استان ایلام به دلیل داشتن زیبایی‌های طبیعی در کشور به عروس زاگرس مشهور بوده و این منطقه اساسا کوهستانی است ولی بتازگی بیابان جنوب استان در حال پیشروی به سمت مناطق سرسبز شمالی است. یکی از مهم‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی قرن اخیر پدیده بیابان‌زایی است که ۱۱۰ کشور جهان از جمله ایران با این پدیده مواجه هستند، مهم‌ترین علل بروز پدیده مخرب بیابان‌زایی عواملی از جمله تغییرات اقلیمی در جهان، فعالیت‌های غیراصولی و بهره‌برداری بی‌رویه بشر است. روند تخریب محیط زیست و منابع طبیعی در کشور ایران نگران‌کننده است. در حالی که در کشور‌های توسعه‌یافته با تخریب طبیعت توسعه پایدار به دست آمد و همان توسعه پایدار نیز باعث احیای مجدد طبیعت در این کشور‌ها می‌شود اما در ایران در ازای تخریب طبیعت در عمل چیز خاصی عاید کشور نشده است و طبیعت نیز بشدت در حال از بین رفتن است. یکی از راه‌های اصلی برون‌رفت از این بحران آگاهی‌بخشی و تغییر رفتار مردم بویژه بهره‌برداران نسبت به طبیعت است. استان ایلام به دلیل طبیعت سرسبز، کوهستانی، جنگل‌های بی‌شمار و بسیاری از زیبایی‌های خدادادی در کشور به عروس زاگرس شهرت یافته است. این استان در غربی‌ترین نقطه ایران واقع شده و با ۴۲۰ کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق دارای بیش از ۶۴۰ هزار هکتار جنگل است و حدود ۸۷ درصد مساحت استان را منابع طبیعی تشکل می‌دهد. ایلام به استانی چهارفصل با آب و هوای متنوع مشهور است و به همین دلیل در کنار کوهستان و جنگل، مناطقی با آب و هوای بیابانی در این استان قابل مشاهده است، در این بین شهرستان‌های مهران و دهلران عمده کانون‌های بیابانی استان هستند که در مرز کشور عراق قرار دارند که در فصل تابستان دمای این دو شهرستان به بیش از ۵۰ درجه هم می‌رسد. متأسفانه هم‌اکنون بیابان‌ در شهرستان دهلران در حال پیشروی است و متاسفانه چندین روستا در این شهرستان به دلیل خشکسالی تخلیه شده و نیازمند توجه مسؤولان است. رضا احمدی، مدیرکل منابع طبیعی استان ایلام در این ارتباط در گفت‌وگو با مهر اظهار داشت: استان ایلام با 2 میلیون هکتار اراضی دارای ۶۴۱ هزار هکتار جنگل است که۱۷۱ هزار هکتار از آن در کانون‌های بحرانی قرار دارد. وی اضافه کرد: استان ایلام 5/6 برابر کشور عراق جنگل دارد که با داشتن آب و هوایی مناسب در ۱۰ شهرستان استان جنگل یافت می‌شود. احمدی از عمده مشکلات منابع طبیعی استان را روند رو به رشد بیابان‌زایی دانست و افزود: مساحت بیابان‌های استان ایلام به علت بارندگی افزایش یافته است. احمدی اظهار داشت: برای کارهای بیابان‌زدایی در سطح شهرستان دهلران طی سال‌های اخیر بیش از ۱۰ هزار هکتار نهالکاری با اعتباری بالغ بر 5 میلیارد تومان صورت گرفته است.
۶ هزار هکتار از عرصه‌های بیابانی استان ایلام احیا می‌شود
احمدی اظهار داشت: در سال ۹۴ حدود یکهزار و ۵۰۰ هکتار از  اراضی بیابانی استان احیا و 7 هزار هکتار هم نهالکاری و جنگلکاری دستی انجام شد که این طرح‌ها همه در راستای مقابله با بیابان‌زایی بوده است. وی ادامه داد: در سال جاری در مجموع 6 هزار هکتار از عرصه‌های بیابانی مناطق مختلف استان ایلام احیا می‌شود و حدود ۱۲ میلیارد تومان اعتبار ملی نیز برای این کار پیش‌بینی شده است.
احمدی افزود: برنامه‌های مختلفی برای مقابله با پدیده بیابان‌زایی در استان ایلام از سوی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تدوین و طراحی شده که به مرور اجرایی می‌شود. وی عنوان کرد: در استان ایلام بیش از ۴۲۴ هزار هکتار اراضی بیابانی وجود دارد که حدود ۲۰ درصد از عرصه استان را شامل می‌شود و بیشتر این بیابان‌ها در مناطق جنوبی و مناطق گرمسیری استان هستند. مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان ایلام اظهار کرد: بیشتر بیابان‌های استان در شهرستان‌های دهلران، مهران، آبدانان و بخش‌هایی از شهرستان ایلام قرار دارد. سیدعلی حسینی، سرپرست اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان دهلران هم در گفت‌وگو با مهر اظهار داشت: دهلران با داشتن ۲۵۹ هزار هکتار اراضی بیابانی که یک‌سوم مساحت شهرستان بوده دارای بیشترین سطح بیابان در استان ایلام است. وی بیان داشت: این شهرستان گرمسیری در جنوب استان ایلام دارای ۹۴ هزار هکتار عرصه جنگلی است. وی تصریح کرد: سرانه بیابان به ازای هر نفر در شهرستان دهلران 4 هکتار است که این یک نوع تهدید به شمار می‌رود و باید در این راستا همه مسؤولان و مردم احساس مسؤولیت کنند. حسینی با اشاره به اینکه در سال جاری عملیات احیایی و اصلاحی در راستای توسعه جنگلکاری و مدیریت مراتع و بیابان‌زدایی در سطح بیش از 2 هزار هکتار در شهرستان دهلران صورت گرفته است، افزود: در سال گذشته در راستای مبارزه با بیابان‌زدایی در سطح یکهزار و ۲۰۰ هکتار از اراضی شهرستان دهلران ۷۰هزار اصله نهال کاشته شده است. وی اظهار داشت: از این میزان حدود ۲۰۰ هکتار آن در محدوده اراضی زراعی در مناطق بیابانی با مشارکت کشاورزان در قالب طرح بادشکن و طرح زراعت چوب صورت گرفته است.

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: این استان برای توسعه صنعت گردشگری از آلاچیق تا هتل 5 ستاره نیاز به زیرساخت‌ها و بسترهای گردشگری دارد. محمود باقری در گفت‌وگو با فارس در یاسوج اظهار کرد: بخش زیادی از مشکلات حوزه گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد به نبود اعتبارات برمی‌گردد که دست ما را برای انجام اقدامات بسته است. مدیرکل گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی استان بیان کرد: باید زیرساخت‌ها را برای همه نوع سلیقه‌ها آماده کنیم، زیرا برخی افراد در زمانه کنونی به هتل 5 ستاره و برخی به هتل‌های درجه یک و دو و برخی هم برای استراحت به آلاچیق نیاز دارند، بدین منظور باید تنوع سلیقه‌ها را در نظر گفت. وی توسعه گردشگری را متناسب با توسعه و ایجاد زیرساخت در بخش‌های دیگر دانست و گفت: ساخت آزادراه و بزرگراه و همچنین عبور قطار از استان و توسعه فرودگاه‌ها ارتباط مستقیمی با توسعه صنعت گردشگری در استان دارد. باقری افزود: در حال حاضر زیرساخت‌هایی که 20 درصد از حضور مسافران و گردشگران را در استان جوابگو باشد، نداریم که باید برای این کمبودها فکری کرد و اعتبارات از محل‌های مختلف در نظر گرفت. وی ادامه داد: همچنین باید فضاهایی مانند سینماها، کتابخانه‌ها و بازارچه‌ها را در شهرهای خود بیشتر ایجاد و احداث کنیم تا بتوانیم هنگام حضور گردشگر در شهرهای خود جوابگوی نیازهای آنها باشیم.
 

موفقیت استان مرکزی در تأمین اینترنت پرسرعت
مدیرعامل شرکت مخابرات استان مرکزی گفت: از زمانی که شرکت مخابرات خصوصی شد ماموریت تامین اینترنت پرسرعت هم به ماموریت‌های شرکت مخابرات استان اضافه شد که تاکنون این ماموریت هم بخوبی در استان انجام شده است و جزو یکی از استان‌های موفق کشور در این زمینه هستیم.  ملک‌حسینی اولین ماموریت شرکت مخابرات استان را تامین و توسعه تلفن‌های ثابت عنوان کرد و افزود: بر همین اساس در سال گذشته موفق شدیم ۸۰ مرکز سوئیچ تلفن شهری و ۲۴۰ سایت تلفن همراه را در استان توسعه دهیم.  وی ادامه داد: علاوه بر این اقدامات، توسعه و نگهداری شبکه ارتباطات سیار یکی دیگر از وظایفی است که شرکت مخابرات بخوبی از عهده اجرای آن برآمده است. وی با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از ۶0۰ هزار مشترک تلفن ثابت در استان داریم، افزود: ضریب نفوذ تلفن ثابت در استان مرکزی 96/40 درصد است که از میزان متوسط کشوری بالاتر است.


مجمع بانک گردشگری برگزار شد
مجمع عمومی عادی فوق‌العاده بانک گردشگری در روز یکشنبه 20 تیرماه 95 در محل هتل‌های فرودگاهی امام خمینی(ره) با حضور حدود  82 درصدی سهامداران برگزار شد.  در این مجمع گزارش هیات مدیره و حسابرس مستقل و قانونی درباره عملکرد سال مالی 94 قرائت شد و سهامداران در جریان عملکرد بانک در حوزه‌های مختلف و نیز برنامه‌های آتی قرار گرفتند. در آغاز این نشست، رئیس هیات مدیره بانک گردشگری در سخنانی با تاکید بر اینکه تلاش همه مدیران و همکاران بانک معطوف به تامین منافع سهامداران در عین رعایت قواعد و قوانین بانک مرکزی است، اظهار داشت: مدیریت بهینه منابع و کاهش هزینه نگهداشت آن لازمه رسیدن به اهداف است و ما در پیمودن این مسیر چشم به همیاری و حمایت سهامداران و تلاش هر چه بیشتر پرسنل داریم. خسرو خواجه‌حسنی در ادامه گفت: با توجه به رشد حجمی و کیفی مشتریان بانک اطمینان داریم که آینده روشنی در انتظار این بانک نوپا و پویا است.
 

 نمایشگاه حجاب و عفاف در زنجان برگزار می‌شود
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان زنجان از برگزاری نمایشگاه حجاب و عفاف در زنجان به میزبانی فرهنگسرای امام خمینی‌(ره) خبر داد. ایرانه حیدری در گفت‌وگو با فارس در زنجان، اظهار کرد: همزمان با روز ملی عفاف و حجاب برنامه‌های مختلفی در شهرستان زنجان اجرایی خواهد شد. وی با اشاره به اینکه در این ایام نمایشگاه موضوعی عفاف و حجاب نیز برگزار خواهد شد، تصریح کرد: نمایشگاه حریم ریحانه با نگاهی به سیر تاریخی پوشش، عفاف و حجاب در ایران و جهان و بررسی تحلیلی کشف حجاب برگزار می‌شود. وی ادامه داد: عفاف و حجاب در شعر پارسی، پوشش و عفاف در ادیان مختلف، عفاف و حجاب در اسلام و... نیز از دیگر موضوعاتی است که با برگزاری این نمایشگاه دنبال می‌شود. حیدری افزود: نمایشگاه حجاب و عفاف از 22 تیرماه در فرهنگسرای امام خمینی(ره) آغاز به کار خواهد کرد.


برداشت 100 هزار تن گندم در ارومیه
مدیر جهاد کشاورزی ارومیه از برداشت 100 هزار تن گندم در ارومیه خبر داد. اسکندر علیزاده در گفت‌وگو با فارس در ارومیه، اظهار داشت: 43 هزار و 500 هکتار از اراضی ارومیه زیر کشت گندم قرار گرفته است که از این میزان، 31 هزار و 500 هکتار به صورت دیم است. وی میزان اراضی زیر کشت گندم به صورت آبی را 12 هزار هکتار عنوان کرد و اذعان داشت: بخش عمده‌ای از اراضی زیر کشت گندم ارومیه را اراضی دیم تشکیل می‌دهد که این امر در راستای کاهش میزان مصرف آب در بخش کشاورزی موثر است. مدیر جهاد کشاورزی ارومیه با بیان اینکه پیش‌بینی می‌شود امسال شاهد برداشت 100 هزار تن گندم از اراضی آبی و دیم این شهرستان باشیم، گفت: پیش‌بینی می‌شود کیفیت گندم تولیدی امسال بهتر از سال‌های گذشته باشد. این مسؤول با بیان اینکه امسال بارندگی خوبی در فصول مناسب سال داشتیم، خاطرنشان کرد: به دلیل مبارزه جدی با آفات گندم و بارش مناسب طی سال جاری، امسال کیفیت گندم تولیدی نسبت به سال‌های گذشته مطلوب ارزیابی می‌شود.

امیر  استکی: این تز که «باید مدیران را سیر نگه داشت» را حتما شنیده‌اید. گزاره‌ای که از بسیاری جهات درست است. هرکسی که از نظر مادی تامین نباشد و فشار اقتصادی را بر گرده احساس کند، مستعد منحرف شدن است. حال این انحراف می‌تواند به شکل اهمیت ندادن به کار یا به شکل تلاش برای بهره‌برداری غیرمجاز از فرصت‌ها بروز نماید. تا اینجای کار به نظر نمی‌رسد کسی مخالف این باشد که کارکنان یک سازمان به شکل اعم و مدیران آن به شکل اخص، باید درآمدهایی مناسب داشته باشند اما همه مساله اینجاست که سطح مطلوبیت را چه عواملی تعیین می‌کند؟ چه چیزی استانداردهای سطح زندگی را تعیین می‌کند که در نتیجه آنها ما مبادرت به تعیین دستمزد برای یک مدیر بکنیم؛
به گونه‌ای که به اصطلاح سیر باشد و فقط متمرکز بر کار خود؟ اگر استانداردها براساس دسترسی به خوراک و پوشاک با کیفیت، مسکن مناسب، تفریح و اوقات فراغت کافی، دسترسی به کتاب و اینترنت، بهترین خودروی تولید داخل، مسافرت در حد معمول داخلی و امکان مسافرت‌های خارجی زیارتی و سیاحتی برای هر 4 سال و به طور خلاصه وضعیتی کمی بالاتر از سطح متوسط زندگی ایرانیان تعریف شود، آنگاه به نظر نمی‌رسد با درآمد حداکثر 7 برابر کمترین دستمزد برای مدیران مشکلی وجود داشته باشد.
مشکل آنجاست که این استانداردها براساس سطحی کمی بالاتر از ایرانیان متمول تعیین می‌شود. در اینجاست که با پدیده حقوق‌های نجومی مواجه می‌شویم. وقتی فرزندان بسیاری از کارگزاران و مدیران برای تحصیل به خارج ایران فرستاده می‌شوند و سوار ماشین‌های آنچنانی می‌شوند و مسافرت را فقط مسافرت به کشورهای اروپایی معنا می‌کنند و در مناطق بسیار گران تهران و در منازل باکیفیت و استانداردهای بسیار بالا زندگی می‌کنند، آن وقت ماهی 8-7 میلیون کفاف زندگی را نمی‌دهد و باید ماهی چندده میلیون عایدی داشته باشند. این نگاه به استانداردهای زندگی، معلول دوران سازندگی و یکی از دستاوردهای تکنوکراسی حمایت شده توسط هاشمی‌رفسنجانی است.
آن سال‌ها کرباسچی براساس کف همین استاندارد‌ها بود که حداقل درآمد برای ماندن در تهران را 500 هزار تومان تعیین می‌کرد آن هم در حالی که یک معلم به زحمت تا 100 هزار تومان عواید ماهانه داشت و این تازه میزان درآمد چشمداشتی مردم معمولی بود و اینکه چه درآمدی برای مدیران و کارگزاران سیستم در ذهن امثال کرباسچی بود را می‌شود از سطح همان بذل و بخشش‌های معروف و جنجالی کرباسچی متوجه شد. داستان فیش‌های حقوقی نجومی که امروز ذهن بسیاری از مردم را مشوش کرده است هم دقیقا از جنس همان مفسده‌های مالی زمان کرباسچی در شهرداری تهران است.
اما این نوع نگاه ریشه‌ای دارد در آن سو که اینجا با کج‌سلیقگی پیوند خورده است؛ این سیستم توزیع درآمد، گونه منحرف شده سیستم توزیع درآمد بازار آزاد در مواجهه با مدیران است. در سیستم بازار براساس بهره‌وری و سودزایی یک مدیر به او دستمزد می‌دهند و هیچ محدودکننده حداقلی و حداکثری نیز در آن وجود ندارد. مدیران در سیستم بازار آزاد هرچه بیشتر مفید باشند بیشتر بهره می‌برند، اگرچه آنجا نیز راهکار مبارزه با طغیان و سیری‌ناپذیری مدیران طراحی نشده الا همان سیستم نظارتی قوی و ساختار تنبیهی مستحکم که اجازه تخلف را از مدیر می‌گیرد اما در سیستم کاریکاتوری لیبرالیسم اقتصادی که در ذهن تکنوکرات‌های وطنی وجود دارد، جاده‌ای یکطرفه بنا شده و فقط به بالا بودن دستمزدها و استانداردهای زندگی مدیریتی در سیستم اقتصاد آزاد توجه شده است و بر این اساس است که «مدیران روابطی» که از بدنه یک الیگارشی خاندانی و دوستانه خارج شده‌اند و به مدیریت رسیده‌اند دستمزد مدیران بازار آزاد را دریافت می‌کنند و بهره‌وری و کارکردی در حد یک کارمند معمولی دفتری را دارند؛ نوعی طنز تقلید.
اما در جامعه‌ای که بسیاری از مردم هیچگاه یک نفر از نزدیکان و کسان و آشنایان خود را در مراتب بالای قدرت سیاسی و مدیریتی ندیده‌اند و با همین وضعیت تحرک سیاسی و اجتماعی نیز نخواهند دید، مواجه شدن با چنین درآمدهایی فقط به یک سرخوردگی و یأس منجر می‌شود، چرا که اگر لااقل راه برای همه باز بود در نهایت فرد می‌توانست تصور کند اگر لیاقت و توانایی داشت حتما می‌توانست به چنین سطح درآمدی برسد و اینکه امروز در مرتبه پایین‌تری از دیگران قرار دارد ناشی از ضعف و کم‌کاری خود او یا در نهایت عدم تمایلش است؛ درست مثل برخورد یک کارگر با یک مهندس در یک کارخانه. کارگر آنجا می‌داند که راه برای مهندس شدن او هم فراهم بوده است و او نخواسته یا نتوانسته است به آن جایگاه برسد لذا هیچ از دریافتی بیشتر یک مهندس نسبت به خود برآشفته نمی‌شود اما هنگامی که جامعه به این جمع‌بندی برسد که راه مشخص و قابل احصایی برای رسیدن به بسیاری از موقعیت‌ها وجود ندارد آنگاه است که مواجهه او با مساله انتفاع بیش از حد بعضی از منابع کشور تبدیل به یک بغض و عقده فرو خورده درون‌اجتماعی می‌شود. اینجاست که تک‌تک اعضای جامعه شروع به غیرسازی سیستم حاکم با خود می‌کنند. به گونه‌ای که فرض می‌گیرند آنها کسانی هستند غیر از ما که به هر حال در مقام توزیع منابعند. این یعنی حالتی که براستی «مرگ سرمایه اجتماعی یک نظام سیاسی فکری» است.
در سوق دادن مردم به این بدبینی بیشترین تقصیر را در مملکت اما همین جمع «مدیران تکنوکرات به‌دردنخور» دارند؛ کسانی با کاریکاتوری از اقتصاد آزاد در ذهن و در اصل جزئی از یک سیستم الیگارشیک. دولت روحانی و مجموعه مدیران و کارگزاران او در یک نگاه بسیار سرسری و ساده براحتی در خیل همین تکنوکرات‌ها قرار می‌گیرند، با همه توصیفاتی که از آنان کردیم و امروز و در وضعیت پسافیش‌های نجومی، این فقط آنها نیستند که به عنوان یک گروه سیاسی دچار ریزش سرمایه اجتماعی می‌شوند بلکه این سرمایه اجتماعی نظام جمهوری اسلامی است که تاوان تکنوکراسی تخیلی این جماعت را می‌دهد.