کینه شتری
علی بابایی: درگذشت پاپ فرانسیس، برای دنیای اسلام و مسیحیت، موجی از تاثر و تسلیت را درپی داشت؛ واکنشی طبیعی به درگذشت یک رهبر مذهبی که اتفاقا به دلیل رابطه حسنه با دنیای اسلام، چندان دور از انتظار نبود اما در این فقره هم، اسرائیلی‌ها نشان دادند تا چه میزان ضدانسان و برازنده صفت «کینه شتری»اند. پاپ فرانسیس از همان روزهای ابتدایی جنگ در غزه، به صورت پیوسته پیگیر وضعیت مسیحیان غزه و اخبار نسل‌کشی اسرائیل در این منطقه بود و بارها با مواضعی که اتخاذ کرد، خشم اسرائیلی‌ها را برانگیخت. اسرائیلی‌ها هم در کمال دنائت، درگذشت او را بدل به محملی برای پاک کردن حساب کردند. به گزارش میدل ایست آی «بسیاری از سیاستمداران، رسانه‌ها و کاربران شبکه‌های اجتماعی به دلیل انتقادات پاپ از جنگ اسرائیل در غزه که آن را «وضعیت اسفناک انسانی» خوانده و خواستار آتش‌بس و آزادی اسرا شده بود، از درگذشت او ابراز خرسندی کردند. رافی شوتز، سفیر پیشین اسرائیل در واتیکان، او را مایه ناامیدی اسرائیل دانست. روزنامه اسرائیل‌هیوم و کانال ۱۴ او را به دلیل اظهارات تند علیه اسرائیل به دلیل جنگ غزه مورد انتقاد قرار دادند. زویکا کلاین، سردبیر جروزالم‌پست، حمایت پاپ از فلسطینیان را حمایت بی‌قیدوشرط از حماس توصیف کرد. اسرائیلی‌ها با همان ترفند قدیمی و همیشگی، یعنی چسباندن اتهام یهودستیزی به هرکسی که مخالف اسرائیل و توحش این رژیم است، به استقبال خبر درگذشت او رفتند. میدل ایست آی نوشت: «کاربران شبکه‌های اجتماعی او را یهودستیز، حامی حماس نازی و منفور اسرائیل خواندند و برخی مرگش را خبری خوب دانستند». این توحش اسرائیلی‌ها اما محدود به شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها نبود و در سطح رسمی و سیاسی هم نمود داشت. رسانه ایندیپندنت ساعتی پس از آنکه وزارت خارجه اسرائیل در شبکه اجتماعی ایکس متن کوتاهی در یادبود پاپ منتشر و آن را دقایقی بعد پاک کرد، نوشت: «دولت اسرائیل پستی در حساب رسمی ایکس خود درباره درگذشت پاپ فرانسیس را تنها چند ساعت پس از انتشار حذف کرد. این پست که با تصویری از بازدید پاپ از دیوار غربی در اورشلیم همراه بود، نوشته بود: «پاپ فرانسیس در آرامش بیارامد. یادش گرامی باد». رسانه‌های محلی گزارش دادند که وزارت خارجه اسرائیل به نمایندگی‌های دیپلماتیک خود دستور داد پست‌های مشابه را حذف کنند و دفاتر تسلیت سفارت واتیکان را امضا نکنند. جروزالم‌پست به نقل از مقامات وزارت خارجه اعلام کرد این پست به دلیل «اظهارات ضداسرائیلی» پاپ به اشتباه منتشر شده بود».
این آپارتاید مذهبی موضوعی بود که رسانه نیوعرب نیز به آن پرداخت و هیات رسمی اعزامی اسرائیل به مراسم خاکسپاری پاپ ژان پل دوم را با هیات فعلی مقایسه کرد و نوشت: «دولت اسرائیل به دلیل مواضع پاپ فرانسیس علیه جنگ غزه، حتی پس از مرگ وی نیز به نوعی مجازات او را ادامه داد. با وجود جایگاه جهانی پاپ و درخواست‌های او برای پایان دادن به خشونت از هر دو طرف، اسرائیل تصمیم گرفت هیچ مقام عالی‌رتبه‌ای را به مراسم خاکسپاری او اعزام نکند و تنها یارون زایدمن، سفیر خود در واتیکان را نماینده کرد. این اقدام در تضاد آشکار با حضور گسترده مقامات اسرائیلی در مراسم خاکسپاری پاپ ژان پل دوم در سال ۲۰۰۵ است».
این رسانه همچنین به سکوت طولانی مقامات رژیم اسرائیل در قبال درگذشت پاپ اشاره کرد و نوشت: «بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل نیز تنها پس از گذشت ۳ روز بیانیه‌ای بسیار کوتاه و غیرشخصی منتشر کرد. وزارت خارجه اسرائیل نیز ابتدا پیام‌های تسلیت در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد ولی چند ساعت بعد آنها را با دستور مقامات ارشد حذف کرد؛ اقدامی که موجب خشم و سردرگمی دیپلمات‌های اسرائیلی در کشورهای کاتولیک‌نشین شد».
بی‌بی‌سی نیز به این کینه اشاره کرد و دلیل این لحن سرد و برخورد غیرانسانی اسرائیلی‌ها را توجه پاپ به وضعیت غیرانسانی غزه دانست و نوشت: «این رویکرد سرد اسرائیل ناشی از مواضع انتقادی پاپ نسبت به اقدامات نظامی اسرائیل در غزه است؛ پاپ فرانسیس بارها شرایط انسانی فلسطینیان را شرم‌آور توصیف کرده و خواستار بررسی اقدامات اسرائیل در غزه به عنوان جنایت احتمالی نسل‌کشی شده بود».
اسرائیلی‌ها البته به صورتی گستاخانه تلاش کردند دلیل این رفتار خود را سفیدشویی کنند. برای مثال، رسانه تایمز اسرائیل دلیل اظهارات پاپ در محکومیت نسل‌کشی فلسطینی‌ها در غزه را عدم درک هولوکاست دانست و نوشت همین مساله موجب شده بود پاپ نسبت یه یهودیان بی‌توجه باشد: «پس از حمله حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و جنگ غزه، رابطه پاپ فرانسیس با جامعه یهودی آسیب دید. او در بیانیه‌هایی بشدت وضعیت انسانی در غزه را محکوم کرد و خواستار آتش‌بس شد اما در عین حال نسبت به جنایات حماس صراحت کمتری نشان داد که این موضوع واکنش منفی بسیاری از یهودیان و کارشناسان روابط یهودی - کاتولیک را در پی داشت. برخی معتقدند زمینه فکری و تجربیات شخصی پاپ، بویژه عدم ارتباط مستقیم با خاطره هولوکاست باعث شد حساسیت کمتری نسبت به نگرانی‌های جامعه یهودی داشته باشد».
مساله اسرائیل، نه یهودیت، اسلام یا مسیحیت که اصولا ضدیت با هر اقدام و فعل انسانی است. رژیم اسرائیل تنها حقی را به رسمیت می‌شناسد که به سود این بنیاد جعلی باشد و حتی اگر بزرگ‌ترین رهبر مسیحیان جهان هم تنها سر سوزنی نسبت به این رژیم موضع داشته باشد، حتی تا پس از مرگش هم از او انتقام می‌گیرد.