|
گزارش «وطن امروز» از سهم اندک رمانهای مهدوی در ادبیات داستانی ایران
رؤیای غریب!
فاطمه افتخاری: رمان نوشتن پیرامون مردی که یک تاریخ به انتظار او نشسته است با توجه به اطلاعات کم و حساسیتهای دینیای که وجود دارد میتواند بسیار دشوار باشد اما همواره بودهاند نویسندگانی که این دشواری را به جان خریدهاند تا به قدر توان خود در شناخت بیشتر امام زمان(عج) سهیم باشند. هرچند با جستوجویی ساده میتوان دریافت تعداد رمانهایی که با موضوع مهدویت نوشته شده است، در برابر ادبیات نمایشی کشور تقریبا هیچ محسوب میشود. همچنین درباره کیفیت و محتوای این کتابها انتقادهای جدی وجود دارد اما این مخاطبان هستند که با همراه شدن و نقد کتابهایی که با این موضوع نوشته شده است میتوانند در ارتقای کیفیت و کمیت رمانهای مهدوی موثر باشند. نگاهی اجمالی به این رمانها نشان میدهد عمده داستانهای رمان مهدوی حول قصهای عاشقانه رخ میدهد که خود گونهای از ابزار داستانپردازی است. این در حالی است که حتی اگر پرداخت مستقیم به مساله مهدویت و آخرالزمان در دستور کار داستاننویسان نباشد، میتوان از گونههای دیگر همچون ژانر علمی- تخیلی که در ادبیات آخرالزمانی غرب نیز رواج دارد استفاده کرد اما این مهم در ادبیات فارسی و آخرالزمان ایرانی کمتر مورد توجه قرار گرفته و به تولید تکنمونههایی همچون رمان «زایو» محدود مانده است. به بهانه یکهزاروصدوهشتادوپنجمین خجسته سالروز میلاد حضرت حجت(عج) نگاهی خواهیم داشت به برخی از برجستهترین رمانهای مهدوی ادبیات داستانی ایران که در ادامه میخوانید. ارسال به دوستان
کارگردان «آقای رئیسجمهور» سراغ اعتراضات دی ماه رفت
«خوره» روایتی از عوامل ایجاد اعتراضات دی ماه 96
یک مستندساز از ساخت اثر جدیدش با عنوان «خوره» درباره وقایع دی ماه ۹۶ خبر داد. به گزارش «وطن امروز»، محمدرضا امامقلی، کارگردان فیلم مستند «خوره» که بتازگی درباره وقایع دی ماه ۹۶ ساخته شده است، درباره این اثر به فارس گفت: مستند «خوره» که به وقایع دی ماه ۹۶ و شکلگیری موج خواستههای بحق مردم و علل انحراف آن پرداخته است، آماده اکران شد. این فیلم در اکرانهای خصوصی با استقبال جوانان و دانشجویان مواجه شده است. این مستند در قالب اثری نیمهبلند تولید شده و آماده نمایش است و برخی تصاویر آن برای نخستینبار منتشر میشود. امامقلی همچنین اظهار داشت: خوره نخستینفیلم مستندی است که به طور خلاصه اما کامل به عوامل ایجاد اعتراضات دی ماه 96 و حواشی آن پرداخته است. این فیلم توسط گروهی از مستندسازان جوان ساخته شده است. ورود جسورانه به ارسال به دوستان
ترکیب اکران فیلمهای روی پرده تغییر میکند
از چهارراه استانبول تا آن سوی ابرها
با اعلام شورای صنفی نمایش از چهارشنبه 12 اردیبهشت ماه 6 فیلم جدید وارد چرخه اکران میشود. به گزارش «وطن امروز»، غلامرضا فرجی، سخنگوی شورای صنفی نمایش درباره تغییر ترکیب اکران فیلمهای روی پرده در گفتوگو با ایسنا گفت: از روز چهارشنبه 12 اردیبهشتماه چند فیلم جدید جایگزین فیلمهایی که در فهرست اکران نوروزی قرار داشتند میشوند. به گفته وی، در سرگروه سینما «استقلال» فیلم «خجالت نکش» به کارگردانی رضا مقصودی جایگزین «لاتاری» میشود و «چهارراه استانبول» به کارگردانی مصطفی کیایی در سرگروه «آزادی» به جای «فیلشاه» اکران میشود. همچنین فیلم «خوک» مانی حقیقی در سرگروه «کورش» جایگزین «به وقت شام» خواهد شد و در سینما «ایران» فیلم «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان به جای «لونه زنبور» نمایش داده خواهد شد. در سینما «جوان» هم فیلم «آن سوی ابرها» به کارگردانی مجید مجیدی جایگزین فیلم «مصادره» خواهد شد و در سرگروه «زندگی» فیلم «جشن دلتنگی» پوریا آذربایجانی به جای فیلم «خرگیوش» نمایش داده میشود. فیلم «تگزاس» هم بتازگی اکران خود را آغاز کرده است. فرجی درباره اکران فیلم مجید مجیدی که قرار بود در بهمنماه اکران شود و بعد به نیمه دوم سال موکول شد، گفت: این فیلم به دلیل مشکلات فنی از اکران در زمان پیشبینی شده قبلی جامانده بود و الان به لحاظ قانونی مشکلی برای اکران ندارد. ارسال به دوستان
«آستیگمات» روایتی جدید از سینمای اجتماعی و طبقه متوسط
نوید سینمای اجتماعی ایران
زهرا شعبانشمیرانی: «آستیگمات» اثر خوشساخت مجیدرضا مصطفوی است که نهتنها نسبت به نخستین فیلم او، «انارهای نارس» پیشرفت زیادی داشته بلکه بدون تردید از نزدیک به نیمی از آثار راهیافته به جشنواره فجر امسال سلامتتر و فیلمتر است. غیبت «آستیگمات» در جشنواره فجر و حضور بعضی دیگر از فیلمهایی که بیتردید از متوسط استاندارد سینمای ایران پایینتر بودند، دوباره این سوال را پیش میکشد که ساز و کار و ملاکها و معیارهای هیات انتخاب جشنواره ملی فجر چیست؟ آنچه بیش از هر چیز در توصیف «آستیگمات» باید گفت، این است که با یک فیلم رئالیستی به معنای دقیق کلمه روبهروییم. فیلمی بشدت قصهگو با شخصیتپردازیهای درست، بازیهای بهاندازه و نقشهایی که طبق علاقه شخصی کارگردان، نسبت به سابقه بازیگرانش آشناییزدایی کرده است؛ محسن کیایی متفاوتترین نقش خود را بدون طنازیهای سابق ایفا کرده، نیکی کریمی با اینکه نقش فرعی دارد اما اصلا اضافه و تحمیلی نیست - مشابه اتفاقی که در یکی از سکانسهای فیلم «کامیون» کامبوزیا پرتوی افتاده بود- و بهنوش بختیاری نیز با گریم هوشمندانهای ظاهر شده که کاملا به دلیل حساسیت کارگردان انجام شده و در اثر پیشین مصطفوی هم با بینی عمل شده آنا نعمتی همین کار تکرار شده بود و اتفاقا این نوع از گریم میتواند پیشنهادی به سینمای ما باشد تا از بنبست چهرههای تکراری و مصنوعی خارج شود. البته این خرق عادتها حساسیت کارگردان و همکاری و پذیرش بازیگر را میطلبد. مهتاب نصیرپور بعد از مدتها در فیلمی بازی کرده که هم نتیجه کار بسیار رضایتبخش است و هم اگر به جشنواره راه مییافت حتما یکی از کاندیداهای سیمرغ میشد؛ اگرچه سلیقه داوری در سالهای اخیر و گاهی هم به تبع آن سلیقه مردم بازیهای بیرونی و پرکنش را میپسندد اما مهتاب نصیرپور نقشش را به شکل خوبی واقعی، معمولی و بهاندازه بازی کرده است؛ بدون اغراقهای مرسوم و آه و نالههای اضافه. اصلا میشود گفت یکی از محاسن مهم فیلم همین نکته است که هیچ جزء اضافه و قابل حذفی در کار نیست. بازی باران کوثری البته خیلی به «کوچه بینام» شباهت دارد اما آسیبی به مجموع بازیها نزده است. بازیگر کودک، محمد شاکری هم کشف مصطفوی برای سینماست- که بعد از بازی در «آستیگمات» در تئاتر پرمخاطب «الیورتوئیست» هم بازی کرد- و هم بخش عمدهای از بار درام داستان به دوش وی بوده و وجه تسمیه فیلم هم او است. در این میان بد نیست مختصری هم به هادی حجازیفر بپردازیم که با وجود ایفای یک نقش کوتاه و حاشیهای، از عهده آن برآمده است اما آنچه موجب نگرانی دوستداران بازی این ستاره نوظهور سینمای ایران شده، تکرار شدن او در نقشهای متعدد است. حجازیفر که با «ایستاده در غبار» همه توجهات را به خود جلب کرد، با کمال «ماجرای نیمروز» محبوبیت فراوانی پیدا کرد و با آقاموسا در «لاتاری» خودش را به عنوان ستاره جدید سینما تثبیت کرد. سال 96 هادی حجازیفر در 4 فیلم بلند سینمایی موفق ظاهر شد. در «لاتاری» که یکی از 4 شخصیت اصلی است و زبان منطق کارگردان، در «به وقت شام» هم یکی از شخصیتهای اصلی است اما در «دارکوب» و «آستیگمات» نقشی کاملا فرعی و تکرار کمال یا آقاموسا را ایفا میکند. گویی کمال در حجازیفر در حال درونی شدن است و این زنگ خطری برای ستاره محبوب سینمای محمدحسین مهدویان است. یکی دیگر از نقاط قوت فیلم دیالوگهای بجا و به اندازه است. بازیهای قوی و استفاده صحیح از نشانهها به روانی و خوشساخت بودن فیلم کمک شایانی کرده است. «آستیگمات» برخلاف جریان سینمای اجتماعی سالهای اخیر که مضامین فقر و آسیبهای اجتماعی را چنان تلخ به تصویر میکشیدند که راهی پیش پای مخاطب جز دلزدگی نمیگذاشتند، با وجود اعتنای جدی به واقعیت جاری جامعه و آسیبشناسی چندین معضل همزمان، طبقه متوسط را در قوارهای جدید با مسائلی حقیقی و نه خودساخته و زاییده ذهن کارگردانهای جدا از مردم نشان داده است. «آستیگمات» نوید شکل جدیدی از پردازش به سینمای اجتماعی واقعگرای ایران را میدهد. ارسال به دوستان
اخبار
انتقاد رابرت دنیرو از ترامپ بهخاطر زیرسؤال بردن رسانهها ارسال به دوستان
اخبار
شبکه 4 نمایشگاه کتاب تهران را پوشش میدهد ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|