معمای ۲ مصدوم
علی داراییمنش: وقتی یک باشگاه با بحران آسیبدیدگی مواجه میشود، طبیعی است هواداران نگران شوند اما اگر این بحران با بیخبری و تناقض همراه شود، داستان رنگ و بوی یک آشفتگی تمامعیار به خود میگیرد. این روزها در اردوی استقلال، چنین شرایطی حاکم است. ۲ بازیکن کلیدی با آسیبهایی مشکوک از تمرینات جدا شدهاند اما نه کسی بهطور رسمی از وضعیت آنها حرف میزند، نه تشخیص نهایی یکدست است و نه حتی خود بازیکنان روایت ثابتی از شرایط دارند.
* پرده اول؛ سکوتی پر از تناقض
رسانهها مینویسند، هواداران تحلیل میکنند و باشگاه اطلاعیههای گنگ منتشر میکند. آن سوی این پرده مبهم، جلالالدین ماشاریپف و رستم آشورماتف ایستادهاند؛ ۲ چهره ازبکستانی که یکی گفته رباطش سالم است، دیگری از زانویی میگوید که فقط چند هفته نیاز به استراحت دارد. از سوی دیگر، پزشکان باشگاه نظر متفاوتی دارند اما نه مصاحبه میکنند و نه شفافسازی صورت میگیرد. همین تعارضها باعث شده فضای استقلال در آستانه فصل جدید با ابهامی دردناک روبهرو شود.
* پرده دوم؛ روایت جلال: سالمم!
ماشاریپف، وینگری که قرار بود یکی از ارکان هجومی استقلال در لیگ بیستوپنجم باشد، حالا بیش از آنکه در زمین بدرخشد، در صدر اخبار است. در حالی که برخی منابع از پارگی رباط صلیبی او صحبت میکنند، خودش در مصاحبهای عجیب اعلام کرده مشکلی برای دویدن ندارد، زانویش بهراحتی خم میشود و نیازی به جراحی نمیبیند. این حرفها را وقتی کنار حرف پزشکانی میگذاریم که بر اساس MRI احتمال پارگی را مطرح کردهاند، فقط به یک نتیجه میرسیم: هیچ چیز مشخص نیست!
* پرده سوم؛ لباس تمرین، نه تمرین
ماجرای دیگری هم به این ابهام دامن زد: انتشار عکسهایی از ماشاریپف با لباس تمرین. هواداران تصور کردند او به تمرین برگشته اما خبرنگاران مطلع اعلام کردند این عکسها مربوط به تستهای پزشکی است، نه تمرین تیمی. در واقع، پزشکان و مربیان بدنسازی استقلال او را به زمین آوردهاند تا حرکات خاصی را انجام دهد و میزان ثبات زانو بررسی شود. همین تصاویر اما به شایعات دامن زد و باعث شد وضعیت پیچیدهتر از پیش به نظر برسد.
* پرده چهارم؛ تضاد تشخیصها
موضوع وقتی بغرنجتر شد که نظرات پزشکان در داخل کشور هم با هم تفاوت داشت. بعضی گفتند رباط پاره است، برخی دیگر نه. اختلاف نظر آنقدر زیاد شد که باشگاه ترجیح داد پای پزشکان خارج از کشور را وسط بکشد. راهحل انتخابی، اعزام به قطر و کمپ مشهور اسپایر بود؛ مرکزی که در چند سال اخیر تبدیل به یکی از معتبرترین قطبهای پزشکی - ورزشی آسیا شده. قرار است ماشاریپف آنجا تحت بررسیهای دقیقتری قرار گیرد تا تکلیف نهایی مصدومیتش روشن شود.
* پرده پنجم؛ رستم هم میرود
آشورماتف، مدافع سرسخت استقلال نیز از وضعیت مشابهی رنج میبرد. درد زانو، گزارشهای مبهم و البته تشخیصهایی که هنوز به جراحی نرسیده. برخلاف ماشاریپف، رستم کمتر درباره مصدومیتش حرف زده اما باشگاه تصمیم گرفته برای پیشگیری از بدتر شدن اوضاع، او را هم راهی قطر کند. پزشکان میگویند احتمال جراحی او پایین است اما چون تجربه سالهای اخیر نشان داده ریسک نادیده گرفتن علائم اولیه بالاست، استقلالیها با محافظهکاری پیش میروند.
* پرده ششم؛ ۲ مسیر، یک تصمیم
آنچه مسلم است حضور این ۲ بازیکن در فهرست تیم ملی ازبکستان برای رقابتهای مهم آتی از جمله جام جهانی، جایگاه آنها را در سطح بینالمللی نیز مهمتر میکند. استقلالیها که از طرفی نمیخواهند بار دیگر با اشتباهات پزشکی گذشته روبهرو شوند، ترجیح دادهاند به تشخیص نهایی اسپایر اعتماد کنند. تصمیمی که هزینهبر است اما میتواند خیال کادر فنی را راحت کند.
* پرده هفتم؛ زنگ خطر
با تمام این تفاسیر، مساله اصلی در استقلال نه فقط آسیبدیدگی بازیکنان، بلکه مدیریت ناکارآمد اطلاعرسانی است. در باشگاهی با این سطح از هوادار و رسانه، انتظار میرود اخبار مربوط به مصدومیتها به صورت شفاف و دقیق منتقل شود، نه در حد شایعه و گمانهزنی. سکوت کادر پزشکی، سکوت مدیران و تعدد روایتها فقط یک معنا دارد: زنگ خطر برای اعتماد عمومی.
* تردیدهایی که تکرار میشوند
استقلال در این سالها بارها بابت مدیریت ضعیف در حوزه پزشکی و درمان بازیکنان ضربه خورده است. ماجرای بابک مرادی، آرش رضاوند و سیاوش یزدانی در سالهای قبل، نمونههایی از همین دستند. حالا نوبت ماشاریپف و آشورماتف رسیده تا قربانی تصمیمهایی شوند که یا به موقع گرفته نمیشود یا شفاف توضیح داده نمیشود.
فرستادن این ۲ بازیکن به کمپ اسپایر قطر که در جهان به دقت تشخیصهایش معروف است، میتواند آخرین امید برای نجات از این بحران باشد.
اما اگر باز هم بعد از برگشت، داستانها تکرار شود و باز هم تشخیصها از هم فاصله داشته باشند، باید پذیرفت مشکل نه فقط در زانوی بازیکن، بلکه در ستون فقرات مدیریت باشگاه است.
بحران مصدومیت در فوتبال اجتنابناپذیر است اما شفافیت در اطلاعرسانی، صداقت در تشخیص و عقلانیت در تصمیمگیری، مهمترین درمانهای جانبی هر آسیبدیدگیای محسوب میشود؛ چیزی که استقلال فعلاً از آن محروم است.