عبدالباری عطوان: عربستان‌سعودی باید بداند همکاری با اسرائیل برای ایستادن در برابر ایران و دشمنی با این کشور فایده‌ای ندارد زیرا ایران رفتار و گام‌های درستی برداشته است.
در طول 5 سال گذشته تقریبا عادت کرده‌ایم مطلبی را در زمینه دیدارهای شبه‌سری بین شاهزاده «ترکی بن فیصل» رئیس سابق سرویس‌های اطلاعاتی عربستان‌سعودی و مسؤولان سابق اسرائیلی که دیگر به دیدارهای علنی و آشکار تبدیل شده است بخوانیم یا بشنویم. آخرین این دیدارها در بروکسل اتفاق افتاد که سال گذشته بین «ترکی بن فیصل» و «آموس یادلین» رئیس سابق سرویس‌های جاسوسی موساد بود. شاهزاده ترکی بن فیصل همواره تاکید می‌کرد هیچ پست رسمی در دولت ندارد و همواره این دیدارها که با هدف عادی‌سازی روابط صورت می‌گیرد جنبه شخصی دارد تا جایی که وی در مقاله‌ای از صلح صحبت کرد و ابراز امیدواری کرد از موزه هولوکاست در فلسطین اشغالی بازدید کند.
بنابراین دیدار «انور ماجد عشقی» مشاور سابق دولت عربستان‌سعودی و «دوری گلد» مدیرکل وزارت خارجه اسرائیل و یکی از بارزترین مشاورهای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و عکس دست دادن این دو با یکدیگر در راس تیترهای مهم روزنامه‌های اسرائیل بمب خبری ایجاد کرد اما هیچ روزنامه سعودی یا خلیج‌فارس این تصاویر و خبر آن را منتشر نکردند. روزنامه‌های اسرائیلی دیدارهای دوجانبه این دو مسؤول عربستانی و اسرائیلی را در برابر دشمن مشترک یعنی ایران بسیار مهم توصیف کردند.
البته انور ماجد عشقی این دیدار را تصادفی برشمرد و گفت: «من با گلد دیدار کردم زیرا وی رئیس مرکز پژوهشی قدس است و دیدار من با وی به‌عنوان یک مسؤول اسرائیلی نبود.» اما انور عشقی فراموش کرد این دیدار در زمانی که اسرائیل از سوی آمریکا و اروپا در زمینه‌های دانشگاهی و استادهای دانشگاه تحریم شده است، صورت می‌گیرد.
البته دیدار این دو نفر مساله تازه‌ای نیست بلکه گلد این دیدار را پنجمین دیدار آنها برشمرد از این رو اظهارات انور عشقی در این زمینه زیر سوال خواهد رفت بویژه اینکه وی خود را شخصیتی دانشگاهی و فهمیده می‌داند.
از سوی دیگر هنگامی که یکی از خبرنگاران در کنفرانس قطر در ماه مه، از مصاحبه مطبوعاتی وی با روزنامه اسرائیلی پرسید، وی گفت: «من این مصاحبه را با یک خبرنگار زن هلندی انجام دادم و او بدون اطلاع من این مصاحبه را در روزنامه یدیعوت آحارونوت منتشر کرد».
این در حالی است که این ادعاهای وی صحت ندارد زیرا «سمیدار بیری» روزنامه‌نگار اسرائیلی که در همان کنفرانس حضور داشت، گفت: وی از مصاحبه با روزنامه‌نگار اسرائیلی استقبال می‌کرد و در این مصاحبه‌ها و دیدارها می‌خواهد پیامی به بنیامین نتانیاهو برساند مبنی بر اینکه زمان آن فرارسیده است اسرائیل طرح سازش عربستان‌سعودی را به رسمیت بشناسد.
وی در این مصاحبه فاش کرده بود «سلمان بن‌عبدالعزیز» پادشاه عربستان این طرح سعودی را تایید می‌کند. مضمون طرح این است: «شما مناطق اشغال‌شده را به ما پس بدهید؛ 22 کشور روابط‌شان را با شما عادی خواهند کرد.»
بنابراین خطر این دیدارهای اسرائیلی- سعودی هر چند در قالب دانشگاهی مطرح شود از آنجا آغاز می‌شود که با چراغ سبز مقامات سعودی انجام می‌گیرد و شاید هم مسؤولان عربستانی از این دیدارها استقبال کنند زیرا کسانی که از روش‌ها و رفتارهای مقامات سعودی آگاه هستند می‌دانند محال است شخصی در سطح ترکی الفیصل یا سرلشکر انور ماجد عشقی بخواهد با مقامات اسرائیلی دیدار داشته باشد یا با آنها دست بدهد و مقامات بلندپایه سعودی از آن مطلع نباشند و با اجازه آنها صورت نگیرد.
این دیدارها در حالی صورت می‌گیرد که عربستان جنگ‌هایی را در جبهه‌های مختلف در یمن، عراق و سوریه اداره می‌کند و در داخل عربستان‌سعودی نیز ناامنی‌ها و مشکلاتی همچون انفجارهای تروریستی وجود دارد بنابراین این نوع دیدارها می‌تواند بهانه خوبی برای کسانی که بخواهند در داخل عربستان شورش کنند، باشد و امنیت این کشور را تهدید می‌کند.
از سوی دیگر اسرائیلی‌ها همواره جمله‌ای را از انور عشقی تکرار می‌کنند و می‌گویند وی تصریح کرده است اسرائیل دشمنی عاقل است اما ایران دشمنی نادان و جاهل است اما وی فاش نکرده است که عربستان‌سعودی حاضر است با اسرائیل ضدایران به‌عنوان دشمن مشترک آنها همکاری داشته باشد.
البته منظور از عقل و جهل انور عشقی مشخص نیست اما آیا رژیمی که مسجدالاقصی را اشغال کرده و در حال یهودی‌سازی قدس است و در حال نابود کردن آثار باستانی و اسلامی آن است و 800 هزار شهرک‌نشین را در کرانه باختری اسکان داده و حرم ابراهیمی را تقسیم کرده است و هزاران فلسطینی را می‌کشد و 80هزار منزل آنان را در نوار غزه ویران می‌کند و جنگ‌هایی را در جنوب لبنان ایجاد می‌کند و مناطق عربی و لبنانی و سوری را اشغال می‌کند، دشمنی عاقل است؟! پس در این صورت مجنون کیست؟! آیا از نظر انور عشقی کسی که عکس این رفتارها را از خود نشان می‌دهد مجنون است؟
بنابراین عربستان‌سعودی در حال حاضر در شرایط امنیتی بحرانی به سر می‌برد و باید بداند نزدیکی با اسرائیل در هر سطحی که باشد این کشور را به ساحل امنیت پیش نخواهد برد، بلکه مشکلات و خطرات داخلی و خارجی را برای این کشور به همراه خواهد داشت.
ما ایران و همپیمانان آن را که پرچم دشمنی با اسرائیل را برافراشته‌اند و مقاومت را ضداشغالگری‌های اسرائیل حمایت می‌کنند، دشمنی جاهل و نادان نمی‌دانیم بلکه ایران دارای هوش و عقل زیادی است و رفتار و گام‌های درستی برداشته است.
شاید به سعودی‌ها که تلاش می‌کنند با اسرائیل همکاری کنند تا در مقابل ایران بایستند، باید یادآور شویم اسرائیل در همه جنگ‌های اخیر خود شکست خورده است و جنگنده‌های این رژیم در هیچ یک از این جنگ‌ها نتوانست پیروزی برای اسرائیل به ارمغان بیاورد. همانطور که آمریکا نیز هم‌اکنون در مبارزه با داعش شکست خورده است و بعد از 4 هزار حمله هوایی توسط جنگنده‌هایش نتوانسته است داعش را از بین ببرد. همچنین جنگنده‌های سعودی پس از 3 هزار حمله هوایی و 80 روز بمباران یمن نتوانسته‌اند گروه الحوثی را به زانو درآورند.
  روزنامه رای‌الیوم

«قانون آزادی آمریکا» را به‌عنوان گامی بزرگ رو به جلو در جهت توقف برنامه‌های گسترده جاسوسی، خیلی جدی نگیرید. امید نداشته باشید این قانون موجب مهار جاسوسی داخلی آژانس امنیت ملی آمریکا شود. «برد فریدمن» مجری رادیو اسپوتنیک می‌گوید هدف جاسوسی‌های مخفی‌تر قرار گرفته است. وی با «تیم شوروک» خبرنگار تحقیقی مستقر در واشنگتن درباره وجود یک آژانس امنیت ملی مخفی موسوم به «آژانس امنیت ملی در سایه» گفت‌وگو کرده است که توسط پیمانکاران خصوصی اداره می‌شود. فریدمن، مجری برنامه بردکست گفت: «در واقع من و خانواده‌ام هدف پیمانکاران دفاعی قرار گرفتیم که طرف قرارداد اتاق بازرگانی آمریکا بودند». وی گفت از طریق گروه هکر Anonymous به این موضوع پی برده است.
شوروک گفت: «فریدمن تنها کسی نیست که هدف برنامه‌های جاسوسی «آژانس امنیت ملی در سایه» قرار گرفته است». شوروک از این نهاد با عنوان «طبقه حاکم اطلاعات سایبری» یاد می‌کند که در واقع پیمانکاران نظامی هستند که بخش عمده فعالیت‌های روزانه آژانس امنیت ملی آمریکا را انجام می‌دهند. بسیاری از کارکنان بلندپایه فعال در این شرکت‌های پیمانکار، مقامات اطلاعاتی سابق دولت آمریکا هستند.
شوروک افزود: «در گذشته مقامات بلندپایه دولتی و دفاعی پس از اتمام دوره فعالیت خود در دولت وارد بخش خصوصی می‌شدند و در هیات مدیره شرکت‌هایی مشغول به کار می‌شدند که کار آنها ربطی به فعالیت‌هایی که برای دولت انجام می‌دادند، نداشت اما در حال حاضر ما شاهد هستیم مقامات بلندپایه- بسیار بلندپایه- اطلاعاتی و مقامات سابق وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) در شرکت‌های پیمانکاری مشغول به کار می‌شوند که کارشان بسیار مشابه همان فعالیت‌هایی است که برای دولت انجام می‌دادند، با این تفاوت که در ازای کار خود میلیون‌ها دلار پول دریافت می‌کنند». این بدان معناست که شرکت‌های دفاعی نیز مانند آژانس امنیت ملی به اطلاعات دسترسی دارند و می‌توانند از این اطلاعات در جهت تامین منافع شرکت خود استفاده کنند. شوروک گفت: «بسیاری از آنها مجوزهای امنیتی بسیار معتبری دارند و از طریق آن می‌توانند تجربیات و اطلاعات محرمانه‌ای را که در اختیار دارند، به شرکت‌هایی ارائه کنند که با شرکت‌هایی که در آن کار می‌کنند همکاری می‌کنند.» اینگونه فعالیت‌های مقامات سابق دولتی و نظامی آمریکا توجه چندانی را به خود جلب نکرده است. شوروک افزود: «شاید آنها برای دولت کار کنند یا برای بخش خصوصی، مساله این است که آنها برای هر دو طرف یک کار را انجام می‌دهند».
همچنین بخشی از این مشکل ناشی از این واقعیت است که بسیاری از این مقامات اطلاعاتی سابق به «کارشناسان امنیتی» تبدیل می‌شوند که رسانه‌ها به اطلاعات آنها استناد می‌کنند. شوروک به طور خاص به شبکه ان‌بی‌سی و ام‌اس‌ان‌بی‌سی اشاره کرد.
با اینکه رسانه‌ها این کارشناسان را اغلب به‌عنوان افسران اطلاعاتی سابق دولت معرفی می‌کنند، به ندرت به این موضوع اشاره می‌کنند که آنها در حال حاضر برای شرکت‌هایی کار می‌کنند که در حفظ وضعیت نظارتی منافع گسترده‌ای دارند.
شوروک گفت: «آنها با نگفتن این واقعیت، افکار عمومی را گمراه می‌کنند. یک کارشناس امنیتی روی این موضوع سرمایه‌گذاری می‌کند و از شرکتی پول دریافت می‌کند که درآمد خود را از آن نهادها به دست می‌آورد».
وی با اشاره به «قانون میهن‌پرستی آمریکا» که برای توجیه جاسوسی داخلی به بهانه حفظ امنیت ملی مورد استفاده قرار گرفت، ادامه داد: «ممکن است دیدگاه‌های متفاوتی درباره اهمیت داشتن یا نداشتن این قانون وجود داشته باشد». کنگره نیز در این باره کمک زیادی نکرده است. با اینکه کنگره باید بر همکاری بین دولت و پیمانکاران دفاعی نظارت کند، اعضای کنگره و ایالت‌هایی که در کنگره عضو دارند نیز از این شرکت‌های خصوصی بهره می‌برند.
هشداردهنده‌ترین بخش این نهاد اطلاعاتی در سایه، حجم بزرگ آن است؛ با توجه به اینکه حدود 3 میلیون نفر در آمریکا مجوز امنیتی دارند.
وی در پایان گفت: «همه این افراد اطلاعات محرمانه دارند، زیرا با مجوز امنیتی امکان دسترسی به اطلاعات محرمانه را دارند و بیشترشان برای شرکت‌های خصوصی‌ای کار می‌کنند که پیمانکار دولت هستند بنابراین افراد زیادی در کشور هستند که از ما جاسوسی می‌کنند».
خبرگزاری اسپوتنیک

مقامات بلندپایه جهانی در اجلاس اخیر گروه 7 در آلمان تصمیم گرفتند جبهه متحدی را علیه تهدیدات امنیت جهانی از اقدامات شبه‌نظامیان تندرو گرفته تا آنچه «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا به‌عنوان تجاوز روسیه به اوکراین محکوم کرد، تشکیل دهند. با دعوت نکردن «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه برای شرکت در اجلاس گروه 7 برای سومین‌بار، سران گروه 7 از مقامات کشورهای غیرعضو گروه 7 از جمله نخست‌وزیر عراق و رئیس‌جمهور نیجریه که هر دو درگیر خشونت‌های خونین افراط‌گرایان در کشورهای‌شان هستند، دعوت کردند.  «حیدر العبادی» نخست‌وزیر عراق در این اجلاس موضوع عملیات تحت رهبری آمریکا را برای کمک به مبارزه کشورش با شبه‌نظامیان گروه داعش که سال گذشته تهاجم برق‌آسا به این کشور را آغاز کردند و بیش از یک‌سوم خاک عراق را تحت تصرف خود دارند، مطرح کرد. عبادی همچنین با باراک اوباما درباره عملیات تحت رهبری واشنگتن برای کمک به بازپس‌گیری اراضی‌ای که به دست شبه‌نظامیان گروه داعش افتاده است، گفت‌وگو کرد.  این اجلاس تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد و مقامات شرکت‌کننده در جریان برگزاری آن درباره مبارزان خارجی و تهدید افراط‌گرایی برای کشورهایشان- انگلیس، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن و آمریکا- گفت‌وگو کردند. «محمد بوهاری» رئیس‌جمهور جدید نیجریه نیز در این نشست شرکت کرد و به دنبال جلب حمایت و کمک کشورها برای مقابله با شبه‌نظامیان گروه بوکوحرام بود که از سال 2009 تاکنون بیش از 15 هزار نفر را در نیجریه به قتل رسانده‌اند.
نخستین روز برگزاری نشست گروه 7 با محوریت درگیری‌های اوکراین برگزار شد و باراک اوباما و آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، میزبان این نشست، از جامعه جهانی خواستند موضع قاطعی را علیه روسیه اتخاذ کنند تا این کشور توافق آتش‌بس با اوکراین را در مینسک، پایتخت بلاروس اجرا کند.
از سوی دیگر «شینزو آبه» و «استفان هارپر» نخست‌وزیران ژاپن و کانادا پیش از شرکت در این اجلاس، از کی‌یف دیدن و حمایت خود را از مقامات اوکراین اعلام کردند.  اگرچه «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه تاکید کرده است ضرورتی برای هیچ‌گونه نگرانی از جانب روسیه وجود ندارد اما تشدید تنش‌ها در اوکراین، نگرانی‌ها را درباره احتمال نقض توافقنامه آتش‌بسی که با میانجیگری آلمان و فرانسه 4 ماه پیش حاصل شد، پررنگ‌تر کرده است. از سوی دیگر موضوع بدهی‌های یونان و بستانکاران بین‌المللی آن در مذاکرات اخیر سران گروه 7 مطرح شد و آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و «فرانسوا اولاند» رئیس‌جمهور فرانسه نیز به دنبال توافق با دیگر مقامات بلندپایه گروه 7 درباره موضوع مهم پدیده گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی در آستانه اجلاس پاریس بودند.  هدف آنها فرستادن این پیام روشن به دیگر کشورهای شرکت‌کننده در نشست پاریس بود که در زمینه کاهش انتشار گازهای خطرناک گلخانه‌ای وارد عمل شوند؛ پدیده‌ای که تهدیدی برای ذوب یخچال‌ها و بالا آمدن سطح آب دریاها و وقوع توفان و سیل‌های شدید است.  از سوی دیگر «شینزو آبه» توجه مقامات بلندپایه شرکت‌کننده در این اجلاس را به موضوع منطقه‌ای ادعاهای چین در دریای مورد مناقشه چین جنوبی معطوف کرد. وزیران خارجه گروه 7، آوریل گذشته اعلام کردند اوضاع در دریای چین جنوبی و چین شرقی، بویژه اقدامات یکجانبه در این مناطق نگران‌کننده است.
خبرگزاری فرانسه

فیلیپ آلفروی:  ترکیه در پی شکست سخت حزب عدالت و توسعه در انتخابات پارلمانی که به سقوط ارزش پول و بازارهای سهام این کشور منجر شد، وارد دوره‌ای از آشفتگی‌ها شده است. پس از انتخاباتی که به همه‌پرسی درباره بنیانگذار حزب عدالت و توسعه تبدیل شد، ‌این حزب یکشنبه اکثریت مطلقی را که از 13 سال پیش در پارلمان در اختیار داشت، از دست داد.  حزب فوق، به این ترتیب مجبور می‌شود برای نخستین‌بار دولت ائتلافی یا اقلیت تشکیل دهد.  از دوشنبه صبح،‌ بازارها به ورود ترکیه به مرحله‌ای از بی‌ثباتی سیاسی که از سال 2002 بی‌سابقه است، واکنش نشان دادند.  شاخص اصلی بورس استانبول در آغاز به کار بازار 8 درصد سقوط کرد اما سپس کمی بالا رفت. حدود ظهر،‌ این شاخص حدود
6 درصد کاهش یافت و به حدود 77هزار واحد رسید. همزمان با آن، ارزش لیر ترکیه بشدت کاهش یافت و به 76/2 درصد در برابر یک دلار و 8/3 درصد در برابر یک یورو رسید.  بانک مرکزی ترکیه بلافاصله با اعلام کاهش نرخ سود خود برای سپرده‌های ارزی
یک هفته‌ای به این اوضاع واکنش نشان داد که البته تاثیری نداشت.  «دنیز چیچک» (Deniz Ciçek) تحلیلگر فاینانس بانک(Finansbank) توضیح داد: «نتایج این انتخابات موجب گفت‌وگوهای فشرده سیاسی خواهد شد که ممکن است هفته‌ها به طول انجامد.»  «اوزگور آلتوگ» از شرکت بی‌سی‌جی پاترنرز (BCG Partners) گفت: «تا تشکیل دولت جدید،‌ تردید ادامه خواهد یافت.»  براساس نتایجی که رسما اعلام شده است،‌ حزب عدالت و توسعه در انتخابات در صدر قرار گرفت اما فقط توانست 40 درصد آرا را به دست آورد.  این نتایج حدود 10 درصد از نتایجی که این حزب 4 سال پیش به دست آورده بود (49 و 9/0 درصد) پایین‌تر است.  حزب عدالت و توسعه که قربانی کندی اخیر اقتصادی و اقدامات مستبدانه اردوغان است، توانست 258 کرسی از 550 کرسی پارلمان را به دست آورد که به طور چشمگیری پایین‌تر از اکثریت مطلق 276 کرسی است. «ساقط‌کننده» حزب حاکم، ‌حزب طرفدار کردهای اچ‌دی‌پی (‌حزب دمکراتیک خلق)‌ است که موفق شد از مرز 10 درصد برای وارد کردن نماینده به پارلمان عبور کند.  پیروز بزرگ این انتخابات،‌ جنبش تحت رهبری «صلاح‌الدین دمیرتاش» است. حزب او توانست 13 درصد آرا را به دست آورد و 80 کرسی را به خود اختصاص دهد.  2 حزب دیگر رقیب حزب حاکم یعنی حزب جمهوری‌خواه خلق (سوسیال دموکرات) ‌و حزب اقدام ملی (راستگرا) به ترتیب 25 و16 درصد آرا را به دست آوردند و 133 و 80 کرسی را از آن خود کردند. این نتایج بلندپروازی اردوغان را برای دائمی کردن حکومت خود که بیش از پیش در کشور مورد اعتراض قرار داشت، از بین برد.   او که 10 ماه پیش پس از 11 سال نخست‌وزیری به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد، ‌تبلیغ می‌کرد حزب عدالت و توسعه 330 کرسی نمایندگی لازم را برای اصلاح قانون اساسی و برقراری نظام ریاست‌جمهوری قدرتمند به دست می‌آورد.   
خبرگزاری فرانسه

چایم لویسنون: اسرائیل اخیرا چندین آزمایش در رابطه با پروژه‌ای 4 ساله در رآکتور هسته‌ای دیمونا انجام داده است تا میزان خسارت و پیامدهای احتمالی انفجاری بمب‌های رادیولوژیک موسوم به بمب کثیف را بر نیروهای متخاصم بررسی کند.
استفاده از چنین بمب‌هایی علاوه بر انفجارهای متعارف آن، مشکلات رادیواکتیوی نیز به همراه دارد.  بیشتر آزمایش‌های بمب کثیف در بیابان انجام شد و یکی از آنها نیز در یک تاسیسات سرپوشیده منفجر شد.  در این تحقیق این نتیجه به دست آمد که در مرکز انفجار، رادیواکتیو بسیار بالایی منتشر شده بود و آنچه باد جابه‌جا کرد، مواد رادیواکتیوی پایینی داشت.
منابع آگاه در نیروگاه دیمونا گفته‌اند این بمب‌ها بیشتر تاثیر روانی داشته و خطر قابل ملاحظه و آنچنانی ندارد. یک نگرانی دیگر ناشی از انفجار رادیولوژیک (بمب کثیف) در یک فضای سربسته‌ این است که این مکان باید برای مدت طولانی بسته باشد تا زمانی که تاثیر مواد رادیواکتیو کاملا از بین برود.  سال 2010، کارکنان رآکتور هسته‌ای دیمونا، چندین آزمایش را شروع کردند که به «میدان سبز» موسوم شد.  این آزمایش‌ها برای اندازه‌گیری پیامدهای انفجار یک بمب کثیف در اسرائیل طراحی شده بود. این پروژه سال 2014 به نتیجه رسید و یافته‌های این تحقیق در یک جمع‌بندی علمی و با جزئیات علمی هسته‌ای ارائه شد.
محققان تشریح کردند این آزمایش‌ها با اهداف دفاعی انجام شده است و آنها جنبه‌های تهاجمی این آزمایش‌ها را در نظر نگرفته‌اند.
نگرانی عمومی درباره تروریسم رادیولوژیک، بعد از حملات تروریستی یازدهم سپتامبر 2001 و تهدیدات نمایندگان القاعده برای استفاده از چنین تسلیحاتی علیه آمریکا مطرح شد. مواد رادیواکتیو در بخش‌های صنعتی و پزشکی در دسترس است و کسانی که تهدید می‌کنند از این مواد به‌عنوان اسلحه استفاده می‌کنند، هدفشان آسیب رساندن و ایجاد نگرانی ناشی از انفجار مواد رادیواکتیو است.  تروریست‌ها تاکنون از هیچ‌یک از این ادوات استفاده نکرده‌اند ولی مقامات اسرائیل برای پاسخ به هر نوع حمله‌ای آماده شده‌اند.  سال 2006، وزیر بهداشت اسرائیل یک بروشور منتشر کرد که در آن دستورالعمل چگونگی مواجه شدن با این مساله را مطرح کرده بود. در وب‌سایت دفتر فرماندهی نیروهای دفاعی اسرائیل،‌ توضیحاتی داده شده است که اگر چنین اتفاقی رخ دهد، چه باید کرد.  سال 2013، «موشه یعلون» وزیر جنگ اسرائیل در نشستی در کانادا هشدار داد ایرانی‌ها به پیشبرد این قبیل فعالیت‌های تروریستی از جمله استفاده از بمب کثیف علاقه‌مند هستند.  یعلون مدعی شد ایرانی‌ها می‌خواهند از این بمب‌ها در سایه فعالیت‌های هسته‌ای خود و برای هدف قرار دادن مواضعی در غرب استفاده کنند و بشدت درصدد دستیابی به این نوع بمب هستند!
یعلون افزود جهان نباید در قبال چشم‌انداز یک ایران هسته‌ای اغماض نشان دهد.
در آزمایش نیروگاه دیمونای اسرائیل، 20 انفجار با مواد انفجاری 250 گرمی تا 25 کیلویی به همراه موادی از رادیواکتیوهای رایج 99 ام‌تی‌سی انجام شد که در حالت عادی برای مصرف پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این آزمایش‌ها با استفاده از جدیدترین فناوری‌ها از جمله پهپادهای کوچک به منظور اندازه‌گیری میزان رادیواکتیو و حسگرهایی برای اندازه‌گیری قدرت انفجار انجام شد.  در زمان اجرای این پروژه، آزمایش‌های دیگری با عنوان «خانه سرخ» هم انجام شد که برای بررسی نوع دیگری از سناریوی رادیولوژیکی طراحی شده بود.  آن سناریو این است که این مواد در یک جای شلوغ و پرجمعیت رها شود ‌ولی منفجر نشود. در این آزمایش که پایگاه فرماندهی جبهه وطنی اسرائیل (Home Front Command) انجام داد، یک مرکز خرید بازسازی شد.
نتیجه این تحقیق این بود که چنین راهکاری برای تروریست‌ها کارآمد نخواهد بود. گفتنی است بمب کثیف نوعی سلاح انفجاری است که در آن از یک انفجار غیرهسته‌ای برای پراکندن مواد پرتوزا و آلوده کردن محیط استفاده می‌شود. اگرچه در بمب کثیف از انفجار هسته‌ای استفاده نمی‌شود اما به دلیل آلوده شدن محیط به مواد رادیواکتیو، این بمب جزو سلاح‌های هسته‌ای به شمار می‌رود.
هاآرتص

ماه رمضان است. خدا پدر راننده تاکسی‌هایی که برای مسافر کولر می‌زنند را بیامرزد. چه دعاهایی که نمی‌کنند خلق الله برای آقای راننده وقتی حال مسافر را می‌فهمد. البته مسافرها هم پیاده‌شدنی تا جایی که راه دارد، بی‌خیال بقیه پول می‌شوند تا شاید در این اوضاع بنزین 1000تومانی، کمک راننده باشد.
دیروز صبح همراه با تعداد زیادی مسافر در میدان توپخانه بودیم و می‌خواستیم به سمت بالا بیاییم. هوا خیلی گرم بود. کسی که کنار دست من بود تعجب کرد که چرا مترو سوار نمی‌شوم. می‌گفت: «خنک‌تر است». گفتم: «مترو وقت بیشتری می‌گیرد برای مسیری که من می‌خواهم بروم». گیر داده بود که نه، اگر از فلان ایستگاه خط عوض کنی راحت‌تر می‌رسی، من هم هرچه می‌گفت تایید می‌کردم. یکی ـ دو دقیقه کشید تا تاکسی که به مسیر ما می‌خورد، پیدایش شد. سوار شدیم. کولرش آی می‌زد، روح آدم تازه می‌شد. اگر مسیر طولانی بود، چرت درست و حسابی هم می‌شد زد. اما برخلاف
دو ـ سه روز قبل بحث و حرف زیاد پیش آمد. از موضوع معمول توافق هسته‌ای تا تحریم و تلویزیون و پایتخت 4 و....
وسط بحث‌ها بود که داشتم با گوشی تلفن ور می‌رفتم و در یکی از این شبکه‌های اجتماعی بودم. اظهار نظر تازه‌ای از نوبخت، سخنگوی دولت دیدم. گفتم بگذار با اهالی تاکسی در میان بگذارم. گفتم: بله! آقای نوبخت گفته متاسفم که بحث هسته‌ای کوچه‌بازاری و کف خیابانی شده!
راننده سرش را تکان داد. برگشت گفت: «منظورش اینه که ماها نباید حرف بزنیم درباره این چیزا». دودستش را از فرمان ول کرد و روی دهانش گذاشت، به کنایه اینکه «باشه دیگه ما هیچی نمی‌گیم!»
مسافری که صندلی جلو نشسته بود، گفت: چرا ناراحت میشی آقای راننده؟ خب! کسی که اطلاعات و سواد نداره نباید اظهارنظر کنه.
بغل‌دستی من گفت: اِ اینجوریاست؟ پس چرا رئیس‌جمهور گفت: برا هسته‌ای رفراندوم بذارین؟! خب! بیا ملت دارن نظر میدن دیگه. چرا بدشون اومده؟!
راننده نگذاشت حرف بغل‌دستی من تمام شود، گفت: وایسا بینم... کی گفته من سوادشو ندارم؟ دیگه 4 تا بند توافق رو فهمیدن سواد می‌خواد؟
بله! سواد حرف زدن و رفتن بستن و مذاکره کردن و خارج رفتن و هواپیما سوار شدن ندارم (باخنده) ولی دیگه 4 بار اخبار گوش بدی ماجرا دستت میاد دیگه!
بغل‌دستی خطاب به مسافر جوانی که به راننده گفته بود سواد هسته‌ای ندارد، گفت: آره جوون! الان دیگه 50 سال پیش نیست که. تازه 50 سال پیش هم مردم می‌فهمیدن اوضاع چی به چیه! درسته همه یه بدبختی دارن ولی دیگه فهم اخبار که کار سختی نیست.
مسافر دیگری که در ماشین نشسته بود، داشت گوش می‌کرد. به اینجا که رسید، گفت: بله! ولی اخبار درست که نمیرسه. هرکی یه جاشو حذف می‌کنه.
راننده گفت: نه اتفاقا. آدم همه رو باید ببینه و بذاره کنار هم، راست و دروغ در میاد.
مسافر جوان گفت: الان شما کنار هم گذاشتی اخبار رو چی دستت اومده؟
راننده گفت: اینکه دارن زور میگن. از این به بعد هم می‌خوان زور بگن. دیگه وقتی رئیس انرژی اتمی قبل انقلاب میگه انرژی هسته‌ای حق ایرانه، معلومه قصه چیه. من خودم به روحانی رای دادم. ظریف هم خیلی دوست دارم. ولی دیگه نمیشه هرچی اونا گفتن بگی باشه. فردا یه چی میگن که لا اله الا الله... می‌بینن توافق نمیشه، نشه. دنیا که به آخر نمی‌رسه. 4 تا دونه تحریم این همه سال بوده بازم باشه.
بغل‌دستی من گفت: شما هم داری تند میری آقای راننده. یعنی چی تحریم باشه؟ پدر مملکت دراومده از تحریم.
من گفتم: بله! آب خوردن هم نداریم(باخنده). به من سقلمه زد که مسخره نکن آقا! جدی گفتم. بنده خدا متوجه نشد که من هم جدی گفتم!
خلاصه! بحث ادامه داشت که راننده آخرش بعد پیاده کردن همه مسافرها وقتی داشتم کرایه‌اش را حساب می‌کردم، گفت: پارسال پیرارسال هم یکی دیگه این حرف رو زده بود که راننده تاکسی‌ها نباید حرف بزنند. ما رفتیم تجمع کردیم. بنده خداها نمی‌دونن همین راننده تاکسی‌ها و کوچه بازار‌اند که پای مملکت وایسادن به مولا.

امیر استکی:  شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که برای شناخت رفتار سیاسیون در ایران آیا چارچوب‌های علمی و آکادمیک وجود دارد؟ پاسخ به این پرسش شاید کمی دشوار باشد. علوم سیاسی در ایران آنچنان رشدی نکرده است که بتوان از آن انتظار تولید ادبیات آکادمیک را داشت که به کار تجزیه و تحلیل سیاست در ایران بخورد ولی این نافی وجود روند‌های تکرارشونده در این زمینه نیست. یعنی بالاخره این امکان وجود دارد که رفتار سیاسیون ایرانی را در چارچوبی درآورد و به زخم تحلیل رفتار آینده آنها زد ولی این روندها را بیشتر باید براساس تجربه شخصی کسب کرد و هستند افرادی که به تجربه و بر اثر مشاهده این بینش را یافته‌اند که چند قدم آن طرف‌تر را در عرصه سیاست کشور ببینند ولی هنوز این تجربیات به شکلی قابل استفاده برای دیگران در دسترس نیست. البته باید گفت بسیاری از این روندها بویژه رفتارها آنچنان پیچیده نیست و با کمی دقت بسیاری از رفتارها و اتفاقات را می‌شود ناشی از بعضی ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی دانست. مثلا کینه‌جویی را در رذایل شخصیتی و اخلاقی جای می‌دهند و ما به راحتی می‌توانیم در میان سیاسیون این رد و بدل شدن کین و نفرت را مشاهده کنیم. نوعی عطش انتقام و پاره‌پاره کردن رقیبی که از میدان به در افتاده است، نوعی هاری سیاسی؛ هاری سیاسی که به مدد جمع کثیر مریدان، اعوان و انصار و نشستگان بر سر خوان کرم دیروز و امروز، به نام پاسداری از آزادی و آزادگی به خورد خلایق داده می‌شود.
از زبان سیاستمداران بسیار شنیده‌ایم که آنها اصول اخلاقی را در عمل سیاسی خود لحاظ می‌کنند ولی طبعا بسیار کم باور کرده‌ایم حتی اگر سیاستمدار مورد نظر ما لقب آیت‌الله را هم با خود یدک بکشد. بالاخره همانگونه که پیش‌تر گفته شد هر کسی در این زمینه مشاهدات و تجربیاتی دارد و خواه‌ناخواه در ذهنش روند‌هایی ساخته است و بر مبنای آن روند‌ها به فهم بهتر خود کمک می‌کند. اصل اولی که مبنای اخلاق است پذیرش وجود موازین ثابت در همه شرایط و در ادیان آسمانی علاوه بر همه شرایط در همه زمان‌هاست. یعنی استاندارد‌ها در اخلاق با شرایط و زمان تغییر نمی‌کند و این چیزی است که در سیاستِ مبنای رفتار سیاسیون امروز کشور، با شرایط تغییر می‌کند.
روزگاری شرایط اقتضا می‌کرد که گفته شود در انتخابات تقلب شده و مردم باید به خیابان‌ها کشانده می‌شدند و روزگاری شرایط اقتضا می‌کرد که انتخابات در ایران دموکرات‌ترین انتخابات در جهان دیده شود. روزگاری مردم باید فشار اقتصادی و تورم 49 درصدی را تحمل می‌کردند و زیر چرخ توسعه له می‌شدند و امروز ‌باید به هر قیمتی فشار از روی استخوان‌های در حال پوسیدنشان برداشته شود! روزگاری سرازیر شدن یوزانس‌های خارجی به کشور نهایت خردورزی سیاسی بود و کمی بعدتر هزینه‌کردهای دولتی غیرخودی! در زمینه‌های عمرانی و معیشت مردم افزایش نقدینگی آن هم به شکل مرض هاری بود. روزگاری دریافت رشوه برای بستن قرارداد به ضرر کشور و بدهکار کردن چند ده میلیارد دلاری ملت اتهام از سر بدخواهی و پدرسوخته‌بازی بعضی افراد است ولی اجرای همان قانون در برابر رقیب، دادگستری است و باور کنید تا دلتان بخواهد از این دوگانه‌ها موجود است و قابل بیان ولی رعایت کوتاهی نوشتار مجال تفصیل نمی‌دهد. قطعا استانداردهای دوگانه عین بی‌انصافی خواهد بود و این هم یکی از همان روندهاست که آیت‌الله سیاستمدار به ما می‌آموزد انصاف را در سیاست راهی نیست. اما شیخ سیاستمدار دیگر به ما چه می‌آموزد؟ قانون در تعریف خود میزانی است واحد در برابر همه افراد ولی به هر حال استفاده از این میزان واحد درباره منسوبان به پاره‌ای صاحبان قدرت دشوار خواهد بود. شیخ به ما می‌آموزد تا آنجا که می‌شود این میزان واحد را باید ندید ولی آنجا که دیگر نمی‌شود، اجرای با هزار سلام و صلوات قانون در برابر خودمان و فرزندانمان را پدرسوخته‌بازی و برای تسویه‌حساب شخصی با خودمان جا بزنیم. حرفی را که هر کس دیگری می‌زد چنان قانون پدرش را در‌می‌آورد که بیا و ببین ولی حیف که هنوز در گوشه‌های نه‌چندان کوچکی از این دیار هستند بعضی‌ها که به خاطرشان می‌شود موازین را دوگانه کرد.
در ابتدای نوشته گفتیم که در دانشگاه‌های ما چراغی برای شناخت این شب مرموز سیاست برافروخته نیست و حالا می‌گوییم که شب مرموز سیاست که نه بلکه شب وحشی سیاست. بسیاری رفتارهای سیاسی را با فهم کدورت‌ها و کینه‌های بین سیاسیون می‌شود تحلیل کرد و ریشه‌های این کینه‌ها را در انحصارطلبی در امر توزیع منابع باید دانست. قدرت را بعضی در ایران به گونه‌ای می‌پسندند که اگرچه نه از پدر به پسر بلکه لااقل از دست خودی به خودی دیگر برسد و اگر این زنجیره بشکند وای به حال شکنندگانش.