اینهایی که می‌گفتند به قول اوباما اطمینان می‌کنیم، حالا که او و این بار نه کنگره گفته مذاکره درباره تحریم‌ها غیرقابل قبول است، چه پاسخی دارند؟
فرهادیان
 وقتی کارشناسان می‌گفتند اینقدر به آمریکای غیرقابل اعتماد، اعتماد نکنید برای همین بود که سر تیم مذاکره‌کننده را کلاه نگذارند. آقایان ان‌شاءالله حرف‌های آقای مؤدب باهوش را شنیدند که می‌گوید درباره تحریم‌ها مذاکره نمی‌کنیم؟ باز هم جلوی ضرر را هر موقع بگیرند، فایده است. دیگر لااقل امتیاز ندهند.
بغدادی
 ظاهراً مذاکره‌کنندگان آمریکایی بدجوری سر بهترین دیپلمات‌های دنیا کلاه گذاشته‌اند. نمی‌خواهند به ملت در این باره که یک سال هر چه آنها خواستند اینها اجابت کردند و حالا تحریم‌ها را برنمی‌دارند، توضیح دهند؟
یک هموطن
 با آنکه این همه هوا آلوده است و فقط وقتی باران رحمت الهی بر پایتخت می‌بارد، می‌شود نفس کشید ولی کسانی که این همه مدعی بودند که اگر دوباره محیط زیست را به دست بگیریم، چنین و چنان می‌کنیم، نه‌تنها سکوت کرده‌اند بلکه ظاهراً به خاطر آلودگی شدید هوا از خانه‌های‌شان هم بیرون نمی‌آیند. آیا پاسخی در این رابطه دارند که با خروج این همه ارز از کشور برای بنزین وارداتی چرا هنوز هوا آلوده است؟
حبیبی فر
 

مهدی محمدی: مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 تقریبا بدون نتیجه پایان یافت. دو طرف نه توانستند به یک تفاهم سیاسی کلی برسند و نه نهایی کردن جزئیات توافق نهایی امکانپذیر شد. تنها چیزی که اجمالا می‌دانیم رخ داده این است که دو طرف برای زمانی حدود 7 ماه مذاکرات را در قالب یک توافق موقت جدید تمدید کرده‌اند. مهم‌ترین بخش مساله، یعنی بده‌بستانی که منجر به یک توافق موقت جدید شده، مبهم است.
در حالی که می‌دانیم مذاکرات در روزها و ساعت‌های آخر - بویژه در روزهای یکشنبه و دوشنبه - به نقطه‌ای بسیار حساس رسیده بود، عدم توافق نشان‌دهنده آن است که ایده‌های روی میز به اندازه کافی «تمام‌کننده» نبوده است. برخی خبرها حکایت از آن دارد که اتفاقات مهمی در روز آخر رخ داده و همین اتفافات بوده که راه را برای تمدید مذاکرات باز کرده است.
در دو روز آخر، تمرکز طرفین بر این بود که به جای رسیدن به توافق نهایی، روی یک چارچوب که شامل یک سلسله اصول کلی باشد تفاهم کنند. ظهر روز دوشنبه معلوم شد که توافق روی چنین چارچوبی هم ممکن نخواهد بود، چرا که درباره کلیات موضوعاتی مانند غنی‌سازی، تحریم‌ها، بازرسی‌ها، فردو و اراک جمع‌بندی مشترکی وجود نداشته است. راه‌حلی که دو طرف در نهایت به آن رسیده‌اند، این است که چارچوب را باز هم کلی‌تر کنند و بر سر یک چارچوب زمان‌بندی که می‌گوید باید تا اسفندماه توافق اصلی و تا تیرماه آینده ضمائم آن را نهایی کنند، تفاهم کنند. این تاکتیک مذاکراتی 2 هدف اصلی داشته است:
1- پوشاندن این موضوع که مذاکرات به دلیل زیاده‌خواهی آمریکا در واقع شکست خورده است.
2- بازگشت‌ناپذیر کردن روند آینده برای دوطرف به‌گونه‌ای که مجبور باشند تا ماه مارس درباره کلیات مساله تفاهم کنند و تا ژوئیه به یک متن مشروح قابل اجرا برسند.
اما ناظرانی که روند را تعقیب کرده‌اند، در این باره تردید کمی دارند که با موضع فعلی آمریکا، نه در 7 ماه آینده و نه حتی در زمانی بسیار بیشتر از آن، امکان تفاهم و رسیدن به توافقی که دو طرف در بلندمدت به آن پایبند باشند، بسیار دشوار خواهد بود.
اولا، آمریکا به وضوح با این پیش‌فرض مذاکره می‌کند که ایران چاره‌ای جز کوتاه آمدن ندارد. احتمالا در وین هم آمریکایی‌ها منتظر بوده‌اند ایران در دقیقه 90 و با مشاهده دورنمای شکست مذاکرات کوتاه بیاید و درخواست‌های آنها را بپذیرد. بسیار مهم است که روشن شود منشأ این توهم آمریکایی‌ها چیست چرا که اگر این توهم زدوده نشود، باز هم 3 یا 7 ماه دیگر دوباره دقیقه نودی فرا خواهد رسید و آن وقت باز هم آمریکا منتظر خواهد بود که ایران کوتاه بیاید و در نتیجه بازهم مذاکرات نتیجه‌ای نخواهد داشت. یک بار برای همیشه باید روشن شود که خطوط قرمز واقعی وجود دارد که ایران از آنها عدول نخواهد کرد. باید دید چه مکانیسمی وجود دارد که بتواند این مساله را به نحو کاملا جدی برای آمریکا روشن کند.
ثانیا، آمریکا براساس یک روند منطقی مذاکره نمی‌کند. یک طرف مذاکره‌کننده قابل احترام، طرفی است که رفتاری منظم دارد اما وقتی یک طرف کاملا زیگزاگی عمل می‌کند و ابایی ندارد از اینکه امروز حرفی بزند و فردا خلاف آن را بگوید، نمی‌توان آن را یک طرف مذاکره‌کننده قابل اعتماد و منطقی دانست. رفتار آمریکا از مذاکرات مسقط به این سو دقیقا به این شکل بوده است. این نشان‌دهنده آن است که فرآیندهایی پس پرده مذاکرات - هم درون آمریکا و هم میان اعضای 1+5- در حال رخ دادن است که بسیار پیچیده‌تر از آنی است که بتوان از بیرون مشاهده کرد یا حتی حدس زد. همین فرآیندهاست که موجب می‌شود آمریکا نتواند در مذاکرات متعادل رفتار کند. این نکته را هم باید در نظر داشت که ایران با یک آمریکا مذاکره نمی‌کند. چند آمریکا در مقابل ایران وجود دارند که ظاهرا هیچ‌کدام از آنها بر خلاف آنچه ادعا می‌کنند یک اراده سیاسی واقعی برای تفاهم با ایران ندارند.
ثالثا، آنچه آمریکا از ایران می‌خواهد بسیار گزاف است و آنچه ارائه می‌دهد دقیقا مساوی هیچ. آمریکایی‌ها نیت خود را روشن کرده‌اند. آنها می‌خواهند ایران سرمایه استراتژیک خود در حوزه فناوری غنی‌سازی و آب سنگین را در بازه زمانی بسیار طولانی‌مدت واگذار کند و در مقابل به اینکه آشکارا آمریکا می‌خواهد فشار تحریم را بر ایران حفظ کند، اعتراضی نکند. در واقع آمریکا به ایران می‌گوید نباید منتظر یک معامله برد - برد باشد بلکه باید دقیقا آنگونه و به آن اندازه که آمریکا می‌خواهد کوتاه بیاید. خوشمزه این است که آمریکا در حالی از ایران می‌خواهد تسلیم شود که خود آشکارا دچار بحران داخلی است - بحرانی که باعث استعفای فردی مانند چاک هیگل شده- و در منطقه هم کارش به جایی رسیده که از آسمان برای داعش کمک نظامی پایین بریزد.
درک اینکه اکنون در کجای مذاکرات ایستاده‌ایم، مستلزم توجه به این مبانی است.
اکنون زمان آن است که همه آنها که دستی بر این آتش دارند با ملت ایران صریح و صادق باشند. باید به تفصیل به ملت گفت که آمریکا قصد تحمیل چه تحقیر تاریخی را به ایران دارد. اگر با مردم درست سخن گفته شود، رفتار درست ملی به سرعت شکل خواهد گرفت. دولت در این زمینه بیش و پیش از همه مسؤولیت دارد.

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم
قالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلى‏ رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذاباً نُکْراً (87) وَ أَمَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُ جَزاءً الْحُسْنى‏ وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنا یُسْراً (88) ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً (89) حَتَّى إِذا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَطْلُعُ عَلى‏ قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِها سِتْراً (90) کَذلِکَ وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَیْهِ خُبْراً (91)
آیه 87
قالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلى‏ رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذاباً نُکْراً
ترجمه
گفت: اما هرکه ستم کرده به زودى او را کیفر مى‏کنیم، سپس به سوى پروردگارش بازگردانده مى‏شود و او را عذابی سهمناک و ناآشنا خواهد کرد.
سیره حکومتی ذوالقرنین
گفتیم که در آیه پیشین ذوالقرنین مواجه با پرسشی شد که اکنون که خداوند چنین اقتداری به تو داده است، با این قومی که بر آنان چیره شده‌ای، چه رفتاری می‌کنی؟ آنان را عذاب می‌کنی یا روش نیکویی بر آنان به‌کار می‌گیری؟ به تعبیر دیگر او موظف بوده که به این دو روش عمل کند و این دستور الهی بود که همه حکومت‌های دینی موظف هستند طبق آن عمل کنند.
رفتار با ستمکاران
اکنون پاسخ وی. «قالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ» «اما آن‌ که ستم کرده» معنای آن‌ که ستم‌کرده است، چیست؟ طبق آیات 87 و 88 ذوالقرنین مردم را به 2 دسته کلی تقسیم کرده است؛ گروه نخست ستمکاران که در این آیه آمده است و گروه دوم مومنانی که کرداری نیکو دارند که در آیه 88 آمده است: «وَ أما مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً» از این قرینه معنای ستمکار روشن می‌شود. پس ستمکار شامل 3 گروه است: کافران، مومنانی که کرداری نیکو ندارند و نیکوکارانی که مومن نیستند. این منطق قرآن درباره ستمکار است که هرجا در قرآن با این واژه مواجه شدیم، معنای جامع آن شامل این سه گروه است. کافر هم شامل مشرکان، ملحدان و منافقان است و مومنی که نیکوکار نیست، مسلمان و مومن شناسنامه‌ای است که به احکام الهی پایبند نیست. برخی هم کاردار دنیایی‌شان خوب است اما ایمان در جان آنان نیست و چون باطن و درون آنان را پر نکرده است، کار آنان ارزشی ندارد. در هرصورت ذوالقرنین گفت: اما ستمکاران را بزودى کیفر مى‏کنیم: «قالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ». از همین تعبیر برمی‌آید که ذوالقرنین مومن و پیرو پیامبران الهی است.
اقتدار در رفتار
مطلب بعدی اینکه در آیات گذشته درباره خضر هم گفتیم که وقتی عمل فردی با تعبیر جمع آمد و به جای «من» از «ما» استفاده شد، نشانه اقتدار است، ذوالقرنین هم گفت:  «نُعَذِّبُهُ». مومن در عمل دینی مقتدرانه سخن می‌گوید و مقتدرانه عمل می‌کند. او گفت: در حکومت ما ستمکار جایگاهی ندارد و او را عذاب می‌کنیم. ظاهراً منظور از عذاب مجازات متناسب با عمل آنان است، امری اعم از کشتن و زندانی‌کردن و امثال آن.
عذاب ناشناخته الهی
«ثُمَّ یُرَدُّ إِلى‏ رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذاباً نُکْراً» اما این پایان کار نیست، بلکه آنان به سوی پروردگارشان می‌روند و عذابی می‌چشند که برای آنان ناشناخته و سخت است. عذاب و ثواب  الهی در قیامت برای همگی ما ناشناخته است و تصور درستی از آن نداریم. این بنده صالح خدا می‌گوید که من لشکر خدا هستم و اکنون که خدا به من حکومت داده است، کاری در دنیا می‌کنم که خدا در قیامت انجام می‌دهد. در آیه 25 سوره مبارکه فجر عذاب خدا را چنین توصیف می‌فرماید: «فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ» «پس در آن روز، کسى چون عذاب‌کردن او عذاب نکند» و این حکومت عادلانه دینی است که بدکردار در آن ایمن نیست و از مجازات حکومت در امان نیست.
آیه 88
وَ أَمَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُ جَزاءً الْحُسْنى‏ وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنا یُسْراً
ترجمه
و اما آن که ایمان آورد و کار شایسته کند، او را نیکوترین پاداش خواهد بود و او را به کارى آسان واخواهیم داشت.
پاداشی نیکو
بخش دوم سخن ذوالقرنین، عمل و رفتار دقیق‌تر او با آن ملت است: «وَ أَمَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً» اما کسانی که ستمکار نیستند، بلکه مومنانی هستند که کرداری شایسته دارند، «فَلَهُ جَزاءً الْحُسْنى» ‏«برای اوست، پاداشی نیکو». به تعبیر «فله» توجه شود، نمی‌فرماید که ما او را پاداشی نیکو می‌دهیم بلکه می‌گوید که حق او است که پاداشی نیکو داشته باشد. اصلاً حکومت این سرزمین حق آنان است، نه ستمکاران که به زور و زر و تزویر حکومت را غصب کرده‌اند.
تکلیفی آسان
«وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنا یُسْراً» کار خود را بر آنان آسان می‌گیریم، زیرا دین آسانگیر است، وقتی چنین باشد، ذوالقرنین هم که حکومت دین را در زمین پیاده می‌کند، همین روش را نسبت به مردم دارد. پس مومن در حکومت دینی تکالیفی دارد و باید در جهت اهداف دینی حرکت کند اما این کارها سخت نیست و سختگیرانه با او عمل نمی‌شود. قرآن هم ما را تشویق می‌کند به حکومت جهانی عادل که در آن مومنان به تکالیف دینی و حکومتی مشغول باشند که آن‌ تکالیف بر آنان آسان است و آنان نیز در سایه حکومت در آسایش و ایمنی به سر می‌برند اما ستمکار در شکنجه و عذاب است، به گونه‌ای که جرأت خطا و گناه ندارد.
آیه 89
ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً
ترجمه
پس او در پی سبب روان شد.
امکانات سفر به شرق
سفر اول ذوالقرنین به غرب پایان یافت و سفر دوم او به مشرق‌زمین آغاز شد. ما همه وسایل را برای او فراهم کردیم تا به طرف مشرق مسافرت کند. طبعاً او تنها نبوده است و لشکری عظیم او را همراهی می‌کرده است و این لشکر امکانات و ملزومات بسیاری برای جابه‌جایی از غرب جهان به شرق جهان نیاز داشته است و خداوند همه را در اختیار او قرار داده بوده است و او هم بخوبی از آن ابزار قدرت بهره می‌برد.
آیه 90
حَتَّى إِذا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَطْلُعُ عَلى‏ قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِها سِتْراً
ترجمه
و به راه افتاد، تا وقتى که به جایگاه برآمدن خورشید رسید، خورشید را یافت که بر مردمى طلوع مى‏کند که براى آنان در برابر تابش آن پوششى قرار نداده بودیم.
مردمی بدوی
«حَتَّى إِذا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ» « مَطْلِعَ» به معنای جایگاه طلوع است. [مفردات: 522] او به همراه لشکریان خود راه افتادند تا به جایگاه طلوع خورشید رسیدند، یعنی به مشرق زمین رسیدند. «وَجَدَها تَطْلُعُ عَلى‏ قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِها سِتْراً» با مردمی مواجه شد که از امکانات اولیه زندگی هم محروم بودند و هیچ پوششی از آفتاب نداشتند. نشان می‌دهد محل زندگی آنان دشت و کویر بوده است، نه کوهستان یا جنگل انبوه تا به صورت طبیعی آنان را از آفتاب مانع شود. در عین حال خانه و حتی چادر نداشتند تا بتوانند خود را از آفتاب محفوظ بدارند و آفتاب مستقیم بر آنها می‌تابید. از آیه برمی‌آید که حتی لباس‌های مناسبی هم نداشتند. خلاصه زندگی بدوی داشتند و از تمدن به دور بودند.
آیه 91
کَذلِکَ وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَیْهِ خُبْراً
ترجمه
چنین بود و ما بر آنچه نزد او بود با آگاهى چیرگى داشتیم.
احاطه کامل خدا
«کَذلِکَ» ذوالقرنین آنان را چنین یافت. «وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَیْهِ خُبْراً» او رفت و آنان را از نزدیک دید و از وضع آنان آگاه شد که چگونه از تمدن به‌دور هستند اما ما به آنان احاطه داشتیم و از وضع آنان آگاه بودیم. ضمیر «لدیه» به ذوالقرنین بازمی‌گردد. ما از کار او و همراهانش آگاه کاملی داشتیم و آنچه از امکانات و ملزومات در اختیار او بود و حالی که در آن وضع داشت، آگاه بودیم و او براساس هدایت ما حرکت و عمل می‌کرد.
* امام جمعه شمیرانات

سیروس محمودیان: 1- برخلاف بزرگنمایی‌های صورت گرفته و مشروط به حسن‌نیت طرف غربی، دستیابی به یک توافق جامع هسته‌ای و حل و فصل مناقشه پیش رو میان ایران و 1+5 بسیار ساده و سهل‌الوصول به نظر می‌رسید، چراکه محتوای کیفی توافق نهایی باید مشتمل بر بنیان توافقات قبلی می‌بود که بر همین مبنا توافقات هسته‌ای در 2 موضوع «رفع تحریم‌های ضدانسانی علیه ملت ایران در مقابل حصول اطمینان طرف غربی از صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران» قابل خلاصه‌سازی است. غیرقابل کتمان است که مابقی موضوعات مطروحه در مذاکرات، حاشیه‌سازی بوده و اساسا یک بهانه‌جویی بی‌شرمانه و سندسازی ظالمانه علیه ملت ایران است.
2- مذاکرات به دلیل تداوم فزون‌خواهی آمریکا و نپذیرفتن شرط ایران مبنی بر رفع کامل تحریم‌ها، بار دیگر بدون دستیابی به توافق، تمدید شد. به‌طور روشن ایرادات حقوقی بین‌المللی متعدد و غیرقابل اغماضی بر متن توافقات گذشته و اصل خواسته نامشروع غربی‌ها مبنی بر حصول اطمینان از صلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای ایران وارد است که مذاکراتی که برگزار شد را از حیّز انتفاع قراردادی مطلقا ساقط می‌کند. در این میان حتی با فرض محال مشروعیت این توافقات و در چارچوب همان توافقات مبهم و پرایراد، تنها نهاد رسمی که قادر به تایید صلح‌آمیز بودن و انطباق فعالیت‌های هسته‌ای ایران با موازین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است، همین آژانس است که اتفاقا بارها و بارها بر این موضوع تاکید مستند کرده است. بر همین اساس اصرار نامعقول کنونی غربی‌ها بر صلح‌آمیز نبودن برنامه هسته‌ای ایران زاییده توهمات و بهانه‌جویی‌های قلدرمآبانه آنان است. در عین حال تقاضای غربی‌ها از ایران مبنی بر اثبات صلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای یک توقع نابجای حقوقی - فنی است، چراکه درخواست اثبات یک موضوع عدمی، عین جهالت و نادانی است.
3- مستند بر گزارشات دوره‌ای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که تنها مرجع بین‌المللی قانونی برای اظهارنظر در رابطه با سلامت فعالیت هسته‌ای کشورها به‌شمار می‌رود، ایران در مجموع فعالیت‌های هسته‌ای 2 دهه گذشته خویش از هیچ‌یک از موازین بین‌المللی هسته‌ای کمترین تخطی‌ای نداشته است.
همکاری کامل و جامع‌الاطراف ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و متقابلا مقایسه رفتار دوگانه غربی‌ها با فعالیت‌های دانش‌بنیان هسته‌ای ایران و مجموعه فعالیت‌های مخرب هسته‌ای رژیم نژادپرست صهیونیستی موید آن است که اصل اتهام هسته‌ای ایران و در نهایت تحمیل یک تحریم غیرانسانی خارج از قواعد بین‌المللی فقط یک ستیز و عقده‌گشایی تاریخی است که غربی‌ها نسبت به ملت ایران روا داشتند. غرب استعمار‌گر به‌طور واضح تلاش معنادار و سازمان یافته‌ای دارد تا در قالب مذاکرات هسته‌ای زمینه را برای استیلای بی‌چون و چرا بر کل منابع مادی و معنوی ملت ایران فراهم کند. تسلیم بی‌قید و شرط ملت ایران در برابر غربی‌ها تنها نتیجه مطلوب آنان به حساب می‌آید.
4- از سوی دیگر با توجه به اینکه همه فعالیت‌های هسته‌ای ایران به‌طور کامل تحت نظارت فنی آژانس صورت می‌گیرد لذا در حال حاضر و مشخصا به‌واسطه دلایل متقن فنی و حقوقی، ادامه مذاکرات ایران با طرف غربی؛ که با زیاده‌خواهی‌های پایان‌ناپذیر غرب، 7 ماه دیگر تمدید شد، ماهیتا فاقد اعتبار مذاکراتی بوده و چنین مذاکراتی اساسا شأنیت خویش را از دست داده است. به‌طور اختصاصی ضرورت دارد طرف ایرانی در صورت اصرار غربی‌ها بر همان مواضع غیراصولی استکباری خویش با اقتدار انقلابی در روند مذاکرات تجدیدنظر کند. غربی‌ها باید متوجه باشند ملت نجیب ایران در رابطه با بومی‌سازی دانش هسته‌ای و دستیابی به حقوق مسلم هسته‌ای خویش کمترین اغماضی نخواهد کرد؛ هرقدر هم مذاکرات تمدید شود.
5- اگر چه تلاش برای دستیابی به یک توافق هسته‌ای جامع و پایدار، استراتژی مشخص طرف ایرانی در مذاکرات هسته‌ای بود اما آخرین دور مذاکرات هسته‌ای در وین در شرایطی دیشب پایان یافت که به دلیل زیاده‌خواهی‌های طرف آمریکایی دستیابی به یک توافق جامع برد – برد بسیار دور از دسترس است. تجربه 36 سال اقتدار انقلاب اسلامی موید آن است هرگونه عقب‌نشینی ولو تاکتیکی در برابر آمریکا فی‌نفسه بر گستره مطالبات استکباری آمریکا بیش از گذشته خواهد افزود. باید پذیرفت هرگونه سکوت و اهمال و در نهایت عدم اتخاذ مواضع انقلابی در برابر آمریکا نتیجه‌ای جز پذیرش یک شکست بین‌المللی برای ایران در بر ندارد.
6- تمدید دوباره مذاکرات تا 10 تیر 94 و اصرار خارج از قاعده طرف آمریکایی بر گسترش موضوعات متعدد خارج از چارچوب توافقات گذشته بر متن مذاکرات هسته‌ای از جمله برنامه‌های موشکی و راداری ایران نشان می‌دهد طرف غربی هیچ اراده مشخصی بر امر توافق هسته‌ای با ایران ندارد. آنها صرفا به دنبال بهانه‌جویی‌های سیاسی هستند. این بهانه‌جویی‌ها در حالی روند صعودی به خود می‌گیرد که آمریکایی‌ها به خوبی از غیرنظامی بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران آگاه بوده و جالب آنکه عینا نیز از پیامدهای مثبت حاصل از توافق هسته‌ای بر سیاست‌های داخلی آن کشور و حتی جهان مطلع هستند.
7- استنتاجات میدانی و تحلیل‌های مبتنی بر حقایق حاکمیتی دولت آمریکا گویای این واقعیت است که آمریکا محور توافق جامع هسته‌ای با ایران را تامین امنیت رژیم نامشروع صهیونیستی قرار داده است. همراهی ایران با طرح آمریکایی ایجاد خاورمیانه جدید، محدودسازی سیاست‌ها و اقدامات عملی ایران در حمایت از محور مقاومت، تضمین منافع نامشروع غربی‌ها در غرب آسیا و مشخصا رفع نگرانی شدید رژیم صهیونیستی در رابطه با پیشگیری هدفمند از گسترش و توسعه برنامه موشکی و هوافضایی ایران در قالب طرح مفتضح «اقدام مشترک» از دغدغه‌های اصلی آمریکایی‌ها است.
8- الزام ایران به ارائه تضمین‌های بین‌المللی برای گردن نهادن به سیاست‌های مداخله‌جویانه آمریکا در عراق، سوریه، افغانستان، لبنان، بحرین، یمن و سودان از عمده خواست‌های تحمیلی آمریکا در دور نهایی مذاکرات هسته‌ای وین به‌شمار می‌رفت. همچنین گرفتن تضمین‌های لازم با قابلیت‌های بین‌المللی درباره اجبار ایران به سکوت عملی در برابر همکاری‌های منطقه‌ای همپیمانان آمریکا در تسلیح و تجهیز گروه‌های تروریستی از راهبرد‌های مذاکرات هسته‌ای آمریکا در دور نهایی مذاکرات بود. ضرورت دارد دولتمردان ایران با هوشیاری بیشتر در ادامه مذاکرات در چارچوب آرمان‌های متعالی انقلاب اسلامی عمل کنند.

 ورود کاروان اهل‏‌بیت امام‌حسین(ع) به شام (61‌ق)
پس از واقعه‏ کربلا، خاندان پیامبر اکرم(ص) که به اسارت یزیدیان درآمده بودند، وارد شام، مرکز حکومت یزید شدند. در شام، حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) در مقاطع مختلف از جمله در دربار یزید و مسجد شام به افشاگری علیه یزید پرداختند و پیام خون شهیدان کربلا را به بهترین نحو به مردم رساندند، به طوری که مردم شام از واقعیت جنایات سپاه یزید در کربلا آگاه و نسبت به وی و مزدوران او خشمگین شدند. این موضوع باعث شد یزید به کلی صدور فرمان قتل امام حسین(ع) و یارانش را تکذیب کند و گناه آن را به گردن عبیدالله بن زیاد والی کوفه، بیندازد. همچنین به دلیل فشار افکار عمومی، یزید مجبور شد پس از چندی، کاروان اهل بیت پیامبر(ص) را به مدینه بازگرداند.
انهدام ساختمان بانک استقراضی روس
به دست مردم تهران (1284 ش)
به دنبال تاسیس بانک شاهنشاهی ایران توسط انگلیسی‏ها، روس‏ها نیز کوشیدند امتیاز تاسیس بانک را به‌دست آورند. آنها پس از کسب امتیاز تاسیس بانک استقراضی درصدد برآمدند ساختمانی برای انجام امور بانکی بنا کنند. از این رو، زمین موقوفه و متروکه‏ای جنب یک امامزاده و مدرسه را که گورستانی نیز در آن قرار داشت و به‌تازگی، دولت از دفن مردگان در آن جلوگیری می‏کرد، برای این کار مناسب دیدند. روس‏ها در اثنای کار، استخوان‏ها و اجساد تازه مردگان را کشف کردند ولی با بی‏اعتنایی آنها را در چاهی ریختند. به دنبال آن، یکی از روحانیان در حین سخنرانی در ماه مبارک رمضان، مردم را به بازداشتن کار ساخت بانک تحریک کرد تا اینکه در ادامه این شورش، کارکنان امامزاده و طلاب علوم دینی به همراه مردم به ساختمان یورش برده و بنای نیمه‌ساز آن را با خاک یکسان کردند. حادثه انهدام بانک روس، پس از واقعه مربوط به موسیو نوژ بلژیکی و اهانت او به روحانیان شیعه و نیز تنبیه تجار تهران به دست حاکم شهر، از تحولات مهمی بود که سرانجام به رویداد مشروطیت در ایران انجامید.
تخلیه و خروج نیروهای استعماری انگلستان از سرزمین آمریکا (1783م)
انگلستان از اولین سال‏های قرن هفدهم حضور استعماری خود در آمریکا را آغاز نمود و آن منطقه را برای فعالیت تجاری بازرگانان انگلیسی آماده کرد. همزمان با انگلستان و پیش از آن، سایر کشورهای اروپایى همچون اسپانیا و فرانسه نیز در آمریکا حضور استعماری داشتند. سلطه‏گران اروپایى علاوه بر تاراج منابع و ذخایر ارضی، به قتل‌عام بومیان و سرخپوستان این منطقه مبادرت ورزیدند. با این حال از سال‏های نخست قرن هجدهم، فعالیت‏های استقلال‏طلبانه در آمریکا رشد کرد و به صدور اعلامیه استقلال آمریکا در چهارم ژوئیه 1776م انجامید. در عین حال جنگ‏های استقلال ادامه یافت و نیروهای فرانسوی نیز براساس مصالح خود در اروپا، به کمک استقلال‏طلبان آمدند. از سوی دیگر انگلستان نیز خواهان پایان جنگ و خروج از باتلاقی بود که پایان نداشت. از اوایل سال 1782م مذاکرات صلح به‌صورت محرمانه آغاز شد و با به رسمیت شناختن استقلال آمریکا توسط انگلستان خاتمه یافت. براساس توافقات به عمل آمده، کانادا در اختیار انگلستان باقی ماند و سایر مناطق، استقلال خود را به‌دست آوردند. سرانجام این قرارداد که مساله مالکیت مناطق دیگری از جهان را نیز تعیین می‏کرد، در سپتامبر 1783م به امضا رسید. با این حال هنوز یک سپاه انگلیسی در بندر نیویورک حضور داشت. بالاخره در 25 نوامبر 1783م آخرین کشتی انگلیس این بندر را ترک کرد. بدین ترتیب حضور مستقیم و استعماری انگلستان در آمریکا پس از حدود دو قرن خاتمه یافت. انگلیسی‏ها از یک طرف معتقد بودند آمریکایی‏ها بعداً از این جدایی پشیمان شده باز هم به دامان انگلستان بازمی‏گردند و از سوی دیگر، با آزاد شدن نیروهای انگلیسی از منطقه آمریکای شمالی، انگلستان توانست در مناطق دیگر جهان به گسترش مستعمرات خود بپردازد.