هنوز آن بعدازظهر گرم که کارلوس کی‌روش به کمپ تیم‌های ملی برای بازدید از زمین‌های تمرینی پا گذاشت از ذهن پاک نمی‌شود، ‌آن روزها کارلوس کی‌روش تنها دو گزینه روی میز خود داشت؛ ‌یکی تیم ملی ایران و دیگری پیشنهای از یک تیم آفریقایی، ‌آن روزها کی‌روش داستان محکومیتش از سوی دادگاه فیفا مبنی بر شکایت کمیته مبارزه با دوپینگ مطرح بود و هزار و یک داستان دیگر. آن روزها فدراسیون فوتبال با قراردادی نسبتا منطقی این مربی سرشناس پرتغالی را استخدام کرد ولی حالا برای اینکه قرارداد را با او بعد از جام جهانی تمدید کنند شرایط فرق کرده است. کارلوس تیم ملی ما را به جام‌جهانی برده،‌ دوباره در زمره مربیان کارآمد فیفا قرار گرفته و پیشنهاد‌های مختلف از دیگر نقاط جهان دارد (براساس گفته‌های رسانه‌ها)‌. حالا کارلوس برای اینکه بخواهد بعد از جام‌جهانی تا 4 سال دیگر روی نیمکت ایران بنشیند درخواست مبلغ 2 میلیون دلار به ازای هر سال را کرده و فدراسیون فوتبال نیز علاقه‌مند است با او تمدید کند ولی به دلیل مشکلات مالی علی کفاشیان باز هم سراغ وزارت ورزش می‌رود و دست کمک را بار دیگر به سوی وزارتخانه‌ای‌ها دراز می‌کند، ‌شاید خیلی شفاف باشد که پرداخت این رقم تنها از سوی فدراسیون قابل قبول نیست و این وظیفه وزارت ورزش است که این بار را از روی دوش فوتبال بردارد. ولی براساس مذاکرات پشت در‌های بسته وزارت ورزش آب پاکی را روی دست کفاشیان می‌ریزد و اعلام می‌کند نمی‌تواند از این پول‌ها برای یک مربی خارجی هزینه کند! حالا زمان آن رسیده تا پیکان انتقاد‌ها را از سوی کفاشیان برداریم،‌ این درست است که در خیلی موارد منتقد فدراسیون او هستیم ولی این بار حق با او است چون اگر کی‌روش بتواند 4 سال دیگر با تیم ملی باشد می‌تواند برنامه‌هایش را مو به مو اجرا کند. درباره این موضوع که رقم قرارداد کارلوس بالاست باید گفت در فوتبالی که مربیان داخلی با این کیفیت دانش فنی‌ سالی 2 میلیارد تومان دریافت می‌کنند نباید برای نگه داشتن مربی در سطح کی‌روش سالی 6 میلیارد پرداخت کرد؟ حتی می‌توان گفت اگر او از تیم ملی جدا شود کدام مربی داخلی می‌تواند تضمین کند که جایگاه فعلی را از دست ندهد؟ در قابلیت مربیان داخلی شکی نیست ولی این مساله که به مدت 4 سال یک‌بار، با یک مربی قرارداد ببندیم و بعد شکست‌ها را گردن آنها بیندازیم کاملا غیرمنطقی است. کی‌روش وعده داده که اگر با او تمدید کنند می‌تواند تیم ایران را قهرمان جام ملت‌های آسیا کند. این مساله بعد از گذشت 4 دهه از قهرمانی ایران در آسیا نکته مثبتی در فوتبال ما به حساب می‌آید. حتی فدراسیون به کمک وزارت ورزش می‌تواند مشروط با این مربی پرتغالی قرارداد ببندد و بعد از قهرمانی در آسیا تمام مبلغ را به او پرداخت کند. چون چیزی که در این برهه اهمیت دارد این است که به هر طریقی شده باید از فرصت ایجاد شده و حضور یک مربی درجه‌یک اروپایی برای تیم‌های ملی سود برد،‌ ما تا کی می‌خواهیم از علم نوین فوتبال و مدیریت صحیح در ورزش دور بمانیم؟ چرا وزارت ورزش تا این حد نسبت به سرنوشت فوتبال بی‌تفاوت است؟ واقعا گودرزی برای چه آمده؟ آیا رای اعتماد مجلس به او تنها برای این نبود که وضعیت ورزش را
سر و سامان دهد؟ این سوال در سال 92 و در مدت این چند ماه که گودرزی به ریاست وزارت ورزش رسیده رنگ کهنه و کلیشه‌ای به خود گرفته که چرا وزارت ورزش نسبت به فوتبال بی‌تفاوت است؟ واقعا از طرح این مساله دلزده و خسته شدیم وقتی جواب درستی برایش بیان نمی‌شود! به نظر می‌رسد حتما باید تیم ملی در تورنمنت جام‌جهانی یا حتی بعد از آن در آسیا نتایج ضعیفی کسب کند و بعد کمیته‌ای تشکیل شود برای پیدا کردن دلایل حذف و باز هم نتیجه به جایی نرسد! چرا کسی نیست که بداند افول تیم ملی فوتبال یک کشور به منزله افت لیگ، ‌افت فوتبال پایه‌ها و عدم رضایت عموم از این ورزش پرطرفدار است.
 

کارلو گارگانزه: هنگامی که صحبت از موفقیت‌های بزرگ در عرصه ملی و باشگاهی می‌شود، هیچ کشوری نمی‌تواند با ایتالیا رقابت کند. باید دید راز این موفقیت چیست؟ پس از 4 بار قهرمانی در
جام جهانی، تنها برزیل با 5 بار قهرمانی از ایتالیا در این رقابت‌ها پرافتخار‌تر است و اگر در ضربات پنالتی فینال جام جهانی 1994 ایتالیا کمی خوش‌شانس‌تر بود، اکنون جای دو تیم عوض شده بود اما در عرصه باشگاهی قهرمانی در 38 رقابت مهم بین‌المللی شامل لیگ قهرمانان اروپا، لیگ اروپا و جام در جام اروپا (که دیگر برگزار نمی‌شود)، ایتالیا را به پرافتخار‌ترین تیم در عرصه باشگاهی بدل کرده است. میلان در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 با هدایت آریگو ساکی و حضور بزرگانی همچون مارکو فان‌باستن، رود گولیت، فرانک ریکارد، فرانکو بارسی و پائولو مالدینی جام‌های فراوانی کسب کرد و توسط بسیاری از کارشناسان به عنوان بهترین تیم تاریخ تاکنون شناخته می‌شود.
برتری تاکتیکی
صرفا در سطح فوتبال، برتری تاکتیکی ایتالیا یک سلاح مهم است که کمترین شک در آن وجود دارد. اینکه سبک کاتاناچیو هررا یا توتال پرسینگ آریگو ساکی یا مهاجم 9 کاذب لوچیانو اسپالتی تا مدت زیادی ایتالیا را در صف مقدم نوآوری در روش‌های استراتژیک قرار داده است، خود مبین همه چیز است. یک وسواس
منحصر به فرد با تاکتیک در ایتالیا وجود دارد. اهمیت آن تا حدی است که کودکان از سنین کم به آموزش آن می‌پردازند و مربیان حریفان بعدی را به دقت مورد مطالعه قرار می‌دهند، در تمرینات گروهی به دقت برنامه‌ریزی می‌شود، در حالی که فوتبال مجموعه‌ای از بحث‌های تاکتیکی را می‌طلبد. رسانه‌ها با استفاده از کارشناسی در بحث‌های پزشکی و با تمرکز بر جزئیات میکروسکوپی مثلا نتیجه می‌گیرند که آیا کریستین ماجو مدافع راست ناپولی در دریافت گل مساوی برابر سوآنسی تحت فشار قرار گرفته است یا عادل تاعرابت، بازیکن میلان در دیدار مقابل یوونتوس بسیار شناور بازی کرد چه اتفاقاتی رخ داد؟ رسانه‌های یک کشور تاثیر عمیقی بر فرآیند تفکرات ساکنین آن کشور می‌توانند داشته باشند و ژوزه مورینیو یک بار گفت: «هر کسی در ایتالیا فکر می‌کند یک مربی است، در حالی که در کشور‌های دیگر برای هواداران فوتبال حرف از تاکتیک خسته‌کننده است، در ایتالیا این موضوع برایشان اهمیت دارد و آنها را جذب خود می‌کند. این مساله موضوعی طبیعی است زیرا در ایتالیا مغزهای فوتبالی بزرگی هم در زمینه بازی و هم در زمینه مربیگری پرورش داده می‌شود. هیچ کشوری حتی موفق نشده درصد کوچکی از مدافعان بزرگی که ایتالیا در سطح جهانی تولید کرده، پرورش دهد. مدافعان بزرگی همچون گائتانو شیرآ، فرانکو بارسی، پائولو مالدینی، الساندرو نستا و فابیو کاناوارو درک زیادی در بازیخوانی داشتند و حتی می‌توانستند سه یا چهار حرکت بعدی حریف را پیش‌بینی کنند. این مساله منجر به شکل‌گیری مدافعانی غیرقابل نفوذ در دو قهرمانی اینترمیلان هررا، یوونتوس جیووانی تراپاتونی، میلان آریگو ساکی در جام باشگاه‌های اروپا و البته قهرمانی‌های تیم ملی ایتالیا در جام‌های جهانی 1982 و 2006 شد.

شهاب احمدی : 1- یوونتوس در آستانه قهرمانی قرار داشت. آنها این فرصت را داشتند تا در خانه رجینا پیروز شوند و باز هم قهرمانی سریA را
به دست آورند اما کسی خوشحال نبود. نه هواداران یوونتوس و نه بازیکنان این تیم. وقایعی که بعد‌ها تحت عنوان «کالچوپولی» از آن یاد شد مدتی بود بر سر زبان‌ها افتاده بود. یوونتوس نیز در این بین شاید مهم‌ترین تیمی بود که انگشت‌های زیادی به سمتش اشاره شده بود. یووه در هفته آخر با رجینا مصاف می‌کرد و در آستانه قهرمانی قرار داشت اما کسی خوشحال نبود. در آن زمان هنوز دادگاه رای خود را اعلام نکرده بود اما گویا همه می‌توانستند پیش‌بینی‌ کنند که چه آرایی انتظار متهمان را می‌کشد. یووه هرچند یک بر صفر پیش افتاده بود اما بسیار عصبی و بی‌انگیزه بازی می‌کرد. دقیقه 75 بود که الکس دل‌پیرو به جای داوید ترزگه وارد زمین شد. با ورودش گویی خونی جدید در رگ‌های  یوونتوس تزریق شده بود. الکس با خودش شور، هیجان و امید را وارد یووه کرد. وی در آخرین ثانیه‌های بازی در حرکتی تماشایی گل دوم تیمش را به ثمر رساند و دقایقی بعد نیز جام قهرمانی را بالای سر برد. گرچه یووه قهرمان شده بود اما بسیاری لحظه بالا بردن جام توسط دل‌پیرو را با لحظه نابودی یوونتوس مقایسه می‌کردند. بسیاری بر پایان یووه شهادت می‌دادند اما وجود معمارانی همچون دل‌پیرو، این پایان را تبدیل به آغازی مجدد کرد.
2- یووه قهرمان شده بود. آنها دقیقا 6 سال پس از دیدار نحس برابر رجینا در حالی به مصاف آتالانتا می‌رفتند که در هفته قبل از آن، قهرمانی خود در سری A را قطعی کرده بودند. این بازی اما شاید از بازی برابر کالیاری که یووه قهرمانی خود را در آن قطعی کرده بود نیز بیشتر برای هواداران بانوی پیر مهم بود. الکس دل‌پیرو، کاپیتان ابدیشان آخرین دیدار خود با پیراهن یووه را انجام می‌داد و چه جایی هم بهتر از ورزشگاه جدید و در شرایطی که یووه قهرمان سری A شده بود. الکس در دقیقه 28 با ضربه‌ای تماشایی دروازه آتالانتا را باز کرد، کمتر هوادار یوونتوسی است که انکار کند شاید این گل، لذتبخش‌ترین گل تمام عمرش بوده باشد. از استوراری گرفته تا دیگر بازیکنان یووه همه به سمت دل پیرو هجوم بردند. نیمکت ذخیره‌ها و کل «یوونتوس استادیوم» نیز ایستاده به تشویق آخرین شاهکار دل‌پیرو می‌پرداختند. گام‌های الکس بعد از گل لرزان به نظر می‌رسید اما این غرور و افتخار بود که از این گام‌های لرزان به سراسر دنیا ساطع می‌شد.
3- اشک و اشک و اشک. زمانی که الکس در دقیقه 57 جای خود را به سیمونه په‌په داد این سیل اشک‌ها بود که از سراسر کره خاکی برایش سرازیر شده بود. هنگامی که پس از تعویض آخرین دور افتخارش را نیز در ورزشگاه می‌زد به‌راحتی می‌توانست در چشمان هزاران هوادار حاضر قطره‌های اشک را پیدا کند. دوربین‌های تلویزیونی کاملا بازی را رها کرده بودند و به پوشش آخرین دور افتخار دل‌پیرو می‌پرداختند. به سختی سعی می‌کرد خودش را کنترل کند اما برای هواداران یوونتوس چنین چیزی ممکن نبود. تصاویر هوادار جوانی که همچون ابر بهار در لحظه دور افتخار دل‌پیرو اشک می‌ریخت تا ابد از تیتراژ برنامه‌های تلویزیونی ایتالیا پاک نخواهد شد.
4- در شبی که فدریکو مارکتی واکاشی زوما گونه(!) از تیر یک به تیر دو پرواز می‌کرد یووه هر چه می‌زد به در بسته می‌رسید. آنها برای قهرمانی تاریخی‌شان و برای سیراب کردن 6 سال عطش به چیزی جز 3 امتیاز دیدار با لاتزیو نیاز نداشتند. وقتی در دقیقه 73 بازی ووچینیچ جای خودش را به دل‌پیرو داد باز هم این خونی تازه بود که در رگ‌های یووه جاری می‌شد. در دقیقه 82 دل‌پیرو پشت حساس‌ترین ضربه ایستگاهی تاریخ زندگیش قرار گرفت. یووه‌ای‌های سراسر دنیا به همان جنس ضرباتی نیاز داشتند که کاسیاس در بهترین حالت تنها می‌توانست نظاره‌گر آن باشد و الکس باز هم چقدر هنرمندانه نواخت. نواخت و دنیا را متوقف کرد. بعید است طرفدار پر و پا قرص یوونتوس باشید و چیزی از آن صحنه را به یاد نداشته باشید چرا که در آن لحظه کره زمین برای هواداران احساسی یوونتوس از حرکت
ایستاده بود.
5- آساموا با ضربه خارق‌العاده‌اش تقریبا کار را یکسره کرد. به قول گزارشگران عربی «خلاص». یووه در آستانه کسب سومین اسکودتوی پیاپی قرار گرفته است. دومین اسکودتو بدون دل‌پیرو البته این «بدون دل‌پیرو» معنای زیادی ندارد. الکس دل‌پیرو و تاثیراتی که او بر یوونتوس گذاشته است به هیچ عنوان رفتنی نخواهد بود. 8 سال قبل تنها پیکری بی‌جان از یووه
باقی مانده بود اما معمارانی همچون دل‌پیرو با ایثار، شرافت و وفاداری خودشان به بازسازی یووه بیشترین کمک ممکن را کردند. دل‌پیرو این روزها کیلومتر‌ها دور‌تر از یوونتوس قرار دارد اما در واقع او از رگ گردن نیز به یوونتوس نزدیک‌تر است! بیانکونری تا آخرین لحظه‌ای که کره خاکی می‌چرخد، هر افتخار و عنوانش را مدیون دل‌پیرو خواهد بود.

تیم‌های فوتبال فولاد و سپاهان ایران در دور سوم لیگ قهرمانان آسیا امروز به‌ترتیب با تیم‌های بنیادکار ازبکستان و الاهلی امارات روبه‌رو می‌شوند. در ادامه دور سوم رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا دو نماینده‌ ایران امروز برابر حریفان خود قرار می‌گیرند. بر این اساس فولاد با بنیادکار ازبکستان و سپاهان با الاهلی امارات دیدار می‌کنند.
فولاد - بنیادکار
شاگردان حسین فرکی از دو دیدار ابتدایی خود در لیگ قهرمانان آسیا به 4 امتیاز دست پیدا کردند و در سومین دیدار در ازبکستان به مصاف بنیادکار می‌روند. فولادی‌ها در صورت پیروزی برابر حریف خود می‌توانند صدرنشین گروه دوم رقابت‌ها شوند. فولاد پیش از این با الجیش قطر مساوی کرده و الفتح عربستان را شکست داده بود و اکنون هم‌امتیاز با الجیش در رده‌ دوم گروه قرار دارد. دیدار تیم‌های فولاد و بنیادکار امروز ساعت 16:30 آغاز می‌شود. در دیگر دیدار این گروه الفتح عربستان و الجیش قطر از ساعت 20:30 امروز به مصاف هم می‌روند.
جدول گروه دوم لیگ قهرمانان آسیا پیش از آغاز دور سوم به این شرح است:
1- الجیش قطر 4 امتیاز
2- فولاد ایران 4 امتیاز
3- بنیادکار ازبکستان یک امتیاز
4- الفتح عربستان یک امتیاز
سپاهان - الاهلی
سپاهان دیگر نماینده‌ فوتبال ایران است امروز باید سومین دیدار آسیایی‌اش را انجام دهد. سپاهان با الاهلی امارات در اصفهان روبه‌رو می‌شود و اگر بتواند حریفش را شکست دهد با ناکامی السد برابر حریف عربستانی‌اش می‌تواند به صدر جدول برسد. سپاهان از دو دیدار قبلی خود 3 امتیاز اندوخته دارد. این تیم ابتدا برابر السد قطر در دوحه شکست خورد و سپس در اصفهان الهلال عربستان را شکست داد. سپاهان در حالی در دومین دیدار خانگی‌اش در لیگ قهرمانان آسیا باید با الاهلی امارات بازی کند که حریف اماراتی با 2 امتیاز در رده‌ سوم گروه قرار گرفته است. دیدار تیم‌های سپاهان و الاهلی امروز 28 اسفندماه ساعت 19 آغاز می‌شود و در دیگر دیدار این گروه السد قطر و الهلال عربستان از ساعت 19:15 دقیقه به مصاف یکدیگر می‌روند.
جدول گروه چهارم لیگ قهرمانان آسیا پیش از آغاز دور سوم به این شرح است:
1- السد قطر 4 امتیاز
2- سپاهان ایران 3 امتیاز
3- الاهلی امارات 2 امتیاز
4- الهلال عربستان یک امتیاز
 

سایت «الریاض» عربستان در گزارشی تند باشگاه‌های ایرانی را به نقض قوانین فیفا و AFC متهم و تهدید کرد کشورهای عربی ممکن است علیه ایران به فیفا شکایت کنند. سپاهان در دیدار رفت مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا موفق شد الهلال عربستان را با نتیجه‌ 3 بر 2 شکست دهد و جواب سخنان سخیف عبدالرحمان بن مساعد، رئیس این باشگاه سعودی را در زمین بازی بدهد. عربستانی‌ها از شکست نماینده خود برابر ایران ناراحت هستند اما عصبانیت بیشتر آنها از اعتقادات مذهبی بازیکنان ایرانی سرچشمه می‌گیرد؛ جایی که بازیکنانی نظیر سیدمهدی رحمتی، سیدمهدی سید صالحی، مهدی شریفی، امیرحسین صادقی و... ابایی از نشان دادن اعتقادات مذهبی‌شان به ائمه‌اطهار ندارند. سایت «الریاض» عربستان در گزارشی یکجانبه و یکطرفه از کنفدراسیون فوتبال آسیا خواست تا با نمایندگان ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا برخورد تندی داشته باشد و آنها را جریمه کند.این رسانه عربستانی مدعی شده است: «از زمانی که فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) تاسیس شد تلاش کرد تا با کارشکنی‌هایی که صورت زیبای مستطیل سبز را لکه‌دار می‌کند، مبارزه کند. عبارت‌های نژادپرستانه، سیاسی، قومی و دینی چهار مشکلی  هستند که فیفا تلاش کرده و می‌کند تا آنها را از فوتبال بزداید. فیفا به کسانی که چنین اقدام‌هایی را انجام می‌دهند بشدت برخورد می‌کند. پیش از این بارها دیده‌ایم که فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) جریمه‌های سنگینی را برای سکوهایی که بوی نژادپرستی از آنها به مشام می‌رسد، یا بازیکنانی که عبارت‌هایی را به کار می‌گیرند، در نظر گرفته است.تیم‌های ایرانی در بیشتر رویارویی‌های خود با تیم‌های حوزه خلیج‌فارس بویژه عربستان همواره پای مسائل سیاسی و طایفه‌ای را پیش می‌کشند بدون اینکه کسی با آنها برخورد کند و پاسخی تند به بازیکنان یا سکوهای مملو از شعارهای سیاسی و دینی‌شان دهد. این موضوع جدیدی نیست. پیش از این هم در دیدار الهلال با استقلال در ورزشگاه آزادی شاهد چنین حوادثی بودیم تا جایی که ورزشگاه یکصد هزار نفری آزادی به محفلی دینی تبدیل شده و بعضی‌ها به داخل زمین ریختند تا سرودهای طایفه‌ای خود را سردهند، در حالی که پلاکارد‌های سیاه‌رنگی در دست آنها بود. گذشته از اینها، آنها مواد محترقه را هم نزدیک بازیکنان الهلال پرتاب کردند و چند بار بازی متوقف شد. هر چند کنفدراسیون فوتبال آسیا بارها شدیدا علیه این رفتارها به ایران هشدار داد، اما حاضران در ورزشگاه‌ها به رفتارهای خود ادامه می‌دهند».