در استان بوشهر صنایع فراوانی وجود دارد ولی هنوز هم شاهد بیکاری بسیاری از جوانان این استان هستیم که نداشتن مهارت کافی را می‌توان به عنوان یکی از مهم‌ترین موانع اشتغال جوانان در صنایع استان دانست. از عسلویه در جنوبی‌ترین نقطه استان بوشهر تا دیلم در شمال استان همه و همه ظرفیت‌های بی‌نظیری از صنایع وجود دارد که بازار اشغال بسیار خوبی را ایجاد کرده است ولی بخش زیادی از شاغلان را افراد غیربومی تشکیل می‌دهند. پارس جنوبی به‌عنوان پایتخت اقتصادی و انرژی کشور محسوب می‌شود که به تنهایی بیش از ۶۰ درصد از گاز  کشور را تأمین می‌کند و حدود ۱۰۰ هزار نفر در همین منطقه مشغول به کار هستند. توسعه صنایع پایین‌دستی و پتروشیمی‌ها در این منطقه فرصت‌های جدیدی را برای اشتغال فراهم کرده است که باید از آن برای توسعه اشتغال در استان بهره برد. صنایع پارس‌جنوبی در شهرستان‌های عسلویه و کنگان مستقر است و البته در شهرستان دیر هم صنایع نفت و گاز و پتروشیمی توسعه یافته است. در شهرستان جم نیز یکی از بزرگ‌ترین پالایشگاه‌های گاز کشور مستقر است که ۲۵ درصد گاز کشور نیز در این شهرستان تولید می‌شود. در شمال استان بوشهر یعنی شهرستان‌های گناوه و دیلم نیز صنایع بزرگ نفتی وجود دارد که این صنایع نیز به‌عنوان ظرفیت عظیم اشتغال محسوب می‌شوند. نیروگاه اتمی بوشهر از دیگر ظرفیت‌های اشتغال در استان است. بزرگ‌ترین پایانه صادرات نفت کشور نیز در خارگ قرار دارد که بیش از ۹۰ درصد نفت کشور را صادر می‌کند. موارد عنوان‌شده تنها بخشی از ظرفیت‌های اشتغال در استان بودند که به اینها باید تولید ۷۰ درصد میگوی پرورشی کشور، تولید محصولات زراعی و باغی و گلخانه‌ای، صید و صیادی، تجارت و بازرگانی، گمرک و بندر و... را اضافه کرد. در کنار جمعیت یک‌میلیون‌نفری استان بوشهر، وقتی به این ظرفیت‌های بی‌شمار نگاه می‌کنیم، نباید هیچ فرد بیکاری در استان بوشهر وجود داشته باشد ولی مشکل تنها در وجود فرصت‌های شغلی نیست؛ افراد برای اشتغال در صنایع باید آموزش‌های لازم را دیده باشند و مهارت مناسبی کسب کرده باشند. یکی از مصوبات دولت در سفر ۱۰ سال پیش به استان بوشهر، اشتغال ۵۰ درصد نیروی بومی استان بوشهر در صنایع پارس‌جنوبی بود ولی در کنار این مصوبه، اقدامی برای مهارت‌افزایی افراد برای اشتغال در این صنایع صورت نگرفت. اغلب آموزش‌ها در استان بوشهر یا در رشته‌های نظری و علوم انسانی بود یا اینکه در رشته‌های فنی نیز تناسب چندانی با صنایع پارس جنوبی و دیگر صنایع استان نداشتند که این موضوع باعث می‌شد اشتغال این افراد به‌خوبی محقق نشود. در سال‌های اخیر تلاش‌ها برای هم‌راستا شدن دانشگاه‌های استان با صنایع موجود در استان صورت گرفته و در بخش مهارت‌آموزی نیز اقداماتی صورت گرفته است. آموزش‌های فنی و حرفه‌ای می‌تواند نقش بسیار مهمی در آماده‌سازی جوانان و متقاضیان اشتغال استان بوشهر برای فعالیت در صنایع مستقر در استان داشته باشد. مدیرکل آموزش فنی و حرفه‌ای استان بوشهر در گفت‌وگو با مهر با اشاره به تلاش‌های صورت گرفته برای افزایش مهارت بین جوانان استان گفت: مهارت‌آموزی یکی از مهم‌ترین راهکارها برای بهبود وضعیت اشتغال در استان است که در این راستا گام برمی‌داریم. عبدالرسول کازرونی از توسعه آموزش‌های مهارت‌آموزی متناسب با نیازهای استان بوشهر در قالب رشته‌های فنی و حرفه‌ای خبر داد و اضافه کرد: ۱۵مرکز آموزشی ثابت استان بوشهر آماده ارائه مهارت‌های اشتغال به متقاضیان هستند. وی همچنین از ارائه آموزش‌های متناسب با صنعت به دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی خبر داد و بیان کرد: صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و همچنین انرژی هسته‌ای از ظرفیت‌های خوب اشتغال در استان هستند که مهارت‌آموزی در این رشته‌ها انجام می‌شود. وی تصریح کرد: در قالب توسعه همکاری‌های بین‌بخشی و طی تفاهمنامه بین سازمان آموزش
فنی و حرفه‌ای استان بوشهر و وزارت نفت تا 3 سال آینده
۱۰ هزار نفر از متقاضیان اشتغال در استان بوشهر مهارت‌آموزی می‌شوند. مدیریت ارشد استان بوشهر نیز همواره بر توسعه آموزش‌ها برای اشتغال در صنایع مستقر در استان تأکید دارند و پیگیری‌های زیادی برای عقد تفاهمنامه با صنایع استان برای ارائه آموزش‌های متناسب با نیاز این صنایع صورت گرفته است. استاندار بوشهر در ارتباط با اهمیت مهارت‌افزایی برای اشتغال اظهار داشت: استان بوشهر دارای ظرفیت‌های بالایی برای اشتغال است که باید تلاش شود آموزش‌های مورد نیاز به جوانان استان ارائه شود. مصطفی سالاری با اشاره به نقش بسیار مهم فنی و حرفه‌ای در ارائه آموزش‌های مناسب به جوانان استان، خاطرنشان کرد: اغلب افرادی که آموزش‌های مناسب را دیده باشند جذب بازار کار می‌شوند و همه متقاضیان اشتغال باید در این مسیر گام بردارند.

اصفهان، خبرنگار وطن امروز:‌ مهدی جمالی‌نژاد، شهردار اصفهان در همایش مصرف بهینه آب در صنعت گفت: از همه مسؤولانی که در زمینه مصرف بهینه آب گام برداشته‌اند، قدردانی می‌کنیم، یقیناً شهرداری اصفهان نیز در این زمینه همکاری خواهد کرد. وی نظام شهری کنونی را یک نظام بیمار دانست و گفت: مهاجرت‌های بی‌رویه از سایر شهرها و روستاها به اصفهان مشکلات زیادی را برای این شهر به وجود آورده است.  جمالی‌نژاد اظهار کرد: باید به سمت ایجاد صنایع پاک حرکت کنیم و در این مسیر رویکرد اقتصادی دانش‌بنیان می‌تواند اصفهان را نجات دهد. وی افزود: با ایجاد رینگ‌ها و زیرگذرهای مختلف، مشکل ترافیکی اصفهان حل نمی‌شود و تراکنش شهرها و روستاها به یک بازنگری جدی نیاز دارد.  جمالی‌نژاد گفت:‌ ایجاد شهرهای ویژه علم و فناوری در رابطه با صنایع پاک، شروع بسیار خوبی بوده است.

اهواز، خبرنگار وطن امروز:‌ مراسم افتتاح مدارس وابسته به حوزه علمیه «محمد امین (ص)» در بیت نماینده معظم ولی‌فقیه و امام‌جمعه اهواز برگزار شد. با حضور مدیرکل آموزش‌وپرورش استان خوزستان و جمعی از روحانیان، طلاب، مبلغان و جمعی از مسؤولان آموزش‌وپرورش، مراسم افتتاح مدارس وابسته به حوزه علمیه «محمد امین (ص)» در بیت نماینده معظم ولی فقیه و امام‌جمعه اهواز برگزار شد. در این مراسم حضرت آیت‌الله موسوی‌جزایری،  امام‌جمعه اهواز، ضمن تقدیر از زحمات مجموعه آموزش‌وپرورش استان گفت: خوشحالیم که شخصی شجاع، آگاه، دانا و توانمند در رأس دستگاه تعلیم و تربیت قرار دارد. در ادامه این مراسم، حجت‌الاسلام حاجتی، امام جمعه موقت شهرستان اهواز نیز با استناد به آیات نورانی قرآن کریم درباره تزکیه، تعلیم و تربیت صحبت کرد و نکات لازم را ارائه کرد.

صنایع پایین‌دستی در شهرک‌های صنعتی ایجاد شود
بندرعباس، خبرنگار وطن امروز: استاندار هرمزگان گفت: در حال حاضر تولیدات صنعتی ما از ارزش افزوده پایینی برخوردار است که باید با ایجاد صنایع پایین‌دستی که در شهرک‌های صنعتی قابل انجام است، ضمن ایجاد اشتغال، ارزش افزوده کار صنعتی را بالا ببریم. جاسم جادری در نشست شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی استان هرمزگان، عنوان کرد: بخش خصوصی و دولت می‌توانند با تعامل و تفاهم بیشتر با یکدیگر مسائل مربوط به اقتصاد و تولید که منافع همه مردم و کشور در آن نهفته است را حل کنند. وی ادامه داد: پس از لغو تحریم‌ها شرایط جدیدی خواهیم داشت که اگر شرایط اقتصاد و تولید را تسهیل نکنیم، دچار چالش خواهیم شد. جادری خواستار ایجاد زمینه فعالیت و سرمایه‌گذاری و تولید بیشتر و بالا بردن ارزش افزوده کار صنعتی در هرمزگان شد و بیان داشت: در حال حاضر تولیدات صنعتی ما از ارزش افزوده پایینی برخوردار است که باید با ایجاد صنایع پایین‌دستی که در شهرک‌های صنعتی قابل انجام است، ضمن ایجاد اشتغال، ارزش افزوده کار صنعتی را بالا ببریم.

بازدید مسؤولان از پروژه‌های آبرسانی جاسک و سیریک
بندرعباس، خبرنگار وطن امروز: معاون برنامه‌ریزی و توسعه شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور در سفر 2 روزه خود به هرمزگان، ضمن بازدید از روند پیشرفت فیزیکی چند پروژه آبرسانی، چالش‌های پیش‌روی این پروژه‌ها را مورد بررسی قرار داد. مهندس «علی‌اصغر قانع»  که به منظور بررسی پروسه اجرای چند پروژه آبرسانی به این استان سفر کرده، از چگونگی روند پیشرفت احداث آب‌شیرین‌کن سیریک بازدید و چالش‌های پیش‌روی این پروژه را مورد بررسی قرار داد. قانع همچنین طی سفر به شهرستان جاسک ضمن بازدید از تصفیه‌خانه آب این شهرستان، از تمام مراحل پایانی اجرای طرح بزرگ آبرسانی جگین- جاسک بازدید کرد و درصد پیشرفت و زمان بهره‌برداری از این طرح را مورد بررسی نهایی قرار داد. گفت‌وگو با استاندار، بازدید از طرح آبرسانی جگین - بشاگرد و پروژه‌های آب و فاضلاب روستایی نیز از دیگر برنامه‌های مهندس قانع در سفر به هرمزگان بود.

شهرکرد، خبرنگار وطن امروز:‌ مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی چهارمحال‌وبختیاری از صادرات 164 هزار تنی شرکت‌های تعاونی تولیدی در استان چهارمحال‌وبختیاری خبرداد.  سیدعباس جزایری بیان داشت: شرکت‌های تعاونی تولیدی استان در 6 ماه اول امسال با تولید 164 هزار تن محصولات از قبیل انواع سیم آلومینیومی، ورمیشل و خوراک ماهیان سرد آبی  با ارزآوری 500 هزار دلار به کشورهای عراق، ترکمنستان و قرقیزستان صادرکرده‌اند که نقش مهمی در اقتصاد استان دارد. مهندس جزایری گفت: شرکت‌های تعاونی با اندیشه خرد جمعی موجب ایجاد اشتغال و توسعه اجتماعی و اقتصادی در استان می‌شوند و با این تفکر گروهی اتحاد و انسجام کار و تولید حفظ شده و با موفقیت بیشتری می‌توانند به هدف اقتصادی خود ادامه دهند.  
 

کرمان، خبرنگار وطن امروز:‌ مدیرعامل شرکت گاز استان کرمان گفت، مشترکان بخش‌های خانگی، تجاری، نیروگاهی، کشاورزی و جایگاه‌های سی‌ان‌جی استان در 7 ماه امسال 2 میلیارد و 700 میلیون مترمکعب گاز مصرف کرده‌اند. محمدعلی ودیعتی، مدیرعامل شرکت گاز استان کرمان ادامه داد، مشترکان بخش خانگی در ماه‌های گرم سال حدود 11 درصد گاز مصرفی استان را به خود اختصاص می‌دهند و این درحالی است که در ماه‌های سرد سال این رقم به بیش از 40 درصد می‌رسد. بخش خانگی در مهرماه امسال 41 میلیون مترمکعب گاز مصرف کرده است. ودیعتی افزود: گازرسانی به صنایع از جمله اولویت‌های این شرکت به شمار می‌رود و تاکنون  606 مشترک صنعتی و 73 جایگاه سی‌ان‌جی از نعمت گاز بهره‌مند شده‌اند. مهندس ودیعتی همچنین گفت: به طور متوسط، روزانه
12 میلیون مترمکعب گاز از طریق 3 خط اصلی تامین‌کننده گاز استان تحویل این شرکت می‌شود که بیش از 6 میلیون مترمکعب آن به بزرگ‌ترین مصرف‌کننده گاز استان یعنی نیروگاه کرمان تعلق می‌گیرد.

سیدیاسر جبرائیلی: اعضای حزب توده در ایران به «چپ‌های اردوگاهی» مشهور بودند. اطلاق این عنوان از این رو بود که شرق‌زدگی توده‌ای‌ها به قدری بود و در تشابه به قبله آمال خود، شوروی، به اندازه‌ای پیش رفته بودند که گفته می‌شد اگر در شوروی باران بیاید،‌ اینها در تهران چتر بر سر می‌گیرند. لحظه‌ها را برای «تله‌پاتی»، «هم‌آهنگی» و «هم‌شکلی» با ساکنان آرمانشهر خود شکار می‌کردند. این شرق‌زده‌ها اما هیچ‌گاه به مقام شرق‌پرستی نایل نشدند. زمان گذشت و شوروی وقتی فروپاشید و بسیاری از همین‌ها و اخلاف و اولاد معنوی اینها تغییر قبله دادند و غرب‌زدگی مشی‌شان شد، به توقف در این سطح رضایت ندادند؛ «تکامل» یافتند، اوج گرفتند و «غرب‌پرست»‌ نیز شدند.  غرب‌زدگی و غرب‌پرستی تفاوت‌های عمیق و بنیادینی با هم دارند. غایت غرب‌زده این است که از فرق سر تا ناخن پا شبیه آن «مسیو»، «مادام»، «مستر» و «لیدی» شود که در خیابان‌های «شانزه‌لیزه»، «هارلی» و «هایدپارک» قدم می‌زند. مثل آنها لباس بپوشد و با کفش روی فرش راه برود. شبیه آنان غذا بخورد و جشن بگیرد و عزاداری کند و فیلم ببیند و نام‌های غربی برای اولادش انتخاب کند و اگر دستش نیز در حکومت به جایی بند شد و مسؤولیت امری را به عهده گرفت،‌ برای خیابان‌ها و هتل‌ها و پارک‌ها و تالارها و بقالی‌ها و لبوفروشی‌ها، نام‌هایی برگزیند که در پاریس و لندن و رم و واشنگتن برمی‌گزینند و «برند» به شمار می‌روند. بی‌آنکه روح گردانندگان صاحبان برندهای «مک‌دونالد» و «کی‌اف‌سی» خبردار باشد، برای آنها در تهران شعبه دایر می‌کند و به خاطر اینکه ارزش والا و مقدس کپی‌رایت را رعایت کرده باشد، عبارات «مش دونالد» و «کی‌اف‌سی حلال!» را جایگزین واژگان «اوریجینال» می‌کند. سعادت را در تشابه ظاهری می‌بیند و هیچ فرصتی را برای این همان شدن صورت خود، از دست نمی‌دهد. «غرب‌پرست» اما درجه و مقام والاتری در این سیر تکامل و تقرب دارد. او به علم‌الیقین رسیده است که هر چه هست اوست و در مرتبه تشابه و به شکل او درآمدن و چون او شدن، هنوز «منیت» وجود دارد و باید از آن عبور کرد. این است که گام اول را در این سیر و سلوک عارفانه، فنا شدن و از خود گذشتن و تنها او را دیدن و خود و خانواده و هم‌کیش و هم‌میهن را برای او، و فقط او، فدا کردن می‌داند.
غربی در نظر او نه فقط نژادی برتر، بلکه یگانه گونه‌ای از انسان است که انسان است. غرب‌زده، چون هزاران کیلومتر دورتر از غرب زندگی می‌کند، تصور کوتاهش این است که اگر بر بلندترین نقطه مکان حیاتش، بر بام خانه‌اش، بایستد و فیلمی از خود بسازد که در غرب کسانی از خود می‌سازند و هیپی می‌شوند، او نیز خواهد توانست هیپی شود و از این احساس قرابت و نزدیکی به آن یگانه مصداق انسانیت،‌ اندکی لذت ببرد و از خود، چند متری، لااقل به اندازه فاصله کف حیاط تا پشت‌بام خانه، دورتر و به او نزدیک‌تر شود. این غرب‌زدگی است. اما بی‌تفاوتی نسبت به کشته‌شدگان «هموطن»، «هم‌کیش» و «هم‌جغرافیا» و توأمان رفتن و شمع روشن کردن و گریستن برای انسان‌های غربی که از قضا به همان روش و به دست همان وحوش، ‌ترور شده‌اند، این دیگر غرب‌زدگی نیست، غرب‌پرستی است؛ اگر غرب نژاد خود را برتر می‌داند و خودپرستی می‌کند و دیگران را انسان نمی‌شمارد، این یکی، آیینش «نژاد دیگر پرستی» است. درست 48 ساعت پیش از کشتار پاریس توسط داعش، همان وحوش در ضاحیه بیروت بیش از 280 مسلمان را شهید و زخمی کردند اما اینها برای مردم لبنان شمع روشن نکردند. در فرانسه کسی برای کشته‌شدگان فاجعه «منا» پیامی صادر نکرد و شمعی در مقابل سفارت تهران در خیابان «ینا» روشن نشد. این مرگ و میرها عادی است. آنچه خرق عادت است، ‌کشته شدن انسان‌های مدرن و غربی است که بابت این مصیبت عظما همه بشریت نه‌تنها باید عزادار شوند، بلکه باید هزینه دهند و فدا شدن جان و مال‌شان، خشم حاکمان غرب را تسکین دهد. در این وانفسا مجری ورزشی تلویزیون ما نیز اگر به سبب بی‌ربط بودن برنامه‌اش به کشتار پاریس، نمی‌تواند به احترام جان‌باختگان، یک دقیقه سکوت کرده و «اون مینوت دسیلانس» اعلام کند، ‌لااقل باید یک تکه پارچه مشکی به سمت چپ سینه بزند تا ادای دین کرده باشد. آری! همه بشریت باید عزادار شوند و اساسا عزادار نشدن برای این انسان‌های متمدن، خود نشانه بربریت است و کراوات به سینه باید رفت و کنار علمک گاز سفارت فرانسه شمع روشن کرد و نشان داد هرچند عزادار شماییم، اما شمع را کنار مخزن انفجار روشن می‌کنیم تا بگوییم مبادا تصورتان درباره ما عوض شود، ما همان موجودات دوپای نفهمی هستیم که ارزش جانمان،‌ حداقل 52 برابر کمتر از ارزش گوهر وجودی شماست و باید از نحوه عزاداری‌های ما برای کشتگان خود نیز وحشت کنید و حق دارید که گوشه در سفارت را، یا حتی آن شکاف پنجره مانند میانه در را که برای ویزا دادن می‌گشایید، برای شنیدن عرض تسلیت ما باز نکنید. 52 برابر! سال 1988 میلادی وقتی بوئینگ متعلق به شرکت هواپیمایی پان‌آمریکن، بر فراز آسمان لاکربی اسکاتلند منفجر شد و سرنشینان آن جان‌باختند، ‌واشنگتن بابت هر آمریکایی 11 میلیون دلار از لیبی غرامت گرفت اما دقیقا همان سال 1988 که آمریکایی‌ها مسافران بی‌گناه پرواز شماره 655 ایران‌ایر را از روی عرشه ناو وینسنس قتل‌عام کردند،‌ غرامتی که به خانواده هر قربانی پرداخت شد، حدود 210 هزار دلار بود؛‌ 52 برابر کمتر از غرامتی که بابت جان آمریکایی‌ها در حادثه لاکربی از لیبی گرفته شد. ارزش‌گذاری آمریکایی‌ها برای جان ملت بی‌پناه افغانستان کمتر از این بود. سال 1391 خبری منتشر شد مبنی بر اینکه واشنگتن بابت هر افغانستانی غیرنظامی و بی‌گناهی که در فاجعه قندهار به دست سربازان مست آمریکایی قتل عام شدند، فقط 50 هزار دلار غرامت پرداخت کرد؛ 220 برابر کمتر از غرامتی که برای لاکربی از لیبی گرفتند!
نگاه اینها به بشر غیرغربی همین است. اینها اگر نگران موشک‌های بالستیک ایران هستند و خود بمب هسته‌ای دارند و تنها کسانی هستند که ملتی را با همین بمب به خاک و خون و آتش کشیده‌اند، علت این است که می‌گویند شما ممکن است این بمب را علیه انسان‌های ارزشمند و مدرن غربی به کار بگیرید و فرهنگ استفاده صحیح از آن را ندارید و از همین روست که اساسا ترجیح ماست که نباید هیچ سلاحی داشته باشید و ما اگر بمبی و سلاحی و موشکی استفاده می‌کنیم، همه علیه شما نژادهای وحشی است و این اقدام ما،‌ مشروع و بلامانع و بلکه صواب است و برای خاتمه دادن به بحران‌ها و تادیب نسل‌ها و اصلاح جوامع و صدور دموکراسی و آدم کردن شماهاست و بلکه ضرورتی است من‌باب انسان‌دوستی ماها که خودتان هم باید هزینه این بمب‌ها را بپردازید و وقتی آمدیم و کشورتان را اشغال کردیم، به جای پول بمب‌هایی که ریخته‌ایم بر سر این قربانیانی که شما در پیشگاه مدرنیزاسیون تقدیم کرده‌اید، نفت می‌بریم تا بی‌حساب شویم.
غرب نژادپرست است و برای دیگر ساکنان کره خاکی، ارزش حیات نیز قائل نیست اما آنچه مایه تعجب، شگفتی و دیوانگی و به بن‌بست رسیدن مغز آدمی در جاده تفکر و تامل است، نه حتی غرب‌زدگی که غرب‌پرستی و «نژاد دیگر پرستی» لیبرال‌های ایرانی است. برای یک ملت، شاید هیچ دردی زجرآورتر از این نیست که در پاسخ به اهانت‌ها و تحقیرها و بی‌شرمی‌ها و فحاشی‌های یک تمدن منحط، کسانی از میان همان ملت برخیزند و به هر طریقی که از عهده‌شان برمی‌آید و مقدورات و محذورات اجازه می‌دهد، فریاد برآرند که بله عالیجنابان! کاملا درست می‌فرمایید!

مجتبی اصغری: هفته جاری حوادث پاریس همچون یک بمب اتم خبری جهان را درنوردید و همه نگاه‌ها را متوجه «خطر داعش» در دنیای امن و آرام اروپایی‌ها کرد اما دلایل بسیاری حکایت از آن دارد که پشت‌پرده حملات پاریس، تروریست‌ها تصمیم داشته‌اند «خطر سوریه و عراق» را به جهان یادآور شوند! شاید مهم‌ترین استدلال در تایید این مدعا واکنش‌های بروز یافته در عرصه سیاست خارجی اروپا و آمریکا باشد... تاکنون جز صدای «جنگ! جنگ!» و انتشار تصویر مضحک بمب‌های محدود آمریکایی که جمله «from Paris with love» روی آنها نوشته شده، هیچ خبری مبنی بر عزم جهانی برای «ریشه‌کنی داعش» مخابره ‌نشده است، با این حال بحث «لشکرکشی زمینی به عراق و سوریه» دست‌کم در چانه‌زنی‌ها جدی شده است.
  جیب خالی، پز عالی!
فقط چند مشکل جدی پیش پای به‌اصطلاح جامعه جهانی «جنگ‌طلب» وجود دارد؛ اول اینکه فعلا هیچ کشوری حاضر نشده ریسک اعزام پیاده‌نظام به خاورمیانه را به جان بخرد، چرا که دستگاه رسانه‌ای غربی‌ها در طول 5 سال اخیر نقش بسیار مهمی در بزرگنمایی قدرت داعش و وحشت‌آفرینی از آن داشته است. مساله مهم بعدی برآمده از ضعف اقتصادی حاکم بر اروپاست. اتحادیه اروپا در شرایطی نیست که هزینه تامین یک جنگ تمام عیار در بازه زمانی نامعلوم را متحمل شود. البته اعراب پیش از این در منامه داوطلب پرداخت هزینه‌ها شده‌اند اما بحران کاهش قیمت نفت و هزینه‌های فعلی جنگ یمن و بار سنگین تامین مالی تروریست‌ها،  آنها را تبدیل به شرکایی نامطمئن کرده است.
موضوع سوم هزینه دیپلماتیک سرشاخ‌شدن با سایر رقبای منطقه‌ای است. از روسیه و ایران و عراق گرفته تا زمزمه بیدار شدن اژدهای خفته چینی!
احتمالا همین عوامل بود که سارکوزی صهیونیست را پس از خروج فرانسه از کمای پاریس به میدان آورد تا در تذکری دیپلماتیک، درباره عواقب استفاده از کلمه «جنگ» به اولاند بگوید: «واژه جنگ چیزی نیست که تصادفی و همین جوری بر زبان جاری شود! من به رئیس‌جمهور اولاند گفتم به نظرم می‌رسد که باید پاسخ مناسبی به حادثه نشان دهیم، یعنی باید به نوعی در سیاست خارجی خود انعطاف به وجود آوریم، تصمیم‌گیری‌ها در سطح اروپا گرفته شود و در سیاست‌های امنیتی خود تغییرات اساسی ایجاد کنیم».
  اصلاحات و حریم خصوصی
در حقیقت سارکوزی تلویحا اعلام می‌کند که باید «تمرکز امنیتی» بر جامعه خودی را بالا ببریم. موضوعی که پیش از این در تغییر پروتکل‌های سایبری جدید اروپا با برچسب «نقض حریم خصوصی شهروندان» ارزشگذاری منفی شده بود اما امروز به لطف حوادث پاریس، مخالف با اصول و ارزش‌های دموکراسی ارزیابی نمی‌شود! پس همه از حوادث پاریس به نوعی سود می‌برند اما آیا نقشه‌ای بزرگ‌تر هم در میان است؟
  اتحاد سعودی در حال فروپاشی
یازدهمین کنفرانس امنیتی مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی، 8 تا 10 آبان ماه در منامه برگزار شد. یکی از نتایج این نشست اتفاق‌نظر در میان مقامات دولتی و پرهیز از انتقاد از آمریکا یا کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس به دلیل وضعیت ناخوشایند حاکم بر منطقه بود. پیام مهم این نشست مشخص بود: «اوضاع به حدی بحرانی و جدی است که ما ‌باید با همدیگر متحد باشیم».
سعودی‌ها بسیار تلاش کردند تا مستقیما «آینده سوریه» را هدف گرفته و خواسته‌های خود را به دیگران تحمیل کنند. آنها می‌خواستند بدانند دقیقا «چه زمان بشار اسد می‌رود؟» و «چه زمان نیروهای اشغالگر ایران و روسیه این کشور را ترک می‌کنند؟»
 وزیر خارجه سعودی رسما تاکید کرد راهکار ایران و روسیه در نشست وین مبنی بر اینکه «اسد در صورتی کنار خواهد رفت که پس از برگزاری انتخابات رأی نیاورد»، غیرقابل قبول است. با این وجود آنتونی بلینکن، معاون وزیر خارجه آمریکا در یک موضع‌گیری سرد مدعی شد روسیه بزودی به علت هزینه‌های زیاد جنگ در سوریه و از دست دادن متحدان عرب منطقه، کناره‌گیری خواهد کرد.
موضوعی که به خشم شدید سعودی‌ها انجامید و سبب حمله به بلینکن در گفت‌وگوها شد.
کلش آو کلنز اسرائیلی
پس نتیجه عملی کنفرانس امنیتی منامه این شد که سعودی و متحدان منطقه‌ای اطمینان یافتند آمریکا از فرسایشی شدن جنگ در منطقه استقبال هم می‌کند. بی‌آنکه توجه داشته باشد این کفگیر سعودی‌هاست که در پی بحران کاهش قیمت نفت و اختلافات داخلی به ته دیگ رسیده است.
اندیشکده واشنگتن در تبیین موضع مشترک آمریکا و اسرائیل درباره سوریه می‌نویسد: «نکته جالب اینجاست که هم اوباما و هم نتانیاهو، هرکدام به دلیلی، نگاه حداقلی به بحران سوریه دارند». ترجیح آمریکا و اسرائیل بر تجهیز و آموزش گروه‌های تروریستی در منطقه با پول و سلاح اعراب است.
اما هیچ‌کس انتظار نداشت جنگی که به واسطه منافع منطقه‌ای بسیار، نباید به این زودی‌ها به پایان می‌رسید، نشانه‌هایی از عاقبت به‌خیری به نفع جریان مقاومت از خود بروز دهد! فقط مانده فلسطینی‌ها نیز از جولان به درگیری‌ها بپیوندند و بیخ‌گوش صهیونیست‌های به تنگ آمده از «انتفاضه سوم»، لشکری مشترک از فاتحان شکل بگیرد!
 اینجاست که اتحاد اسرائیل و سعودی باید با تحریک حداکثری اروپا و آمریکا به بازنمایش یک 11 سپتامبر پاریسی بینجامد. تحریکی که می‌تواند موقعیت اوباما در عرصه جهانی را به سبب کنارکشیدن از هدایت مستقیم جنگ خاورمیانه کمی مخاطره‌آمیز جلوه دهد. پس باجگیری اسرائیلی - سعودی به شرط صحت گمانه مطرح شده، حتی اگر به حرکت ماشین جنگی اروپایی منجر نشود، به سرخ شدن مثبت ماجرا می‌انجامد.
سینا به جای جولان
هم‌اکنون گمانه‌زنی‌ها درباره افزایش تحرکات صهیونیست‌ها در منطقه برای ایجاد «بحران‌های ساختگی دیپلماتیک» شدت گرفته است. «گلوبال ریسرچ» رسما صهیونیست‌ها را مقصر سقوط هواپیماهای روسی و مالزیایی خوانده است. در گزارش این روزنامه آمریکایی آمده است: «اینکه شرم‌الشیخ یکی از حیاط خلوت‌های معروف موساد بوده و احتمالا عملیات‌های پرچم دروغین اسرائیل در سقوط هواپیمای روس نقش داشته بر کسی پوشیده نیست، چرا که این نخستین‌بار نیست که اسرائیل با انجام چنین حملاتی سعی در گسترش جنگ در کشور دیگری دارد».
صهیونیست‌ها با شدت گرفتن تحلیل‌های ضد اسرائیلی در رسانه‌های جهانی، نقشه استقرار رسمی در مصر به بهانه مبارزه با افراط‌گرایی دینی را رونمایی کردند. سخنگوی کابینه رژیم صهیونیستی گفت طبق برآوردهای تل‌آویو عامل سقوط هواپیمای روسی، بمب کارگذاری شده در داخل آن توسط داعش است.
«مارک رگو»  مدعی شد سینا تبدیل به منطقه خطرناکی شده است. افراطی‌گری دینی نیاز به شکست میدانی دارد و تل‌آویو با «کشورهای میانه‌رو عربی» وارد این نبرد می‌شود(!)
برآورد نه چندان صحیح صهیونیست‌ها در حال حاضر این است که افزایش حوادث مشکوک ضد‌امنیتی در جهان با محوریت خاورمیانه در هر حال به نفع آنها تمام خواهد شد. این فرصتی است که با بهره‌برداری از آن توانمندی‌های امنیتی خود را «غیرقابل چشم‌پوشی» جلوه داده و به نقش پساهولوکاستی خود در منطقه به عنوان «حافظ منافع آمریکا و اروپا» دوامی منطقی می‌بخشند. علاوه بر اینکه خبرسازی‌های ضدامنیتی به انحراف افکار عمومی از عملیات «امید و آزادی» فلسطینی‌های شجاع نیز خواهد انجامید. هر چند صهیونیست‌ها توجه ندارند که هدف انتفاضه سوم، تحریک افکار عمومی خارجی نیست و مستقیما امنیت روانی اشغالگران خواهان زندگی در «اسرائیل» را نشانه رفته‌ است.
 تحریک اروپایی‌ها با 11 سپتامبر پاریسی با احتساب موارد بالا، به نفع صهیونیست‌ها و تا حدی داغ‌کننده موضوع در جهت تامین گزاره‌های ضد‌سوری آل‌سعود و متحدانش است. هر چند بعید به نظر می‌رسد به لشکرکشی اروپایی- آمریکایی به خاک سوریه و عراق بینجامد اما موضوع جنگ را دست کم تا وقایع و حوادث آتی، «داغ» نگاه خواهد داشت.
ترجیح می‌دهیم در شرایط فعلی از ارائه تحلیل مستقیم درباره تاثیر این حوادث بر نقش ایران در منطقه بپرهیزیم اما دلایل بسیاری در تایید این مدعا وجود دارد که «دست خدا با لشکر فراملی قاسم سلیمانی است».
 

فاطمه طهماسبی: 18 ژوئن 2015 / 28 خرداد 94، مدت کوتاهی قبل از اعلام خبر معامله هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 که موجب تشدید امید غرب به باز شدن درهای ایران به روی آنها شد، گروهی ظاهرا علمی متشکل از رئیس و 2 نفر از اعضای مؤسسه آموزش بین‌المللی (IIE) و 5 نفر از مقامات ارشد از 5 دانشگاه آمریکا در سکوت خبری رسانه‌های داخلی وارد کشور شدند و از 11 دانشگاه و 2 مؤسسه تحقیقاتی ایران در تهران، اصفهان و شیراز بازدید کردند. اقدامات این گروه که به ادعای بعضی شبکه‌های خبری غربی، از سال 1970 (1348) تاکنون بزرگ‌ترین گروه علمی بازدیدکننده از ایران بود در همان زمان حضورشان در ایران انتشار نیافت و مدتی بعد از بازگشت آنها به کشورشان آن هم از سوی سایت مؤسسه و بعضی رسانه‌ها منتشر شد.
آنچه برای بسیاری از کسانی که در جریان سفر این گروه به کشور قرار گرفتند حائز اهمیت است این است که این گروه حقیقتا با چه هدفی وارد کشور شد و چه قصد یا مقاصدی را دنبال می‌کرد. بررسی مؤسسه حامی این سفر، یعنی مؤسسه آموزش بین‌المللی و سوابق و فعالیت‌های جاری رئیس این مؤسسه و ارائه توضیحی در باب «دیپلماسی آموزشی آمریکا» شاید پاسخی برای این سوال به دست دهد.
***
   دیپلماسی آموزشی، بخشی از تلاش آمریکا برای نفوذ به کشورها
یکی از بخش‌های مهم دیپلماسی عمومی آمریکا که هدایت آن را وزارت خارجه این کشور برعهده دارد، «دیپلماسی آموزشی» است. در سایت وزارت خارجه آمریکا هدف از دیپلماسی آموزشی، افزایش فرصت‌های آموزشی برای ترویج رشد اقتصادی در کشور [آمریکا] و افزایش ثبات در سراسر جهان و آموزش، نوآوری و کارآفرینی برای پرداختن به چالش‌های جهانی قرن 21 بیان شده و حوزه‌هایی مانند تغییرات آب و هوایی، امنیت غذایی، بیکاری جوانان، فقر شدید و فساد را هدف قرار داده است.
از مهم‌ترین بخش‌های دیپلماسی آموزشی، تبادلات آکادمیک است که از طریق برنامه‌هایی مانند «برنامه فولبرایت» دنبال می‌شود. این برنامه مبتنی بر کمک‌های مالی است که برای تبادل آموزشی دانشجویان، دانشگاهیان، معلمان، دانشمندان، هنرمندان و... ارائه می‌شود و سال 1946 توسط سناتور «جی ویلیام فولبرایت» ایجاد شد. جامعه هدف دیپلماسی آموزشی آمریکا در حال حاضر کشورهای در حال توسعه هستند و «این وزارت به طور منظم رهبران آموزشی دنیا را برای تعامل با همتایان خود در کشورهای دیگر تشویق به همکاری و دور هم جمع می‌کند». به نقل از سایت وزارت خارجه آمریکا دانشجویان بین‌المللی که به آمریکا سفر می‌کنند «سالانه بیش از 24 میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا کمک می‌کنند که یکی از پرسودترین صادرات خدمات آمریکاست». همچنین در این مطلب در باب تأثیرات فرهنگی این طرح آمده است: «دانشجویان بین‌المللی، علاوه بر افزایش دانش و مهارت خود، با درک عمیق‌تری از ارزش‌های آمریکا به کشورهای خود بازمی‌گردند».
وزارت خارجه آمریکا این درک را پایه مهمی برای همکاری‌های آینده می‌داند و مدعی است تحصیل در آمریکا رهبران نوظهور سراسر جهان را به دوستان و همتایان آمریکایی متصل می‌کند.
در ایران نیز این طرح به قوت انجام شده و در اسناد موجود از سال‌های قبل از فتنه 88 و سخنان مقامات حوزه امور ایران بارها و بارها به چشم می‌خورد. از جمله «جیلیان برنز» که 22 سال از دوران حضور خود در وزارت خارجه را به کار در حوزه ایران مشغول بوده، در مقاله ماه مارس (اسفند 93) خود در «فارن سرویس ژورنال» نوشت: «وزارت خارجه [آمریکا] در سال 2006 (1385) دفتر حضور منطقه‌ای ایران در دوبی را موظف کرد شروع به بازتقویت برنامه مبادله رسمی ما با ایران، بویژه برنامه هدایت بازدیدکنندگان بین‌المللی کند».
وی در ادامه مقاله خود ایران را دارای بیشترین تعداد دانشجوی بین‌المللی در آمریکا در زمان پیش از انقلاب معرفی می‌کند و از کاهش آنها در دهه‌های 1980 و 1990 می‌نویسد و ادامه می‌دهد: «پس از تلاش‌های ایالات متحده برای رفع موانع پیشرفت و تلاش ناظران ایران که به شناسایی بسیاری از دانشجویان پرداختند، ایران اکنون بیست و دومین رده را میان کشورهای مبدأ برای دانشجویان خارجی دارد». بنا بر گزارش «درهای باز» (مؤسسه آموزش بین‌المللی) در سال 92، نزدیک به 10هزار و 200دانشجوی ایرانی و نزدیک به 1400 استاد دانشگاه در کالج‌ها و دانشگاه‌های آمریکا مشغول‌ بوده‌اند.
  مؤسسه آموزش بین‌المللی، بازوی قدرتمند آمریکا در دیپلماسی آموزشی
در آمریکا مؤسسات بسیاری برای کمک به برآوردن هدف دیپلماسی آموزشی آمریکا در جهان فعالیت می‌کنند که یکی از مهم‌ترین آنها مؤسسه آموزش بین‌المللی است.
«آلن گودمن» ارتباطات دانشگاهی از نوع سفر اخیر به ایران را دیپلماسی آموزشی توصیف کرده و در خبر این سفر در سایت مؤسسه آموزش بین‌المللی از قول او آمده است: «دیپلماسی آموزشی جلودار باز کردن باب گفت‌وگو میان کشورهاست؛ قبل از اینکه روابط دیپلماتیک 2 کشور دوباره آغاز شود. این حالت در چین و ویتنام بود و مؤسسه آموزش بین‌المللی در سال‌های اخیر این تلاش‌ها را از میانمار و کوبا و حال با ایران اداره کرده است».
از دیگر نتایج این سفر به طور دقیق اطلاعاتی منتشر نشده ولی بازدیدکنندگان از ایران پس از بازگشت به کشورشان از علاقه مقامات آموزش عالی ایران برای کار کردن با همتایان آمریکایی خود در حوزه‌های حفاظت از آب، مدیریت محیط زیست، ایمنی غذا و... سخن گفته‌اند که دقیقا ذیل حیطه‌های هدف دیپلماسی آموزشی آمریکا قرار می‌گیرد.  درباره اینکه چگونه زمینه این سفر ایجاد شده، مؤسسه «پایا» در سایت خود آورده است: «پروفسور گودمن برای تسهیل سفر این گروه تاریخی با چهره‌های کلیدی دیدار کرده است».
ظاهرا یکی از این دیدارها در کارگاه آموزشی یک روزه 13 مه ‌2015 / 23 اردیبهشت 94، اتفاق افتاده که در آن رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و اصفهان در آن حضور داشتند و با آلن گودمن دیدار کردند. این کارگاه به طور مشترک توسط مؤسسه آموزش بین‌المللی و دانشگاه آلبانی در نیویورک با هدف افزایش ارتباطات آکادمیک میان ایران و آمریکا برگزار شد. ظاهرا روابط گودمن و دوستانش منحصر به سفر خردادماه نخواهد ماند و وی از سفر اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها در مقیاسی بزرگ‌تر و به شکل فردی به ایران سخن گفته است.
«دنیل ابست» (Daniel Obst)، نایب‌رئیس همکاری‌های بین‌المللی در حوزه آموزش عالی مؤسسه آموزش بین‌المللی که در سفر به ایران همراه این گروه بود نیز در گفت‌وگو با پی‌آی‌ای بر این امر صحه گذاشته و گفته است: «برای ادامه گفت‌وگو، گام بعدی، میزبانی یک گروه از نمایندگان دانشگاه‌های ایران در آمریکا خواهد بود».
به نظر می‌رسد سابقه مؤسسه آموزش بین‌المللی و شخص آلن گودمن گواهی بر این مدعاست که این سفر نه یک سفر صرفا علمی بلکه سفری با زوایای پنهان سیاسی است و در راستای اهداف سیاست خارجی آمریکا برای نفوذ به کشور تنظیم شده است، نفوذی که به فرموده رهبر حکیم انقلاب، جامعه نخبگان کشور را هدف قرار داده و توجه جدی مسؤولان را برای جلوگیری از چنین رفت و آمدها و ملاقات‌هایی که در راستای منافع شوم آمریکا و غرب در کشور هستند می‌طلبد.
این مؤسسه که مسؤولیت سفر اخیر گروه علمی به ایران را برعهده داشت، پس از جنگ اول جهانی در سال 1919 توسط «نیکولاس مورای بالتر»، رئیس دانشگاه کلمبیا، «الیهو روت»، وزیر وقت امور خارجه و «استفان دوگان»، استاد علوم سیاسی کالج شهر نیویورک (و اولین رئیس مؤسسه آموزش بین‌المللی) با رویکرد تبادل آموزشی برای تقویت فهم میان ملت‌ها ایجاد شد.
این مؤسسه که بزرگ‌ترین مجموعه برای تبادل بین‌المللی در جهان است، کار خود را در حوزه تبادل دانشجو، اساتید و معلمان از اروپا شروع کرد و پس از آن به اتحاد جماهیر شوروی و آمریکای لاتین نیز گسترش یافت.  این مؤسسه در دهه 1950 تحلیل آماری سالانه‌ای از جمعیت دانشجوی خارجی در آمریکا ارائه داد که به گزارش «درهای باز» مشهور است و هنوز هم منتشر می‌شود. در سال 1979 مؤسسه آموزش بین‌المللی برای ایجاد کمک هزینه تحصیلی «هابرت اچ همفری» به کاخ سفید و آژانس اطلاعات آمریکا پیوست. آژانس اطلاعات آمریکا، مرکزی است که قبل از تأسیس معاونت دیپلماسی عمومی و روابط عمومی در وزارت خارجه آمریکا، مسؤولیت اداره دیپلماسی عمومی این کشور را در سراسر جهان برعهده داشت.
سال 2008 آلن گودمن، رئیس مؤسسه آموزش بین‌المللی، به عنوان مسؤول هیات آموزش عالی مؤسسه انتخاب شد و در این راستا 11 گروه به نمایندگی از 7 کالج و دانشگاه آمریکا به آسیای جنوبی سفر کردند تا روابط کشورهای تایلند، ویتنام و اندونزی را با مؤسسه افزایش دهند. مؤسسه آموزش بین‌المللی با هدف افزایش ارتباطات آموزشی با آمریکا، گروه‌های آموزش عالی را به کشورهایی مانند برزیل، چین، اندونزی، هند، میانمار و روسیه نیز فرستاده است.
سال 2010 نیز مؤسسه، قطب‌های علمی را در عراق ایجاد و اهدای کمک مالی اضطراری دانشجویی را آغاز کرد و سال 2011 میزبان اولین مجموعه کنفرانس‌ها در عراق برای پیشرفت بحث‌ها در حوزه آموزش عالی بود.
این مؤسسه که مقر آن در نیویورک است، شبکه‌ای جهانی است که 19 دفتر، 650 کارمند و 1200 عضو در سراسر جهان دارد. هر دفتر، کالج‌های محلی، دانشگاه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد (NGO) را برای اداره برنامه‌های منطقه‌ای باهم مرتبط می‌کند.
سال 2012 درآمد مؤسسه در کل 394 میلیون دلار بود که 60 درصد آن از وزارتخانه‌های دولت آمریکا، 18 درصد از بنیادها و سازمان‌های تحقیقاتی و 12 درصد از دولت‌های خارجی و سازمان‌های بین‌المللی به‌دست آمد.
در همین سال در تقسیم‌بندی بودجه آنها نیز 74 درصد برای تبادل دانشجویان و دانشگاهیان بین‌المللی اختصاص یافت.
آلن گودمن کیست؟
آلن ئی گودمن که مدیریت سفر گروه علمی مؤسسه آموزش بین‌المللی به ایران را برعهده داشت، در حال حاضر رئیس این مؤسسه است. مؤسسه‌‌ای که در حوزه تبادل آموزش بین‌المللی کار می‌کند و اداره برنامه فولبرایت را تحت حمایت وزارت خارجه آمریکا برعهده دارد. گودمن پیش از برعهده گرفتن این سمت، رئیس مدرسه سرویس خارجی در دانشگاه جورج تاون و استاد این دانشگاه بود، دانشگاهی که محل تربیت بسیاری از مقامات و دیپلمات‌های آمریکا و یکی از مهم‌ترین بازوهای سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) برای تربیت نیرو محسوب می‌شود. نکته بسیار مهم در سوابق وی این است که به نوشته سایت دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، سال 1975 [تا 1980] به‌عنوان هماهنگ‌کننده دستور کار ریاست‌جمهوری برای مدیر اطلاعات مرکزی، به استخدام سیا درآمد.
علاوه بر اینها او مشاور بنیاد فورد، بنیاد ملی وودرو ویلسون و آژانس اطلاعات ایالات متحده است و مهم‌تر از همه، عضو شورای روابط خارجی است که تقریبا تمام اعضای آن روزی در وزارت خارجه آمریکا کار کرده‌اند.
گودمن که مدرک دکترا از دانشگاه هاروارد دارد، کتاب‌ها و مقالات زیادی در حوزه روابط بین‌الملل نوشته که از جمله آنها کتاب «اطلاعات استراتژیک برای امنیت ملی آمریکا» است که با همکاری «بروس‌ای برکوویتز» نوشته است.
نمونه عینی دیپلماسی آموزشی آمریکا در ایران
این مؤسسه مدتی است فعالیت‌های خود در ایران را نیز تشدید کرده و گودمن فتح باب روابط آکادمیک با ایران را سخنرانی حسن روحانی، رئیس‌جمهور در سال 2013 در انجمن آسیا که روی آموزش جهانی در قاره آسیا تمرکز دارد و ابراز علاقه او به افزایش همکاری بین‌المللی با آمریکا می‌داند و در مصاحبه با پایگاه خبری پی‌آی‌ای که تمرکز خبری روی آموزش بین‌المللی دارد، می‌گوید: «اینکه آنها از کجا هستند و اینکه ما با این کشور روابط دیپلماتیک داشته باشیم یا نه مهم نیست، زمانی که رئیس‌جمهور کشوری درباره تبادلات مردم و تبادل آموزشی سخن می‌گوید، ما دوست داریم برای ایجاد آنچه ممکن است، تلاش کنیم».