مهدی احمدی: بایرن‌مونیخ و یوونتوس برای فتح لیگ‌های داخلی، فقط باید نیمی از امتیازات پیش روی خود را کسب کنند و قهرمانی آنها در لیگ داخلی تقریبا مسجل است. دو تیم بارسلونا و پاری‌سن‌ژرمن که به صورت عجیبی سرنوشت فتح سه‌گانه‌شان به هم گره خورده کار سخت‌تری دارند. سه‌شنبه و چهارشنبه هفته‌ای که گذشت، برای برخی تیم‌ها، متفاوت از همیشه بود. در آلمان، ایتالیا، فرانسه و چند کشور دیگر، مسابقات جام حذفی در ادواری بسیار حساس برگزار شد؛ نیمه‌نهایی در ایتالیا و فرانسه و یک‌چهارم نهایی در آلمان. در ایتالیا، یووه شکست خانگی بازی رفت مقابل فیورنتینا را جبران کرد و فینالیست شد. در آلمان بایرن‌مونیخ در ضربات پنالتی از پس
بایر لورکوزنی برآمد که با وجود داشتن یکی از بهترین پنالتی‌گیرهای فعلی جهان (برند لنو) برای دومین بار در این فصل یک جام را در ضربات پنالتی از دست داد و در فرانسه، پاری‌سن‌ژرمن در روزی که زلاتان صدمین گلش را برای آنها زد، با پیروزی 1-4 مقابل سن اتین، فینالیست شد. پیش از این نیز بارسلونا در اسپانیا موفق شده بود به فینال جام حذفی صعود کند. در حال حاضر نیمی از 8 تیم حاضر در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان به صورت تئوریک، شانس فتح سه‌گانه (بردن لیگ، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا طی یک فصل) را دارند.
مطمئن از لیگ
بایرن‌مونیخ و یوونتوس برای فتح لیگ‌های داخلی، فقط باید نیمی از امتیازات پیش روی خود را کسب کنند و قهرمانی آنها در لیگ داخلی تقریبا مسجل است. دو تیم بارسلونا و پاری‌سن‌ژرمن که به صورت عجیبی سرنوشت فتح سه‌گانه‌شان به هم گره خورده کار سخت‌تری دارند. با این وجود، با توجه به صدرنشینی فعلی در لیگ‌های اسپانیا و فرانسه، حداقل ابتکار عمل دست خودشان است. در این بین البته پاری‌سن‌ژرمن خوش‌شانس است که تا پایان فصل، بازی سختی در لوشامپیونا پیش رو ندارد و با هیچ یک از تیم‌های مدعی قهرمانی بازی نخواهد داشت. بارسلونا نیز هرچند مقابل رئال مادرید، تیم دوم جدول، در بازی‌های رفت و برگشت حاضر شده و 4 امتیاز بیش از آنها دارد اما بازی‌های برگشتشان مقابل تیم‌های سوم، چهارم و پنجم فعلی جدول باقی مانده است.
بیشترین شانس
یوونتوس؛ نه؟ شاید در نگاه اول بایرن‌مونیخ از شانس بیشتری برای کسب یا به عبارت بهتر تکرار سه‌گانه بهره‌مند باشد اما در واقعیت شاید این فصل آنها از نیمه‌نهایی دو حذفی پیش‌رویشان بالاتر نروند. در آلمان، بایرن برای فینالیست شدن در دی اف بی‌پوکال، باید از سد دورتموند عبور کند که یک بار اساسی 6 جامه شدن آنها را خراب کرد و در 2012 نیز نقش بسزایی در تبدیل تریپل آنها به 3 نایب‌قهرمانی داشت. اگر هم فینالیست شوند، برنده دیدار وولفسبورگ – آرمینیا (خودتان حدس بزنید) مقابلشان خواهد ایستاد. در سمت مقابل یوونتوس در لیگ قهرمانان به ساده‌ترین قرعه ممکن در یک‌چهارم خورده، در سری آ به اندازه بایرن در آلمان با قهرمانی لیگ فاصله دارد و در فینال جام‌حذفی نیز باید به مصاف لاتزیو برود که با هر متر و معیاری از قرعه نیمه‌نهایی و فینال بایرن‌مونیخ در جام حذفی آلمان ساده‌تر است.
کمترین شانس
بارسلونا؛ باز هم نه؟ با یک توفان فکری معکوس و عینک بدبینی وارد قضیه شوید. اگر قرار باشد یکی از این 4 تیم را انتخاب کنید که در پایان فصل هیچ جامی نمی‌برد انتخاب کدام است؟ بایرن و یوونتوس که یک لیگ در دست دارند. پاری‌سن‌ژرمن هم در فینال جام‌حذفی فرانسه جدا از امتیاز میزبانی، باید مقابل اوسر از لیگ 2 فرانسه بازی کند. پس آنها هم با احتمال بالا یک جام حذفی می‌برند. اما بارسلونا چطور؟ آنها در لیگ به خانه سویا و اتلتیکو مادرید خواهند رفت که حتی در فصل 6 جامه رویایی 2009 نیز در آنجا امتیاز دادند و در شرایطی میزبان والنسیا خواهند بود که فصل قبل از والنسیایی به مراتب ضعیف‌تر در نیوکمپ شکست خوردند و در بازی رفت با چاشنی شانس دست پر از زمینشان خارج شدند. در لیگ قهرمانان نیز در مرحله گروهی بارسلونا و پاری‌سن‌ژرمن مقابل هم بازی کردند و اگر آن نتایج دوباره تکرار شود، بارسلونا پا به نیمه‌نهایی خواهد گذاشت اما واقعا در این مرحله از مسابقات اگر تیمی بازی رفت را در خانه ببرد، به قصد 1-3 باختن بی‌تفاوت پا به بازی برگشت خواهد گذاشت؟
سابقه تاریخی
تا امروز 7 باشگاه، موفق به کسب سه‌گانه در اروپا شده‌اند؛ سلتیک (1967)، آژاکس (1972)، پی اس وی (1988)، من یونایتد (1999)، بارسا (2009)، اینتر (2010) و بایرن (2013). سه مورد اول متعلق به جام باشگاه‌های اروپای سابق بودند که شرط شرکت در آن، قهرمانی سال قبل در لیگ کشور خودی بود و به علاوه حذفی بودن مسابقات، نقش عامل شانس در این موفقیت‌ها را پررنگ‌تر می‌کرد. شرایط یونایتد 1999 خیلی به بارسلونای امسال شباهت داشت. همه‌چیز را درست انجام داده بودند اما تا زمان سوت پایان آخرین بازی‌ها، کسی این سه‌گانه را باور نداشت. درست همانند بارسلونا که با وجود 4 امتیاز برتری به رئال مادرید در لیگ، هنوز آنطور که بارسای گوآردیولا نشان می‌داد برای هواداران خودی و رقیب از پیش برنده نشده. بارسلونای 2009 هر چند هیچگاه تکرار نخواهد شد اما در بین این 4 تیم، بایرن‌مونیخ را خیلی شبیه به خودش می‌بیند. اتفاقا اینجا هم سرمربی، گوآردیولاست. جالب اینکه بارسلونای 2009 تا قبل از نیمه‌نهایی، قرعه‌های به نسبت ساده‌ای هم داشت. اینتر 2010 کمی شبیه این پی اس جی بود. در لیگ منفور واقع شده بودند و برتری محسوسی تا هفته‌های آخر نسبت به رده دوم نداشتند. در لیگ قهرمانان هم سخت‌ترین مسیر ممکن را برایشان چیده بودند. اتفاقا یک هشتم نهایی اینتر در آن سال با چلسی بود و در ادامه با بارسلونا هم بازی کردند. و بایرن 2013. اگر منتظر شنیدن این هستید که بایرن 2013 مثل یوونتوس فعلی است، اشتباه حدس زدید چرا که یوونتوس حتی اگر سه‌گانه ببرد، هیچ شباهتی به آن تیم بایرن نخواهد داشت. یوونتوس امسال اگر فاتح سه‌گانه شود خیلی جالب می‌شود. شباهت یوونتوس با هفت فاتح قبلی سه‌گانه این است که همه آنها یک مدل متفاوت از سه‌گانه‌برهای قبلی بودند. یووه قطعا با کیفیت بالایی این شرط را دارد!
سه‌گانک‌ها
شرط لازم (و نه کافی) فاتح سه‌گانه بزرگ شدن، قهرمانی در همه این جام‌ها نیست. شرط لازم به دست آوردن سهمیه لیگ قهرمانان است. اتفاقی که برای وولفسبورگ، بروژ، دیناموکی‌یف و دنیپرو دونتسک نیفتاد. بروژ این فصل تا اینجا جام حذفی بلژیک را برده و به عنوان تیم اول وارد دور نهایی لیگ شده (لیگ بلژیک دومرحله‌ای است). در لیگ اروپا هم آنقدر قرعه خوبی دارند که کم‌کم نیمه‌نهایی را مزه‌مزه کنند اما از اینجا به بعد شاید واقعا در ابعاد فتح یک سه‌گانه (ولو کوچک) نباشند. وولفسبورگ خیلی به فتح سه‌گانه لورکوزنی (سه نایب قهرمانی) نزدیک است. آنها در نیمه‌نهایی دی اف بی‌پوکال با آرمینیا بیله‌فلد بازی دارند که لقمه چرب و نرمی است اما در فینال رقیبشان بایرن است که حداقل به انگیزه جبران شکست تحقیرآمیز 1-4 در آغاز دور رفت بوندس‌لیگا جلوی آنها محکم بازی خواهد کرد. در لیگ هم که صرفا شانس‌شان روی کاغذ است و در عمل دوم خواهند ماند. دنیپرو دونتسک و دیناموکی‌یف هر دو همین هفته به نیمه‌نهایی جام حذفی اوکراین رسیدند و با حضور در یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا، روی کاغذ شانس بردن سه‌گانه کوچک را دارند. شانسی که برای دنیپرو خیلی کم است چرا که در فاصله 8 هفته تا پایان لیگ، 8 امتیاز از دیناموکی‌یف صدرنشین کمتر دارند. با یک محاسبه درست و دقیق دیناموکی‌یف در بین حاضران در نیمه‌نهایی تنها تیمی است که کسب سه‌گانه کوچکش صرفاً در گرو بردن همین لیگ اروپاست.

سرمربی تیم فوتبال استقلال پس از دیدار با ذوب‌آهن تاکید کرد تیمش در ۱۲ بازی از حریف پیش افتاده‌ اما در نهایت یا مساوی کرده یا باخته است. حالا سوال این است که چرا کادر فنی استقلال این ایراد را برطرف نکرده است؟ برای پیدا کردن مشکلات یک تیم باید ابتدا پذیرفت که آن تیم مشکل دارد و در مرحله دوم به دنبال راه‌حل آن مشکلات گشت. استقلال بنا به گفته امیر قلعه‌نویی ۱۲ بازی است که از حریف خود جلو می‌افتد اما در نهایت یا بازی را می‌بازد یا مساوی می‌کند که اگر تنها 2 بازی از همین دوازده‌گانه‌ای که امیر قلعه‌نویی به آنها اشاره دارد چنین فرجامی نداشت، استقلال همین حالا در کورس قهرمانی بود و امید اول آن.
امیر قلعه‌نویی درست می‌گوید که اشتباهات استقلالی‌ها نباید ۱۲ بار تکرار شود اما باید از خود امیر قلعه‌نویی پرسید برای جلوگیری از آن اشتباهات خود سرمربی چه کرده است؟ آیا اشکال را یافته و برای رفع و برطرف کردن آن تمریناتی در نظر داشته یا اینکه تازه بعد از ۱۲ بازی و در انتهای لیگ متوجه شده که اشکال استقلال همین تعداد تکرار شده است؟
به مصاحبه‌های امیر قلعه‌نویی دقت می‌کنیم. او در تمام این دوازده‌گانه‌های تکراری اشکال را در استقلال نمی‌دید. یک بار داور از دید سرمربی استقلال اشتباه کرده بوده و پیروزی استقلال را گرفته، بار دوم او کرار و خسرو را نداشته است، بار سوم برنامه‌ریزی لیگ فشرده و غلط بوده، بار چهارم کی‌روش مقصر بوده است، بار پنجم، اشتباهات فردی داشته‌اند که مطلقا به کادر و تمرینات ربطی نداشته است، بار ششم ملی‌پوشان خسته بوده‌اند، بار هفتم، عمروعاص مقصر بوده، بار هشتم رسانه‌ها توطئه کرده‌اند، بار نهم، فردوسی‌پور از کی‌روش حمایت کرده و نظرسازی کرده، بار دهم...
در همه این مصاحبه‌ها امیر قلعه‌نویی هرگز نگفت که خودش هم در آن شکست‌ها یا تساوی‌ها نقش داشته است، قبول نکرد شاید خریدهایش خوب نبوده‌اند، نپذیرفت که تاکتیک‌هایش برای حمله از کناره‌ها دیگر جواب نمی‌دهد، هرگز نگفت که نبودن بدنساز برای یک نیم‌فصل حتما در این افت و مصدومیت‌های پیاپی نقش داشته است و از آن بدتر اینکه او هرگز به این موضوع فکر هم نکرد که چرا بازیکنانی که به خدمت می‌گیرد، در ابتدای خرید بازیکنان بهتری از آنچه در ادامه می‌بیند هستند؟
فرزاد حاتمی، ایمان موسوی، ایمان مبعلی، جاسم کرار، میلاد فخرالدینی و... تقریبا همه خریدهای امیر قلعه‌نویی در ابتدا بازیکنان بهتری بودند. امیر قلعه‌نویی اما این موضوع را در نظر نمی‌گیرد و چون این موارد را نمی‌بیند نمی‌تواند این مشکلات را حل کند.
امیر قلعه‌نویی حتی نمی‌بیند که ملی‌پوشانش وقتی از اردوی تیم‌ملی بازمی‌گردند نتایج بهتری را برای استقلال رقم می‌زنند. نمونه‌اش بازگشت از جام‌جهانی بود و پیروزی در 6 دیدار از 7 دیدار.
نمونه دیگرش بازگشت تیم‌ملی از جام‌ملت‌های آسیا بود و پیروزی‌های پی‌درپی استقلال اما هرچه از تیم‌ملی دورتر شدیم ملی‌پوشان در تمرینات استقلال تضعیف شدند اما سرمربی این تیم هرگز قبول نکرد که اشکالی وجود دارد و همیشه سعی کرد مشکل را برگردن داور و کی‌روش و بخت و اقبال و... بیندازد که در چنین حالتی استقلال با معایبش همچنان ادامه می‌دهد.
 

تأیید صلاحیت ۱۰ نامزد برای انتخابات وزنه‌برداری
صلاحیت هر ۱۰ نامزد انتخاباتی فدراسیون وزنه‌برداری تایید شد. صلاحیت هر 10 نامزد انتخاباتی فدراسیون وزنه‌برداری مشروط بر رعایت قانون نظارت مجلس بر رفتار نمایندگان برای تصدی ریاست فدراسیون و همینطور رعایت قوانین اعلام شده از سوی بازرسی کل کشور درباره افراد دوشغله، بازنشستگان و اعضای شورای شهر تایید شد. در نامه احمد گواری، مدیرکل امور مشترک فدراسیون‌ها و باشگاه‌های ورزشی خطاب به مسعود قاسمی دبیر مجمع فدراسیون وزنه‌برداری آمده است: «با توجه به اینکه مقرر است انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری در تاریخ 7/2/94 برگزار شود، خواهشمند است نسبت به دعوت از کاندیداهای زیر برای شرکت در انتخابات اقدام لازم را معمول فرمایید:
1- حسین رضازاده
2- علی مرادی
3- عبدالکریم پورکیان‌احمدآبادی
4- احمد سعادتمند
5- بهروز بهمند
6- علیرضا میرزایی
7- کوروش باقری
8- مهدی روحانی
9- منوچهر رضاخانی
10- سیدعیسی عابدی مشهدی میقانی
بدیهی است رعایت قانون نظارت مجلس بر رفتار نمایندگان مصوب 15/1/91 برای تصدی ریاست فدراسیون، همچنین رعایت قوانین اعلام‌شده از سوی بازرسی کل کشور درباره افراد دوشغله، بازنشستگان و اعضای شورای شهر برای حضور در انتخابات الزامی است». مجمع انتخاباتی فدراسیون وزنه‌برداری طبق اعلام سیدنصرالله سجادی، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان، ساعت 10 صبح روز دوشنبه مورخ 7/2/94 در محل آکادمی ملی المپیک برگزار می‌شود.

چلسی در آستانه رکوردشکنی در لیگ‌برتر
چلسی در آستانه شکستن رکورد میزان حضور در صدر جدول لیگ برتر انگلیس است.آبی‌های لندن در نخستین بازی فصل خود که در ماه آگوست برگزار شد، توانستند سه بر یک در خانه برنلی به پیروزی دست پیدا کنند و به صدر جدول برسند. آنها فقط در هفته دوم به حکم تفاضل گل پس از تاتنهام در صدر جدول حضور نداشتند و پس از آن تاکنون رده دیگری به جز صدر جدول را تجربه نکرده‌اند. آمار این تیم تاکنون 230 روز حضور در صدر جدول است که با توجه به 7 امتیاز اختلاف با وجود یک بازی کمتر نسبت به تیم دوم بعید به نظر می‌رسد این آمار تا انتهای فصل ادامه پیدا نکند. آنها با ادامه این روند می‌توانند به رکورد 274 روز حضور در صدر جدول دست پیدا کنند. در تاریخ لیگ برتر انگلیس، منچستریونایتد با 262 روز حضور در دومین دوره لیگ برتر در فصل 94-1993 رکورددار در این زمینه است. رکورد قبلی آبی‌ها به سال 2006-2005 بازمی‌گردد که مورینیو در نخستین دوره حضور خود در جزیره توانست با 257 روز حضور در صدر جدول به قهرمانی دست پیدا کند. چلسی امروز یکشنبه باید در هفته سی‌ودوم لیگ‌برتر در زمین کوئینزپارک رنجرز برابر این تیم به میدان برود.

قرارداد باقری و پانادیچ با پرسپولیس امضا شد
قرارداد دو مربی جدید تیم فوتبال پرسپولیس با این باشگاه به امضا رسید. پس از انتخاب برانکو ایوانکوویچ به‌عنوان سرمربی جدید تیم فوتبال پرسپولیس، کریم باقری به‌عنوان دستیار ایرانی او معرفی شد تا با این تیم همکاری کند. باقری صبح دیروز با حضور در باشگاه پرسپولیس قرارداد همکاری خود را تا پایان فصل آینده با سرخپوشان امضا کرد. باقری قرار است با حضور در هیات فوتبال تهران قراردادش را ثبت کند. پانادیچ، دستیار کروات برانکو نیز صبح دیروز قراردادش را با این باشگاه امضا کرد و او هم قرار است با حضور در فوتبال تهران قراردادش را ثبت کند.

عسکری: پنالتی استقلال کاملا صحیح بود
رئیس دپارتمان داوری درباره قضاوت دیدار‌های استقلال تهران با ذوب‌آهن و نفت مسجدسلیمان با راه‌آهن توضیحاتی داد. حسین عسکری گفت: در 2 بازی انجام‌شده روز جمعه هر کدام از بازی‌ها یک پنالتی داشت، به محض اینکه فیلم بازی‌ها به دستمان رسید، مورد بازبینی قرار دادیم. خوشبختانه تصمیمات داوران درباره اعلام پنالتی کاملا صحیح و برابر قانون بود. وی ادامه داد: هیچ‌گونه جای بحث و آنالیزی نداریم، مدافعان تیم ذوب‌آهن اصفهان و راه‌آهن مرتکب خطا شدند که در هر دو صحنه داور با جاگیری مناسب و بسیار نزدیک توانست خطا را تشخیص بدهد و اعلام پنالتی کند.
 

سال‌هاست درباره واگذاری 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس صحبت و طرح و برنامه داده می‌شود اما با وجود عزم راسخی که مسؤولان برای این امر دارند و با وجود برگزاری دو مزایده، هنوز هیچ اتفاق مثبتی رخ نداده است. با این حال به نظر می‌رسد پس از دو مزایده ناموفق این بار و در مرتبه سوم اتفاقاتی خواهد افتاد. در این میان واگذاری این دو باشگاه موافقان و مخالفانی دارد. برخی می‌گویند این 2 باشگاه باید دولتی باقی بماند و برخی دیگر می‌گویند باید کار را به کاردان سپرد و این باشگاه‌ها را به اهلش واگذار کرد. اگرچه بعد از برگزاری دو مزایده، تنها یک مشتری جدی برای خرید باشگاه پرسپولیس 290 میلیارد تومانی پیدا شده است. سال‌هاست هواداران دو تیم پرسپولیس و استقلال، انتظار واگذاری این باشگاه را می‌کشند. این انتظار بالاخره سال گذشته به پایان رسید و هیات عالی واگذاری کار ارزیابی را آغاز کرد و به این ترتیب نام دو باشگاه معروف فوتبال ایران هم به گردونه واگذاری‌ها وارد شد. اگرچه در ابتدای اعلام قیمت، برخی نسبت به بالا بودن نرخ فروش این دو باشگاه، ساز مخالف را کوک کردند اما هیات عالی واگذاری اعلام کرد در قیمت‌گذاری این دو باشگاه مهم و حساسیت‌برانگیز، عوامل و نظراتی همچون قیمت‌گذاری برند و سهام توسط کارشناسان رسمی دادگستری، مرکز ارزشگذاری برند در داخل کشور و مرکز ارزشگذاری بین‌المللی برند لحاظ شده است. در واقع، دارایی‌ این دو باشگاه، ورزشگاه‌های درفشی‌فر و مرغوبکار بوده و دارایی غیرپولی، برند و حق امتیاز را شامل می‌شود. به هرحال قرار بر این شد مزایده‌ای برگزار شود و در آن، متقاضیان حضور یافته و به بهترین پیشنهاد، پاسخ مثبت داده شود اما در هیچ یک از دو مزایده اعلام شده از سوی سازمان خصوصی‌سازی، مشتری پر و پا قرصی وجود نداشت و بنابراین قرار بر این شد مزایده سوم در اوایل سال جاری برگزار شود اما در واپسین روزهای کاری سال قبل بود که زمزمه‌های واگذاری پرسپولیس به فروشگاه زنجیره‌ای رفاه بر سر زبان‌ها افتاد، خریداری که برخی در توانایی باشگاهداری و تمکن مالی آن تردیدهایی داشتند و آن را یک خریدار دولتی می‌دانستند. موضوعی که البته مدیرعامل این فروشگاه آن را تکذیب کرد. فرشید گلزاده، مدیرعامل فروشگاه زنجیره‌ای رفاه درباره دلایل ورود این شرکت به مزایده خرید سهام باشگاه پرسپولیس گفت: رفاه نیز همانند سایر مشتریان، به‌عنوان یک مجموعه خصوصی، در شرایط کاملا یکسان با دیگر متقاضیان، در حال بررسی و طراحی طرح تجاری جهت خرید این باشگاه است.  وی ادامه داد: در مذاکره با سازمان خصوصی‌سازی، عزم و التزام مدیران سازمان مذکور مبنی بر ایجاد شرایط برابر برای متقاضیان و فروش باشگاه از طریق مزایده جدی به شمار می‌رود، این در حالی است که شرکت رفاه، به‌عنوان یک بنگاه اقتصادی، توانایی لازم برای پشتیبانی از باشگاه پرسپولیس را دارد. این مقام مسؤول در پاسخ به پرسشی مبنی بر شبهات واگذاری باشگاه دولتی پرسپولیس به یک بخش شبه‌دولتی، تصریح کرد: با توجه به ساختار سهامداری، فروشگاه رفاه یک شرکت دولتی محسوب نمی‌شود و هیچگونه وابستگی به وزارت صنعت، معدن و تجارت ندارد و بنابراین این فروشگاه به‌عنوان یک بنگاه اقتصادی خصوصی، تحت قوانین صنعت خرده‌فروشی فعالیت می‌کند. به اعتقاد این مقام مسؤول اهلیت داشتن سهامدار آتی هر یک از دو باشگاه پرسپولیس و استقلال منوط به توانمندی ایجاد یک سازمان اقتصادی و گسترده و پایداری آن است، لذا با توجه به شبکه گسترده فروشگاه‌های رفاه در سراسر کشور و نیز تجربه بیش از دو دهه‌ای این شرکت، در صورت خرید سهام پرسپولیس، این شرکت می‌تواند با هم‌‌افزایی بین تولیدکنندگان ایرانی و شبکه فروش گسترده، به هواداران برای حفظ و ارتقای ارزش برند باشگاه پرسپولیس و حفظ جایگاه این باشگاه پرطرفدار ورزشی اطمینان دهد. سیدجعفر سبحانی، مشاور رئیس سازمان خصوصی‌سازی نیز پیرامون این اتفاق گفت: سال گذشته 30 هزار میلیارد سهام دولتی عرضه شده که فقط حدود 4 هزار میلیارد به فروش رفته است که چیزی حدود 10 درصد کل سهام عرضه شده است. در حالی که اتفاقی که برای مزایده استقلال و پرسپولیس رخ داده چندان غیرطبیعی نیست اما چون حساسیت نسبت به آنها بیشتر است افراد حساب و کتاب خود را انجام می‌دهند و تصمیم می‌گیرند. در این میان به غیر از مشتریانی همچون فروشگاه رفاه، دو غول خودروسازی ایران یعنی ایران‌خودرو و سایپا نیز به‌صورت چراغ خاموش و البته چند شخص برای خرید باشگاه پرسپولیس اعلام آمادگی کرده‌اند که البته هنوز این موضوع از سوی مسؤولان تایید یا تکذیب نشده است. اگرچه برخی می‌گویند این 2 شرکت خودروساز به لحاظ اساسنامه‌ای، اجازه خرید پرسپولیس را ندارند اما در مقابل برخی دیگر می‌گویند ممکن است شرکت‌های وابسته به آنها، در راه خرید این باشگاه گام بردارند و آنها مستقیم در این خرید وارد نشوند.