ناهید زنی است که به همراه پسر نوجوانش در خانه کوچک اجاره‌ای زندگی می‌کند. وضع مالی خوبی ندارد در حدی که زن صاحبخانه با وجود رابطه خوبی که با ناهید دارد به دلیل عقب افتادن بیش از حد اجاره‌خانه به او اجازه ورود نمی‌دهد. با این حال ناهید تمام تلاشش را می‌کند پسرش شرایط خوبی داشته باشد و اصرار دارد امیرحسین در مدرسه غیرانتفاعی درس بخواند. ناهید گاهی مخفیانه به دیدار مردی می‌رود که ظاهرا از وضعیت مالی خوبی برخوردار است. در رفتار این دو می‌بینیم به هم علاقه دارند، پس همین جا سوال مطرح می‌شود که چرا ناهید با وجود علاقه به مسعود با ازدواج کردن مخالفت می‌کند؟ 35 دقیقه طول می‌کشد تا فیلم به این سوال پاسخ دهد و همین نکته اولین علت ریتم کند فیلم و آغاز عدم همراهی تماشاگر است. ناهید به منظور حفظ فرزندش با عقد موقت به خانه مسعود می‌رود و این مساله را از همسر سابقش پنهان می‌کند!  به گزارش تسنیم، در فیلم «ناهید» شخصیت اصلی آن یعنی ناهید قرار است نماد زنی باشد که در برابر برخی قوانین حاکم بایستد. با آنکه شوهر سابقش یک معتاد قمارباز است، برای داشتن پسرش باید شرایطی را بپذیرد. نمی‌‎تواند شوهر کند چون به محض ازدواج، پسرش را از دست خواهد داد. با این حال او در برابر سیلی برادرش تسلیم می‌شود و به خانه برادر کوچ می‌کند. وسایل خانه‌اش را می‌فروشد و شبیه زنی اسیر در چاردیواری مردانه می‌شود. در برابر ضربه چاقوی همسر سابقش شکایتی نمی‌کند، اگرچه فرزندش را به دست می‌آورد.  فیلم «ناهید» نمایش داستانی عاشقانه است که به سمت موضوع حضانت فرزند کشیده می‌شود از این رو می‌توان فیلم را بیانیه‌ای در تثبیت جایگاه زنانه دانست که این تغییر از ماهیتی مادرانه به دغدغه‌ای متعصبانه جای تامل دارد. فیلم «ناهید» اثری شخصیت‌محور است و این کاراکترها هستند که موتور قصه را روشن می‌کنند از همین نگاه است که فیلم دچار ضربه می‌شود و داستان از رونق می‌افتد و باعث می‌شود مخاطب با آدم‌های فیلم احساس نزدیکی نداشته باشد. ضمن اینکه به طور کلی احساس مناسبی از نوع رابطه‌های موقتی و عشق‌هایی آنی نمی‌توان داشت. ناهید برای دست یافتن به خواسته‌های کوچکش باید از فرزند خود بگذرد و این مساله رسیدن به عشق تازه را برایش سخت کرده است اما نگاه فیلمساز به سمتی تصنعی از چگونگی حوادث ختم می‌شود که براحتی نمی‌توان سیمایی عاشق را مشاهده کرد، از این رو همیشه انتخاب به سمت عشقی کوتاه کشیده می‌شود.  وقتی به تمام وقایع رخ داده در فیلم می‌نگریم و آنها را کنار هم می‌چینیم، این خلأ گریه نکردن ناهید یا حتی ناراحت نشدنش بسیار چشمگیر است. همه چیز به سمت یک پارادوکس پیش می‌رود. در یک سو همه چیز به نظر طوری چیده شده است که ما ناهید را در قامت زنی مقاوم ببینیم. او یک تنه
- البته گاهی اوقات به کمک همکارش- در برابر تمام این ناملایمات زندگی ایستاده و تنها هدفش حفظ پسرش است. در نهایت مقاومت او در یک پایان نیمه‌باز منجر به نوعی آزادی می‌شود. ولی آیا می‌شود به همین راحتی همه این حرف‌ها را پذیرفت؟ این سوال زمانی حاد می‌شود که عمده مطالب نگاشته شده درباره «ناهید» آن را اثری فمینیستی معرفی کرده است. البته برخی نقدها از فمینیسم به‌عنوان یک کج‌دهنی بهره برده‌اند ولی ملاک این متن همان وجهه علمی کلمه است. آیا «ناهید» اثری فمینیستی است ؟ وقتی از سینمای فمینیستی حرف می‌زنیم ذهن یک طرفدار تاریخ سینما به سمت آثاری چون «تلما و لوییس»، «ارین براکویچ»، «ساعت‌ها»، «ژان دیلمان»، «فرشته‌ای روی میز من» و «پیانو» می‌رود. نقطه مشترک این آثار شخصیت‌های زنی است که استقلال خود را می‌طلبند و در آن به واسطه امری مهم یا یک کنش ویژه- که کلیت اثر بر پایه آن ساخته شده است- زن بودگی خود را به‌عنوان یک موضوع برجسته و مهم اثبات می‌کنند. حال «ناهید» واجد چنین مساله‌ای است؟ در اینجاست که باید سوی دیگر فیلم را هم دید. ناهید برای داشتن فرزندش با یک تهدید شوهر سابق پا پس می‌کشد. در زندگی جدیدش توانایی برقراری ارتباط با یک دختر خردسال را ندارد. برای پسری که مطمئن نیست دوستش دارد یا خیر، هر ظلمی را تحمل می‌کند. حتی در سکانس مربوط به دادگاه برای حضانت فرزندش تلاش نمی‌کند. اگرچه برای داشتن فرزند زخم چاقو بر دستش را می‌پذیرد و انفعال برادرش یک جور حقیقت به حساب می‌آید ولی این انفعال شخصیت ناهید را نیز در برمی‌گیرد. او نماد یک زن عدالت‌خواه نیست. او تنها یک شخصیت عصبی است که حتی نمی‌تواند از پسر خود مراقبت کند. او هیچگاه به ذهنش خطور نمی‌کند فرزندش را تعقیب کند که او چه می‌کند. به نظر می‌رسد او طبق یک تفکر ناتورالیستی پذیرفته است فرزندش نسخه‌ای از پدرش است. ناهید زنی است به هم ریخته که میان فرزند و شوهر تازه مردد است. شاید برای همین است که گریه نمی‌کند و حتی در بدترین لحظه‌ها می‌خندد. گاهی اوقات مخاطب احساس می‌کند ناهید فاقد احساس است. جایی در فیلم احمد به مسعود می‌گوید ناهید نزدش نمی‌ماند. او ناهید را زنی می‌بیند که پای زندگی باقی نمی‌ماند. در وهله نخست حرف احمد مغرضانه به نظر می‌رسد. بی‌شک زندگی با شخصیتی مثل احمد به هیچ عنوان ساده نیست و پای زندگی با او ماندن بوی حماقت می‌دهد ولی این مساله درباره مسعود هم صادق است؟ در کنار این سوال به این گفته دوست ناهید توجه کنید که می‌پرسد «مگر مرد خوب هم پیدا می‌شود؟» چیزی است شبیه همه مردها سر و ته از یک کرباسند. در فیلم نقض این صحبت دیده می‌شود ولی نقض حرف احمد چندان دیده نمی‌شود. ناهید حتی رفتارهای زنانه آنچنانی هم ندارد. وقتی زنانه‌ترین لباس در فیلم بر تنش است– لباس عقدش– خوشحال نیست. پس ناهید کیست؟ ناهید از یک‌سو در نوعی خلأ قانونی برای حمایت به سر می‌برد، از سوی دیگر دلش می‌خواهد زندگی کند. برای زندگی موانعی دارد ولی به این موانع دلبسته است. او حتی نسبت به شوهر سابقش چندان کینه‌ای به دل ندارد. شاید ناهید زنی ماجراجو باشد که هر فرصتی برایش لذتی دارد. ناهید متلاطم است ولی قرار نیست مثل آن دریا که بر ساحلش می‌ایستد تلاطمش را بیرونی کند. کما اینکه در کل فیلم، دریا مواج و خاکستری است و ناهید به چند فریاد و فحش بسنده می‌کند. ناهید در ظاهر باثبات است ولی نیست.  اگر از ابتدای فیلم در قاب دوربین
مدار بسته پلاژهای مسعود از سمت راست قاب وارد می‌شود، در انتهای فیلم از سمت چپ قاب وارد می‌شود. این یعنی تغییر و تغییر نقض ثبات است. او فرصتی پیدا می‌کند ولی مخاطب مطمئن نخواهد بود آیا ناهید در این موقعیت آرام می‌گیرد یا نه. فیلم از فرط بی‌قصه بودن، پر شده از صحنه‌های اضافی برای رساندن زمانش به 100 دقیقه. مثلا 4 یا 5 بار نمای مشابهی از ساحل و دریا می‌بینیم که یک بار ناهید در کادر است، یک بار مسعود، بار دیگر همزمان با هم هستند و یک بار هم سگی در کادر حضور دارد. بسیاری از صحنه‌ها مانند کتک خوردن احمد و حضور امیرحسین در قهوه‌خانه هیچ کارکردی در داستان ندارند.  فیلم «ناهید» به دنبال آن است تا همه معضلات ممکن و غیرممکن زنان را در بسته‌ای سینمایی ارائه کند، از این رو بیننده در همه خواسته‌های فیلمساز و ناباروری موضوعات مطرح‌شده و عدم پرداخت مناسب همچون کاراکتر ناهید معلق می‌ماند. ما در این فیلم از طرفی شاهد داستان مثلث عشقی میان دو مرد و یک زن هستیم، از طرفی مساله معضلات کار برای زنان، حق حضانت فرزند برای زن، حق انتخاب در مسیر زندگی و پنهانکاری به شکلی رهگذرانه عنوان می‌شود، از این رو فیلم «ناهید» ملغمه‌ای است از آثار فرهادی، بنی‌اعتماد، حسن‌پور و بسیاری از آثار پیشین سینمای ایران و تحفه تازه‌ای به این سینما نمی‌افزاید. اما وجهه فمینیستی ماجرا وقتی برجسته می‌شود که فیلمساز سعی دارد در لابه‌لای عشقی که اصلا نمود بیرونی ندارد به مسائل حقوقی و قضایی زنان در جامعه دامن بزند و این مساله در کنار نگاه ماتم‌زده کاراکتر اصلی فیلم، داغ دل جشنواره‌های خارجی همچون کن را زنده کرده تا آنها در رویه‌ای خارج از رویکردهای فنی، جایزه آینده روشن را به فیلمساز زن ایرانی تقدیم کنند! پایان‌بندی فیلم اوج درماندگی کاراکترها را با شعاری‌ترین شکل ممکن سرهم‌بندی می‌کند تا به سبک فیلم‌های بگذار زندگی کنم تلویزیون مخاطب را راضی به بیرون سالن سینما هدایت کند اما به طور حتم کمتر کسی می‌تواند طی یک سکانس خوش آب و رنگ کنار دریا، آوار مشکلات عنوان شده توسط فیلمساز در این اثر را به باد فراموشی بسپارد. در واقع فیلمساز در اوج ناتوانی تنها می‌تواند مُسکنی به فیلم تجویز کند و این همان القای سینمایی است که می‌خواهد همچون بخشنامه‌ای امید را صادر کند!

زهره طبیب‌زاده، نماینده مجلس شورای اسلامی بعد از تماشای نمایش دینی- آیینی «نسیان» یادداشتی منتشر کرده است.  در این یادداشت آمده است: «من فکر می‌کنم هنر یکی از بهترین مفاهیم بشری است و اگر در خدمت اهداف متعالی و انسانی باشد می‌تواند احساسات و شوق زائدالوصفی را در انسان‌ها ایجاد کند و منشأ تحولات مثبتی در سرنوشت جوامع بشری باشد. از میان رشته‌های هنری، تئاتر و سینما جایگاه ویژه‌ای در انسجام مفاهیم اخلاقی دارد بویژه تئاتر به خاطر ارتباط نزدیک و ملموس بازیگر و تماشاگر بهترین ابزار برای دستیابی به این مهم است. حالا اگر از این ابزار در جهت بازطراحی حوادث و مسائل تاریخی استفاده شود، بهترین ابزار فرهنگی برای رواج تبلیغات دینی است. من تصور می‌کنم دست‌اندرکاران سازمان فرهنگی- ‌هنری بشارت از این ابزار بهترین استفاده را کرده‌اند و 2 اثر فاخری که سال گذشته و امسال از این بزرگواران دیده‌ام، فکر می‌کنم در آن مفاهیم بزرگ معنوی و دینی در قالب بسیار زیبایی دیده شده است. فکر می‌کنم وزارت ارشاد و دوستان نهادهای خدمت‌رسان از امکاناتی که در اختیار دارند در جهت تقویت امور فرهنگی و هنری باید استفاده کنند، تا از ابزار هنری بویژه برای نسل سوم و چهارم جهت ترویج بهتر مفاهیم دینی بهره‌مند شویم. در این اثر فاخر بخوبی پلی زده شده بود بین آنچه در صدر اسلام بود با جامعه اکنون و حال حاضر ما. نسیان به نظر من خیلی دقیق و با سبک بسیار زیبایی پیوندی ایجاد کرده بود بین عاشورا به عنوان یک واقعیت تاریخی در 1400 سال قبل با حوادثی که در حال حاضر ممکن است هر کدام از ما را در جوامع بشری به عنوان یک مشکل اجتماعی- ‌فرهنگی درگیر خودش کند. نمایش نسیان دقیقاً پلی زده بین واقعیت تاریخی که در آن زمان رخ داده بود با مسائلی که در زمان ما امکان وقوعش وجود دارد و حتی مواردی که می‌تواند به عنوان تجلی حضور شیطان در زندگی ما معنی شود. در واقع این پل در انتهای داستان بخوبی اتصال می‌دهد روند اتفاقاتی که در گذشته افتاده بود با فتنه‌هایی که در این دوران ممکن بود مردم را درگیر خودش کند و شبهه در اذهان به‌وجود بیاورد. نسیان توانسته ارتباط قیام عاشورا و نقشی را که عناصر فتنه‌گر در تشدید واقعه عاشورا داشتند، به تصویر کشیده و مقایسه کند با شرایط این زمان. نقش شیطان‌های کوچک در ایجاد فتنه‌های کوچکی که در زمان ما قابلیت وقوع دارد. در واقع نشان دهد نقش این عناصر را در ایجاد فضاهای سیاسی که ممکن است در شرایط فعلی در جامعه بشری اتفاق افتد و  به نظر من تطابق زیبایی بین این 2 واقعه به‌صورت ظریف و هنرمندانه‌ای ایجاد کرده بود و نشان داد عوامل نفوذ در حال حاضر و به جز اینکه در آن زمان ممکن بود حرص، طمع، آز و دنیاپرستی ایجاد کند، بین سست‌عنصرانی که در جامعه وجود دارند در این زمینه‌ها، زمینه‌های نفوذ فتنه عاشورا را به‌وجود بیاورند، این واقعیت در عصر ما هم وجود دارد که زمینه‌های نفوذ در اشخاص با انگیزه‌های مختلف در واقع همان زمینه‌هاست برای کسب حرص، طمع و آز. همان اتفاقات ممکن‌ است حسین زمان را دچار فتنه مشترک کند و اگر شیطان‌هایی که همراه انسان‌ها هستند و در شرایط فعلی ما هم هیچ فرقی نمی‌کند وسوسه با همان مکانیزم روی انسان‌های زمان ما هم اثر می‌گذارد. باید مراکز نفوذ را شناخت و جلوی این منافذ را گرفت تا فتنه‌ای که درباره حسین علیه‌السلام یاد شد با جلوگیری از منافذ نفوذ در زمان ما به‌وجود نیاید و جلوی آن منافذ گرفته شود. بنده فکر می‌کنم این اثر توانسته این مساله را انتقال دهد و ارتباط بسیار خوبی با مخاطبش ایجاد کند. در ارتباط با انتقال این مفهوم به‌طور خاص و از این‌نظر کار بسیار موفق و خاصی بود و نشان داد هنر هنرمندان ما اگر در راستای انتقال مفاهیم دینی باشد، چقدر اثرگذار است. بنده شاهد این بودم که اشک‌های بسیاری در هنگام اجرا سرازیر شد و شور و احساساتی که انتقال پیدا کرد در بین مخاطبان فکر می‌کنم دقیقاً نشان داد این نمایش آیینی چقدر با اعماق وجودی تماشاگر ارتباط برقرار کرده و این از کلیدها و رموز موفقیت این کار نمایشی این عزیزان بود که روی صحنه اجرا شد. نسیان به جامعه می‌گوید انسان به نوعی دمساز و همساز با فراموشی‌ است و مدام با رسالت‌های خودش تغافل دارد و این تذکرات نیاز تمام انسان‌ها، اعم از انسان‌های عادی و حتی هدایت‌شدگان است. به دلیل قابلیت نسیان در وجود انسان، انسان مرتباً نیاز به تذکر دارد. این گروه نمایشی باعث افتخار هنری در کشور هستند. این را به واقعیت عرض می‌کنم که ما در فضای هنری، به انقلاب فرهنگی نیاز داریم و این گروه از هنر به بهترین نحو جهت ارتباط با نسل سوم و چهارم استفاده می‌کند. واقعاً باعث افتخار است و تاکید بر نکته‌ خوبی دارند. فکر می‌کنم تنها راه دریابی و دستیابی نسل سوم و چهارم و بهترین ابزار برای این‌ کار تئاتر و فیلم است. در انتها از تمام دست‌اندرکاران، عوامل نمایشی و اجرایی این نمایش تأثیرگذار تشکر می‌کنم و به همه عزیزان خسته نباشید و دست مریزاد می‌گویم».
 

رونمایی از ترجمه اردوی 2 کتاب از مقام معظم رهبری در پاکستان
خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد پاکستان، مراسم رونمایی از ترجمه اردوی کتاب‌های «درس‌های پیامبر اعظم (ص)» و «چهارگفتار» از فرمایشات رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی را برگزار کرد. به گزارش تسنیم، در این مراسم تعدادی از علما، نویسندگان، اساتید حوزه علمیه و علاقه‌مندان کتاب و کتابخوانی حضور داشتند.  نخستین سخنران این برنامه علی‌محمد چنا، رئیس اسبق اداره مطبوعات حیدرآباد بود. وی گفت: فرمایشات مقام معظم رهبری در کتاب «درس‌های پیامبر اکرم (ص)» مملو از تفکر وحدت امت اسلامی است. در زمان ریاست‌جمهوری مقام معظم رهبری در سفر ایشان به اسلام‌آباد با معظم‌له ملاقات داشتم و همان زمان دانستم که ایشان دارای شخصیتی عظیم و ساده‌زیست هستند. سپس مهدی خطیب، مسؤول خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد، در سخنانی ضمن تجلیل از 2 عنوان کتاب «درس‌های پیامبر اکرم (ص)» و «چهارگفتار»، به نقش رهبری اشاره کرد و گفت: 5 سال است در سوریه و عراق و دیگر سرزمین‌های مسلمین، مردم‌کشی می‌کنند و اینک ناچار شدند در قبال جهان اسلام تسلیم شوند و هر روز گروهی و کشوری به جبهه حق و جمهوری اسلامی ایران می‌پیوندد. این عزت به دست نیامده است مگر در سایه رهبری رهبر فرزانه و فقیه، مجاهد و پیرو اجداد طاهرینش یعنی امام خامنه‌ای (مدظله العالی).

توصیه بهرام عظیمی به مدیران فرهنگی در حمایت از «شاهزاده روم»
بهرام عظیمی، کارگردان  مطرح انیمیشن گفت: امیدوارم تمام مدیرانی که وقتی حرف از هنر می‌شود رگ گردنشان باد می‌کند و راجع به هنر و تعلق‌خاطرشان به وطن صحبت می‌کنند، از انیمیشن درجه یک «شاهزاده روم» حمایت کنند.  بهرام عظیمی، کارگردان انیمیشن سینمایی «تهران 1500» در آخرین اظهاراتش در حمایت از انیمیشن سینمایی «شاهزاده روم» خطاب به مدیران فرهنگی کشور افزود: اکنون یک انیمیشن مذهبی درجه یک و شاخص ساخته شده که همه شما وظیفه‌تان است به آن کمک کنید و هر کاری انجام دهید تا افراد بیشتری این فیلم را ببینند.  عظیمی در پایان گفت: با این حال به شما قول می‌دهم همان افرادی که رگ گردنشان برای هنر باد می‌کند تا 10 سال دیگر هم «شاهزاده روم» را نبینند و فقط حرفش را بزنند یا یک جاهایی پز آن را بدهند.

برپایی نمایشگاه عکس عاشورایی «خط سوم»
نمایشگاه دومین سوگواره عکس عاشورایی «خط سوم» با موضوع اربعین حسینی
13 آذر در خانه هنرمندان ایران افتتاح شد. این سوگواره با هدف اعتلای مفهوم غنی عزاداری در فرهنگ ایرانی می‌کوشد جلوه‌هایی ناب از عشق و دلدادگی مردم ایران در مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله(ع) را به تصویر بکشد.  گسترش فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی بویژه فرهنگ و هنر عاشورایی در سطح جامعه، تحکیم پیوند بین دین، هنر و رسانه با معرفی و به تصویر کشیدن صحنه‌های عزاداری در نقاط مختلف کشور، کمک به ارتقا و معرفی عکاسان جوان و آماتور و تشویق عکاسان آماتور و مبتدی از جمله اهداف برگزاری این نمایشگاه است.  نمایشگاه دومین سوگواره عکس عاشورایی «خط سوم» تا 18 آذر در خانه هنرمندان ایران ادامه خواهد داشت.
 
نمایشی اپیزودیک از شهدای مدافع حرم
بازیگر نمایش «سبز، سفید، سرخ» گفت: این نمایش ساختاری اپیزودیک دارد که از 12 آذرماه در تماشاخانه سرو روی صحنه رفته است.  به گزارش تسنیم، امیر کربلایی‌زاده با اشاره به گروه حرفه‌ای این نمایش اظهار داشت: اتفاقات خیلی سریع رخ داد و با پیشنهاد سیدعلی موسویان برای آماده‌سازی این نمایش و حضورش در بخش مدافعان حرم سوگواره خمسه به گروه پیوستم و خوشبختانه نتیجه خوبی هم حاصل شد.  وی تصریح کرد: نمایش «سبز، سفید، سرخ» روایتی اپیزودیک دارد و 3 داستان جدا از هم است که حلقه اتصالی دارند، این حلقه اتصال مدافع حرمی است که در سوریه توسط نیروهای تکفیری داعش به شهادت رسیده است. آدم‌های 3 اپیزود ما به مراسم تشییع شهید مدافع حرم دعوت می‌شوند و دیگر اتفاقات نمایش که مخاطبان را دعوت می‌کنم تا به تماشای نمایش بنشینند.

انیمیشنی عاشورایی برای جشنواره فجر آماده می‌‌شود
محمدحسین قاسمی یکی از تهیه‌کنندگان انیمیشن سینمایی «ناسور» درباره جزئیات ساخت این اثر، مخاطبان آن و همچنین شرکت در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر سخن گفت. محمدحسین قاسمی، تهیه‌کننده سینما که به تازگی پروانه ساخت انیمیشن سینمایی «ناسور» با موضوع قیام عاشورا به تهیه‌کنندگی مشترک با داریوش دالوند را دریافت کرده است در این باره گفت: انگیزه اصلی من برای پیوستن به تیم تولید فیلم سینمایی «ناسور» ادای دین به امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان است.  وی ادامه داد: هدف از تولید انیمیشن «ناسور» نشان دادن روحیه آزادمردی امام حسین (ع) و یارانشان بوده و من نیز به عنوان یک مسلمان شیعه وظیفه خود می‌دانستم در تولید این انیمیشن سینمایی که نوجوانان را مخاطب خود قرار داده است، سهم کوچکی داشته باشم.  تهیه‌کننده «شیار ۱۴۳» با اشاره به قابلیت انیمیشن در جذب مخاطب نوجوان بیان کرد: متاسفانه اهمیت و جایگاه انیمیشن در ایران مورد غفلت قرار گرفته و کمتر تهیه‌کننده‌ای حاضر می‌شود سراغ ساخت فیلم در قالب انیمیشن رود، این در حالی است که انیمیشن در دنیای هنری شناخته شده و پربیننده است.  قاسمی درباره سبک تولید انیمیشن «ناسور» توضیح داد: کیانوش دالوند کارگردان «ناسور» در طراحی و فضاسازی کاراکترها به سبک هالیوودی عمل نکرده بلکه سبک و سیاقی ساده اما تاثیرگذار را برگزیده و در طراحی شخصیت‌ها از فضای سایه بهره برده است.  همچنین کیانوش دالوند و مهدی تراب‌بیگی فیلمنامه‌نویسان این انیمیشن سینمایی در روایت داستان سراغ مقتل «نفس المهموم» که مقتلی تاثیرگذار و معتبر است، رفته‌اند.

«لبیک یا حسین» جدیدترین اثر صادق آهنگران ویژه اربعین
«لبیک یا حسین» عنوان جدیدترین اثر «باشگاه ترانه و موسیقی راه» است که به مناسبت اربعین حسینی منتشر شد. «لبیک یا حسین» جدیدترین اثر «باشگاه ترانه و موسیقی راه» به مناسبت اربعین حسینی منتشر شد.  این اثر با صدای حاج صادق آهنگران و با شعری از محمدمهدی سیار و احمد حسن الحجیری تولید شده است. ملودی «لبیک یا حسین» ساخته مهدی زنگنه و تنظیم آن برعهده کامران میرزایی است.  ضبط این اثر در استودیو آفاق صورت گرفته است.

حسین قاسمی‌جامی، کارگردان فیلم سینمایی «پی22»
فیلمی همصدا با مخاطب
حسین قاسمی‌جامی گفت: درباره دفاع‌مقدس همواره در ذهن جوانان سوالاتی وجود دارد که باید به درستی به آنها پاسخ داده شود؛ با این نگاه «پی22» مخاطب خود را صدا خواهد زد.  به گزارش فارس، کارگردان فیلم سینمایی «پی 22» درباره فیلمش که بتازگی قرار است اکران سراسری شود، گفت: فکر می‌کنم این فیلم که در حوزه دفاع‌مقدس ساخته شده است، خود مخاطبش را پیدا خواهد کرد. موضوع دفاع‌مقدس مساله‌ای است که بین نسل جوان و حتی نسل پیشین وجود داشته و درباره آن سوال‌هایی مطرح می‌شود که باید به آنها پاسخ داده شود. وی درباره ساخت یک فیلم جنگی روی دریا گفت: توجه داشته باشید بیشتر فیلم‌های دفاع‌مقدسی و جنگی روی خشکی ساخته می‌شود که در آنجا می‌توان از ابزار و امکانات لازم و زیادی بهره برد. با یک انفجار کوچک و پرتاب شدن یک تل خاک می‌توان شبیه‌سازی انفجارهای بزرگ را انجام داد اما این فیلم روی دریا و یک ناوچه ساخته شد، به همین دلیل نمی‌توانستیم از المان‌های زیادی که انفجار را نشان دهد استفاده کنیم. در حوزه کارهای کامپیوتری تا آنجا که توانستیم بهره لازم را بردیم.

عیادت ضرغامی از فرج‌الله سلحشور
رئیس سابق سازمان صداوسیما به عیادت فرج‌الله سلحشور، کارگردان ارزشی کشورمان رفت.  به گزارش فارس، سیدعزت‌الله ضرغامی عصر روز پنجشنبه 12 آذرماه برای عیادت از فرج‌الله سلحشور به منزل وی رفت. بنا بر این گزارش، در این دیدار ضرغامی از سلحشور درباره آخرین وضعیت بیماری او پرسید و سلامتی هرچه زودتر این هنرمند را از خداوند خواستار شد. فرج‌الله سلحشور، کارگردان متعهد کشورمان که در کارنامه خود کارگردانی یوسف پیامبر، ایوب پیامبر، مردان آنجلس، دید در شب و... را دارد مدتی است به دلیل ابتلا به سرطان ریه در منزل بستری شده و مراحل درمان را سپری می‌کند.