بازیکن جوان فوتبال ایران به پیشنهاد مالی هنگفت برای تغییر تابعیت پاسخ منفی داد. امین حزباوی که در خارج از کشور توپ می‌زند، از یک سال قبل پیشنهادی مبنی بر تغییر تابعیت و پیوستن به تیم‌ ملی قطر را دریافت کرد. بعد از اینکه تلاش اولیه مسؤولان فوتبال کشور مورد بحث برای جلب رضایت بازیکن ایرانی به نتیجه نرسید، مدیران ارشد ورزش قطر در جلسه‌ای که ۴ ماه قبل با این بازیکن داشتند، رسما پیشنهاد تغییر تابعیت را به ملی‌پوش ایرانی ارائه کردند که البته زمزمه آن در فضای خبری فوتبال ایران هم منتشر شد. پذیرش این پیشنهاد ضمن اینکه سود مالی کلانی را نصیب حزباوی می‌کرد، باعث می‌شد جایگاه ویژه‌ای در تیم باشگاهی‌اش هم پیدا کند اما این بازیکن تصمیم گرفت فوتبال ملی خود را در ایران دنبال کند و برای تیم‌ ملی ایران به میدان برود. این تصمیم بزرگ، همان‌گونه که انتظار می‌رفت پیامدهایی را برای حزباوی به دنبال داشت و او به‌رغم اینکه فصل درخشانی در تیم باشگاهی‌اش سپری کرد و رابطه بسیار خوبی هم با مدیران باشگاهش السد داشت، سرانجام راهی جز جدایی و فسخ قرارداد پیش روی خود ندید. در همین باره، چند باشگاه ایرانی و خارجی درخواست رسمی برای جذب این بازیکن ارائه کردند تا او در مسیر یک تصمیم بزرگ نقل و انتقالاتی قرار بگیرد. تصمیم مهم این بازیکن اگرچه ضرر سنگین مالی را متوجه وی کرده اما تیم‌ ملی ایران را برای سال‌های آینده صاحب یک مدافع بااستعداد و خوش‌آتیه می‌کند، بازیکنی که ارزش خاصی برای پیراهن تیم‌ ملی قائل بوده و این تصمیم را با قلب و جان گرفته است.

حنیف غفاری: طی هفته‌های اخیر ۳ رخداد قابل توجه در اتحادیه اروپایی رخ داد که ساختار قدرت در بروکسل را به چالش کشیده و آینده‌نگاری تحولات جاری و آتی در آن را دشوار کرده است. یکی از این تحولات مهم، ریاست دوره‌ای مجارستان بر اتحادیه اروپایی است. حضور ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان در راس معادلات اجرایی اتحادیه طی ۶ ماه پیش رو، بدترین خبر ممکن برای قاره سبز محسوب می‌شود. اوربان، از منتقدان ساختار اروپای واحد است که کشورش هم‌اکنون ریاست این مجموعه را برعهده گرفته است. مجارستان به طور رسمی از اول ژوئیه به مدت ۶ ماه ریاست اتحادیه اروپایی را برعهده می‌گیرد، این در حالی است که برخی مقام‌های اروپایی نگرانند این کشور به عنوان رئیس دوره‌ای، مشکلاتی را در برابر موضع‌گیری‌های اتحادیه ایجاد کند. این نگرانی با توجه به مواضع قبلی و کنونی اوربان در قبال کلیت و موجودیت اتحادیه اروپایی و منطقه یورو کاملا قابل درک است! بدون شک مجادله بوداپست و بروکسل در دوران ریاست مجارستان بر اتحادیه اروپایی تشدید خواهد شد و اوربان از موقعیت جدید خود جهت تعلیق بسیاری از مباحث و مذاکرات جنجالی (به سود منافع بوداپست) استفاده می‌کند. دومین تحول مهم در اروپا، مربوط به برگزاری انتخابات زودهنگام در فرانسه و موقعیت رو به رشد جبهه ملی (جریان ملی‌گرای افراطی) و البته چپ افراطی در این کشور است. موقعیت و جایگاه امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه شدیدا تنزل یافته و شاهد تبلور نوعی آنارشیسم مزمن در پاریس و حتی اروپا هستیم. محصول این روند، تضعیف جایگاه فرانسه به عنوان یکی از ستون‌های اصلی اتحادیه اروپایی و منطقه یورو خواهد بود. نباید فراموش کرد پس از خروج رسمی انگلیس از اتحادیه اروپایی، برلین و پاریس ۲ ستون اصلی اروپای واحد محسوب می‌شوند. گرایش فرانسوی‌ها به سوی ملی‌گرایان، می‌تواند پیش‌درآمدی جهت تکرار پدیده خروج از اتحادیه در این کشور باشد. در این صورت مسلما ژرمن‌ها به تنهایی قدرت حفظ ساختار و بنیان‌های سنتی اتحادیه اروپایی را ندارند. رشد آرای جریانات ضدساختار اتحادیه در فرانسه، به معنای تغییر برخی مناسبات و گذار از برخی ثوابت و بنیان‌های سنتی قدرت در این مجموعه است.  سومین تحولی که اروپاییان را آشفته کرده، معطوف به ضعف انتخاباتی جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در برابر رقیب جنجالی سرسختش دونالد ترامپ است. برگزاری مناظره انتخاباتی اول میان طرفین، این مساله را به اثبات رساند که ضریب آسیب‌پذیری دموکرات‌ها در انتخابات ۵ نوامبر/ ۱۵ آبان به مراتب نسبت به جمهوری‌خواهان بیشتر است.

هر چند موضوع وادارسازی بایدن به کناره‌گیری از صحنه انتخابات بیش از پیش از سوی برخی چهره‌های مطرح حزب دموکرات مطرح شده است اما فعلا وی مقاومت سرسختانه‌ای در این باره نشان می‌دهد. در چنین شرایطی بازگشت ترامپ به کاخ سفید بدترین خبر ممکن برای اروپاییان خواهد بود. ترامپ حامی احزاب ملی‌گرای افراطی و ضدساختار اتحادیه اروپایی است و فراتر از آن، در صدد دفرمه‌سازی ساختار امنیتی جاری در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است.