دانلود تمام صفحات این نسخه
|
|
|
ضعف مدیریتی و پیروی از مقررات صنعت ساختمان مورد غفلت است
بی‌توجهی به استاندارد ساخت و ساز در اردبیل
محمدصادق حاج‌صمدی: تشدید مشکلات متعدد ساخت و ساز در اردبیل در پی بی‌توجهی ارکان ناظر موجب شده است چاردیواری امن، خود در برخی مواقع به تهدید جسمی و روحی ساکنان آن تبدیل شود. تراکم‌های غیرمجاز، رعایت نکردن حریم ساختمان‌ها برای تحمل بار اضافی، بی‌توجهی به استاندارد مصالح ساختمانی، غفلت از مصالح بومی و درس گرفتن از اقتضائات طبیعت، بی‌توجهی به انواع عایق‌ها، ساخت ساختمان‌هایی که هیچ نردبان آتش‌نشانی به آن قد نمی‌دهد و مهم‌تر از همه ساخت ساختمان بی‌توجه به حال همسایگان و زیبایی منظر شهری معضلی است که به جان شهر اردبیل افتاده و روز به روز زندگی شهری را با مشکل مواجه می‌کند. در این میان نه نهادهای ناظر و نه قوانین موجود سد این معضلات نبوده و راه به حدی برای تخلفات هموار شده که در برخی مواقع همین نهادهای ناظر به‌عنوان بازیگر این تخلفات متهم می‌شوند. در وضعیتی که اردبیل شهری رو به رشد خوانده می‌شود و تراکم ساخت و سازهای آن نسبت به چند ده سال قبل با جهش انفجاری همراه است، به نظر می‌رسد به حدی بی‌نظمی در ساخت و سازها حاکم بوده که امروز بعد از گذشت سال‌ها بی‌توجهی نهادهای متولی را از خواب خرگوشی بیدار کرده و به دلیل تبعات ساخت و سازهای نامطلوب، لزوم بازنگری در روند اجرایی سال‌های قبل را ضروری می‌نماید. این در حالی است که نگاه جزیره‌ای و رفع تکلیفی حاکم بر دستگاه‌های ناظر آفت دوباره‌ای در ساخت و سازهایی است که خانه‌ها، فروشگاه‌ها و تمام ساختمان‌های عمومی را بیش از آنکه به مأمن آرامش و آسایش تبدیل کند به محل دردسر مراجعان و مالکان تبدیل کرده است. رئیس کمیسیون فنی و عمرانی شورای شهر اردبیل به مهر گفت: نبود سیستم چابک و ضعف‌های مدیریتی موجب شده است که عملا در ساخت و سازها نزدیک ۷۰ درصد و نه کل مقررات ملی ساختمان رعایت شود. علیرضا سلیمانی معتقد است این در حالی است که این مقررات به حداقل‌های طراحی و اجرا و نظارت پرداخته و برای دستیابی به کیفیت مطلوب راه‌اندازی سیستم مدیریت کیفیت جامع و یکپارچه ضروری است. ساخت ساختمان‌های با بیش از ۱۰ طبقه در حالی که آتش‌نشانی اردبیل امکانات اطفای حریق خود را تا ۱۰ طبقه اعلام کرده است، بی‌توجه به مبحث ۱۹ و مقاومت‌های فرهنگی در مقابل آن، بی‌توجهی به تاسیسات استاندارد گرمایشی و بی‌توجهی به رعایت فاصله‌های ساخت و ساز برای بارهای وارده در مقابل تکانه‌های زمین و زلزله موجب شده تنها بعد از وقوع حادثه بی‌کیفیت بودن یک ساختمان و بی‌کفایتی مهندسان ناظر آن به تایید برسد. عضو هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان استان اردبیل با بیان اینکه مقررات ملی ساختمان لازم‌الاجراست و الزام قانونی دارد، گفت: هیات مدیره نظام مهندسی در اجرای مباحث تخصصی از هیات رئیسه‌های گروه‌های تخصصی استفاده می‌کند که خروجی نشان می‌دهد این تفویض اختیار در اردبیل به شکل مطلوب صورت نگرفته است. ناصر شاهبازی با بیان مثالی به ضرورت ساخت دیوار و پنجره دوجداره در اردبیل به دلیل سردسیر بودن این استان اشاره کرد و افزود: هر چند از مهندسان خواسته می‌شود این مهم در نقشه ساختمان لحاظ شود و مالک نیز به آن توجه داشته باشد اما عملا مورد غفلت است و اجرا نمی‌شود. وی افزود: متاسفانه این دیدگاه وجود دارد که اجرای برخی مباحث هزینه‌بر است اما باید تاکید کنم هزینه تمام‌شده اجرا یک درصد از هزینه کل ساختمان نیست. شاهبازی یادآور شد: زمانی مردم اردبیل برای اجرای بادبند و مهاربند مقاومت نشان می‌دادند و این در حالی است که بعدها ایمنی در مقابل زلزله اهمیت یافت و ما نیازمند فرهنگسازی صحیح برای رعایت مقررات ملی ساختمان در اردبیل هستیم. دغدغه رعایت قوانین ساخت و ساز به نظر می‌رسد در کوتاه‌مدت پاسخی مقبول نخواهد گرفت. عضو هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان استان گفت: با توجه به اینکه در حال حاضر ۶۰ درصد ساخت و سازها با اسکلت بتنی است در پی جلسات متعدد مقرر شده است از تولید بتن در محل ساخت و ساز جلوگیری شود و بتن آمده از تولیدکننده‌ای که کالای استاندارد دارد تامین شود. شاهبازی با اشاره به ورود مقطعی برخی مصالح غیراستاندارد از جمله پروفیل‌های آهن چینی و میلگردهای غیراستاندارد اضافه کرد: نظام مهندسی به جد با این موضوع برخورد کرد و اثری از آهن‌های چینی در بازار استان مشاهده نمی‌شود. ارسال به دوستان
قطار منافع ایران روی ریل جاده ابریشم
دکتر جواد حق‌گو*: گذشته، حال و آینده، بسترهای زمانی است که چینی‌ها برای قرار گرفتن در راس هرم قدرت جهانی مسیرهایی تازه را در آن می‌جویند. احیای «جاده ابریشم» که طرحی چندجانبه با ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حتی امنیتی است در سال‌های اخیر مورد تاکید رهبران پکن قرار گرفته تا برخی اهداف و منافع جهانی چینی‌ها را با اتکا به تجربه‌ای تاریخی و ظرفیت‌های موجود پیرامونی و نیز فرامنطقه‌ای محقق سازد. «شی‌جین پینگ» رئیس‌جمهور چین در سال 2013 دستورالعمل‌های اجرایی‌سازی طرح احیای جاده ابریشم را اعلام و کانون‌های تمرکز این برنامه را در مناطق غربی این کشور و همچنین کشورهایی نظیر ایران، روسیه، پاکستان، هند و کشورهای آسیای مرکز و مناطقی چون دریای خزر و تنگه هرمز مشخص کرد. به موازات طرح جاده ابریشم زمینی، طرحی موسوم به «جاده ابریشم دریایی» نیز مطرح شد که ناظر بر گسترش ارتباطات و در واقع حضور پررنگ‌تر چین در آب‌های پیرامونی این کشور و نیز اقیانوس هند است. این طرح به باور ناظران به دلایلی چون نگرانی‌های هند در زمینه گسترش نفوذ چین در جنوب آسیا، هماوردی‌های نظامی، امنیتی و سیاسی پکن با بازیگران مهم تحولات آسیا- اقیانوس آرام همچون آمریکا، ژاپن و کره‌جنوبی و نیز افزایش حساسیت‌های همسایگان جنوبی دارای اختلافات ارضی در دریای چین‌جنوبی و شرقی با چالش‌های عمده‌ای روبه‌رو است. از این رو در عمل این جاده سنتی زمینی است که همچنان افق‌های احیای جاده ابریشم را از دوردست‌های غربی برای چینی‌ها می‌نمایاند. جاده ابریشم تا پیش از عصر نوزایی یا همان «رنسانس» در اروپا، مهم‌ترین شبکه ارتباطی جهان بود که به مدت 17 قرن شرق آسیا را از طریق آسیای مرکزی و خاک ایران به خاورمیانه، شمال آفریقا و اروپا پیوند می‌داد. وجه تسمیه این مسیر ارتباطی تجارت کالای گرانبهای ابریشم چین بود که از این کشور تا اروپا هزاران کیلومتر را می‌پیمود و از سرزمین‌های گوناگون می‌گذشت. در جاده ابریشم به تعداد شهرها و کانون‌های جمعیتی حاضر بر سر راه آن، مبدأ و مقصدهایی وجود داشت که افزون بر ابریشم، بسیاری از دیگر نیازهای مردمان سرزمین‌های شرقی را از راه بازرگانی برطرف می‌ساخت. گفته می‌شود قدمت این مسیر به 4 و حتی 6 هزار سال پیش از میلاد مسیح می‌رسد. ارسال به دوستان
ماکیاولی؛ الگوی عملکرد مصداق اتمّ استکبار
محمدمهدی تقوی: هر کس با نظریه‌های قدرت آشنا باشد، به خوبی می‌داند سیاست‌های ماکیاولیستی در تضاد کامل با اسلام و آموزه‌های آن است. دین مبین ما هرگز اجازه نمی‌دهد برای حفظ قدرت، دست به هر کاری زد. اهانت، ترور شخصیت، مکر، نیرنگ و دروغ‌های مکرر. نیکولو دی‌برناردو دی‌ماکیاولی، مشهور به «نیکولو ماکیاولی» آنقدر بدنام است که هنوز در مباحثات و مناظرات سیاسی، گفتن اینکه کسی ماکیاولیستی عمل می‌کند، سخنی بسیار سنگین است؛ حتی اگر الگوی رفتاری خود آن فرد، ماکیاولی باشد هم دوست ندارد صراحتا به وی گفته شود مطابق آموزه‌های ماکیاولی عمل می‌کند. به عنوان مثال وقتی از رؤسای‌جمهوری آمریکا بپرسید: «شما از ماکیاولی پیروی می‌کنید»، یقینا توأم با دلخوری به شما پاسخ خواهند داد: ابدا! ولی هیچ‌‌کس در این تردید ندارد که دیدگاه‌های رؤسای‌جمهوری آمریکا و سایر رهبران کشورهای مستکبر و استعمارگر و استحمارکننده سایر ملل دنیا، از ماکیاولی تأثیر پذیرفته و صرفا مجری سیاست‌های ماکیاولی‌‌اند. مطابق فرمایشات حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب، آمریکا مصداق اتم و اکمل استکبار است؛ پس از همین کشور و برخی جنایاتش مثال می‌زنیم. آمریکا وقتی صاحبان اصلی و مالکان قطعی این سرزمین (سرخ‌پوستان) را به فجیع‌ترین وجه نسل‌کشی کرد، زمانی که قرن‌ها سیاهپوستان و رنگین‌پوستان را به بردگی همراه با شدیدترین و غیرانسانی‌ترین وضع گرفت، وقتی در تهاجم به کشوری مانند ویتنام یا همین عراق و افغانستان مظلوم در همسایگی خودمان، اقداماتی کرد که وقتی امروز از داعش دیده می‌شود، همه منزجر می‌شوند مانند سوزاندن، پوست افراد را زنده‌زنده کندن و... آن روز که اقدام به بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی کرد، وقتی در چند ساعت پاناما را اشغال و رئیس‌جمهور آن را دستگیر و با خود به آمریکا منتقل کرد، وقتی کوبا را بیش از ۵۰ سال تحت شدیدترین تحریم‌‌های ضدبشری قرار داد، زمانی که ۶۲ سال پیش دولت قانونی محمد مصدق‌السلطنه را با کودتا ساقط کرد، وقتی دانسته به هواپیمای مسافری ایران موشک شلیک کرد و ۳۰۰ انسان بی‌گناه را در آسمان تکه‌تکه کرد، وقتی با به راه انداختن شورش‌های مصنوعی در سوریه، این کشور را برای تأمین‌امنیت رژیم نامشروع صهیونیست به ویرانه مبدل کرد، زمانی که کشورهای تونس، مصر، لیبی، یمن و بحرین را به خرگاه‌آتش تبدیل کرد، آن وقت که بی‌اعتنا به ژست همراهی با متحدان خود از اتاق خواب آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان هم جاسوسی کرد و... و ۲ حادثه بسیار مهم؛ روزی که حتی جان رئیس‌جمهوری‌اش هم بی‌ارزش دانسته شد و جان‌اف کندی نگون‌بخت، به طرز مشکوکی ترور شد- و هنوز هم با گذشت دهه‌های متمادی، نه قاتل معلوم است و نه علت قتل(!) ـ و زمانی که برای به راه انداختن نبرد علیه به اصطلاح تروریزم، ظاهراً توجیهی نداشت و برای آنکه بهانه جور شود، ۳۰۰۰ شهروند بی‌گناه و از همه جا بی‌خبرش را در برج‌های دوقلو به شیوه‌ای سینمایی قتل‌عام کرد، همه و همه در راستای اجرای این شعار ماکیاولی بوده و هست: «هدف وسیله را توجیه می‌کند»! کسب قدرت به هر وسیله ممکن و حفظ و گسترش آن به هر وسیله ممکن‌تر(!) تنها چیزی بود که فضای حاکم بر افکار ماکیاولی را پوشش می‌داد و وی به جز کسب، حفظ و گسترش قدرت، فکر دیگری نداشت؛ اگر گاه سراغ مذهب و اخلاق می‌رفت صرفا به دلیل استفاده ابزاری از آنها در راستای قدرت بود؛ مانند «جورج واکر بوش» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا که با وجود معروفیت اثبات‌شده به شیطان‌پرستی، خود را فردی بسیار مؤمن به آموزه‌های حضرت مسیح(ع) می‌نمایاند. بوش به این توصیه مرادش، نیکولو ماکیاولی خوب عمل کرد: «هنگامی که نیاز باشد، فرمانروا باید خود را حامی دین و به ظاهر دیندار نشان دهد. در حقیقت برای «شهریار»، پرهیزکار به نظر آمدن بهتر است تا پرهیزکار بودن. شهریار به داشتن تمام فضایل محتاج نیست، تظاهر به داشتن آنها برایش مفید است». ماکیاولی معتقد است شهریار نباید پایبند ملاحظات اخلاقی باشد، چرا که هدف وسیله را توجیه می‌کند. برای رسیدن به مقصودش باید به هر کار پلیدی دست بزند اما باید وانمود کند و هر چه در توان دارد به کار برد تا دادگر و بخشنده جلوه کند. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
