نوید مؤمن: جنایت رژیم کودک‌کش و متوحش صهیونیستی در حمله هوایی به چادرهای پناهندگان فلسطینی در منطقه «المواصی» در خان‌یونس (واقع در جنوب غزه) یک فراجنایت تمام عیار محسوب می‌شود. فراجنایت، معنای سهل و ممتنعی دارد: سهل از آن نظر که با نیم‌نگاهی به ظاهر این واژه می‌توان ابعاد عمیق و هولناک یک جنایت را دریافت و ممتنع، به لحاظ ماهیت و هدف ارتکاب آن. در اینجا قصد نداریم از ابعاد تکان‌دهنده این جنایت سخنی به میان بیاوریم: مشاهده و لمس سکوت مفتضحانه و وقیحانه سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای ظاهرا بین‌المللی در قبال محو شدن ده‌ها کودک و زن بیگناه در زیر شن‌های المواصی (به دلیل شدت انفجار و گودال ایجاد شده بر اثر آن) به اندازه‌ای گویاست که نیازی به توصیف و حتی بازخوانی ندارد اما در اینجا قصد داریم بر بخش ممتنع ماجرا متمرکز شویم: چرایی ارتکاب جنایت هولناک المواصی توسط صهیونیست‌ها. به راستی چنین جنایتی منبعث از کدام محاسبه فرامتنی بوده است؟ در این باره ۲ نکته اساسی وجود دارد.

1- رژیم اشغالگر قدس در آغاز مرحله سوم جنگ غزه که با هدف تسلط بر محور فیلادلفی صورت گرفت، با شکست مواجه شد و قدرت مدیریت میدان مذاکره و جنگ را به صورت همزمان از دست داد. اکنون نتانیاهو از شاهد اعتراضات بی‌سابقه‌ای است که سراسر اراضی اشغالی را در اعتراض به هلاکت اسرای صهیونیست علیه وی شورانده و تن دادن به خواسته معترضان نیز در گرو صرف‌نظر از حضور نظامیان اشغالگر در ۲ محور فیلادلفی و نتزاریم است. هر گزینه‌ای که نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس و کابینه جنگ انتخاب کنند، مترادف با شکست میدانی صهیونیست‌ها در جنگ غزه خواهد بود. هزینه استمرار جنگ در میان اعتراضات فراگیر کنونی در تل‌آویو و حیفا برای نتانیاهو، بن گویر و اسموتریچ به‌صورت تصاعدی افزایش یافته و در مقابل، عقب‌نشینی از محور فیلادلفی نیز معنایی جز انهدام کابینه ائتلافی نتانیاهو و  شکست رسمی صهیونیست‌ها در جنگ نخواهد داشت. 

در چنین شرایطی نتانیاهو و همراهانش به فکر گزینه سوم تحت عنوان تن دادن حماس و جهاد اسلامی به حضور صهیونیست‌ها در فیلادلفی و نتزاریم هستند و در همین راستا، جنایات خود را علیه کودکان و زنان فلسطینی تشدید کرده‌اند. هدف تل‌آویو از این اقدامات وحشیانه، افزایش هزینه‌های ادامه جنگ برای ساکنان غزه و در نتیجه، ایجاد شکاف «مردم - مقاومت» در این حوزه جغرافیایی محاصره شده است. 

با این حال نظرسنجی‌های معتبر صورت‌گرفته در غزه، کرانه غربی و حتی کل کشورهای عرب منطقه به وضوح نشان‌دهنده شکست صهیونیست‌ها در این سناریوی خونین است. نظرسنجی اخیر «مرکز عربی مطالعات و تحقیقات سیاسی» نشان داد 92 درصد پاسخ‌دهندگان در 16 کشور عرب درگیری احساسی و سیاسی قوی با مساله فلسطین داشتند. این تغییر نسبت به سال‌های گذشته قابل توجه بوده و بر مرکزیت موضوع فلسطین در افکار عمومی اعراب تأکید می‌کند. علاوه بر این، 67 درصد پاسخ‌دهندگان اقدامات نظامی اخیر حماس را مشروع دانستند که انعکاس حمایت گسترده از این گروه و همبستگی با مردم فلسطین است.

بعد از مناظره دیدنی بین کاملا هریس و دونالد ترامپ، بسیاری از سازمان‌هایی که نظرسنجی‌های انتخاباتی منتشر می‌کنند، در جدیدترین افکارسنجی‌های خود از پیشرفت خوب هریس در عرصه رقابت با ترامپ گفتند. تحلیلگران بسیاری از رسانه‌های لیبرال در سراسر دنیا نیز از پیروز کاملا هریس بر ترامپ گفتند. با وجود اینکه این رسانه‌ها با صراحت اعلام‌کردند هریس در نظرسنجی‌ها بالاتر از ترامپ قرار گرفته و احتمال اینکه در انتخابات نهایی نیز پیروز میدان باشد بسیار بالاست، نگاهی به آمارها و برآیندی از مجموع نظرسنجی‌ها نشان‌ می‌دهد رقابت 2 نامزد دموکرات و جمهوری‌خواه آنقدر به‌ هم نزدیک است که نمی‌توان از هم‌ اینک با قاطعیت کاملا هریس را پیروز نهایی انتخابات 2024 آمریکا دانست. در اکثر نظرسنجی‌ها اختلاف بین یک تا 2 درصد بوده است و آنطور که سایت معروف و معتبر Real Clear Politics در آخرین برآورد نهایی از تمام این نظرسنجی‌ها مطرح کرده، در تمام این افکارسنجی‌های مطرح کاملا هریس بین 1.3 تا 1.5 درصد بالاتر از ترامپ قرار داشته که نشان ‌می‌دهد فاصله چندانی بین 2 نامزد انتخاباتی وجود ندارد و مناظره اخیر نتوانسته چندان تغییر قابل توجهی در وضعیت انتخاباتی هریس به وجود بیاورد. این مساله بویژه در 7 ایالت اصلی که رقابت در آنها شکل می‌گیرد، به وضوح قابل رؤیت است. بنا بر گزارش این سایت آمریکایی، تا پیش از برگزاری مناظره، هریس در مجموع در نظرسنجی‌های پیش از برگزاری مناظره 1.3 درصد بیشتر از ترامپ رأی داشت و بعد از مناظره، این رقم به 1.5 درصد رسید. در ایالت پنسیلوانیا، رأی‌ها به ‌صورت برابر بین دو کاندیدای حزب دموکرات و جمهوری‌خواه تقسیم شده ‌است. در جورجیا، هریس با 0.3 درصد پیشتاز است، در میشیگان نیز با 0.8 درصد. در نوادا این اختلاف رأی به 0.6 درصد می‌رسد و ترامپ در ایالت کارولینای شمالی با 0.1 درصد پیشتاز رقابت انتخاباتی است و در ایالت آریزونا نیز با 1.6 درصد اختلاف، بر هریس برتری دارد. 

* 2 روایت متناقض از یک مناظره

رسانه‌های لیبرال انگلیسی زبان با اشاره به پیروزی هریس بر ترامپ در این مناظره، از هم ‌اینک به ‌دنبال اعلام پیروزی او در انتخابات هستند. در این راستا، کار تا جایی پیش رفته که روزنامه وال‌استریت ژورنال در گزارشی نوشته ‌است: هنوز 8 هفته تا زمان برگزاری انتخابات باقی مانده اما از هم‌اینک 2 روایت درباره رقابت‌های انتخاباتی وجود دارد: نخستین روایت که توسط رسانه‌ها مطرح می‌شود و دومی، روایتی که توسط رأی‌دهندگان «حس» می‌شود. «البته از حالا مشخص نیست که کدام روایت درست است». تحلیلگر روزنامه وال‌استریت ژورنال در این خصوص به روایت رسانه‌ها از پیروزی کاملا هریس اشاره می‌کند و می‌نویسد: «مطبوعات شوق زیادی از «پیروزی» هریس در مناظره دارند و از این می‌گویند که او چگونه «پوست ترامپ را در مناظره کند» یا اینکه از این مناظره با عنوان چشمگیرترین مناظره دهه‌های اخیر یاد می‌کنند. رسانه‌های حامی ترامپ هم همچنان در حال انتقاد از مجریان مناظره هستند که بیشتر به طرفداری از کاملا هریس پرداخته ‌بودند و در عین حال با اکراه اعتراف می‌کنند که ترامپ فرصت مناظره را از دست داد. در رسانه‌های اجتماعی نیز دیگر کمتر از برنده و بازنده مناظره صحبتی به میان می‌آید و نظرات حول این موضوع است که آیا حمایت تیلور سوئیفت از هریس باعث پیروزی او می‌شود یا خیر. در ادامه این تحلیل آمده است: «البته در دنیای واقعی همه اینها مضحک است. هیچ برنده‌ای در این رقابت تلویزیونی وجود نداشت؛ همه در این برنامه بازنده بودند. میلیون‌ها آمریکایی بعد از یک روز سخت کاری به خانه آمده، تلویزیون خود را روشن کردند و امیدوار بودند به سوالات‌شان درباره تورم، مهاجران و مسائل مرتبط با جرم و جنایت در کشور پاسخ داده شود. با این حال آنها شاهد مجریان و مناظره‌کنندگانی بودند که همچنان در حال و هوای واشنگتن و فضای سیاسی این شهر صحبت می‌کردند و درباره بیان اختلاف‌های قدیمی وسواس داشتند». با وجود اینکه رسانه‌های حامی حزب دموکرات با انتشار نظرسنجی‌هایی بیان کردند که او پیروز میدان مناظره با ترامپ بوده است اما رویترز در گفت‌وگو با 10 نفر از کسانی که هنوز تصمیمی برای رأی دادن به هیچ‌کدام از نامزدهای انتخاباتی نداشتند، نوشت که این 10 نفر با وجود اینکه مناظره را به نفع هریس دیدند اما هنوز قانع نشده‌اند که به او رأی دهند. 6 نفر از آنها اعلام کرده‌ بودند بعد از مناظره به این نتیجه رسیده‌اند که باید به ترامپ رأی دهند یا تمایل‌شان به رأی دادن به او بیشتر شده‌ است. یک نفر هنوز مردد بود و تنها 3 نفر باقی مانده به این نتیجه رسیده ‌بودند که به نامزد دموکرات رأی دهند. افکارسنجی روزنامه نیویورک‌تایمز نیز وضعیت بهتری را برای کمپین انتخاباتی هریس به نمایش نمی‌گذاشت. این روزنامه نیز بعد از مناظره با 8 نفر از افرادی که نمی‌دانستند به چه کسی رأی دهند، مصاحبه کرد. 2 نفر از آنها تصمیم گرفته ‌بودند به ترامپ رأی دهند، یک نفر به هریس و باقی افراد نیز همچنان سردرگم بودند. مصاحبه وال استریت ژورنال، سی‌ان‌ان و بی‌بی‌سی با رأی‌دهندگان مردد نیز همین نتایج را نشان ‌می‌دهد. 

دلیل اصلی این عدم قطعیت، پاسخ ندادن 2 نامزد انتخاباتی به سوالاتی درباره اقتصاد و مسائل اجتماعی در ایالات متحده است. در این باره ترامپ البته وضعیت بهتری دارد. مردم آمریکا 4 سال در دولت ترامپ زندگی کرده‌اند و می‌دانند عملکرد و کارنامه کاری او در عرصه اقتصادی و اجتماعی چگونه است. آنها در عین حال توقع چندانی هم از شخصیت ترامپ ندارند که در مناظره‌های انتخاباتی یا تبلیغات انتخاباتی، برنامه جامع و کاملی برای اقتصاد کشورشان داشته ‌باشد اما درباره کاملا هریس این قطعیت و چشم‌انداز درباره نحوه عملکرد او وجود ندارد. با وجود اینکه هریس میراث‌دار ضعف‌های عملکرد دولت بایدن است اما سعی دارد نشان دهد شخصیت مستقل و البته برنامه‌های کاری مستقلی از دولت بایدن دارد. ترامپ از همین مساله نهایت استفاده را در مناظره سه‌شنبه گذشته برد و بارها اعلام‌کرد که هریس همان بایدن است. کاملا هریس اما خود را پیشقراول نسل جدید رهبران دموکرات آمریکا دانست و بارها اعلام‌کرد نه خودش و نه سیاست‌هایش، مانند بایدن نیستند. 

هریس شاید در نوع گفت‌وگو و سؤال و جواب‌ها و همچنین نوع زبان بدن در مناظره توانست پیروزی خوبی برای خود ثبت کند اما کمپین دموکرات‌ها برای به پیروزی رساندن او هنوز راه زیادی در پیش دارد. اگر چه رسانه‌های لیبرال به دنبال این هستند که او را از همین حالا پیروز انتخابات بدانند اما رهبران حزب دموکرات در این خصوص تردید زیادی دارند.

برنی سندرز، سناتور دموکرات که خود نیز چند دوره نامزد انتخابات ریاست جمهوری بوده است، در یادداشتی در روزنامه گاردین در همین باره نوشت: «مهم است که کاملا هریس همچنان نوع مواجهه خود با ترامپ و رسواسازی او را حفظ کند اما پیروزی در مناظره ضرورتا به‌معنای تضمین پیروزی در انتخابات نیست. او در یادداشت خود نوشت که هریس کاملا دونالد ترامپ را برای ریاست‌جمهوری «نامناسب» جلوه داد و ترامپ را همان‌طور که هست، به مردم آمریکا معرفی کرد: مردی منفور، انتقامجو، دروغگوی بیمار و کسی که در زمینه تفرقه‌افکنی و بیگانه‌هراسی به شدت فعالیت دارد؛ نامزدی که هیچ چشم‌اندازی از آینده کشورش ندارد اما قبل از اینکه شروع به برنامه‌ریزی برای روز تحلیف هریس کنیم، باید با یک حقیقت روبه‌رو شویم: اکثریت جامعه آمریکا دونالد ترامپ را به‌خوبی می‌شناسند. آنها او را برای 4 سال به ‌عنوان رئیس‌جمهور و برای 9 سال به‌ عنوان نامزد انتخابات دیده‌اند و تماما می‌دانند که همیشه دروغ می‌گوید، از شورشی بزرگ برای از بین بردن دموکراسی آمریکا حمایت کرد و هم‌اکنون نیز برای 34 جرم محاکمه و محکوم شده‌ است و در همین حال هنوز هم نیمی از رأی‌دهندگان آمریکایی از او حمایت می‌کنند که بخش بزرگی از آن را آمریکایی‌های طبقه کارگر تشکیل می‌دهند. رسوا کردن ترامپ هنوز هم هدف خوبی برای کاملا هریس است اما غیر از این او باید نشان دهد چگونه می‌خواهد زندگی مردم را در راستای بهتر شدن، تغییر دهد».