زهرا قزیلی: «عباس رنجبر» تجربه ساخت 3 سریال را در کارنامه خود به ثبت رسانده است. او در سریال «خط» که هم اینک از شبکه 3 سیما در حال پخش است تلاش کرده  اخلاق فردی و اجتماعی آدم‌ها را به  نمایش بگذارد.  این مجموعه  مسیر سیر و  سلوک فردی به نام سیاوش سالار را روایت می‌کند که در اثر برخورد با دختری به نام سوگند و تحت پوشش مکتب حاج رئوف دچار تغییر و تحول می‌شود. رنجبر تلاش کرده است  معضلات و مشکلات خانواده‌ای را به تصویر بکشد که پسری عصیانگر دارد که با حضور حاج رئوف مسیر تحول را آرام طی می‌کند. با  وی درباره چگونگی نگارش فیلمنامه‌ای درباره اخلاق شهروندی، به تصویر کشیدن معضلات اجتماعی و ارائه راهکار صحبت کردیم که از نظرتان می‌گذرد.
هنرمند باید چند گام جلوتر از جامعه باشد
 اخلاق شهروندی دغدغه شما در سریال «خط» است چطور به سراغ رفتارهای اجتماعی  در جامعه رفتید؟
هرگاه معضل اجتماعی را مشاهده می‌کنیم باید آن ‌را آسیب‌شناسی کنیم اما در برخی موارد شاهد نمایش و ثبت و ضبط این معضل هستیم و به سراغ آسیب‌شناسی درست آن نمی‌رویم. رسانه و در راس آن رسانه ملی می‌تواند به نمایش و رفع معضل کمک بسزایی کند. هنرمند باید چند گام جلوتر از جامعه باشد و معضلات جامعه را زیر ذره‌بین بگذارد و در یک فضای کاملا پژوهشی، کارشناسی و  تحقیقی معضل را به تصویر بکشد. به دلیل مشکلات اقتصادی مردم دچار یک رخوت شدند و نیازمند شادی و نشاط اجتماعی بیشتری هستند که باید در مجموعه‌ها به آن توجه کرد.  در این مجموعه تلاش کردیم علاوه بر به تصویر کشیدن مشکل از فضای معنوی هم بهره برده و تغییر و تحولی در شخصیت کاراکتر سیاوش به وجود بیاوریم. برای تغییر، بن‌مایه اصلی درام را عشق در نظر گرفتم.  عشق  مشمول مرور زمان و کهنگی نمی‌شود و با فطرت انسان عجین است. «خط» قصه انسان شدن و انسان ماندن سیاوش است. تلاش دارد «سیا» را به «سیاوش» تبدیل کند. پاسداشت صفت‌های نیکو است. خداوند در قرآن می‌فرماید ما جهان را با اسوه خلق کردیم. برای این جهان خاکی الگو فرستادیم که این مهم را  در یکی از دیالوگ‌های حاج رئوف  قرار دادم. پیامبر ما  پیامبر مهربانی، اخلاق و نیکویی است. پیامبر آمده اخلاق را کامل کند.
 بن‌مایه اصلی اکثر سریال‌های تلویزیونی «عشق» است، از این واهمه نداشتید که به ورطه تکرار بیفتید؟
 عشق از آدم و حوا و از ازل تا ابد بوده است و هیچ وقت تکراری نمی‌شود و به جذابیت داستان  و درام قصه کمک می‌کند.  مهم این است که به درستی به آن پرداخته شود و مخاطب را به خوبی با قصه همراه کند. تلاش کردم این عشق و علاقه در مجموعه به نوعی روایت شود که مخاطب آن را ندیده یا کمتر دیده باشد.
«سیا» منطقش در بازو و چماقش است
  نقش حاج رئوف و دستگیری او از یک فرد عاصی در اکثر سریال‌ها دیده می‌شود، چگونه تلاش کردید از کلیشه‌ها در امان بمانید؟
به عقیده من فردی که قرار است از یک عصیانگر دستگیری کند باید خودش به خوبی با مسائل پیرامون یک فرد عاصی آشنا باشد. زمانی می‌توانی پیر سالک باشی که خودت مدارج سلوک را طی کرده باشی. حاج رئوف  خودش درد کشیده است و همین امر باعث می‌شود برای مخاطب قابل باور باشد. او به خوبی  پیچ و خم رفتارهای «سیا» را می‌شناسد. «سیا» منطق در گفتار و رفتارش نیست، منطقش در بازو و چماقش است. من در طراحی این شخصیت‌ها تلاش کردم هم قابل باور باشند و هم درام را به گونه‌ای شکل دهم که قابل باور باشد. در دیالوگ‌های شخصیت‌ها از جمله سیاوش، حاج رئوف و حشمت (مرد روستایی) تامل کردم. «سیاوش» از  هفت‌خان می‌گذرد تا  رذیله اخلاقی‌اش از وجودش پاک شود.  او منزل به منزل  به گوهر وجودی خود نزدیک شده و به کمال می‌رسد و مراحل بلوغ را طی می‌کند.  در فرهنگ ما پهلوانی، ولایتمداری، مراتب استادی و شاگردی نهادینه شده است و در ادبیات ما به وضوح دیده می‌شود و من هم تلاش کردم این مراتب را در سریال رعایت کنم و از فرهنگ جامعه بهره ببرم. برای اینکه شخصیت‌ها باورپذیر باشند نمی‌توان صبح تا غروب را در کتابخانه گذراند، مطالعه بخشی از کار است اما باید در میان مردم زندگی کرد و کاراکترهای مختلف را از نزدیک دید و دیالوگ‌های مناسب برای آنها طراحی کرد و موقعیت‌های نمایشی مناسب در نظر گرفت. شخصیت حاج رئوف  تنها پند و اندرز نمی‌دهد، او  از این گذر عبور کرده و رفتارهای سیاوش را به خوبی می‌شناسد. خود او در دیالوگی اشاره دارد که از «ذبیح» رئوف متولد شد.  بخشی از صحبت‌های حاج رئوف باعث می‌شود انگیزه سیا قوی‌تر شود. یا شخصیت «حشمت» با بازی متفاوت آقای طهمورث، فیلسوف کارتنخوابی است که در مقطعی برای احساس همدردی با این افراد و لمس کردن شرایط جامعه خانه و زندگی خود را رها می‌کند و در پارک‌ کارتنخوابی می‌کند با این انگیزه که تا  درد نداشته باشی مفهوم درمان درد را نمی‌فهمی.
طنز، تلخی سریال را می‌گیرد
 استفاده از طنز کلامی در بخش‌هایی از سریال  توانسته در ارائه داستانی اجتماعی و تلخ  کمک کند.
در 5 یا 6 قسمت ابتدایی، طنز کلامی و فضای شادی را برای سریال در نظر گرفتیم که بتوانیم مخاطب را به خوبی با خود همراه سازیم. این طنز کلامی را بیشتر در «بزرگ» می‌بینیم که  کودک درونش بزرگ نشده  و به او «بزی» می‌گویند. بارها «سیا» او  را ترد می‌کند اما او در کنارش می‌ماند، با این کار تلاش کردم  تلخی را از کام مخاطب بگیرم مانند دارو که تلخ است اما پس از استفاده شفابخش خواهد بود. در ابتدا شیرینی  و طنز را به سریال اضافه کردیم که مخاطب رفته رفته با قصه همراه شود و با شخصیت‌ها همذات‌پنداری کند  البته این نکته را باید متذکر شوم یک گروه بیننده با این قصه «همدردی» می‌کنند، برخی با شخصیت‌های داستان  «من دردی» می‌کنند  و گاها می‌بینیم افرادی را که می‌گویند ما هم این مشکل را در زندگی خودمان یا اطرافیان داریم. در رفتارهای شخصیت مادر افراط و تفریط دیده می‌شود؛ اینقدر به «سیا» اهمیت می‌دهد که «پری»  دچار مشکل شده است.
اعتماد و مسؤولیت‌پذیری کم شده است
 حضور «سوگند» برای انسان شدن و انسان ماندن سیاوش پررنگ است اما گاها بر اساس اتفاق این حضور شکل می‌گیرد.
 حضور سوگند در داستان منطق درستی دارد؛ ابتدا از سیا متنفر بود، به دلیل اذیت کردن خواهرش او را  بیرون کرد یا در بخشی به او  رنگ پاشید بعد اما وقتی  قرار شد خواهرش صدف ازدواج کند، به سفارش اطرافیان خواستگاری را پذیرفت. او این مراسم را جدی نمی‌گیرد اما رفته‌رفته به او علاقه‌مند می‌شود. در عصر حاضر، اعتماد و مسؤولیت‌پذیری کمتر دیده می‌شود  اما وقتی تحول سیاوش را می‌بیند آرام آرام برایش جدی می‌شود.
ریتم باید در قصه دیده شود
 در اکثر سریال‌های خانوادگی ریتم کند برای روایت انتخاب می‌شود اما ریتم در این سریال مناسب است چگونه به این ریتم رسیدید، با توجه به حضور سیاوش این ریتم را انتخاب کردید؟
ریتم به عقیده من در نطفه داستان شکل می‌گیرد. وقتی با مخاطبان سریال صحبت می‌کنم اکثرا می‌گویند احساس می‌کنیم 15 دقیقه گذشته است،  این هنر نویسنده است. متاسفانه  نویسنده  در کشور ما مظلوم واقع شده علی‌الخصوص در  سیما. نویسنده نسبت به بقیه عوامل دستمزد کمتری می‌گیرد. نویسنده باید بتواند فراز و نشیب زیادی در داستان بگنجاند که مخاطب احساس نکند این قصه چه زمانی تمام یا شروع شد، به نوعی مسخ در جهان داستان شود و بیهوش در جهان قصه باشد. داستان‌های ما ماجرامحور یا شخصیت‌محور یا مفهوم‌محور است. معمولا شرقی‌ها و ایرانی‌ها عاشق درام‌های  شخصیت‌محور هستند. اگر سریال‌های شخصیت‌محور به درستی نوشته  و به تصویر درآیند به خوبی جای خود را در میان مخاطبان باز می‌کنند.
 «بزرگ» خلافکار است اما تاثیرات آن کمتر در وجود سیاوش دیده می‌شود درحالی که در اجتماع تاثیرات افراد منفی بیشتر است.
«بزرگ» کارکردش ایجاد فضای شیرین برای داستان و هم‌آوری شوخی‌های قصه است. یک تیپ است. شخصیت  منفی  داستان نیست. او ساده است،  از فرید اطلاعات می‌گیرد و از روی سادگی اطلاعات  می‌دهد. به زبان ریاضی چند هدف را در یک هدف  نمی‌توان دنبال کرد، هدف اصلی قصه ما قصه آدم شدن و آدم ماندن سیاوش است. کاراکترها هر کدام در کنار هم قرار گرفتند تا سیاوش محور قصه باشد و آدم بماند.
 چقدر روی داستان کار کردید؟
15 شب داستان را  نوشتم اما یک‌سال روی آن کار کردم و آن را بازنویسی کردم تا فراز و فرودهایش به درستی درآید. یکی از ویژگی  این سریال که در تیتراژ پایانی  عنوان شده گروه مشاوران نگارش است. قصه را به دوستان می‌دادم و می‌گفتم چرایی‌اش را گوشزد کنید. چگونگی  روابط و علت و معلول را می‌نویسم. برخی از دوستان کارگردان و نویسنده یک اشکال از فیلمنامه گرفتند و تعدادی از دوستانم صدها اشکال. من روی تک‌تک اشکالات عمیق شدم تا بتوانم به خوبی قصه را برای مخاطب روایت کنم، زیرا معتقدم تنها نوشته‌ای  که نقد بر آن وارد نیست کلام خداوند است.
 چقدر زمان تولید مجموعه به طول انجامید؟
یک ماه پیش‌تولید و  3 ماه پروداکشن و تولید به طول انجامید که  حدود 90 جلسه بود. 120 روز کار فنی سریال انجام شد و سریال در  19 قسمت آماده شد. برای اینکه پخش سریال با جام جهانی همزمان نشود تایم قسمت‌ها را افزایش دادیم و به  15 قسمت  60 دقیقه‌ای رسیدیم.
 سریال مخاطب خوبی را با خود همراه کرده است، آماری از بینندگان مجموعه دارید؟
آمار دقیقی در اختیار ما قرار داده نشده اما  تاکنون 83 درصد بیننده را به ما اعلام کرده‌اند.

فیلم‌های سینمایی «هانگر گیمز» و «مقبره اژده‌ها» برای شبکه نمایش خانگی دوبله شد. بنابر گزارش سینماپرس، فیلم «هانگر گیمز» به معنای «عطش مبارزه» به مدیریت دوبلاژ زهره شکوفنده برای موسسه ویدئویی ۲۴ دوبله شده است. از گویندگان این فیلم می‌توان به فریبا رمضان پور، سعید شیخ‌زاده، شروین قطعه‌ای، سعید مظفری، زهره شکوفنده و حامد عزیزی اشاره کرد. داستان این فیلم در آینده‌ای نامعلوم و در کشوری به نام پنم (که به نوعی می‌توان گفت آمریکای شمالی است) رخ می‌دهد. این کشور دارای یک پایتخت (کاپیتول) بسیار ثروتمند و ۱۲ ایالت بسیار فقیر است. سال‌ها پیش، ایالت‌های پنم در یک اقدام هماهنگ بر ضد حکومت مرکزی شورش کردند که به‌رغم درگیری سنگینی که به‌وجود آمد، همگی ایالت‌ها شکست خوردند و مجبور به تن دادن به یک معاهده صلح با شرایط وحشتناک شدند. یکی از بندهای این قرارداد به این شکل بود که هر کدام از ایالت‌های ۱۲گانه باید در هر سال، یک پسر و دختر بین ۱۲ تا ۱۸ سال را برای برگزاری مسابقاتی تحت عنوان «عطش مبارزه» یا «مبارزه گرسنگی»
(Hunger Games) به پایتخت بفرستند. شرایط این مسابقه به این شکل است که تمام ۲۴ شرکت‌کننده باید یکدیگر را قتل‌عامل کنند و هرکس که در نهایت باقی بماند، برنده اصلی خواهد بود و جوایز زیادی در انتظار او خواهد بود. علاوه‌بر آن ایالتی که شخص برنده از آن آمده باشد نیز برای مدتی از قطحی در می‌آید. حال فصل مسابقات فرا رسیده و ایالت‌ها ‌باید «پیشکش‌های» خود را برای قتل‌عام‌کردن یا شدن، به مسابقات بفرستند. نوبت به ایالت ۱۲ می‌رسد و در مراسمی که به منظور معارفه مبارز جدید برگزار می‌شود. پیتا در یک مصاحبه تلویزیونی می‌گوید عاشق کتنیس است. همچنین دوبله فیلم سینمایی
«Legendary Tomb Of The Dragon» به معنای «مقبره اژده‌ها» در استودیو دوبلاژ موسسه قرن 21 توسط چنگیز جلیلوند انجام و به بازار شبکه نمایش خانگی وارد شد. این فیلم محصول مشترک انگلیس و چین (2013) است که در ژانر اکشن، ماجرایی با کیفیت BluRay 720p
و در مدت زمان 92 دقیقه ساخته شده است.

هفته گذشته خبرهای زیادی از فیلم بعدی استیون اسپیلبرگ منتشر شد؛ از مونتزوما گرفته تا روبوکالیپس. از ربودن ادگاردو مورتارا تا یک پروژه جنگ سرد. به نظر می‌رسد این گمانه‌زنی‌ها در حال به نتیجه رسیدن است. به گزارش تسنیم، ورایتی معتقد است به پروژه‌های بالا باید «غول بزرگ مهربان» را هم اضافه کنیم. پروژه‌ای که کمپانی دریم وورکس با اقتباس از کتاب رولد دال قصد ساختنش را دارد و گفته می‌شود استیون اسپیلبرگ یکی از گزینه‌های کارگردانی است. این پروژه از سال 2010 که حقوق آن توسط دریم وورکس خریداری شد روی میز تهیه‌کنندگان این کمپانی مطرح است. البته به نظر می‌رسد در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری به ساخت نزدیک است. فیلمنامه این اثر را ملیسا ماتیسن خواهد نوشت. نویسنده‌ای که با یکی از آثار کلاسیک استیون اسپیلبرگ شناخته می‌شود. ET که ممکن است استیون اسپیلبرگ با این پروژه کاری را انجام دهد که مارتین اسکورسیزی با هوگو انجام داد؛ ورود به دنیای کودکان. کارگردان «فهرست شیندلر» اما پیش از این هم با «تن تن» سراغ کار کودک رفته اما گفته می‌شود اگر او کارگردانی «غول بزرگ مهربان» را در دست بگیرد با یک پروژه سطح اول هالیوودی و با بودجه‌ای به همان بزرگی سراغ دنیای کودکان خواهد رفت و حتی ممکن است یک فیلم کودک را به جوایز مهم فصل جوایز برساند. به نظر می‌رسد کار روی این پروژه از سال 2015 آغاز و در سال 2016 اکران شود اما گفته می‌شود در حال حاضر شانس پروژه بدون نام جنگ سرد تام هنکس، از بقیه پروژه‌ها بیشتر است که استیون اسپیلبرگ را روی صندلی کارگردانی خودش ببیند. تام هنکس در «نجات سرباز رایان»، «ترمینال» و «اگه می‌تونی منو بگیر» با اسپیلبرگ همکاری کرده است. آنها با همکاری هم سریال مشهور «دسته برادران» را هم تهیه کرده‌اند. این همکاری‌ها و سابقه رفاقت می‌تواند باعث شود تا پروژه جنگ سرد هالیوود، با غلبه بر «مونتزوما» و «روبوکالیپس» توسط استیون اسپیلبرگ انتخاب شود. فیلمنامه این فیلم را مت چرمن نوشته است و مارک پلات تهیه‌کننده آن خواهد بود. گفته می‌شود دریم‌وورکس کمپانی سازنده آن خواهد بود که این موضوع امکان نقش داشتن اسپیلبرگ در این پروژه را حتی بیشتر هم می‌کند. در این فیلم تام هنکس نقش ماموری آمریکایی را بازی می‌کند که باید برای آزادی یک خلبان به نام گری پاورز با شوروی مذاکره کند. گری پاورز پس از تیرخوردن هواپیمای جاسوسی‌‌اش توسط نیروهای بلوک شرق اسیر شده است.

«من روحانی هستم» نام مستندی از گروه فرهنگی ـ رسانه‌ای شفق است، مستندی که در چند روز اخیر حاشیه‌های زیادی در رسانه‌ها داشته است. چندی پیش مجموعه سفیرفیلم که مسؤولیت پخش این مستند را به‌عهده دارد، با انتشار خبری مبنی بر لغو برنامه‌های اکران مستند «من روحانی هستم» در دانشگاه‌های امیرکبیر و علامه طباطبایی تهران به‌علت مخالفت ریاست این دو دانشگاه، از فضای بسته نقد در کشور انتقاد کرد. بعد از انتشار این خبر، سیدی، مدیرکل فرهنگی دانشگاه امیرکبیر و الماسی، مدیرکل امور فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها صحت خبر سفیر فیلم را با آوردن جملاتی از جمله «هیچ درخواستی برای مجوز اکران به دانشگاه علامه طباطبایی داده نشده است» و «مستند «من روحانی هستم» در دانشگاه امیرکبیر اکران شده است» زیر سؤال بردند اما ظاهرا واقعیت‌های دیگری هم در این میان وجود دارد. با پیگیری موضوع از دست‌اندرکاران اکران این فیلم در دانشگاه امیرکبیر این نتیجه به دست آمد که مسؤولان دانشگاه امیرکبیر اجازه اکران این مستند را در سالن عمومی نداده‌اند و مسؤول اکران این فیلم را مجبور کرده‌اند مستند را در دفتر بسیج که گنجایش حضور بیش از ۳۰ نفر را نداشت اکران کند. این نمایش محدود ۳۰ نفره همان چیزی است که مدیرکل فرهنگی دانشگاه امیرکبیر آن را اکران فیلم در دانشگاه دانسته است.
از طرف دیگر در دانشگاه علامه طباطبایی نیز دوبار درخواست نمایش این فیلم به معاونت فرهنگی دانشگاه داده شده است. در مرتبه اول که قرار بود اکران فیلم بعد از سخنرانی نبویان در دانشکده حقوق انجام شود به‌دلیل مخالفت با حضور نبویان در دانشگاه برنامه کنسل شد. مرتبه دوم نیز مسؤولان بسیج تقاضای اکران این مستند را در دانشکده روانشناسی داشتند که با تقاضای آنها مخالفت شده بود اما ماجرا به همین جا هم ختم نمی‌شود. همین خبرگزاری در خبر دیگری به‌نقل از یک منبع آگاه صحت منابع «من روحانی هستم» را زیر سؤال برده است. این منبع ‌آگاه که واقعا مشخص نیست چرا به‌صورت «منبع آگاه» معرفی شده، گفته است اطلاعات بخش‌هایی از مستند «من روحانی نیستم» ناصحیح است، علاوه بر این در این مستند به منابع نادرست استناد شده است. نکته جالب‌تر اینجاست که  این منبع آگاه در ادامه  یک اشکال فنی هم به فیلم گرفته و گفته است: نحوه تدوین این فیلم صحیح نیست. این در حالی است که معصومه نبوی، کارگردان این مستند در گفت‌وگویی با خبرگزاری نسیم گفته بود منابع اصلی این مستند، کتاب خاطرات آقایان روحانی و هاشمی‌رفسنجانی بوده است. روابط عمومی مؤسسه سفیرفیلم در خبری که در اعتراض به لغو اکران این فیلم در دانشگاه‌ها منتشر کرده بود با تاکید بر لزوم وجود آزادی در نقد و اندیشه در دانشگاه، مستند «من روحانی هستم» را بستری مناسب برای تبادل آرا حول حقایق تاریخی زندگی رئیس‌جمهور دانسته و عنوان کرده بود: این مستند بر حقیقت‌گویی در چارچوب تاریخ و خاطرات ثبت‌شده بنا شده است و بیان حقایق، تقویت‌کننده پایه‌های حکومت است. مستند «من روحانی هستم» ساخته گروه چندرسانه‌ای شفق‌مدیاست که توسط سفیرفیلم به اکران دانشگاهی درمی‌آید. این فیلم، فعالیت‌های مبارزاتی، سیاسی و اجتماعی دکتر حسن روحانی در ۵ دهه گذشته را روایت می‌کند. سخنرانی تاریخی وی در مراسم درگذشت حاج آقا مصطفی خمینی در مسجد ارک، ۵ دوره نمایندگی مجلس و موضع وی در ماجرای ۹۹ نفر، ماجرای عضویت وی در شورای سیاستگذاری صدا و سیما و نظر امام و پرونده هسته‌ای ایران از اتفاقاتی است که در این مستند بدان پرداخته شده است.
 

حسین قناعت از ساخت  فیلم سینمایی «مهد کودک پیرمردها» در ژانر کودک برای جشنواره فیلم کودک و نوجوان خبر داد و گفت:  این فیلم حال و هوای فیلم اولم «من و نگین دات کام» را دارد و از فضایی شاد و سرگرم کننده‌ای برخوردار است که داستان آن در یک شهر کوچک می‌گذرد. وی در ادامه افزود: فیلمنامه‌ این کار آماده است و تمام تلاشمان را خواهیم کرد تا این فیلم را بتوانیم با جذب سرمایه‌گذار بزودی کلید بزنیم. کارگردان «زخم شانه حوا» در گفت‌وگو با سینماپرس گفت: نگارش فیلمنامه دیگری با نام موقت «ما نباید بمیریم» را به اتمام رسانده‌ام و برای این کار هم به دنبال جذب سرمایه‌گذار هستیم. کارگردان «ماجراهای اینترنتی» در ادامه درباره داستان «ما نباید بمیریم» نیز، توضیح داد: این فیلم به نوعی در ژانر انقلاب است و فیلمنامه اپیزودیک راجع به سه زن در سنین مختلف است. یکی از این زن‌ها، سیاسی زمان شاه است و دیگری یک خبرنگار سال ۸۹ یا ۹۰ است که در حال حاضر در حال تکمیل این فیلمنامه هستم. بنا بر این گزارش، آخرین کار حسین قناعت تله فیلم مناسبتی «سال تحویل» بود که 29 اسفند ماه از شبکه سوم سیما روی آنتن رفت.