آخرین آمار بخش بین‌الملل جشنواره «سینما حقیقت»

با پایان مهلت دریافت آثار برای حضور در بخش بین‌الملل هجدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، 123 کشور برای شرکت در این دوره از جشنواره، فیلم‌های خود را به دبیرخانه ارسال کرده‌اند.

از 2314 مستند خارجی که به دبیرخانه جشنواره هجدهم ارسال شده است 1625 اثر در بخش کوتاه، 500 اثر در بخش بلند و 189 اثر در بخش نیمه‌بلند خواستار حضور در این دوره از جشنواره هستند.

این مستندها از 123 کشور، از جمله کانادا، انگلیس، هند، برزیل، اسپانیا، مصر، ترکیه، ایتالیا، روسیه، آرژانتین، آمریکا، چین، فرانسه، آلمان، مکزیک، اندونزی، پرتغال و یونان متقاضی حضور در هجدهمین جشنواره «سینماحقیقت» هستند.

هجدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی‌مقدم آذر 1403 برگزار می‌شود.

***

«تانک‌خورها» و «هشت‌پا» به آنتن رسیدند

2 سریال «هشت‌پا» و «تانک خورها» به ترتیب از شبکه‌های یک و سه پخش می‌شوند. بر اساس این خبر در پایگاه اطلاع‌رسانی سیما آمده است: با توجه به رخدادهای چند ماه گذشته در کشور که باعث جابه‌جایی کنداکتور مجموعه‌های نمایشی تلویزیون هم شد اما در نهایت «تانک‌خورها» که به مناسبت هفته دفاع‌ مقدس در سیمافیلم تولید شده است بعد از سریال «غریبه» از شبکه سه پخش خواهد شد. همچنین بعد از سریال پرمخاطب «طوبی» اثری دیگر از سیمافیلم با نام «هشت‌پا» ویژه هفته فراجا از آنتن شبکه یک پخش خواهد شد.

 پیش از این مدیران سیمافیلم قول داده بودند سریال‌های مناسبتی بار دیگر احیا شده و برای مناسبت‌های مختلف روی آنتن می‌روند.

***

مستند «چلیپا و هلال» در بنیاد روایت رونمایی شد

مستند «چلیپا و هلال» به کارگردانی محسن اردستانی‌رستمی که به همت گروه مستند روایت فتح تولید شده است با حضور علی مقواساز، رئیس بنیاد روایت و جمعی از پیشکسوتان گروه مستند‌سازی در تالار شهید سیدمرتضی آوینی رونمایی شد.

دراین مراسم علی مقواساز، رئیس بنیاد فرهنگی روایت طی سخنانی ضمن گرامیداشت هفته دفاع‌مقدس گفت: ما باید باور کنیم که هنوز حماسه دفاع ‌مقدس می‌تواند و باید دستاویز آثار هنری در زمینه‌های مختلف خصوصا مستند باشد، در واقع این مطالبه مقام معظم رهبری از ما است و باید به گونه‌ای عمل کنیم که آثار مستند برای نسل امروز جذاب و روایتگر بخشی از هویت تاریخی این سرزمین باشد.

وی افزود: باید به حیات شهدا نیز در زندگی امروز اشاره کرد، چرا که می‌توان از اتفاقات و وقایع امروز که شهدا منشأ آن هستند آثار هنری ویژه‌ای تهیه و تولید کرد.

در ادامه نیز محسن اردستانی با بیان ویژگی‌های سوژه این اثر گفت: داستان شکل‌گیری این مستند از یک تلفن شروع شد و برای ساخت آن بدون هیچ مقدمه‌ای به آبادان رفتم و الحمدلله نتیجه کار به گونه‌ای که مشاهده می‌کنید درآمد و مورد استقبال قرار گرفت.

***

بیش از ۵۰ هزار مخاطب برای «قلب رقه» در اکران‌های مردمی

فیلم سینمایی «قلب رقه» که در دل التهابات سوریه و حکومت داعش در شهر رقه، نبرد اطلاعاتی - عملیاتی مدافعان حرم با داعش و اسرائیل را به تصویر می‌کشد، طی یک هفته اخیر با استقبال گسترده‌ای در اکران‌های مردمی مواجه شد.

 این فیلم تاکنون در اکران‌های مردمی بیش از یک میلیارد تومان فروش داشته که ۶۰۰ میلیون آن توسط اکران‌های مردمی عمار و ۴۰۰ میلیون تومان آن به واسطه موسسه بهمن سبز رقم خورده است.

 همچنین این اکران‌ها بیش از ۵۰ هزار نفر به مخاطبان این فیلم اضافه کرده که ۶۰ درصد آن سهم عمار و ۴۰درصد آن توسط بهمن سبز بوده است. 

«قلب رقه» پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی 2 ماه اخیر سینماها بوده و فروش سینمایی آن تاکنون به بیش از ۸ میلیارد تومان رسیده است. 

 فیلم سینمایی «قلب رقه» به نویسندگی و کارگردانی خیرالله تقیانی‌پور و تهیه‌کنندگی سعید پروینی، از ۲۴ مرداد روی پرده سینماها رفته است. شهرام حقیقت‌دوست، شادی مختاری، محمدرضا شریفی‌نیا، عبدالرضا نصاری، فرهاد قائمیان، هدایت هاشمی، مصطفی ساسانی، عامر علی و مهدی شیخ‌عیسی از جمله بازیگران آن هستند.

 این فیلم نامزد ۹ سیمرغ بلورین و برنده ۲ سیمرغ از چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر شد.

***

رونمایی از کتاب «جایزه جهانی شهید صدر»

مراسم رونمایی از کتاب «جایزه جهانی شهید صدر؛ اهداف، رویکردها، ضرورت‌ها و امتیازات» در آیین پایانی نخستین دوره جایزه جهانی شهید صدر، با حضور علما و برگزیدگان این رویداد برگزار شد.

این کتاب در 5 فصل تألیف و در آن، به بیان منشور جازه جهانی شهید صدر شامل اهداف، رویکردها، ضرورت‌ها و امتیازهای آن که مزین به نام نظریه‌پرداز معاصر و اندیشمند شهید سیدمحمدباقر صدر شده، پرداخته شده است. در مقدمه این کتاب حجت‌الاسلام محمدمهدی ایمانی‌پور، رئیس شورای سیاستگذاری جایزه جهانی صدر و رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، آورده است: برای باور به تحول در علوم انسانی اسلامی، باید ابتدا به تأثیر آن در تحولات بزرگ جهانی باور داشت؛ انقلاب اسلامی، حقیقت روشنی است بر تحول‌آفرینی علومی که در حجره‌های حوزه‌های دینی خوانده شد.

محمد محمدی: در حالی سال 1403 به نیمه خود رسیده است که از ابتدای سال تاکنون ۳۶ فیلم جز آثار بخش هنر و تجربه روی پرده سینماها رفته‌اند و پس از ۶ ماه به فروش ۹۲۷ میلیارد تومانی رسیده‌اند. در این مدت بیش از ۱۶ میلیون نفر هم به تماشای فیلم‌های اکران‌شده نشسته‌اند.

بر اساس آمار سامانه مدیریت فروش و اکران سینما (سمفا) تا بامداد ۳۱ شهریور، فیلم‌های «تگزاس ۳»، «تمساح خونی» و «مست عشق» 3 فیلم پرفروش نیمه اول سال بوده‌اند و بعد از آنها فیلم‌های «خجالت نکش ۲»، «پول و پارتی» و «سال گربه» در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

فیلم «تگزاس ۳» که در صدر جدول فروش است، در مدت بیش از ۳ ماه که روی پرده سینماها بوده، به فروش ۲۳۳ میلیارد تومان رسیده است. البته فیلم‌هایی هم هستند که با وجود اکران طولانی‌مدت و برخورداری از شرایط ویژه گروه سینمایی فرهنگ که به حمایت از فیلم‌های غیرتجاری اختصاص دارد، نتوانستند در فروش و جذب مخاطب موفق عمل کنند؛ فیلم‌هایی که حتی درباره واقعی بودن تعداد بلیت‌های فروخته‌شده آنها نیز شبهه وجود دارد.

از طرفی با اعلام سازمان سینمایی در فصل پاییز نیز سالن‌های سینما میزبان فیلم‌های «رکسانا» به کارگردانی پرویز شهبازی و «زودپز» به کارگردانی رامبد جوان می‌شوند و آبان‌ فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» به کارگردانی سروش صحت روی پرده خواهد رفت تا ماراتن کمدی‌ها همچنان ادامه داشته باشد.

آنچه مشخص است اینکه همچنان سینمای ایران بر مدار اکران فیلم‌های کمدی در حال چرخیدن است؛ سیاستی که شاید در سال نخست اجرا و برای برون‌رفت از وضعیت اسفناک سینما پس از کرونا بهترین و درست‌ترین تصمیم بود اما مبتلا شدن سینما به اکران‌های کمدی که راحت‌ترین راه برای رسیدن به رکوردها و به نوعی بیلان کاری مدیران باشد، می‌تواند آفتی طولانی‌مدت را برای سینما به همراه داشته باشد. همین موضوع باعث شد مروری داشته باشیم به وضعیت سینمای کمدی در 4 دهه گذشته سینمای ایران. 

کمدی اساسا در سینمای ایران به فیلم‌هایی گفته می‌شود که صرفا برای جذب مخاطب تولید شده باشند. این در حالی است که تنها در دهه‌های 60 و 70 آن هم به فراخور شرایط اجتماعی کشور، آثاری با عنوان فیلم‌های کمدی روی پرده رفتند که با اشاره به معضلات اجتماعی با زبان طنز، با غنا و عمق در مفهوم و محتوا تولید شدند و رنگ پرده دیدند؛ آثاری چون «اجاره‌نشین‌ها»، «روز باشکوه شهر کوچک»، «کفش‌های میرزا‌ نوروز» و بسیاری دیگر. 

اما با مرور زمان بویژه در دهه‌های 80 و 90 شاهد آثاری با عنوان سینمای کمدی بودیم که نه تنها هیچ بهره‌ای از سینما با آن معنا و مفهومی که می‌دانیم و در دهه‌های گذشته تجربه کرده بودیم، نبرده بودند، بلکه با هر دستاویزی تلاش می‌کردند به سخیف‌ترین حالت ممکن تنها مخاطبان را به سالن سینما کشیده و از قِبل آن سود و سرمایه‌ای بر هم زنند؛ سینمایی که با گذشت ۲ دهه امروز به سینمایی شبیه سینمای پیش از انقلاب و حتی نازل‌تر از آن بدل شده است.  

اساسا در سینمای ایران از ابتدای انقلاب تاکنون حدود 7 هزار فیلم روی پرده رفته است که سهم سینمای کمدی با توجه به آمار ارائه‌شده از سوی سازمان سینمایی کشور در سالنامه آماری، عددی حدود 300 فیلم است و این یعنی سهم سینمای کمدی کمتر از 4 درصد سینمای ایران است و این در شرایطی است که طی سالیان اخیر پرمخاطب‌ترین و حتی پرحاشیه‌ترین فیلم‌های سینمای ایران شامل آثار طنز و کمدی بوده‌ است.

این در حالی است که در دهه‌های 60 و 70 وضعیت سینمای کمدی به مراتب متفاوت‌تر از اکنون و سینمای امروز بود. سینمایی که روزگاری با «آپارتمان شماره 13» به معضلات شهرنشینی و فرهنگ آپارتمان‌نشینی اشاره می‌کرد یا «اجاره‌نشین‌ها» موضوع اجاره‌نشینی و رابطه موجر و مستأجر در شهر تهران را بیان می‌کرد، امروز آثار سخیفی را تولید می‌کند که حتی نمی‌توان خلاصه‌ای از آن را در یک خط نوشت و اکنون به جایگاهی رسیده که تنها با دارا بودن چند چهره سینمایی و با دیالوگ‌های طنز، بدون داشتن یک خط داستان درست و منطقی بسیاری از مخاطبان را به سینما می‌کشاند.

اما در کنار این معضل، مساله و  بحث اصلی تاثیر‌گذاری این بخش کوچک سینما بر کل سینمای ایران است. با نگاهی به وضعیت حدود 300 فیلم طنز اکران شده طی 4 دهه، مشخص می‌شود تنها در دهه  90 و سال‌های اخیر این سینما تاثیرگذاری بسیاری را بر کل سینمای ایران داشته است. 

به عنوان نمونه سال 66 در حالی فیلم «اجاره نشین‌ها» با 3 میلیون مخاطب و با گروهی از بازیگران تراز اول سینمای ایران، عنوان دومین فیلم پرمخاطب آن سال را از آن خود می‌کند که فیلم «بگذار زندگی کنم» با موضوع اجتماعی و بدون دارا بودن بازیگران چهره در مقایسه با «اجاره‌نشین‌ها» با 4 میلیون مخاطب به عنوان نخستین فیلم پرمخاطب سال انتخاب می‌شود. در نمونه دیگر می‌توان به فیلم طنز «روز باشکوه شهر کوچک» اشاره کرد که با وجود بیش از 2 میلیون مخاطب رده دوم را از آن خود می‌کند و فیلم «افق» با موضوع دفاع‌مقدس با بیش از 3 میلیون به عنوان پرمخاطب‌ترین فیلم سال 68 برگزیده می‌شود. 

در این بین می‌توانیم فیلم‌هایی چون «دو فیلم با یک بلیت»، «هی جو»، «افسون»، «تحفه‌ها»، «خارج از محدوده»، «وکیل اول»، «جعفرخان از فرنگ برگشته» و «مدرک جرم» را نیز طی سال‌های 64 تا 70 نام ببریم که با وجود کمدی بودن‌شان در رده‌های سوم یا چهارم سالنامه آماری قرار گرفته‌اند و جایگاه نخست سال یا در اختیار فیلم‌های ژانر اجتماعی بوده است یا دفاع‌مقدس و حتی کودک و نوجوان. 

دهه 70 نیز وضعیت کما بیش همانند دهه 60 بود و در حالی که فیلم‌های چون «کلاه قرمزی و پسرخاله» در ژانر کودک، «پرواز از اردوگاه» در ژانر دفاع‌مقدس و «شوکران» و «قرمز» در ژانر اجتماعی در رده‌های نخست پرمخاطب‌های سال‌های 70 تا 80 قرار داشتند، در رتبه‌ بعدی فیلم‌هایی چون «جیب‌برها به بهشت نمی‌روند»، «چهارشنبه عزیز»، «لیلی با من است»، «مرد عوضی» و «عینک دودی» بودند.

آغاز موج تولیدات طنز بی‌کیفیت را باید اوایل دهه 80 دانست؛ سال‌هایی که مدیریت سینمای کشور تلاش داشت چشم روی سینمای دغدغه‌مند ببندد و تمرکز خود را تنها بر جذب مخاطب بگذارد و نتیجه این سیاست اکران آثاری چون «توکیو بدون توقف»، «شارلاتان»، «شام عروسی»، «کلاهی برای باران»، «کلاغ‌پر» و بسیاری آثار سخیف از این دست شد. 

البته در این بین فیلم‌های طنز باکیفیت نیز تولید شد اما غالب آثار دهه 80 همان فیلم‌هایی بودند که اکران‌شان زمینه‌ساز تولید‌ات سخیف در دهه‌های بعد شد، تا جایی که سال‌های 88 و 89 فیلم نخست سال اختصاص به آثار طنز داشت؛ فیلم‌های چون «خروس جنگی»، «پسر تهرونی»، «حلقه ازدواج»، «نیش زنبور»، «بعد از ظهر سگی سگی» و امثالهم. 

در دهه 90 با افزایش قیمت بلیت سینما‌ها به صورت چشمگیر شاهد بالا رفتن میزان فروش فیلم‌ها بودیم. از همین رو با توجه به آسان بودن ساخت فیلم‌های کمدی در سیاست‌گذاری‌های مدیریت سینمای ایران شاهد انبوهی از تولید آثار طنز برای کسب منافع مادی و سود مالی برای سرمایه‌گذاران بودیم. 

در این دهه شاهد کمدی‌هایی با موضوعات و شوخی‌هایی بودیم که دیگر نمی‌توان با خانواده به تماشای این فیلم‌ها نشست. موضوعات جنسی، الفاظ رکیک، شوخی‌های دوپهلو، روابط عاشقانه، تضاد بین طبقه پایین شهر و بالای شهر و تفاوت بین قشر مذهبی و غیرمذهبی مورد توجه فیلمنامه‌نویسان قرار گرفت. فیلم‌هایی که همگی شبیه هم بودند و گویی فقط نام آنها تغییر می‌کرد؛ موضوعاتی سخیف با بازیگران مطرح که صرفا جذب‌کننده مخاطب بودند بدون هیچ محتوایی! در این میان سیدمسعود اطیابی جایگاه اول را به خود اختصاص داد که به مدت ۳ سال به صورت پی‌درپی آثارش در لیست پرفروش گیشه قرار گرفت.

تکرار شدن اسامی فیلم‌های سینمایی با عدد‌هایی که به همراه دارد، نشان از سود زیاد در این عرصه و ژانر است. «گشت ارشاد ۳»  و «نهنگ عنبر ۲» به صورت متوالی ساخته شدند و اکنون دیگر می‌توان گفت کدام بازیگر صرفا برای گیشه و فروش در فیلم‌ها حضور می‌یابد. فیلم‌های پرفروش ژانر کمدی در دهه ۹۰ و ۱۴۰۰ به شرح زیر است: «انفرادی»، «دینامیت»، «بخارست»، «سگ بند»، «گشت ارشاد ۳»، «مطرب»، «هزارپا»، «نهنگ عنبر ۲» و «آینه بغل».

 شروع ژانر کمدی توانست نویددهنده روز‌های خوب سینمای ایران باشد و مخاطب خود را راضی نگه دارد اما با توجه به نگاه گذرا به آثاری که در این سال‌ها بر پرده سینما شاهد بودیم، متاسفانه تهیه‌کنندگان تنها برای فروش میلیاردی توجه جدی به موضوعات مبتذل و سخیف دارند و منبع و دستاویز آنها لوکیشن و طراحی دهه ۶۰ است. باید دید در ادامه به بهانه خنداندن تماشاگر و درآمد ده ها میلیاردی سرمایه‌گذاران، شاهد چه آثاری خواهیم بود.

مهدی تقوی: آیین بزرگداشت امیرسرتیپ عطاءالله بازرگان و رونمایی از مستند «بمب‌ها می‌آیند» با حضور جمعی از فرماندهان نیروی هوایی و پدافند کشور عصر پنجشنبه ۵ مهر در تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزار شد.

این برنامه با پخش آیاتی چند از کلام‌الله مجید و سرود ملی آغاز شد، در ادامه بعد از مقدمه مجری، حسین کیانی‌طادی مدیر و رئیس مرکز سفیرفیلم گفت: حس می‌کنم مقابل تاریخ شفاهی جنگ ایستاده‌ام و صحبت در برابر این چهره‌ها که من و هم‌نسل‌هایم به آنها مدیون هستیم سخت است. سلام می‌کنم بر رستم‌ مسلکان و تشکر می‌کنم از این حضور ارزشمند و افتخاری که برای سفیرفیلم حاصل شد.

وی در پایان با ذکر جمله‌ای از شهید آوینی، عنوان کرد: اگر انقلاب اسلامی هیچ دستاوردی نداشت جز پرورش انسان‌هایی مثل آقای بازرگان، همین یک دستاورد کافی بود تا به آن افتخار کنیم و همین یک جمله کافی است.

پس از این حسین بازرگان، فرزند سرتیب عطاءالله بازرگان که به واسطه بیماری نتوانست روی سن بیاید، روی صحنه آمد و ضمن خیرمقدم به فرماندهان دفاع‌مقدس حاضر در مجلس، گفت: ۵۰ سال سربازی و شرافت از مبارزات سیاسی، ساواک، زندان‌های متعدد، چوبه اعدام، انقلاب، دادگاه لاهه، جنگ و جهاد و تحقیق و توسعه در جهت اعتلای پرچم جمهوری اسلامی توسط عطاءالله بازرگان انجام شده است تا آنکه پنجه بیماری به او چنگ زد و امروز من به نیابت از وی اینجا هستم.

وی افزود: از طرف پدرم از پرستار او یعنی مادرم تشکر می‌کنم که همواره مشاور و همراه پدرم بود و در ۱۰ سال کسالت ایشان، مادرم از او پرستاری کرد. همچنین از طرف پدرم از حمایت‌های آقای محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی به عنوان ستون فقرات پیشرفت صنایع دفاعی تشکر می‌کنم. وی در پایان گفت: این فیلم نشانگر گوشه کوچکی از دوران مبارزه با میگ ۲۵ است در زمانی که تهران عملا پدافند و دفاعی نداشت و گزینه تسلیم روی میز بود. این مستند نشانگر یکی از صدها پروژه پدرم در مقام معاون جهاد خودکفایی است. در ادامه این برنامه مستند «بمب‌ها می‌آیند» برای نخستین بار اکران و رونمایی شد.

پس از پخش این فیلم، مهدی ملکی، کارگردان با حضور روی صحنه گفت: هر چه بود در مستند عنوان شد و افتخار می‌کنیم که برای تماشا حضور داشتید. در ادامه امیر جاوید از مهندسان حاضر در ماجرای مستند و پروژه «شب آهنگ»، بیان کرد: صحبت راجع به گذشته‌ای که آقایان خلق کردند و من شاهد بخشی از آن بودم سخت است، خاطرم هست نمایشگاه صنایع دفاعی بود و فردی گفت من طرحی دارم تا فلان تانک از ناحیه شنی آسیب نبیند و آن زمان همه به فکر بودند کاری کنند و کمکی دهند یا خاطرم هست که سال ۷۳ افسر اداره یکم نیروی هوایی بودم و بعد از کلی افتخارآفرینی، ارتش به افسرها حقوق و مزایا نمی‌داد و ما اقدامی انجام دادیم تا این امر جبران شود. ذکر این ۲ خاطره از این جهت بود که بدانید آن زمان هم مثل الان دست‌ها بسته بود و هماهنگی‌ها سخت انجام می‌شد و این افتخارات با تمام این محدودیت‌ها رقم خورد. وی افزود: آقای بازرگان به نحوی در آدم‌ها، تیم و همه جمع حلول می‌کرد و انگار روح جمعی ایجاد می‌کرد. امیر بازرگان در بحث جهاد خودکفایی از این جنس آدم‌ها بود. خاطرم هست روزی خدمت امیر بودم. امیر می‌گفت در پروژه‌ها به همه آدم‌ها توجه کنید، موفقیت شما در گرو متخصص‌ترین آدم نیست بلکه شاید خدا به واسطه آن کسی که زنجیر دم در می‌اندازد به شما برکت دهد، پس هیچ‌گاه به تخصص خود غره نشوید.

وی در پایان با آرزوی حلول مجدد روح جمعی میان مردم برای کمک به یکدیگر در زمان سختی‌ها، بیان کرد: امیر در کارها و علوم بیش از آنکه دانشمند باشد و تکیه‌اش به دانش باشد، تکیه‌اش به ایمان بود و ایمان این پروژه‌ها را جلو می‌برد. همه این موارد و حماسه‌ها زمانی بود که ما در مجموعه ارتش مطرود بودیم و چپ‌ها پیشنهاد انتقال تجهیزات ارتش به سپاه را داشتند و می‌خواستند تجهیزات سنگین را در این انتقال سرقت کنند و انقلابی‌ها هم به ارتش اعتماد نداشتند.

 

گروه فرهنگ و هنر: هفته گذشته 2 سریال جدید به شبکه نمایش خانگی وارد شد؛ سریال «بازنده» به کارگردانی امین حسین‌پور از پلتفرم فیلیمو و سریال «گردن‌زنی» به کارگردانی سامان سالور و تهیه‌کنندگی علی قربان‌زاده از پلتفرم فیلم‌نت.

نکته‌ای که از همان پخش قسمت نخست این 2 سریال جلب توجه کرد، استفاده از زبان انگلیسی در طراحی پوستر و تیتراژ ابتدایی و پایانی آنها بود. در سریال «بازنده» علاوه بر پوستر، شروع و پایان سریال کاملا به زبان انگلیسی است و عنوان و اسامی بازیگران در تیتراژ پایانی به زبان انگلیسی درج شده‌ است. در سریال «گردن‌زنی» نیز در طراحی پوستر از واژه انگلیسی استفاده شده است. بی‌توجهی به زبان فارسی و قوانین موجود در استفاده از زبان انگلیسی در کنار زبان فارسی در سریال «بازنده» مشهودتر است. به دنبال این بی‌توجهی در شبکه نمایش خانگی، شورای هماهنگی پاسداشت زبان فارسی در نامه‌ای به ساترا ضمن انتقاد از بی‌توجهی به زبان فارسی در این 2 سریال، خواستار نظارت و توجه بیشتر شبکه نمایش خانگی به موضوع زبان فارسی شده است.

یاسر احمدوند، دبیر شورای هماهنگی پاسداشت زبان فارسی، در گفت‌و‌گو با تسنیم با اشاره به ابلاغ این نامه به ساترا گفت: شورا پس از پخش 2 قسمت نخست از این 2 سریال، در نامه‌ای به ساترا مراتب اعتراض خود را اعلام و خواستار نظارت بیشتر شده است.

وی ادامه داد: متاسفانه هم در صداوسیما، هم در شبکه نمایش خانگی و هم در سینما، توجه کامل به مساله زبان فارسی وجود ندارد و هر روز نیز دامنه این بی‌توجهی گسترده‌تر می‌شود. شورای پاسداشت زبان فارسی یک شورای هماهنگ‌کننده و ناظر است و صرفا در جهت اعلام و تذکر فعال است. متاسفانه، ابزار اجرایی لازم برای برخورد با متخلفان در این موضوع در حوزه فرهنگی در اختیار شورا و وزارت فرهنگ و ارشاد نیست، بنابراین، بیشتر باید حساسیت‌های فرهنگی ایجاد کرد و نوعی اعتراض مدنی به کمک اهل فرهنگ شکل گیرد، چرا که این بی‌توجهی‌ها واقعاً آسیب‌زننده است.

احمدوند تصریح کرد: شورای هماهنگی پاسداشت زبان فارسی به ‌طور مرتب برنامه‌های صداوسیما را رصد می‌کند اما شبکه نمایش خانگی تاکنون چندان مورد رصد قرار نگرفته است، چرا که در زمان تصویب قانون پاسداشت زبان فارسی چیزی به نام شبکه نمایش خانگی به شکل امروزی وجود نداشت و طبق قانون الزامی نیز وجود نداشته است. صداوسیما ملزم است رعایت کند. ما مدام با بخش‌های مختلف صداوسیما درباره توجه به زبان فارسی نامه‌نگاری می‌کنیم و به بخش‌های مختلف تذکر و اطلاع‌رسانی می‌کنیم.

وی ادامه داد: همین حالا با وجود این همه تذکر، برخی برنامه‌های صداوسیما عناوین بیگانه دارند که بارها مورد تذکر و اطلاع‌رسانی قرار گرفته است. درباره شبکه نمایش خانگی نیز باید گفت از آنجا که قانون اعلام کرده باید عناوین و زبان فارسی و ایرانی باشد، این موضوع باید رعایت شود. فعلا چون مرجعیت شبکه نمایش خانگی با ساترا است، ما مراتب اعتراض خود را موردی و مصداقی به ساترا اعلام کرده‌ایم. درباره 2 سریال اخیر نیز به همین شکل عمل کردیم.

در سال‌های اخیر با رشد و گسترش شبکه نمایش خانگی، وضعیت زبان فارسی در آثار نمایشی چندان مناسب نبوده است. کارشناسان بر این باورند که یکی از دلایل بی‌توجهی به زبان فارسی در شبکه نمایش خانگی می‌تواند این باشد که هنرمندان و سینماگران تمام تمرکزشان را روی تصویر قرار می‌دهند و به بهانه اینکه سینما و تلویزیون دنیای تصویر است، به مقوله زبان توجه شایانی نمی‌کنند. در صورتی که رابطه زبان، سینما و تصویر رابطه‌ای ناگسستنی است.