گروه بین‌الملل: در عرض چند هفته سران اروپایی در کمال بی‌شرمی جای بد و خوب را عوض کردند. تا اواخر ماه سپتامبر گشودن درهای اتحادیه اروپایی به روی مهاجران و آوارگان آسیایی و آفریقایی، از سوی مرکل و همتایانش در اروپای غربی عملی بشردوستانه بود که در قالب نمایش‌های تبلیغاتی ارج نهاده می‌شد. همزمان چهره‌های مستقل‌تر اروپایی نظیر ویکتور اوربان که با این سیاست‌ورزی تبلیغاتی امثال مرکل برای آغوش باز کردن بی‌حد و حصر به روی مهاجران مخالفت می‌کردند، توسط رسانه‌های غربی تقبیح می‌شدند اما ناگهان ورق برگشت و در کمال ناباوری اقدام مجارستان برای بستن کامل مرزهایش به روی سیل مهاجرانی که از طریق یونان و بالکان به مرکز قاره می‌رسند، حرکتی اصولی در راستای سیاست‌های کنترلی اتحادیه توصیف می‌شود که از سوی برلین، بروکسل، پاریس و لندن مورد حمایت قرار می‌گیرد. همانقدر که بی‌شرمی تاریخی اتحادیه اروپایی در این تغییر موضع ناگهانی باورنکردنی است، رفتار توده‌وار مردم اروپا در تمکین نسبت به تغییر ارزش مفاهیم مهاجرپذیری و کنترل مهاجرت ظرف چند هفته یا چند روز نیز حیرت‌انگیز است و نشان می‌دهد افکار عمومی غرب چطور با رسانه‌های اغواگر جهان سلطه مسخ شده و گوسفندوار از کدهای متناقض اخلاقی صاحبان این رسانه‌ها پیروی می‌کنند.  آلمان که در ماه سپتامبر تنها 800 هزار مهاجر عمدتا آسیایی (با اکثریت سوری‌ و افغان‌) را جذب کرده بود و دولتش وعده می‌داد که این کار را بر مبنای اصولی انسانی و چشم‌انداز اقتصادی انجام داده است ناگهان به بازیگر اصلی اتحادیه اروپایی برای بستن کامل دروازه‌های جنوبی قاره تبدیل شده است به شکلی که خانم صدراعظم با داشتن اختیار تام برای شکستن مانع تاریخی عضویت ترکیه در اتحادیه به آنکارا سفر می‌کند تا رئیس‌جمهور آن کشور را ترغیب به متوقف کردن بازی خطرناک کیش دادن آوارگان به داخل اروپا کند.  گفته می‌شود مرکل در دیدار از کاخ سفید (آق‌سرای) اردوغان به او وعده داده است در ازای جلوگیری از سرازیر شدن مهاجران از ترکیه به کشورهای اروپایی، دریافت روادید برای ترک‌ها را تسهیل کند تا بتوانند آزادانه به کشورهای اتحادیه اروپایی سفر کنند. این در حالی است که همه جهان می‌دانند تروریست‌های داعش در ترکیه آزادانه در حال آمد و شد هستند و این توافق به معنای صدور روادید آزاد برای آنهاست. اما تازه این بخش خوب توافق از نگاه اروپایی‌هاست، چرا که توافق اصلی و پنهان درباره برداشتن موانع عضویت ترکیه در اتحادیه است؛ آنچه روزنامه انگلیسی ایندیپندنت دیروز «توافق کثیف» خواند. اگرچه هنوز رسانه‌های جریان اصلی غربی مضمون اصلی توافق کثیف آنکارا را رو نکرده‌اند اما همین که برخی سیاستمداران حزب حاکم سوسیال- دموکرات آلمان، سفر مرکل به ترکیه را مهم‌ترین سفر دوران یک دهه‌ای صدر اعظمی‌اش توصیف کرده‌اند نشان از ماهیت پنهان توافق دارد.  تونی پاترسون، ستون‌نویس ایندیپندنت در این باره می‌نویسد: «آنگلا مرکل که به علت سیاست‌هایش در قبال مهاجران با انتقادهایی در کشورش مواجه است، تصمیم گرفت در ازای توقف سرازیر شدن مهاجران از مرزهای ترکیه به کشورهای اروپایی از درخواست این کشور برای پیوستن به اتحادیه اروپایی حمایت کند. به سفر مرکل به ترکیه به‌عنوان تلاشی برای کاستن از شدت بحران مهاجران نگریسته می‌شود، چرا که انتظار می‌رود امسال یک‌میلیون پناهنده وارد آلمان شود. حال مرکل تصمیم گرفته است از درخواست ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپایی در ازای توقف سرازیر شدن مهاجران از مرزهای ترکیه به کشورهای اروپایی حمایت کند. پیداست که آنگلا مرکل پیش از سفر به آنکارا با سران اصلی اروپایی بویژه همتایان انگلیسی و فرانسوی‌اش، همچنین ژان کلود یونکر رئیس بلژیکی کمیسیون اروپا، فدریکا موگرینی مسؤول ایتالیایی روابط خارجه اتحادیه و دوناد توسک رئیس لهستانی شورای اروپا برای باج دادن به رجب طیب اردوغان به توافق رسیده است.  توافقی که اگرچه برای جلوگیری از گسست شیرازه اتحادیه اروپایی ضروری به نظر می‌رسد اما در عین حال با ادعاهای بشردوستانه‌ای که خود رهبران اروپایی جار می‌زنند در تناقض کامل است. علاوه بر این نمادی از ریاکاری و استانداردهای دوگانه غربی است.  اما طرف ترک چندان مقید به حفظ اسرار توافق کثیف با مرکل نبوده است. «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهور ترکیه دیروز اعلام کرد در دیدار با صدراعظم آلمان، چندین مساله از جمله عضویت کشورش در اتحادیه اروپایی را طرح کرده است. او به شبکه خبری تی‌آرتی گفت: «با آنگلا مرکل درباره چند مساله از جمله عضویت ترکیه در اتحادیه اروپایی و قضیه پناهجویان گفت‌وگو کردیم. اگر اتحادیه اروپایی مساله الحاق شمال قبرس را از سربگیرد، ما آب را به جنوب قبرس نیز می‌رسانیم همان‌‌گونه که به شمال آن رساندیم».  اما جالب اینجاست که ماهیت بی‌شرمانه توافق مزبور بلافاصله روی لحن اردوغان تاثیر می‌گذارد و او که احتمالا از پشت سر گذاشتن موانع حقوق بشری عضویت در اتحادیه اروپایی در مذاکرات پنهان با مرکل مطمئن شده از فرصت نهایت استفاده را می‌برد و مدعی می‌شود ترکیه بزرگ‌ترین کشور دموکراتیک در جهان است آن هم در حالی که در خیابان‌های پایتخت، معترضان او را به همدستی با جنایتکاران داعش در سوریه و ترکیه و قتل‌عام مخالفان متهم می‌کنند.  اردوغان می‌گوید: «ستون پنجم در ترکیه می‌گوید که سفر مرکل به ترکیه برای حمایت از اردوغان بوده است اما ما در 2 خط موازی مبارزه با تروریسم و سازندگی کشور حرکت می‌کنیم. برخی شخصیت‌های سیاسی و رسانه‌ای کار خود را رها کرده‌اند و به حامیان تروریسم تبدیل شده‌اند. آنها با دولت و ملت ترکیه دشمنی می‌کنند و کار را به جایی رسانده‌اند که از سازمان‌های تروریستی حمایت می‌کنند و به آنها مشروعیت می‌بخشند اما به آنها می‌گوییم که موفق نخواهند شد و نمی‌توانند روابط برادری میان ما را از بین ببرند و ما در دام آنها نمی‌افتیم».  بدین ترتیب با باجی که مرکل به اردوغان داده است تمام انتقادات اتحادیه اروپایی به نقض حقوق بشر توسط دولت ترکیه یک‌شبه فراموش و بزرگ‌ترین حامی رسمی و آشکار داعش برای عضویت تاریخی در اتحادیه آماده می‌شود.  این در حالی است که اتحادیه کمربندهایش را سفت‌تر می‌کند. در نتیجه ده‌ها هزار پناهجوی آسیایی و آفریقایی که با چراغ سبز تبلیغاتی هفته‌های اخیر آلمان و اتریش با پشتیبانی انگلیس و فرانسه خود را به قلب اروپا رسانده‌اند با آغاز فصل سرما در این قاره سرگردان مانده‌اند. طبق آخرین اخبار در حالی که مجارستان مرزهایش را کامل مسدود کرد، قطاری که با یکهزار و 800 مهاجر از کرواسی به سمت اسلوونی حرکت کرده بود، در نزدیکی مرز با اسلوونی توقف کرد و بسیاری از سرنشینان قطار به سمت مرز حرکت کردند.  به گزارش یورونیوز، یکی از مقام‌های وزارت کشور اسلوونی می‌گوید: «ما نمی‌توانیم مهاجرانی بیشتر از آنها که قرار است از مسیر کشور ما برای ادامه سفر خود استفاده کنند، بپذیریم. در مدت زمان کوتاه حدود 10 روزه، بیش از ۳۵ هزار مهاجر وارد اسلوونی شده‌اند که این برای ما غیرقابل قبول است».  اما این عدم پذیرش مهاجران معنایی جز سرگردانی آنها در سرمای رو به تشدید اروپا نیست و معنایش این است که آغوش گرم اروپا حربه‌ای تبلیغاتی بیش نبوده است.

گروه بین‌الملل: روسیه برای سومین بار طی کمتر از
3 هفته حریم هوایی ترکیه را نقض کرد. طبق ادعای مقامات ترک دیروز یک جنگنده میگ29 ناشناس، رادار خود را به مدت 5/4 دقیقه روی 8 جت اف16 ترکی که بر فراز منطقه مرزی با سوریه در حال گشت‌زنی بودند قفل کرده است و پیدا بوده که در حال آماده‌سازی برای شلیک موشک است. 2 هفته پیش در نخستین  روزهای عملیات هوایی روس‌ها در سوریه علیه داعش و دیگر گروه‌های تروریستی نیز حادثه مشابهی رخ داده بود و یک جنگنده روسی رادار خود را در عمق 4 کیلومتری جنوب ترکیه روی 3 اف16 ارتش این کشور قفل کرد که ابتدا گفته شد ترک‌ها آن را منهدم کرده‌اند اما بعدا معلوم شد تنها آن را تا آسمان سوریه اسکورت کرده‌اند. همچنین اوایل این هفته هم خبر آمد که یک پهپاد ناشناس و احتمالا باز هم متعلق به روس‌ها در آسمان ترکیه شکار شده است. مایک ویتنی، نویسنده و تحلیلگر ساکن ایالت واشنگتن این حوادث را به «جنگ پیشگیری» مسکو با آنکارا تعبیر می‌کند. اردوغان پیس از ورود مقتدرانه روس‌ها به آسمان سوریه مدت‌ها به دنبال آن بود تا آمریکا و ناتو را به ایجاد منطقه پروازممنوع در نواری به عرض 100 کیلومتر در امتداد مرزهای جنوبی‌اش با سوریه  ترغیب کند اما حالا پوتین نقشه او را به هم زده و عصبانی‌اش کرده است. نویسنده آمریکایی کتاب «نومیدی؛ باراک اوباما و سیاست‌های توهم» معتقد است که روسیه نمی‌خواهد با ترکیه وارد درگیری نظامی شود، بنابراین ژنرال‌های روس طرحی ساده اما کارآمد را برای دلسرد کردن ترکیه از دست زدن به هر اقدامی که بتواند به درگیری بین این
2 کشور منجر شود، تدوین کردند؛ حوادث هشدارآمیز ظاهرا اشتباهی در عین پرهیز از برخورد. این حوادث موجب رعب و دلهره در آنکارا شد و باعث شد که رهبران ترکیه پیرامون آن جار و جنجال به راه بیندازند. در هر دو مورد مقامات مسکو مودبانه از این بابت پوزش خواستند و مدعی شدند این کار بدون قصد و نیت قبلی (و به دلیل خطای ناوبری) صورت گرفته  و قول دادند تلاش خواهند کرد در آینده از وقوع موارد مشابه جلوگیری کنند. اما دوشنبه نقض حریم هوایی ترک‌ها توسط مهاجمان شمالی شکلی بسیار جدی‌تر گرفت و معلوم بود موضوع نه اشتباه ناوبری روس‌ها بلکه با هدف روشن ارسال یک پیام برای آنکارا صورت گرفته است. پیامی برای رئیس‌جمهور ترکیه رجب طیب‌اردوغان با این مضمون: با ما نجنگید، اگرنه...! ویتنی می‌نویسد: «اتفاق سوم هم اشتباهی صورت نگرفته است. تنها زمانی یک خلبان جنگنده این پروتکل‌ها را به اجرا می‌گذارد که قصد داشته باشد یک هواپیمای دشمن را سرنگون کند. این یک پیام بود و اگرچه شاید سیاستمداران و رسانه‌ها از معنای واقعی آن مطلع نشده باشند ولی به شما اطمینان می‌دهم که تک‌تک ژنرال‌ها در فرماندهی عالی نظامی ترکیه بخوبی از معنای آن آگاه هستند. مسکو خیال دارد به کلانتری جدید در شهر تبدیل شود و ترکیه بهتر است مراقب رفتار خودش باشد، اگرنه توی دردسر خواهد افتاد. قرار نیست در آسمان شمال سوریه هیچ منطقه پرواز ممنوعی از سوی آمریکا و ترکیه ایجاد شود. قرار نیست هیچ حمله هوایی به اهداف سوری از آن سوی مرز این کشور در ترکیه صورت بگیرد و مطمئنا قرار نیست هیچ تهاجم زمینی از سوی نیروهای ترک به خاک سوریه انجام شود. نیروهای دفاع هوایی روسی اکنون حریم هوایی سوریه را در کنترل خود گرفته‌اند و قصد دارند از تمامیت ارضی این کشور دفاع کنند. پیام ارسال شده این است، همین و بس».

حسن رستمی*: وقتی که ارتش مصر در کودتایی نرم، محمد مرسی را از ریاست‌جمهوری این کشور برکنار کرد، برای آینده سیاسی این کشور نقشه راهی را ترسیم کرد. بر اساس نقشه راه ارتش،  ابتدا باید انتخابات زودهنگام پارلمانی و بعد انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شد که عملا این امر اتفاق نیفتاد. در ابتدا همه‌پرسی قانون اساسی برگزار شد که آن هم حرف و حدیث‌های متفاوتی را به همراه داشت؛ دولت میزان حضور مردم را بیشتر از استانداردهای بین‌المللی اعلام کرد و در مقابل مخالفان این همه‌پرسی را «نمایشی مضحک» برای مشروعیت بخشیدن به سرکوب مخالفان ارزیابی کردند. پس از آن انتخابات ریاست‌جمهوری در این کشور برگزار شد که نتیجه انتخابات هم از پیش مشخص بود و ژنرال السیسی در این دوره از رقابت‌ها و بدون داشتن رقیبی جدی به پیروزی رسید. وی هم پس از رسیدن به قدرت وعده برگزاری انتخابات پارلمانی در زودترین زمان ممکن را داد که این هم به دلیل شرایط حاکم بر این کشور عملی نبود. سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان دولت این کشور تصمیم گرفت انتخابات  پارلمانی را در این کشور برگزار کند. انتخاباتی که با تحریم احزاب اسلامگرا از جمله اخوان‌المسلمین همراه است. این انتخابات در فضایی سرد و بدون رقابت جدی برگزار شد. گزارش‌ها هم از استقبال ضعیف مردم در این دور از انتخابات حکایت دارد. به گفته «عمر مروان»، سخنگوی کمیته عالی انتخابات مصر در روز اول رأی‌گیری در مرحله اول، میزان مشارکت فقط به2/2 درصد رسید. البته دولت مصر امیدوار است با برگزاری انتخابات ثبات سیاسی به این کشور بازگردد و بعد از سال‌ها بی‌ثباتی سیاسی در کشور، اقتصاد این کشور را رونق ببخشد و سروسامانی هم به بخش سرمایه‌گذاری خارجی و جذب گردشگر در این کشور بدهد. در ورای این اهداف، پیام سیاسی داخلی و خارجی نیز این انتخابات به همراه دارد. حکومت این کشور قصد دارد این پیام را به داخل برساند که به وعده‌های داده شده به مردم همچنان پایبند است و از طرف دیگر نیز تلاش دارد با برگزاری انتخابات وجهه این کشور را در جهان بهبود بخشد و از مصر کشوری دموکراتیک در سطح منطقه و جهان به نمایش بگذارد و در مقابل مخالفان روند سیاسی این کشور را عده اندکی نشان دهد که تلاش دارند در فرآیند سیاسی این کشور سنگ‌اندازی کنند. برگزاری این انتخابات به حکومت این فرصت را خواهد داد که با مشت آهنین با مخالفان برخورد کند اما سطح مشارکت پایین مردم در انتخابات نشان داد دولت السیسی مخالفان جدی دارد و این امر مانع از آن خواهد شد که این حکومت بتواند سرکوب مخالفانی را شدت بخشد و به نظر می‌رسد چاره‌ای جز این ندارد که در برخورد با مخالفان انعطاف بیشتری از خود نشان دهد. به هر حال ژنرال‌ها با برگزاری این انتخابات نقشه راه وعده داده شده خود را با برگزاری انتخابات فرمایشی تکمیل کردند و با توجه به اینکه بیشتر نامزدها هم از طرفداران عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور کنونی این کشور هستند انتظار می‌رود که وی با فتح کرسی‌های مجلس قانونگذاری،  بتواند جایگاه خود را در ساختار سیاسی این کشور قوی‌تر کند. در این راستا طی روزهای گذشته «عدلی منصور»، رئیس‌جمهور موقت سابق مصر بار دیگر به تکاپو افتاد که به عنوان عضو پارلمان و در چارچوب همان 5 درصد نمایندگانی که براساس قانون اساسی، رئیس‌جمهور آنان را تعیین می‌کند به عنوان «یار غار» السیسی به صحنه سیاسی بازگردد تا ریاست پارلمان آینده را در دست گیرد.
*کارشناس جهان عرب
 

گروه بین‌الملل: مصر در 2 موضوع اساسی، اختلافاتی ریشه‌ای با عربستان دارد و آن موضوع یمن و سوریه است. در موضوع یمن، مصر از اعزام نیروهای زمینی خود به جنگ در یمن در چارچوب ائتلاف عربی به سرکردگی عربستان، سر باز زد. در همان حین، استقبال دولت مصر از سرلشکر علی المملوک، رئیس سازمان امنیت ملی سوریه، ثابت کرد سیاست مصر، بر پایه همگرایی با سوریه و نظام حاکم در این کشور استوار است. عامل نهایی و اصلی که مخرب این روابط بود، سخنانی بود که احمد ابو زید مشاور وزارت خارجه مصر ایراد کرد و در آن گفت: «درباره نتایج کنفرانس ژنو (درباره سوریه) اختلافی نیست، اما مساله ماندن یا نماندن بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه در قدرت مساله‌ای است که مردم سوریه درباره آن تصمیم‌گیری می‌کنند.» ماندن رئیس‌جمهور اسد در قدرت در سوریه خط قرمز برای مقامات عربستان سعودی به شمار می‌رود و امکان ندارد درباره تخطی از آن تسامح کنند، خاصه اینکه اگر دولت مصر مرتکب چنین تخطی‌ای شود، دولتی که عربستان بیش از 20 میلیارد دلار کمک‌های مالی و اقتصادی به آن کرده است. رای‌الیوم در گزارش خود نوشت، خطوط قرمز عربستان سعودی برای مقامات مصر به خطوط سبز تبدیل شد و این خطوط زمانی برای آنها سبزتر شد که از دخالت نظامی روسیه در سوریه استقبال کردند و این دیگر برای عربستان تحمل‌پذیر نبود و در نتیجه سفیر عربستان با عصبانیت قاهره را ترک کرد.

عبدالباری عطوان*: در ابتدا سنگ بود... سپس چاقو... پس از آن کمربندهای انفجاری... آیا تاریخ تکرار می‌شود، امروز، فردا و پس فردا؟ انتفاضه سوم که با سنگ و چاقو  و به شکلی خودجوش و بدون رهبری و دور از گروه‌های فلسطینی چه جهادی باشند چه لیبرال و سکولار آغاز شد، آیا تکمیل می‌شود و وارد مرحله به دست گرفتن سلاح می‌رود؟ چه بسا برخی این پرسش را مطرح می‌کنند که سلاح از کجا به کرانه باختری می‌رسد که در محاصره است و قدس اشغالی نیز تبدیل به پادگان نظامی توسط اسرائیلی‌ها شده است و شهرک‌نشینان با سلاحی که دولت اسرائیل آنها را به آن مجهز کرد وارد میدان شده‌اند و چراغ سبز قوی برای تیراندازی و به بهانه دفاع از خود دریافت کردند؟ انتفاضه مسلحانه دوم در سال 2000 و پس از حمله «آریل شارون» با حمایت پلیس رژیم صهیونیستی به مسجدالاقصی و پس از آن آغاز شد که مشخص شد کنفرانس کمپ‌دیوید به دنبال بلعیدن قدس اشغالی است.این انتفاضه به شیوه‌های گوناگون سلاح و کمربندهای انفجاری به دست آورد و نیاز همیشه مادر اختراع است چه برخی با آن موافق باشند چه نباشند. محاصره خفه‌کننده نوار غزه و تجاوزهای  پی‌درپی اسرائیلی‌ها به آن باعث به وجود آمدن تکنولوژی ساخت موشک آن هم در سطح بسیار عالی و با کارآمدی بالا شد که برد آنها از دو کیلومتر آغاز شد و به 60-50 کیلومتر رسید. محاصره همچنین موجب ایجاد تکنولوژی دیگری که خطرات آن از موشک کمتر نبود شد و آن مهندسی تونل بود.
یاسر عرفات برای من سوگند خورد که «بیشتر سلاح‌هایی که در انتفاضه دوم مورد استفاده قرار گرفت را از خود اسرائیلی‌ها توانست به دست بیاورد.» عرفات گفته است: «یهودی‌ها فاسدترین قوم در جهان هستند و می‌توان ژنرال‌ها را با پول خرید یا سلاح را به واسطه آنها خرید یا قاچاق کرد.» بهترین دلیل و مدرک برای این سخنش رئیس‌ها، نخست‌وزیرها و وزیرانی هستند که به اتهام فساد محکوم شدند. نوار غزه پر از خودرو از گران‌ترین آنها تا ارزان‌ترین‌شان بود و همه اینها توسط دلالان یهودی قاچاق شده‌اند. ادامه عملیات اعدام میدانی دختران و پسران جوان انتفاضه توسط سربازان و شهرک‌نشینان یهودی حتما به انتقال به مرحله گلوله و کمربندهای انفجاری منجر می‌شود. اگر شهرک‌نشینان به تفنگ‌های خود روی می‌آورند و به گونه‌ای رفتار می‌کنند که فراتر از قانون هستند و به شهروندان فلسطینی بی‌گناه در شهر «الخلیل» و دیگر شهرها و روستاها تجاوز می‌کنند فلسطینی‌ها نیز در نهایت امر به همین روش روی می‌آورند و توان دفاعی و هجومی خود را نیز متحول می‌کنند و نمی‌پذیرند که سرشان را مانند گوسفند ببرند. چه بسا برخی این مساله را مطرح کنند که این رویکرد به دلیل فاصله توان و امکانات طرف اسرائیلی در مقایسه با توان و امکانات این جوانان به‌پاخاسته نوعی «انتحار» است، این درست اما آیا موازنه‌های قدرت در انتفاضه‌های اول و دوم یکسان بود؟ آیا مدافعان اردوگاه «جنین» موشک‌های «تاو» یا «کورنیت» برای رویارویی با تانک‌های اسرائیلی که به این اردوگاه حمله کردند در اختیار داشتند؛ حمله‌ای که دو هفته برای کنترل این اردوگاه نیاز داشت اردوگاهی که مساحت آن بیشتر از 2 کیلومتر نیست و اسرائیل در این حمله بیش از 36 نظامی از جمله چند ژنرال ارشد خود را از دست داد. اسرائیل در پی شکستش در کنترل پدیده کمربندهای انفجاری یا بهتر بگوییم عملیات‌های استشهادی، جهان را بسیج کرد و کمیته چهارجانبه‌ای تشکیل شد و برای گرفتن زهر خشم فلسطینی‌ها و آرام کردن اوضاع در سرزمین‌های اشغالی نقشه راهی برای تشکیل کشور مستقل فلسطین به وجود آمد اما همه این طرح‌ها با آرام شدن اوضاع بخار شد. جوانان فلسطینی که انتفاضه را به‌راه انداخته‌اند جهان دیگر و مستقل هستند، نه تلویزیون تشکیلات خودگردان را می‌بینند و نه روزنامه‌هایش را می‌خوانند بلکه حتی می‌توانم شرط ببندم که نام‌های آنها را هم نمی‌دانند همانطور که «الجزیره» و «العربیه» را نمی‌بینند به همین دلیل نه افکارشان آلوده شده و نه عزمشان سست. شجاعت نیاز به صبر دارد و این جوانان آماده‌اند که ساعت‌ها، ماه‌ها و سال‌ها صبر کنند. آنها صبر را آمیخته به کرامت، عزت و شجاعت نوشیده‌اند و در بستر پیروزی با شهادت به‌عنوان اوج آرزوهایشان بزرگ شدند به همین دلیل این انتفاضه آنها با انتفاضه‌های گذشته فرق می‌کند و تا زمانی که با گلوله‌های واقعی اسرائیلی به شهادت می‌رسند اگر سنگی پرتاب کنند یا چاقویی بکشند، پس برای چه به تفنگ و کمربند انفجاری روی نیاورند؟
*تحلیلگر برجسته مسائل منطقه

36 کشته و زخمی در حمله شهادت‌طلبانه به صهیونیست‌ها
فلسطینیان خشمگین از تعرضات مستمر رژیم صهیونیستی به مسجدالاقصی به عملیات استشهادی خود همچنان ادامه می‌دهند. در همین راستا، عصر یکشنبه یک جوان فلسطینی به‌نام مهند العقبی (21 ساله)، 2 صهیونیست را کشت و دست‌کم
34 تن دیگر را مجروح کرد. این عملیات شهادت‌طلبانه در ایستگاه مرکزی در بئرالسبع واقع در جنوب فلسطین اشغالی صورت گرفت. این جوان فلسطینی پس از این عملیات به ضرب گلوله نظامیان اشغالگر به شهادت رسید. این عملیات در نوزدهمین روز انتفاضه قدس صورت گرفت.

همسر طالبانی: بارزانی، صدام دوم است
القدس‌العربی به نقل از همسر جلال طالبانی، رئیس‌جمهور سابق عراق، نوشت: مسعود بارزانی، رئیس کنونی منطقه کردستان عراق «صدام دوم» است زیرا به گونه‌ای رفتار می‌کند که این منطقه، ارثیه او و خانواده‌اش است. سخنان همسر جلال طالبانی، نشانه‌هایی جدید از میزان اختلافات میان احزاب کرد عراق است. جنبش تغییر، بارزانی را فاقد مشروعیت دانست و اقدامات و تصمیمات درباره اخراج وزرای این جنبش از دولت و جلوگیری از ورود رئیس پارلمان کرستان به اربیل را به منزله کودتای نظامی توصیف کرد.

لغو سفر امیر قطر به مسکو
منابع روس اعلام کردند شیخ تمیم بن حمد آل‌ثانی، امیر قطر به‌طور غیرمنتظره سفر خود را به مسکو به دلیل عملیات هوایی جنگنده‌های روسیه در سوریه، لغو کرد. الکساندر بوخانف، تحلیلگر روسی در پاسخ به این سوال که آیا در سفر اخیرش به دوحه سیاستمداران و تحلیلگران قطر با رضایت خاطر با وی ارتباط برقرار کردند یا خیر، اظهارکرد: نه کاملا. این تماس‌ها و ارتباط‌ها توسط افراد میانجی انجام می‌شد که البته در دیدار با شماری از مسؤولان و تحلیلگران سیاسی قطری و منطقه‌ای با مواضع ضد و نقیضی مواجه شدیم.

خروج ولیعهد  از اختفای یک ماهه
بعد از گذشت تقریبا یک ماه از پنهان‌کاری عربستان درباره فاجعه منا، محمد بن‌نایف بن‌عبدالعزیز، ولیعهد عربستان جلسه‌ای را با کمیته تحقیق برای بررسی این موضوع برگزار کرد. این جلسه درحالی برگزار ‌شد که مسؤولان این کشور هنوز از شفاف‌سازی درباره فاجعه منا خودداری می‌کنند، به صورتی که حتی نخستین آمار اعلام شده از سوی آنان درباره تعداد کشته‌شدگان، هیچ تغییری نکرده است.
 
انهدام یک گروهک تروریستی در نجف
مسؤولان امنیتی استان نجف عراق موفق به شناسایی و انهدام یک گروهک تروریستی در این استان شدند که گفته می‌شود قصد انجام عملیات خرابکارانه داشته است. یکی از مسؤولان مرکز اطلاعات استان نجف در این باره گفت: با دریافت اطلاعاتی دقیق از قصد یک گروهک تروریستی برای قاچاق سلاح‌های مختلف به استان و اجرای عملیات خرابکارانه جهت بر هم زدن امنیت و آرامش مردم، مطلع شدیم یک تیم عملیاتی این گروهک تروریستی را شناسایی و اعضای آن را بازداشت کرد.

سودان هم وارد باتلاق یمن شد
سودان برای نخستین بار از آغاز تجاوز ائتلاف عربی تحت هدایت سعودی‌ها به یمن اعلام کرد نیروی زمینی به این کشور اعزام کرده است. بدین ترتیب دولت عمر البشیر نیز خود را وارد باتلاق جنگ در فقیر‌ترین کشور عربی کرد. مقامات نظامی خارطوم می‌گویند گردانی از نیروهای زمینی سودان برای پیوستن به ائتلاف تجاوز به یمن وارد شهر عدن در جنوب این کشور فقیر عربی شده‌اند. این گروه
300 نفری از سربازان  و افسران سودانی روز شنبه از طریق دریا وارد یمن شده بودند. پس از آنکه نیروهای انقلابی جنبش مردمی انصارالله (حوثی) صنعا، پایتخت یمن را تحت کنترل خود درآوردند، شهر بندری عدن به مقر اصلی شبه‌نظامیان حامی عبدربه منصور هادی، رئیس‌جمهور مستعفی و فراری یمن مبدل شد.  ژنرال احمد خلیفه الشامی، سخنگوی ارتش سودان گفت: «نیروهای ما در یمن آماده هستند که ماموریت نظامی خود را تحت فرماندهی ائتلاف نظامی انجام دهند». این در حالی است که پیش‌تر خبرهایی از هلاکت نیروهای سودانی در کنار نیروهای اماراتی در مرکز یمن منتشر شده بود.