدیمی شهر تهران را برای این گونه آثار نامگذاری کردند. صدالبته علت ساخت و نامگذاری هم صرفا اجراهای نمایشی در حوزه نمایش‌های ایرانی بود تا جایی که حتی در دهه 40 جشنواره‌ای به همین نام برگزار می‌شد و مقرر شده بود آثار برگزیده در این تماشاخانه روی صحنه بروند. 

البته نبود اهتمام در سیاست‌گذاری‌های دهه 40 باعث شد خیلی زود تنها تماشاخانه‌ای که برای آثار سنتی و آیینی احداث شده بود به سالنی برای اجراهای غربی بدل شود. طی 4 دهه گذشته اما وضعیت نمایش‌های سنتی و ایرانی رو بهبود رفته و در کنار جشنواره‌ها و رویداد‌های متعدد، شاهد اجرا در سالن‌های مختلف نیز هستیم. یکی از همین اجراها نمایش «طربنامه طهرونی‌ها» به کارگردانی مرجان یزدانی در تماشاخانه سیمرغ است؛ نمایشی که با تقدیم به مرتضی احمدی یکی از ارکان مهم در نمایش‌های ایرانی، این شب‌ها میزبان مخاطبان است.

اما آنچه در اجراها و نمایش‌های ایرانی بسیار مهم و قابل توجه است بازی در این گونه آثار است. البته که اساسا بازی در تئاتر به دلیل اجرای زنده فی‌النفسه بسیار سخت و مهم است اما ایفای نقش در آثار سنتی و آیینی به خاطر ریزه‌کاری‌ها و اشراف مخاطبان به اینگونه آثار نمایشی  امری بسیار خطیر و به نوعی روی لبه تیغ راه رفتن است، زیرا بازیگر به لحظه و با یک حرکت اضافه می‌تواند از بازیگری در نقش‌های سنتی بدل به یک بازیگر تئاتر آزاد و نمایش‌های کمدی شود، از همین رو کارگردانان همواره در انتخاب بازیگران برای ایفای چنین نقش‌هایی حساسیت‌های ویژه‌ای را قائل می‌شوند. در این بین اما یکی از نقاط قوت نمایش «طربنامه طهرونی‌ها»، حضور بازیگران مستعد، جوان و حرفه‌ای است که به‌درستی از ایفای نقش در گونه آثار سنتی برآمده‌اند. یکی از این بازیگران مرجان مصطفوی است که در طربنامه طهرونی‌ها با نقش عذرا خانم، شخصیت محوری نمایش به گواه بسیاری از کارشناسان آیینی و سنتی به‌درستی به ایفای نقش پرداخته است.

مصطفوی پیرامون شخصیتی که در این نمایش ایفا کرده است به «وطن امروز» گفت: در این اجرا نقش یک بانوی مقتدر و مهربان ایرانی را ایفا می‌کنم که همه اهالی محل با او ارتباط خوبی دارند و به گونه‌ای مورد اعتماد آنهاست. متن نمایشنامه با الفاظ قدیمی که به دقت انتخاب و به رشته تحریر درآمده بود و اصالت کار و دارای هویت بودن آن و داشتن خط داستانی مشخص که نشان از شناخت کامل فضا و دقت بالای نویسندگان آن داشت، باعث علاقه‌مندی من به حضور در این کار شد. این اثر به سبک روحوضی و کمدی است که با رعایت حدود کاملا از تئاتر آزاد متمایز است.

این بازیگر درباره همراهی مخاطبان با شخصیت محوری نمایش نیز اظهار داشت: مخاطبان با شخصیت‌های داستان ارتباط برقرار می‌کنند، چرا که برآمده از دوره‌ای از زندگی روزمره همین مردم بوده است. با توجه به ایرانی و ملموس و قابل درک بودن نمایشنامه، فکر می‌کنم تا حد زیادی همه شخصیت‌ها توانسته‌اند بخوبی معرفی شوند و گاه مخاطبان با آنها همزادپنداری داشته باشند و البته نقش عذرا خانم به دلیل میهمان‌نوازی و کدبانوگری که از شاخص‌های بارز هر بانوی ایرانی است هم نقطه ابهامی برای مخاطب نداشت.

وی با اشاره به مهجور ماندن نمایش‌های ایرانی در مقایسه با آثاری که این سال‌ها روی صحنه رفته‌اند نیز عنوان کرد: دیدن نمایش‌های ایرانی که ریشه در فرهنگ و هنر ما دارد ولی متاسفانه مهجور مانده، می‌تواند برای دانشجویان و هنرآموزان بسیار الهام‌بخش و کاربردی باشد، البته موضوع کار هم معطوف به دغدغه‌های زنان است که در ادوار مختلف شکل‌شان تغییر کرده است. نمایش «طربنامه طهرونی‌ها» نوشته مشترک مژگان یزدانی و مرجان یزدانی، روایتی از سربازی رفتن پسر عذرا خانم و درست کردن آش پشت پا است که در مراسم درست کردن آن اتفاقات خاصی رخ می‌دهد. مرجان مصطفوی، سودابه شریفی، ریحانه فطرس، آیدا نصرتی، مهسا چهاردولی، صدف کریمی‌نسب، ساناز مجیدی، پیمان حسینی، فاطمه ذوالفقاری، غزاله باب‌زرتابی و حمیدرضا دولت‌آبادی بازیگران این اثر هستند.

همچنین توحید عابدینی نوازندگی تنبک؛ مژگان یزدانی نویسنده، تهیه‌کننده، گریم؛ مرجان یزدانی نویسنده، کارگردان، طراح صحنه و لباس، گرافیست؛ فرشاد فرشادمنش عکاس، ساخت تیزر؛ مهسا چهاردولی دستیار کارگردان؛ مرجان مصطفوی منشی صحنه و مهدی سربازی روابط عمومی این نمایش را بر عهده دارند.

گروه فرهنگ وهنر:  مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) اخیرا نتایج یک نظرسنجی رامنتشر کرده است، این نظرسنجی با عنوان «سنجش نگرش مردم درباره برنامه‌های صداوسیما» با تعداد نمونه‌ 1715 نفر از شهروندان 15 سال به بالای سراسر کشور در هفته آخر فروردین سال جاری، به صورت تلفنی انجام شده است. مهم‌ترین یافته‌های این نظرسنجی به شرح زیر است:

درباره میزان تماشای تلویزیون، 69.2 درصد پاسخگویان گفته‌اند برنامه‌های تلویزیون ایران را تماشا می‌کنند و 30.8 درصد پاسخگویان گفته‌اند برنامه‌های تلویزیون جمهوری اسلامی را نمی‌بینند. داده‌های مربوط به تماشای شبکه‌های تلویزیون نشان می‌دهد 40.8 درصد ایرانیان  شبکه 3 را می‌بینند، 35.2 درصد شبکه‌ آی‌فیلم  و 21 درصد شبکه یک را بیشتر تماشا می‌کنند. میزان تماشای این شبکه‌ها در بین افرادی که برنامه‌های صداوسیما را می‌بینند به ترتیب از این قرار است؛  58.9 درصد شبکه 3،  50.8 درصد شبکه آی‌فیلم و 30.3 درصد شبکه یک.

درباره تماشای برخی برنامه‌های تلویزیون، یافته‌های نظرسنجی ایسپا نشان می‌دهد 36.9 درصد ایرانیان برنامه مردان آهنین و 34.7 درصد برنامه زندگی پس از زندگی، 34.2 درصد برنامه محفل، 32.3 درصد برنامه شب خوش، 31.8 درصد برنامه فوتبال برتر، 29.7 درصد برنامه پانتولیک و 26.5 درصد برنامه معرکه، 24.5 درصد برنامه مهمونی، 21.3 درصد برنامه ماه خدا، 18.8 درصد برنامه ماه من، 17.2 درصد برنامه ایران دوست‌داشتنی، 16 درصد برنامه پاورقی و 12.1 درصد برنامه برمودا را دیده‌اند.

میزان تماشای این برنامه‌های تلویزیونی بین افرادی که تلویزیون ایران را تماشا می‌کنند به این ترتیب است: 53.3 درصد پاسخگویان برنامه مردان آهنین و 50.1 درصد برنامه زندگی پس از زندگی را دیده‌اند. 

همچنین 49.4 درصد برنامه محفل، 48 درصد برنامه شب‌خوش، 46 درصد برنامه فوتبال برتر، 42.9 درصد برنامه پانتولیک، 38.3 درصد برنامه معرکه، 35.4 درصد برنامه مهمونی، 30.7 درصد برنامه ماه خدا، 27.2 درصد برنامه ماه من، 24.8 درصد برنامه ایران دوست‌داشتنی، 23.1 درصد برنامه پاورقی و 17.5 درصد برنامه برمودا را دیده‌اند. 

 اتفاق قابل توجهی که رخ داده، افزایش مخاطب سازمان صداوسیما از ۴۵ درصد به حدود ۷۰ درصد است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد بیشترین افزایش مخاطب مربوط به برنامه‌های شبکه 3 است.

نکته قابل توجه آن است که تمام برنامه‌های اصلی شبکه 3 حدود ۱۰ درصد افزایش مخاطب را به نسبت نظرسنجی‌های قبلی به ثبت رسانده‌اند و از 7 برنامه برتر سازمان صداوسیما، 6 برنامه به شبکه 3 تعلق دارد.

نتیجه این اتفاق در ابتدای امر بالا رفتن بیننده برنامه‌های شبکه 3 و در مرحله دوم بالا رفتن ضریب نفوذ رسانه ملی در جامعه شده است.

 

محمد محمدی: «پرویز‌خان» را باید یکی از منحصربه‌فردترین آثار سینمایی طی چند دهه گذشته در سینمای ایران نامید؛ فیلمی که به بخشی از زندگی حرفه‌ای مرحوم استاد پرویز دهداری از مربیان باسابقه فوتبال ایران می‌پردازد که حضورش در مسند سرمربیگری تیم‌ ملی باعث شد نسل جدیدی از فوتبالیست‌ها به کشور معرفی شوند. ورزشکارانی که با همت پرویز دهداری از کوچه‌ها و زمین‌های خاکی پیدا و پای‌شان به عرصه ملی باز شد. این در حالی است که به ‌رغم جذاب بودن قصه دهداری، حضور شخصیت‌های مطرح و سرشناس فوتبال کشورمان بر پرده نقره‌ای نیز مزید بر علت و باعث افزایش جذابیت‌های «پرویزخان» شده است. در همین باره می‌توان به تصویر احمدرضا عابدزاده و مرحوم سیروس قایقران اشاره کرد که شور و هیجان دوچندانی را در سالن‌های سینما برای این فیلم به ارمغان آورد.

اما نکته قابل‌ توجه اینکه اغلب بازیگران این فیلم نیز یا نخستین نقش حرفه‌ای خود را در سینما ایفا کردند یا تاکنون تجربه چنین نقش‌های پررنگی را نداشته‌اند. از آن جمله می‌توان به سید ابوالفضل موسوی در نقش احمدرضا عابدزاده و روزبه رئوفی در نقش مرحوم قایقران اشاره کرد؛ بازیگرانی که به اذعان بسیاری از کارشناسان و منتقدان در جشنواره فیلم فجر به‌گونه‌ای از عهده نقش و شخصیت‌ها برآمدند. که کمتر منتقدی است که در حوزه بازی ‌نقد منفی داشته باشد و در کنار نقاط مثبت و منفی، بازی بازیگران جوان این فیلم همواره به‌عنوان نقطه قوت فیلم «پرویز‌خان» بیان می‌شود. بازیگرانی که هر کدام‌شان دقیقاً مانند سوژه فیلم می‌توانند استعدادهای آینده سینمای ایران به شمار روند.

سیدابوالفضل موسوی یکی از همین بازیگران جوان و آینده‌دار سینمای ایران است. وی پیرامون نحوه دعوت و حضورش در فیلم «پرویز‌خان» در گفت‌وگو با «وطن امروز» گفت: وقتی از من دعوت به همکاری برای حضور در فیلم «پرویز‌خان» شد تقریباً وزنم 120 کیلوگرم بود که یکی از شروط حضورم لاغر شدن طی یک ماه باقیمانده تا آغاز فیلمبرداری بود، از همین رو در هر هفته 4 جلسه تمرین سنگین داشتم تا به وزن متناسب با نقش برسم، از طرفی مطالعه و تحقیق درباره تک‌تک خصوصیات و شخصیت احمدرضا عابدزاده هم بود که طی آن مدت تمام تلاشم را کردم تا بتوانم به درک درستی از شخصیت عابدزاده برسم اما در کنار اینها به ‌هر حال بازی در نقش عقاب آسیا استرس خاصی به آدم می‌داد، همچنین بازی در کنار سعید پورصمیمی هم مزید بر علت بود، از همین رو واقعا وظیفه سنگین و سخت پیش رو داشتم که امیدوارم توانسته باشم هم از عهده ایفای نقش برآمده باشم، هم در کنار پیشکسوت و هنرمند خوب کشور آقای پورصمیمی بخوبی بازی کرده باشم.

موسوی همچنین با اشاره به حضورش در یک اثر سینمایی قهرمان‌محور بویژه از قهرمان‌های دوران معاصر که نه‌تنها در بین نسلی از مردم بسیار ملموس بوده بلکه در جامعه فوتبالی بسیار جنجال‌برانگیز شده و موافقان و مخالفانی نیز داشته، اظهار کرد: خب! به ‌عنوان یک بازیگر نقش و کاراکتری به من پیشنهاد شد؛ شخصیتی که بین اهالی فوتبال و بین عموم مردم از جایگاه بسیار ویژه‌ای برخوردار است و از طرفی بسیار محبوب و منحصربه‌فرد است. در طرف مقابل پرویز دهداری است که هم بزرگ‌تر این شخصیت است و هم به ‌نوعی جنجالی‌ترین مربی تاریخ فوتبال ایران، این استعداد را کشف می‌کند و آن را وارد دنیای جدید و فوق‌حرفه‌ای که در اهدافش بوده می‌کند. پرویز دهداری قهرمانی است که وقتی فهمید بعضی اصولی که سال‌ها با آنها مربیگری کرده دیگر جوابگو نیست، تغییرات را می‌پذیرد و آنها را کنار می‌گذارد و تصمیم به تغییر شیوه‌اش می‌گیرد و این کار از ویژگی‌های یک قهرمان است و چقدر حیف که ما بسیار کم درباره این شخصیت‌ها و کاراکترها، بویژه درباره کردارشان و تأثیراتی که از خود به‌جا گذاشته‌اند و از همه مهم‌تر و دغدغه‌هایی که داشتند کم گفتیم و کم معرفی کردیم.

این بازیگر جوان همچنین با اشاره به اقبال منتقدان در ایام جشنواره و استقبال مردم در روزهای اکران عمومی فیلم نیز گفت: اساساً هر فیلمی که روایتگر مواجهه یک قهرمان با چالش‌ها و سختی‌ها باشد ان هم به شکلی که با پیروزی و موفقیت قهرمان در برابر این چالش‌ها همراه ‌شود، همواره مورد استقبال قرار می‌گیرد و پرویز‌خان هم از این موضوع مستثنا نبوده است. این فیلم بسیار مورد استقبال قرار گرفت و بسیاری از مخاطبان که فیلم را دیدند بابت ایفای نقش به من تبریک گفتند و انرژی‌شان را در اکران‌های مختلف انتقال دادند؛ مخاطبانی که با دیدن فیلم هم خندیدند و هم اشک ریختند و من در کنار آنها از تماشای این فیلم بسیار لذت بردم.

روزبه رئوفی، دیگر بازیگر جوان و مستعد سینمای ایران نیز که در فیلم پرویزخان نقش مرحوم سیروس قایقران را ایفا کرده است درباره چگونگی حضورش در فیلم به «وطن امروز» گفت: وقتی از سوی دستیار کارگردان دعوت به همکاری شدم با مطالعه فیلمنامه متوجه شدم کار بسیار خوبی درخواهد آمد و بعد از آن طی جلساتی که با کارگردان داشتم ابعاد جدیدی از شخصیت قایقران را باهم درآوردیم، منتها علی ثقفی از همان ابتدا نسبت به ‌اضافه وزن من بسیار نگرانی داشت که مداوم به او اطمینان ‌دادم خودم را به فیلم می‌رسانم. البته اضافه ‌وزن من برای یک پروژه دیگری بود که باید برای آن وزنم را افزایش می‌دادم اما در نهایت برای پرویزخان به وزن ایده‌آل شخصیت مرحوم قایقران به هر سختی و تمرینی بود رسیدم. رئوفی پیرامون چگونگی رسیدن به شخصیت قایقران نیز گفت: حدود 45 روز وقت داشتم. از همین رو ابتدا تلاش کردم با دوستان و هم‌محله‌هایش به گفت‌وگو بنشینم. البته ۲ کتاب پیرامون این فوتبالیست نیز خواندم که چیز خاصی درباره او به من اضافه نکردند اما بیشترین دیتاها و داده‌ها را از هم‌محله‌ای‌هایش توانستم دریافت کنم. این را هم بگویم که به خاطر محدودیت‌ها نمی‌توانستم در مرحله تحقیقات به هم‌محله‌ای‌ها و دوستانش بگویم این تحقیقات برای چه هست به همین خاطر خودم را یک محقق معرفی کرده بودم، البته وقتی رفاقتم با دوستانش بیشتر شد آنها فهمیدند موضوع چیست و این چنین من درباره ویژگی‌های شخصیتی قایقران اطلاعات منحصربه‌فرد و موثری پیدا کردم. درباره ویژگی‌های ورزشی و فوتبالی قایقران هم باید بگویم من حدود 17 کیلو اضافه ‌وزن داشتم که با حضور آقای مصطفی امام‌وند به ‌عنوان مربی برای درآوردن استایل و نوع حضور در زمین انجام شد. درنهایت به نظرم پرویزخان کاری پرتلاش و لذت‌بخش بود و تمام اینها در 40 روز انجام شد، ما در این مدت هفته‌ای ۳ جلسه فوتبال تمرین می‌کردیم، بویژه اینک من فوتبالی نبودم و باید شخصیتی را بازی می‌کردم که در زمین ۲ پا بود یعنی هم با پای راستش بازی می‌کرد و هم چپ پا بود و این کار من را بسیار سخت‌تر کرده بود اما خروجی کار به‌گونه‌ای شد که وقتی فیلم در انزلی اکران شد مردم این شهر به من بسیار لطف داشتند.

رئوفی همچنین درباره استقبال مخاطبان از پرویزخان نیز گفت: به نظرم فیلم می‌توانست بسیار بیشتر از اینها مورد استقبال قرار بگیرد. فیلم پرویزخان این پتانسیل را داشت که بسیار بیشتر از آنچه تاکنون دیده ‌شده دیده شود، ولو آنکه من وقتی فیلم را با مردم در سالن‌ها تماشا کردم، می‌دیدم مردم بسیار همراه فیلم می‌شدند، بویژه 20 دقیقه پایانی به ‌نوعی اوج همراهی مردم با فیلم بود. به ‌عنوان نمونه در انزلی که محل خود مرحوم قایقران بود سالن سینما مملو از تماشاگر شده بود، آن هم در جایی که قایقران برای‌شان یک اسطوره به ‌تمام ‌معنا به شمار می‌رفت. من در اکران این فیلم در سالن‌های انزلی واکنش‌های بکری را دیدم که در زندگی‌ام در سالن سینما تاکنون ندیده بودم. مخاطبان در سینما آنقدر با شخصیت قایقران سمپات شده بودند که وقتی مثلا در فیلم سیروس قایقران زمین می‌خورد، اینها از جای‌شان بلند می‌شدند یا در جایی که اعتراض می‌کرد مخاطبان سالن هم بلند می‌شدند و اعتراض می‌کردند؛ جو و فضای بسیار عجیبی در سالن‌های انزلی برای این فیلم به وجود آمده بود. البته این واکنش‌ها در سالن‌های دیگر پیرامون سایر شخصیت‌ها نیز اتفاق افتاده بود و اینها همه یعنی فیلم کار خودش را انجام داده و برای بیشتر دیده شدد باید کارهای دیگر انجام دهد.

این بازیگر همچنین پیرامون ضعف و عدم تولیدات سینمایی پیرامون شخصیت‌های معاصر در سینمای ایران نیز گفت: این موضوع در حوزه کاری من به ‌عنوان بازیگر نیست ولی معتقدم یکی از دلایل این ضعف‌ها عدم تولیدات مناسب و باکیفیت پیرامون شخصیت‌های محبوب و معروف است؛ یعنی خروجی‌ها، خروجی‌های خوبی نیست و همه تولیدات قهرمان‌محور مانند پرویزخان نمی‌شوند. به ‌هر حال علی ثقفی به ‌عنوان یک فیلمساز کارش را بلد است و پرویزخان جزو معدود آثار خوب در حوزه قهرمان‌محور است. به ‌هر حال سایر سازندگان شاید به زبان سینما فیلم‌های‌شان را تولید نکرده‌اند. معتقدم دلیل خوب بودن پرویزخان تسلط کارگردان به زبان سینماست و امیدوارم سایر سازندگان که آثاری با موضوع قهرمان‌محور تولید می‌کنند به زبان سینما مسلط باشند و با زبان سینما این آثار را بسازند، چون تجربه پرویزخان و تسلط ثقفی به زبان سینما نشان داد هرچه با زبان سینما این فیلم‌ها تولید شوند مورد استقبال مخاطبان قرار می‌گیرند.