در نوشتارهای پیشین به تحلیل مفاهیم و قوانین اصلی مربوط به فساد مالی پرداختیم، در همین راستا جرائمی همچون ارتشا و اختلاس مهم‌ترین جرائم مربوط به این حوزه معرفی شدند، پس از تحلیل پرونده‌هایی از این جرائم، به جرمی خاموش یا جرمی واسط در رابطه با فساد مالی رسیدیم که الزاماً نیز توسط مقام دولتی صورت نمی‌پذیرد و در حقیقت جرمی اختصاصی تلقی نمی‌شود، یعنی چه مقامات عمومی و چه اشخاص عادی ممکن است این جرم را مرتکب شوند بالعکس جرم اخذ رشوه و اختلاس که شخص مرتکب یک مقام دولتی یا یک مقام عمومی بود و اساساً اخذ رشوه و اختلاس توسط غیراز این اشخاص ممکن نیست و درصورت مشابهت موضوعی نیز عنوان مجرمانه عمل یادشده متفاوت خواهد بود.
پولشویی یکی از جرائمی است که می‌تواند برای از بین بردن ریشه‌های فاسد و عمل نامشروع اخذ رشوه یا اختلاس به‌کارگرفته شود، پولشویی حلقه واسطی است برای مشروع و قانونی جلوه دادن درآمدهای نامشروع اشخاص و مقامات عمومی (اعم از دولتی و غیردولتی)، قانون مبارزه با پولشویی در سال 1386 چارچوب‌های یک نظام مبارز با مساله و بحران پولشویی را ترسیم می‌کند.
این قانون از نظر متخصصین و کارشناسان حقوق جزا و جرم شناسی نیازمند اصلاحاتی است که دراین نوشتاردر مقام نقد قانون یادشده نیستیم اما به هر روی آنچه بدیهی است، جدی بودن و بحرانی بودن مساله فساد مالی در جمهوری اسلامی ایران است و از همین روی است که باید سیاست قانونگذار در مبارزه و مقابله با این پدیده‌ها جدی‌تر و کارآمد‌تر شود.
اینکه سابقه یک مال و دارایی به چه ترتیبی است یک نیاز حقیقی است که از جرم پولشویی نیز پیشگیری می‌کند، باید عنصر شفافیّت در معاملات افزایش یابد و نظارت‌ نهادهای مربوط نیز افزایش یابد تا این مساله کاهش داشته باشد.
در پرونده مربوط به اختلاس در بیمه ایران مساله پولشویی نیز به چشم می‌خورد، دراین پرونده شخصی به نام «ش ـ س» متهم به پولشویی و معاونت در اختلاس شبکه‌ای به میزان 2 میلیارد و 435 میلیون ریال از طریق وصول 11 فقره چک حضور داشت که در جلسات دادرسی اتهامات خویش را با استناد به عدم آگاهی نمی‌پذیرفت، چنانکه در مطلب پیشین توضیح دادیم عدم آگاهی شخص بر غیرقانونی بودن اموال و دارایی‌ها موضوع جرم را منتفی می‌نماید اما دادرس دادگاه کیفری استان این استدلال را نمی‌پذیرد و مساله پولشویی را محرز می‌داند بنابراین همان‌گونه که در نوشتار گذشته اشاره شد جرم پولشویی می‌تواند جعبه‌سیاه یک پرونده باشد از این جهت که بسیاری از ارتشا و اختلاس‌ها را می‌توان از این طریق پنهان کرد و از همین روی است که سیاست قانونگذار در رابطه با این مساله باید بسیار جدی باشد و سیاست قضایی مبتنی بر نظارت شدید بر مقامات عمومی و همچنین نظارت مضاعف بر اموال مقامات عمومی و دارایی‌های نزدیکان و مرتبطان با آنها باشد تا از طریق پولشویی ریشه‌های غیرقانونی و نامشروع این اموال و دارایی‌های کسب شده کتمان و اختفا نشود. همچنین در پرونده مشهور به پرونده سادات خوزستان نیز حکم قطعی بیش از 2هزار میلیارد ریال رد مال و جزای نقدی، علیه 6 متهم در یک پرونده پولشویی در مجتمع قضایی امور اقتصادی صادر شد.
یکی از شعب تجدیدنظر دادگاه‌های استان تهران این حکم را صادر کرده است، در این پرونده ابتدائاً باتوجه به گزارش وزارت اطلاعات علیه 6 متهم، پرونده در دستور کار قضایی قرار گرفت و پس از صدور کیفرخواست توسط دادسرا پرونده در شعبه بدوی مورد رسیدگی قرار گرفت و سپس در شعبه تجدیدنظر قطعی شد.
براساس این رأی مجموع محکومیت قطعی رد مال و جزای نقدی متهمان به میزان دو هزار و سیصد و بیست و شش میلیارد و هشتصد و سی میلیون و ششصد و شصت و یک هزار و یکصد و نود و نه (2،326،830،661،199) ریال اعلام شد. محکومیت قطعی متهمان موصوف به شرح ذیل است:
1- «ح ـ ج» به اتهام‌های پولشویی و تحصیل مال از طریق نامشروع مجموعاً به پرداخت جزای نقدی به مبلغ هشتصد و بیست و دو میلیارد و سیصد و هشتاد و هفت میلیون و نهصد و هفتاد هزار و نهصد و پنجاه و نه (822،387،970،959) ریال درحق صندوق دولت و 2 سال محرومیت از هرگونه فعالیت اقتصادی و همچنین 2 سال اقامت اجباری در شهرستان ریگان از توابع کرمان محکوم شد.
2- «م - الف - ش» به اتهام پولشویی به پرداخت جزای نقدی به مبلغ سی و چهار میلیارد و یکصد و چهل و شش میلیون و ششصد و بیست و هفت هزار و دویست و نوزده (34،146،627،219) ریال در حق صندوق دولت و 2 سال محرومیت از هرگونه فعالیت اقتصادی محکوم شد.
3- «الف‌ـ‌ الف ـ‌ ج» به اتهام پولشویی به پرداخت جزای نقدی به مبلغ بیست و یک میلیارد و ده میلیون و نهصد و شصت و سه هزار و ششصد و نود و سه (21،010،963،693) ریال در حق صندوق دولت و دوسال محرومیت ازهرگونه فعالیت اقتصادی محکوم شد.
4- «م - ج » به اتهام پولشویی به پرداخت جزای نقدی، به مبلغ سیزده میلیارد و سیزده میلیون و هشتصد و پنجاه و یک هزار و هشتصد و بیست و هشت (13،013،851،828) ریال درحق صندوق دولت و دوسال محرومیت از فعالیت اقتصادی محکوم شد.
5- «محمود - ج» به اتهام پولشویی به پرداخت جزای نقدی به مبلغ پنج میلیارد و هشتصد و چهل میلیون و ششصد و هشتاد و هفت هزار و پانصد (5،840،687،500) ریال درحق صندوق دولت و 2 سال محرومیت از فعالیت اقتصادی محکوم شد.
6- «محسن - ج» به اتهام پولشویی به پرداخت جزای نقدی به مبلغ بیست و دو میلیارد و دو میلیون و هشتصد و هفتاد و پنج هزار (22،002،875،000) ریال در حق صندوق دولت و دوسال محرومیت از هرگونه فعالیت اقتصادی محکوم شد. همچنین حکم بر ضبط کلیه اموال و املاک ایشان به عنوان عواید و درآمد حاصل از ارتکاب جرم به ارزش تقریبی یک هزار و چهارصد و هشت میلیارد و چهارصد و بیست و هفت میلیون و ششصد و هشتاد و پنج هزار(1،408،427،685،000) ریال به نفع مالباختگان صادر شد. این رأی باتوجه به قطعی بودن در اجرای مقررات ماده 36 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 و تبصره آن اعلام عمومی شد.
گفتنی است یکی از بزرگ‌ترین پرونده‌های فساد اقتصادی کشور و موسوم به سادات خوزستان بود که افرادی در خوزستان مدعی سیادت بودند و با دریافت پول از مردم ادعا می‌کردند ظرف مدت کوتاهی سود این سپرده‌ها را به آنها بازمی‌گردانند، چند ماهی از این کاسبی پردرآمد برای این افراد گذشت و سپرده‌ گذاری در نزد سادات در اهواز به یک جریان اجتماعی تبدیل شد.
همان گونه که مشاهده شد اشخاص از طریق پولشویی و کسب درآمدهای نامشروع، ریشه‌های نامشروع درآمدهای خود را از بین می‌بردند و در نهایت نیز مجازات‌های آنان اعم از جریمه نقدی و رد مال و ممنوعیت از شرکت در فعالیت اقتصادی برای آنان مقرر شد.
امید است سیاست‌های تقنینی و قضایی در رابطه با مساله پولشویی روزآمد‌تر و کارآمد‌تر شود و فساد مالی و مساله پولشویی را کاهش و شفافیّت و سلامت را در نظام معاملاتی کشور افزایش دهد.
*پژوهشگر حقوق عمومی دانشگاه شهید بهشتی
Mohajer_law@yahoo.com

حقیقت نسل‌کشی سیاهپوستان در آمریکا به دست دولت به همان اندازه‌ جدی است که باورکردنش دشوار. سال 2004 گزارشی توسط «مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها» در آمریکا درباره واکسن «ام‌ام‌آر» منتشر شد که به عمد بخش‌هایی از آن از قلم افتاده بود: «استعمال این واکسن برای نوزادان و کودکان سیاهپوست زیر 36 ماه، می‌تواند منجر به افزایش احتمال ابتلای این کودکان به اختلال عصبی اوتیسم شود».
«ویلیام تامپسون» یکی از متخصصان مؤسسه «مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها»ی آمریکاست که مدتی پیش دست به افشاگری علیه این مؤسسه زد. او بیانیه‌ای رسمی نوشت که به تازگی توسط مشرق منتشر شده است: «من ویلیام تامپسون از سال 1998 در پست محقق ارشد «مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها»ی آمریکا مشغول به فعالیت هستم. باید از اینکه من و سایر نویسندگان، داده‌های مهم آماری را از مقاله منتشره در سال 2004 ژورنال «پزشکی کودکان» حذف کردیم، ابراز تاسف و پشیمانی کنم. این داده‌ها نشان می‌داد اطفال مذکر سیاهپوست آمریکایی که واکسن «ام‌ام‌آر»  (سرخک، اوریون، سرخجه) را دریافت می‌کنند، تا پیش از 36 ماهگی (3 سالگی) در معرض خطر ابتلا به اختلال عصبی اوتیسم قرار دارند. پس از گردآوری داده‌ها، تصمیمات درباره گزارش بخش‌هایی از یافته‌ها اتخاذ شد و بنده معتقدم طبق پروتکل نهایی این تحقیق پیش نرفتیم...برای اینکه شک‌وشبهه‌ای پیش نیاید از همین ابتدا می‌گویم که واکسن‌ها از همان آغاز استفاده تاکنون جان عده بی‌شماری را نجات داده‌اند... اما بحث من روی تصمیم بر حذف یافته‌های یک تحقیق خاص روی یک زیرگروه خاص و با یک واکسن خاص است. همه می‌دانند که واکسن خطراتی به دنبال دارد و این وظیفه مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌هاست که به شیوه‌ای صحیح خطرات مربوط را به اطلاع مردم برساند.
در 10 ماه اخیر، با دکتر «برایان هوکر» درباره مطالعات این مرکز روی واکسن‌ها و پیامدهایی که بر گذرگاه‌های عصبی بویژه ظهور اوتیسم دارند، به بحث نشستیم... اطلاعاتم را در اختیار «ویلیام پوزی» نماینده کنگره قرار می‌دهم و صدالبته با کنگره همکاری می‌کنم. از‌طرفی، پیشنهاد داده‌ام در تحلیل دوباره یافته‌ها یا صورت دادن مطالعات بیشتر در این زمینه، مشارکت داشته باشم اما در وضعیت کنونی روی کار و خانواده‌ام تمرکز کرده‌ام...این همه به منظور درک تاثیر واکسن‌ها روی ابتلا به اوتیسم است. هنوز شمار پرسش‌ها از پاسخ‌ها بیشتر است؛ ضمناً می‌فهمم که چرا خانواده‌های بسیاری به دنبال پاسخ گرفتن از جامعه علمی هستند».
صدور این بیانیه توسط دکتر تامپسون در واکنش به خبری بود که حدود یک ماه پیش در خبرگزاری‌های مختلف منتشر شد: «یکی از محققان ارشد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا در کمک به دکتر «برایان هوکر» عضو مؤسسه اوتیسم نقش کلیدی ایفا کرد. این دو از دستکاری این مرکز در اطلاعاتی پرده برداشتند که وقوع بالاتر اوتیسم را در کودکان پسر سیاهپوست آمریکایی نشان می‌داد».  طبق یافته‌های پژوهش دکتر هوکر که در تاریخ 8 آگوست در ژورنال علمی «انحطاط انتقالی عصبی» انتشار یافت، پسران سیاهپوست آمریکایی که پیش از 36 ماهگی نخستین واکسن «ام‌ام‌آر»  را دریافت کرده‌اند، 4/3 برابر بیشتر در معرض ابتلا به اوتیسم پس از 36 ماهگی قرار دارند. بنا به گفته‌های دکتر هوکر، افشاگر مرکز کنترل و پیشگیری که خواست نامش فاش نشود (دکتر تامپسون) شواهدی در اختیار وی قرار داد که نشان می‌داد محققان این مرکز آگاهانه رابطه قابل‌توجه آماری بین سن دریافت نخستین واکسن ام‌ام‌آر و وقوع اوتیسم در پسران سیاهپوست آمریکایی را مخفی کرده‌اند. مدارکی که در اختیار کنگره و علیه مرکز کنترل و پیشگیری وجود دارد و نیز صحبت‌هایی که هوکر با تامپسون داشته، نشان از دستکاری‌های گسترده در داده‌های علمی و فشار مقامات بر دانشمندان این مرکز جهت توافق با اجرای سیاست‌‌های دولت در نادیده گرفتن ایمنی تجویز واکسن دارد. شبکه «سی‌بی‌اس» گزارش داد نتایج تحقیق اصلی نخستین‌بار در ژورنال پزشکی کودکان انتشار یافت که از جانب سازنده واکسن، تبلیغات و هدایای مختلف، تامین مالی می‌شود. مرکز کنترل و پیشگیری و دیگر سازمان‌های بهداشت عمومی به‌طور گسترده از تحقیق دی‌استفانو سوءاستفاده کرده‌اند تا روی هرگونه ارتباط بین واکسن‌ها و اوتیسم سرپوش بگذارند. اوتیسم یا «درخودماندگی» اختلالی عصبی است که میزان ابتلا به آن اخیراً سیر صعودی داشته است. فردی که دچار این اختلال باشد، شدیداً متوهم است و گاه قادر به درک دنیای مادی اطراف خود نیست. مبتلایان به اوتیسم در ارتباط با افراد دیگر در جامعه نیز به مشکلات بسیار پیچیده و حادی دچار می‌شوند. دکتر هوکر می‌گوید: «مرکز از رابطه بین سن دریافت نخستین واکسن ام‌ام‌آر و وقوع اوتیسم در پسران سیاهپوست آمریکایی در همان سال 2003 آگاهی داشت اما تصمیم گرفت آن را کتمان کند». اگرچه همه پیامدهای اقدام دکتر تامپسون هنوز مشخص نشده ولی این بمب خبری که می‌تواند بزرگ‌ترین خبر سال باشد، خبری است که رسانه‌های اصلی آمریکا نمی‌خواهند آن را پوشش دهند.
 

  چرا با آنکه این همه توهین‌های رنگارنگ از افراد مختلف آمریکایی علیه کشورمان می‌شود، از جانب مسؤولان دستگاه دیپلماسی جواب عادی، حالا نمی‌گوییم جواب دندان‌شکن، هم به آنها داده نمی‌شود؟ این چه رابطه‌ای با تکریم دارد؟!
قاسم‌زادگان
  توافق جامع اگر بدون در نظر گرفتن منافع ملت و کشور و بدون حفظ تمام دستاوردهای هسته‌ای باشد، مفت هم نمی‌ارزد. کاری نکنند که در مقابل خون شهدای هسته‌ای نتوانند دفاعی از خود کنند.
مرادی‌پور
  کربلا درس عزت، زیر بار زور و ذلت نرفتن و سرفرازی است، نه درس مذاکره. این تفاسیر دیگر چیست که می‌گویند؟
یک هموطن
  با حرف‌هایی همچون درس مذاکره بودن کربلا، هنر ارزشی و غیرارزشی نداریم، بی‌سواد و کم‌سواد، به‌جهنم، با شلاق بردن به بهشت، تهدید منتقدان و... فضای جامعه، خدایی ناکرده به همان سمت و سوی دوران تاریک و ظلمانی اصلاحات و اواخر دوران مهرورزی(!) خواهد رفت و آرامش از بین می‌رود. نباید خود دولت با زدن چنین حرف‌هایی  فضا را به آن سو ببرد که جبران آن خیلی مشکل‌تر از چیزی است که تصور می‌کنند.
رازقی

هومن صادقی: «اپوزیسیون» به مجموعه‌ای از افراد گفته می‌شود که در مخالفت با حاکمیت یا بخشی از آن، که بر کرسی قدرت تکیه زده، فعالیت می‌کنند. پس اصولا نمی‌توان اپوزیسیون هم‌حزبی‌هایی که کماکان به اهداف و آرمان‌های درونی پایبند هستند، بود! چرا که عقل حکم می‌کند بر ضدمنافع خودی قدم برنداریم.
برخلاف مفاهیم مذکور مروری بر رفتار افراطیون اصلاح‌طلب در برهه‌های مختلف تاریخی نشان از حمله عامدانه و فتنه‌افروزی ضد جبهه خودی دارد! افراط‌گرایان ضد انقلاب که در میان اقلیت حاکمیت‌ستیز اصلاح‌طلب در کشورمان ظهور کردند به علت وابستگی شدید به خارج از مرزهای کشور در مقاطع تاریخی مختلف متوسل به رویه‌های حماقت باری شده‌اند که اصل مشی و منش حرکت سیاسی‌شان را با معنای «اپوزیسیون» در تضاد جدی قرار داده است. به‌طور مثال در فتنه 78، اقلیت ضدملی مذکور در شرایطی که دولت اصلاحات به عنوان نماد تفکر برآمده از جناح خودشان بر سر کار بود چنان پروژه امنیت‌ستیزی در تقابل با دولت مسلط بر قدرت، پیاده کردند که داد از نهاد معدود عقلای‌شان بلند شد! جالب اینجاست که در پس پرده هر فتنه ضدمردمی سازماندهی شده در کشورمان گروهی ثابت از حاکمیت‌ستیزان مذکور قابل ردیابی هستند که پس از دست زدن به فجایع گوناگون راه منزل ارباب را در پیش می‌گیرند و دوران خفت‌بار بازنشستگی را با دریوزگی مقابل سرویس‌های اطلاعاتی آمریکایی- اسرائیلی سپری می‌کنند.  اما چطور چنین رویه‌ای قابل توجیه است؟ وقتی دلبستگی به حاکمیت و ملت و انقلاب و مردم در دل سیاست‌پیشگان قدرت‌طلب از دست رفت، تخریب نظام را به بدترین و بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن حلال می‌شمارند. گاه سرعت‌بخشی به روند «اصلاح از درون» جامعه را توجیه رفتار ضدعقلی‌شان برمی‌شمارند و گاه کمک به دولت برای حذف همیشگی اپوزیسیون را بهانه می‌کنند! حال در این میان بر سر کار بودن هاشمی، خاتمی، روحانی یا احمدی‌نژاد دست‌کم به گواه تاریخ، تغییری در رویه اقلیت فتنه‌پیشه مذکور در تعامل با دولت ایجاد نکرده است.
بی‌عملی گروهک وطن‌فروش مذکور در حل مشکلات پیش‌روی جامعه و بیگانگی با نیازهای حقیقی مردم از مهم‌ترین نشانه‌های آنهاست به نحوی که در بدترین و بهترین شرایط حاکمیتی هرگز دغدغه‌هایشان به بالاتر از اجرای سریع خواسته‌های غرب و عملیاتی ساختن نسخه‌های تاریخ مصرف گذشته دوره مدرنیته صعود نکرده است.
یاد و خاطره گروه مذکور که در دولت‌های همفکر، همواره نقش «انگل درون‌گروهی همنوع‌خوار» را به خوبی ایفا کرده‌اند و سر بزنگاه پوستین وارونه به تن، در نقش اپوزیسیون توأمان دولت و حاکمیت، بیشترین و شدیدترین ضربات را بر پیکره ملیت وارد ساخته‌اند، علی‌القاعده باید همواره پس ذهن فعال سیاسی جامعه ایرانی به شکل گزینه‌ای روشن و فعال برقرار باشد اما مشخص نیست تور منفعت‌طلبی سیاسیون ما در کدام «شوره‌زار اندیشه» پهن است که به جز لاشخورهای وطن‌فروش و عوامل وابسته به سرویس‌های بیگانه با سوابق آنچنانی در فتنه‌های بزرگ و کوچک تاریخ انقلاب، کمتر کاسب می‌شوند! بیهوده نیست که «تاریخ» رشته برگزیده دیپلمات‌ها و سیاستمداران اروپایی- آمریکایی است و در ایران درسی کسل‌کننده و کم‌فایده خوانده می‌شود! اینجا مد ثابت روزگار سیاست‌پیشگان غربگرای ما تلمذ نزد امامان سرمایه‌داری است و خوانش اصول روابط بین‌الملل کیسینجری همواره بر مطالعه آزاد مقالات برژینسکی برتری داده می‌شود. لامذهب سیاست‌مان هم از «مد رفته» است و از فشن‌زادگان «هاروارد سیاست» به ما نرسیده است! بوی فتنه‌های جدید همه فضای سیاست داخلی‌مان را آلوده ساخته و کیست که نداند این نتیجه شعار زندگی زیر سایه «سیاست خارجی» است. رویه‌ای که دولت با تکبری عجیب برخلاف توصیه همه دوستان و ناصحان مشفق آینده خود را به مسیر نامعلوم آن گره کور زده است! وقتی نتیجه انتخابات داخلی را مقابل چشمان گرگ، به آینده مذاکره بند کنی، چراغ مجاز برشمردن «همنوع‌خواری» مجددا میان گرگان روشن می‌شود و کانتر شمارش معکوس آغاز این پروژه از همان هنگام که راهنمای زرد چشمک‌زن ظریف در شورای روابط خارجی آمریکا روشن شد، دوباره به‌کار افتاد.
اسیدپاشی مانور فتنه بود و دولتمردان ما همچون دوره اصلاحات خواب خرگوشی بازی با اپوزیسیون را به مرور پرونده‌های تاریخی نحوه آغاز فتنه‌های قدیمی ترجیح دادند. کیست که نداند رابطه امر به معروف و اسیدپاشی به اندازه‌ای است که «مذاکره» و «تاسوعای حسینی» مرتبط هستند. این نقشه بحران‌زایی برای اپوزیسیون هم اگر باشد انتهایش به «عالیجناب سرخپوش» خواندن آنها ختم می‌شود که هرگز نفهمیدند چطور «سعید امامی» قاتل زنجیره‌ای شد و موساد و سیا کجا از معرکه گریختند. این مشابه همان مانور رسانه‌ای «سلام» است که زنجیره‌ای میان مجموعه‌ای از حوادث بافت و دست خاتمی را تا بازو در حنای براندازان اصلاحاتی گذاشت، تا آنجا که مادر اصلاحات به میدان آمد و ناچار به رونمایی از نقشی متفاوت از آنچه پیش از این در تبیین رابطه کارگزاران و اصلاحات نمایش می‌داد، شد!
آیا این بار در صورت وقوع فتنه‌ای جدید «عالیجناب» به حمایت از دولت برمی‌خیزد یا همچون فتنه 88 ملاحظه بادهای توفان‌زای برخاسته از افق اقیانوس آرام را خواهد کرد؟ سوال ما از مدیران جبهه به اصطلاح اعتدالیون این است؛ روی کدام بخش از محاسبات روز به روز و متغیر عالم دیپلماسی حساب باز کرده‌اید که با فتنه‌سازان بر سر یک میز می‌نشینید و نمایش دوستی گرگ و میش را مقابل عقلا روی پرده می‌برید؟!
دولت احمدی‌نژاد در معرض فتنه قرار گیرد یا دولت روحانی برای اپوزیسیونی که حامی حاکمیت است هیچ تفاوتی در هنگامه عمل به وظایف نمی‌کند. آنان که سرانجام پشت دولت را در فتنه‌های پیش رو خالی نخواهند کرد «مردم»ی هستند که فارغ از آنچه در تک‌برگ رای‌شان نگاشته‌اند، حاکمیت جمهوری اسلامی ایران را مقابل سگان درنده خزیده در پستوهای اجاره‌ای تنها نخواهند گذاشت. پرسه زدن در هوای این اپوزیسیون شرف دارد به تلاش برای تضمین حیات اپوزیسیون گرگ‌توله‌هایی که حاکمیت ملی را هیچ می‌پندارند و بارها به حکم ارباب مزه گوشت و خون همنوعان را چشیده‌اند. متاسفانه بازی‌های کودکانه سیاسیون سیاست‌نشناس ما بی‌پایان است و مد بازی غرب با دورافتادگان از میدان بازی‌های بزرگ نیز کماکان ثابت است. پس نیازی به نوسترا داموس نیست تا پیش‌بینی کنیم «فتنه‌ای جدید در راه است»! عاقل در هنگامه نبرد کرسی وزارت و صدارت را به فتنه‌پیشگان اسبق نمی‌سپارد حتی اگر اپوزیسیون هیچ نگوید!

وفات عالم و محدث شهیر شیعه، سیدرضی، گردآورنده‏ نهج‏البلاغه(406 ق)
محمد بن حسین، معروف به سیدرضی در سال 359 قمری دیده به جهان گشود. پدرش ابواحمد حسین بن موسی نام دارد که نسبش با 4 واسطه به امام موسی بن جعفر(ع) می‏رسد. سیدرضی از بزرگان شیعه و دارای مقام و منزلت در دولت بنی‏عباس و دولت آل‏بویه بود و برادرش، سیدمرتضی، از بزرگان علما و فقهای شیعه در قرن پنجم هجری قمری و صاحب تألیفات فقهی و اصولی است. سیدرضی از همان اوایل کودکی با اشتیاق فراوان به محضر درس شیخ مفید حاضر شد و به همراه برادر، مراتب ترقی و کمال را پیمود. سیدرضی از بزرگ‌ترین صاحبان فصاحت و بلاغت بود که از درکی صحیح و ذوقی سلیم بهره داشت. او در 9 سالگی چنان مهارتی در شعر از خود نشان داد که باعث شگفتی همگان شد. وی در 30 سالگی کل قرآن را در مدت کوتاهی حفظ کرد. او در کنار فعالیت‏های سیاسی، به تدریس و تالیف همت گماشت و شاگردانی فاضل و آثاری ماندگار از خود به جای گذاشته است. شیخ طوسی، مفید نیشابوری، مهیار دیلمی، ابوالحسن هاشمی و... از شاگردان سیدرضی هستند. معانی القرآن، تَلخیص البَیان عن مجازات‌القرآن از جمله تالیفات او است. شریف رضی در اقدامی بی‏نظیر، کلمات، خطابه‏ها، نامه‏ها و مواعظ امام علی(ع) را گردآوری کرد و با نام «نهج‌البلاغه» به جامعه‏ بشری اهدا کرد. سرانجام، سیدرضی این عالم شهیر اسلامی در محرم سال 406 قمری در 47 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. بدن پاک سید را پس از تشییعی با شکوه در منزلش به امانت به خاک سپرده و بعدها به حرم امام حسین(ع) در کربلا منتقل کردند.
تولد تئودور داستایوفسکی، شاعر و نویسنده برجسته روس (1821م)
فئودور میخاییلوویچ داستایوسکی زاده ۳۰ اکتبر ۱۸۲۱- درگذشته ۹ فوریه ۱۸۸۱، نویسنده مشهور روسی. ویژگی منحصر به‌فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت‌های داستان است. فئودور میخاییلوویچ فرزند دوم خانواده داستایوسکی در ۳۰ اکتبر ۱۸۲۱ به دنیا آمد. پدرش پزشک بود و از اوکراین به مسکو مهاجرت کرده بود و مادرش دختر یکی از بازرگانان مسکو بود. در 10 سالگی والدینش مزرعه‌ای کوچک در حومه شهر تولا در نزدیکی مسکو خریدند که از آن به بعد تابستان‌ها را در این مکان می‌گذراندند. در سال ۱۸۳۴ همراه با برادرش به مدرسه شبانه‌‌روزی رفتند و 3 سال آنجا ماندند. در 15 سالگی مادرش از دنیا رفت. در همان سال امتحانات ورودی دانشکده مهندسی نظامی را در پترزبورگ با موفقیت پشت سر گذاشت و در ژانویه سال ۱۸۳۸ وارد دانشکده شد. در تابستان سال ۱۸۳۹ خبر فوت پدرش به او رسید. در فاصله سال‌های ۶۴-۱۸۶۲ کتاب‌های خاطرات خانه مردگان و آزردگان را به چاپ رسانید. در آغاز سال ۱۸۷۳ سردبیر مجله «گراژ دانین» شد و تا ماه مارس سال بعد به این کار ادامه داد. جوان خام را در زمستان ۷۵‐۱۸۷۴ نوشت که در طول سال ۱۸۷۵ در مجله «اوتچستیه زابیسکی» انتشار یافت.
برپایی کنفرانس صلح خاورمیانه در مادرید در چهارشنبه سیاه (1991م)
در روز 30 اکتبر 1991م همایش به‌اصطلاح صلح خاورمیانه میان رژیم اشغالگر قدس و مصر، اردن، سوریه، لبنان و سازمان آزادیبخش فلسطین و با حضور جورج بوش (پدر) رئیس‌جمهور پیشین آمریکا و میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی در شهر مادرید پایتخت اسپانیا برگزار شد. در این اجلاس و جلسات دیگر که برای سازش بین اعراب و اسرائیل تشکیل شد، رژیم صهیونیستی بر اصل «صلح در برابر صلح» تأکید می‏کرد اما دولت‏های عربی اصل زمین در برابر صلح را مطرح می‏کردند. سرانجام تل‌آویو به کمک واشنگتن توانست در صف مذاکره‌کنندگان عرب اختلاف ایجاد کند. این کنفرانس که در 4 نوامبر همان سال خاتمه یافت و سایر جلسات و مذاکرات به عمل آمده، باعث شد در سال‏های بعد، سازمان آزادیبخش فلسطین و اردن، جداگانه با رژیم اشغالگر قدس پیمان به‌اصطلاح صلح امضا کردند. اما در واقع در طول سالیان گذشته، رژیم صهیونیستی نه‌تنها به تعهدات خود در برابر دولت‏های عربی و سازمان آزادیبخش فلسطین عمل نکرده است بلکه بر سرکوب فلسطینیان افزوده و نشان داده که صلح واقعی با چنین رژیم نژادپرستی، امکان‏پذیر نیست.