گروه بین‌الملل:  لبنانی‌ها امروز یکشنبه 15 مه 2022 برابر با 25 اردیبهشت 1401 برای شرکت در انتخابات پارلمانی این کشور پای صندوق‌های رای می‌روند تا سرنوشت سیاسی کشور خود را برای 4 سال دیگر رقم بزنند. مرحله اول این انتخابات روزهای 6 تا 8 مه (16 تا 18 اردیبهشت) برای لبنانی‌های مقیم خارج برگزار شد و طبق آخرین آمار 60 درصد واجدان شرایط پای صندوق‌های رأی رفتند. 

 

* وجه تمایزات انتخابات جدید لبنان در مقایسه با ادوار گذشته

گفتنی است لبنانی‌ها هر ۴ سال یک بار 128 نماینده پارلمان را انتخاب می‌کنند که کرسی‌ها به طور مساوی بین مسلمانان و مسیحیان تقسیم می‌شود. در شرایطی که سن رای در لبنان 21 سال است، در این دوره از انتخابات 3,967,507 نفر واجد شرایط رای دادن هستند. یکی از مهم‌ترین رویدادهای مرتبط با انتخابات امروز در لبنان، افزایش قابل توجه لیست‌های انتخاباتی نسبت به ادوار پیشین برگزاری انتخابات است. با پایان مهلت ثبت‌نام نامزدها در اواسط ماه مارس، مجموعاً 1043 نفر نام‌نویسی کردند. بر اساس آمار وزارت کشور لبنان، 42 نفر از این افراد انصراف دادند و 284 نفر دیگر نیز به لیست‌های انتخاباتی نپیوستند. در مجموع 103 لیست برای ورود به پارلمان لبنان با یکدیگر رقابت خواهند کرد. این در حالی است که در انتخابات سال 2018 تنها 77 لیست حضور داشتند. 

 

* حوزه‌بندی‌های انتخاباتی به چه شکل است؟

اکثر مناطق حاوی بیش از یک لیست هستند که مدعی پوشش جنبش اعتراضی 17 اکتبر یا نمادهای انقلابی مشابه هستند. تنها در حوزه انتخابیه طرابلس 11 لیست انتخاباتی وجود دارد و پس از آن بیروت، پایتخت با 10 لیست رقیب قرار دارد. ناحیه «شمال دوم» (شمال الثانیه شامل مناطق طرابلس، المنیه، الضنیه)، بیشترین تعداد لیست را داراست. یعنی 100 نفر برای کسب 11 کرسی رقابت خواهند کرد که در مقایسه با ناحیه «جنوب دوم» با تنها 21 نامزد برای ۷ کرسی، رقابت شدیدتری را از سوی جریان‌های سیاسی در این حوزه نشان می‌دهد. حوزه جنوب سوم لبنان نیز با تنها ۳ لیست انتخاباتی، کمترین تعداد را دارد. در سطح جامعه مسیحی نیز شاهد ۲ قطب سیاسی هستیم. در یک طرف جریان ملی آزاد و جریان المرده قرار دارند که در اتحاد با حزب‌الله هستند و در سوی دیگر هم جریان حزب نیروهای لبنانی به رهبری سمیر جعجع قرار دارد. به نظر می‌رسد این دوقطبی بودن جریان مسیحی همچنان ادامه یابد با این تفاوت که جریان سمیر جعجع از منافع غیرلبنانی مانند عربستان و غرب دفاع می‌کند و نه منافع ملی لبنان. در سطح شیعیان نیز بررسی فرآیند انتخابات لبنان نشان می‌دهد اعتماد جامعه شیعه لبنان به حزب‌الله و جنبش امل بسیار بالاست، لذا به نظر نمی‌رسد تغییری در تعداد کرسی‌های شیعه یعنی 27 کرسی ایجاد شود. 

 

* نگاهی به قانون نسبیت در انتخابات لبنان

این دوره از انتخابات لبنان طبق قانون «نسبیت» برگزار می‌شود که سال 2017 تصویب و در انتخابات 2018 نیز اعمال شد. از دهه 1960 انتخابات پارلمانی در لبنان بر اساس قانونی به نام قانون 60 برگزار می‌شد. اما قانون فعلی که انتخابات بر اساس آن برگزار می‌شود، عدد 44 را دارد که نگاهی به جزئیات آن می‌اندازیم. طبق این قانون 15 حوزه انتخاباتی در نظر گرفته می‌شود که هر یک به نوبه خود به حوزه‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شوند. کمترین کرسی اختصاص داده شده به حوزه‌ها 5 و بیشترین تعداد 13 کرسی است. این قانون به هیچ وجه بر مبنای علمی یا ملاحظات جغرافیایی و جمعیتی نیست، بلکه بر مبنای ساختار فرقه‌ای لبنان و سنجش نیروهای سیاسی است؛ به این صورت که همه رای‌دهندگان فرقه‌های مختلف به نامزدهای متعلق به همان فرقه در حوزه‌های انتخابی مربوط رای می‌دهند. به طور کلی قانون نسبیت به این معناست که هر گروه و حزبی در حوزه انتخابی خود به اندازه درصد آرای خود در پارلمان نماینده داشته باشد، ولو اینکه جزو لیست‌های پیشتاز در آن حوزه نباشد. البته هر لیست برای داشتن حداقل یک کرسی در پارلمان باید تعداد آرای کسب شده‌اش بالاتر از عددی باشد که حاصل تقسیم تعداد شرکت‌کنندگان در انتخابات بر تعداد کرسی‌های آن حوزه انتخابی است. همان‌طور که گفته شد قانون نسبیت کشور لبنان را به 15 حوزه انتخابی تقسیم کرده است. این قانون 128 کرسی مجلس را به طور مساوی بین مسلمانان و مسیحیان تقسیم کرده و بر اساس آن، 64 کرسی به مسلمانان و 64 کرسی دیگر به مسیحیان می‌رسد. 

 

* محور مقاومت، محور اصلی انتخابات

عروس خاورمیانه و قلب تپنده مقاومت، امروز شاهد یک رویداد دموکراتیک بسیار مهم برای حال و آینده لبنان است. با همه کارشکنی‌ها و هجمه‌های تبلیغاتی و سیاسی که توسط دشمنان داخلی و خارجی حزب‌الله لبنان و ائتلاف مقاومت (8 مارس) با هدف فضا‌سازی و تاثیرگذاری بر انتخابات پارلمانی 2022 لبنان انجام گرفته اما بر اساس واقعیات موجود از جمله نارضایتی شدید مردم از فساد و ناکارآمدی سران سیاسی مسیحی یا اهل سنت ائتلاف غربگرای ضد مقاومت (14 مارس)، ناظران بی‌طرف و کارشناسان عمدتا بر این باورند این بار نیز بازی مردمسالاری را مقاومت خواهد برد. این دوره از انتخابات پارلمانی ابتدا قرار بود طبق نظر اکثریت پارلمان که متمایل به ائتلاف غربگرای 14 مارس متشکل از جریان المستقبل هستند به جای اردیبهشت، اوایل فروردین برگزار شود اما میشل عون، رئیس‌جمهور لبنان این موضوع را نپذیرفت و در نهایت با صدور بیانیه‌ای تاریخ فعلی را اعلام کرد. 

این انتخابات برای مشخص کردن 128 نماینده پارلمانی است که کمتر از یک‌چهارم آنها شیعیان هستند. از طرف دیگر شیعیان لبنان که عمدتا در حوزه‌های بیروت، جبال، جنوب و بقاع(شرق) سکونت دارند به همراه دروزی‌ها و سنی‌ها، نیمی از کرسی‌ها یعنی 64 کرسی را که برای مسلمانان است در اختیار دارند. متاسفانه اتحادی بین این نیمه مسلمان پارلمان وجود ندارد که این به خاطر نقش تفرقه‌افکنانه سعودی‌ها و دیگر مداخله‌گران غربی در این کشور است. در عوض شیعیان شامل حزب‌الله و حزب امل که قاطبه بدنه مقاومت در مقابل اشغال و نفوذ خارجی در لبنان را پشت سر خود دارند، با ملی‌گرایان مسیحی و جناح‌های مستقل مسلمان و مارونی ائتلاف بزرگ 8 مارس را برای حفظ تمامیت ارضی لبنان تشکیل داده‌اند. 

مهم‌ترین واقعیات میدانی کارزارهای انتخاباتی این دوره در 4 محور خلاصه می‌شود.

 محور اول یا همان محور شر، ائتلاف 14 مارس است که به جای ارائه ساز‌و‌کار مدیریت بحران‌های بغرنج فعلی لبنان شامل تحریم مالی توسط غرب، فساد و تورم گسترده، مشکل تامین سوخت و انرژی و قطع برق و خدمات اجتماعی، فقط بر تخریب و نفرت‌‌پراکنی علیه حزب‌الله و سلاح مقاومت مانور داده است. این در حالی است که عمده مردم بیشترین اعتراض را به فساد و زندگی اشرافی رهبران جریان‌های مستقبل و قوات لبنانیه (بازمانده شبه‌‌نظامیان فالانژ مارونی) دارند، نه مدیران حزب‌الله. 

محور دوم جریان المستقبل است که به عنوان بزرگ‌ترین شاکله سیاسی اهل سنت در لبنان به دنبال کنار گذاشته شدن سعد حریری و خاندانش به عنوان مهره‌های سعودی، فاقد رهبری منسجم و دچار سردرگمی شده است به طوری که برای نخستین بار در دهه‌های اخیر، رهبری ائتلاف ضد مقاومت 14 مارس به دست سمیر جعجع و طیف مارونی‌های اقلیت افتاده که بسیار نزد مردم بدنام هستند تا جایی که حتی به خاطر احتمال واکنش عمومی منفی، خود جعجع حاضر نشده مستقیما وارد انتخابات شود و همسرش او را نمایندگی می‌کند. 

محور سوم، ائتلاف بزرگ مسیحی به محوریت التیار الوطنی الحر (جنبش میهنی) است که رهبری آن را جبران باسیل، داماد رئیس‌جمهور و فرمانده پیشین ارتش بر عهده دارد. این جنبش اگرچه مهم‌ترین مؤتلف حزب‌الله در ائتلاف 8 مارس محسوب می‌شود اما به خاطر مماشات همیشگی با غرب و حتمی بودن کنار رفتن میشل عون از ریاست‌‌جمهوری- با پایان دوره قانونی فعلی- بخت کمتری نسبت به قبل دارد. از طرف دیگر تناسبی بودن آرای این دوره باعث شده جنبش میهنی در حوزه‌های انتخابیه مسیحی‌نشین، رقابت نزدیکی با بدیل خود در ائتلاف حامی مقاومت یعنی جنبش مرده داشته باشد. باسیل، ژنرال پیشین تلاش دارد صحنه انتخابات را به شکل دوقطبی خود و جعجع منفور بازنمایی کند و در آخرین اظهارات انتخاباتی، رقیب هم‌کیش مارونی خود را چهره‌ای فاسد معرفی کرد. رهبر جنبش آزاد میهنی لبنان، رئیس حزب نیروهای لبنانی را دست‌نشانده کشورهای عربی خواند و انتخاب جعجع را رای به اسرائیل و داعش دانست. با این حال به نظر می‌رسد سلیمان فرنجیه، رهبر حزب مسیحی المرده که او هم سابقه‌ای نظامی دارد به خاطر همراهی نزدیک‌تر با مقاومت، برای به دست آوردن رای اکثریت نمایندگان پارلمان آینده به منظور تصاحب پست ریاست‌جمهوری، بخت بیشتری نسبت به باسیل داشته باشد. 

محور چهارم همان محور مقاومت است که مزیت اصلی‌اش را از پایداری خود در مقابل دشمن صهیونیستی و مداخلات خارجی می‌گیرد. سیدحسن نصرالله در خلال بحران‌های بزرگ بویژه طی 4 سال گذشته، عملا تبدیل به تنها رهبر سیاسی لبنان شده که اعتبار و ثبات را با هم دارد. او همچنین تنها شخصیت برجسته لبنانی بوده که در این مدت تلاش کرده برای کاهش آلام مردم حرکتی مثمر ثمر انجام دهد. با تحولات مهمی که در ماه‌های اخیر در جهان رخ داده، بویژه پس از جنگ روسیه و اوکراین، نه‌ تنها موضوع سلاح مقاومت به عنوان حافظ کیان کشور کوچک و آسیب‌پذیری مثل لبنان دوباره برای اکثریت مردم اهمیت پیدا کرده، بلکه حزب‌الله هوشمندانه با کارت معادلات نظم جدید جهانی شامل برتری محور مقاومت در منطقه و ایستادن قطب شرقی (شامل روسیه و چین) مقابل آمریکا و متحدانش که توأمان به تضعیف رژیم صهیونیستی و سعودی‌ها در منطقه انجامیده، بازی می‌کند. معادله جدیدی که اخیرا سیدحسن نصرالله معرفی کرد، یعنی‌ طلب کردن سهم لبنان از میدان گازی بزرگ شرق مدیترانه، بار دیگر به مردم این کشور یادآوری کرد رهبر واقعی این کشور کیست. 

«ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین از پیشنهاد «امانوئل مکرون» همتای فرانسوی خود درباره واگذار کردن بخشی از خاک اوکراین به روسیه به خشم آمد. 

به نوشته وبگاه خبری «یاهو نیوز»، زلنسکی گفت:‌ «شاید امانوئل بیشتر می‌داند، می‌دانم او قصد داشت با میانجی‌گری بین ما دستاوردی داشته باشد اما او شکست خورد. او نه به خاطر مواضع ما، بلکه به ‌خاطر [مواضع] روسیه شکست خورد». رئیس‌جمهور اوکراین افزود: «برای رهبران جهان صحیح نیست پیشنهاد دهند من باید از جنبه حق حاکمیت بر اوکراین فداکاری کنم تا به پوتین اجازه داده شود وجهه خود را حفظ کند». زلنسکی با اشاره به اینکه روسیه تا زمانی که متوجه نشود باید از اوکراین خارج شود، به دنبال راه معقولی برای پایان دادن به جنگ نخواهد بود، گفت: «اوکراین این آمادگی را ندارد که برای یک چیز، یک فرد، بخشی از قلمرو خود را واگذار کند». رئیس‌جمهور اوکراین که تأکید دارد کریمه و دونباس هنوز بخشی از خاک این کشور هستند، گفت: «معتقدم این [پیشنهاد] کاملا غیرقابل توجیه است. این کار اتلاف وقت است».  او همچنین گفت: «امانوئل باید از گرفتن یکسری ژست‌های دیپلماتیک خودداری کند. من از انتخاب مجدد او استقبال کرده‌ام. به هر حال تاریخ، این گام‌های انحرافی را نمی‌بخشد. اگر می‌خواهی چیزی را پس بگیری که متعلق به تو است فقط یک مسیر رو به جلو وجود دارد». 

مکرون از زمان شروع جنگ اوکراین تماس‌های متعددی با «ولادیمیر پوتین» همتای روس خود داشته که در آخرین تماس که 11 روز پیش برقرار شد، از پوتین درخواست کرد اجازه تخلیه غیرنظامیان از شهر ماریوپل را صادر کند. رئیس‌جمهور فرانسه از سوی دیگر، مشابه دیگر سران کشورهای غربی روسیه را به انجام جنایات جنگی متهم کرده اما با ادعای «جو بایدن» همتای آمریکایی خود درباره نسل‌کشی روس‌ها در اوکراین اعلام مخالفت کرده است. زلنسکی جمعه‌شب در پیامی ویدئویی گفت: «نیروهای مسلح اوکراینی تمام آنچه در توان دارند به کار گرفته‌اند تا مهاجمان روس را بیرون کنند. با این حال هیچ‌کس نمی‌تواند پیش‌بینی کند این جنگ چه مدت طول خواهد کشید». او در ادامه اظهاراتش گفت: «متأسفانه این مساله فقط به مردم ما که تمام و کمال از خود مایه گذاشته‌اند بستگی ندارد. [مدت این جنگ] به شرکای ما، کشورهای اروپایی و تمام جهان آزاد بستگی دارد». 

رئیس‌جمهور اوکراین بار دیگر بابت تحریم‌های روسیه و کمک‌های مالی و نظامی غرب به کشورش تشکر کرد و گفت: «برای کشورهای غربی فقط مساله هزینه و حسابداری نیست، بلکه بحث آینده در میان است». 

زلنسکی ادعا کرد نیروهایش تاکنون 200 هواپیمای روسی را از زمان شروع جنگ منهدم کرده‌اند. او همچنین در ادعایی که به گفته «آسوشیتدپرس» قابل اثبات نیست، گفت روسیه تانک‌ها، نفربرهای زرهی، بالگردها و پهپادهای زیادی را از دست داده است. او سپس به رجزخوانی برای روسیه پرداخت و گفت: «تمام این کارها برای چیست؟ برای اینکه مجسمه لنین برای مدت طولانی‌تری در ناحیه موقتاً اشغال شده گنیچوسک (واقع در خرسون) باقی بماند. این درگیری‌ها دستاورد دیگری برای روسیه نداشته و نخواهد داشت». او در پاسخ به سوالی درباره وضعیت دونباس هم گفت هرگز خودمختاری این منطقه را به رسمیت نخواهد شناخت و مدعی شد از این منطقه «چیزی باقی نمانده است». زلنسکی گفت: «من هرگز درباره به رسمیت شناختن استقلال کریمه صحبت نکردم و هرگز درباره به رسمیت شناختن آن به عنوان بخشی از خاک روسیه صحبت نخواهم کرد».

پس از درگذشت «خلیفه بن زاید آل‌نهیان»، «شورای عالی اتحاد» امارات عربی متحده، «محمد بن زاید آل‌نهیان» ولیعهد ابوظبی را به ‌عنوان رئیس دولت این کشور انتخاب کرد. پیش‌تر «محمد بن راشد آل‌مکتوم» نایب‌رئیس دولت امارات، رئیس شورای وزیران و حاکم دوبی با محمد بن زاید به عنوان رئیس امارات بیعت کرده بود. محمد بن زاید، ‌برادر خلیفه بن زاید رئیس سابق امارات است که روز جمعه در ۷۳ سالگی مرد. در سال 2014 شیخ خلیفه بن زاید پس از ابتلا به بیماری و «سکته» عملا خانه‌نشین شد. فشار سکته به قدری شدید بود که خلیفه عمده تحرک خود را از دست داد و حتی به سختی می‌توانست تکلم کند. این وضعیت کمک کرد تا محمد بن زاید به طور کامل امور را در دست بگیرد و دیگر خبری از موازنه‌گری‌ شیخ خلیفه و لابی‌ رقبای محمد با حاکم ابوظبی نبود. به این ترتیب از سال 2014 مخالفان و رقبای محمد بن زاید به نوبت از صف خارج و عمدتا در حاشیه نگه داشته شدند. این در حالی است که احمد بن زاید (برادر محمد بن زاید) نیز سال 2010 درگذشته بود و عملا اصلی‌ترین رقیب محمد را باید «سلطان بن خلیفه بن زاید آل‌نهیان» خواند که در این دوره عملا به حاشیه رانده شد. یکی از نشانه‌های بارز و پررنگ بی‌اثر بودن شیخ خلیفه در معادلات ابوظبی طی ۷ سال اخیر را باید «انزوای فرزندان شیخ خلیفه» دانست. شیخ «سلطان بن خلیفه بن زاید بن سلطان آل‌نهیان» فرزند ارشد شیخ خلیفه، چنان حاشیه‌نشین شده که طی 15 سال اخیر عملا جز ریاست دفتر پدرش هیچ منصب مهم حکومتی در اختیار نداشته است. او سال 2006 از ریاست دفتر ولیعهد ابوظبی و سال 2005 از ریاست افتخاری اتاق بازرگانی ابوظبی برکنار شده بود و طی سال‌های اخیر تنها موردی که باعث جلب توجه رسانه‌ها و حضور وی در کنار سران ابوظبی شد، به ازدواج پسرش با دختر طحنون بن زاید بازمی‌گردد! «شیخ محمد بن خلیفه بن زاید بن سلطان آل‌نهیان» فرزند دوم شیخ خلیفه همچنان عضو شورای اجرایی حکومت امارت ابوظبی و عضو ستاد سرمایه‌گذاری ابوظبی است و جزئی از هیات حاکمه ابوظبی به شمار می‌رود اما فاقد هر گونه منصب مدیریتی بوده و اصطلاحا «بدون اختیار اجرایی یا نظارتی» است. این در حالی است که سال 2009 او ریاست اداره مالی حکومت امارت ابوظبی را عهده‌دار شد و عملا وزیر اقتصاد حکومت محلی ابوظبی به شمار می‌رفت اما با انزوای پدر، او نیز در میانه دهه قبل جای خود را به دیگران داد تا از همه منصب‌های اجرایی و نظارتی مؤثر دور بماند! با توجه به این توضیحات، روشن می‌شود از میانه دهه قبل، خلیفه بن زاید به طور کامل از اداره ابوظبی به حاشیه رانده شده بود و عملا فاقد کمترین اثرگذاری بود. به همین علت، تغییر وی را نباید رویداد ویژه‌ای برشمرد و بعید است تغییر بزرگ یا معناداری در رویکرد و سیاست‌های ابوظبی ایجاد شود.

به این ترتیب امارات که تحت مدیریت محمد بن زاید در مسیر عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی گام برداشته است کماکان این روند را دنبال خواهد کرد. البته در یک سال گذشته مقامات ابوظبی با کمرنگ کردن اهمیت این سیاست و سفر اخیر مشاور امنیت ملی امارات به تهران به دنبال موازنه روابط برآمده‌اند. بن زاید همچنین تحت تاثیر تحولات سال 2011 در غرب آسیا و شمال آفریقا منجر به سقوط حسنی مبارک شد، سیاست کاهش وابستگی به آمریکا را در دستور کار قرار داد. هر چند در دولت ترامپ این روابط بهبود یافت اما تحولات اخیر اوکراین نشان داد که آنها مانند گذشته در هماهنگی کامل با آمریکا نخواهند بود. 

مقابله سوریه با طرح استعماری آمریکا

وزارت خارجه سوریه با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: کمک آمریکا و غرب به گروه‌های تروریستی مسلح در شمال شرق و شمال غرب سوریه، عامل ویرانی توان اقتصادی سوریه و چپاول پنبه، نفت، گندم و آثار باستانی سوریه است. در بیانیه وزارت خارجه سوریه آمده است: سوریه از بیانیه صادره از سوی وزارت خارجه آمریکا درباره دادن مجوز فعالیت اقتصادی در شمال شرق و شمال غرب سوریه شگفت‌زده نشد، زیرا دولت‌های آمریکا در رأس جنگ تروریستی سوریه از 10 سال پیش تاکنون هستند. وزارت خارجه سوریه بیان کرد: رویکرد آمریکا و غرب در اعمال اقدامات قهری یک‌جانبه به ویرانی زیرساخت‌ها سوریه و شهادت بسیاری از شهروندان بی‌گناهی منجر شده است که زیر بار طرح‌های آمریکا و غرب نرفتند.  

 

***

حماس: فراخوان شهرک‌نشینان برای یورش به مسجدالاقصی خطرناک است

«حازم قاسم» سخنگوی جنبش حماس دیروز گفت فراخوان گروه‌های صهیونیست برای یورش به مسجدالاقصی اقدامی خطرناک است که ممکن است به درگیری‌های نامحدود منجر شود. وی افزود: فراخوان یورش به مسجدالاقصی در روز یکشنبه (امروز) همزمان با سالروز فاجعه اشغال فلسطین، اقدامی خطرناک و تحریک احساسات ملت و امت ما است و رژیم اشغالگر مسؤول کامل پیامدهای آن است. بنا بر گزارش خبرگزاری آناتولی، قاسم تصریح کرد یورش‌های مکرر به مسجدالاقصی تلاشی بیهوده برای تحمیل واقعیت ساختگی و تغییر این حقیقت تاریخی است که مسجدالاقصی یک مکان مقدس فلسطینی، عربی و اسلامی است. سخنگوی حماس همچنین فلسطینیان ساکن قدس، کرانه باختری و فلسطین اشغالی را به عزیمت به سمت مسجدالاقصی و ناکام گذاشتن طرح‌های رژیم اشغالگر دعوت کرد. گروه‌های صهیونیست اخیرا طی فراخوانی صهیونیست‌ها را برای یورش به مسجدالاقصی در روز یکشنبه (امروز) همزمان با سالروز فاجعه اشغال فلسطین دعوت کردند. 

 

***

عربستان ۲ شیعه را گردن زد

وزارت کشور عربستان از اجرای حکم اعدام ۲ تن از شیعیان اهل قطیف با شمشیر به بهانه‌های واهی خبر داد. دولت عربستان دیروز «حسین آل‌بوعبدالله» و «محمد خضر العوامی» ۲ جوان شیعی این کشور را به بهانه‌های واهی گردن زد. وزارت کشور عربستان این ۲ نفر را به اتهام‌هایی از جمله «همکاری با گروه‌های تروریستی، ایجاد اغتشاش و ناامنی در کشور و داشتن سلاح، مهمات و آر‌پی‌جی به قصد اخلال در امنیت کشور» متهم کرده بود. یک فعال توئیتری اهل قطیف گفت مقامات عربستان پس از اعدام حسین آل‌بوعبدالله و محمد خضر العوامی 2 فعال سیاسی و زندانیان فکر و اندیشه عربستان، پیکر آنان را در مکان نامشخصی دفن کردند. وزارت کشور عربستان اسفند گذشته هم از اجرای حکم اعدام ۸۱ نفر به اتهامات واهی «داشتن افکار نادرست، عقاید انحرافی، همکاری اطلاعاتی با داعش، القاعده و انصارالله یمن و اقدام علیه امنیت عمومی و ایجاد شورش و هرج و مرج» خبر داد که بیش از ۴۰ نفر از آنها شیعه بودند.  

 

***

بن‌سلمان در قاهره

شیخ تمیم در ترکیه

مقامات عربستان و قطر طی روزهای اخیر دور جدیدی از سفرهای دیپلماتیک را در برنامه خود قرار داده‌اند. منابع دیپلماتیک مصری از مقدمات سفر «محمد بن‌سلمان» ولیعهد سعودی به مصر طی چند روز آینده خبر دادند. این منابع در مصاحبه با العربی الجدید اعلام کردند سفر محمد بن‌سلمان در چارچوب گفت‌وگوهای مصر و عربستان پیش از اجلاسی است که قرار است ژوئن آینده در اراضی اشغالی با مشارکت رهبران آمریکا، مصر، بحرین، امارات و «نفتالی بنت» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برگزار شود. در همین حال «شیخ تمیم بن حمد آل‌ثانی» امیر قطر روز جمعه با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در کاخ وحدالدین استانبول دیدار و گفت‌وگو کرد. این دیدار بدون حضور خبرنگاران انجام شد اما روابط دوجانبه و تحولات منطقه‌ای از جمله محورهای این دیدار ذکر شده است. 

 

***

طالبان پهپاد آمریکایی را عملیاتی کرد

طالبان اعلام کرد نظامیان این گروه پهپاد اسکن ایگل آمریکایی را که پیش از این توسط آمریکایی‌ها تخریب شده بود، عملیاتی کرده‌اند. پهپاد اسکن ایگل ساخت شرکت بوئینگ، توانایی پرواز 20 ساعته را دارد و مجهز به دوربین‌های بسیار پیشرفته الکترو اپتیکال است. این در حالی است که نشریه آمریکایی «فارین پالیسی» در گزارشی نوشته است نیروهای آمریکایی پیش از خروج از افغانستان تجهیزات زیادی از جمله هواپیما، بالگرد و خودروی زرهی را به طور کامل و جزئی تخریب کردند. بر اساس این گزارش، 80 هواپیما و بالگرد و تعداد زیادی خودرو زرهی ارتش افغانستان توسط نیروهای آمریکایی منهدم شده است.  فارین پالیسی در ادامه نوشت: آمریکا 23,825 خودروی زرهی و 900 نفربر را در افغانستان جا گذاشته و این تجهیزات در حال حاضر در اختیار طالبان قرار دارد. 

 

***

اولین تماس تلفنی وزرای دفاع آمریکا و روسیه از زمان شروع جنگ اوکراین

با وجود تنش‌های بی‌سابقه بین آمریکا و روسیه طی ماه‌های گذشته، وزرای دفاع ۲ کشور جمعه شب به صورت تلفنی به درخواست طرف آمریکایی با یکدیگر رایزنی کردند. بر اساس گزارش خبرگزاری تاس، وزارت دفاع روسیه طی بیانیه‌ای اعلام کرد محور تماس تلفنی «سرگئی شویگو» و «لوید آستین» شرایط کنونی در بحران اوکراین بوده است. در ادامه این بیانیه آمده است: سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه شب گذشته یک تماس تلفنی با رئیس پنتاگون داشت که به ابتکار طرف آمریکایی انجام شد. مسائل کنونی امنیت بین‌المللی از جمله بحران اوکراین محور مذاکرات بوده است.