|
بله آقای رئیسجمهور!
سیدبهزاد اخلاقی: تلویزیون انگلیس در دهه 80 میلادی سریالی پخش میکرد که نام آن «بله آقای وزیر» بود. این سریال هواداران بسیاری یافته بود، چرا که دولت محافظهکار «مارگارت تاچر» را در اوج قدرت به سخره میگرفت و سیستم سیاسی انگلیس را مورد انتقاد شدید قرار میداد. این سریال در نمونه جدیدترش جای خود را به «بله آقای نخستوزیر» داد و با آمدن «جان میجر» به ساختمان شماره 10 خیابان دوانینگ، دوران سریال کمدی سیاسی در انگلیس هم در شکل سنتی آن به پایان رسید. سالها بعد در اوکراین در میان تلاطم سیاسی و تلاشهای غرب برای اعمال نفوذ در مرزهای روسیه، تلویزیون این کشور سریالی کمدی را پخش میکرد که در آن نقش رئیسجمهور خنگ و کودن را «ولادیمیر زیلنسکی» بازی میکرد. زیلنسکی 41 ساله تصورش را هم نمیکرد که روزی در کارزار انتخاباتی اوکراین وارد یک رقابت جدی با رئیسجمهور مستقر و مورد حمایت غرب شود؛ پروشنکویی که صاحب کارخانههای شکلاتسازی بود و اصلیترین افتخارش لغو روادید برای تردد بیشتر شهروندان اوکراینی به خاک اتحادیه اروپایی! در این میان انتخابات اوکراین را میتوان یکی از اصلیترین نمایشهای قدرت میان روسیه و آمریکا دانست بهطوری که واشنگتن حتی از طریق نفوذ در شورای شهر کییف به دنبال نامگذاری بلواری در این شهر به نام کهنهسرباز افراطی راستگرای آمریکایی به نام «جان مککین» بود. مسکو اما رفتارش کمی عملیاتیتر است؛ روسیه در شرق اوکراین پایههای قدرت خود را حفظ کرده و با الحاق شبهجزیره کریمه به خاک خود نشان داد میتواند در اروپای مدرن و حتی در میان کشورهای عضو مشارکت و همکاری اروپا هم سیاستهای مورد علاقه خود را اجرایی کند. اما زیلنسکی در سیاست اوکراین مانند بولسونارو در برزیل یا ترامپ در آمریکا نیست، البته برخی بر این باورند که زیلسنکی، ترامپ اوکراین است و وجه تشابه این سه تن را عدم سوابق سیاسی میدانند. نباید فراموش کرد که ساختار قدرت در آمریکا، برزیل و اوکراین متفاوت است و تیپسازی از ترامپ به نوبه خود امری دور از حقایق سیاسی و بینالمللی است، چرا که ترامپ حاصل یک فرآیند در سیاست داخلی و ناشی از نقش بینالمللی آمریکاست اما زیلنسکی را مجموعهای از برخورد نیروهای نوظهور و سنتی در تحولات میدانی اوکراین روی کار نیاوردهاند، بلکه نوعی ناامیدی از آنچه پتر پروشنکو در این کشور ایجاد کرده است، باعث شد ولادیمیر زیلنسکی به نمادی از قدرت در این کشور مبدل شود. بسیاری از ناظران معتقدند فقدان پیشینه سیاسی زیلنسکی در شرایطی که هر دو نامزد اصلی انتخابات ریاستجمهوری متهم به فساد اقتصادی و سوءمدیریت هستند، به کمک او آمده تا بتواند طی هفتههای گذشته کارزار انتخاباتی خود را پیش ببرد و با حمله به هر دو نامزد اصلی اوکراین، خود را گزینهای بهتر و برتر معرفی کند که این مساله منجر به پیروزی او در انتخابات ریاستجمهوری دور نخست شد و حالا باید 21 آوریل با پتر پروشنکو برای کسب مقام ریاستجمهوری به رقابت بپردازد. گروههای نزدیک به پروشنکو تلاش کردند این کمدین را فردی نزدیک به روسیه معرفی کنند و نمایش او را نمایشی روسی با الهام از داستانهای «تورگنیف» بدانند اما تاکنون موفق نبودهاند. بر اساس نظرسنجی اخیری که موسسه آمریکایی «گالوپ» انجام داده، 91 درصد مردم اوکراین معتقدند فساد گستردهای در بدنه حکومت آنها رخنه کرده است و بسیاری از اوکراینیها امید خود را به بهبود اوضاع با سازوکارهایی همچون انتخابات و تغییر حکومت از دست دادهاند. به همین منظور اوکراین در شرایط ورشکستگی سیاسی قرار دارد و اتحادیه اروپایی هم قادر نیست با ورود سرمایه و ایجاد امکانات اقتصادی در اوکراین شرایط را تغییر قابل توجهی دهد. چشم اوکراین به آمریکاست اما سیاستمداران این کشور میدانند علت اصلی کمک به آنها تنها رقابت جهانی میان روسیه و ایالات متحده است، چرا که کییف به تنهایی برای واشنگتن اهمیتی ندارد و در راستای رقابت با روسیه در میان امتیازهای که میان طرفین رد و بدل میشود این اوکراین و نسلهای آینده این کشور هستند که با بیتدبیری سیاستمدارانشان عملا با دورنمایی مجهول مواجه هستند. بازگشت کریمه به خاک اوکراین امری غیر قابل تصور است و در همین حال بهبود مناسبات با مسکو نیز مادامی که سرویسهای غربی فعالیت بدون محدودیت خود را در اوکراین علیه روسیه ادامه میدهند مسالهای غیرممکن است و در این میان کمدین مشهور اوکراینی با توجه به ابزارهای بسیار اندکش در ایجاد دولتی قوی، آینده پرچالشی را در صورت پیروزی خواهد داشت. ارسال به دوستان
انگلیس خواستار تعویق برنامه خروج خود از اتحادیه اروپایی شد
کلاف سردرگم بریگزیت
پارسا خدایاری: ترزا می، نخستوزیر انگلیس که روزهای پایانی حضورش را در دولت این کشور سپری میکند، در نامهای به دونالد توسک، رئیس شورای اروپا خواستار تعویق برنامه خروج از اتحادیه اروپایی تا 9 تیر ماه شده است. این در حالی است که توسک هم از توافق تعویق انعطافپذیر 12 ماهه میان لندن و بروکسل پرده برداشت که منتظر تایید انگلیس است. شکسپیر، نمایشنامهنویس پرآوازه انگلیس در پرده سوم شاهکار تراژیک خود به نام هملت، بندی دارد به نام «بودن یا نبودن» که یکی از اثرگذارترین بندهای ادبی در ادبیات جهان شناخته میشود و تا امروز دستمایه ساخت کارهای هنری و ادبی بیشماری شده است و اکنون، حال و روز انگلیس، یادآور اندوهی است که این بند تراژیک بازگو میکند. رد درخواست انگلیس توسط اتحادیه اروپایی برای گفتوگو درباره خروج انگلیس یا همان معامله بریگزیت سبب شده پارلمان انگلیس با بنبستی روبهرو شود که خروج از آن براحتی مقدور نیست و در نتیجه نخستوزیر را در گوشه رینگ قرار دهد. طرحی که ترزا می با اتحادیه درباره آن گفتوگو کرده بود 3 بار توسط پارلمان رد شده است. در آخرین رایگیری در اوایل آوریل 2019 پیشنهادهای ارائه شده توسط دولت برای گامهای بعدی طرح خروج از اتحادیه در پارلمان رای نیاورد. از دید امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه، کل نظام سیاسی انگلیس و نه فقط پارلمان، باید برای این معضل چارهاندیشی کند. ارسال به دوستان
پایان مسالمتآمیز بحران سیاسی در الجزایر
عبدالعزیز بوتفلیقه از قدرت کنارهگیری کرد
گروه بینالملل: در سایه اعتراضات مردمی در الجزایر، عبدالعزیز بوتفلیقه سرانجام بعد از حدود 20 سال ریاستجمهوری، سهشنبه گذشته رسما از قدرت کنارهگیری کرد. تحولات سیاسی در الجزایر که از چند هفته گذشته با تظاهرات معترضان به نامزدی بوتفلیقه برای پنجمین دوره در انتخابات ریاستجمهوری این کشور شدت گرفته بود، اکنون با استعفای وی وارد مرحله جدیدی شده است. بوتفلیقه (82 ساله) یکی از مبارزان برجسته در دوران جنگ استقلال الجزایر (1962-1954) بود. جنگی که در نهایت به استقلال این کشور از فرانسه انجامید. وی اولین وزیر خارجه الجزایر پس استقلال این کشور و از چهرههای برجسته جنبش عدم تعهد بود. بوتفلیقه در سال 1999 برای نخستینبار به عنوان رئیسجمهور منتخب مردم الجزایر انتخاب شد و مهمترین دستاورد وی پس از به دست گرفتن قدرت، بازگرداندن صلح به کشوری بود که بر اثر جنگ داخلی سالها دستخوش تنش و ناآرامی شده بود. او همچنین قدرت ارتش در حکومت و دستگاه حاکم را کاهش داد و پس از آن در سال 2004 و بار دیگر در سال 2009 به سمت ریاستجمهوری الجزایر انتخاب و به قدرتمندترین شخصیت سیاسی این کشور ظرف 30 سال گذشته بدل شد. بسیاری از معترضان بهدلیل ناتوانی و کهولت خواستار برکناری بوتفلیقه از قدرت بودند ولی بسیاری، معترض سیاستهای چند سال اخیر وی و خواهان تحولات بنیادین در الجزایر در حوزه سیاسی و انتقال قدرت هستند. در سایه چنین تحولی، شرایط در الجزایر بیش از پیش مبهم است. بر اساس قانون اساسی الجزایر، پس از کنارهگیری عبدالعزیز بوتفلیقه از قدرت، رئیس شورای ملی یعنی عبدالقادر بنصلاح حداکثر به مدت 90 روز وظایف ریاستجمهوری را بر عهده خواهد گرفت. وی از افراد نزدیک و وفادار به بوتفلیقه محسوب میشود که از نامزدی وی برای پنجمین دوره ریاستجمهوری نیز حمایت میکرد. از این رو بسیاری از احزاب و معترضان، عبدالقادر بنصلاح را نهتنها جایگزین مناسبی برای بوتفلیقه نمیدانند، بلکه حضور وی را ادامه نظام سیاسی کنونی الجزایر میدانند. از سوی دیگر برخی نگرانند که ارتش قدرت را به دست بگیرد و در واقع، این کشور به سوی دیکتاتوری و نظامیگری پیش رود؛ موضوعی که رئیس ستاد کل ارتش این کشور تکذیب کرده است. احمد قاید صالح، رئیس ستاد کل ارتش الجزایر که پیشنهاد اجرایی شدن بند 102 قانون اساسی این کشور مبنی بر اعلام ناتوانی رئیسجمهوری در انجام مسؤولیتهایش را مطرح کرده بود، متعهد شده که قدرت به مردم واگذار خواهد شد و در انتخابات ریاستجمهوری شرکت نخواهد کرد. ارسال به دوستان
چپاولگری مدرن ترامپ علیه سرزمینهای عربی
دمشق: جولان را با زور آزاد میکنیم
گروه بینالملل: این روزها جولان اشغالی خبرساز شده است، شاید مانند زمان اشغالش؛ منطقهای کوهستانی از خاک سوریه و هممرز با جنوب شرقی لبنان. رئیسجمهوری آمریکا در چارچوب بیقانونیهای بینالملل، طی یک سال اخیر 2 بخش مهم از سرزمین 2 کشور عربی فلسطین و سوریه را به رژیم صهیونیستی بخشیده است. ترامپ ابتدا دسامبر 2017 قدس، سرزمینی که متعلق به فلسطین است را به طور کامل به اسرائیل بخشید و آن را پایتخت جدید اسرائیل معرفی کرد. ترامپ 25 مارس 2019 نیز در اقدام غیرقانونی دیگر بلندیهای جولان را که متعلق به سوریه است به اسرائیل بخشید و حاکمیت این رژیم را بر جولان سوریه به رسمیت شناخته است. یکی از اهداف این چپاولگری مدرن، حمایت ترامپ از بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل و حزبش در انتخابات زودهنگام پارلمانی این رژیم است تا شانس پیروزی نتانیاهو و حزبش را در انتخابات افزایش دهد، چرا که ترامپ برای اجرای طرحهای منطقهای خود به بنیامین نتانیاهو نیاز دارد. هدف دیگر امضای این سند مبنی بر به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر جولان در راستای اجرای همان سیاست گام به گام افزایش نفوذ و حاکمیت اسرائیل در سرزمینهای اشغالی است. هدف دیگر ترامپ از امضای فرمان مرتبط با جولان این است که با کسب رضایت «مسیحیان انجیلی» (انجیلیسم) در انتخابات سال 2020 آمریکا، شانس پیروزی خود را تقویت کند، همچنان که در انتخابات سال 2016 شمار زیادی از این قشر مسیحیان به نفع وی رای دادند. قدر مسلم آن است که اقدام ترامپ درباره جولان سوریه باعث میشود رژیم اشغالگر تا دهها سال دیگر نیز روی آرامش نبیند و همچنان با همسایگان خود در جنگ باشد. در واقع، جولان و تلاش صهیونیستها برای رسمی کردن اشغالگری این منطقه استراتژیک، میتواند نقطه عطفی برای محور مقاومت و تشدید همکاریهایشان باشد. پس از این تصمیم تکروانه ترامپ، سران حماس، سوریه، ترکیه و حزبالله لبنان مواضعی مشابه نشان دادند. دیدار سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزبالله لبنان با هیأتی از حماس به رهبری العاروری و علنی شدن این دیدار درست در روزی که تصمیم آمریکا درباره جولان مطرح شد، حامی پیامهای مهمی است. سوریه در نخستین واکنش به امضای فرمان به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر جولان، آن را محکوم و رویکردی در جهت «تجاوز آشکار» به حاکمیت سوریه قلمداد کرد. سوریه در عین حال تأکید کرده است که هر سناریوی احتمالی درباره بلندیهای جولان را بررسی میکند. ارسال به دوستان
ولیعهد سعودی به خانواده خاشقجی حقالسکوت پرداخت کرد
گروه بینالملل: حکومت پادشاهی سعودی که تاکنون نقشآفرینی مستقیم ولیعهد را در قتل وحشیانه جمال خاشقجی نپذیرفته است، در حال پرداخت غرامت سنگینی به فرزندان این روزنامهنگار منتقد است. روزنامه واشنگتنپست، هفته گذشته در گزارشی، میزان این غرامت را دستکم 10 هزار دلار به شکل ماهانه به همراه خانههای مجلل برای هر یک از 4 فرزند مقتول عنوان کرده است. به گزارش این روزنامه آمریکایی، به هر یک از 4 فرزند خاشقجی خانهای در شهر ساحلی جده داده شده که ارزش هر یک از آنها به 4 میلیون دلار میرسد. افزون بر این، 2 پسر و 2 دختر روزنامهنگار کشتهشده سعودی ماهانه دستکم 10 هزار دلار دریافت میکنند. جمال خاشقجی، روزنامهنگار تبعیدی سعودی در آمریکا، روز دوم اکتبر سال گذشته میلادی پس از مراجعه به کنسولگری عربستان در استانبول، توسط یک تیم عملیات ویژه عربستان به قتل رسید. ریاض پس از مواجه شدن با فشارهای شدید بینالمللی، بالاخره پس از هفتهها پذیرفت که او توسط مأموران عربستان کشته شده است. سازمان ملل متحد نیز دست داشتن پادشاهی عربستان در این قتل را تأیید کرده است. در ماههای گذشته نیز شواهد بسیاری نشان میداد که افرادی از نزدیکترین محافل به محمد بنسلمان عاملان قتل خاشقجی بودهاند. واشنگتنپست که خاشقجی در زمان حیات برایش مینوشت، گزارش داده است که رهبری عربستان سعودی قصد دارد بدین وسیله راهی برای توافق درازمدت با خانواده خاشقجی بیابد. طبق این گزارش، ریاض میخواهد از جمله اطمینان پیدا کند که آنان کماکان از اظهار نظر در رسانههای عمومی خودداری خواهند کرد. اگرچه ریاض قتل جمال خاشقجی توسط مأموران خود را پذیرفته اما مدعی «خودسرانه» بودن و بیارتباط بودن آن با رهبری پادشاهی سعودی شده است. با وجود این، هنوز هم پرسشهای بسیاری در رابطه با قتل این روزنامهنگار تبعیدی بیپاسخ مانده است. از جمله این پرسشها میزان نقش ولیعهد عربستان در این قتل سیاسی است. سنای آمریکا بر اساس اطلاعات سرویسهای اطلاعاتی ایالات متحده، محمد بنسلمان را در قتل خاشقجی مسؤول دانسته است. کنگره آمریکا هم در حال طراحی مجموعه تدابیری تنبیهی علیه رژیم سعودی است، هر چند دونالد ترامپ که نقش بنسلمان را در این جنایت رد کرده، تهدید به وتوی هرگونه قطعنامهای علیه ریاض کرده است. در همین راستا، مجلس نمایندگان آمریکا روز پنجشنبه با 247 رای مثبت در برابر 175 رای منفی این قطعنامه را تصویب کرد اما انتظار میرود دونالد ترامپ آن را وتو کند. این نخستین قطعنامهای است که در 2 مجلس سنا و نمایندگان از سال 1973 تاکنون و در واکنش به قتل خاشقجی تصویب شده است. این قطعنامه از ترامپ میخواهد تا نیروهای نظامی آمریکا در یمن یا آنهایی که به نوعی در این جنگ اثرگذارند را خارج کند، مگر آن دسته از نیروهایی که با القاعده یمن در حال جنگ هستند. ارسال به دوستان
چهارگوشه
اسد: حوادث ونزوئلا شبیه سوریه است ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|