دانلود تمام صفحات این نسخه
صفحه 1 : صفحه اول
صفحه 2 : سیاسی
صفحه 3 : اقتصاد
صفحه 4 : اجتماعی
صفحه 5 : اندیشه
صفحه 6 : ورزشی
صفحه 7 : بین الملل
صفحه 8 : فرهنگ و هنر
صفحات روزنامه + PDF
انتخاب روزنامه :
جستجو بر اساس تاریخ
|
|
|
واکنش جالب AFC و فیفا به تاریخ‌سازی ایران در جام‌جهانی
کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا به تاریخ‌سازی ایران مقابل ولز در جام‌جهانی واکنش نشان دادند. توئیتر فدراسیون جهانی فوتبال با انتشار تصاویر شادی بازیکنان ایران بعد از برد بزرگ مقابل ولز در جام‌جهانی با تیتر کوتاهی به این برد واکنش نشان داد و نوشت: چه لحظه‌ای برای ایران! کنفدراسیون فوتبال آسیا هم به این برد بزرگ شاگردان کارلوس کی‌روش اینطور واکنش نشان داد: نمایش خیرکننده! تیم ملی ایران یک پیروزی خیره‌کننده در آخرین لحظه مقابل ولز به دست آورد تا امیدهای خود را در مرحله گروهی زنده نگه دارد!
ارسال به دوستان
اخبار
پیام تشکر رئیسجمهور از تیم ملی فوتبال کشورمان
رئیسجمهور در پیامی از اعضای پرتلاش و باغیرت تیم ملی فوتبال که شیرینی پیروزی را به کام مردم کشورمان چشاندند صمیمانه تشکر کرد. سیدابراهیم رئیسی در پیامی به مناسبت پیروزی تیم ملی فوتبال کشورمان برابر تیم فوتبال ولز آورده است: بچه‌های پرتلاش و باغیرت تیم ملی فوتبال ایران، از اینکه با همه وجود جنگیدید و شیرینی پیروزی را به کام مردم کشورمان چشاندید، صمیمانه از شما و سرمربی و سایر دست‌اندرکاران تیم ملی تشکر می‌کنم. دعای خیر یک ملت در ادامه این راه نیز بدرقه راه‌تان است.
***
سرمربی تیم ملی ولز: ایران مستحق پیروزی بود
سرمربی تیم فوتبال ولز به تمجید از شاگردان کی‌روش پرداخت. «راب پیج» در نشست خبری دیدار ۲ تیم ولز و ایران اظهار داشت: حتما تیم ملی ایران مستحق پیروزی بود. تغییراتی که آنها انجام دادند درست بود و ایران استحقاق پیروزی را داشت. سرمربی تیم ملی فوتبال ولز درباره توان پایین بازیکنانش افزود: من فکر می‌کنم هوای گرم و تمرینات دخالت نداشت. همانطور که گفتم ما در نیمه اول هم خوب نبودیم و ایران خیلی بهتر بود. وی درباره بازی نه چندان خوب گرت بیل و رمزی هم گفت: من درباره نفرات صحبت نمی‌کنم. من خیلی از بازی ناامید شدم، چون در ماه‌های اخیر خیلی خوب بودیم و از سطح استاندارد خودمان در این بازی خیلی پایین‌تر بودیم.
***
غرش یوزهای ایرانی در رسانه‌های جهان
در دومین بازی تیم ملی فوتبال ایران در گروه B جام جهانی، دیروز ایران با ۲ گل اژدهای جنوبی جزیره بریتانیا را شکست داد. این پیروزی بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های جهان داشت.
گاردین: بازیکنان ایران سکوت هنگام پخش سرود ملی را پایان دادند و پیروز بازی شدند.
رویترز: بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران با خواندن سرود ملی کشورشان پیروز شدند.
آی‌تی‌وی: 2 گل ایران قلب کمری‌ها (ولزی‌ها) را شکست.
یو اس سان: ایران در حالی که بازی را با مساوی بدون گل دنبال می‌کرد، ناگهان با هجوم‌های پیاپی ۲ بار دروازه ولز را فرو ریخت.
ایندین اکسپرس: ایران با 2 گل ولز را شکست داد.
مارکا: ایران با ۲ گل ولز را شکست داد.
***
طارمی فراتر از نیمار و اوزیل
مهدی طارمی عملکرد بهتری را در ۲ جام‌جهانی اخیر نسبت به اوزیل و نیمار در ایجاد موقعیت گل در یک بازی به ثبت رساند. سایت معتبر اسکوآکا درباره عملکرد مهدی طارمی و رکورد خاص او در دیدار با ولز نوشت: مهدی طارمی در ۲ جام‌جهانی اخیر، آمار بهتری نسبت به نیمار، اوزیل و تریپیر در ایجاد موقعیت گل در یک بازی ثبت کرده است:
مهدی طارمی مقابل ولز؛ ایجاد ۸ شانس گلزنی
مسوت اوزیل مقابل کره‌جنوبی؛ ایجاد ۷ شانس گلزنی
نیمار مقابل بلژیک: ایجاد ۷ موقعیت گلزنی
کِیرن تریپیر مقابل بلژیک: ایجاد ۷ موقعیت گلزنی
شماره ۹ ایران فراتر از یک شماره ۹ (مهاجم هدف) است.
همچنین این سایت نوشت: بنابراین، چه تیمی در ژانویه طارمی را جذب خواهد کرد؟
***
آزمون: مقابل انگلیس تمرکز نداشتیم
بازیکن تیم ملی فوتبال ایران می‌گوید پیروزی این تیم مقابل ولز، حق ملی‌پوشان بوده است. سردار آزمون، بازیکن تیم ملی فوتبال ایران پس از پیروزی ۲ بر صفر تیمش مقابل ولز در گروه B رقابت‌های جام‌جهانی در جمع خبرنگاران اظهار کرد: ما در بازی مقابل انگلیس، تمرکز نداشیم و این طبیعی بود. خدا را شکر که 3 امتیاز مهم را گرفتیم و واقعا حق بازیکنان بود. وی درباره موقعیت‌های از دست رفته‌ای که در بازی داشت، خاطرنشان کرد: نزدیک ۲ ماه است از شرایط بازی دور بودم و خیلی وقت بود تمرین نکرده بودم و برای من خیلی سخت بود چون آماده نبودم. خدا را شکر می‌کنم که اوضاع خوب شد و از مصدومیت من مهم‌تر، برد تیم ملی بود که به ثمر رسید. امیدوارم در بازی مقابل آمریکا هم همین‌طور
عمل کنیم.
ارسال به دوستان
تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی دراماتیک با نتیجه 2 بر صفر تیم‌ملی ولز را شکست داد
معجزه امید
همانطور که کی‌روش وعده داده بود، او تجربه 40 ساله‌اش را به کار بست تا تیم شکست‌خورده و خارج از مدار ایران که با 6 گل باورنکردنی برابر انگلیس شکست خورده بود، یک بازگشت تاریخی را برابر ولز تجربه کند. یک برد 2 بر صفر حالا ما را در آستانه صعود از گروه دوم قرار داده است. اگر دیشب آمریکا بازی را واگذار یا حتی مساوی کرده باشد، ایران با یک مساوی برابر آمریکا می‌تواند صعود کند. (این گزارش پیش از بازی آمریکا و انگلیس تهیه شده است.) تیم ملی که در یک هفته گذشته زیر فشار سخت سیاسی و غیرمنصفانه قرار داشت، بعد از شکست مقابل انگلیس بدترین شرایط را از حیث روحی- روانی پشت سر می‌گذاشت اما تجربه کی‌روش در بدترین شرایط به کار بچه‌ها آمد. او موفق شد با تجربه خودش وضعیت را تغییر دهد و اینگونه بود که با بردن ولز در جام‌جهانی ماندیم. تیم ملی فوتبال ایران با ارائه یک نمایش برتر و درخشان و تهاجمی قاطع‌ترین برد خود را در ادوار جام‌جهانی به دست آورد. این نمایشی فراتر از انتظارات پس از شکست سنگین مقابل انگلیس بود. بچه‌ها این بار بی‌توجه به حواشی بی‌رحمانه خارج زمین، هم سرود ملی را یکصدا خواندند و هم درون زمین همانند یک تیم واحد تنها به موفقیت مجموعه فکر کردند. ترکیب صحیح، چینش درست و همچنین فداکاری بازیکنانی که 90 دقیقه سرشان را مقابل توپ گذاشتند، بردی خارق‌العاده و خاطره‌انگیز را برای هواداران فوتبال ایران رقم زد. آن هم در شرایطی که ایران بعد از دیدار مقابل انگلیس به نظر در ضعیف‌ترین حالت روحی خود قرار داشت اما با کاهش فشار بیرونی و همچنین اتحاد بیشتر در موقعیت دشوار پیش از مسابقه، همه چیز برای موفقیت مهیا شد. برای ایران همه چیز از نیمه دوم آغاز شد؛ جایی که قلق‌گیری نیمه اول بدل به یک بازی سریع، استفاده از کناره‌ها و همچنین حرکات موثر سردار روی مدافعان وسط ولز شد. در این میان احسان حاج‌صفی و سعید عزت‌اللهی بهترین نمایش ممکن را در میانه میدان داشتند و مدافعان مرکزی و کناری ایران هم فرصتی برای ایجاد موقعیت به حریف نمی‌دادند. به اینها باید نمایش ویژه سیدحسین حسینی را هم اضافه کرد که با تصمیم خوب کی‌روش بار دیگر فرصت بازی یافت تا بهترین نمایش عمر فوتبالی خود را ارائه دهد. ایران اما بعد از آنکه 3 فرصت استثنایی گلزنی را از دست داد، با یک اتفاق (اخراج گلر ولز که ستاره بازی بود)، موقعیت برتری عددی را به صورت کامل به دست آورد و با ورود مهدی ترابی، هر لحظه بیشتر در موقعیت برد قرار گرفت. با این حال بازیکنی فوتبال ایران را به مهم‌ترین برد چند دهه اخیر رساند که بیشترین انتقادات را در مسابقه قبلی روی دوش خود داشت؛ روزبه چشمی. ایران پس از این گل هم عقب نکشید و این بار با یک ضدحمله سریع دیگر و با کیفیتی که مهدی طارمی به صورت ویژه از آن برخوردار است، صاحب موقعیت گل شد تا رامین رضاییان هم یکی از معدود گل‌های ملی خود را به زیبایی به ثمر برساند و صحنه‌هایی فوق‌العاده در ورزشگاه خلق کند؛ زمانی که او به همراه تنی چند از بازیکنان ایران مشغول گریستن بود... فوتبال ایران به این پیروزی احتیاج داشت، بویژه که نشان داد با رویکرد تهاجمی چه تیم خوب‌تر و موفق‌تری خواهد بود. حالا ایران با 3 امتیاز وارد روز سوم مسابقات شده و دست بالا را مقابل آمریکا و ولز خواهد داشت و چه بسا نخستین صعود به دور دوم جام‌های جهانی در انتظارمان باشد. صعودی که پایه‌اش را در بهترین نمایش تاریخ فوتبال ملی جست‌وجو
خواهیم کرد.
***
مهدی طارمی: نیاز به حمایت مردم ایران داریم
مهاجم تیم ملی ابراز امیدواری کرد با حمایت مردم ایران مقابل آمریکا به برتری برسند. مهدی طارمی پس از یک نمایش درخشان دیگر برای تیم ملی ایران و تاثیرگذاری در پیروزی مقابل ولز، در مصاحبه با دوربین فیفا عنوان کرد: احترام زیادی برای تیم ملی ولز قائل بودیم؛ آنها تیم خوبی هستند و مسابقه خوبی دیدیم اما تیم ما برنده شد و از این قضیه خوشحالیم. او ادامه داد: از همه هواداران‌مان که حمایت کردند، تشکر می‌کنم. تماشاگران در دیدار آینده مقابل آمریکا می‌توانند به ما کمک کنند و از همه آنهایی هم که پای تلویزیون پیگیر ما هستند، می‌خواهیم پشتیبان تیم باشند تا نتیجه بگیریم. مهاجم تیم ملی ایران درباره دیدار مقابل آمریکا ابراز کرد: در دیدار با آمریکا مثل همیشه نیاز به حمایت تماشاگران داریم و می‌خواهیم کنارمان باشند. طارمی تاکید کرد: به حمایت تماشاگران نیاز داریم و البته در درجه اول، پشتیبانی مردم ایران را می‌خواهیم. امیدوارم مقابل آمریکا برنده شویم و به رویای خودمان که صعود از مرحله گروهی است، برسیم.
ارسال به دوستان
کی‌روش: دیدار با ولز فرصتی برای بازگشت ایران به جام‌جهانی بود
وحدت و همبستگی در تیم ما مشاهده شد
سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران گفت: تیم‌ملی نمایش فوق‌العاده‌ای مقابل ولز داشت و شخصیت بالای خود را نشان داد. کارلوس کی‌روش پس از برد تیم‌ملی فوتبال ایران مقابل ولز در نشست خبری اظهار داشت: تیم ما عملکرد خوبی داشت اما گل‌های مسابقه در پایان کار به ثمر رسید. در بازی اول فشارهای زیادی بود که اگر نبود قطعا آن نتیجه را نمی‌گرفتیم. این آغاز کار ما است و تیم‌ملی نمایش فوق‌العاده‌ای داشت.
* ایران نشان داد شخصیت دارد
سرمربی تیم‌ملی درباره اینکه می‌توانید از گروه صعود کنید و مقابل تیم آمریکا نتیجه خواهید گرفت، گفت: تیم ما نشان داد شخصیت دارد و این ویژگی تیم ما است. وحدت و همبستگی در تیم ما مشاهده شد و به ریشه‌های خودمان بازگشتیم. بعد از بازی اول لازم بود به شرایط خوب گذشته بازگردیم و امور دیگر را از فوتبال‌مان پاک کنیم و از شکست بازی اول فارغ شویم.
* در بازی اول غرورمان خدشه‌دار شد و فرصتی بود تا بازگردیم
وی افزود: به بازیکنانم گفتم در فوتبال گاهی برنده می‌شوید و گاهی می‌بازید و کرامت‌تان زیر سوال می‌رود. در بازی اول غرورمان خدشه‌دار شد و فرصتی بود تا بازگردیم. لازم بود روی زخم‌های خودمان مرهم بگذاریم. به دنبال کسب اعتبار بودیم. طبیعی است که کار ساده‌ای نبود. مقابل ولز خوب بازی کردیم و شایسته پیروزی بودیم اگرچه ولز حریف خطرناکی بود. نوع بازی‌اش هم سریع بود. سعی کردیم بازی را کنترل کنیم و فرصت گلزنی هم برای خودمان ایجاد کردیم. باید گل‌های بیشتری به حریف می‌زدیم. در پایان توانستیم به پیروزی برسیم و 2 گل هم بزنیم. ما پیروز شدیم و ۳ امتیاز را گرفتیم اما معنایش این نیست که کار به پایان رسیده است.
* می‌توانستیم به ولز گل‌های بیشتری بزنیم
سرمربی تیم‌ملی فوتبال کشورمان گفت: هنوز در این گروه فضا برای همه باز است و بازی آخر هم ممکن است تیم‌ها شانس صعود داشته باشند. باید ببینیم در پایان چه اتفاقی خواهد افتاد. گاهی اوقات نتایج آخر سر به دست می‌آید. فکر می‌کنم نتیجه مناسبی گرفتیم و شایسته برد بودیم. خیلی بهتر از تیم مقابل بازی کردیم و ۲ گل زدیم. البته می‌توانستیم گل‌های بیشتری هم بزنیم.
* آنقدر خوب نشان دادیم که می‌توانیم به دور بعد صعود کنیم
کی‌روش درباره اینکه در پایان این مسابقه جمع‌بندی شما از شرایط بازی چگونه است عنوان کرد: ما توانستیم از شرایط سخت بازگردیم و هیچ‌کس هم علاقه‌مند نیست بازنده شود. وقتی با اختلاف گل به انگلیس بازنده می‌شوید، وضعیت سختی ایجاد می‌شود. یک بازی دیگر پیش‌رو داریم. همانطور که در نشست خبری قبل از بازی هم گفتم، ما بعد از باخت به انگلیس فرصت داشتیم بازی را صفر - صفر شروع کنیم و با موفقیت به پایان برسانیم. بعد از باخت اول، بازی دوم را بخوبی بردیم. در بازی‌های قبل از جام‌جهانی هم برد داشتیم و هم باخت. امروز آنقدر خوب نشان دادیم که بتوانیم به دور بعد هم صعود کنیم. بنابراین از امروز برای بازی با آمریکا آماده می‌شویم.
* این برد را به مردم ایران هدیه می‌کنیم
وی افزود: برای بازی با آمریکا با استراحتی خوب شروع می‌کنیم و مسائل دیگر را کنار می‌‌گذاریم و این پیروزی را به مردم ایران هدیه می‌کنیم. برد امروز هدیه‌ای بود به طرفداران و همه ایران. با نام ایران خوشحال‌تریم و پیروز شدیم. امروز ولز هم تلاش کرد و هواداران‌شان این تیم را حمایت کردند و یک روز خوب برای فوتبال بود.
* امروز احساس کردم در یک بازی واقعی هستم
کی‌روش درباره بازگشت به مسیر پیروزی گفت: این برد خیلی مهم بود. من سال‌ها در فوتبال بودم و امروز احساس کردم در یک بازی واقعی هستم. ۹۰ دقیقه لذت و خوشحالی برای ۲ تیم شاهد بودیم. تیم ولز دیوار قرمز نامیده می‌شود و لازم بود هواداران خودمان را ببینیم. باید تبریک بگویم. 90 دقیقه لذت را تماشا کردیم. به عنوان ایران خوشحال هستیم. فکر می‌کنم طرفداران تیم ولز هم به تیم خودشان افتخار می‌کنند، چرا که تلاش کردند فوتبال را ببرند.
ارسال به دوستان
پورعلی‌گنجی: سرود ملی را خواندیم تا دل مردم شاد شود
ان‌شاءالله صعود می‌کنیم
مدافع تیم ملی فوتبال کشورمان به برد مقابل ولز و بازی بعد با آمریکا واکنش نشان داد. مرتضی پورعلی‌گنجی بعد از برد تیم ملی مقابل ولز درباره این بازی اظهار داشت: به همه هواداران این بازی را تبریک می‌گویم. بازی اول همیشه سخت است و حتی تیم‌های بزرگ دنیا هم دچار مشکلاتی می‌شوند. در بازی اول ما روی یکسری جزئیات خوب کار نکردیم. در هر بازی اتفاق خاصی می‌افتد. برزیل در خانه خودش 7 گل از آلمان خورد. وی ادامه داد: یکسری جزئیات را درست انجام ندادیم و جلوی انگلیس نتیجه خوبی نگرفتیم. این برد و 3 امتیاز را به همه مردم تقدیم می‌کنم. ان‌شاءالله در بازی بعد هم نتیجه خوبی بگیریم. پورعلی‌گنجی درباره حلقه اتحاد ملی‌پوشان بعد از شکست مقابل انگلیس و اینکه این کار کی‌روش چه تاثیری در شرایط روحی تیم ملی داشت، گفت: به هر حال کی‌روش را همه می‌شناسند و از ابهت او خبر دارند. او گفت بازی تمام شده و ما وقت زیادی نداریم، باید تلاش کنیم در بازی بعد نتیجه بگیریم تا دل مردم را شاد کنیم. وی درباره بازی با آمریکا تصریح کرد: همه تلاش خود را می‌کنیم تا در این بازی نتیجه بگیریم و ان‌شاءالله صعود کنیم. مدافع تیم ملی درباره اینکه چرا در این بازی سرود ملی را خواندند، افزود: ما برای این مردم تلاش می‌کنیم تا دل آنها را شاد کنیم.
ارسال به دوستان
عزت‌اللهی: خدا را شکر روسیاه نشدیم
توانستیم حس غرور را به تمام ایرانی‌ها بدهیم
هافبک تیم ملی فوتبال از حمایت مردم کشورمان تقدیر و تشکر کرد. سعید عزت‌اللهی پس از پیروزی 2 بر صفر تیم ملی ایران مقابل ولز اظهار داشت: اول از همه جا دارد از همه مردم تشکر کنم که کنار تیم ملی بودند. دست تک‌تک‌تان را می‌‌بوسم. خدا را شکر پیش شما روسیاه نشدیم. این برد را اول از همه به مردمی که در استادیوم بودند تقدیم می‌کنم. امیدوارم باعث سربلندی شویم. وی درباره فضای همدلی که به موفقیت تیم ملی کمک کرد، گفت: قطعاً همین است. هر موقع همه مردم کنار هم بودیم به همه دنیا نشان دادیم قدرت تیم ملی ایران چقدر است. بازی قبلی یک اتفاق بود. خدا را شکر می‌کنیم که توانستیم این حس غرور را به همه ایرانی‌ها بدهیم که فکر می‌کنم در جای جای دنیا احساس غرور می‌کنند. ما اینجا هستیم تا همانطور که مردم برای‌مان سنگ تمام گذاشتند، با تمام وجود بازی کنیم. هافبک تیم ملی فوتبال کشورمان درباره مصدومیتش گفت: مصدومیت خاصی ندارم. وی درباره اینکه پس از شکست مقابل انگلیس کی‌روش تیم ملی را جمع کرد و حلقه اتحاد زدند و چقدر روی پیروزی امروز تأثیرگذار بود، عنوان کرد: خیلی مهم بود. در تایم خیلی کمی که داشتیم باید اول از همه از لحاظ ذهنی ریکاوری می‌کردیم. خدا را شکر می‌کنم. همه بچه‌ها هم‌قسم شدیم. امروز تیم اصلی ایران را نشان دادیم و بچه‌ها فعل خواستن را صرف کردند. ارسال به دوستان
در جمعه شادی چشم یک ملت روشن شد
سرود پیروزی ایران
شروین طاهری، ورزشگاه احمد بن علی/ دوحه: سرانجام ملی‌پوشان ایران سرود ملی را به یاد آوردند تا یک ملت را به سر دادن سرود پیروزی وادارند. جمعه سیاه بریتانیایی‌ها، برای ایرانی‌ها یک جمعه درخشان بود.
ابعاد پیروزی ۲ بر صفر ایران بر ولز در دومین گام در جام‌جهانی قطر ۲۰۲۲ تنها به ورزش و فوتبال محدود نمی‌شود همانطور که تبعات شکست کابوس‌وار ۶ گله از انگلستان فقط فوتبالی نبود و بدخواهان و خودباختگان آشکارا اعتراف کردند که آن شکست را که زخمی عمیق بر دل ایرانیان بر جا گذاشت، به جشن نشسته‌اند.
باید اینجا بودید و می‌دیدید چطور شکست تراژیک ما در مقابل انگلیسی‌ها دل هزاران قطری، فلسطینی، پاکستانی و هندی را شکسته بود؛ مردمانی که هنوز ظلم استعمار را فراموش نکرده‌اند.
آنچه دیروز رخ داد اما بار دیگر پاسخی به این پرسش‌ها بود: چرا ایرانیان مرد روزهای سختند و چرا حماسه‌ها از دل چنین روزگاری خلق می‌شود؟
حال باید شادمان باشیم که در کوتاه‌ترین زمان ممکن از بیراهه به راه و از بی‌خودی به خود آمده‌ایم و با جبران اشتباهات و رفتارهای ضدملی منجر به شکست روز اول مقابل یکی از مدعیان جام، ورق را برگردانده و به مسیر عزت بازگشته‌ایم.
بعد از چنین مقدمه‌ای، این حرف که پیروزی چهارم آذر ۱۴۰۱ بر ولز به معنای واقعی، نقطه عطفی در تاریخ معاصرمان بوده است، گزافه نیست. همانطور که پیش‌تر در هشتم آذر 76 با فتح ورزشگاه ملبورن در یک روز سخت مقابل استرالیا شاهد بودیم.
در هفته‌های گذشته بحث حضور نمایندگان فوتبال ایران در جام‌جهانی که هم ملی‌پوشان و هم هواداران‌مان را شامل می‌شد، با فضا‌سازی رسانه‌های غربی و اقمار فارسی‌زبان‌شان تبدیل به یک تابو شده بود. حالا آن تابو به لطف همخوانی سرود پیروزی ملی‌پوشان و ده‌ها هزار حامی‌شان در این بخش از ساحل جنوبی خلیج‌فارس شکسته است.
پیش از بازی در گفت‌و‌گو با یک شبکه تلویزیونی ولزی (T2) که درباره احتمال تکرار صحنه نخواندن سرود توسط ملی‌پوشان در مقابل ولز همانند بازی انگلیس پرسیده بود، به طور غریضی پیش‌بینی کردم این اتفاق دیگر تکرار نخواهد شد، چرا که هم فوتبالیست‌ها و هم مردم در بازی اول دیدند ضعف نشان دادن در عرصه ملی در مقابل دیگر کشورها می‌تواند چه بلایی بر سر ما بیاورد.
* تولد دوباره یک ملت
بازی دیروز فرصتی بود تا همه و همه اشتباهات‌شان را اصلاح کنند. ملی‌پوشان دوباره مسؤولیت ملی‌شان را اعاده کردند، هواداران بسیار هماهنگ‌تر و منسجم‌تر بودند، کی‌روش راهبرد قهقرایی بازی برای گل نخوردن را به یک بازی رو به جلو تغییر داد و از 1-5-4 به یک
2-4-4 متعادل رو آورد، مهدی طارمی مثل همیشه قلب و مغز توأمان تیم ملی بود، حسینی و چشمی از ضدقهرمان به قهرمان تبدیل شدند، عملکرد خط حمله‌مان متحول شد و در عین حال مدافعان‌مان هر ۲ گل پیروزی را زدند.
هر چه از زمان بازی گذشت، بازی تیم کی‌روش در هماهنگی بیشتر میان سکوها و چمن، توسعه پیدا کرد.
گل روزبه چشمی با آنکه بسیار دیرهنگام و از پی چندین گل و موقعیت گل از دست رفته به دست آمد، گویی یک چشم روشنی از آسمان بود؛ معجزه‌ای که غیرممکن را ممکن کرد؛ یعنی بازگشت یک فرد، یک گروه و یک ملت از هزیمت به عزت تنها ظرف 4 روز. مدافعی که از نگاه عموم مردم بدترین بازیکن تراژدی ورزشگاه الخلیفه دوحه در روز اول شناخته می‌شد – اگر چه نه به لحاظ تاکتیکی و نه از نظر روانی مقصر آن شکست محسوب نمی‌شد- و قطعا نامحبوب‌ترین بازیکن تیم ملی در ۲ جام‌جهانی اخیر بوده، با آن ضربه استثنایی دقیقه ۹+۹0 بسیاری از تعاریف در ورزش و حتی جامعه‌شناسی را به هم زد. روزبه دیروز مثل سربازی مورد غضب قرار گرفته بود که تیری را به هدف می‌زند که چند سردار و قهرمان حرفه‌ای محبوب و معروف نتوانسته بودند به هدف بزنند. او در بازی نخست مقابل انگلیس، به شکلی معجزه‌آسا به خاطر مصدومیت امید ابراهیمی، هافبک دفاعی مورد علاقه کارلوس کی‌روش و سپس ترس فاجعه‌بار مرد پرتغالی از هری کین، به عنوان سوئیپر و یارگیر میانی در دفاع ناقص ۳نفره، بین ۲ دفاع مرکزی ما قرار گرفت تا این خطای تاکتیکی حفره‌های بسیاری را به روی مهاجمان تیم ساوت‌گیت بگشاید. در مقابل ولز اما او که توسط رسانه‌ها طرد شده بود، تنها 13 دقیقه مانده به پایان وقت قانونی به جای یک هافبک دفاعی مصدوم دیگر کی‌روش یعنی سعید عزت‌اللهی وارد زمین شد تا سرنوشت خود و تیمش را تغییر دهد.
فراموش نکنیم در همین روز قطر، قهرمان آسیا و میزبان جام، با همه هزینه‌های نجومی، امتیازات میزبانی، برنامه‌ریزی‌های چند ساله در محیط گلخانه‌ای، جذب استعدادهای خارجی و گرد آوردن لشکری منظم از هواداران و بدون دغدغه بحران‌های سیاسی و اجتماعی، نتوانست در گروهی نسبتا آسان، از تبعات شکست مقابل تیم متوسط اکوادور در بازی افتتاحیه بگریزد و دیشب با شکست مقابل سنگالی متوسط (بدون مانه) به عنوان نخستین تیم از جام خانگی خداحافظی کرد.
* ایران، سومین خط حمله برتر جام
بازی درخشان دیروز شاگردان کی‌روش - که بهترین بازی تاریخ تیم‌ملی کشورمان بود - اما همراه با نتیجه‌ای درخشان‌تر، همه غم‌های ما را شست و زخم‌های ما را مرهم کرد. همچنین با پیروزی بر یکی از حرفه‌ای‌ترین تیم‌های حاضر در جام بیست‌ودوم، عمدتا متشکل از بازیکنان شاغل در لیگ برتر جزیره به اضافه یکی از گران‌ترین بازیکنان جهان که اراده و استعدادش برای رقم زدن اتفاقات بزرگ برای سرزمین مادری‌اش ولز بر کسی پوشیده نیست، حالا به جرأت می‌توان گفت تیم ملی ایران، کیفیت جهانی‌اش را همراه با پیشرفت جام به جام طی یک دهه گذشته ثابت کرده است. بی‌دلیل نبود که «دکلان رایس» هافبک انگلیسی پس از بازی اول، در برخورد رو در رو به خبرنگاران گفته بود بازیکنان ایران کیفیت بسیار بالایی داشته و شکست سنگین‌شان به معنی از میدان به در شدن تیم آنها از رقابت صعود با ولز و آمریکا نخواهد بود.
از همان نخستین حملات ایران که به گل آفساید علی قلی‌زاده انجامید، گرت بیل و یارانش دریافتند باخت 6 گله حریف‌شان به سه‌شیرها، صرفا یک حادثه فوتبالی بوده، هر چند شاید تحت تاثیر بحرانی اجتماعی. در نهایت ۲۱ موقعیت گل ایرانی‌ها در مقابل ۱۰ مورد ولزی‌ها گویای این بود که تیم برتر میدان که بوده است.
ایران تا پیش از ۲ گل دیرهنگام خود دست‌کم ۵ بار (شامل ۲ تیر دروازه) تا پای گشودن دروازه حریف رفت. در مقابل ولز فقط ۲ موقعیت جدی روی دروازه ما خلق کرد که دومی را حسینی در واپسین دقایق با واکنشی استثنایی از زیر طاق بیرون کشید تا بخت تیم برای زدن ۲ گل دیرهنگام و پیروزی حفظ شود. حال ایران با برخورداری از سومین خط حمله برتر جام با 4 گل، جایگاه خود را به عنوان گزینه دوم صعود از گروه پس از انگلیس، پس گرفته و اینجا در دوحه کسی قصد بازگشت ندارد، دست‌کم تا قبل از آنچه تقابل انتقامی ایران با هلند در یک‌چهارم نهایی فرض می‌شود. معادلات فوتبالی نیز مؤید آن است که 2 رقیب اصلی ما برای صعود، شرایطی سخت‌تر از ما خواهند داشت. به همین دلیل با توجه به اینکه آمریکایی‌ها از کسب 3 امتیاز حیاتی مقابل ولز بازمانده‌اند، دیدار سه‌شنبه می‌تواند تکرار یک هشتم آذر حماسی دیگر برای ملت و فوتبال ایران باشد.
ارسال به دوستان
راز تیمی که ناامید نشد
تیم ملت
محمد رشوند: بسان فنری که تا آخرین نقطه ممکن جمع شده بود و اگر همه جهان هم جمع می‌شدند، دیگر جایی برای فشار بیشتر وجود نداشت؛ این حکایت روحی - روانی ملی‌پوشان فوتبال ایران طی چند هفته اخیر بود؛ تا قبل از بازی با ولز.
وقتی ما با 6 گل مقابل انگلیس شکست خوردیم و سپس ژاپن و عربستان موفق به شکست آلمان و آرژانتین شدند، یک خودکم‌بینی عمومی سراغ همه ما آمد با تکرار دیوانه‌کننده این پرسش: پس چه بلایی بر سر بهترین تیم آسیا آمد؟
کارلوس کی‌روش، با تجربه بیش از 40 سال مربیگری در بالاترین سطح ممکن، پس از شکست اول تنها یک کار را تکرار کرد؛ بازگرداندن روحیه به بازیکنانی که روحیه خود را از دست داده بودند. قصه پیروزی ما مقابل ولز دقیقا از همان لحظه‌ای شروع شد که داور در سوت پایان بازی ما با انگلیس دمید و کی‌روش همه بازیکنان را به کنار زمین فراخواند. حلقه اتحاد زدند و با صدای بلند برای آنها چنین نطق کرد: «نگاه همه ایران و جهان به شماست. من تک‌تک شما را می‌شناسم. من قابلیت‌های شما را دیده‌ام. این بازی را فراموش کنید، چرا که حریف ما برای فتح جام آمده و تازه ماموریت ما قرار است از بازی دوم برابر ولز شروع شود. ما می‌خواهیم صعود کنیم و با برد مقابل ولز و آمریکا، این امر شدنی است». کی‌روش صدایش را بالاتر برد و گفت: «من شما را می‌شناسم و شما مرا. ما بازمی‌گردیم». هر کسی از حیث جسمی و حتی روحی به یک گوشه‌ای پرتاب شده بود و سرمربی به آنها گفت: «4روز فرصت دارید خودتان را جمع کنید».
کی‌روش فشارهای سیاسی و خارج از مستطیل سبز را می‌شناسد، او می‌دانست چه فشار غیرمنصفانه‌ای روی بازیکنانش هست. حتی آنهایی که قبل از بازی نخست، به هر دلیلی سرود را عوض لب، در قلب خواندند هم خودشان نمی‌دانستند تاوان چه چیزی را می‌دهند.
اما همانطور که ما امیدوار بودیم، همان‌گونه که کارلوس به همه قول داد، تیم‌ملی ایران بازگشت؛ غرور‌انگیز و فاتح.
خبرنگار اعزامی «وطن‌امروز» در ورزشگاه محل بازی دیروز، واقعیت را بدون سانسور برای ما مخابره کرد. وقتی بازیکنان این بار سرود ملی را روی لب آوردند و معدود تماشاگران، اعتراضاتی را داشتند، حتی همان‌ها، تکرار می‌کنیم تک تک آنها در طول 100 دقیقه با هر حمله تیم‌ملی از جا برخاستند و با تشویق‌های خود، به ملی‌پوشان روحیه دادند.
شاید خیلی از رسانه‌های همراه سیاسی و حتی غیرهمسو ترجیح دهند این موضوع را نادیده بگیرند اما چون ما دیدیم می‌نویسیم؛ دیروز در ورزشگاه احمد بن علی «غیرخودی» نداشتیم. شاید دل بعضی‌ها به خاطر مسائل 2 ماه اخیر، کمی چرکین بود اما باور کنید این معجزه فوتبال و تیم‌ملی بود که همه را با هم همصدا و همگام کرد. شروین طاهری، خبرنگار «وطن‌امروز» در ورزشگاه، برای‌مان نوشت: فضای این بازی هیچ شباهتی به نبرد با انگلیس نداشت. همه هواداران ایرانی که قسمت اعظم ورزشگاه را پوشش داده بودند، موتور محرکه تیم‌ملی بودند. هرگاه سردار و مهدی از وسط زمین استارت می‌زدند، این ایرانی‌ها بودند که با صدای بلند و تشویق‌شان، آدرنالین ملی‌پوشان را چند برابر می‌کردند.
کسی به بازیکن تیم ملی‌اش بی‌شرف نگفت. کسی به پسران ما که نماینده ایران در جام‌جهانی هستند، انگ زشت نزد. هر که به ورزشگاه آمده بود، دوست داشت بیشتر میهمان جام‌جهانی باشد و این مهم شدنی نبود و نیست جز با پیروزی مقابل ولز و آمریکا و در نهایت صعود از گروه. دیروز همه چیز فرق می‌کرد، اگرچه رقیب‌مان تیم‌ملی پرمهره و مدعی کسب جام بسان انگلیس نبود اما هماهنگی خاص بین سکو و مستطیل سبز باعث شد بچه‌ها این بار دچار شوک و تردید نشوند. آنها سرود صعود را در همین بازی بلند و یکصدا و با ۲ گل زیبا و دیرهنگام خواندند. کی‌روش برخلاف بازی نخست، اشتباهات تاکتیکی‌اش را اصلاح کرد. تغییرات جواب داد. تیر دروازه آنها را کبود کردیم. اما گویی خدایی که آن بالاست، این بار شخصا دخالت کرد. حق ما مساوی نبود، سهم ما حتی پیروزی یک بر صفر هم نبود. ما باید با ۲ گل و قاطعانه می‌بردیم و بردیم. این کمترین حق تیمی بود که 90 دقیقه بازی بهتری انجام داد. حتی همان دقایقی که توپ و زمین در اختیار ولز بود، ما بودیم که در ضدحملات و خلق موقعیت بهتر عمل می‌کردیم.
صدای توپ‌هایی که به تیر چپ و راست دروازه ولز خورد آنقدر بلند بود که به بسته‌ترین گوش‌ها هم نفوذ کرد. این فوتبال است و خدای عادلش بالاخره یک جایی با تو تسویه می‌کند، حقت نباشد، به وقتش تقاصش را می‌دهی، سهمت باشد، شده دقایق 98 و 101 در جریان عادی بازی، ۲ گل برتری را می‌زنی.
دیروز مزد اتحاد را گرفتیم. نان یکصدایی را در تنور همدلی گرم کردیم و به همان چیزی رسیدیم که یک عمر انتظارش را می‌کشیدیم، پیروزی با تفاضل ۲ گل در یک بازی جام جهانی، آن هم در مصافی که انصافا سرتر و برتر بودیم و شانس و اقبال دخلی به دشت‌مان نداشت. ته تفرقه، انتهای خودزنی، پایان جنگ با همنوع و همزبان، همانی است که در بازی با انگلیس دیدیم.
اگرچه از حیث فنی مقابل هم قرار دادن قدرت ولز و انگلیس، قیاس مع‌الفارق است اما اگر نمایش دیروز را روز اول تکرار می‌کردیم، نهایت یک شکست آبرومندانه نصیب‌مان می‌شد. شبیه همان باخت‌های قبل به پرتغال، مکزیک، اسپانیا و آرژانتین. در اینکه انگلیس پرمهره‌تر است و از بعد فنی حقش برد مقابل ما بود، هیچ بحثی نیست. چرا که واقعیت فوتبال قابل کتمان نیست اما موضوع مهم، چگونه باختن است. چطور وا دادن است.کی‌روش وعده داد تجربه 40 ساله‌اش می‌گوید قادر به جمع کردن این تیم در عرض 4 روز است؛ به شرط آنکه همه با هم همصدا شوند؛ از سکو تا چمن و از تهران تا دوحه. دیروز چنین شد و ما میوه این اتحاد را چیدیم. فارغ از نتیجه بازی دیشب آمریکا و انگلیس که هنگام ارسال روزنامه به چاپخانه از نتیجه پایانی‌اش بی‌اطلاع بودیم، ما در بهترین حالت با شکست و مساوی آمریکا (مقابل انگلیس) با یک تساوی به دور دوم می‌رویم و اگر آمریکا دست به شاهکار بزند و انگلیس را ببرد، باز هم با یک برد قادر به صعودیم. پیش‌بینی دشوار است اما بعید است آن انگلیس که در روز نخست دیدیم، نتواند از سد آمریکا بگذرد. با این وجود، ما همانند 4 سال قبل باز هم شانس صعود داریم. باز هم سه‌شنبه 8 آذر می‌تواند «روز فوتبال» باشد. باز هم می‌شود همانند بار نخست که 25 سال پیش در این تاریخ با تساوی مقابل استرالیا توانستیم به جام‌جهانی 1998 فرانسه صعود کنیم و یک شگفتی بزرگ را رقم بزنیم، این بار هم قادریم برای نخستین‌بار در طول تاریخ‌مان از گروه صعود کنیم. دفعه قبل طارمی تک به تک را نزد و شاید 8 آذر بزند.
ما توانش را داریم. شعار نمی‌دهیم، تیم ما از حیث فنی و حالا روحی، در بهترین وضعیت ممکن قرار دارد. شاید فاصله ما با دور دوم تنها و تنها یک امتیاز باشد، شاید هم یک برد که هر دو کاملا در دسترس است. این تیم دیروز مقابل ولز روی همه پیش‌فرض‌های غلطی که هفته گذشته پس از شکست اول پیش آمد، خط قرمز کشید و حالا امید یک ایران به ساق پای این پسران است؛ همان‌هایی که بارها نشان دادند از این مردمند، چرا که چکیده توده به شمار می‌روند، فرزندان این آب و خاک هستند. از حالا تا 8 آذر ۳ روز سرنوشت‌ساز را پیش رو داریم. به کی‌روش اعتماد کنیم. فضای اطراف تیم را همچنان گرم و پر انرژی نگه داریم.
اگر نتایج به گونه‌ای رقم بخورد که تیم‌ملی ایران به دور دوم جام‌جهانی 2022صعود کند، تردید نکنید تا ابد می‌گویند تیم‌ملی فوتبال ایران دست به این کار مهم زد. آن روز نه کسی اتفاقات سیاسی را به یاد می‌آورد و نه خیلی از مسائلی که وجود دارد دست کم با فوتبال در اذهان می‌ماند. آن روز همه می‌گویند تیم‌ملی فوتبال ما در 8 آذر 1401 با عبور از آمریکا به مرحله دوم جام‌جهانی 2022 صعود کرد. این خاصیت فوتبال است که ورای همه اتفاقات سیاسی در حافظه تاریخی یک ملت می‌ماند، چرا که خالقش همان ملت است.
محمد رشوند: بسان فنری که تا آخرین نقطه ممکن جمع شده بود و اگر همه جهان هم جمع می‌شدند، دیگر جایی برای فشار بیشتر وجود نداشت؛ این حکایت روحی - روانی ملی‌پوشان فوتبال ایران طی چند هفته اخیر بود؛ تا قبل از بازی با ولز.
وقتی ما با 6 گل مقابل انگلیس شکست خوردیم و سپس ژاپن و عربستان موفق به شکست آلمان و آرژانتین شدند، یک خودکم‌بینی عمومی سراغ همه ما آمد با تکرار دیوانه‌کننده این پرسش: پس چه بلایی بر سر بهترین تیم آسیا آمد؟
کارلوس کی‌روش، با تجربه بیش از 40 سال مربیگری در بالاترین سطح ممکن، پس از شکست اول تنها یک کار را تکرار کرد؛ بازگرداندن روحیه به بازیکنانی که روحیه خود را از دست داده بودند. قصه پیروزی ما مقابل ولز دقیقا از همان لحظه‌ای شروع شد که داور در سوت پایان بازی ما با انگلیس دمید و کی‌روش همه بازیکنان را به کنار زمین فراخواند. حلقه اتحاد زدند و با صدای بلند برای آنها چنین نطق کرد: «نگاه همه ایران و جهان به شماست. من تک‌تک شما را می‌شناسم. من قابلیت‌های شما را دیده‌ام. این بازی را فراموش کنید، چرا که حریف ما برای فتح جام آمده و تازه ماموریت ما قرار است از بازی دوم برابر ولز شروع شود. ما می‌خواهیم صعود کنیم و با برد مقابل ولز و آمریکا، این امر شدنی است». کی‌روش صدایش را بالاتر برد و گفت: «من شما را می‌شناسم و شما مرا. ما بازمی‌گردیم». هر کسی از حیث جسمی و حتی روحی به یک گوشه‌ای پرتاب شده بود و سرمربی به آنها گفت: «4روز فرصت دارید خودتان را جمع کنید».
کی‌روش فشارهای سیاسی و خارج از مستطیل سبز را می‌شناسد، او می‌دانست چه فشار غیرمنصفانه‌ای روی بازیکنانش هست. حتی آنهایی که قبل از بازی نخست، به هر دلیلی سرود را عوض لب، در قلب خواندند هم خودشان نمی‌دانستند تاوان چه چیزی را می‌دهند.
اما همانطور که ما امیدوار بودیم، همان‌گونه که کارلوس به همه قول داد، تیم‌ملی ایران بازگشت؛ غرور‌انگیز و فاتح.
خبرنگار اعزامی «وطن‌امروز» در ورزشگاه محل بازی دیروز، واقعیت را بدون سانسور برای ما مخابره کرد. وقتی بازیکنان این بار سرود ملی را روی لب آوردند و معدود تماشاگران، اعتراضاتی را داشتند، حتی همان‌ها، تکرار می‌کنیم تک تک آنها در طول 100 دقیقه با هر حمله تیم‌ملی از جا برخاستند و با تشویق‌های خود، به ملی‌پوشان روحیه دادند.
شاید خیلی از رسانه‌های همراه سیاسی و حتی غیرهمسو ترجیح دهند این موضوع را نادیده بگیرند اما چون ما دیدیم می‌نویسیم؛ دیروز در ورزشگاه احمد بن علی «غیرخودی» نداشتیم. شاید دل بعضی‌ها به خاطر مسائل 2 ماه اخیر، کمی چرکین بود اما باور کنید این معجزه فوتبال و تیم‌ملی بود که همه را با هم همصدا و همگام کرد. شروین طاهری، خبرنگار «وطن‌امروز» در ورزشگاه، برای‌مان نوشت: فضای این بازی هیچ شباهتی به نبرد با انگلیس نداشت. همه هواداران ایرانی که قسمت اعظم ورزشگاه را پوشش داده بودند، موتور محرکه تیم‌ملی بودند. هرگاه سردار و مهدی از وسط زمین استارت می‌زدند، این ایرانی‌ها بودند که با صدای بلند و تشویق‌شان، آدرنالین ملی‌پوشان را چند برابر می‌کردند.
کسی به بازیکن تیم ملی‌اش بی‌شرف نگفت. کسی به پسران ما که نماینده ایران در جام‌جهانی هستند، انگ زشت نزد. هر که به ورزشگاه آمده بود، دوست داشت بیشتر میهمان جام‌جهانی باشد و این مهم شدنی نبود و نیست جز با پیروزی مقابل ولز و آمریکا و در نهایت صعود از گروه. دیروز همه چیز فرق می‌کرد، اگرچه رقیب‌مان تیم‌ملی پرمهره و مدعی کسب جام بسان انگلیس نبود اما هماهنگی خاص بین سکو و مستطیل سبز باعث شد بچه‌ها این بار دچار شوک و تردید نشوند. آنها سرود صعود را در همین بازی بلند و یکصدا و با ۲ گل زیبا و دیرهنگام خواندند. کی‌روش برخلاف بازی نخست، اشتباهات تاکتیکی‌اش را اصلاح کرد. تغییرات جواب داد. تیر دروازه آنها را کبود کردیم. اما گویی خدایی که آن بالاست، این بار شخصا دخالت کرد. حق ما مساوی نبود، سهم ما حتی پیروزی یک بر صفر هم نبود. ما باید با ۲ گل و قاطعانه می‌بردیم و بردیم. این کمترین حق تیمی بود که 90 دقیقه بازی بهتری انجام داد. حتی همان دقایقی که توپ و زمین در اختیار ولز بود، ما بودیم که در ضدحملات و خلق موقعیت بهتر عمل می‌کردیم.
صدای توپ‌هایی که به تیر چپ و راست دروازه ولز خورد آنقدر بلند بود که به بسته‌ترین گوش‌ها هم نفوذ کرد. این فوتبال است و خدای عادلش بالاخره یک جایی با تو تسویه می‌کند، حقت نباشد، به وقتش تقاصش را می‌دهی، سهمت باشد، شده دقایق 98 و 101 در جریان عادی بازی، ۲ گل برتری را می‌زنی.
دیروز مزد اتحاد را گرفتیم. نان یکصدایی را در تنور همدلی گرم کردیم و به همان چیزی رسیدیم که یک عمر انتظارش را می‌کشیدیم، پیروزی با تفاضل ۲ گل در یک بازی جام جهانی، آن هم در مصافی که انصافا سرتر و برتر بودیم و شانس و اقبال دخلی به دشت‌مان نداشت. ته تفرقه، انتهای خودزنی، پایان جنگ با همنوع و همزبان، همانی است که در بازی با انگلیس دیدیم.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
