دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی ارومیه گفت: بخش کشاورزی استان از عقب‌ماندگی تاریخی رنج می‌برد. رحیم پرویزی در گفت‌وگو با مهر درباره مسائل و مشکلات پیش روی بخش کشاورزی استان با بیان اینکه در سال‌های اخیر بخش کشاورزی استان خسارات زیادی را متحمل شده است، افزود: در کنار بی‌توجهی تاریخی به این بخش طی سال‌های اخیر مشکلاتی از جمله خشکسالی، سرمازدگی محصولات در کنار کم‌آبی موجب شده این بخش با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کند.  وی ادامه داد: بالا بودن هزینه‌های تولید، بی‌کیفیتی نهاده‌ها، سنتی بودن کشاورزی، خرد بودن اراضی، پایین بودن بهره‌وری و مشکل فروش و بازار محصولات کشاورزی در استان در کنار سایر مشکلات پیش رو تاکنون نه‌تنها سود چندانی را عاید کشاورزان استان نکرده بلکه این بخش خسارات زیادی را نیز متحمل شده است. پرویزی با بیان اینکه بیش از ۳۸ درصد معیشت مردم استان به بخش کشاورزی گره خورده است، اظهار داشت: متاسفانه در افق چشم‌انداز توسعه ۲۰ ساله کشور برای آذربایجان غربی اولویت، الگو و استراتژی توسعه مشخصی مدون نشده است.  دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی ارومیه اضافه کرد: در این سند مشخص نشده آیا استان به عنوان قطب کشاورزی، کشاورزی در حال گذر به صنعتی شدن یا توسعه صنعت وابسته و... به سمت توسعه حرکت خواهد کرد یا نه؟ و این امر گویای بی‌توجهی به توسعه بخش کشاورزی است. پرویزی با انتقاد از اجرایی نشدن بسیاری از قانون‌های مصوب درباره بخش کشاورزی استان توسط مجلس شورای اسلامی گفت: اجرایی نشدن قوانین و مصوبات مجلس در بخش کشاورزی که با نهایت اصول کارشناسی در کمیسیون‌های تخصصی با نگرش منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تدوین و مصوب می‌شود از دیگر مشکلات پیش روی بخش کشاورزی است. وی اجرایی نشدن قانون افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی و منابع طبیعی مصوبه سال ۸۹ مجلس شورای اسلامی و اجرایی نشدن قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط به بخش کشاورزی مصوبه سال ۹۱ هیات دولت در کنار اجرایی نشدن قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار را از جمله این موارد برشمرد. پرویزی با تاکید بر اینکه بسیاری از قوانین و مقررات بخش کشاورزی که در مجلس شورای اسلامی مصوب شدند بدون تاثیرگذاری به فراموشی سپرده شده‌اند، گفت: لذا از نمایندگان مجلس دهم شورای اسلامی تقاضا داریم هماهنگ و همسو حسن اجرایی شدن مصوبات و قوانین در کشور را با ایجاد سیستم‌های نظارتی کارآمد پیگیری کنند. دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی ارومیه با بیان اینکه این نظام صنفی در استان با ۴۲هزار عضو بهره‌بردار توانسته تاکنون ۲۶۰ کد رشته شغلی در بخش بهره‌برداری از خاک، آب و منابع طبیعی را پوشش دهد، گفت: نظام صنفی کشاورزی آمادگی خود را برای پیگیری مطالبات قانونی شاغلان بخش کشاورزی در استان اعلام می‌کند.
 برداشت بیش از 170 هزار تن انواع میوه در آذربایجان غربی
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان غربی از پیش‌بینی تولید بیش از 170 هزار تن انواع میوه‌های هسته‌دار تابستانه از باغات استان خبر داد. عبدالله فتح‌الله‌زاده با بیان این مطلب افزود: فصل برداشت اغلب میوه‌های تابستانه از سطح باغ‌ها شروع شده و باغات میوه‌های هسته‌دار در این میان 22 هزار و 266 هکتار از 120 هزار هکتار از باغ‌های استان را به خود اختصاص داده‌اند. فتح‌الله‌زاده اظهار کرد: از کل سطح زیر کشت باغ‌های میوه استان حدود 3 هزار و 200 هکتار ارقام سیب تابستانه مثل سیب گلاب ارومیه، گلاب گهنز، قره یاپراق، قره آغاج و ترکمان و 2 رقم خارجی جدید سیب گالا و دلباراستیوال است که از اواخر تیرماه برداشت آنها شروع خواهد شد. وی ادامه داد: در حال حاضر 60 درصد از محصول گیلاس و آلبالو از سطح باغ‌های استان برداشت شده و در محصولات زردآلو و هلو نیز برداشت ارقام زودرس آغازشده است. معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان غربی اضافه کرد: غیر از زردآلو که به دلیل سرمازدگی خسارت دیده و محصول آن نسبت به سال گذشته کمتر است در سایر ارقام میزان محصول نسبت به سال گذشته از حدود 20 درصد افزایش برخوردار است. وی با بیان اینکه بیشترین افزایش هسته‌دارها در تولید هلو، شلیل و آلو است، بیان کرد: علت اصلی این افزایش ناشی از افزایش سطح زیرکشت و مساعد بودن شرایط آب و هوایی در زمان شکوفه است. فتح‌الله‌زاده گفت: در تولید آلبالو که پیش‌بینی تولید آن در سال‌جاری در حدود 4 هزار و 770 تن برآورد می‌شود نسبت به سال گذشته 12 درصد کاهش تولید وجود دارد. وی اظهار کرد: در تولید گیلاس که پیش‌بینی تولید آن 12 هزار و 350 تن برآورد شده حدود 25 درصد افزایش تولید وجود دارد.

عضو شورای اسلامی شهر آبیک گفت: بی‌توجهی مسؤولان استان قزوین به ورزش شهرستان آبیک سبب بلاتکلیفی و بی‌انگیزگی هیأت‌های ورزشی و ورزشکاران این شهرستان شده است. محمد خرمن‌بیز در گفت‌وگو با فارس در آبیک اظهار کرد: نبود بودجه و سرانه ورزشی و نیز عدم توجه مسؤولان استان قزوین به ورزش شهرستان آبیک سبب بی‌انگیزگی و بلاتکلیفی هیأت‌های ورزشی و ورزشکاران این شهرستان شده است. وی افزود: در واقع می‌توان گفت ورزش شهرستان آبیک به خواب عمیقی فرو رفته است. عضو شورای اسلامی شهر آبیک اضافه کرد: 2 سال است که اداره ورزش و جوانان شهرستان آبیک بدون متولی و رئیس مانده است. خرمن‌بیز خاطرنشان کرد: عمق فاجعه اداره ورزش و جوانان شهرستان آبیک را می‌توان از وضعیت تنها زمین چمن فوتبال شهر آبیک متوجه شد که گویی تکه‌ای از بیابان‌های کویر لوت است. وی اضافه کرد: هیأت‌های ورزشی شهرستان آبیک بدون هیچ‌گونه حمایت مالی و معنوی هیأت‌های ورزشی استان قزوین و اداره ورزش و جوانان این شهرستان به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند.
عضو پیشین تیم ملی کشتی افزود: نتیجه فعالیت‌های هیأت‌های ورزشی شهرستان آبیک چیزی جز عقبگرد نداشته و نخواهد داشت. خرمن‌بیز ادامه داد: این سوال مطرح است که وضعیت نابسامان و بلاتکلیف ورزش شهرستان آبیک تا چه زمانی ادامه دارد. خرمن‌بیز اضافه کرد: در حال حاضر ورزش شهرستان آبیک را می‌توان به میتی تشبیه کرد که کسی نیست دفنش کند.
 

گازرسانی پایدار به 5 نیروگاه تولید برق در خراسان رضوی
مدیرعامل شرکت گاز خراسان رضوی از تحویل 926 میلیون مترمکعب گاز طبیعی به‌ صورت پایدار به نیروگاه‌های استان در 3 ماه نخست سال جاری خبر داد. به گزارش فارس از مشهد به نقل از روابط عمومی شرکت گاز استان خراسان رضوی، حبیب‌الله صادقی به گازرسانی پایدار به نیروگاه‌های استان در 3 ماه نخست امسال اشاره کرد و گفت: در این مدت‌زمان 926 میلیون مترمکعب گاز طبیعی به نیروگاه‌ها تحویل داده‌ شده و میانگین استفاده روزانه 5 نیروگاه بزرگ تولید برق استان از نعمت گاز طبیعی نزدیک به 10 میلیون مترمکعب بوده است. وی با بیان اینکه گازرسانی پایدار به نیروگاه‌های کشور، جزو اصلی‌ترین برنامه‌های شرکت ملی گاز ایران در چند سال اخیر بوده است، افزود: با تحقق این مهم، افزون بر صرفه اقتصادی و تحقق اقتصاد مقاومتی، شاهد حفاظت از محیط‌ زیست پیرامونی شهرها خواهیم بود.


خرید تضمینی 6 هزار تن گندم در کبودرآهنگ
رئیس سازمان تعاون روستایی شهرستان کبودرآهنگ از خرید تضمینی حدود 6 هزار تن گندم به صورت تضمینی از کشاورزان این شهرستان خبر داد. علی الوندی در گفت‌وگو با فارس در همدان با بیان اینکه تاکنون  5 هزار و 970 تن گندم توسط شبکه تعاون روستایی این شهرستان با نرخ تضمینی خریداری شده است، افزود: این میزان خرید به صورت روزانه در حال انجام است که رفته رفته بر این میزان نیز افزوده می‌شود. وی ادامه داد: شهرستان کبودرآهنگ  یکی از بزرگ‌ترین شهرستان‌های تولیدکننده گندم در استان همدان محسوب می‎شود. رئیس تعاون روستایی شهرستان کبودرآهنگ گفت: نرخ خرید تضمینی گندم معمولی برای هر کیلو یکهزار و 270 تومان اعلام شده است. این مسؤول یادآور شد: خرید تضمینی گندم با اعمال دقیق  دستورالعمل شرکت غله و بازرگانی و تعیین افت مفید، افت غیرمفید و میزان سن‌زدگی انجام می‎شود.  الوندی افزود: تاکنون 21 هزار و 750 تن محصول جو نیز با قیمت تضمینی از کشاورزان این شهرستان تحویل گرفته شده است.

رفع مشکلات مسکن‌مهر ایلام
استاندار ایلام گفت: مشکلات مسکن‌مهر در ایلام رفع می‌شود. محمدرضا مروارید در گفت‌وگو با فارس در ایلام اظهار داشت: تعیین تکلیف پروژه‌های مسکن‌مهر در استان ایلام در دستور کار قرار دارد. استاندار ایلام ادامه داد: بر این اساس در جلسه شورای تامین مسکن استان ایلام نیز پیرامون این موضوع دستورات لازم به مسؤولان دستگاه‌های اداری و اجرایی استان ایلام صادر شده است. وی ادامه داد: طرح مسکن‌مهر سال‌هاست در استان اجرا شده اما خیلی از واحدهای آن هنوز تکمیل نشده و به متقاضیان تحویل داده نشده که باید این مهم بزودی تعیین تکلیف شود. مروارید عنوان کرد: مهم‌ترین مشکل سر راه تکمیل واحدهای مسکن‌مهر تامین اعتبار است که باید مدیران عامل تعاونی مسکن‌مهر با هماهنگی با بانک‌های عامل برای تعیین تکلیف واحدهایی که متقاضیانی داشته‌اند، اقدام‌ کنند.


افتتاح  تصفیه‌خانه فاضلاب شهریار
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهرها و شهرک‌های غرب استان تهران از افتتاح تصفیه‌خانه فاضلاب شهریار با حضور معاون اول رئیس‌جمهور خبر داد. منصور جنتی در گفت‌وگو با فارس در غرب استان تهران اظهار کرد: مدول اول تصفیه‌خانه فاضلاب شهریار سه‌شنبه این هفته با حضور اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور و مسؤولان و مدیران ارشد سیاسی و انتظامی غرب استان تهران افتتاح می‌شود. مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهرها و شهرک‌های غرب استان تهران بیان کرد: این طرح شامل 3 مدول است که هر کدام از آنها به ظرفیت 240 هزار نفر در افق برنامه‌ریزی شده‌ سال 1415 پاسخگوی نیازهای تقریباً 720 هزار نفر است. وی تصریح کرد: شرکت آب و فاضلاب شهرها و شهرک‌های غرب استان تهران کلنگ نخستین مدول این تصفیه‌خانه را با استفاده از تسهیلات مالی بانک توسعه و تجارت «اکو» به مبلغ 18 میلیون یورو از سال 1390 در فاصله 4 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان شهریار در زمینی به مساحت 23 هکتار زد و این طرح را اجرا کرده است.

علی‌اکبر عباسی: 1- تردیدی نیست که انتشار فیش‌های حقوقی غیرمتعارف مدیران دولت یازدهم هزینه‌های سنگینی را بر دولت تحمیل و آن را در افکار عمومی با چالش جدی مواجه کرده است. دولتی که تمام تلاشش در این 3 سال حمله به دولت قبل و فاسد خواندن آن بوده، حالا فیش‌های حقوقی 10 رقمی از مدیرانش منتشر شده که افکار عمومی را به این نتیجه رسانده که آدرس فساد را باید جایی غیر از آنچه تاکنون دولت به مردم می‌گفته، جست‌وجو کرد؛ فیش‌هایی که البته جایی هم برای انکار آنها وجود ندارد.
2- در چنین شرایطی منطقی‌ترین راه این است که دولت با قاطعیت و بشدت با مدیران متخلف برخورد کند و به افکار عمومی نشان دهد این تخلفات و فسادها در دولت یازدهم تصادفی بوده و بدون اینکه مقامات ارشد دولتی در جریان آن باشند رخ داده است. بویژه آنکه دولت مدعی است تعداد مدیران دولتی با فیش‌های حقوقی نجومی، کم و ناچیز است. اما سوال اساسی این است: چرا دولت در برخورد با متخلفان اکراه دارد و حتی همین تعداد مدیران متخلفی هم که تاکنون جابه‌جا شده‌اند، اصرارش این است که آن را به عنوان استعفا عنوان کند تا برکناری رسمی؟
3- در پاسخ به سوال مذکور و چرایی این سبک مواجهه دولت با مدیران متخلف، باید گفت تفاوت فاحشی وجود دارد بین دیدگاه دولت در قبال مساله فیش‌های حقوقی نجومی و دیدگاه مردم و منتقدان. از دیدگاه دولتی با مختصات دولت یازدهم، اینکه یک مدیر معادل 50 ـ 40 برابر افراد عادی جامعه حقوق دریافت کند، نه‌تنها امری مذموم نیست که از منظر آنها اتفاقا این، لازمه‌ مدیریت موفق است و این تفکر، چنین حقوقی را حق مدیران حرفه‌ای می‌داند. این دیدگاه علاوه بر اینکه در نوع مواجهه دولت با مدیران متخلفش متبلور است، رسانه‌های حامی دولت هم ابایی از اعلام رسمی آن ندارند. روزنامه شرق، وجود مدیران اینچنینی در دولت را نقطه قوت دولت عنوان می‌کند و می‌نویسد: «این نگرانی وجود دارد که شتاب‌زدگی ناشی از فضاسازی رسانه ملی و رسانه‌های مکتوب، دولت را به سمت و سویی سوق دهد که بدنه دولت را از مدیران حرفه‌ای تهی کند و امری که هم‌اکنون یکی از نقاط قوت دولت یازدهم به شمار می‌آید به نقطه ضعف تبدیل شود همچنین این روند می‌تواند اقتدار و اعتماد به نفس مدیران دولت را نیز تضعیف کند». محمدعلی وکیلی، مدیرمسؤول روزنامه ابتکار و نماینده اصلاح‌طلب مجلس نیز برخورد دولت با صاحبان فیش‌های نجومی را سرمایه‌سوزی و افتادن در دام مغالطات می‌داند و می‌نویسد: «دولت در بد مخمصه‌ای گرفتار آمده است. صحنه را طوری چیده‌اند که اگر دولت برخورد نکند اعتمادسوزی می‌شود و اگر آستین برخورد بالا زند و به جنگ مدیران خود رود و در دام مغالطات افتد سرمایه‌سوزی است. نیروهایی که سال‌ها تجربه اندوخته‌اند و اکنون وقت ثمرهای پخته آنان است. این مدیران مجرب، سرمایه‌های انسانی نظامند. قربانی کردن آنها، نوعی سرمایه‌سوزی است». همچنین خبرگزاری ایلنا با ابراز تاسف از اینکه انتشار فیش‌های حقوقی نجومی مدیران موجب شده برخی از آنها استعفا کنند، این اقدام را نتیجه فداکاری و مردانگی آنها عنوان کرده و می‌نویسد: «افکار عمومی از دولت روحانی می‌پرسند چرا در کشوری که حقوق کارگران نزدیک یک میلیون تومان است و بسیاری از مردم از همین حقوق اولیه بهره‌مند نیستند، باید بعضی مدیران حقوق چندده میلیونی دریافت کنند؟ مدیران دولتی البته نسبت به این انتقادها پاسخ روشنی دارند. آنها به اهمیت برخی مشاغل خاص اشاره می‌کنند... در انتخابات مجلس دهم، بسیاری از نامزدهای جریان اصلی اصلاح‌طلبان در انتخابات رد صلاحیت شدند. بعد از این رد صلاحیت‌ها این افراد قهر نکردند. در صحنه باقی ماندند و کمک کردند نیروهای گمنام و شاید با توانایی کمتر وارد مجلس شوند. البته این استراتژی جواب داد و لیست اصلاح‌طلبان نامزدهای خود را به خانه ملت فرستاد. شاید حالا مدیران روحانی که حقوق نامتعارف می‌گیرند همین رویه را در پیش بگیرند. استعفا کنند و از مدیریت بگذرند و جا را به چهره‌های جوان‌تر و گمنام‌تر، ولو با تجربه کمتر بدهند و سعی کنند مشاوران خوبی برای مدیران جدید باشند. توسعه کشور نیاز به فداکاری دارد و این مدیران تا اینجا نشان داده‌اند برای اعتلای ایران حاضر به فداکاری هستند».
4- افزون بر آنچه گفته شد، نوع استدلال رسانه‌های حامی دولت در حمایت از حقوق‌های 10 رقمی مدیران که در بالا به بخشی از آنها اشاره شد، واقعیت دیگری را هم روشن می‌کند و آن اینکه؛ همین مقدار برخورد با فیش‌های حقوقی نجومی از سوی دولت هم به خاطر در پیش بودن انتخابات و رها شدن از فشار افکار عمومی است و اگر این فیش‌های حقوقی، رسانه‌ای نمی‌شد، بدون شک هیچ‌گونه اراده‌ای در دولت برای برخورد با آنها وجود نداشت.

محمد  علی‌بیگی: بی‌بی‌سی فارسی سی‌ویکم ماه مه(11 خرداد سال جاری) برنامه‌ای از «کامبیز فتاحی» پخش کرد با موضوع «تماس‌های پشت پرده، وعده‌های توخالی و دوستی‌های مصلحتی [امام خمینی(ره)] با 2 رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا، کارتر و کندی».
بی‌بی‌سی فارسی در این گزارش، قصد داشت ناگفته‌های غریبی را از کارنامه سیاسی امام آشکار کند، امامی که به گفته بی‌بی‌سی: «طرفدارانش سازش‌ناپذیرش می‌خوانند. او[=امام] می‌گفت: آمریکا شیطان بزرگ و خبیث است و تمام گرفتاری‌های ایران از آمریکاست».
این برنامه واکنش‌هایی برانگیخت ولی مهم‌تر از واکنش‌ها، خط خبری و تحلیلی بی‌بی‌سی بود. بی‌بی‌سی ابتدا تلاش کرد برای ارتباط امام و آمریکا سابقه‌ای دیرین بتراشد و در نهایت دوباره بحث را به ارتباط انقلابیون با آمریکا در دی و بهمن 57 کشاند.
سر «ریدر بولارد» سفیر وقت انگلیس (1946-1942 مقارن جنگ دوم جهانی‌) در ایران، راجع به نظر عمومی مردم ایران نسبت به انگلستان و نقش بی‌بی‌سی در تغییر آن می‌نویسد:
«این واقعا تاسف‌آور بود که درست زمانی که ما احتیاج به همراهی و مساعدت مردم ایران داشتیم[آستانه اشغال ایران توسط قوای متفقین] آنها به سرزنش ما بپردازند و از اینکه حامی شاه مورد تنفرشان[رضاشاه] بودیم، اظهار گله‌مندی بنمایند. ولی این وضع دیری نپایید، زیرا ما توانستیم با آغاز پخش برنامه‌های فارسی از لندن و دهلی تا حدود زیادی بر این مشکل فائق آییم و با تکذیب شایعات بی‌اساس و مطرح نمودن و پاسخ گفتن به بسیاری سوالات مربوط به رضاشاه، ذهن مردم را نسبت به حقایق روشن کنیم». (بولارد: 1362، ص55 و56)
پس احتمالاً هدف بی‌بی‌سی فارسی از پخش چنین گزارش‌ها و کشف(!) چنین اسنادی، صرفاً روشن کردن ذهن مردم نسبت به حقایق(!) است. پس کمی به بررسی حقایق می‌پردازیم.
«کامبیز فتاحی» که بنیامین نتانیاهو مهرماه 92 در گفت‌وگو با او از ممنوعیت پوشیدن شلوار جین در ایران گفته بود،
13 آبان سال گذشته (4 نوامبر 2015) نیز طی گزارشی، با استناد به اسنادی که- به ادعای او- تازه از طبقه‌بندی ایالات متحده خارج شده، چنین می‌آورد:
«بنا بر اسنادی که بتازگی در آمریکا از حالت طبقه‌بندی خارج شده است، رهبر انقلاب[امام خمینی] چند روز پیش از آنکه از نوفل‌لوشاتو به تهران بازگردد [۲۷ ژانویه ۱۹۷۹/ 7 بهمن ۱۳۵۷] به دولت کارتر پیام شخصی محرمانه‌ای می‌فرستد که در آن از یک طرف به طور تلویحی تهدید به اعلان جهاد و از طرف دیگر دست دوستی و همکاری به‌سوی کارتر دراز می‌کند».
البته این اسنادی که فتاحی به آنها اشاره کرده، به هیچ‌وجه نویافته نبودند و «گری سیک»(مشاور ارشد کاخ سفید در امور ایران و همکار برژینسکی) گزارشی از آنها را در کتاب خود:
Sick Gary, All Fall Down: America’s Fateful Encounter With Iran, 1985, I.B.Tauris Publishing Company.
آورده است و البته کتاب مهجوری هم نیست و 10 سال پیش از گزارش فتاحی، به فارسی ترجمه و توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی به چاپ رسیده: سیک، گری، همه‌چیز فرومی‌ریزد، ترجمه علی بختیاری‌زاده، 1384.
علاوه بر آن «ویلیام سولیوان» آخرین سفیر ایالات متحده در ایران، که اصرار او بر «لزوم ارتباط آمریکا با انقلابیون» باعث اعلام عدم اعتماد کاخ سفید به وی شد نیز گزارش‌های ملاقات «یزدی» با «زیمرمن» را در فصلی به‌نام «مأموریت الیوت» نقل کرده. این کتاب هم قبل از کتاب گری سیک، در 1981 با نام: Mission To Iran, The Last U.S Ambassador به چاپ رسیده و با 2 ترجمه، چه به‌صورت مستقل چه همراه با خاطرات پارسونز(سفیر وقت انگلیس در ایران) مجموعاً 8 بار در ایران تجدید چاپ شده که نخستین چاپ آن1361 و آخرین آن 1393 بوده است.
علاوه بر اینها دکتر یزدی هم در جلد سوم کتاب خاطراتش گزارشی مفصل از دیدارهایی که با نماینده آمریکا داشته، به دست می‌دهد(صص274 تا 290) که قبل از انتشار خاطرات دکتر یزدی هم در کتاب معروف سرهنگ نجاتی «تاریخ مبارزات و تحولات ۲۵ساله از مرداد ۳۲ تا بهمن ۵۷» به چاپ رسیده بود.
پس کامبیز فتاحی در یافتن اسناد قدیمی و مشهور و جا زدن آنها به‌جای اسناد نویافته، مهارت و سابقه جالبی دارد ولی این سند جدید حتی «سند» هم نبود، یعنی هیچ سندی از مکاتبه امام با سفارت آمریکا یا هیچ سندی از پیغام‌رسانی مرحوم آیت‌الله کمره‌ای به سفارت آمریکا در دست بی‌بی‌سی نبود. ادعای بی‌بی‌سی آن بود که هم‌‌درس قدیمی امام[آیت‌الله کمره‌ای] آبان‌ماه 42 پیغامی از جانب امام برای سفارت آمریکا می‌برد به این مضمون که «ما با منافع آمریکا در ایران مخالفتی نداریم». آنچه بی‌بی‌سی فارسی به عنوان سند درج کرده، یک بولتن مورخ مارس ۱۹۸۰ است[18سال بعد از سند فرضی] که سیا به عنوان «تحلیلی درباره مخالفت علما با رژیم شاه و علل وقوع انقلاب» منتشر کرده است، نه یک سند.
اما پس از این برنامه، بی‌بی‌سی فارسی به صرافت سندسازی و مستند کردن این ادعا افتاد و با خلط ادعاهای مربوط به سال42 و 57 باهم، تلاش کرد ارتباط امام و انقلابیون با آمریکا را به «هزاران برگه سند وزارت خارجه آمریکا، سازمان سیا و برخی سازمان‌های اطلاعاتی دیگر آمریکا» مستند کند. البته جای سوال باقی ا‌ست که اگر هزاران سند از چنین ارتباطاتی در دست بوده، اساساً «کشف!» یک سند جدید یا برنامه‌سازی بر مبنای یک سند کشف نشده، چه محلی از اعراب داشته؟ بهتر نبود از همان هزاران سند پیشین برای چنین برنامه‌ای استفاده می‌شد؟
وقتی سندی دال بر ادعای مربوط به سال 42 موجود نبود، بی‌بی‌سی سعی کرد به سال 57 بپردازد و با صدای بلندتری از مذاکرات سال 57 حرف بزند و در برنامه «صفحه2 آخر هفته» با دعوت از «فتاحی»، «بروجردی»، «میلانی» و «گری‌سیک»، چنین کرد.
اما ماجرای ملاقات‌های انقلابیون با آمریکا در سال 57 چیست؟ آیا انقلابیون به کمک آمریکا برای پیروزی انقلاب چشم داشتند؟ گزارش‌هایی که تاکنون از این دیدارها منتشر شده، مساله را روشن می‌کند. همان‌طور که آمد، مفصل‌ترین صورت این ملاقات‌ها در جلد سوم خاطرات دکتر یزدی منتشر شده ‌است. این گزارش‌ها نشان می‌دهد علاوه بر پیام رسمی کارتر که توسط نمایندگان «ژیسکاردستن»(رئیس‌جمهور وقت فرانسه) به امام رسانده شد و پاسخ امام به آن در جلد 5 صحیفه امام آمده است، 5 ملاقات نیز بین «یزدی» و «وارن زیمرمن»، رایزن سیاسی سفارت آمریکا در پاریس، صورت گرفته است. در این ملاقات‌ها نکته جدیدی نسبت به آنچه طرفین از یکدیگر می‌دانسته‌اند یا در اظهارنظرهای رسمی گفته‌اند، مطرح نشده، همانطور که «سولیوان» و «یزدی» هر دو اذعان کرده‌اند:
مطالبی که از آنها[این تماس‌ها] دریافت شد، قبلاً از طریق پیگیری مطالب روزنامه‌ها و مطبوعات بین‌المللی، کم و بیش به‌دست آمده بود.(یزدی، ص290) همچنین جواب‌های داده شده به نماینده دولت آمریکا چیزی بیشتر از آنچه در مصاحبه‌ها و بیانیه‌های علنی مطرح شده بودند، نبود.(همان)
چون دستور العمل وی[زیمرمن] محدود بود و به علاوه از اوضاع داخلی ایران هم اطلاعات زیادی نداشت، این تماس‌ها چندان مفید واقع نشد. با وجود این برداشت کلی با نتایجی که ما در تهران به‌دست آورده بودیم یکسان بود و اطرافیان آیت‌الله هم از احتمال برخورد بین مردم و نظامیان نگران بوده و علاقه‌مند به جلوگیری از چنین برخوردی بودند(سولیوان، ص231).
به علاوه مشخص نیست دکتر یزدی رأسا طرف ملاقات بوده یا نمایندگی امام را بر عهده داشته است. آنطور که یزدی نوشته است: «هارولد ساندرز»(معاون وزیر خارجه آمریکا) طی تماس با او، تقاضای «ملاقات بین نماینده رسمی دولت آمریکا با نماینده‌ای از جانب آقای خمینی» را مطرح می‌کند و امام «فقط» شخص یزدی را به این کار مأمور می‌کنند و در مقابل درخواست دکتر یزدی مبنی بر همراه بردن شخص دیگری در این تماس‌ها، مطلب را غیرضروری دانسته‌اند.(یزدی، ص274)
گری‌سیک و سولیوان هم چیزی مبنی بر ارتباط با «نماینده رسمی امام» ننوشته‌اند بلکه: «کارتر در 14 ژانویه، وارن زیمرمن رایزن سیاسی ایالات متحده در پاریس را مأمور کرد تا با «ابراهیم یزدی»دیدار و مذاکره کند».(سیک، ص215)
در پاسخ به پیشنهاد من برای تماس با اطرافیان آیت‌الله خمینی در پاریس، وزارت خارجه آمریکا از سفارت ما در پاریس خواست با ابراهیم یزدی تماس برقرار کند.(سولیوان، ص230)
به‌رغم اینکه مشخص نیست آیا دکتر یزدی نمایندگی امام را بر عهده داشته یا نه، آنچه مسلم است، محتوای این تماس‌ها به‌هیچ‌وجه جنبه مذاکره یا مصالحه نداشته، چه رسد به ادعای «دست دوستی دراز کردن».
البته سال 57 افراد متعددی به نمایندگی از گروه و دسته خود یا به نمایندگی از انقلابیون مذاکراتی کرده‌اند. ژنرال هایزر، مامور آمریکا برای کودتا در تهران، در یادداشت‌های مربوط به 21 دی‌ماه 57(11ژانویه 1979) می‌نویسد: «لازم بود بدانیم جایگاه خمینی کجاست. برای ما مسئله اصلی در انتهای زنجیره حوادث ایران همین بود. باید می‌فهمیدیم، زیرا سولیوان(آخرین سفیر آمریکا در ایران) و افرادش کارهای زیادی با اپوزیسیون انجام داده بودند».(هایزر، ص80)
سولیوان هم در مواردی برقراری ارتباط با گروه‌ها و اشخاص را تایید صریح یا ضمنی می‌کند، از جمله دیدار با بازرگان، که خود را نه نماینده انقلابیون، بلکه نماینده نهضت آزادی معرفی می‌کرد. یا آیت‌الله «موسوی‌اردبیلی» که بازرگان او را نماینده عناصر مذهبی انقلاب معرفی می‌کند.(سالیوان، ص251)
به‌علاوه دکتر یزدی می‌نویسد در ملاقات پنجم بین او و زیمرمن، زیمرمن چنین گفته: اشخاصی مدعی هستند نماینده آیت‌الله خمینی‌اند و به بعضی اشخاص در دولت یا بعضی تجار آمریکایی مراجعه کرده‌اند. ما می‌خواهیم بدانیم آیا چنین امری صحت دارد؟(یزدی، ص288)
نتیجه اینکه افراد متعددی، خود را نماینده انقلاب معرفی می‌کرده‌اند و این البته در شلوغی انقلاب، امر عجیبی هم نیست.
به‌هرحال اگر هم مذاکره رسمی بین ایالات متحده و نماینده‌ای از طرف امام صحت داشته باشد، احتمالاً همین مذاکره
«یزدی- زیمرمن» بوده. چنانکه سیک می‌نویسد: دیدار زیمرمن با یزدی، نخستین تماس رسمی ایالات متحده با یکی از یاران آیت‌الله خمینی بود.(سیک، ص218)
در این مذاکره نیز هیچ پیشنهادی در جهت بده‌بستان‌های سیاسی نشده و هیچ نشانی از تفاهم دیده نمی‌شود الا در یک مورد که از قول سولیوان، پیش‌تر نقل شد: توقف کشتارها.
نکته جالب این است که شاه تا زمانی که در ایران بوده از تمام خطوط تماس بین آمریکا و مخالفان مطلع بوده و حتی پیش از انجام طرح «الیوت»[ملاقات فرستاده ویژه آمریکا با امام در پاریس] شاه توسط سفیر آمریکا از ماجرا مطلع بوده و آن را راه نفوذ در انقلابیون می‌دانسته و با لغو ماموریت الیوت در آخرین لحظه، شاه از شنیدن خبر لغو ماموریت برمی‌آشوبد و از سفیر [سولیوان] می‌پرسد: «آمریکا چطور می‌خواهد در این اشخاص نفوذ کند بی‌آنکه حاضر به صحبت و تماس با آنها باشد؟»(سولیوان، ص239)
چیزی که در نهایت کار انقلاب را پیش می‌برد، نه مذاکره با طرف آمریکایی بلکه تأثیر اعلامیه‌های امام و عملکرد انقلابیون در جلوگیری از کودتا و بیرون کردن «هایزر» از ایران است. آنچه مسلم است و از نوشته‌های آمریکایی‌ها(هایزر، سولیوان، سیک و...) برمی‌آید، این است که آمریکا به‌رغم تلاش در جهت مذاکره و ایجاد خط ارتباطی مستقیم، بشدت به دنبال ایجاد کودتا برای حفظ منافعش در ایران بوده. تا جایی‌که برژینسکی حتی پس از خروج هایزر از ایران و اعلام بی‌طرفی ارتش هم ناامید نشده به دنبال اجرای کودتای نظامیان بود ولی پس از شنیدن گزارشات متعدد از عدم امکان آن «برژینسکی با بی‌میلی تمام نظر سایر اعضا را مبنی بر عدم امکان کودتا توسط ارتش ایران پذیرفت و دیگر سخنی در این زمینه به میان نیاورد».(سیک، ص240)

مهدی محمدی: حملات و انفجارهای پی در پی تروریستی در روزهای اخیر به پدیده‌ای آشنا در کشورهای مختلف منطقه و حتی در غرب بدل شده است. سرعت بالا، قدرت تخریب زیاد، پنهانکاری موفق اطلاعاتی، بازتاب رسانه‌ای گسترده و سرچشمه گرفتن از تروریسم وهابی ویژگی عمده همه این حملات است.
شواهد نشان می‌دهد سرویس‌های امنیتی و نهادهای مجری قانون در کشورهای غربی، و دولت‌ها در منطقه خاورمیانه، گرفتار نوعی عجز دسته‌جمعی در مقابل امواج جدید تروریسم شده‌اند و دورنمایی از اینکه راهی برای برون‌رفت از این وضعیت پیدا کرده باشند هم دیده نمی‌شود.
حملات روز 8 تیر در فرودگاه استانبول با 45 کشته نشان داد در حالی که دولت اردوغان خیال می‌کرده مشغول تضعیف اسد است، داعش در سرزمین ترکیه رشد کرده است. حمله به رستوران محل تردد خارجیان در داکا، پایتخت بنگلادش با 20 کشته که از مدلی مشابه حملات در پاریس، سن برناردینو و اورلاندو تبعیت می‌کرد، به نوعی از بی‌معنا شدن مرزهای جغرافیایی در مقابله با پدیده  تروریسم حکایت می‌کند. انفجار انتحاری کامیون در منطقه شیعه‌نشین در حومه بغداد با دست‌کم 200 کشته، و حملات به مرقد فرزند امام هادی‌(ع) در سامرا، مستقیما از افزایش وزن حملات انتحاری در سبد تحرکات تروریستی حکایت می‌کند و حملات در عربستان سعودی به دیپلمات‌های آمریکایی، نمازگزاران شیعه و یک پست امنیتی در شهر مدینه نشان‌دهنده آن است که پدیده «بازگشت به مبدا» از این پس به اصلی‌ترین چشمه تولید بحران‌های امنیتی در کشورهایی بدل خواهد شد که تا پیش از این محل تربیت یا کریدور انتقال تروریست‌ها به کشورهای دیگر بوده‌اند.
اطلاعات مربوط به این حملات هنوز به طور کامل منتشر نشده و شاید تا سال‌ها نشود. بخش کوچک‌تر مساله به فرهنگ رازداری سرویس‌های امنیتی یا ملاحظات حفاظتی مربوط می‌شود اما بخش بزرگ‌تر در واقع ناشی از این است که دولت‌ها و جوامع مورد هجوم خودشان هم نمی‌دانند دقیقا چه اتفاقی افتاده است.
ارزیابی‌های امنیتی که کارشناسان مختلف با رویکردهای گوناگون – وگاه متعارض با هم - به عمل آورده‌اند نشان می‌دهد روی هم رفته، عوامل زیر در بازگشت تهاجمی پدیده تروریسم به محیط امنیتی جهان موثر بوده است:
1- روندهای رادیکال شدن  – که یک شهروند ظاهرا معمولی را بدل به تروریست می‌کند - بویژه تحت تاثیر فساد، تبعیض، نارضایتی‌های فزاینده اجتماعی، شکاف میان خرده‌فرهنگ‌ها و فاصله عمیق میان دولت‌ها و ملت‌ها، سرعت گرفته است.
2- ارتباطات جهانی در بستر اینترنت و شبکه‌های اجتماعی روندهای رادیکال شدن را متکثر، مرتبط، تشدیدشونده و امن کرده است. دسترسی آسان به سلاح نیز بر خشونت آن افزوده است.
3- گروه‌های تروریستی در سرزمین‌های تحت سیطره خود تحت فشار قرار گرفته‌اند و این امر هم آنها را انتقامجو‌تر کرده و هم پدیده «بازگشت به مبدا» را در میان آنها رواج داده است. اگر فقط یک‌دهم 30 هزار تروریست خارجی که اکنون در عراق و سوریه به سر می‌برند تصمیم به بازگشت به سرزمین‌های اصلی خود بگیرند، سیلی از تروریسم در منطقه خاورمیانه به راه خواهد افتاد. ضمن اینکه این گروه‌ها اکنون نیاز غیرقابل مهاری به قدرتنمایی با هدف انکار اضمحلال خود دارند.
4- دولت‌های منطقه همچنان به نحو فزاینده‌ای از گروه‌های تروریستی به عنوان ابزار پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای خود استفاده می‌کنند. این روند رو به افزایش بوده و ائتلاف میان سعودی و اسرائیل با هدایت و اشراف آمریکا آن را به مرحله خطرناکی رسانده است. اما کنترل و حتی اشراف اطلاعاتی این دولت‌ها بر تروریست‌ها نیز به هیچ وجه کامل نیست و در موارد متعدد می‌توان گفت تروریسم وهابی «از دست در رفته است».
5- و مهم‌تر از همه، ایدئولوژی وهابی- تکفیری که می‌تواند به سرعت شهروندان عادی را به تروریست‌هایی خطرناک بدل کند، نه فقط مهار نشده بلکه خزانه‌های انباشته از دلار برخی کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و ابزارهای اطلاعاتی - نظامی آنها را هم در اختیار گرفته است.
این عوامل بیش از آنکه خود به خود ایجاد شده باشد، برنامه‌ریزی‌شده است و قبل از آنکه دولت‌ها را هدف بگیرد، ملت‌ها را نشانه گرفته است. این روند محصول فقدان استراتژی نیست بلکه علامت درهم فرورفتگی حجم بزرگی از راهبردهای گاه متناقض از سوی دولت‌های مختلف درباره موضوعات و مناطق جغرافیایی واحد است که همه آنها در این جمع‌بندی مشترکند که تروریسم وقتی دیگران را هدف بگیرد خوب و تنها وقتی بد است که به جانب خودشان بیاید. با این وضعیت، می‌توان پیش‌بینی کرد در آینده نزدیک، این وضعیت وخیم‌تر خواهد شد و اصلاحات سیاسی- امنیتی- اجتماعی لازم برای پیشگیری از آن همچنان دشوار و در مواردی پیچیده است که امیدی به آغاز و تکمیل آن در میان‌مدت نیست.
پدیده بسیار مهم و جالب توجه در این میان اما این است که ایران از این سیل ویرانگر تقریبا به طور کامل مصون مانده است. تروریست‌ها در همه جای منطقه و حتی در غرب پیروز می‌شوند اما در ایران شکست می‌خورند. در تمام مدت 6 سال گذشته که منطقه در آتش تروریسم می‌سوزد حتی یک حمله موفق در ایران وجود نداشته، آن هم در حالی که ایران بیش از هر کشور دیگری در منطقه درگیر مبارزه مستقیم با تروریست‌هاست. این سوال مهم و بسیار جدی است: چرا ایران امن باقی مانده و تروریست‌ها حتی به آن دست نیز نیافته‌اند، چه رسد به آنکه بر آن غلبه کرده باشند؟
داده‌های رسانه‌ای برای تحلیل موضوع کافی نیست و داده‌های غیررسانه‌ای نیز به کار تحلیل‌های علنی نمی‌آید. فراتر از داده‌های خرد اما، علت‌های راهبردی وجود دارد که امنیت راهبردی ایران در شرایط ناپایداری فزاینده امنیتی در منطقه و جهان را می‌توان از آنها نتیجه گرفت.
1- حضور پیشگیرانه نظامی - اطلاعاتی ایران در مقابله با تروریست‌ها فراتر از مرزها، هم موجب اشراف در مبدأ به تحرکات تروریست‌ها شده و هم امکان برخورد در مبدأ با آنها را فراهم آورده است. استقرار در عراق و سوریه یک شبکه اشراف و پیشگیری تقریبا کامل ایجاد کرده است که به ایران امکان می‌دهد با سرعت بسیار بالا دریابد تروریست‌ها چه طراحی‌ای علیه آن انجام داده‌اند و این طراحی را هزاران کیلومتر فراتر از مرزهای خود خنثی کند. ضمن اینکه آشنایی از نزدیک به سبک کار و شگردهای گروه‌های تکفیری- وهابی در سوریه و عراق، شیوه کشف و برخورد ایران را کاملا کارآمد کرده است.
2- ایران تنها کشوری است که در نبرد واقعی با تروریسم قرار دارد، بنابراین تروریست‌ها می‌دانند توان پاسخ‌دهی ایران به هر نوع تعرض تروریستی تا چه حد بالاست. ریسک عملیات در ایران در حالی که نیروهای ایرانی دسترسی تقریبا مستقیم به همه مراکز تجمع تروریست‌ها دارند، برای گروه‌هایی که هدف آنها صرفا قدرتنمایی و گرفتن زهر چشم است، می‌تواند تبعاتی ویرانگر داشته باشد.
3- توانمندی امنیتی ایران در اثر پیچیده و کارآمد شدن فزاینده جامعه اطلاعاتی- امنیتی در مواجهه با دشمنانی پای کار و بسیار خطرناک طی بیش از 3 دهه بشدت رشد کرده است. شبکه در هم تنیده روابط امنیتی میان بازوهای محور مقاومت به مرکزیت ایران باعث شده برخی از مهم‌ترین مشکلاتی که اکنون جهان در مقابله موثر با پدیده تروریسم گرفتار آن است، در اینجا عملا حل شده باشد. ایران به دلیل حضور مستقیم زمینی در صحنه‌های نبرد با تروریست‌ها، به هیچ وجه مشکل جمع‌آوری اطلاعات ندارد. به دلیل همپیمانی قدرتمند و اتحاد تاریخی با دیگر اجزای محور مقاومت، مشکلات حفاظتی مربوط به تبادل و به اشتراک‌گذاری اطلاعات را مدت‌هاست پشت سر گذاشته است و از همه مهم‌تر، در قلب مجموعه بسیار نیرومندی از بازوهای عملیاتی قرار دارد که در مقابل تروریسم کاملا یکپارچه عمل می‌کنند. الگوی همکاری‌های امنیتی که اکنون درون‌ محور مقاومت وجود دارد، یکی از بهترین مدل‌ها برای نوسازی سیستم امنیتی جهان است که البته می‌دانیم به این زودی‌ها امکان آن فراهم نخواهد شد.
4- جامعه ایرانی دارای حساسیت ویژه، همبستگی پایدار و اجماع قوی ملی در صیانت از امنیتی است که اکنون از آن برخوردار است. زمینه‌های اجتماعی تبدیل خود به خودی شهروندان به تروریست در ایران تقریبا به طور کامل وجود ندارد. تعداد ایرانی‌هایی که به منظور پیوستن به گروه‌های تروریستی از ایران خارج شده‌اند بسیار کم و تعداد آنهایی که درون ایران تحت تاثیر گروه‌ها یا دولت‌های تروریستی قرار گرفته‌اند از آن هم کمتر است. نوعی فرهنگ «قدرشناسی ملی از امنیت راهبردی» موجود در کشور در حال شکل گرفتن است که بدون نیاز به پلیسی شدن جامعه، همکاری دسته‌جمعی در مقابله با تروریسم – یا حتی خشونت‌های اجتماعی سطح پایین‌تر - را بشدت تقویت کرده است؛ گویی مردم خود بشدت مراقبند کشور آرام بماند. فرهنگ شیعی جامعه ایرانی توسل به خشونت علیه بیگناهان را بشدت تقبیح می‌کند و درون آن ابزارهایی نیرومند برای مهار هرگونه گرایش به سمت کشتار بیگناهان تعبیه شده است. گروه‌های تروریست سنتی دشمن ملت ایران نظیر منافقین تقریبا به طور کامل نابود شده‌اند و هیچ گروه تروریستی خارجی وجود ندارد که بتواند ادعا کند حتی یک سرمایه اجتماعی حداقلی در ایران دارد. شکاف‌های قومی- مذهبی در ایران همه در چارچوب ملیت ایرانی جایگیر و مدیریت شده و هیچ قومیت یا مذهبی در میان ایرانیان دعوت به تروریسم علیه ملت خود نمی‌کند. ابزارهای تولید خشونت نیز به‌سادگی در دسترس هیچ فرد یا گروهی نیست و از این حیث جامعه ایرانی در قیاس با کشورهای منطقه و حتی کشوری مانند آمریکا کاملا «پاک و امن» محسوب می‌شود.
5- از حیث استراتژی‌های امنیت ملی ایران هرگز به تروریسم به عنوان یک ابزار که می‌توان از آن برای پیشبرد برخی اهداف استفاده کرد نگاه نکرده است. ایران هرگز یک کریدور برای ترانزیت تروریسم نبوده،  بنابراین فضای داخلی ایران برای تروریست‌ها کاملا ناامن باقی مانده است. ایران نه به لحاظ ایدئولوژیک تروریست تولید می‌کند، نه به لحاظ امنیتی آنها را صادر می‌کند و نه از حیث سیاسی- ژئوپلیتیک هرگز دالانی برای عبور تروریست‌ها بوده است، بنابراین کل ایران برای تروریست‌ها به نوعی منطقه سرخ محسوب می‌شود که نه آن را می‌شناسند، نه پیوندی با آن داشته‌اند و نه حتی به لحاظ تاکتیکی به آن دسترسی پیدا کرده‌اند. این دقیقا باعث شده وضعیتی که کشورهایی نظیر ترکیه با آن مواجه شده‌اند در ایران کاملا بلاموضوع شود.    
6- و از همه مهم‌تر، ایران هرگز روابط خوبی با آمریکا نداشته و با رژیم صهیونیستی هم کاملا قطع ارتباط بوده است. شاید تعجب کنید اما پیوند سیاسی- اطلاعاتی با آمریکا و اسرائیل (و اکنون می‌توان اضافه کرد انگلیس و عربستان سعودی) یکی از اصلی‌ترین ریشه‌های آسیب‌پذیری امنیتی کشورهای منطقه است. تروریسم ابزار آمریکا و اسرائیل برای پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای‌شان است و وقتی تصمیم به استفاده از آن گرفته شود کشورهایی که درهای خود را به روی آنها باز کرده و به نفوذ آنها به عنوان فرصت نگاه کرده‌اند نخستین قربانیان خواهند بود. امروز سرویس‌های اطلاعاتی بسیاری از کشورهای منطقه نمی‌توانند با تروریسم مبارزه کنند از جمله به این دلیل که تقریبا همه آنها شعبه‌ای از سازمان سیا هستند. ارتش‌های منطقه هم در مقابل تروریست‌ها عاجز شده‌اند چرا که ساختار اغلب آنها آمریکایی است و همه اسرار آنها نزد صهیونیست‌ها فاش شده است. وقتی رئیس سرویس امنیت داخلی اسرائیل به صراحت اعلام می‌کند ما نمی‌خواهیم داعش شکست بخورد، طفیلی‌های موساد نباید از خود توقع متوقف کردن سربازان موساد را داشته باشند. اینکه پدرخوانده‌های تروریسم به ایران دسترسی ندارند، یکی از رازهای اصلی امنیت راهبردی ایران است.