|
نگاهی به فعالیتهای مدرسه رمان شهرستان ادب به بهانه انتشار تازهترین اثر این مدرسه ادبی
خلق کتاب و کشف نویسنده
گروه فرهنگ و هنر: سیدمرتضی آوینی مقاله رمان و انقلاب اسلامی خود را با یک جمله از میلان کوندرا آغاز میکند: «رمان ماهیتاً در جستوجوی کشف معمای «من» است. نه آنکه درصدد کشف این معما برآید، نه؛ رمان با این پرسش که «من» چیست و چه وضعی در جهان دارد آغاز میشود». رمان در واقع پدیدهای مدرن و مختص به انسان مدرن است. از همین رو «منِ» مدرن در رمان تجلی پیدا میکند. با ظهور انقلاب اسلامی انسان معنایی متفاوت از معنای مدرنیته پیدا کرد اما همچنان رمان باقی ماند و «منِ» جدیدی در رمانهای انقلابی ظهور پیدا کرد. با وجود آنکه در این 40 سال، رماننویسان برجستهای حول انقلاب اسلامی رشد پیدا کردند اما عمده آنان نه محصول سازوکارهای نظام آموزشی، بلکه ماحصل دغدغه و تلاش فردی خود بودند. اما مدتی میشود که اهمیت داستان و بهخصوص رمان، موجب شده است نهادهای دغدغهمندی اصل آموزش رماننویسی را مورد نظر خود قرار دهند. از جمله مهمترین این نهادها موسسه «شهرستان ادب» است که با تاسیس مدرسه رمان در سال 93، سعی در پرورش و تربیت رماننویسان جوانی دارد که «منِ» آنها، متفاوت از پوچانگاریهای مدرنیته بوده و نسبت مشخصی با انقلاب اسلامی داشته باشد. مدرسه رمان پس از 4 سال تطور و تحول، شاخههای آموزشی متفاوتی را برای تربیت نویسندگان برگزیده است. تازهترین فعالیت مدرسه رمان به دوره آموزشی نگارش رمان کودک بازمیگردد که به دنبال تربیت رماننویسانی مختص به کودکان است. به همین جهت خروجیهای مدرسه رمان، نه صرفا نویسندگان ادبی، بلکه رمانهایی هستند که توسط این هنرپژوهان به رشته تحریر درآمده است. علاوه بر «پس از بیست سال» سلمان کدیور، «یک فصل در کوبیسم» اعظم عبداللهیان، «تحریر دیوانگی» مهدی زارع، «رویای فالاچی» فرشته اثنیعشری و «وضعیت بیعاری» حامد جلالی که همگی از تازهترینهای مدرسه رمان شهرستان ادب هستند، رمان «سدا» اثر پری رضوی که کمتر از چند روز است وارد بازار کتاب شده، توانسته توجهات را به خود جلب کند. کتابی از داستان زندگی زوج جوانی که فرزندآوری آنها بدون خواست و رضایت قلبی آنها انجام شده است. روایتی از مادرشدن ناخواسته که در ادامه یادداشتی درباره آن را میخوانید.
یادداشتی بر رمان «سدا» نوشته پری رضوی ارسال به دوستان
گزارش «وطنامروز» از روز پر خبر اهالی کتاب
اکنون حلوای عروسی!
هادی حسینی: سهشنبه این هفته یک روز پرخبر و ویژه برای اهالی کتاب بود، روزی که صبحش با رونمایی از یک کتاب تازه از انتشارات روایت فتح آغاز شد و در حالی به شب رسید که جمعی از دوستداران شعر و ادبیات برای حضور در جشن امضای «اکنون» تازهترین مجموعه سرودههای فاضل نظری گردهم آمده بودند. ارسال به دوستان
پاسخ مسؤول سؤالات «برنده باش» به یک حاشیه
اصلاح برنامه قبل از پخش بدیهی نیست؟
امیر ابیلی، مسؤول سوالات مسابقه «برندهباش» در یادداشتی نسبت به حواشی ایجادشده در ارتباط با ایجاد تغییر در سوالات این مسابقه واکنش نشان داد. به گزارش «وطنامروز»، روز گذشته انتشار خبری با عنوان دستکاری در مسابقه «برنده باش»، بازتاب بسیاری در فضای مجازی پیدا کرد. خبری که یکی از خبرگزاریها برای نخستینبار آن را منتشر کرد و در آن عنوان شده بود که در یکی از قسمتهای این برنامه سوالی با 4 گزینه غلط در مقابل شرکتکننده برنامه قرار گرفته و پس از آنکه او بعد از برنامه متوجه اشتباه بودن همه گزینههای سوال شده با رسانهای کردن این موضوع توسط خود و دوستانش نسبت به این اتفاق اعتراض کرده است. حالا اما امیر ابیلی، مسؤول سوالات مسابقه «برندهباش» در یادداشتی نسبت به حواشی ایجادشده در ارتباط با ایجاد تغییر در سوالات این مسابقه واکنش نشان داده است. در بخشی از این یادداشت آمده است: «ببینید! در 50 قسمت پخش شده «برندهباش» بیشتر از 1500 سوال خوانده شده. فرآیند طرح و ارسال سوالات هم یک فرآیند کاملا انسانیه. یعنی یه تیم طراح، سوالات رو طرح میکنن، بنده از بانک سوالات، که الان بالای 20 هزار سوال توش هست، دست به انتخاب سوالات مناسب برای طرح در برنامه میزنم. چون در طراحی سوال در حجم بالا بسیاری از سوالات لاجرم ارزش مطرح شدن در برنامهای با تعداد بیننده «برندهباش» رو پیدا نمیکنند. بعد از انتخاب سوالات، نظرات تهیهکنندگان و مجری برنامه هم در انتخاب سوالات نهایی طبعا موثره تا سوالات نهایی مشخص بشه. یعنی از مرحله اول طرح تا مرحله نهایی که ضبط برنامه است مراحل مختلفی وجود داره که خطایی رخ بده، اونهم برای سوالی که جوابش 4 ثانیه یا 6 ثانیه است که یک تایپ غلط هم میتونه کار رو خراب کنه. حالا با وجود این حجم از سوال مطرح شده (برای تبادر به ذهن دقت کنید که کتابهای جمعبندی دروس کنکور مثلا هر کتاب میکرو طبقهبندی گاج میانگین 1500 تا 2000 سوال دارن) وجود یک یا 2 غلط یعنی نزدیک به صفر درصد. (2/0 درصد خطا) و خب این درصد خطا مثلا از خود کنکور بعد 40 سال برگزاری یا از همین کتابهای کنکوری کمتره. جز این کاش آن رسانه مسابقات مشابه تلویزیون رو هم از ابتدا تا الان نگاه میکردن ببینن در هر قسمت چند تا غلط دارن، تا کیفیت کار «برنده باش» رو بیشتر متوجه میشدن. و به این سوال جواب بدن که واقعا اونها معتقدن که عوامل برنامه بعد از متوجه شدن از اشتباه در سوال باید میذاشتن سوال با پاسخ اشتباه بره رو آنتن تا متهم به دستکاری نشن؟ اصلاح برنامه قبل پخش بدیهی نیست؟ پ.ن: توضیح حاشیهای اینکه رضایت شرکتکننده متضرر هم طبعا جلب شده بود. حالا اینکه چرا آنتریک شدن و اینکه چرا رفقا با ذوق و شوق ازشون کلیپ پلیسی میسازن... بماند». ارسال به دوستان
اخبار
حاتمیکیا در سرزمین هندوها ارسال به دوستان
ببخش و بگیر دستمان را
در این روزگاری ارسال به دوستان
اخبار
دلنوشته رضا صادقی برای دختر شهید ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|