بعد از انقلاب اسلامی، علم و دانشگاه در ایران به نوعی جایگاه جدیدی یافتند؛ نه تنها به مثابه عرصه‌ای برای تولید دانش، بلکه به عنوان فضای خلق هویت‌های تازه و آزاد. در این تحولات، می‌توان گفت انقلاب اسلامی در ایران به نوعی مبادرت به تولید انبوه سوژه‌هایی کرد که در دل نظام دانشگاه ی و علمی نوین جا گرفتند. دانشگاه ‌ها به محلی بدل شدند که نه تنها در آنها علم تولید می‌شد، بلکه زیست آگاهی‌های جدید نیز در آنها جریان می‌یافت.