گروه سیاسی: باز هم توهین و باز هم هاشمی‌رفسنجانی! حجت‌الاسلام اکبر هاشمی‌رفسنجانی که تا پیش از این کنایه‌های توهین‌آمیز و تحقیرکننده خطاب به منتقدان خود به کار می‌برد، این بار «روستاییان» را هم مشمول توهین‌های خود کرد! به گزارش «وطن امروز»، در گفت‌وگویی که هفته گذشته در نشریه طلوع صبح منتشر شد، هاشمی درباره برخی منتقدان خود که نسبت به خاطره‌های 2 نفره ادعایی او انتقاد دارند، گفت: «دیروز در کوچه روستایشان می‌گشتند، امروز انقلابی شده‌اند!» انتشار این اظهارنظر هاشمی که باز هم از سر نگاه متبخترانه و درباری او به جامعه مطرح شده، یک موج انتقادی گسترده را در جامعه ایجاد کرد. از اواخر هفته گذشته از شخصیت‌های سیاسی در پایتخت گرفته تا اهالی روستا به شیوه‌های مختلف به این رفتار هاشمی‌رفسنجانی واکنش نشان دادند. در این میان آنچه بیش از همه توجه دیگران را به خود جلب کرد، دستنوشته‌ها و عکس‌نوشته‌هایی با نظرات مردم درباره این اظهارنظر هاشمی‌رفسنجانی بود. در این عکس‌ها، روستاییان سراسر کشور، از شمال تا جنوب این اظهارات هاشمی را توهین به روستاییان و عذرخواهی او را کمترین اقدام برای جبران این توهین دانستند. در ایلام، روستاییان این استان با گرفتن عکس از دستنوشته‌هایی با عنوان «من یک روستایی هستم» به این اظهارات هاشمی واکنش نشان دادند. در سیستان و بلوچستان نیز مردم با دستنوشته‌های «من یک روستایی هستم» اعتراض خود را نسبت به این اظهارات هاشمی نشان دادند. در بوشهر هم اعتراضات روستاییان به این اظهارات هاشمی نمود ویژه‌ای داشت. از دیگر نقاط ایران نیز عکس‌هایی از مردم مشاهده شده که روی آنها عبارت «من یک روستایی هستم حتی اگر به شناسنامه‌ام معترض شوند!» درج شده است. در شبکه‌های اجتماعی نیز کمپین «#من یک روستایی هستم» به راه افتاده و طی 2 روز اخیر توانسته است با تایید بیشتر کاربران به یک موج گسترده تبدیل شود. اما توهین هاشمی به روستاییان بلافاصله با واکنش فعالان جهادی مواجه شد. در میان اعتراضات مردمی، تشکل‌های جهادی و چهره‌های سیاسی نیز به این اظهارنظر توهین‌آمیز هاشمی واکنش نشان دادند. جبهه جهادی منتظران خورشید که طی سال‌های گذشته و بدون چشمداشت توانسته است از طریق همکاری‌های داوطلبانه مردمی، منشأ آبادانی در مناطق محروم ایران شود، پس از این اظهارات هاشمی‌رفسنجانی، بیانیه‌ای را خطاب به وی منتشر و از این ادبیات او انتقاد کرد.  در بیانیه جبهه جهادی منتظران خورشید خطاب به هاشمی آمده است: اگرچه رزمندگان این مجموعه جهادی را جمعی از متخصصان نسل سومی و چهارمی تشکیل می‌دهند که در دولت سانسور رسانه‌ای جنابعالی دوران کودکی و نوجوانی خود را سپری می‌کردند لیک از سال ۱۳۸۱ تاکنون ۱۴ سال است اساتید، پزشکان، فارغ‌التحصیلان و دانشجویان جوان این جبهه برای برگزاری اردوی جهادی و خدمت‌رسانی به ولی‌نعمتان انقلاب به اقصی نقاط کشور پهناورمان سفر کرده و در روستاهای دور و نزدیک که حتی گاهی پای بخشدار نیز به آنجا نرسیده است، خدمات متعددی را انجام می‌دهند. آنچه حشر و نشر و زندگی شبانه‌روزی با روستاییان عزیز از زن و مرد تا پیر و جوان، همگان به آن اذعان دارند این است که در دولت سرمایه‌داری جنابعالی که شاهد شکاف‌های فاحش طبقاتی و سوءاستفاده و رانتخواری اطرافیانتان بودیم، بیشترین آسیب‌ها به روستاییان و روستاها رسید. و چه نیکو آن پیرمرد بلوچ به ما می‌گفت: «شما (گروه‌های جهادی) اهل سازندگی هستید نه آن آقا که توهم داشته که دولت خود را برای فریب مردم دولت سازندگی می‌نامید.» جناب آقای هاشمی ما که خاطرات انقلاب را از منابع موثق و افراد ثابت‌قدم انقلاب خوانده و می‌خوانیم، به شایستگی می‌دانیم که در دکترین فکری جنابعالی و مانیفست اجرایی «کارگزاران»، روستاها جایگاهی نداشته و روستاییان ارزش و اهمیتی ندارند. اگرنه با مشاهده بیش از ۲هزار روستا در سراسر کشور به چشمان خود دیده‌ایم که در دوران ریاست‌جمهوری جنابعالی چه بر سر روستاها، اقتصاد و کشاورزی آنها آمد».  در ادامه این بیانیه نیز آمده است: «ای‌کاش یک بار و فقط یک بار به جای سفرهای تشریفاتی و تفریحی به کیش و ویلا‌نشینی به شمال، به روستاهای محروم سیستان و بلوچستان، خوزستان، خراسان جنوبی یا حداقل به روستاهای کرمان قهرمان سری بزنید تا یادمان بیاید که ما و شما هستیم که فقیریم و این روستاییانند که در اوج ثروت هستند. ثروت روستاییان، صداقت، غیرت، شجاعت، عزت، قناعت و صمیمیت است که ما شهرنشینان و شما بالای‌شهرنشینان بسیار بسیار به آن محتاج و نیازمندیم. یادمان بیاید قصه آن فقیری که در مسجد رسول خدا از سوی آن به ظاهر ثروتمند مورد بی‌مهری قرار گرفت و در نتیجه ناراحتی پیامبر رحمت را متوجه خود کرد. در پایان، شما را به مطالعه تاریخ این انقلاب و بویژه وصیتنامه سیاسی- الهی امام خمینی رحمه‌00‌الله علیه فرامی‌خوانیم که به یاد بیاورید علما، صلحا و شهدای این انقلاب از جماعت آسمانی روستاها بوده و نه اهل قدم زدن که همواره برای استقلال و آزادی این کشور در سایه اسلام ناب، حرکت مجاهدانه داشته‌اند. پیروزی این انقلاب نیز مدیون و مرهون همت کوخ‌نشینان بوده و به کوری چشم منحرفان داخلی و دشمنان خارجی، حکومت موعود مهدوی نیز از آنِ مستضعفین عالم خواهد بود که این وعده تخلف‌ناپذیر الهی است».
«روستایی - شهری» نتیجه تکبر است
چهره‌ها و فعالان سیاسی نیز تلاش کردند از کمپین «# من یک روستایی هستم» عقب نمانند. به گزارش «وطن امروز» به نقل از خبرگزاری‌ها، طی 2 روز گذشته، تعدادی از نمایندگان اصولگرای مردم در مجلس شورای اسلامی و همینطور مقامات مسؤول در شهرستان‌ها اعتراض خود را به رفسنجانی اعلام کردند. روح‌الله حسینیان، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در این‌باره به فارس گفت: این اظهارات نشان‌دهنده روحیه و خوی متکبرانه و مستکبرانه آقای هاشمی است. وی با بیان اینکه خود آقای هاشمی روستایی است، افزود: روستایی بودن عیب نیست و بسیاری از انقلابیون و شخصیت‌ها روستازاده هستند، بنابراین نه روستایی بودن مشکلی دارد و نه اینکه حتماً کسی که انقلابی است باید از شهر باشد. حسینیان با اشاره به خوی متکبرانه آقای هاشمی تصریح کرد: این روحیه وی باعث می‌شود مردم را به روستایی و غیرروستایی تقسیم کرده و معتقد است روستایی‌ها نباید اظهارنظر داشته و انقلابی باشند. وی ادامه داد: آقای هاشمی نگاهی به گذشته خود کند که از کجا آمده و در کجا متولد و بزرگ شده است.  سیدمحمد بیاتیان، نماینده مردم بیجار در مجلس شورای اسلامی هم درباره توهین هاشمی گفت: هاشمی‌رفسنجانی خود را از نزدیکان امامی می‌داند که می‌گوید من یک موی شما کوخ‌نشینان را با کاخ‌نشینان عوض نمی‌کنم. هاشمی‌رفسنجانی به قدری استحاله شده است که به همین کوخ‌نشینان و روستاییانی که مورد تمجید امام امت هستند، توهین می‌کند. ما افتخار می‌کنیم که انقلاب اسلامی،‌ مناصب و منابع را از دست زورمداران و کاخ‌نشینان گرفت و به مستضعفان سپرد.  
سیدامیر حسین قاضی‌زاده‌ هاشمی، نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی هم در واکنش به این اظهارنظر هاشمی گفت: «بنده از این اظهارات تعجب می‌کنم چرا که آقای هاشمی خود یک روستازاده است، حال چه فرقی می‌کند این روستا بهرمان باشد یا روستای دیگری. آیا آقای هاشمی گذشته خود را فراموش کرده است؟ من وقتی این مطلب را شنیدم تعجب کردم و فکر کردم اشتباه شده است. این اظهارنظر آقای هاشمی در مرحله اول به خود وی بازمی‌گردد چرا که آقای هاشمی و سایر آقایانی که در آن روز انقلاب کردند و در برابر طاغوت ایستادند به این خاطر بود که یک عده بالای شهرنشین مرفه و وابسته به رژیم سلطنت ظلم و بی‌عدالتی را به اوج رسانده بودند و مردم در اداره کشور نقشی نداشتند. در آن زمان روستازاده‌ها انقلاب کردند به خاطر اینکه وضع آن زمان را به هم بریزند و من نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده که دوستان منشأ انقلاب و گذشته خود را فراموش کرده‌اند».  محمدرضا امیری، نماینده مردم کهنوج در مجلس شورای اسلامی نیز هاشمی‌رفسنجانی را به اظهارات امام(ره) ارجاع داد. امیری درباره توهین هاشمی به روستاییان گفت: «بسیاری از انقلابیون از روستا برخاستند. منظور امام(ره) همین روستاییانی بود که امروز آقای هاشمی به آنها توهین می‌کند. امروز تولید کشور توسط روستاییان صورت می‌گیرد، کشاورزی و دامداری کشور را آنها می‌چرخانند، اگر جنگی صورت گیرد این روستاییان هستند که در صف اول از کشور دفاع می‌کنند، نه آنهایی که به محض اینکه کشور مورد تهدید واقع می‌شود یا تحت فشار قرار می‌گیرد به پاریس و لندن می‌روند. واقعاً باید بابت اینگونه حرف‌ زدن درباره طبقه بزرگی از ملت تأسف خورد».
یک خاطره در جواب آقای خاطره‌باز
در میان واکنش‌های اعتراضی به اظهارات توهین‌آمیز هاشمی‌رفسنجانی، محمدنبی حبیبی، دبیرکل حزب موتلفه اسلامی خاطره‌ای از حضرت امام خمینی(ره) درباره تکریم مردم مستضعف و روستایی نقل کرد. حبیبی در بیان این خاطره گفت: در جلسه‌ای بعد از واقعه هفتم تیر یا هشتم شهریور به‌اتفاق هیأت دولت و استانداران خدمت امام خمینی(ره) رسیدیم که در آن جلسه بنیانگذار کبیر انقلاب فرمودند این حادثه بزرگی است اما شما مسؤولان موظف هستید برای جبران این خسارت‌هایی که به انقلاب وارد می‌شود به مردم پابرهنه و زاغه‌نشین خدمت کنید. من دقیقاً به خاطر دارم که امام در حمایت از زاغه‌نشینان تأکید کردند چرا که این افراد را پشتیبان واقعی انقلاب می‌دانستند. بنابراین سفارش امام برای حفظ حرمت مستضعفین کم‌درآمد و فقرا یک توصیه دائمی بود که اگر آقای هاشمی چنین حرفی را گفته باشد، جای تعجب و بیشتر از آن تأسف دارد. اما نکته قابل توجه درباره کمپین #من یک روستایی هستم، پیوستن همولایتی‌های آقای هاشمی به این کمپین بود. هاشمی متعلق به منطقه بهرمان، از توابع نوق وابسته به شهرستان رفسنجان در استان کرمان است. پس از اظهارات توهین‌آمیز او به روستاییان، برخی خبرنگاران در این منطقه حاضر شدند تا نظر مردم را درباره او جویا شوند. یکی از اهالی بهرمان در این‌باره می‌گوید: در قدیم این منطقه هیچ امکاناتی نداشت، مردم باید 60 کیلومتر می‌رفتند تا بنزین تهیه کنند. فقر و نداری در این روستا موج می‌زد اما زمان جنگ مردم این منطقه خیلی کمک به جبهه‌ها کردند و زنان این منطقه هم پشت جبهه‌ها دوشادوش مردان تلاش کردند. هاشمی بچه همین منطقه است و یک روستایی بود که هیچ چیز نداشت. من افتخار می‌کنم روستایی هستم و امروز در زندگی موفق هستم. کسی حق ندارد به روستاییان توهین کند، حتی اگر هاشمی باشد. هاشمی خودش روستایی بوده و خیلی از بزرگان کشور هم روستایی بودند اگر اینگونه باشد، محبوبیتی بین ما ندارد.  حجت‌الاسلام حسین رضاپور، امام جمعه شهر صفاییه رفسنجان هم در این‌باره اظهار داشت: روستاییان همانند شهری‌ها برای ایجاد و برقراری نظام جمهوری اسلامی نقش داشتند. اگر آمار شهدا، ایثارگران و جانبازان کشور را بگیرند، می‌بینیم بیشتر این آمار از روستاییان است؛ از طرفی شخصیت‌های مهم کشوری از جمله همین هاشمی‌رفسنجانی روستایی هستند.  امام جمعه شهر صفاییه ادامه داد: آن زمان هاشمی در روستایی زندگی می‌کرد که حتی مدرسه هم نداشت و با چهارپا باید 12 کیلومتری شهر صفاییه را طی می‌کرد که پرونده‌اش هم هنوز هست. مدتی است هاشمی یک حرفی می‌زند و بعد آن را تکذیب می‌کند، هاشمی که به روستاییان توهین کرده، بهتر است این بار هم یا تکذیب کند یا عذرخواهی کند، چون اگر به روستایی توهین کند، این توهین اول به خودش برمی‌گردد، چون خودش هم روستایی است.

سیدمحمد موسی‌کاظمی: سحرگاه جمعه نهم مرداد، این نه نوازش مادرانه که زبانه‌های آتش بود که چشمان وحشت‌زده «علی سعد دوابشه» نوزاد شیرخواره فلسطینی را از هم گشود؛ آتشی که کالبد کودکانه و بی‌دفاع او را در برگرفت و پیش‌ دیدگان پدر و مادری درمانده و آشفته، او را زنده‌زنده سوزاند.
پدر علی توانست دیگر کودک 4 ساله‌اش را از میان شعله‌های آتش برهاند، اما هرگز فرصتی برای نجات نوزاد شیرخواره نیافت. شهرک‌نشینان صهیونیست پس از نگاشتن پیام انتقام روی دیوار خانه ساکنان روستای «دوما» در حاشیه شهر نابلس زیر تصویر ستاره داوود، با بمب‌های دست‌ساز 2 خانه را هدف آتش این انتقام قرار دادند و فاجعه زنده‌سوزی علی 18 ماهه را رقم زدند.
پس از حوادث سحرگاه جمعه، کلکسیون جنایت‌های صهیونیست‌ها کامل‌تر از قبل شد و برگی دیگر بر کارنامه وحشیگری‌های آنان اضافه شد؛ کارنامه‌ای که از فجایعی چون «دیر یاسین» در نخستین مراحل
پایه‌ریزی نکبت‌بار رژیم جعلی اسرائیل آغاز شد و در مناطق اشغالی و کانون‌هایی نظیر «الدوایمه»، «حولا»، «کفرقاسم»، «خان‌یونس»، «صبرا و شتیلا»، «قانا» و... صحنه‌هایی چون کشتار مردان و زنان و کودکان و سالخوردگان، تجاوزهای جنسی، مثله کردن قربانیان، دریدن شکم زنان باردار و سوزاندن جان و جان‌پناه فلسطینیان را به جهانیان عرضه کرد. در یورش‌های سال‌های اخیر نظامیان اسرائیل به غزه در نبردهای سه‌گانه 2009-2008، پاییز 2012 و تابستان 2014 نظامیان صهیونیست کوشیدند ابداعات تازه‌ای از ددمنشی خود ارائه دهند و به این شکل اقلامی چون بمب‌های خوشه‌ای، اورانیوم ضعیف‌شده و فسفر سفید نیز به مجموعه پیشکش‌های اشغالگران قدس به صاحبان اصلی آن اضافه شد. طرفه آنکه همه این جنایات در لوای حمایت تلویحی کشورهای غربی و سکوت رهبران مرتجع و خیانتکار عربی طی 7 دهه صورت گرفته و برآیند همه موضع‌گیری‌ها علیه این جنایات از سوی دولت‌های یادشده تنها در محکومیت‌های بی‌خاصیت و ضدیت‌های اعلانی با شهرک‌سازی صهیونیست‌ها خلاصه شده است.
در این میان نقش آمریکایی‌ها در حمایت از ضدبشری‌ترین رژیم تاریخ از برجستگی ویژه‌ای برخوردار است. نوع روابط آمریکا و رژیم اشغالگر قدس که در طول دهه‌های گذشته از نظر درهم‌تنیدگی منافع و سیاست‌ها بی‌نظیر بوده سبب شده بسیاری ناظران از تل‌آویو به‌عنوان پایتخت دوم یا بعضاً اصلی ایالات متحده یاد کنند و از سوی دیگر اسرائیل را ایالت پنجاه و یکم آمریکا بدانند. از این رو است که دست چدنی رهبران کاخ سفید را می‌توان آشکارا آغشته به خون هزاران فلسطینی دید. طی سال‌های اخیر سبعانه‌ترین جنایت‌های صهیونیست‌ها نیز تردید و تزلزلی در حمایت آمریکایی‌ها از تل‌آویو به وجود نیاورده است. حتی پس از آنکه اکثر کشورهای جهان از جمله دولت‌های اروپایی در اواسط تیرماه به پیش‌نویس طرح محاکمه سران رژیم صهیونیستی به دلیل ارتکاب جنایات جنگی در یورش 51 روزه رأی مثبت دادند و تنها 5 کشور با رای ممتنع به آن واکنش خنثی نشان دادند، این آمریکا بود که یکه و تنها باز هم پشت سر جنایتکاران صهیونیست ایستاد. آنچه مشخص است اینکه در جهان کنونی هیچ رژیمی را نمی‌توان در قساوت و جنایت همپایه رژیم اشغالگر قدس به شمار آورد. در جنگ سال گذشته غزه، اقداماتی نظیر بمباران پناهگاه‌های غیرنظامیان از جمله مدارس سازمان ملل، استفاده از فلسطینیان به عنوان سپر انسانی و... محکومیت‌های شدید بین‌المللی را برانگیخت اما در عمل هیچ اقدام عملی برای حمایت از فلسطینیان بی‌دفاع در برابر این جنایات صورت نگرفت. در این جنگ 2000 فلسطینی جان باختند که بیش از 80 درصد آنان غیرنظامی بودند.
نکته قابل تامل اینکه صهیونیست‌ها در کشتارها و جنایات خود هیچ حد و مرزی نمی‌شناسند و طی سال‌های اخیر افزون بر فلسطین، قلمرو دیگر کشورهای منطقه چون لبنان، سوریه، مصر و... نیز عرصه تجاوز این دشمنان بشریت بوده است.
در این سال‌ها شبکه گسترده ترور صهیونیست‌ها با حمایت سرویس‌های امنیتی غربی در سراسر جهان مخالفان و حتی منتقدان اسرائیل را از میان برداشته و ابایی از افشای این جنایات نیز در میان رهبران تل‌آویو وجود نداشته تا جایی که بعضاً خود از چنین افتخاراتی رونمایی و پرده‌برداری کرده‌اند!
در کنار همه این اقدامات، پیدایی دست حمایت صهیونیست‌ها از گروه‌های افراطی تروریستی چون داعش وجه دیگری از ماهیت جنایت‌پرداز غاصبان سرزمین‌های اسلامی را به تصویر می‌کشد و همه اینها در سکوت و حمایت شماری از حاکمان دولت‌های جهان اسلام بویژه سعودی‌ها رخ می‌دهد؛ سعودی‌هایی که بی‌تفاوتی آنان نسبت به سرنوشت مسلمین و بغض و کینه‌شان نسبت به ایران حتی آنان را به بی‌آبرویی روابط آشکار و مناسبات گسترده با صهیونیست‌ها واداشته است.
بدین ترتیب می‌توان شاهد مثلثی از جنایت‌پیشگی بود که هر آن قادر است ظهور و بروزی چون رخداد سحرگاه جمعه دوما داشته باشد.
در راس این مثلث رژیم صهیونیستی عاملیت 2 ضلع دیگر یعنی غرب به رهبری آمریکا و ارتجاع به سرکردگی سعودی‌ها را بر عهده دارد و این کودکانی چون علی شیرخواره هستند که باید مکافات سکوت جهانی در برابر جنایت‌پیشگی و انتقامجویی جانیان صهیونیست را به شکل شعله‌های آتش با گوشت و پوست خود پذیرا باشند.

سیدبهنام میرافضل: مرگ ملاعمر برای طالبان همانند نقطه پایان روزهای اتحاد و همکاری است، چرا که از یک‌سو چنددستگی اعضای این گروه را در ارتباط با مذاکرات صلح شاهد هستیم و از سوی دیگر اخبار جدا شدن اعضای این گروه و پیوستن‌شان به گروهک داعش را شنیده‌ایم. حال این سوال‌ها در ذهن به وجود می‌آید که آیا طالبان به روزهای پایانی خود نزدیک شده؟ و آیا سناریوی تازه‌ای برای غرب آسیا ترسیم شده است؟
هر چند پاسخ این پرسش‌ها برای روزهای پیش‌روی منطقه بویژه افغانستان بسیار اهمیت دارد اما شایسته است پیش از پاسخ به این سوالات اوضاع و احوال گروهک طالبان را در یک سال اخیر و پس از ورود تجزیه‌طلبانه داعش- تجزیه‌طلبانه از نظر تسخیر حوزه‌های تحت کنترل طالبان توسط داعش- بررسی کنیم.
  داعش؛ اولین ضربه سخت
پس از ورود داعش به افغانستان ناگهان شاهد آن بودیم که برخی اعضا و فرماندهان طالبان خیلی سریع جذب این گروهک تروریستی شده و با ابوبکر بغدادی بیعت کردند؛ بیعتی که به مذاق شورای رهبری طالبان خوش نیامد و با پیامی اولا ابوبکر بغدادی را فردی محترم دانست، نه یک مولا یا به باور خود وی «امیرالمومنین ابوبکر بغدادی(!)» و ثانیا با نکوهش فعالیت‌های مستقل او و یادآور شدن حق آب و گل خود بر خشونت(!) و به باور طالبان، جهاد با کفر در افغانستان با بیانی صریح و روشن او را دعوت به بیعت کرد. حال آنکه این نامه بی‌پاسخ ماند و نه فقط ابوبکر بغدادی بیعت نکرد بلکه تصاویری نیز از بیعت گروهی از فرماندهان طالبان با داعش در میان شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد، آن هم در زمانی که طالبان سعی داشت با بهره‌گیری بیشتر خود از دفتر سیاسی این گروهک در قطر و شخص «طیب ‌آغا» روزهای پیش‌روی خود را به گونه دیگری رقم بزند، حال آنکه از یاد برده بود اعضای این گروهک و گروهک‌های افراطی‌ای از این دست نه برای صلح بلکه برای- به باور خودشان- جهاد و البته یک بازی خشونت‌آمیز با آرزوی واهی بهشت به عضویت این گروهک درآمده‌اند. گواه این ادعا هم نه فقط خشونت‌های آنها بلکه تفکرات آنهاست. برای مثال کتاب «راه به سوی القاعده» نوشته «منتصر الزیات» که به زندگی ایمن الظواهری فرمانده القاعده می‌پردازد به وضوح نشان می‌دهد چگونه ایمن الظواهری و سایرین با هدف تسخیر جهان و به باور خودشان جهاد عملی با کفر به سوی افغانستان روانه شدند. برای نمونه در فصل سوم این کتاب با عنوان افغانستان سرزمین جهاد، پس از آنکه ایمن الظواهری و برخی دیگر از تکفیری‌ها نتوانستند در مصر به فعالیت‌های تروریستی خود ادامه دهند، چنین آمده است: «ظواهری با هدف معینی مصر را ترک کرد، نه‌تنها او بلکه بسیاری از سران و اعضای جنبش‌های جهادی پس از آزادی در پرونده جهاد، مصر را ترک کردند. افغانستان بهترین محل برای اقامت آنها بود زیرا آنها را به چیزی که دنبالش بودند رسانده بود: جنگ و جهاد» والا اگر اینچنین افراد دوستدار جنگ و خشونت، خواهان صلح و گرفتن چند کرسی در مجلس بودند که در همان کشور خود می‌ماندند و دیگر از آلمان، فرانسه و سایر کشورها به عضویت گروهک‌های تروریستی مانند طالبان و داعش درنمی‌آمدند و مانند «جان جهادی» بریتانیایی سربُر ارشد داعش نمی‌شدند. پس اولین اشتباه طالبان عدم شناخت اعضای افراطی خودش بود. البته این گفتار به آن معنا نیست که ما متاثر از شکست طالبان باشیم بلکه این موضوع را یادآور می‌شویم که هرگز نمی‌توان با میز مذاکره این گروهک‌ها را تسلیم کرد‌، چرا که آن زمان آنها از یک گروهک تروریستی به یک گروهک تکفیری دیگر خواهند رفت و حتی اگر گروهکی هم نباشد، خود آنها گروهک تکفیری جدیدی را شکل خواهند داد تا خواسته درونی خود که همان خشونت بیشتر و بیشتر است را راضی نگه دارند. پس باید مبارزات تفکراتی راه انداخت، ابتدا تفکر آنها را تلطیف و سپس وادار به صلح کرد.
  پایان یک اتحاد
بگذارید باز به مطلب بازگردم و پس از شرح ادامه روند انحلال طالبان به خاطره رویارویی خودم با یکی از فرماندهان اسبق «سپاه محمد محقق» بپردازم. او به دلیل حفظ جانش به من اجازه افشای نام خود را نداد، چرا که معتقد بود طالبان او را حتی امروز که توبه کرده؛ خود را بازنشسته کرده و به تحصیل علوم دینی شیعی مشغول است، در صورت شناسایی محل اقامتش خواهد کشت. او طالبان را 2دسته معرفی کرد: یکی طالب سیاسی و دیگری طالب اعتقادی، طالبی که نه برای صلح در جهان بلکه برای جهاد و کشتن افراد کافر- به باور خودشان- می‌جنگد و هرگز هم از این کار دست نخواهد کشید. حال آنکه ما طالب اعتقادی را نیز به 2 گروه تقسیم کرده و آنها را طالب کنترل‌شونده و طالب غیرقابل کنترل می‌نامیم.
طالب کنترل‌شونده با وجود داشتن تفکرات افراطی همواره زیر نظر فرمانده کاریزمای خود بوده و عملیات‌های خود را با او هماهنگ می‌کند اما دسته دیگر همواره می‌خواهد در سمت قدرت بیشتر باشد پس برایش فرقی ندارد زیر بیرق داعش بجنگد یا طالبان یا هر گروهک دیگری‌. این گروه اولین دسته جداشده از طالبان بودند که بسیار سریع جذب داعش شده و اولین جرقه فروپاشی طالبان را زدند اما دسته دیگر مانده‌اند. تنها کافی است ثابت شود ملاعمر 2 سال پیش مرده بوده است و آنها بازیچه دست عده‌ای- یا طالب سیاسی یا به باور «امرالله صالح» رئیس پیشین اداره امنیت ملی افغانستان بازیچه دست دستگاه امنیتی پاکستان- قرارگرفته‌اند، اتفاقی که باعث خواهد شد به دلیل سوءاستفاده از اعتمادشان از طالبان جدا شده یا به جنگ درونی بپردازند و عاملان این سوءاستفاده از جمله سیدمحمد طیب‌آغا، رئیس دفتر سیاسی طالبان را ترور کنند. ترورهایی که می‌تواند پایان راه این گروهک باشد‌ اما این احتمال هم وجود دارد که این افراد پس از جدا شدن اعلام استقلال کرده و هسته دیگری را زیر نظر ملابرادر فرد شماره 2 طالبان در زمان حیات ملاعمر به وجود آورند، چرا که ملابرادر جزو معدود افرادی است که در میان این دست از طالبان اعتقادی نفوذ داشته و در زمان بازی سکوت در برابر مرگ ملاعمر به دلیل حبس خانگی شاید شرکت نکرده باشد.  در این صورت یا طالبان همانند یک جناح سیاسی در افغانستان حضور پیدا خواهد کرد یا مانند ایمن الظواهری، به‌رغم حیات گروهش، قدرت کمتری خواهد داشت. با این حال پس از آنکه طالبان ملا اختر منصور را به‌عنوان رهبر خود اعلام کرد و عده‌ای از اعضای این گروه نیز صراحتا اعلام کردند او را امیرالمومنین نخواهند خواند، می‌توان اطمینان پیدا کرد طالبان دیگر قدرت گذشته خود را نخواهد داشت و با سیر نزولی خود در آینده، شاهد جولان بیش از پیش داعش و ابوبکر بغدادی خواهیم بود؛ جولانی که باعث خواهد شد غرب آسیا در سال‌های پیش‌رو، روزهای سختی را تجربه کند.

 

محمدرضا کردلو: براساس آخرین سرشماری نفوس و مسکن در سال نود، 21446783 نفر یعنی نزدیک به 30 درصد جمعیت ایران را روستاییان تشکیل می‌دهند. با یک حساب سرانگشتی آنها حالا و در سال 94 نزدیک به 25میلیون نفر از جمعیت کل ایران را تشکیل می‌دهند. روستاییان همواره نقش مهمی در توسعه و پیشرفت کشور ایفا کرده‌اند. از همان کلاس اول ابتدایی در همه کتاب‌ها روستاییان برای دانش‌آموزان، جماعتی مورد احترام، باشخصیت، مهربان و فداکار تصویر شده‌اند. قهرمانانی که خیلی‌ها آرزو می‌کرده‌اند شبیه آنان باشند؛ دهقان فداکار یک نمونه‌اش. خیلی‌ها هنوز تلاش وی را ارج می‌نهند. قهرمان‌های ایرانی غالبا روستازاده هستند. حضور برخی از آنها تغییرات گسترده‌ای را در تاریخ معاصر ایران به وجود آورده است. رئیسعلی‌ها، میرزاکوچک‌خان‌ها، شخصیت گرانسنگی چون حضرت امام خمینی(ره) و بسیاری از شهدای دفاع مقدس و افرادی که از موثرین در انقلاب هستند، همه در روستا به دنیا آمده‌اند و سال‌های ابتدایی زندگی خود را در کوچه پس‌کوچه‌های روستاهایشان گذرانده‌اند. روستاها اما از جهات متعدد در آبادانی کشور تاثیرگذار بوده‌اند. برای مثال خودکفایی جمهوری اسلامی در برخی محصولات کشاورزی و قدرت صادرات، از مولفه‌های توانمندی روستاهاست که طبیعتا موجبات توان و اقتدار کشور را نیز فراهم کرده است.
مقدمه‌ای که درباره روستا گفته شد، شاید بسیار بسیار کمتر از آنچه در واقعیت وجود دارد، به اهمیت روستا اشارتی کرده باشد اما غرض سخن دیگری است.
یک هفته‌نامه ناآشنا، چند روز پیش با افتخار در یکی از صفحات خود جمله‌ای از آقای هاشمی- که اخیرا اعلام کاندیداتوری برای خبرگان نیز کرده است- را تیتر کرده بود که از چند جهت قابل تامل، مداقه، بررسی و البته روانشناسی سیاسی است. هاشمی‌رفسنجانی که در 81 سالگی قرار دارد در گفت‌وگو با نشریه‌ای گفته است: دیروز در کوچه‌های روستایشان می‌گشتند، امروز انقلابی شده‌اند!
این جملات در ادبیات آقای هاشمی و برخی افراد نزدیک به دولت مسبوق به سابقه است. مواجهه اخیر ایشان با روستا-که در ادبیات و فرهنگ ایرانی نماد پاک‌ترین مناسبات و سالم‌ترین زندگی‌هاست- عجیب و البته توهین‌آمیز است و مخاطبان این جمله را آزار خواهد داد. همانطور که گفته شد، بسیاری از شخصیت‌های تاثیرگذار تاریخ چندصد سال اخیر ایران و بسیاری از قهرمانان ایرانیان از جامعه‌ای روستایی برخاسته بودند. جامعه‌ای که اتفاقا در «انقلابی بودن» نیز پیشرو بوده است، همانطور که امروز در فهم شرایط و آنچه «بصیرت» خوانده می‌شود، پیشرو است. در بسیاری از روستاها پیش از آنکه انقلابیون در شهر «شاه» را فراری دهند، «خان»‌ها را فراری داده بودند و روستا را حتی پیش از انقلاب با موازین انقلابی اداره می‌کردند.
توهین اخیر و این نگاه از بالا به پایین و آزاردهنده امروز موجب ناراحتی جامعه روستایی شده است. کسانی که هم دیروز و هم امروز در کوچه‌های روستایشان می‌گشتند، می‌گردند و خواهند گشت و انقلابی هم بوده‌اند، هستند و خواهند بود. کسانی که در این 37 سال بعد از انقلاب یک انتخابات را جا نینداخته‌اند، در همه راهپیمایی‌ها حضور یافته‌اند، هرجا آقا و امامشان گفته پای کار بوده‌اند و هزار هزار کار برای انقلاب کرده‌اند، در روزهای مقاومت، به جای تفریح رفتن مقاومت کرده‌اند، در روزهای موسوم به سازندگی کمترین سهم از آبادانی را داشته‌اند و صبر کرده‌اند، در روزهای ادعای توسعه سیاسی در شهر، روستایی‌ها فارغ از دغدغه‌های دوروزه دنیای قدرت در شهر، ایران را در گندم خودکفا کردند، 88 وقتی فتنه دامن تهران را گرفته بود، مردم روستا فتنه را حتی به مرز روستاهایشان راه ندادند و امروز با اینکه بیشترین حدنصاب مشارکت در انتخابات را دارند، کمتر کسی از مسؤولان دولتی سری به آنها می‌زند. اینها را پیرمردی که دست‌هایش از بیل زدن زیادی برای کشاورزی در روستا پینه بسته است، هم تایید می‌کند. پیرمردی که به جهادگران بسیجی گفته بود: «مرد سازندگی شمایید نه آن آقایی که ادعایش را داشت و حتی یکبار یک نفر از دولتش تا چند ده کیلومتری روستای ما هم نیامد».
در روزهای توهین و تخریب اگرچه زیاد می‌شنویم از این حر‌ف‌ها اما باکی نیست، می‌گذرد! چند روز پیش بنده خدا بهنوش بختیاری را هم به باد توهین گرفته بود یکی از این روزنامه‌های بزک‌کننده آمریکا و موافق آقای سردار سازندگی! که چرا گفته است بالای چشم توافق ابروست! او را و بقالی و سلمونی را هم  به لیست آن استاد(!) دانشگاه اضافه کرده‌اند که قبل‌تر گفته بود راننده تاکسی‌ها و لبوفروش‌ها حرف نزنند. نمی‌دانم بهنوش بختیاری روستایی است یا نه، اما قطعا او هم بسان بسیاری از ایرانیان احترام خاصی برای روستاییان قائل است. ‌ای‌کاش همه روستایی باشند.‌ ای‌کاش روستایی باشیم اما ادب داشته باشیم. روستایی باشیم اما احترام سرمان بشود. ای‌کاش روستایی باشیم اما به حکم قانون نگوییم «پدرسوخته‌بازی» یا اگر رای نیاوردیم بگوییم «مردم بریزند تو خیابونا». ‌ای‌کاش روستایی باشیم. خوشا به حالت‌ ای روستایی...!

عضو شورای مرکزی فراکسیون رهروان ولایت مجلس اعلام کرد رئیس مجلس ضرورت ارائه لایحه درباره برجام را به دولت اعلام کرده است. طبق متن «برجام» دولت ایران تعهداتی را می‌پذیرد، لذا یک موافقتنامه است و باید به تصویب مجلس برسد. به گزارش خانه ملت، محمد سقایی با اعلام اینکه رئیس مجلس ضرورت ارائه لایحه درباره برجام را به دولت اعلام کرده است، اظهار داشت: در موضوع برجام چون تعهداتی را دولت ایران به عهده می‌گیرد، این یک موافقتنامه است و طبق قانون اساسی باید برای تصویب به مجلس شورای اسلامی بیاید، یعنی در واقع ما به اسم آن کار نداریم و به محتوا کار داریم و به نظر من باید در این زمینه موضوع به صورت لایحه به مجلس ارائه شود و مورد بررسی و رأی‌گیری قرار گیرد. وی همچنین درباره ضرورت بررسی برجام در مجلس تأکید کرد: به نظر می‌رسد نگاه رئیس مجلس مبنی بر اینکه باید برجام به صورت یک لایحه از جانب دولت به مجلس ارائه شود تا مورد بررسی قرار گیرد، نگاهی صحیح و کارشناسی است. نماینده استهبان در مجلس در ادامه یادآور شد: بنده اطلاع دارم که ریاست محترم مجلس به دولت اعلام کرده است که «برجام» باید در قالب لایحه به مجلس ارسال شود. سقایی در پایان خاطرنشان کرد: موافقتنامه‌های معمولی بین کشورها در زمینه حمل‌ونقل و ترابری و همه زمینه‌های دیگر در صحن مجلس بررسی و رأی‌گیری می‌شود و سابقه نداشته است موافقتنامه‌ای بین ایران و سایر دولت‌ها بررسی نشود و به مجلس نیاید؛ در موضوع برجام نیز چون تعهداتی را دولت ایران به عهده می‌گیرد، این یک موافقتنامه است و طبق قانون اساسی باید برای تصویب به مجلس بیاید و مورد بررسی و رأی‌گیری  قرار گیرد.

گروه سیاسی: براساس آنچه برخی سناتورهای بانفوذ آمریکایی می‌گویند کنگره ایالات متحده می‌خواهد تحریم‌ها علیه ایران را برای 10 سال دیگر تمدید کند. به گزارش «وطن امروز»، این خبر را باب‌کورکر مطرح کرده است. سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی روز چهارشنبه تأکید کرد بین اعضای سنا تقاضای زیادی برای تمدید قانون تحریم‌های ایران وجود دارد و احتمالاً پیشنهاد مربوط به تمدید تحریم‌های ایران در پاییز امسال تصویب خواهد شد. به‌گزارش تسنیم به نقل از وب‌سایت کنگره آمریکا، باب کورکر عصر چهارشنبه پس از نشست کوتاه سناتورها با ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا در جمع خبرنگاران تصریح کرد: حدس من این است که یکی از نخستین چیزهایی که کنگره پس از پایان این مناظره و بحث‌ها انجام خواهد داد، می‌توانم بگویم پس از گذشت 60 روز، این خواهد بود که ما تمدید تحریم‌های ایران را تصویب خواهیم کرد. وی در ادامه گفت: هرچند همان طور که می‌دانید، ایران خواهد گفت آنها معتقدند هر چیزی در راستای تمدید تحریم‌ها، نقض توافقنامه خواهد بود. مارک کرک و رابرت منندز، سناتورهای آمریکایی اوایل امسال قانونی را ارائه کرده بودند تا تحریم‌های ایران را تمدید کنند. مهلت اعمال تحریم‌های ایران پایان سال 2016 میلادی خواهد بود. این قانون قصد دارد تحریم‌ها را به مدت 10 سال دیگر تمدید کند. این قانون برنامه‌های هسته‌ای و موشکی و نقض حقوق بشر و حمایت از تروریسم را شامل می‌شود. دولت آمریکا شک و تردید خود را نسبت به هرگونه تمدید تحریم‌ها علیه ایران اعلام کرده است. جک لو، وزیر خزانه‌داری آمریکا ماه گذشته در نشست استماع کمیته روابط خارجی سنا، صحبت کردن درباره تمدید تحریم‌های ایران را «نابهنگام» ارزیابی کرده بود. اما تمدید تحریم‌ها علیه ایران توسط کنگره در حالی است که براساس توافق صورت‌گرفته میان کاخ سفید و کنگره، حتی در صورت عدم مخالفت کنگره با توافق هسته‌ای، این کنگره است که تصمیم نهایی را درباره تحریم‌های خود خواهد گرفت. اما موضوع تمدید تحریم‌های کنگره علیه ایران در حالی مطرح شده که یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز چهارشنبه به کمیته سیاست خارجی سنا رفت. آمانو پس از حضور در جمع سناتورهای کمیته سیاست خارجی، گفت جزئیات توافق هسته‌ای را در اختیار سنا قرار داده است. آمانو  همچنین در مصاحبه‌ای اعلام کرد ایران تاکنون اجازه مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای خود را به منظور تحقیق درباره جنبه‌های احتمالی تسلیحاتی برنامه هسته‌ای خود، به بازرسان آژانس نداده است. آمانو اعلام کرد تهران تاکنون با همکاری آقای فخری‌زاده و دیگر دانشمندان هسته‌ای با آژانس به منظور تکمیل تحقیقات موافقت نکرده است. با این حال وی گفت معتقد است آژانس حتی بدون دسترسی به نیروهای عالیرتبه ایرانی نیز قادر به تکمیل تحقیقات خود است.
ادعای پاکسازی پارچین تکذیب شد
اما در حالی که در داخل ایران، حامیان دولت از تغییر فضای مناسبات میان ایران و آمریکا سخن می‌گویند اما در عمل در بر همان پاشنه سابق می‌چرخد. در روزهایی که موضوع بازرسی‌های آژانس از مراکز نظامی ایران به عنوان یکی از موارد اختلافی میان طرفین مطرح است؛ برخی رسانه‌های آمریکایی مدعی شده‌اند ایران در پارچین، یعنی یکی از سایت‌هایی که آمریکایی‌ها خواستار بازرسی آژانس از آن هستند، یک عملیات پاکسازی انجام داده است. این رسانه‌ها مدعی شدند ایران در این سایت اقدام به تخریب چند ساختمان و احداث چند ساختمان دیگر کرده است. اما نمایندگی ایران در نیویورک با تکذیب این ادعا در بیانیه‌ای اعلام کرد: منطقه نظامی پارچین منطقه گسترده و وسیعی است که مشتمل بر بخش‌های مختلف نظامی، صنعتی، اداری و مسکونی است لذا انجام عملیات ساخت و ساز در آن امری طبیعی و جاری است. از سوی دیگر در یک هفته گذشته به دلیل نشست جاده در مقابل سد ماملو که در جوار پارچین بوده ولی ارتباطی با آن مجموعه ندارد، اقدامات مهندسی گسترده‌ای به منظور ترمیم جاده صورت گرفته که مستلزم تردد ماشین‌آلات سنگین راهسازی بوده است. نمایندگی کشورمان در پایان از فضاسازی گسترده‌ای که با اختصاص صدها میلیون دلار از سوی جریانات لابی عمدتا صهیونیستی، برای تخریب فضای مثبت جهانی که در پی برجام (JCPOA) ایجاد شده است، صورت می‌گیرد، اظهار تاسف کرده و تاکید کرده است جمهوری اسلامی ایران براساس آموزه‌های دینی و دکترین‌های امنیتی خود هرگز به دنبال فعالیت‌های نظامی هسته‌ای نبوده و نیست و هیچگاه به اقدامات غیرمتعارفی که اکنون بخواهد آنها را با این تعجیل جمع‌آوری کند، دست نزده است.

گروه اقتصادی: وزیر امور اقتصادی و دارایی خیال همه را بابت پول‌های بلوکه‌شده راحت کرد و گفت ریال دلارهای بلوکه‌شده قبلاً مصرف شده و مجدد قابل استفاده دولت نیست.  به گزارش «وطن‌امروز»، شاید به نظر برسد که موضوع پول‌های بلوکه‌شده با اعلام اینکه معادل ریالی آن به صفر رسیده بسته شده باشد اما با توجه به تجربه ابهام‌زایی تیم اقتصادی دولت در حوزه‌های گوناگون، پیش‌بینی می‌شود این موضوع همچنان محل مناقشه باشد! روند عجیب اعلام مبلغ پول‌های بلوکه‌شده ایران و ضرورت به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای برای آزاد شدن آن بعد از پایان مذاکرات تغییر کرد و آمار مسؤولان اقتصادی آب رفت تا جایی که مشخص شد اصلا پول‌های بلوکه‌شده قبلا توسط دولت «پیش‌خور» شده و قرار نیست دلار آزادشده‌ای به ریال تبدیل شود. دولتی‌ها قبل از پایان مذاکرات مبلغ پول‌های بلوکه‌شده را 180 میلیارد دلار اعلام کردند و حتی هاشمی، استاندار تهران تحریم‌ها را عامل گرانی 20 درصدی کالاها دانست اما بعد از توافق، نرخ‌های جدیدی اعلام شد و مسؤولان مبلغ پول‌های بلوکه‌شده یا دلارهایی که قابلیت تبدیل شدن به ریال و واریز به خزانه دولت را دارند، 100 میلیارد دلار، 89 میلیارد دلار، 58 میلیارد دلار، 29 میلیارد دلار، 6 میلیارد دلار و حالا صفر دلار اعلام کرده‌اند! روز گذشته وزیر اقتصاد آب پاکی را روی دست همه ریخت و اعلام کرد ریال‌ پول‌های بلوکه‌شده خرج شده و این حرف بدان معناست که دلارهای آزادشده قابلیت هزینه در بودجه‌های دولت را ندارد! وی با بیان اینکه معادل ریالی ذخایر بلوکه‌شده در گذشته به حساب دولت واریز و از آن استفاده شده است، گفت: بنابراین برای 2 بار نمی‌توان از این پول‌ها در بودجه دولت استفاده کرد. استفاده از منابع بلوکه‌شده پس از آزادسازی باعث کاهش حجم نقدینگی در کشور خواهد شد، منابع بلوکه‌شده پس از آزادسازی متعلق به دولت نیست و نباید در این باره اشتباهی صورت گیرد. وزیر اقتصاد درباره تاثیر آزادسازی دلارهای بلوکه‌شده بر میزان نقدینگی، افزود: براساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته قرار است ذخایر ایران در خارج از کشور و همچنین درآمدهای ناشی از افزایش صادرات نفت با حفظ تمام اصول و ضوابط عمدتا در جهت توسعه بخش خصوصی بهره‌گیری شود. وی از برنامه دولت برای بهره‌گیری از منابع بلوکه‌شده پس از آزادسازی بدون افزایش حجم نقدینگی خبر داد و اظهار داشت: معادل ریالی ذخایر بلوکه‌شده در گذشته به حساب دولت واریز شده و اثر خود را بر افزایش نقدینگی و اقتصاد ایران گذاشته است. این منابع پس از آزادسازی متعلق به بانک مرکزی است که ریال آن در گذشته به حساب دولت واریز و از آن استفاده شده است، بنابراین برای 2 بار نمی‌توان از این پول‌ها در بودجه دولت استفاده کرد. طیب‌نیا تصریح کرد: برهمین اساس نمی‌توان از این منابع در طرح‌های دولتی استفاده کرد ضمن آنکه این منابع جزو منابع ارزی بانک مرکزی هستند و قاعدتا در جهت توسعه بخش خصوصی از آن استفاده خواهد شد.
 29 میلیارد دلار یا صفر ریال
رئیس‌کل بانک مرکزی پیش از این گفته بود: قرار است 29 میلیارد دلار منابع بلوکه‌شده آزاد شود و در توضیح این رقم اظهار داشت حدود 23 میلیارد دلار از منابع ارزی متعلق به بانک مرکزی و حدود 6 میلیارد دلار منابع ارزی متعلق به دولت است و این یعنی در مجموع 29 میلیارد دلار آزاد خواهد شد.
 پول‌های پیش‌خورشده
موضوعی که در زمینه پول‌های بلوکه‌شده مطرح شده این است که دولت بخش عمده‌ای از این پول‌ها را «پیش‌خور» کرده و قبل از اینکه این پول‌ها آزاد شود خرج شده است! بدین‌ترتیب پول‌ آزادشده قرار نیست کمک چندانی به اقتصاد ایران بکند. البته این خطر وجود دارد که دولت بخواهد باز هم این پول‌ها را خرج کند که این موضوع می‌تواند فاجعه انفجار نقدینگی را در بر داشته باشد.  غلامرضا مصباحی‌مقدم، عضو کمیسیون برنامه ‌و ‌بودجه مجلس در این باره به «وطن‌امروز» گفت: پول‌ها و اموال بلوکه‌شده ایران در خارج از کشور حساب و کتاب دارد حتی منشأ آن مشخص است و بانک مرکزی رقم دقیق آن را می‌داند اما اعلام مبالغ مختلف و غیرواحد یک دلیل عمده دارد و آن عدم تفکیک اموال و درآمدهای ارزی است.  مصباحی‌مقدم افزود: یکسری اموال بانک مرکزی در خارج از کشور است که بانک مرکزی می‌تواند آن را هزینه کند یا انتقال دهد و هم می‌تواند نگه دارد. این اموال مدیریتش با بانک‌مرکزی است. یکسری مبالغ هم درآمدهای نفتی است که به علت تحریم‌ها امکان جا‌به‌جایی آنها وجود نداشت اما دولت آنها را خرج کرده است. مثلا دولت در سال 1392 از طریق شرکت نیکو 5/5 میلیارد دلار نفت صادر کرد اما پول آن را دریافت نکرد. دولت ارزی را که وارد کشور نشده در محاسبات خود آورد و معادل آن یعنی حدود 13 تا 14 هزار میلیارد تومان ریال چاپ کرد. حالا اگر قرار است این پول‌ها بازگردد دولت باید پول‌های چاپ شده را جمع‌آوری کند تا ارزهای آزاد‌شده جایگزین آن شود. این‌طوری نقدینگی کاهش می‌یابد. عضو کمیسیون برنامه و بودجه با اشاره به تبعات بسیار منفی خرج دوباره پول‌های بلوکه‌شده، گفت: ذخایر ارزی خرج‌شده دیگر نباید به چرخه پولی کشور وارد شود. در این زمینه دیوان محاسبات باید نظارت و سازمان مدیریت، مدیریت کند. بدین ترتیب پول‌های بلوکه‌شده چند قسم است؛ یا خرج شده یا در حال انتقال به ایران است یا جزو ذخایر ارزی ایران باقی مانده است. حتی امکان دارد اموالی که از زمان شاه باقی مانده نیز جزو این اموال در خارج از کشور باشد. به همین علت است که آمارهای مختلف اعلام می‌شود. مصباحی‌مقدم همچنین درباره آثار اقتصادی توافق گفت: اقتصاد قبل و بعد از تحریم تفاوت چندانی نخواهد کرد. فقط تا 20 درصد هزینه‌ها در برخی کالاها بیشتر می‌شد. مثلا برای خرید دستگاه مجبور بودیم با یک واسطه بیشتر مثلا ترکیه یا امارات این دستگاه را وارد کنیم که 15 تا 20 درصد هزینه را افزایش می‌داد و نباید بیشتر از این انتظار داشته باشیم. فقط این نقل ‌و‌ انتقال آزاد و کار راحت می‌شود. اصلا قرار نیست این توافق تحولی در اقتصاد ایجاد کند. همچنین این توافق موجب می‌شود صادرات و فروش نفت خام به همان روال سابق یعنی 5/2 میلیون بشکه در روز برسد. این در حالی است که در دوران تحریم ما حدود یک‌میلیون و 300 هزار بشکه نفت صادر می‌کردیم و حالا با رفع تحریم‌ها توفیق اجباری کاهش وابستگی به نفت هم از بین می‌رود و ما باز هم خام‌فروش می‌شویم. این برخلاف اقتصاد مقاومتی است.

گروه بین‌الملل: عربستان‌سعودی طی ماه‌های گذشته شاهد انفجارهای خونینی بوده است که مسؤول تمام این انفجارها گروه تروریستی داعش بوده است. به‌رغم اینکه پس از انفجارها علیه مساجد شیعیان در القدیح، العنود و القطیف، مقام‌های سعودی تدابیر امنیتی ویژه‌ای را اتخاذ کرده‌اند ولی پیش از ظهر پنجشنبه انفجار دیگری در جنوب این کشور به‌وقوع پیوست که این‌بار نه شیعیان جامعه عربستان بلکه نیروهای امنیتی ویژه این کشور را در مسجد سنی‌ها هدف قرار داد که به کشته شدن دست‌کم 17 نیروی نظامی و خدماتی و زخمی شدن بیش از 30 نظامی دیگر منجر شده است. همزمان، برخی گزارش‌های خبری از خنثی شدن یک بمب دیگر در مقر نیروهای واکنش سریع عربستان در ریاض، پایتخت منتشر شده که وزارت کشور عربستان آن را رد کرده است. در این میان، عملیات انتحاری اخیر داعش که در پادگان نظامی در شهر ابها در استان عسیر در جنوب عربستان به‌وقوع پیوست، سفر محمد بن سلمان، فرزند پادشاه سعودی و جانشین ولیعهد و وزیر دفاع این کشور را که قرار بود در مراسم افتتاح فاز جدید کانال سوئز حاضر شود، نیمه‌کاره گذاشت.  به گزارش سی‌ان‌ان، داعش در یکی از صفحات توئیتر منسوب به خود مسؤولیت این حمله را بر عهده گرفته است. داعش همچنین بیانیه‌ای در این‌باره منتشر کرده است که در آن آمده است که ابو‌سنان النجدی با کمربند انفجاری خودش را در مسجد ابها منفجر کرده است. نام این تروریست نشان می‌دهد وی از اهالی نجد در عربستان است. پیش‌تر نیز کارشناسان امنیتی با وجود همجواری استان عسیر با یمن گمانه‌زنی کرده بودند نوع این انفجار با مشخصات حملات مبارزان یمنی مطابقت ندارد، چرا که تاکنون هیچ موردی از حمله انتحاری یمنی‌ها در مراکز شهری عربستان و آن هم علیه یک مسجد گزارش نشده است. همچنین برخی منابع سعودی گفته‌اند این انفجار توسط شاخه «ولایت الحجاز» داعش و در حقیقت به انتقام دستگیری و شکنجه ماه گذشته 430 فرد متهم به همکاری با داعش توسط حکومت ریاض صورت گرفته است. به گزارش خبرگزاری رسمی عربستان، واس، دست‌کم 12 تن از کشته‌شدگان عضو تیم نیروهای ویژه عملیات ضربت سعودی (سوات) و 3 قربانی هم کارگر بوده‌اند.
عربستان کشور داعش
عملیات انتحاری داعشی‌ها در عربستان‌سعودی در حالی سیر صعودی پیدا کرده که جوانان این کشور استقبال گسترده‌ای برای پیوستن به این گروه تروریستی نشان می‌دهند. برخی آمارهای منتشر شده نشان می‌دهد ۴۴ درصد کشته‌شدگان داعش تبعه سعودی هستند که این خود از میزان بالای حضور آنها در سوریه و عراق حکایت دارد. در شرایط کنونی که موضوع پیوستن جوانان این کشور به گروه تروریستی داعش در جهان مطرح است و برخی منتقدان عربستان این عمل را نتیجه افکار سلفی وهابیت ارزیابی می‌کنند، این انفجارها، بحران جدیدی بر‌ای کشور به وجود خواهد آورد.  روزنامه رای‌الیوم در مقاله‌ای در این‌باره نوشت: «باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا حدود 2 ماه پیش به مقام‌های عربستانی در کمپ‌دیوید درباره خطر داخلی موجود در عربستان هشدار داد و گفت: این خطر بسیار بزرگ‌تر از خطر ایران برای عربستان است». البته مقصود اوباما از این سخنان، خطر داعش بود، زیرا ایدئولوژی این گروه تروریستی محبوبیت زیادی میان جوانان عربستانی بویژه جوانان سرخورده و بیکار دارد، جوانانی که نقشی در تعیین سرنوشت سیاسی کشور خود ندارند. از قضا اوباما،
2 هفته پیش نیز بار دیگر درباره این خطر به عربستانی‌ها هشدار داد اما ظاهرا مقام‌های عربستانی به ‌گونه‌ای دیگر می‌اندیشند.  انفجار روز پنجشنبه که نظامیان عربستانی را در یک مسجد در شهر ابها واقع در جنوب غرب این کشور هدف قرار داد، یکی از مهم‌ترین دلایلی است که ثابت می‌کند این خطر تاچه اندازه جدی است. عربستان طی چند ماه اخیر شاهد انفجارهای انتحاری زیادی بوده و البته داعش مسؤولیت همه اینها را برعهده گرفته است اما چیزی که باعث می‌شود انفجار اخیر که بیش از 17 نظامی عربستانی بر اثر آن کشته شدند، از دیگر حملات متمایز شود این است که اولا این انفجار در ابها در عمق عربستان صورت گرفت، ثانیا این انفجار این‌بار شیعیان را هدف قرار نداد و ثالثا این انفجار در فصل تابستان در این منطقه ییلاقی که پر از گردشگران داخلی بود، صورت گرفت. این حمله نشان داد داعشی‌ها تا چه اندازه در میان نیروهای نظامی و امنیت عربستان نفوذ کرده‌اند و می‌توانند به همه اهداف مورد نظر خود در عربستان دست پیدا کنند بویژه در شرایط امنیتی استثنایی کنونی و پس از انفجارهای القطیف و الدمام همچنین حمله عربستان به یمن و ادامه جنگ فرسایشی در این کشور. خلیل الخلیل، عضو سابق مجلس شورای عربستان و کارشناس تروریسم که قبلا گفته بود 60درصد جوانان عربستانی برای پیوستن به داعش آمادگی دارند و بیشتر این جوانان در دهه دوم عمر خود هستند، به هیچ‌وجه بیراه نگفته بود حتی باید گفت او حداقل آمار را اعلام کرد و البته وقتی می‌گوییم او با اغماض زیاد این آمار را اعلام کرد دلیل داریم، زیرا براساس نظرسنجی‌های انجام شده در شبکه‌های اجتماعی، حدود 92درصد از جوانان عربستانی برای پیوستن به داعش آمادگی دارند و این آمار باعث شوکه شدن مقام‌های عربستانی شده است و پس از آن وعده دادند نظرسنجی مستقلی برای تکذیب این ادعا به عمل می‌آورند اما تا این لحظه این نظرسنجی انجام یا نتایج آن اعلام نشده است!
ولیعهد، قربانی جنبی حمله داعش
در این میان شاهزاده محمد بن نایف، ولیعهد و وزیر کشور عربستان همچنین رئیس شورایعالی امنیتی و سیاسی عربستان که قبلا با مبارزه با سازمان القاعده در عربستان و کاهش حملات آن مشهور شده بود، به دلیل این انفجارها بیشترین زیان را می‌بیند، زیرا وی پیش‌تر وعده داده بود مانع چنین حملاتی می‌شود.  مقام‌های عربستانی باید بدانند تهدید واقعی و میدان اصلی جنگ عربستان داخل آن است نه یمن و سوریه. آنها باید در پی ایجاد عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت و انجام اصلاحات سیاسی درکشور خود باشند تا جوانان خود را از تندروی دور کنند».

واکنش‌های بین‌المللی به انفجار ابها
عملیات انتحاری ابها علیه نیروهای امنیتی عربستان که باعث نگرانی کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس شده است با محکومیت‌های این کشورها رو‌به‌رو شده و شورای همکاری خلیج‌فارس بلافاصله با صدور بیانیه‌ای این انفجار را محکوم و بر ادامه «مقابله با تروریسم» تاکید کرد. کشورهای عضو این شورا نیز به صورت جداگانه با صدور بیانیه‌ای‌هایی این حمله را محکوم کرده و با عربستان ابراز همدردی کردند. مصر، اردن، اتحادیه عرب، لبنان تونس و برخی دیگر از کشورهای عربی نیز با محکوم کردن این انفجار و ابراز همدردی با قربانیان حمله آن را اقدام تروریستی بزدلانه‌ای خواندند که کار به هیچ جایی نمی‌برد. شورای امنیت و روسیه نیز این حمله را محکوم کرده‌اند و مسکو برای کمک به عربستان علیه تروریسم اعلام آمادگی کرد.
 

مهدی طاهرخانی:  غیر حرفه‌ای یعنی در هفته دوم، لیگ 30 هفته‌ای نسخه یک تیم را بپیچی و بگویی تمام شد؛ خبری از قهرمانی نیست. پرسپولیس که بازی را به استقلال خوزستان باخت خیلی‌ها این تصور را کردند که کار تمام است. هواداران پرسپولیس همه به‌صورت غریزی یک احساس منفی به آینده تیمشان دارند. آنها در این تفکرات شاید غیرحرفه‌ای، حالا کاملا حرفه‌ای هستند و می‌فهمند قرار نیست تیم برانکو فرق چندانی با تیم دایی و درخشان داشته باشد. اگرچه از لحاظ گردش توپ و بازی روی زمین، پیشرفت قابل محسوسی داشته است. اینکه شرایط جوی برای بازی مناسب نبود یک حرف است و اینکه ایمان صادقی آن اشتباه وحشتناک و در عین حال خنده‌دار را مرتکب شد یک حرف دیگر. سوال این است؛ چرا باید پرسپولیس نسبت به فصل قبل بهتر بازی کند؟ ابزار خوب‌تر شدن مگر در اختیار برانکو قرار داده شده؟ نزدیکان برانکو می‌گویند او چند لیست خرید به باشگاه داد که متاسفانه از لیست اصلی و نخست بازیکنان زیادی جذب نشدند. از سوی دیگر قرمزها کاپیتان بی‌جانشین خود در میانه میدان را هم از دست دادند. تیمی که باید برای بهتر شدن،خودش را تقویت می‌کرد عملا با از دست دادن چند بازیکن از جمله گابریل و نوری و حتی همین پیام صادقیان که روز به روز با لگد به ته چاه فرستاده شد، دست کم در میانه میدان ضعیف‌تر هم شد.
غیر‌حرفه‌ای است در هفته دوم کار را تمام‌شده انگاشت اما پرسپولیس ۵ امتیاز در همین ابتدای لیگ مقابل تیم‌هایی از دست داد که فانوس به‌دستان لیگ قبل بودند و در همین لیگ هم وضعیت چندان بهتری ندارند و چه بسا سقوط هم کنند. وقتی هنوز بازی‌های سخت از راه نرسیده و تیم برانکو اینگونه در فاز نتیجه «وا» می‌دهد باید چگونه فکر کرد؟
اصلا آخرین باری که این تیم اینگونه ضعیف شروع کرد و با اقتدار قهرمان شد کی بود؟ 8 فصل از آخرین قهرمانی آنها در لیگ برتر می‌گذرد و آن روز هم که قهرمان شدند، شروعی قهرمانانه داشتند. اینها کدهایی است که در ضمیر ناخودآگاه هوادار پرسپولیس خانه کرده و آنها هر چه تلاش می‌کنند تا خوشبین باشند سخت است این خود فریبی.
اگرچه تیم برانکو پس از 10 نفره شدن، بازی به مراتب بهتری را ارائه داد و هیچ اثری از افت بدنی در آنها دیده نشد اما چرا از ابتدا اینگونه جسورانه بازی نکرد؟ حتما می‌بایست ایمان صادقی آنگونه تیمش را با آن اشتباه به آتش می‌کشید تا موتور پرسپولیس روشن شود؟
پیش‌بینی سخت است اما باید خیلی خیلی خوشبین بود تا به آینده این تیم امیدوار ماند. بازی‌های پیش‌رو هم برعکس این
2 دیدار که قرمزها ۵ امتیاز به راحتی از دست دادند بسیار سخت است. آیا هفته بعد باخت دوم در اصفهان مقابل سپاهان رقم می‌خورد؟ هفته بعدش مقابل ذوب‌آهن در تهران چطور؟ این هم از شانس قرمزهاست که بعد از آن، چند هفته دیگر باز هم در گرمای کشنده به اهواز می‌روند و این بار مقابل فولاد بازی می‌کنند. قرعه برانکو بدترین قرعه‌ای بود که می‌توانست نصیب پرسپولیس شود اما حالا 3 هفته فوق‌العاده سخت را پیش‌رو دارد و بعد از آن باید با سایپا بازی کند و در پایان این بازی‌های سخت، نبرد در تبریز مقابل تراکتور خواهد بود.
پیش‌بینی سخت است و غیر‌حرفه‌ای است اما اگر برانکو در هفته هشتم در نبرد با تراکتورسازی روی نیمکت باشد، قطعا مربی خوش‌شانسی است. نبردهایی که فصل قبل پرسپولیس همه آنها را واگذار کرد حالا پیش‌روی آنهاست، بی‌آنکه برانکو تیمش را چندان تقویت کرده باشد. شاید وقتی او دید لیست بازیکنان اولش به هر دلیلی توسط باشگاه تهیه نشدند عوض ارائه لیست دوم و سوم، خیلی شیک استعفا می‌داد و به هواداران پرسپولیس خیلی شفاف می‌گفت:تیم شما برای متحول شدن محتاج این بازیکنان بود اما وزارت ورزش دست ما را بست و من ترجیح می‌دهم عوض ادامه دادن و تحقیر همین حالا پایم را کنار بکشم.
اگر برانکو آن روز این کار را می‌کرد قطعا همه فشار روی هیات مدیره و طبیعتا وزارت ورزش می‌افتاد و حالا برانکو نمی‌ماند و تیمی که عوض تقویت، ضعیف‌تر شده و هوادارانش منتظرند، سرمربی تیم، عصای جادویی‌اش را درآورد و از ایمان صادقی و کلا صادقی‌ها سوپرمن بسازد.
نه … باید با واقعیت زندگی کرد؛دل بستن به این تیم دل بسیار بزرگی می‌خواهد؛
ان‌شاءالله که برانکو این دل را داشته باشد و در هفته هشتم پرسپولیس را در کورس قهرمانی در تبریز هدایت کند. هرچه باشد توپ گرد است و شاید تجربه برانکو یک جایی سرنوشت این قصه تکراری را عوض کند. قصه‌ای که می‌گوید؛ ۸ فصل است پرسپولیس رنگ جام را ندیده. اگر آن روز که قطبی جام را بالای سرش برد یک کودک به دنیا می‌آمد الان دقیقا دوم دبستان بود.
دستپخت وزارت ورزش
زمانی که علی کریمی در سالن اجتماعات برج میلاد قرعه پرسپولیس را برداشت کمتر کسی فکر می‌کرد دست او تا این حد برای برانکو سنگین باشد. پرسپولیس با 2 بازی نسبتا آسان لیگ را شروع کرد و تازه از هفته سوم به بعد است که رقبای اصلی یک به یک مقابلش قرار می‌گیرند. با این وجود از همین 2 بازی که در ابتدا همه فکر می‌کردند برای شاگردان برانکو ساده است، آنها تنها یک امتیاز گرفتند. حالا سوال هواداران پرسپولیس از یکدیگر این است؛ آیا تیم برانکو توان مقاومت برابر این تیم‌های مدعی را دارد؟ قطعا برانکو می‌داند در صورت ناکامی، وزارت ورزش و جوانان برای اینکه جو را آرام کند همانند فصل قبل بلافاصله به دنبال گزینه اخراج و جایگزینی می‌رود. از روزی که محمود گودرزی سکاندار ورزش کشور شده دست‌کم درباره پرسپولیس همواره انتخابات اشتباه صورت گرفته است. فصل قبل امیررضا خادم با جمع‌کردن دوستان خود و بدتر از آن یک اسپانسر که با رئیس هیات مدیره در تضاد بود، مقدمات شکست را پایه‌ریزی کرد. کار تا جایی پیش رفت که
3 بار کادر فنی دچار تغییرات شد و تنها نقطه مثبت پرسپولیس، پیروزی در 2 داربی رفت و برگشت بود و غیر از آن هواداران این تیم یک فصل 100 درصد کابوس‌وار را پشت‌سر گذاشتند. در این فصل کار را از امیرضا خادم گرفتند و به معاونت قهرمانی وزارت ورزش یعنی دکتر سجادی سپردند اما باز هم انتخاب اعضای هیات مدیره عجیب بود و با گذشت 2 هفته هنوز اسپانسر قرمزها مشخص نشده است. فردی به اسم محمدعلی طاهری که یک‌بار در اواسط لیگ قبل، تجربه تلخِ مدیریت پرسپولیس را داشت مجددا از سوی سجادی به عنوان مدیرعامل انتخاب شد تا این فرد با مشاوره  اعضای هیأت‌مدیره مثل حسین عبدی، جعفر کاشانی و زادمهر خریدهایی برای قرمزها انجام دهند. محسن مسلمان یکی از آن خریدهاست که برانکو اصلا به او اعتقادی ندارد و در لیست 18 نفره قرار نمی‌دهد. حالا پرسپولیس با یک مساوی خانگی و یک شکست لیگ را آغاز کرده است و 3 بازی فوق‌العاده سخت را پیش‌رو دارد.اگر برانکو نتواند از این نبردها امتیاز کافی را بگیرد آن وقت به همان راحتی که جانشین درخشان شد، جایش را به یک گزینه دیگر می‌دهد، گزینه‌ای که از هم‌اکنون از آن نام می‌برند حسین عبدی است. حالا باید دید این پرسپولیس به همراه برانکو توان عبور از این سه‌خوان را دارد یا نه. هواداران قرمز 8 فصل است که رنگ جام لیگ برتر را ندیده‌اند و هیچ بعید نیست با این مدیریت وزارت ورزش سال‌های دور از جام آنها 2 رقمی شود.

گروه اجتماعی: رئیس سازمان سنجش آموزش جزئیات تغییرات ایجاد شده در آزمون‌های دکترا و ارشد را تشریح کرد.  به گزارش «وطن امروز» ابراهیم خدایی، رئیس سازمان سنجش آموزش با بیان اینکه از امسال آزمون دکترا 2 بار در سال برگزار می‌شود، یادآور شد: نتایج آزمون نیز به صورت کارنامه به داوطلب و دانشگاه اعلام می‌شود. دانشگاه‌ها نیز براساس نتایج و حدنصابی که اعلام می‌شود فراخوان پذیرش می‌دهند البته سازمان سنجش اطلاعات آمارهای لازم را ارائه خواهد کرد تا دانشگاه‌ها بتوانند برای درصدهای بالا فراخوان بدهند.
وی همچنین بیان داشت: براساس مصوبه شورای نظارت بر پذیرش دکترا، نتایج این آزمون 2 سال اعتبار دارد و اگر داوطلبی از نتیجه آزمون خودش در اسفند ماه راضی باشد می‌تواند تا 2 سال در آزمون شرکت نکند و از نتیجه همین آزمون برای مرحله بعد به مدت 2 سال استفاده کند.
رئیس سازمان سنجش آموزش تغییر زمان آزمون ارشد امسال را اتفاق مهمی دانست و تصریح کرد: در سال‌های گذشته به لحاظ مشکلات برگزاری آزمون در زمستان داوطلبان دچار مشکلاتی شدند، برای حل مشکلات و با بررسی‌های انجام شده زمان برگزاری این آزمون به 16 و 17 اردیبهشت ماه موکول شد. وی همچنین از برگزاری آزمون سراسری کنکور سال  آینده پس از ماه مبارک رمضان خبر داد و گفت: از سال بعد برگزاری کنکور سراسری طبق روال عادی و  در 25 تیرماه برگزار می‌شود.
خدایی همچنین درباره زمان نتایج آزمون کارشناسی ارشد و دکترا نیز گفت: نتایج این آزمون‌ها طبق برنامه زمانی از پیش تعیین شده در هفته اول شهریور اعلام خواهد شد.

گروه بین‌الملل: وقوع انفجاری در پایگاه ارتش ملی در منطقه شاه شهید در کابل، پایتخت افغانستان که روز جمعه در ساعت 8 صبح به وقت محلی رخ داد، به کشته شدن دست‌کم 20 تن و زخمی شدن بیش از 500 تن دیگر منجر شده است. این انفجار با استفاده از یک کامیون پر از مواد انفجاری در پایگاه ارتش ملی افغانستان رخ داد. این انفجار یک روز پس از آن رخ داد که سازمان ملل در گزارشی مستند تعداد تلفات غیرنظامیان را در جنگ افغانستان بسیار بالا اعلام کرد. بنابر این گزارش، 1591 غیرنظامی در 6 ماه نخست سال 2015 کشته و 3329 تن دیگر هم زخمی شده‌اند که بالاترین میزان از آغاز جنگ در 2001 محسوب می‌شود. این حملات همچنین نخستین رخداد جدی در افغانستان از زمان اعلام مرگ ملاعمر، رهبر سابق طالبان محسوب می‌شود. افغانستان مدت‌هاست با جنبش طالبان و سایر گروه‌های شبه‌نظامی در کشمکش است.
 

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*: گفتیم که غضب برآمده از منیت ما است و صفتی شیطانی است، به این دلیل هرجا «من» و «شیطان» نباشند، غضب هم نیست. اینکه پیامبر خدا صلی‌الله علیه وآله وسلم فرمودند شیطان من، تسلیم من است، سخن بلندی است که ما را به راه فرار از غضب رهنمون می‌شود. طبق نقل، پیامبر خدا فرمودند: «ما مِنْکُمْ مِنْ اَحَد إلاّ وَ لَهُ شَیْطان» «هیچ یک از شما نیست مگر آنکه او را شیطانى است». پرسیدند: «حتى شما اى رسول خدا؟» پاسخ دادند: «و َلا اَنا إلاّ اِنّ اللهَ تَعالى اَعانَنى عَلَیْهِ فَاَسْلَم» [بحارالانوار: 60/329] یا «أَسلَمَ عَلى یَدى»  [بحارالانوار: 16/337] «حتى من، مگر آنکه خداى متعال مرا در برابر او یارى کرد و آن تسلیم شد» یا «به دست من تسلیم شد.» که احتمالاً این تعبیر صحیح‌تر است. من به او اجازه نمی‌دهم در جانم آتش‌افروزی کند، زیرا  نفس من کاملاً در کنترل من است. وقتی نفس کنترل و عقل بر آن حاکم شد، شیطان هم تسلیم می‌شود.
درباره غضب هم این حکم کلی جاری است. غضب شعله‌ای از آتش شیطان است که در درون ما افروخته می‌شود و جان ما و جامعه پیرامون ما را به آتش می‌کشاند. امام باقر می‌فرمایند: «إِنَّ هذَا الْغَضَبَ‏ جَمْرَهٌ مِنَ الشَّیْطَانِ، تُوقَدُ فِی قَلْبِ‏  ابْنِ آدَمَ» [الکافی: 2/744] «این غضب شعله‌ای از شیطان است که در قلب فرزند آدم افروخته می‌شود». امام علیه‌السلام در ادامه می‌فرمایند: «وَ إِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا غَضِبَ احْمَرَّتْ عَیْنَاهُ‏، وَ انْتَفَخَتْ أَوْدَاجُهُ‏، وَ دَخَلَ الشَّیْطَانُ فِیهِ» «هرگاه کسی از شما خشمناک می‌شود، چشم‌هایش سرخ می‌شود، رگ‌های گردنش باد می‌کند و شیطان در رگ‌های گردن او وارد می‌شود». توجه فرمایید به این کلام نورانی؛ سرخی چشم، کنایه از شعله شیطان است که چشم را سرخ کرده است و ورود شیطان به رگ گردن به این معنی است که شیطان او را تسلیم خود کرده است. اما راه چاره چیست؟ «فَإِذَا خَافَ أَحَدُکُمْ ذلِکَ مِنْ نَفْسِهِ، فَلْیَلْزَمِ الْأَرْضَ، فَإِنَّ رِجْزَ الشَّیْطَانِ لَیَذْهَبُ‏ عَنْهُ‏ عِنْدَ ذلِکَ» «هرگاه یکی از شما از این حالت از خود ترسید، فوراً خود را به زمین بچسباند. تا پلیدی شیطان از او ـ در حال غضب ـ دور شود». شیطان از آتش است و انسان از خاک؛ در حال غضب خود را به خاک و زمین نزدیک کنیم. اگر ایستاده‌ایم، فوراً بنشینیم و اگر نشسته‌ایم، فوراً دراز بکشیم.
هرچه بیشتر خود را به زمین نزدیک‌تر کنیم، سریع‌تر از حضور پلید شیطان راحت می‌شویم. خلاصه! باید مانعی برای شیطان ایجاد کرد. مانع چیست؟ دورکردن خودبینی و خودپسندی از جان خود. پس اینکه فرمود: «شیطان من، به دست من تسلیم است.» نشان می‌دهد راه ورود شیطان در آن وجود اقدس مسدود است و راه ورود شیطان نفسانیت و منیت است. همه بدبختی‌ها و گناهان از منیت ما سرچشمه می‌گیرد و غضب هم که شدت منیت است. اگر بخواهیم از شر گناهان به طور عام و غضب به طور خاص راحت شویم، راهی نداریم مگر اینکه درون خود را اصلاح کنیم، یعنی علت اصلی گناه و غضب را معالجه کنیم و خود را نبینیم و برای خود امتیازی قائل نباشیم و این جهاد اکبر است. اگر در این جهاد موفق شدیم، دیگر نه نفس در وجود ما جلوه‌گری دارد و نه شیطان. خودمان که اصلاح می‌شویم، جامعه پیرامون ما هم اصلاح می‌شود. غضب یعنی چه؟ یعنی اینکه طرف مقابل من، سخنی می‌گوید یا کاری می‌کند که خلاف نظر من است، من ناراحت و خشمگین می‌شوم. ملاحظه فرمودید، از اول تا آخر «من» و «سخن من» و «خواسته من» مطرح است و این منشأ همه بدبختی‌های ما است. تا ما خودبینی را در وجود خود خاموش نکنیم، راهی برای کنترل کامل غضب نداریم. اگر خودبینی و خودپسندی از وجود ما رفت، خشم، استهزاء، مجادله، دعوا، دنیادوستی، مال‌دوستی و ریاست‌طلبی هم ریشه‌کن می‌شود و وقتی این خلقیات ناپسند و کردار نکوهیده از جان ما بیرون رفت، غضب هم در جان ما راهی ندارد.
اما گاهی می‌شود فردی نادان بناحق به انسان توهین می‌کند و حق او را  می‌گیرد، در این حالت چه باید کرد؟ ملاک روشن است. در این حالت هم غضب غیرعقلانی نباید باشد، فحاشی، توهین، درگیری لفظی و بدنی، همگی نشانه غضب است و نکوهیده. باید از  این امور اجتناب کرد. راه قانون و راه‌های عقلانی را باید جست و همان راه‌ها را رفت. در هرصورت چه در دفاع از دین و چه در  دفاع از خود، نباید غضبناک شویم؛ غضبناک به معنایی که گفتیم، یعنی نفسانیت ما ظهور پیدا کند. بله! برای دین خدا جهاد می‌کنیم و از مال و جان و ناموس خود هم دفاع می‌کنیم اما در همه حال فقط خدا را در نظر بگیریم. اگر ما خدابین شویم، هم بموقع اقدام می‌کنیم و نهی از منکر و جهاد در راه خدا خواهیم داشت و هم نفسانیت در ما ظهوری نخواهد داشت و قلب‌مان آرام به فضل الهی است اما اگر درون ما آلوده بود، شاید به زبان و گفتار و نوشتار خوب باشیم ولی همواره به فکر جلوه‌گری خود هستیم و حتی دین هم بهانه‌ای است برای همین جلوه‌گری.
* امام جمعه شمیرانات