در فضای آکنده از حب دنیا که مجموعه «تکنوکرات‌های مسلمان» تحت فرمان عقلانیت ابزاری، مردد مانده‌اند بر سر دوراهی توجیه «معامله و مصالحه با آمریکا»، اربعین شهادت یکی از شیربچه‌های حضرت امام خمینی(ره) فرارسید. خیلی حرف است که هم «انقلابی» باشی هم به اندازه‌ای بر عقل توجیه‌گر مصلحت‌اندیش، مسلط شده باشی که برای فرمان ولی زمانه‌ات چون و چرا نتراشی! اصلا برایت اهمیت نداشته باشد که دیگران در نشئه ایده مضحک «صلح‌جهانی» به پیوند پنهانی با صهیونیست‌ها فکر می‌کنند. تو هرگز خود را در صلح با استکبار ندیدی و چه خوب که نماندی تا ببینی مسلمانان آفریقایی را تکه‌تکه می‌کنند و آتش می‌زنند و در عین حال از دیپلماسی صلح برای‌مان غزل می‌خوانند! عامل به مطلع صحیفه امام همین مجاهدین اندیشه انقلاب اسلامی هستند که از ملیت‌ها و قومیت‌های مختلف برای یک ایدئولوژی جهانشمول می‌جنگند: «حاشا که خلوص عشق موحدان جز به ظهور کامل نفرت از مشرکان و منافقان میسر شود.» خوش به حال تو «محمودرضا» که خون دادی
تا قیام مصلح به تاخیر نیفتد.
اما «جان» هم متاع عظیم و بی‌مانندی است! این را دست‌کم ما دنیازدگان غافل از حیات جاویدان خوب می‌دانیم! یکی از همرزمانش گفته است: «من بستن کمربند را از محمودرضا یاد گرفتم. توی سوریه هم که رانندگی می‌کرد، تا می‌نشست کمربند را می‌بست. یکبار در سوریه به من گفت: محسن! می‌دانی چقدر مواظب بوده‌ام که با تصادف نمیرم؟» حیف است با ساختار فکری و دستگاه عقلی «محمودرضا»‌ها آشنا نشویم. بالاخره یک درد بزرگی بوده که محمودرضا بیضایی‌تبریزی را با آن قد و قامت ابوالفضلی بی‌خیال از هیاهوی سیاست در 32سالگی پای معاهده «معامله جان» به بالاترین قیمت ممکن نشانده است! راستی! امثال شهید بیضایی چگونه می‌اندیشیدند؟
«نبرد شام، مطلع تحقق وعده آخرالزمانی ظهور است و من و تو دقیقا در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که با لطف خداوند و ائمه اطهار(ع) نقشی بر گردنمان نهاده شده و باید به سرانجام برسانیمش باهم تا بار دیگر شاهد مظلومیت و غربت فرزندان زهرای مرضیه(س) نباشیم؛ اگر بدانی صبرت چقدر در این زمان حساس در حفظ و صیانت از حریم آل‌الله قیمت دارد، لحظه به لحظه آنرا قدرمی‌شماری.» شهید، این جملات را خطاب به همسرش نوشته است تا ما بدانیم و بخوانیم از سر اجبار آسایش و آرامش خاک ایران را با گلوله و درد جبهه جنگ با مستکبران معامله نکرده است.
حق با عقل آینده‌نگر و فرازمینی محمودرضاست: «جبهه جدیدی که از تفکر اسلام آمریکایی، صهیونیسم و ارهاب از کشورهای مختلف از جمله افغانستان، پاکستان، آمریکا، اروپا، یمن، ترکیه، عربستان، قطر، آذربایجان، امارات، کویت، لیبی، فلسطین، مصر، اردن و... به نام جهاد فی‌سبیل‌الله تشکیل شده است، هدف نهایی‌اش فقط و فقط جلوگیری از نهضت زمینه‌سازان ظهور و در نهایت مقابله با تحقق وعده الهی ظهور است و هیچ ابایی هم از کشتن و مثله کردن و سر بریدن زنان و کودکان بی‌گناه شیعه ندارد، کمااینکه این اتفاق را الان به وفور می‌توان مشاهده کرد و من دیده‌ام.
مسؤولیت سنگینی بر دوشمان گذاشته شده است و اگر نتوانیم از پسش برآییم، شرمنده و خجل باید به حضور خداوند و نبی‌اش و ولی‌اش برسیم، چرا که مقصریم. مردم شریف جهان! یک لحظه گمان پایان جنگ و ظهور عقلانیت و تدبیر در جبهه کفر بر ما حرام است چرا که همه نشانه‌ها آشکارا از ظهور جنگی تمام‌عیار در آینده‌ای نزدیک خبر می‌دهد. چه بسا همین جنگ عقیده‌ها که امروز در کوچه کوچه دهکده جهانی در جریان است، دودی باشد از آتشی پیش‌رو که دودمان انسانیت را نشانه رفته است. شک داری؟ از هابیل تا ابراهیم، از اسماعیل تا موسی! از عیسی تا محمد(ص)... کجا سراغ دارید انسان‌ها را به جرم عقیده تکه‌تکه کرده باشند و خبرش هم هر روز همچون وقایع طبیعی به گوش جهانیان برسد اما باز تلاش برای برپایی حکومت جهانی فراماسون‌ها بر پایه «صلح خاورمیانه» در جریان باشد! صلح گاهی از جنگ به مراتب بدتر است، بویژه آن زمان که بهانه‌ای برای توجیه خشن‌ترین رفتارهای شیطانی می‌شود. آوینی راست می‌گفت: «جنگ ممکن است که باشد یا نباشد اما مبارزه تمامی ندارد. تحقق اسلام در جهان و بر قراری عدالت در گرو مبارزه حق و باطل است. جهاد حافظ بقای سایر اصول و فروع دین است و آنان که این معنی را نمی‌پذیرند، یا باید بشر را در این فلاکتی که بدان گرفتار آمده است، رها کنند یا وضع کنونی بشر را مودّی به عدل و صلح بدانند و منتظر باشند تا استمرار همین وضع به استقرار عدالت و صلح حقیقی بر سطح کره زمین منتهی شود».
اهل مبارزه نیستی؟ پس تن بده به کشتار و قتل‌عام! راضی باش از جنگ بوسنی و کشتار میانمار و نسل‌کشی در سوریه و عراق و آفریقا! دوره، دوره صلح است الحمدلله! اینجا از اربعین شهیدی برای شما می‌نویسیم که در «جنگی که نیست» خونش بر زمین خدا ریخته شد، فرزندش یتیم شد، پدر و مادر و برادرش داغدار شدند و ما تابوت غرق به خونش را بر دست گرفتیم و دوباره به «صلح» بازگشتیم! کیست که خون‌ دل نخورد از این درد بی‌دردی؟
محمودرضا بیضایی نامه‌اش را به همسر مکرمش اینگونه تمام کرد: «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا و به قول سیدمرتضی آوینی این یعنی اینکه همه ما شب انتخابی خواهیم داشت که به صف عاشوراییان بپیوندیم یا از معرکه جهاد بگریزیم و در خون ولی خدا شریک باشیم. ان‌شاءالله در پناه حق و تا (تحقق) وعده الهی و یاری دولت ایشان خواهیم جنگید».
انسان مختار آفریده شده و بابت همین اختیار است که در ساختار مرتبه‌بخشی، زمینی می‌شود یا الهی! برخی هم با افتخار به حیوانیت و چه بسا پست‌تر از آن نزول می‌یابند و هرگز قطره‌ای از گنج بصیرت الهی به کامشان نمی‌رسد.
محمودرضا بیضایی عاشق مکتب باکری بود و همت! دلداده یاران آسمانی خمینی بود و همراهان فرازمینی خامنه‌ای! ما نمی‌دانیم اربعین بهشتیان چگونه است اما عارف تبریزی که بی‌وصیتنامه دنیا را ترک کرد یک کلام با اشاره به پوستر حاج همت روی دیوار خانه گفت «وصیت من این است!» به همت رجوع می‌کنیم... وصیت او هم سفارش مرادش امام خمینی(ره) بود... پشتیبان ولایت‌فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد. تکمله‌اش می‌شود این جمله امام خمینی...«به فکر نگه داشتن وضع موجود نباشید، بلکه به فکر فرار از اسارت و رهایى از بردگى و یورش به دشمنان اسلام باشید که عزت و حیات در سایه مبارزه است و اولین گام در مبارزه اراده است. پس از آن، تصمیم بر اینکه سیادت کفر و شرک جهانى، بویژه آمریکا را بر خود حرام کنید!» خط امام این است... خط ولایت اینجاست! علم محمودرضا اکنون بر دوش تک‌تک فرزندان امام خامنه‌ای است و ان‌شاءالله تا ظهور حضرت ولی‌عصر(عج) این بیرق برافراشته باقی خواهد ماند.
 

 سبد کالا به من که بشدت نیازمندم و هشتم گرو نُه است نرسید ولی به برخی که واقعا پول‌شان از پارو بالا می‌رود، ‌رسید. حالا من یکی خیلی می‌ترسم نکند با این راستی‌آزمایی‌ای که قرار است انجام شود،‌ باز متضرر شوم و یارانه‌ام قطع شود.
صادق‌لویی

  طبق اعلام رسمی دستگاه‌های مسؤول، متاسفانه نوروز امسال بیش از 1200 نفر از هموطنان‌مان بر اثر سوانح رانندگی ایام عید، جان سپرده‌اند. خب! خود رانندگان نقش زیادی در این حوادث دارند و موجب کشته‌شدن خود و برخی افراد دیگر می‌شوند که باید دقت‌شان را زیادتر کنند هرچند جاده‌ها هم واقعا استاندارد نیست و دولت و وزارت راه باید به جای حاشیه‌پردازی درباره مسکن مهر و مصاحبه علیه دولت سابق، درصدد اصلاح جاده‌ها و راه‌ها باشند تا آسیب کمتری به جامعه وارد شود.
خوب‌بخت

 تحولات اوکراین نشان داد چقدر کشورهای غربی دورو  هستند. این همه درباره افسانه دروغین هولوکاست تبلیغ می‌کنند و دولتی مجعول را در خاک فلسطین با زور و کشتار تأسیس می‌کنند؛ بعد در توجیه آن، جنایات نازی‌ها را مثال می‌زنند؛ آن‌وقت در اوکراین دولت قانونی را با استفاده از نازی‌ها و صلیب شکسته و اغتشاشات فاشیستی و نازیستی خشن، سرنگون می‌کنند.  
خلجی
 

حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سیدمحمود  نبویان: به‌کار بردن واژه‌های مبهم و قابل تفسیرهای گوناگون در چنین توافقنامه‌ای ـ که به نظر می‌رسد به‌صورت آگاهانه و عمدی از سوی دشمنان ما در آن گنجانده
شده است ـ مسأله را برای ما بسیار دشوار می‌کند، و عدم دقت و آگاهی مذاکره‌کنندگان ایرانی از آنها هزینه بسیار سنگینی را به ملت ایران تحمیل خواهد کرد.
7- در بند پنجم رفع کامل نگرانی‌ها درباره رآکتور اراک از ایران خواسته شده است. این امر در حالی است که در گام اول درباره رآکتور اراک از ایران خواسته شده است که اولا: رآکتور راه‌اندازی نشود، ثانیا: سوخت و آب سنگین به آن منتقل نشود، ثالثا: سوخت اضافی آزمایش نشود، رابعا: سوخت بیشتری برای رآکتور اراک تولید نشود و خامسا: اجزای باقیمانده رآکتور اراک نصب نشود، براین اساس، سوال مهم آن است که مراد از رفع کامل نگرانی‌ها ـ علاوه بر آنچه در گام اول خواسته شده و به آن باید عمل شود ـ چیست؟ آیا امر دیگری باقی‌مانده است که انجام شود؟ به نظر می‌رسد آن امر جز با تخریب کامل آن میسر نخواهد شد. یعنی تنها امری که علاوه بر موارد مذکور در گام اول، نگرانی طرف غربی‌ را به‌صورت کامل برطرف و آنها را راضی می‌کند، تخریب کامل رآکتور اراک خواهد بود.
8- در حالی که در بند 16 گام اول، بازفرآوری و حتی ساخت تاسیساتی که توانایی بازفرآوری به وجود آورد به صورت مطلق ممنوع شده است، در گام نهایی نیز برای تاکید بر این امر بیان شده است که ایران نباید بازفرآوری یا تاسیساتی داشته باشد که توانایی بازفرآوری ایجاد کند. معنای این سخن آن است که ایران هیچ وقت حق داشتن بازفرآوری را نخواهد داشت و نیز هر مکانی را که آنها احتمال بدهند که ممکن است در توانایی بازفرآوری موثر باشد، ساخت آن ساختمان‌ها نیز ممنوع خواهد بود.
9- به‌رغم اینکه در گام اول نظارت‌های بسیار زیادی به ایران تحمیل شده است، یعنی مذاکره‌کنندگان ایرانی پذیرفته‌اند که آژانس دسترسی به تمام برنامه‌های هسته‌ای ایران، نظارت بر تمام سایت‌ها و ساختمان‌های موجود در آنها، دستیابی به اطلاعات مربوط به سطح و گستره فعالیت‌هایی که در آن سایت‌ها انجام می‌شود، دسترسی به معادن اورانیوم، مواد در منابع، اطلاعات مربوط به رآکتور اراک، اعمال پادمان درباره رآکتور اراک، دسترسی به دوربین‌ها، دسترسی مدیریت شده به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ و کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و انبارهای نگهداری آنها، معادن اورانیوم و کارخانه‌های تولید اورانیوم داشته باشد، در گام نهایی نیز اجرای کامل اقدامات شفاف‌ساز و افزایش نظارت از ایران خواسته شده است.
سوال این است که آنچه در گام نهایی آمده است، ناظر بر چه اقداماتی است که در گام اول از ایران مطالبه نشده است؟ آیا اقدامات معقول دیگری مانده است که ایران باید جهت شفاف‌سازی انجام بدهد؟ اطلاعات کدام بخش از ایران باید در اختیار آژانس قرار گیرد که در گام اول عنوان نشده است؟
10- در بند سوم رفع جامع تحریم‌های شورای امنیت ـ چندجانبه و ملی ـ مربوط به هسته‌ای بیان شده است. نکته مبهم در این بند آن است که آیا مراد از آن، تحریم‌هایی است که در «قطعنامه»‌های شورای امنیت علیه ملت ایران عنوان شده است؟ اگر اینطور است چرا واژه قطعنامه (resolution) در این بند عنوان نشده است؟ به عبارت دیگر، در گام دوم وقتی از ایران می‌خواهد به تحریم‌های شورای امنیت بپردازد، واژه قطعنامه (resolution) را بیان می‌کند، (در گام دوم آمده است: There would be additional steps …addressing the UN Security Council resolutions …) اما در این بند از بیان آن خودداری می‌کند. مراد از این عنوان نکردن چیست؟ آیا قطعنامه‌ها به قوت خود باقی خواهند ماند؟
11- در بند هشتم تصویب و اجرای پروتکل الحاقی از ایران خواسته شده است.
چنانکه در متن توافقنامه نیز اشاره شده است، مجلس باید اجرای پروتکل را مصوب کند و بدون اجازه مجلس، دولت حق چنین کاری را ندارد. اما به نظر می‌رسد مواد موجود در پروتکل بسیار منفی و تحقیر‌آمیز است، از جمله نظارت‌های سرزده با اطلاع و بدون اطلاع، آماده‌کردن و در اختیار قرار دادن هر مکانی (بدون هیچ‌گونه محدودیتی) که بازرسان برای بازدید درخواست کرده‌اند و بازرسی بدون حضور مامور ایرانی در آن قرار دارد. نصب تجهیزات نظارتی «آنلاین» ـ‌ مستقیم ـ از دیگر موارد پیش‌بینی شده در بحث نظارت پروتکل الحاقی است که براساس آن آژانس می‌تواند در هر مکان مورد نظر خود که فعالیت‌هایی مرتبط با برنامه هسته‌ای انجام می‌شود، با نصب دوربین، به صورت زنده این فعالیت‌ها را زیر نظر داشته باشد. گفتنی است در حال حاضر عمده دوربین‌های نظارتی آژانس در تاسیسات هسته‌ای کشور، به صورت «آفلاین» تمام فعالیت‌ها را ثبت و ضبط می‌کنند. (موارد فوق در ماده 5 و سایر مواد آن آمده است.)
علاوه براین، آیا با وضعیت پیش آمده که دولت جدید اصرار به پذیرش آن دارد، و به گمان خود حل تمام مشکلات را در پذیرش آن توافقنامه می‌بیند، آیا مجلس می‌تواند به درخواست دولت تمکین نکند؟ در صورت عدم تمکین متهم به عدم همکاری با دولت در جهت حل مشکلات اقتصادی مردم نخواهد شد؟

عزیمت اولین گروه از نیروهای اردنی به جبهه جنگ عراق علیه ایران (1360ش)
همزمان با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، انواع کمک‏ها از طرف بسیاری از کشورها به عراق سرازیر شد تا برضد جمهوری اسلامی ایران به کار گرفته شود. در این میان ملک حسین، پادشاه اردن نیز با حمایت کامل از این جنگ، خواستار پشتیبانی همه کشورهای عربی از عراق شد. در این راستا بندر عقبه این کشور در ساحل دریای سرخ برای ارسال کمک‏های تسلیحاتی غرب به عراق به این منظور اختصاص یافت و سیل کمک‏ها روانه عراق شد. همچنین تعداد چهل هزار سرباز مسلح اردنی به دستور ملک حسین در مرز اردن با عراق مستقر شدند که در این روز به جبهه‏های جنگ علیه ایران عزیمت کردند. با همه این کمک‏ها و همکاری ده‏ها کشور با عراق برای جنگ با نهال نوپای انقلاب اسلامی ایران، ارتش، بسیج و سپاه اسلام در برابر این دشمن متحد و پیشرفته و مسلح مقاومت کرده و آنان را از خاک میهن اسلامی بیرون راندند.
صدور حکم تحریم تنباکو توسط میرزای بزرگ شیرازی(1309 ق)
یکی از امتیازات ننگینی که در زمان قاجار نتایج نامطلوبی را به بار آورد، امتیاز انحصار تنباکو معروف به امتیاز رژی بود. به موجب این امتیاز که در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار با تالبوت انگلیسی منعقد شد، شرکت رژی به مدت 55 سال صاحب حق انحصاری تجارت تنباکوی ایران و حتی نظارت در زراعت آن شناخته می‏شد. وقتی مردم، این قرارداد را با قرارداد مشابهی که با دولت عثمانی منعقد شده بود مقایسه کردند، از بابت این که منفعت بسیار کمتری نصیب کشور شده است، دست به اعتراض زدند. با گسترده شدن اعتراضات مردمی و پیگیری علمای بزرگ تهران از جمله حاج میرزا حسن آشتیانی، این اعتراضات شکلی وسیع به خود گرفت و سرانجام حکم تحریم استعمال تنباکو توسط میرزای بزرگ شیرازی، تکلیف مردم و شاه را یکسره کرد. پس از صدور این فتوا که استعمال تنباکو به هر نحو را در حکم محاربه با امام زمان(عج) عنوان کرده بود، مردم قلیان‏ها را شکستند و انبارهای توتون را به آتش کشیدند. تاثیر این فتوا به حدی بود که در درون دربار قاجار نیز کسی از تنباکو استفاده نمی‏کرد. سرانجام ناصرالدین شاه قاجار مجبور شد این قرارداد را فسخ کرده و مقداری غرامت به شرکت رژی پرداخت کند.
آغاز حملات هوایی آمریکا به ویتنام شمالی در جریان تهاجم به این کشور (1965م)
پس از آنکه آمریکا، در اوت 1964م به بهانه‏های واهی، خود را درگیر جنگ با ویتنام شمالی کردند، در دوم مارس1965م نیز حملات هوایى آمریکا به ویتنام آغاز شد. در ماه‏های اول جنگ، میلیاردها دلار خسارت در ویتنام شمالی به بار آمد و ده‏ها هزار نفر از مردم این سرزمین در جریان بمباران‏های هوایى کشته شدند. این بمباران‏ها به حدی بود که تنها طی 5/2 سال، هواپیماهای آمریکایى بیش از 107 هزار حمله به خاک ویتنام شمالی انجام دادند و 2/5 میلیون تن بمب بر سر مردم بی‏دفاع این کشور فروریختند. با این حال، موج مخالفت‏های ضدجنگ مردمی و فشار افکار عمومی باعث شد آمریکا پس از 9 سال جنگ بی‏امان، بدون اخذ نتیجه، این جنگ را پایان دهد و با ذلت، ویتنام را ترک کند.
کشف خاصیت «رادیو اکتیویته» توسط «هانری بکرل» دانشمند فرانسوی (1896م)
هانری بکرل فیزیکدان فرانسوی، پس از پی بردن به وجود تشعشات برخی عناصر، تحقیقات وسیعی برای کشف خاصیت تشعشع مواد رادیواکتیویته انجام داد. پس از مشاهده تصویری که به کمک اشعه ایکس برداشته شده بود، اندیشه کشف ماده‏ای در ذهن بکرل نقش بست که تحت تأثیر نور ساده، از آن، اشعه ایکس صادر کنند. بکرل در دوم مارس 1896م این خاصیت را در اورانیوم که یکی از مواد رادیواکتیویته است، مشاهده کرد و با ادامه تحقیقات خود در 30 ژوئن همان سال، موفق به کشف عناصر رادیواکتیو اورانیوم نیز شد. اهمیت کارهای علمی بکرل باعث شد در سال 1902 جایزه فیزیک نوبل را دریافت کند. این کشف سبب شد مقدمات ایجاد عصر تازه‏ای به نام عصر اتم فراهم آید.
 

تا پایان آذرماه سال جاری یکهزار و 34 موتوسیکلت‌سوار در فصل بهار، ‌یکهزار و 303 نفر در فصل تابستان و 947 نفر در فصل پاییز جان‌باخته‌اند. در مجموع در نه ماهه امسال سه هزار و 284 موتوسیکلت‌سوار در کشور جان خود را از دست داده‌اند. به‌گزارش مهر، در سال گذشته یکهزار و 500 موتوسیکلت‌سوار در فصل تابستان جان خود را از دست دادند که بیشترین آمار تلفات در سال 1391 را به خود اختصاص می‌دهد. این در حالی است که آمار فوتی‌های موتوسیکلت‌سواران در فصل بهار همین سال یکهزار و 162 نفر (3/26 درصد)، در فصل پاییز یکهزار و 88 نفر (6/24 درصد) و در فصل زمستان 666 نفر (1/15 درصد) بوده ‌است. آمار تلفات موتوسیکلت‌سواران در سال 1391 نسبت به سال قبل از آن 4/8 درصد کاهش یافته و از 4 هزار و 823 نفر در سال 1390 به 4 هزار و 416 نفر در سال گذشته رسیده ‌است. در سال جاری (تا پایان آذرماه) یکهزار و 34 موتوسیکلت‌سوار در فصل بهار، ‌یکهزار و 303 نفر در فصل تابستان و 947 نفر در فصل پاییز جان‌باخته‌اند. در مجموع در 9 ماهه امسال سه هزار و 284 موتوسیکلت سوار در کشور جان خود را از دست داده‌اند. به طور کلی با توجه به آنچه در آمارهای فصلی این سازمان درباره مرگ موتوسیکلت‌سواران گزارش شده‌است در فصل زمستان آمار مرگ موتوسیکلت‌سواران کمتر از دیگر فصول سال است که به نظر می‌رسد عمده دلیل آن استفاده بیشتر این افراد از کلاه ایمنی است. از سوی دیگر در فصل زمستان علاوه بر اینکه کمتر از موتوسیکلت استفاده می‌شود، راکبان این وسیله نقلیه نیز به دلیل لغزندگی سطح معابر با احتیاط بیشتری تردد می‌کنند و همین موضوع آمار حوادث این گروه را
در زمستان کاهش‌ می‌دهد.

محسن جندقی: «یارانه‌ها حق ملت است و باید در جیب آنها باشد. مرحله دوم این طرح با کمک ملت و همراهی الهی آنها انجام می‌شود که یک گام به سمت عدالت و افتخار برای ملت محسوب می‌شود. البته در گام دوم برنامه‌هایی داریم. از اقشار مرفه درخواست می‌کنیم از دریافت یارانه‌ها انصراف دهند. اجازه دهید این پول در طبقات درآمدی پایین‌تر توزیع شود و اگر دو دهک انصراف دهند، کمک زیادی به عدالت می‌کند تا این پول به کسانی که نیازمند هستند، برسد. عزم دولت برای رفع بیکاری و ایجاد اشتغال جوانان است». اینها سخنان رئیس‌جمهور پیشین است و بسیار شبیه به اظهارات امروز
رئیس‌جمهور فعلی.
احمدی‌نژاد این اظهارات را 7 دی‌ماه‌90 در جمع مردم ایلام عنوان کرد و حالا دو سال و دو ماه بعد از آن اظهارات، نوبت به حسن روحانی رسیده که این بار در بندرعباس سخنانی مشابه سلف خود بزند: «همه باید دولت را در اصلاح شیوه اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها کمک کنند. خواست دولت از مردم این است که وقتی فرم‌های دریافت یارانه توزیع می‌شود، کسانی که به یارانه نیاز ندارند از پر کردن این فرم‌ها خودداری کنند. حتی کسانی که به‌رغم نیاز می‌توانند به ترتیبی از دریافت آن صرف‌نظر کنند، بگویند من یارانه نمی‌گیرم تا دولت سیستم بهداشت و درمان، وضعیت حمل و نقل، انرژی و محیط زیست کشور را بهبود بخشد».
این روزها «انصراف» کلمه «کلیدی» دولتمردان است و آنها حتی از نیازمندان هم می‌خواهند انصراف دهند. چند ماه پیش مسؤولان دولتی کمپین یا همان نهضت انصراف راه انداختند و حتی گفته شد رئیس‌جمهور از دریافت یارانه انصراف داده است. این در حالی بود که اصلا حسن روحانی یارانه‌ای نمی‌گرفته و دوستان وی برای مهم جلوه دادن این کمپین از انصراف سخن گفتند. دولت می‌خواهد عدم پرکردن فرم خوداظهاری و انصراف از دریافت یارانه را کار ارزشمندی جلوه دهد و این موضوع را به مردم القا کند که انصراف تک‌تک آنها می‌تواند اقتصاد ایران را نجات دهد. البته دولتمردان تنها به کمپین‌سازی روی نیاورده‌اند بلکه تهدید هم می‌کنند. مسؤولان مدام جریمه 3 برابری آنهایی که نیاز ندارند اما یارانه می‌گیرند را یادآوری می‌کنند. آیا کمپین‌سازی و تهدید کارساز است و مردم از دریافت یارانه انصراف می‌دهند؟  تجربه نشان داده اکثر مردم نه تنها هیچ شکی برای پر کردن خوداظهاری یارانه‌ای ندارند بلکه انتظار دارند دولت کمک بیشتری به آنها بکند. نرخ برق از اول اسفند همین امسال گران شد و قرار است بزودی نرخ دیگر حامل‌های انرژی افزایش یابد و این یعنی گرانی همه چیز. حتی اگر دولت بتواند رشد تورم را متوقف کند تاثیرگذاری افزایش نرخ بنزین و دیگر حامل‌های انرژی بر رشد قیمت‌ها اجتناب‌ناپذیر خواهد بود مگر اینکه مسؤولان برنامه‌ریزی جامعی مانند حمایت از تولید و افزایش نظارت بر بازار داشته باشند. ملت با خود حساب می‌کند که با انصراف از یارانه و اجرای فاز دوم هدفمندی‌، درآمد کم و هزینه‌ها بیشتر می‌شود. قطعا کسی  دوست ندارد یارانه‌اش حتی اگر بعد از 3 سال 45500 باقی‌مانده باشد، قطع شود. پس دولت باید چه کند؟
قطعا با قطع یارانه‌ها دولت می‌تواند کارهای زیربنایی و حمایتی بسیاری انجام دهد و مثلا با همین درآمد در بهداشت و حمل و نقل تحول ایجاد کند. اما آیا مسؤولان در تبیین این موضوع موفق عمل کرده‌اند؟ آیا دولتی‌ها توانسته‌اند مردم را قانع کنند که اگر یارانه دریافت نکنند، می‌توانند خدمات بهتری در حوزه سلامت دریافت کنند؟ آیا دولت توانسته این موضوع را به مردم بقبولاند که اگر 45500 تومان را دریافت نکنند دیگر اتوبوس‌ها در جاده‌ها آتش نمی‌گیرد و رتبه اول را در زمینه تعداد کشته‌های تصادفات نخواهیم داشت؟ آیا دولتمردان توانسته‌اند مردم را مطمئن کنند که با پول یارانه نقدی انصرافی آنها معیشت ملت بهتر خواهد شد و با گرانی خداحافظی خواهند کرد؟
پاسخ به این سوالات سخت نیست چون مردم قانع نشده‌اند. آنها به جای اینکه به کمپین بپیوندند سوال می‌کنند فرم خوداظهاری چه موقع و کجا منتشر می‌شود. اظهارات مسؤولان فعلی نشان می‌دهد دولت یازدهم نیز مانند دولت دهم بهترین راهکار را افزایش قیمت می‌داند و انصراف. قطعا مردم وقتی تلاش و کوشش و برنامه دولت برای آینده اقتصاد و ایجاد یک حماسه اقتصادی را ببینند دولتمردان خود را تنها نمی‌گذارند اما آنها از آینده اطلاع ندارند و دولتی‌ها برنامه‌های خود را با مردم در میان نمی‌گذارند. مسؤولان می‌خواهند حتی افزایش قیمت‌ها و گرانی‌های احتمالی را گردن مسؤولان سابق یا مجلس بیندازند.
اگر کمی به اظهارات وزیر اقتصاد و سخنگوی دولت و حتی رئیس‌جمهور دقت کنید آنها مدام از مصوبه مجلس و تکلیف مجلس سخن می‌گویند و عباراتی مانند «طبق تصمیم مجلس»، «طبق مصوبه مجلس»، «طبق تکلیف مجلس» را به کار می‌برند اما نمی‌گویند لایحه بودجه را خود داده‌اند و مجلسی‌ها هم با کمترین تغییر همان تبصره هدفمندی دولت را تصویب کرده‌اند تا شائبه عدم‌همکاری با دولتمردان پیش نیاید. دولتی‌ها نمی‌گویند که خود لایحه و تبصره داده‌اند و درآمد هدفمندی را چند هزار میلیارد افزایش داده‌اند اما از تکلیف و تصمیم مجلس حرف می‌زنند. خب آقایان مسؤول! همین موجب می‌شود که مردم کمپین و نهضت انصراف را جدی نگیرند. اگر دولتی‌ها از پنهانکاری انصراف(!) دهند و راست و حسینی با ملت رفتار کنند و وضعیت اقتصاد را تشریح کنند و صادقانه بگویند که ملت کمک کنند بعد از مدتی تحمل سختی به رفاه خواهند رسید، مردم نیز راست و حسینی پای کار می‌آیند و از یارانه انصراف می‌دهند.
کاش می‌شد که بشود.

 

یه فامیل داریم 82 ساله که بیکاره.
اگه 2سال دیگه بیکار بمونه بازنشسته می‌شه!