
علی هنرمند: بازگشت حسن یزدانی به تشک، همیشه خبرساز است اما اینبار ماجرا فقط «بازگشت» نیست، بلکه ورود به سرزمینی تازه است؛ وزنی که پیشتر صاحب داشته و حالا قرار است میدان رقابت ۲ نام بزرگ شود. ۹۷ کیلوگرم، دیگر یک وزن آرام و قابل پیشبینی نیست. با آمدن یزدانی، این وزن به صحنه یک معادله چندمجهولی تبدیل شده؛ معادلهای که ضلع اصلیاش امیرعلی آذرپیراست.
یزدانی پس از ماهها دوری، جراحی سنگین و بازسازی طولانی، تصمیم گرفت فصل تازهای از مسیر حرفهای خود را آغاز کند. تغییر وزن، انتخابی ساده نبود؛ عبور از ۸۶ کیلوگرم، یعنی خداحافظی با قلمرویی که سالها بیچونوچرا تحت سلطه او بود. حالا او در نخستین میدان رسمی، نشانههایی از همان قدرت همیشگی را بروز داده و حریفانش را کنار زده است اما این بردها، هنوز پاسخ همه پرسشها نیست.
در سوی دیگر، امیرعلی آذرپیرا ایستاده؛ کشتیگیری که ۹۷ کیلوگرم را با صبر و استمرار، به خانه خود تبدیل کرده است. او محصول زمان است، نه یک جهش ناگهانی. مدالهای جهانی و المپیکیاش، بویژه عبور از سد رقبای تراز اول دنیا، جایگاهش را تثبیت کرده. آذرپیرا امروز فقط یک مدعی نیست؛ او معیار این وزن است. هر کس وارد ۹۷ کیلوگرم میشود، ناچار است خود را با او مقایسه کند. همین تلاقی، ۹۷ را وارد فاز تازهای کرده است. دیگر نمیتوان از «شاه بیرقیب» حرف زد. اگر یزدانی در ۸۶ سالها معادله را یکطرفه کرده بود، اینجا زمین بازی متفاوت است. بدنها سنگینترند، ضرباهنگ کشتی تغییر میکند و اشتباهات، بهای بیشتری دارند. یزدانی باید ثابت کند سبک تهاجمی و انفجاریاش، در این وزن هم کارایی دارد. چرخه انتخابی تیم ملی نیز به این پیچیدگی دامن زده است. آذرپیرا به واسطه نتایج بینالمللیاش، جایگاه محکمی در مسیر انتخاب دارد. از سوی دیگر، برای یزدانی مسیری جداگانه تعریف شده؛ مسیری که نشان میدهد کادر فنی، هم به اعتبار گذشته او واقف است و هم به حساسیت شرایط جدید. این تفاوت در مسیر، ناخواسته نگاهها را تیزتر میکند و هر رقابت احتمالی میان این دو را به یک رویداد ملی بدل خواهد کرد. این داستان، بیشباهت به گذشته نیست. زمانی در ۸۶ کیلوگرم، حضور یزدانی سایهای بلند بر دیگران انداخته بود و برخی مجبور شدند مسیرشان را عوض کنند تا نفس بکشند. حالا اما شرایط برعکس شده؛ یزدانی وارد وزنی شده که صاحب دارد و برای تثبیت خود، باید بجنگد. تاریخ شاید تکرار شود اما نه با همان نتیجه.
۹۷ کیلوگرم، حالا میدان آزمون است؛ آزمون برای یزدانی که میخواهد ثابت کند هنوز میتواند قلهها را فتح کند و آزمون برای آذرپیرا که باید نشان دهد این قلمرو، بسادگی واگذارشدنی نیست. کشتی ایران، از این رقابت سود خواهد برد؛ رقابتی که نشان میدهد حتی بزرگترین نامها هم، وقتی وزن عوض میشود، دوباره باید خودشان را ثابت کنند.