زهرا قزیلی: سریال رهایی سریال غیرمتعارف پلیسی است که اخیرا پخش آن از شبکه دوم سیما به پایان رسید. سریالی که با اقبال گسترده مخاطبان رسانه ملی مواجه شد . به بهانه پخش سریال با کارگردان اثر به
گفت وگو نشستیم .لازم به ذکر است که پخش چنین سریالی با این کیفیت در گونه پلیسی این مهم را به ذهن متبادر می کند که مخاطبان رسانه ملی عطش دیدن سریال در گونه های متنوع و پر تحرک پلیسی را دارند .

 کمتر در سریال‌های تلویزیونی به نیروهای یگان ویژه توجه شده بود چطور شد به این یگان و فعالیت‌هایش به این گستردگی توجه کردید؟
تاکنون یگان ویژه در برخی سکانس‌های فیلم‌ها یا سریال‌ها مشارکت کرده وحضور داشته اما به همین میزان ختم شده است. در هر فیلمی کنار داستان‌های ادبیات نمایشی سکانس‌های اکشن استفاده شده در حالی که فضای کار این یگان بسیار گسترده است و شاخصه‌های بسیار خوب اکشن و بصری در عملیات‌های یگان ویژه وجود دارد. فیلمنامه این کار سعی شد اختصاصا در ارتباط با یگان ویژه شکل بگیرد و تصمیم گرفته شد این کار انجام شود.
به روحیات و خطرات فعالیت نوپو پرداختم
 تنها به دلیل ویژگی‌های بصری یگان ویژه سراغ ساخت چنین سریالی رفتید؟
نه! طبعا تنها ویژگی‌های بصری این گروه از پلیس نیروی انتظامی ملاک نبود. ما به اخلاقیات این گروه از نیروی انتظامی، درونمایه فعالیت‌های خطرناک این گروه در سطح جامعه و تحت‌الشعاع قراردادن خطرات فعالیت آنها در میان خانواده‌هایشان اشاره داشتیم و سعی کردیم علاوه بر استفاده از تصاویر اکشن از بافت دراماتیک بین خانواده و روحیات افراد عضو یگان ویژه بهره برده و خطرات و نوع فعالیت این دسته از نیروها را معرفی کنیم.
ساخت مستند بسیار مفید بود
 چگونه با فعالیت‌های یگان ویژه که کمتر دیده شده آشنا شدید و با شناخت درست از این گروه از تکنیک مناسب در کارگردانی بهره بردید؟
بزرگ‌ترین شانس‌ من ساخت مستند «پلیس ایران» بود که 6 ماه تا یک سال به‌طول انجامید. ساخت مستند به سفارش دکتر منتظرالمهدی در سال‌های گذشته بود. من کار را ساختم و در این مستند با جنبه‌های مختلف فعالیت‌های پلیس آشنا شدم. برای ساخت مستند تحقیقات گسترده‌ای داشتم و در یگان ویژه در خدمت سردار کرمی بودم. تحقیقات و ساخت مستند کمک بسیار مفیدی بود تا بتوانم در حوزه یگان ویژه پیشرفت خوبی داشته باشم و بتوانم از آن در ساخت این سریال هم بهره بگیرم. از جهت دیگر شانس باز هم یاری کرد و نویسنده کار آقای علی طالب‌آبادی هم روحیه‌اش با این فضاها متناسب بود و تحقیقات قبلی داشت و متن بسیار خوبی را آماده کرد.
صورت مساله را پاک نکردیم
 یکی از بخش‌هایی که در سریال‌های پلیسی به کار لطمه می‌زند و باعث دوپارگی کار می‌شود پشت‌ صحنه زندگی پلیس‌هاست اما در این فیلم زندگی خانواده پلیس باعث دوپارگی و لحن متفاوت در سراسر سریال نشده است.
این نکته مهم و حائز اهمیت را مدیون قلم خوب آقای علی طالب‌آبادی هستیم که با هوشمندی بخش خانواده را طراحی کرده است. زمانی که قرار است بخش‌های اکشن و حادثه‌ای یک مجموعه پررنگ باشد لازم است فضای اکشن منطقی بوده تا روابط و فضای خانوادگی در کار دیده شود. در این داستان بیمارستان بخشی از فضای خانوادگی در نظر گرفته شده است. بیمارستان فضایی است که نشان می‌دهد جامعه بیمار است و می‌تواند بیمار فیزیکی و بیمار روحی در آن حضور داشته باشد. انتخاب بیمارستان نمادی از یک جامعه با بیماری‌های مختلف است. این سریال در تلاش بوده بدون پاک‌کردن صورت مساله به حل و فصل مشکلات و مسائل بپردازد و درباره مشکلات اندیشه شود، بدون آنکه صورت مساله پاک شود. انتخاب بیمارستان از سوی دیگر فضای عملیاتی و نکات مثبت ویژه‌ای دارد. فضای خانوادگی به خانه محدود نمی‌شود، هر فردی بنا به خاصیت‌ شغلش مسائل مختلف موجود در جامعه را تعریف می‌کند. روابط اجتماعی، مواد مخدر، اعتماد کردن و عدم اعتماد، روابط پدر و پسر، مادر و فرزند و... در کار تعریف می‌شود. در این سریال با نوشته خوبی آقای طالب‌آبادی کار را به خانه کات ندادیم و افراد خانواده هم در فضای ملتهب هستند. به آقای طالب‌آبادی گفتم وقتی فیلمنامه شما را کار می‌کنم گویا روی ماهی‌تابه داغ ایستاده‌ و ملتهبم.  نکته مهم در آثار اکشن این است که وقتی قرار است 90 دقیقه اکشن به نمایش بگذارید باید در هر 30 دقیقه با خلق یک صحنه حتی درام، عاشقانه یا کمدی و... به مخاطب استراحت بدهید تا بتواند دوباره در موقعیت حادثه‌پردازی قرار گیرد. این فاصله‌گذاری نیاز است.
نمایش هوشمندی و توان پلیس، امنیت را بالا می‌برد
 تا به حال تجهیزات و امکانات پلیس به این گستردگی که در سریال «رهایی» دیده شد به نمایش درنیامده بود به نظر شما با نمایش این تجهیزات و ادوات احساس ناامنی و ترس در جامعه ایجاد نمی‌شود؟
چه کسی از پلیس باید بترسد؟ پلیس قبل از اینکه مقابل مردم قرار بگیرد، امنیت را در ذهن مردم ایجاد می‌کند. هر قدر پلیس مقتدر باشد میزان امنیت جامعه بالاتر است. نمایش اقتدار پلیس باعث می‌شود مجرم قبل از ارتکاب جرم و جنایت در ذهنش پلیس شکل بگیرد و بداند اگر خلافی انجام دهد پلیس حضور دارد. یک نکته را هم باید یادآور شوم که علاوه بر اقتدار پلیس در سریال لحن آرام و فضای اجتماعی را هم به نمایش گذاشتیم، همه‌اش خشونت نیست. به عقیده من ادوات پلیس حس غرورآفرینی را در جامعه بالا می‌برد و جامعه احساس می‌کند امنیت و ثبات بیشتری در آن وجود دارد. نباید همه ادوات و تجهیزات را در سریال‌ها و فیلم‌های خارجی ببینیم. ما باید آنچه داریم را به درستی به نمایش بگذاریم تا جامعه احساس امنیت بیشتری داشته باشد. البته استفاده از تجهیزات پلیس باید به درستی انجام شود و در داستان کارآیی داشته باشد؛ نمایش بی‌دلیل این تجهیزات آفت‌های زیادی را به دنبال دارد.
پلیس به ما اعتماد کرد
 باتوجه به اینکه تجهیزات وامکانات خوبی در اختیار تولید سریال قرار گرفته است این سوال پیش می‌آید که چگونه پلیس با سریال همکاری کرد و انگ سفارشی بودن به این کار نخورد.
پلیس به ما اعتماد کرد و این اعتماد هم نشأت گرفته از مستندی بود که ساختم. نگاه ویژه به ادوات و تجهیزات می‌توانست هنرمندانه صورت گیرد و فعالیت این یگان را به درستی نمایش دهد. فیلمسازی و پلیس هر کدام جایگاه خودش را دارد و در دو لاین متفاوت در حرکت هستند. اگر تعامل درستی صورت گیرد، می‌توان شاهد همکاری مناسب میان دو قشر بود. اگر فیلمساز آگاهی دقیقی از فعالیت ارگان و نهاد مربوطه داشته باشد و در کنار آن ارگان با کمک، شناخت و آگاهی از فعالیت آن به درستی حرکت کند، تعامل مناسبی شکل می‌گیرد. درباره انگ سفارشی بودن باید این نکته را یادآور شوم در حال حاضر هر یک از تولیدات تلویزیون در کوچک‌ترین اشل تولید نیاز به اسپانسر و سفارش‌دهنده دارد.
به شخصه معتقدم هر فیلمی که باعث شادابی، شورآفرینی، ایجاد انگیزه، امید، عشق و غرور در جوان ایرانی و خانواده شود ارزشمند است، حال هر انگی که دوست دارند به کار بزنند.
نمایش هوشمندی ضدقهرمان، قدرت قهرمان را بالا می‌برد/ با پلیس به زبان مشترک رسیدیم
 در سریال «رهایی» نگاه به پلیس نسبت به دیگر آثار از این دست متفاوت بوده است. خلافکار انسان باهوش و تحصیلکرده‌ای توصیف شده و در مقابل پلیس که قهرمان داستان است نیز باهوش و کاربلد توصیف می‌شود.
 در فیلمنامه آثار پلیسی فرمولی تقریبا ثابت وجود دارد، ضد قهرمان باید قدرتی بیشتر از قهرمان داشته باشد تا وقتی قهرمان او را شکست می‌دهد، قدرت قهرمان بیشتر به چشم بیاید. وقتی فیلمنامه رهایی را خواندم، متوجه هوشمندی در نگارش فیلمنامه شدم که باعث می‌شد با تعلیق‌ها و رمزگشایی‌ها حس قدرتمندانه‌تری به پلیس بدهد. ضدقهرمان را باهوش و توانا دیدیم اما در کنارش پلیسی را به تصویر کشیدیم که باهوش‌تر است با این کار به باور بیننده احترام گذاشتیم. برخی خلافکارهای سریال آدم‌هایی هستند که از ناکامی‌ها، بی‌عدالتی‌ها و هزاران گره دیگر در جامعه برخاسته‌اند به نوعی بیماران جامعه هستند که باید به آنها توجه شود در قبال این افراد پلیس قدرتمند دیده می‌شود. شاید این افراد الان در جایگاه خلافکار قرار داشته باشند اما بیماران جامعه هم محسوب می‌شوند که باید به آنها رسیدگی شود البته برخی را هوشمند تصویر کردیم تا وقتی پلیس خلافکاران را شکست می‌دهد، برای بیننده جذاب باشد. البته درسریال می‌بینیم در میدان عملیاتی پلیس هم خطا می‌کند اما میزان خطایش به مراتب کمتر است. به این نکته باید توجه کنیم ما در تعامل با پلیس و هماهنگی با نیروی انتظامی به زبان مشترک رسیدیم و به این نگاه دست یافتیم که مدیون سردار دکتر منتظرالمهدی هستیم که دست ما را در اجرای این کار باز گذاشت و اعتماد ایشان باعث شد نتیجه لازم و مطلوب را بگیریم.
 شما از کارگردانانی هستید که به اکشن و حادثه‌سازی در کارهایتان علاقه‌مند هستید و از تکنیک‌های مختلف دوربین و تدوین برای نمایش این اکشن استفاده می‌کنید. این سریال را به لحاظ تکنیکی در قیاس با کارهای
قبلی تان در چه سطحی می‌بینید؟
سعی کردم دانش خود را در امر فیلمسازی به‌روز کنم. سریال «خط‌شکن»، «آخرین آواز ققنوس» و سریال «قلب» ساختارهای خاص و مربوط به فضای خود را داشتند. فرصتی پیش نیامده بود که پکیچ کاملی از تجهیزات متعدد بصری را در اختیار داشته باشم در این کار شرایطی فراهم شد که از دوربین داری مود اسلوموشن و....فضای ویژال تکنیکال، موسیقی و تدوین همه در کنار هم قرار گرفت تا بتوانم از همه ادوات سمعی و بصری در راستای به تصویر کشیدن مناسب کار استفاده کنم.
 سریال‌های با موضوع اکشن تنها در هفته نیروی انتظامی ساخته و پخش می‌شود این درحالی است که
این گونه از سینما مخاطب خوبی دارد.
مردم ما علاقه‌مند هستند آثار اکشن را ببینند و آن را دنبال کنند. مدیران سازمان باید به این نکته توجه داشته باشند که در کنار سرمایه‌گذاری برای آثار الف ویژه از آثار خوب و درخور توجه با رویکرد اکشن و پلیسی هم حمایت کنند و ساخت این آثار به هفته نیروی انتظامی ختم نشود. اکشن ژانری از سینماست که اگر درست اجرا و کار شود می‌تواند باعث جذب مخاطب شود. نکته آخر اینکه پلیس نیازمند خلق اشخاص خاص و شخصیت‌های خاص در فرهنگ ما است. این فرهنگسازی در جامعه ما شکل نگرفته است. ما مانند آثار خارجی کارآگاهانی چون مارپل، شرلوک هلمز و... نداریم اما نیازمند هستیم هوشمندی پلیس ایرانی به تصویر کشیده شود و در این راستا خلق شخصیت کنیم.
 

جامعه صنفی تهیه‌کنندگان فیلم سینمایی ایران در بیانیه‌ای به مواضع اخیر کانون کارگردانان سینمای ایران نسبت به عملکرد این کانون در تطبیق با گذشته، بیانیه‌ای پر از کنایه منتشر کرد. به گزارش سینماپرس، در متن این بیانیه که با نثری متفاوت نگاشته شده اما مشخص است که مخاطب آن کانون کارگردانان سینمای ایران است و مقصود از نگارش آن، بازخوانی وقایع رفته و تطبیق آن با شرایط فعلی عنوان شده، آمده است: «مورخان بر این باورند که تاریخ همواره با کمی تغییر در یک تسلسل و تکرار است. صرفنظر از اینکه این فرضیه در عالم سیاست به چه میزان مقرون به واقع بوده و اساسا امارات متقن و کثیری در رد آن موجود است اما خالی از لطف نیست که بدانید در ساحت فرهنگ و بالاخص سینما، به خوبی علائم و نشانه‌هایی از تکرار حوادث و رخدادهای رفته را شاهد هستیم. از این رو در تطبیق وقایع مشابه با منشأ مشترک، می‌توان رفتارهای متناقض ابرازی از جانب افراد و گروه‌ها در گذشته را برای راستی آزمایی و میزان صداقت آنها در رفتار و گفتار امروزشان در کنار هم قرار داد، تا جایی که این تطبیق‌ها حتی می‌تواند بعضا مواضع ظاهرفریب و به اصطلاح دموکراتیک آنها را از مکنونات و خاستگاه‌های فکری اعتقادی و حقیقی آنها متمایز نماید. با این مقدمه و پیش فرض در روزگاری قرار داریم که در سینمای ایران، عده‌ای گوی سبقت می‌ربایند در حمایت از دولت که نکند این دولت محترم در عرصه اعتدالگرایی جز به منافع و مصالح آنها فکر دیگری نیز به ذهنش خطور کند. در حالی که در آن روزها به یک اشارت، همکاران خود را هنرمند دولتی نام می‌دادند و امروز در حمایت تام از دولت سینمایی جز به ستایش، مأموریتی را مفروض نمی‌دانند! هم اینان که امروز استمرار سایه‌سار حضرت اجل را ذکر مدام گرفته‌اند، اخیرا بیانیه وامصیبتا و واویلتا سر داده‌اند که دولت فخیمه در برابر خواسته فراقانونی عده‌ای قلیل بایستید و مقاومت کند، چرا که ما در کنار دولتیم و بیداریم. در حالی که همینان در روزگار نه چندان دور، در هیمنه و کارزار تحریم ۸ فیلم سینمایی همکارانشان توسط یک نهاد دولتی، به جای اتخاذ مواضع صریح و جانبداری صنفی و صیانت از همکاران خود، جانب احتیاط (البته به نفع جیب مبارک رؤسای وقت و فعلی مدعی صنف‌مداری) نگه داشته و تنها به نظارت بر میدان نامرادی و تاخت و تاز بسنده کردند. امروز کانونی که بیشتر در مثابه محفل عمل می‌کند، بر این مدعاست که عدم نمایش فیلم‌های سینمایی دارای پروانه نمایش آن هم به‌دلیل سلایق عده‌ای معدود، موجبات تزلزل جایگاه مدیریت سینما و باعث جو ناامنی در فضای سینمای کشور می‌شود و اما دیروز در هجمه ایجاد شده علیه همکاران خود در تحریم آن ۸ فیلم، نه تنها واکنشی نشان ندادند که بعدها اجرت خالی کردن پشت همکارانشان را با قراردادهای میلیاردی ساخت فیلم‌های رنگارنگ جبران نمودند. بله! به واقع تحریم زمانی رخ داد که به اصطلاح منادیان و پرچم‌داران عرصه صنف‌داری، به وقت حمایت از همکاران خود لب فروبستند و چشم دوختند بر قراردادهای تولیدات فیلم‌های سفارشی پسر کند، پدر خورد! انگار که نه تحریمی رخ داده و نه حقی ضایع و نه حرمت هم‌صنفی مخدوش شده است. آمران به سکوت، امروز به شبهه و شایعه و کذبیات متوصل می‌شوند تا نهاد قانونگذاری و نمایندگان شریف ملت را در مقابل دولت و هنرمندان قرار دهند، هرچند که سناریوی متقلبانه آنها نقش برآب شد و دولت، هوشمندانه اذعان به کذب و واهی بودن آن نمود اما به مدد خاطرات شفاهی و مستندات موجود، حقیقتی که به دست شما و به وقت نیاز قربانی شد، همچنان بر حافظه تاریخی سینمای کشور ثبت مانده است، تاجایی که در سالگرد تحریم ناجوانمردانه آن ۸ فیلم سینمایی و جفا و خیانت شما به همکاران و هم‌صنفیان خود، اینگونه در بیانیه‌ای از سوی آنان خطاب قرار گرفتید:
 (عبارات بیانیه کانون کارگردانان با «ب» و عبارات جامعه صنفی تهیه‌کنندگان با «ج» مشخص شده است)
 ب: از مدیران و مسؤولان صنفی که در قبال این تحریم سکوت کردند و ما را تنها گذاشته‌اند می‌خواهیم از فعالیت صنفی در حوزه سینما کناره‌گیری کنند.
 ج: نه تنها کناره‌گیری نکردند که امروز در پی سهم‌خواهی در پوششی دیگر درآمده‌اند.
 ب: شما نماینده صنفی ما بودید اما در سخت‌ترین دوران به ما پشت کردید و از دفاع علنی از حقوق ما سرباز زدید.
ج: آنها نه تنها در حمایت از شما بر نیامدند که به هزاران اتهام ناروا همراهان شما و تنها صنف قانونی سینمای ایران (جامعه صنفی تهیه‌کنندگان) را به جهت سست شدن در مسیر حمایت از شما، منسوب و ملقوب نمودند.
 ب: شما به نفس مفهوم صنف‌گرایی خیانت کردید و دیگر نمی‌توانید نماینده صنف ما باشید.
 ج: بله! خیانتی که به ذبح حقیقت در پای مصلحت مختوم شد و البته همچنان خود را عاج‌نشین صنف می‌دانند.
 بر بساط نکته‌دانان خود‌فروشی شرط نیست  
یا سخن دانسته گو‌ ای مرد عاقل یا خموش
 در پایان می‌بایست خاطرنشان کرد آنچه بیان شد، نشات گرفته از رفتارهای چندگانه و متناقض گردانندگان صنفی است که به وقت ضرورت نه آداب صیانت از صنف را اجابت کردند و نه حرمت و حمایتی از همکاران خود را تکلیف دانستند اما امروز در تحولی خلق‌الساعه و شگرف، بناگاه متولی و مصلح و حامی صنف و همکاران خود شده‌اند. با این اوصاف و در این کارزار اختلاط سیاست و صیانت صنفی، جامعه صنفی تهیه‌کنندگان فیلم سینمایی به عنوان تنها نهاد قانونی و صنفی سینمای ایران، همچون گذشته بر خود تکلیف می‌داند که از حقوق مکتسبه تمامی همکاران خود در همه صنوف و رده‌ها حمایت و صیانت کرده و جانب آنها را بر هر امتیازی اجل دانسته و از تمامی ظرفیت‌های صنفی خود برای احقاق حقوق حقه آنها استفاده نماید؛ هرچند که حضور اصناف قدرتمند، رافع مسؤولیت و تکالیف ذاتی دولت در صیانت از مجوزهای صادره نیست اما با این حال از دولت تدبیر انتظار می‌رود در چارچوب قانون و در فضایی به‌دور از شایعه‌پراکنی و شیطنت‌های کودکانه افراد قلیلی، مناقشه و اختلافات حادث شده را به حلم و تدبیر و مفاهمه به نفع اهل فرهنگ و در راستای اقتدار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مختوم نمایند».
مقصود، بازخوانی وقایع رفته و تطبیق آن با شرایط فعلی بود؛ قضاوت با شماست!
جامعه صنفی تهیه‌کنندگان فیلم سینمایی
 

زهره شکوفنده، دوبلور پیشکسوت گفت: برای مدیریت دوبلاژ یک فیلم که باید کلی کار اضافه و هماهنگ کردن دوبلورها را در آن انجام بدهم فقط مبلغ 265 هزار تومان عایدی دارم. زهره شکوفنده، دوبلور و مدیردوبلاژ پیشکسوت سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان درباره شرایط دوبله عنوان کرد: متاسفانه دوبله در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد و احترام و توجه به پیشکسوتان دوبله فراموش شده است. وی ادامه داد: به عنوان یکی از باسابقه‌های این عرصه مدت‌هاست بیکار هستم و خودم هم دلیل این بیکاری را نمی‌دانم. دوبلور کاراکتر «جودی ابوت» در انیمیشن «بابا لنگ دراز» با تلخندی افزود: شاید نسل ماها دیگر به درد دوبله نمی‌خوریم و باید برویم خانه‌هایمان بنشینیم که کسی سراغی از ما نمی‌گیرد. شکوفنده که در اثر خاطره‌انگیز علی حاتمی با عنوان «مادر» دوبلور کاراکتر «ماه منیر» (با بازی فریماه فرجامی) بوده است در ادامه با اشاره به دستمزدهای ناچیز دوبله و وضعیت معیشتی دوبلورها به میزان گفت: با بیش از 30 سال سابقه‌کاری برای دوبله یک فیلم یا یک سریال که مدت‌ها وقت من را می‌گیرد فقط مبلغ 225 هزارتومان دستمزد می‌گیرم. وی ادامه داد: برای مدیریت دوبلاژی که باید کلی کار اضافه و هماهنگ کردن دوبلورها را در آن انجام بدهم هم فقط مبلغ 265 هزار تومان عایدی دارم. آیا این مبالغ شایسته کار دوبله است؟ مدیر دوبلاژ سریال «افسانه دونگ‌یی» با تاکید بر این مساله که صدای خوب فقط یکی از عوامل موفقیت در دوبله است تصریح کرد: صدا یکی از عوامل موفقیت در دوبله است، در کنار این اصل باید دوبلور بتواند کارش را به درستی اجرا کند یعنی توانایی سینک‌زدن و خلق آوای مناسب کاراکتر را داشته باشد. شکوفنده در بخش پایانی گفته‌هایش با تاکید بر وجود استعدادهای جدید در عرصه دوبله خاطرنشان کرد: استعدادهای خوبی دراین چند ساله آمدند ولی نماندند و رفتند زیرا نتوانستند شرایط دوبله و وضعیت اقتصادی‌اش را تحمل کنند برای همین است که همچنان صداهای ماندگاری مثل ژاله کاظمی و تاجی احمدی در دوبله ایران بی‌مانند هستند.
 

آی‌اف‌سی فیلمز حقوق رسمی پخش فیلم «خوب کشتن» را در ایالات‌متحده به دست‌ آورده و این فیلم بزودی راهی سینماها می‌شود. به گزارش مهر به نقل از اسکرین‌دیلی، فیلم «خوب کشتن» از بازیگران درجه یکی مانند اتان هاوک و جَنوئری جونز استفاده می‌کند و مسؤولیت کارگردانی آن را اندرو نیکول بر عهده دارد. از دیگر بازیگران آن می‌توان به زویی کراویتز، بروس گرین‌وود و جیک ایبل اشاره کرد. در این فیلم اتان هاوک نقش یک خلبان سابق هواپیماهای جنگی را بازی می‌کند که تحت دستور سی‌آی‌ای برای حضور در تیم هدایت کنترل هواپیماهای بدون سرنشین انتخاب شده است و با درست و غلط بودن کاری که در این تیم انجام می‌دهد دست و پنجه نرم می‌کند. او یک مرد خانواده است و 12 ساعت از روزش را صرف مبارزه با طالبان با استفاده از کنترل از راه دور می‌کند و 12 ساعت دیگر را نیز به مشکلاتش با همسر و فرزندانش می‌پردازد. اما او دارد به هدف نهایی ماموریت‌هایش شک می‌کند و از خود می‌پرسد که آیا دارد بیشتر از آنکه تروریست‌ها را بکشد، تروریست‌های دیگر خلق می‌کند؟ آیا او در جنگی که هیچ پایانی ندارد شرکت کرده است؟ نیکولاس چارتیر و زو فورمن از کمپانی ولتاژ پیکچرز و مارک امین از کمپانی سوبینی فیلمز تهیه‌کنندگان این فیلم هستند. ولتاژ پیکچرز علاوه بر این مسؤولیت پخش و فروش بین‌المللی فیلم را نیز بر عهده دارد. فیلم «خوب کشتن» در فستیوال فیلم ونیز پیش‌نمایش شد و در بخش شیر طلای مراسم نیز به رقابت پرداخت. این فیلم همچنین در بخش نمایش‌های ویژه فستیوال بین‌المللی فیلم تورنتو نیز به نمایش درآمد.

پژمانفر:
شیطنت‌های رسانه‌ای در جهت تضعیف شأن  مجلس است
حجت‌الاسلام و المسلمین نصرالله پژمانفر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی شایعه سلب اختیارات از سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه صدور پروانه نمایش را شیطنت رسانه‌ای عنوان کرد و گفت: به کارهای اجرایی هیچ زمان ورود نمی‌کنیم. وی در گفت‌وگو با سینماپرس با تکذیب اخبار چند روز اخیر برخی رسانه‌های منتسب به جریان خاص سینما مبنی بر سلب اختیار صدور پروانه نمایش از سازمان سینمایی توسط مجلس اظهار داشت: نه کمیسیون فرهنگی مجلس و نه نهاد دیگری غیر از سازمان سینمایی قرار نیست پروانه نمایش صادر کند و انتشار هدفمند اینگونه اخبار فقط شیطنت‌هایی در جهت تضعیف شأن نظارتی کمیسیون فرهنگی مجلس و به نوعی تشویش افکار عمومی است. وی در ادامه افزود: وظیفه مجلس و کمیسیون فرهنگی قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون توسط دستگاه‌های اجرایی است لذا هیچگاه به کارهای اجرایی ورود نکرده است. نماینده مردم مشهد و کلات گفت: نمایندگان مجلس با اشراف و آگاهی کامل بر مسائل حوزه فرهنگ از جمله سینما در صورت بروز هرگونه انحراف یا تخلفی در جهت مسیر و اهداف اصلی دستگاه‌های اجرایی بویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نقطه نظرات خود را در قالب توصیه و تذکر اعلام می‌کنند تا در جهت رفع آن گام‌های موثر برداشته شود. وی ادامه داد: بی‌شک اگر مسؤولان با تعامل و هماهنگی نسبی به امور محوله خود اقدام کنند مجلس هیچگاه از اهرم‌های اجرایی خود استفاده نخواهد کرد. وی در ادامه خاطر نشان کرد: همه اینها در صورتی است که این اصلاحات صورت بگیرد و اگر به عنوان نمونه برخی فیلم‌ها با همان رویکرد مشکل‌دار بخواهند اکران شوند مسلماً راجع به این موضوع موضع‌گیری قطعی خود را اعلام خواهیم کرد. پژمانفر تصریح کرد: نکته بعدی این است که طبق قوانین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حتماً باید بین فیلمنامه و آنچه که تولید می‌شود مطابقت قطعی وجود داشته باشد و اگر اینطور نباشد وزارت ارشاد مجاز به صدور پروانه نمایش نیست. عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در بخش دیگری از صحبت‌هایش به جلسه دیروز این کمیسیون با رئیس سازمان سینمایی اشاره کرد و توضیح داد: ما دیروز جلسه بسیار خوبی با آقای ایوبی داشتیم و با ایشان راجع به همین موضوعات وارد بحث و گفت‌وگو شدیم و صحبت‌های خوبی در این جلسه مطرح شد. ما یکسری خواسته‌هایی از ایشان داشتیم که آقای ایوبی قول دادند این مسائل را در دستور کار خود قرار دهند.

شهید جهان‌آرا بازیگر یک انیمیشن شد
کارگردان انیمیشن «بهاران» از پرداخت به 3 دهه بعد از انقلاب در این انیمیشن خبر داد و اعلام کرد ترور یک دانشمند هسته‌ای در این اثر روایت می‌شود. علاوه بر این، شخصیت شهید جهان‌آرا نیز در «بهاران» به تصویر کشیده شده است. حامد حاج‌ملاعلی، کارگردان انیمیشن «بهاران» در گفت‌وگو با مهر درباره موضوع این مجموعه توضیح داد: 3 فصل این مجموعه خلاصه‌ای از 3 دهه بعد از انقلاب است. ما در داستان یک دانشمند هسته‌ای داریم که در زمینه کاری‌اش مشغول تحقیق است، این دانشمند ترور می‌شود و زمانی که به کما می‌رود فلاش بکی به جوانی او در زمانی که فرمان امام (ره) در جهاد سازندگی منتشر شد، می‌زنیم. وی افزود: 90 درصد 13 قسمت فصل اول در روستایی که این دانشمند برای آباد کردن به آنجا رفته می‌گذرد. موازی با این قضیه به زمان حال هم می‌پردازیم.
تنها شخصیت واقعی انیمیشن شهید‌جهان‌آراست
این کارگردان یادآور شد: فصل دوم نیز درباره دفاع مقدس است و چون کاراکتر ما خرمشهری است با شروع جنگ از روستا به شهر خود می‌رود و در آنجا با محمد جهان‌آرا آشنا می‌شود. حاج‌ملاعلی عنوان کرد: تنها کاراکتری که در این انیمیشن برگرفته از یک شخصیت واقعی است شهید جهان‌آراست و تمام اتفاقاتی که در خرمشهر می‌افتد برگرفته از خاطرات او است. همچنین زهرا موسوی، نویسنده کار در این زمینه با یکی از همرزمان شهید جهان‌آرا مصاحبه کرده است. وی در ادامه با اشاره به اینکه مخاطب این مجموعه انیمیشن گروه نوجوان و جوان است، درباره جذابیت‌های «بهاران» برای این گروه مخاطب اظهار کرد: سعی کردیم در کنار موضوع اصلی، اتفاقات جدید رخ دهد و برای رسیدن به این هدف از المان‌های خاصی استفاده کردیم. ضمن اینکه کاراکتر اصلی شوخ است و در ماجراهایی که در روستا رخ می‌دهد، طنزی نهفته است که به جذابیت این کار کمک می‌کند. کارگردان «بهاران» یادآور شد: همچنین کار ما ریتم تندی دارد و در آن از تکنیک موشن کپچر استفاده کردیم و نسبت به سایر کارهای انیمیشنی که ساخته شده تحرک بیشتری در شخصیت‌ها دیده می‌شود.