«داستان یک روز رنگی» به فستیوال فیلم آتلانتیک راه یافت

فیلم کوتاه «داستان یک روز رنگی» به کارگردانی محمود اریب و تهیه‌کنندگی مهیار قاسمی‌پور، نماینده سینمای کوتاه ایران در دهمین دوره فستیوال بین‌المللی «آتلانتیک» در شهر بارانکیای کلمبیا شد.

این پانزدهمین حضور بین‌المللی فیلم کوتاه «داستان یک روز رنگی» در فستیوال‌های جهانی است. این فیلم کوتاه پیش از این موفق شده بود جایزه بهترین فیلم فستیوال «حلقه طلایی» سنگاپور، جایزه بهترین بازیگر زن فستیوال فیلم مادرید برای سیتا اسدی، جایزه ویژه هیات داوران فستیوال فیلم «اسپرینگ فیلم» استانبول و جایزه بهترین فیلمنامه اوریجینال از فستیوال فیلم‌های ترسناک هالیوود در ایالات متحده، برگزیده بخش رسمی فستیوال «فیندوکوین» ونزوئلا و برگزیده جشنواره بین‌المللی «پورتوویکو» در اکوادور را به دست آورد.

***

نمایش ۳ مستند مهم «پرویز کیمیاوی» در موزه سینما

3 مستند مهم تاریخ سینمای مستند با نام‌های «یا ضامن آهو»، «تپه‌های قیطریه» و «پ مثل پلیکان» از ساخته‌های پرویز کیمیاوی در موزه سینما نمایش داده می‌شود.

در نشست شب‌های مستند که روز دوشنبه ۱۸ تیر ساعت ۱۷ برگزار می‌شود «محمد مقدم» مستندساز و «مهرداد فراهانی» منتقد و پژوهشگر سینمای مستند درباره فیلم‌ها صحبت خواهند کرد.

«یا ضامن آهو» مستندی است که در آن به موضوع راز و نیازهای زائران حرم مطهر رضوی و آداب زیارت در حرم پرداخته شده است. سال ۱۳۴۷ تپه‌های قیطریه شاهد یکی از بزرگ‌ترین اکتشافات باستان‌شناسی دنیا بود و در یک عملیات عمرانی از تپه قیطریه ۳۵۰ گور باستانی، تدفین‌های یک نفره و ۲ نفره و نزدیک به ۵۰۰۰ شی سالم برنزی و سفالی به دست آمد؛ فیلم «تپه‌های قیطریه» در این باره «پ مثل پلیکان» نیز با بازیگری آقا سیدعلی میرزا در ۲۵ دقیقه روایتی شاعرانه از انتظار و رسیدن ارائه می‌کند؛ انتظار و وصل مردی که از جوانی در خرابه‌های ارگ طبس زندگی می‌کرد و ۴۰ سال به شهر نیامده!

***

«قتل» به روایت خالق «جان ویک»

چاد استالسکی سازنده فرانچایز «جان ویک» بزودی کارگردانی اکشن دلهره‌آور «قتل» را شروع می‌کند. شرکت مستقل فیلمسازی لاینزگیت تهیه‌کننده این نسخه دوباره‌سازی شده است که آن را با هزینه‌ای ۵۰ میلیون دلاری جلوی دوربین می‌برد.

نسخه اصلی «قتل» را صنعت سینمای هند تهیه و تولید کرده و قرار است چهارم جولای روی پرده سینماهای هند و بقیه کشورهای دنیا برود!

رسانه‌ها با ابراز تعجب از شنیدن این خبر و طرح این نکته که «قتل» هنوز اکران عمومی نشده، می‌پرسند استالسکی چگونه موفق به دیدن این فیلم شده است. البته همین رسانه‌ها به این مساله اشاره می‌کنند که «قتل» قبل از نمایش عمومی خود، سروصدا و جنجال زیادی در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخته است.

نیکیل ناگش کارگردان این فیلم هندی است و به نظر می‌رسد سازندگانش آن را به صورت خصوصی برای استالسکی به نمایش گذاشته‌اند.

***

مدیر انجمن موسیقی ایران منصوب شد

در حکمی از سوی امیرحسین سمیعی، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی محمدعلی مرآتی به عنوان مدیر انجمن موسیقی انتخاب شد. در متن این حکم آمده است: «به استناد مصوبه صورت‌جلسه هیات محترم امنا به شماره ۳۵۶/س/الف ۱۰ تیر 1403 و نظر به تجربیات، سوابق ارزنده، تعهد و دانش، جناب عالی به موجب این حکم به عنوان عضو انجمن موسیقی ایران منصوب می‌شوید. از شما انتظار می‌رود با رعایت ضوابط قانونی و تصویب هیات محترم امنا، همچنین وظایف مندرج در اساسنامه انجمن موسیقی ایران، در جهت اعتلای موسیقی ایران گام‌های موثری بردارید».

محمدعلی مرآتی، متولد اول مهر ۱۳۵۱، در رشته موسیقی تحصیل کرده و مدرک دکترای اتنوموزیکولوژی از دانشگاه پاریس دارد. کمانچه را نزد استادانی چون منوچهر طاهرزاده، محمود مرآتی و اردشیر کامکار و هادی منتظری یاد گرفته و مبانی تخصصی موسیقی دستگاهی ایران و آهنگسازی را نزد استادان برجسته موسیقی ایرانی گذرانده است. 

***

انتشار فراخوان جشنواره نمایشنامه‌نویسی «گلدسته‌ها»

مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری انقلاب اسلامی در راستای پویا نگه‌داشتن جریان مردمی تئاتر بچه‌های مسجد و ارتقای کیفی نمایشنامه‌های ویژه‌ اجرا در مساجد از تمام نویسندگان علاقه‌مند دعوت می‌کند آثار خود را  تا ۱۲ مرداد به دبیرخانه این رویداد ارسال کنند.

نقش مسجد در پیروزی انقلاب اسلامی، دفاع‌مقدس، محله و جامعه، همچنین تربیت نامداران و نام‌آوران عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، جهاد تبیین در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی و سرفصل‌های هفتگانه توصیه شده از سوی مقام معظم رهبری (علم و پژوهش، معنویت و اخلاق، اقتصاد، عدالت و مبارزه با فساد، استقلال و آزادی، عزت ملی، روابط خارجی و مرزبندی با دشمن و سبک زندگی اسلامی - ایرانی)، اقتباس از قصص قرآنی، داستان‌های پیامبران و ائمه اطهار، کتاب‌های داستان، رمان، خاطرات و تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی و دفاع‌مقدس، مناسبت‌های‌ مذهبی، ملی و انقلابی و نقش مسجد محله و خانواده در گسترش فرهنگ ایثار و شهادت از محورهای جشنواره نمایشنامه‌نویسی «گلدسته‌ها» به شمار می‌رود. در بخش ویژه، نمایشنامه‌هایی که با محوریت سیره علمی و منش اخلاقی امام رضا علیه‌السلام به نگارش در آمده باشند، در اولویت خواهند بود.

گروه فرهنگ و هنر: عاشورا به یقین عظیم‌ترین و حزن‌انگیزترین واقعه تاریخ است و باید در حفظ و انتقال این میراث ارزشمند تا می‌توان تلاش کرد. سینما و تلویزیون همواره خالی از تفکرات عاشورایی نبوده و سعی داشته روایتگر این داستان حماسی و بزرگ باشد. هرچند سینما به نسبت تلویزیون سهم کمتری در این زمینه داشته اما فیلم‌های سینمایی «سفیر» به کارگردانی فریبرز صالح، «گهواره» به کارگردانی نادر مقدس، «روز واقعه» به کارگردانی شهرام اسدی، «راه طی شده» به کارگردانی عباس رافعی و «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش (فیلمی که اکران نشد) و «شور عاشقی» به کارگردانی داریوش یاری، 6 فیلمی هستند که با محوریت واقعه عاشورا ساخته شده‌اند. در حوزه سیما اما بر خلاف سینما شاهد تولید آثار فاخر و ارزشمندی نیز بودیم از «مختارنامه» و «معصومیت ازدست رفته» گرفته تا «شب دهم» همگی جزو مجموعه‌ها و سریال‌هایی هستند که از لحاظ کیفی و کمی بسیار بالا و موفق ظاهر شدند. 

از همین رو همزمان با فرا رسیدن محرم ماندگارترین و شاخص‌ترین فیلم‌ها و مجموعه‌هایی که پیرامون این واقعه عظیم چه به صورت مستقیم و چه با روایتی غیرمستقیم  تولید شده‌اند و با گذشت چندین سال از تولید و پخش آنها همچنان در ذهن مخاطبان ماندگارند را مرور کردیم.

* «سفیر» به کارگردانی فریبرز صالح

اولین تجربه در روایت سینمایی از واقعه کربلا بازمی‌گردد به سال‌های ابتدایی انقلاب و «سفیر» ساخته فریبرز صالح. فیلم در نخستین دوره جشنواره فجر سال ۱۳۶۰ به نمایش درآمد و گرچه واکنش‌های چندان مثبتی نداشت اما خیلی هم مورد هجوم منتقدان قرار نگرفت. فریبرز صالح که فیلمنامه را همراه با کیهان رهگذار نوشته بود، با رویکردی که در «سفیر» دنبال کرد به الگوی مناسبی برای ساخت فیلم‌های تاریخی با تاکید بیشتر بر هویت دینی در دهه ۶۰ و سال‌های بعد رسید، به طوری که «سربداران» و «ابوعلی‌ سینا» (باز با حضور پررنگ صالح و رهگذار، این بار به صورت جداگانه) از مهم‌ترین سریال‌های دهه ۶۰ و الگوی تلویزیون برای سریال‌های تاریخی آن دوران، مشخصا وام‌دار موفقیت «سفیر» بودند. درام و قصه فیلم خیلی طول و تفصیل ندارد و در اجرا هم به حداقل‌ها بسنده شده است. با این وجود، در زمان ساخت، «سفیر» فیلم پرخرجی بود و با توجه به شرایط وقت، هیچ بازیگر زنی هم ندارد. جدای از این، برای نزدیک شدن به موضوعی چنین حساسیت‌برانگیز و عظیم، الگوی روایی «سفیر» برای طرح قصه‌ای در حاشیه واقعه، کارآمد بود.

خلاصه داستان: فیلم، روایتگر داستان قیس ‌بن مسهر (فرامرز قریبیان) قاصدی از سوی امام حسین به کوفه است که به دام نیروهای ابن‌زیاد می‌افتد. برای آزادی‌اش شرط می‌گذارند که در جمع مردم علیه امام حسین (ع) سخنرانی کند اما نوبت به حرف زدن که می‌رسد برخلاف انتظار حاکمان شهر، علیه یزید دست به افشاگری می‌زند.

* فیلم روز واقعه به کارگردانی شهرام اسدی

تا سال‌ها بعد از «سفیر» خبری از فیلم و سریال مربوط به محرم و با موضوع واقعه کربلا نبود مگر کارهای مناسبتی و نمایشی نه‌چندان به یاد ماندنی. اما در همان زمان، بهرام بیضایی فیلمنامه‌ای را با نام مستعار تحت عنوان «روز واقعه» نوشت که ساخت آن بیش از یک دهه زمان برد، آن هم با حذف چند فصل و تغییراتی چشمگیر در لحن و اجرا. نهایتا و بعد از کش و قوس‌های فراوان، چه بر سر خوانش متن و چه بر سر چگونگی تولید، شهرام اسدی سال ۱۳۷۳ ساخت فیلم روز واقعه را تمام کرد، آن هم در شرایطی که پیش‌تر فیلم یک بار دیگر در ابتدای تولید و با عواملی دیگر متوقف شده بود.

تا مدت‌ها فیلم «روز واقعه» مهم‌ترین اثر نمایشی در جان بخشیدن به واقعه کربلا بود و پخش هر ساله‌ فیلم در محرم و استفاده از نماهای آن در کلیپ‌های مختلف جای تعجب نداشت، بویژه به ‌واسطه تصویرسازی و موسیقی ماندگار اثر. 

خلاصه داستان: فیلم «روز واقعه» داستان جوانی مسیحی (علیرضا شجاع‌نوری) را روایت می‌کند که در راه عشق به دختری مسلمان، اسلام آورده و بعد از سختی‌های فراوان روز ازدواجش فرا رسیده است. اما در میانه مراسم، ندایی به گوشش می‌رسد و برای پاسخ دادن به این ندا راهی سفر می‌شود. او می‌خواهد به یاری صاحب ندا بشتابد اما با وجود پشت سر گذاشتن تمام سختی‌ها، زمانی به کربلا می‌رسد که ساعتی قبل واقعه رخ داده.

* سریال «معصومیت از دست رفته» به کارگردانی  سیدداوود میرباقری

بعد از موفقیت سریال «امام علی(ع)» ساخته‌ خط‌شکن داوود میرباقری در میانه‌ دهه‌ ۷۰، موج ساخت سریال‌ها بر اساس تاریخ اسلام به راه افتاد. در ادامه این موج و بعد از ساخت «تنهاترین سردار» و «ولایت عشق» قرار بود سریال «امام حسین» هم ساخته شود و کار حتی به مرحله انتخاب بازیگر هم رسید اما پروژه به جریان نیفتاد. میرباقری بعد از «امام علی(ع)» چند طرح تاریخی دیگر در سر داشت اما به گفته خودش مشکلات و سختی‌های همان تجربه باعث شد مدت‌ها از تلویزیون فاصله بگیرد. در ادامه وقتی صحبت از ساخت سریالی تازه به میان می‌آید، میرباقری تصمیم می‌گیرد پیش از رفتن سراغ قیام مختار، در ابعادی کوچک‌تر شرایط همکاری مجدد را محک بزند. حاصل می‌شود سریال «معصومیت از دست رفته» که همچنان یکی از بهترین متن‌های تمام کارنامه میرباقری است.

غیر از متن درخشان و دیالوگ‌نویسی کم‌نظیر میرباقری، تعدادی از بازیگران سریال معصومیت از دست رفته هم بهترین نقش‌آفرینی‌های عمر خود را ارائه داده‌اند و البته دوبله (که در دهه ۸۰ دیگر رواج چندانی نداشت) به کار بسیار کمک کرده است.

خلاصه داستان: باز هم داستانی که در حاشیه واقعه کربلا پیش می‌‌رود و با وجود مایه‌های خیالی به واقعیات تاریخی و زمینه‌ساز عاشورا نقب می‌زند. تراژدی سقوط یکی از یاران امام علی(ع) به نام شوذب (مرحوم امین تارخ) که به طمع قدرت در توطئه ابن‌زیاد برای متوقف کردن امام حسین(ع) شریک می‌شود؛ روایتی تحت ‌تاثیر درام‌های کلاسیک شکسپیری که اجرایی نزدیک به یک تئاتر تلویزیونی دارد یا حداقل با این میزان تاکید به استفاده از نماهای داخلی و جنس کارگردانی، شبیه به یک اثر حماسی و تاریخی نیست.

* سریال «مختارنامه» به کارگردانی میرباقری

موفقیت «معصومیت از دست رفته» زمینه را برای ساخت سریال «مختارنامه» فراهم کرد؛ اثری که نه فقط در زمان خود بلکه تا به امروز هم از نظر ابعاد و پیچیدگی‌های تولید، کمتر چیزی را شبیه‌ا‌ش دیده‌ایم و حفظ چنین استانداردی در تولید نیز سال‌ها زمان نیاز داشت. چه در زمان پخش و چه در نمایش‌های مجدد، «مختارنامه» از منظر نگاه و قرائت تاریخی همواره مورد بحث قرار گرفته و نظرهای متفاوتی پیرامون آن وجود داشته اما تصویر کردن بخش‌هایی از واقعه عاشورا در قالب سریال، به دلیل کیفیت و گستردگی، باعث شده امروز به مهم‌ترین مرجع بصری در پرداخت به موضوع تبدیل شود.

خلاصه داستان: احتمالا نیازی به توضیح قصه نیست، چرا که در دهه گذشته بارها و بارها سریال مختارنامه از تلویزیون پخش شده است. با این وجود باز هم مستقیم سراغ واقعه کربلا نمی‌رویم و قیام مختار (فریبرز عرب‌نیا) برای انتقام گرفتن از عاملان کربلا بهانه‌ای می‌شود برای پی بردن به سرنوشت بازماندگان حادثه و همین‌طور مرور گذشته در قالب فلاش‌بک.

* سریال «شب دهم» به کارگردانی حسن فتحی

غیر از خود کربلا و عاشورا، بخش مهمی از آثار نمایشی هم درباره‌ آیین‌های مربوط به این واقعه هستند که از جایگاهی انکارناپذیر در فرهنگ ما برخوردارند. مهم‌ترین اثر تلویزیونی درباره تعزیه و سوگواری حسینی همچنان و بعد از 22 سال، سریال «شب دهم» حسن فتحی است که در زمان پخش با استقبالی گسترده مواجه شد. با گذشت زمان، شاید اجرا و تولید سریال کهنه شده و حتی از چشم افتاده باشد اما قصه به دلیل الگو و ساختار قابل‌ قبول همچنان کار می‌کند. تیتراژ این سریال همچنان یکی از کارهای ماندگار تاریخ تلویزیون است.

* سریال «سفر سبز» به کارگردانی  محمدحسین لطیفی

غیر از آثار تاریخی و پرداخت به آیین‌های عاشورایی، تعداد قابل توجهی از فیلم‌ها و سریال‌ها هم داستان خود را در حال و هوای محرم روایت می‌کنند، گاه این پیوند با محرم کارکرد دراماتیک محدود و گاه نمود بیشتری دارد. 

برای مثال 2 تصویر مهم و ماندگار از عزاداری حسینی را می‌توانیم در فصل‌هایی از فیلم‌های «هامون» و «نفس» ببینیم که گرچه زمان زیادی ندارند اما در سیر درام و پرداخت شخصیت نقش مهمی را ایفا می‌کنند. برای این دسته از آثار مهم‌ترین مثال سریال «سفر سبز» ساخته‌ محبوب محمدحسین لطیفی است که داستانش را در شب‌های محرم روایت می‌کند و در ادامه از همین حال و هوا برای شخصیت‌پردازی و عمق بخشیدن به درام بیشترین استفاده را می‌برد. احتمالا گیرا و نوستالژیک‌ترین تصویر از شب‌های محرم تهران، حداقل در دهه ۸۰ شمسی را می‌توانیم در این سریال پیدا کنیم که البته در سطح استفاده تزیینی و ابزاری از عاشورا باقی نمی‌ماند.

گروه فرهنگ و هنر: کمتر کسی است که فیلم میلیونر زاغه‌نشین را ندیده باشد، فیلمی که با 8 اسکار به عنوان یکی از مهم‌ترین فیلم‌های سینمایی سال 2008 انتخاب و کارگردان آن نیز به یکی از مشهورترین فیلمسازان سینما در آن سال بدل شد. دنی بویل که کارنامه‌ سینمایی‌اش از اوایل دهه‌ ۱۹۹۰ شروع می‌شود با فیلم‌هایی چون 127 ساعت، ساحل و 28 روز بعد از جمله کارگردان‌هایی است که همواره آثارش مورد توجه بسیاری از مخاطبان و علاقه‌مندان قرار گرفته است.

اما نکته جالب زمانی است که بویل در کنار فیلمسازی در تئاتر نیز به عنوان یکی از کارگردان‌های مطرح شناخته می‌شود. او با نمایش «فرانکشتاین» (محصول ۲۰۱۱) به نویسندگی مری شرلی یکی از مهم‌ترین تئاتر‌های معاصر را روی صحنه برد و در برادوی نیز جزو آثار شاخص و مطرح شناخته شد. 

این فیلم‌تئاتر با حضور عباس غفاری (کارگردان و کارشناس) و محمد نجاری (منتقد تئاتر) در خانه هنرمندان ایران اکران شد و سپس مورد نقد و برسی قرار گرفت. عباس غفاری در ابتدای این نشست گفت: دنی بویل که کارگردانی این اثر را برعهده داشته است، هم تجربه کارگردانی در تئاتر و هم سینما را در کارنامه دارد و آثار موفقی را تولید کرده است. امروز فیلم‌تئاتر «فرانکشتاین» را از او دیدیم که امیدوارم از دیدنش لذت برده باشید. محمد نجاری پس از خوشامدگویی به حضار درباره این نمایش گفت: کارگردان این نمایش در ایران با فیلم «میلیونر زاغه‌نشین» شناخته می‌شود. این اثر برای صحنه از رمان مری شرلی اقتباس شده است که درباره آن می‌توان از دیدگاه نقد اسطوره‌ای و روانکاوی بسیار صحبت کرد. نمایشنامه اقتباسی این اثر در ایران منتشر شده و یک مرتبه توسط ایمان افشاریان روی صحنه رفته است.

منتقد تئاتر در ادامه بیان کرد: ما وقتی با این نمایش مواجه می‌شویم که ناقوس کلیسا نواخته می‌شود. سپس به زهدان می‌رویم و آفرینشی را شاهد می‌شویم که توسط انسانی به وجود آمده است که قرار بوده خلیفه خدا روی زمین باشد اما او این جهان و این خلیفه خدا بر روی زمین بودن را نمی‌خواهد. بنابراین در بسیاری از آثار ژانرهای علمی و تخیلی، اتفاق از جایی آغاز می‌شود که این انسان به دنبال خلق موجودی دگرگونه است. او می‌خواهد نقش خدایی خود را در این نوع از آفرینش‌ها ایجاد کند. بلافاصله بعد از دیدن زهدان و آفرینش، می‌تواند سرآغاز نقد روانکاوی یونگی ما صورت گیرد. در مرحله زهدان بوده که بسیاری از خلقیات و شخصیت ما شکل می‌گیرد اما آنجایی که مرز روانشناسی فرویدی و یونگی در این اثر رخ می‌دهد، جایی است که آن چیزهایی که فرانکشتاین ندارد (عشق) را موجود آفریده شده توسط او دارد و در به در دنبال او می‌گردد، اینجاست که در این اثر می‌توانیم جدا از روانشناسی فرویدی که بحث عشق و معشوق است، یک قدم جلوتر بیاییم و بحث زهدان را از دیدگاه روانشناسی یونگی بررسی کنیم. 

نجاری در ادامه صحبت‌هایش گفت: بلافاصله بعد از آن، ما با قطاری مواجه می‌شویم، قطاری که تکنولوژی و علم است. همه کسانی که روی این قطار ایستاده‌اند، روی چشم‌های خود عینکی تیره دارند. عینکی که قرار است به ما بگوید همه آن چیزهایی را که در دیده خود می‌بینید فراموش کنید؛ ما به تماشای اثری خواهیم نشست که به همراه خود پندار دارد. اگر قرار است ما به دیدار برسیم، موجود باید خلق شود و طی مسیری رشد کند اما قرار نیست مسیر درستی را طی کند؛ او قرار است نه به یک انسان، بلکه به یک هیولا تبدیل شود. بنابراین کارگردان در آغاز نمایش، با یک نشانه‌شناسی تصویری صحیح، ما را به یک سفر فرا می‌خواند که سفری علمی است. در صحنه ابتدایی نمایش، ما با یک روسپی مواجه می‌شویم که پولی را دریافت کرده اما راضی به انجام عمل نیست. ما در اینجا نشانه‌شناسی دینی خواهیم داشت. اینجا مسیحی بوده که با مریم مجدلیه مواجه شده است و این بار این مریم مجدلیه است که به مسیح زندگی می‌بخشد. او شراب را به مسیح می‌بخشد و ما در ادبیات مسیح می‌خوانیم که شراب خون مسیح است و این موجود آفرینش شده با شرابی که از خون مسیح است، این بار نه اینکه مریم مجدلیه توسط مسیح به زندگی برگردد، بلکه مریم مجدلیه است که این هیولا را به زندگی دعوت کرده و به او زندگی می‌بخشد. 

وی ادامه داد: پس از اینکه این هیولا، این شراب را که عشق خداوند است می‌خورد و می‌نوشد، همان لحظه است که باران می‌بارد، سبزی می‌روید و زندگی آغاز می‌شود. زندگی مگر چیست، جز اینکه ما به دیگری مهر بورزیم؟ به او عشق و موهبت دهیم؟! این نخستین موهبتی است که این هیولا به دست آورده و به وسیله آن شراب، زندگی را به دست می‌آورد. تا آنجا فقط زنده بود و دست و پا می‌زد اما به وسیله این شراب که خون مسیح است، به زندگی بازگشته و زندگی می‌کند. از همان‌جاست که تلاش می‌کند موجودی را که یک زن است، لمس کند. 

اما همین زن از زشتی او‌ فرار کرده و برایش نشانه‌ای می‌گذارد اما همین کمترین نشانه سبب شده تا او زندگی را لمس و حرکت را آغاز کند. در همین جایی که زندگی را به دست می‌گیرد، کتاب را در دست می‌گیرد. شاید در بسیاری از آثار ادبیات اسطوره‌ای، عبری، اسلامی و عهد عتیق، مهم‌ترین چیزی که پس از روح وجود دارد، هنر نوشتن و خواندن است. حتی در اساطیر ایران باستان نیز می‌خوانیم که وقتی اسطوره‌های ایرانی، دیوها را به دست می‌آورند، از آنها خط را فرا می‌گیرند. بنابراین این موجود با کتابی که حاوی یادداشت‌های فرانکشتاین درباره خلق این موجود است، زندگی را آغاز کرده و به دنبال رهیافت جدیدی است. او می‌خواهد یک سفر اسطوره‌ای را آغاز کند و زندگی خودش را در این جهان پررمز و راز پی بگیرد.