گروه فرهنگ و هنر: در شبی که «قاتل اهلی» با موج خنده و کنایه تماشاگران در سالن کاخ جشنواره همراه شد، دفاع برخی فیلمسازان و بازیگران کهنه‌کار از این کار عجیب به نظر می‌رسید. به گزارش «وطن‌امروز»، در جنجالی‌ترین نشست خبری جشنواره سی‌وپنجم  فیلم فجر که به محل منازعه تهیه‌کننده و کارگردان «قاتل اهلی» تبدیل شده بود، تشنج سالن نشست را فراگرفت و میان گروه‌های مختلف مجادله‌های لفظی و تنش‌زا به وجود آمد، تا آنجا که به دعوای محمود گبرلو(مجری نشست) و یکی از حاضران هم منجر شد. حساسیت بالای نشست خبری قاتل اهلی باعث شد دبیر جشنواره فیلم فجر، سعید سهیلی و برخی دیگر هم از جمله مدیران و هنرمندان در نشست حاضر باشند. حضور سعید راد و فریدون جیرانی در نشست خبری مسعود کیمیایی که با عنوان حمایت از وی در سالن حاضر شده بودند، در شرایطی بود که پیش‌تر جواد طوسی و داریوش مهرجویی هم در خطاب‌های تندی به پرویز پرستویی از مسعود کیمیایی حمایت کرده بودند. در شبی که «قاتل اهلی» نتوانسته بود حداقل رضایت مخاطبان را به همراه داشته باشد و حتی تمسخر فیلم و خنده‌های کنایه‌دار برخی مخاطبان در برخی نقاط سالن اکران فیلم موجب بروز تشنج میان معدود طرفداران کیمیایی، پولاد فرزندش و منتقدان قاتل اهلی شده بود، مسعود کیمیایی در نشست خبری با تکیه بر حمایت‌های افرادی چون داریوش مهرجویی و سعید راد، هرگونه انتقادی از فیلم را برنمی‌تابید. فریدون جیرانی نیز در میانه مجادله میان لشکری‌قوچانی و مسعود کیمیایی در نشست خبری با حمایت از کیمیایی اعلام کرد: «من متاسفم که این اتفاق افتاده و برای حمایت از کیمیایی آمده‌ام. آقای کیمیایی مولف این اثر است و کارگردان تصمیم‌گیرنده نهایی است. من از نامه پرستویی متاسفم. امروز که نامه مهرجویی را خواندم گریه‌ام گرفت. من وارد بحث نمی‌شوم و به احترام کیمیایی تعظیم می‌کنم». تعظیم جیرانی به احترام کیمیایی اگرچه نمی‌تواند «قاتل اهلی» نسخه کیمیایی را که در آن حضور خارج از عرف «پولاد کیمیایی» محسوس است، به یک فیلم خوب تبدیل کند اما می‌توانست در طول نشست از حجم انتقادها به کیمیایی بکاهد. اگرچه در هیچ جای دنیا مرسوم نیست که با ایجاد هاله‌ای از تقدس حول فیلمسازان جلوی نقد به آنها گرفته شود اما جیرانی و مهرجویی در دفاع از یکی از کارگردانان هم‌سن و سال خود این کار را کردند. در حالی که پس از تماشای فیلم بد «قاتل اهلی» دلیل انتقادهای پرویز پرستویی به فیلم و اعتراض وی به هیات داوران برای انتخاب این فیلم بد، برای مخاطبان قابل درک بود اما معدود طرفداران سینمای کهنه کیمیایی همه تلاش خود را برای ایجاد فضایی بسته درباره فیلم ایجاد کردند. رفتاری که بشدت مغایر با اولیه‌ترین حقوق منتقدان و خبرنگاران بود. جیرانی البته بعد از نشست خبری به واقعیات مهمی درباره فیلم اشاره می‌کند.
نامه  جیرانی به کیمیایی
فریدون جیرانی با همه دفاعیاتش از کارگردان قاتل اهلی روز گذشته در نامه‌ای خطاب به مسعود کیمیایی به حضور خارج از عرف پولاد کیمیایی که هم در نامه پرویز پرستویی و هم اظهارات لشکری‌قوچانی بر آن تاکید شده است، اشاره می‌کند و از کیمیایی می‌خواهد از نقش‌های اضافی پولاد کم کند تا فیلم بتواند به شرایط مناسب‌تری در اکران دست یابد. جیرانی می‌نویسد: کیمیایی عزیز! نقشی که برای پولاد نوشتی می‌توانست در کمترین صحنه بیشترین تاثیر را داشته باشد اما الان فیلم از همین نقش، چون بیشتر از ظرفیت نقش داخل قاب آمده لطمه خورده است. خودت می‌دانی که من پولاد را دوست دارم و معتقدم اگر کمتر در فیلم‌های تو بازی کند، موفق‌تر می‌شود که من این موضوع را به خودش هم گفتم. کیمیایی عزیز اگر فیلم را کوتاه کنی آن 3 شخصیت سر پا را حفظ کنی، اندازه‌ پولاد همان اندازه‌ای بشود که فیلمنامه می‌طلبد(قاتل اهلی) بهترین فیلم چند سال اخیر تو خواهد شد. این کارگردان که امسال با «خفگی» در جشنواره فیلم فجر حضور دارد، در بخش دیگری از نامه می‌افزاید: کیمیایی عزیز! با کم شدن صحنه‌ها، همه‌ اختلافات حل می‌شود و دعوایی ادامه پیدا نمی‌کند و تهیه‌کننده‌ای ضرر نمی‌کند. این حق را خودت برای تهیه‌کننده قائلی که باید سرمایه‌اش بازگردد و فیلم هرچه جمع و جور‌تر شود بهتر می‌شود.
اهانت مسعود کیمیایی به خبرنگاران  در نشست خبری
مسعود کیمیایی در ابتدای صحبت‌های خود در نشست خبری با خطابی اهانت‌آمیز به اهالی رسانه اظهار کرد: این آمدن و نشستن با شما تبعات دارد که بخشی از آن را در سالن دیدیم. یک اتفاق مهمی که افتاده این است که با دنیای مزدوری در سینما و هنر آشنا می‌شویم و این مزدوری یعنی اینکه جنس خندیدن‌ها، ترسیدن‌ها و حتی قیمت‌ها را از آن می‌فهمیم. پس از آن سوالی درباره حضور پولاد کیمیایی و به طور کلی حاشیه‌های پیش آمده در فیلم مطرح شد که پولاد کیمیایی از خبرنگار مربوط خواست این سوال را از تهیه‌کننده فیلم بپرسد و لشکری‌قوچانی هم در این‌باره گفت: به نظرم دامن زدن به یکسری حاشیه‌ها درست نیست چون فیلم «قاتل اهلی» فیلم خیلی خوبی است و بهتر هم خواهد شد. من اینجا مقاوت و ایستادگی می‌کنم و علاقه‌ام به استاد کیمیایی باعث شد وارد چنین پروژه سنگینی شوم. البته به نظرم حدود ۱۵ دقیقه بازی‌های فراتر از فیلمنامه وجود دارد که پس از جشنواره در جلساتی این موضوع را پیگیری خواهیم کرد. کیمیایی نیز  خطاب به قوچانی گفت کوتاه کردن فیلم در حد شما نیست و بی‌شک این نسخه فروش خوبی خواهد کرد. وی در ادامه گفت: آقای قوچانی آدم محترمی است و کار او تبلیغ در تلویزیون است و این کار را بخوبی بلد است. او می‌خواست با ساخت این فیلم کنار من برای خود تبلیغ کند. حالا که دیده است به من نمی‌تواند بند کند به پولاد و نقشش بند کرده است. پولاد کیمیایی نیز بیان کرد: در این فیلم سکانس‌هایی از من، پگاه آهنگرانی و امیر جدیدی کم شده است. حتی سکانس پایان‌بندی فیلم با آنچه در فیلمنامه آمده متفاوت است و تبدیل به یک کلیپ موسیقی شده است. قوچانی در ادامه صحبت‌های پولاد کیمیایی که اعتراض می‌کرد، گفت: پولاد جان شما سکوت کن. پولاد کیمیایی هم در پاسخ به او گفت: من همه جا سکوت کرده‌ام اگر حرفی دارید اینجا بزنید. قوچانی در پاسخ به پولاد کیمیایی گفت: یکی از نکاتی که من همواره می‌خواهم رعایت شود قانون است. اگر قرار است کسی قضاوت کند قوه قضائیه و خانه سینما است. به هر حال فیلمنامه موجود است. اگر این فیلم به نتیجه نرسد من از سینما حذف می‌شوم، من تهیه‌کننده بخش خصوصی هستم، من با این شرایط فیلم می‌سازم اگر هر حاشیه‌ای به فیلم من لطمه بزند از این کار جلوگیری می‌کنم.  این نشست با حواشی آن تا پس از 2 بامداد ادامه یافت و گروه‌های مختلف نظرات خود را درباره فیلم با یکدیگر در میان گذاشتند. در پایان این نشست تلاش‌های گبرلو برای آشتی دادن لشکری‌قوچانی و مسعود کیمیایی ناکام ماند.
***
در ادامه نقدهایی را بر فیلم‌های «قاتل اهلی» مسعود کیمیایی، «سارا و آیدا» مازیار میری و «سد معبر» محسن قرایی که در شب هفتم اکران‌های کاخ جشنواره به نمایش درآمدند، می‌خوانید:
آوار بهمن بر سر قاتل اهلی
محمدرضا باقری:  قاتل اهلی موضوع توجه‌برانگیزی دارد. هرچند از ضیافت تاکنون دغدغه‌های اجتماعی کیمیایی کمی گل درشت و تصنعی بوده است و وقتی از فساد اقتصادی و رانت و پولشویی حرف می‌زند، مخاطب دقیقا نمی‌فهمد او چه می‌گوید و جزئیات از چه قرار است اما کلیات حرفش عامه‌پسند و جذاب است. ضربه به تولید ملی و واردات کالا برای سود عده کمتر به قیمت نابودی کارخانه و کارگر و اقتصاد ملی درونمایه اصلی دغدغه‌های کیمیایی در قاتل اهلی است و اینکه همیشه افرادی از خود سیستم، نمی‌گذارند پاکدستان این عرصه به مطلوب خود عمل کنند تا حذف آنها هم پیش می‌روند. موضوعی که کیمیایی انتخاب کرده اتفاقا به‌روز، دقیق و مساله اجتماعی این روزهاست؛ تولید ملی و ذبح شدن آن توسط بالادستی‌ها برای سود بیشتر. اما روایت کیمیایی بشدت از محتوای فیلم به دور است و حتی کارگردانی به فیلمنامه آسیب زده و آن را در بخش‌های غیر طبیعی، حوصله سربر، مصنوعی، اگزجره و بی‌ربط جلوه می‌دهد. در کشاکش داستان، پرویز پرستویی، قهرمان فیلم که یک تنه جلوی پیسارو، واردکننده و تعطیل‌کننده کارخانه‌های وطنی ایستاده است، ناگهان
3 بخش 10 دقیقه‌ای خوانندگی بی‌ربط پولاد کیمیایی را می‌بینیم که جز دلسوزی پدر برای پسر دلیل دیگری برای آن پیدا نمی‌کنیم. نقش پولاد کیمیایی که در فیلم بهمن نام دارد، مثل بهمن سر مخاطب و فیلم آوار شده است. مونولوگ‌های بی‌ربط بهمن که نه به قصه اصلی نه به پیرنگ‌ها مرتبط نیست، بشدت از فضای فیلم خارج است. در این هیاهو یک دفعه قهرمان فیلم هوس زن صیغه‌ای‌اش را می‌کند که به هیچ‌وجه کمکی به فیلم نمی‌کند و تنها می‌توان آن را از دغدغه‌های قدیمی کیمیایی در فیلمسازی و احتمالاً حدیث نفس خودش می‌توان عنوان کرد. نسخه فعلی قاتل اهلی فیلم بدی است، طولانی، بی‌ربط، تکه‌پاره و خسته‌کننده. شاید با آواربرداری سکانس‌های بهمن، احیا شود.

رضا کردلو: «سد معبر» محسن قرایی با سناریویی از سعید روستایی روایتی از انواع روابط میان آدم‌های شهر است. عامل انضباط شهری و دستفروش‌ها، پدر و پسر، روابط زناشویی و... همه این روابط با عصبیت همراه است. در ابتدا عامل این عصبیت ساختار «اداره سدمعبر» و انضباط شهری است که به جان مردم می‌افتد و بساط‌شان را جمع می‌کند. البته با خشونتی اغراق‌آمیز و بدون میان آوردن صحبتی از چرایی این همه خشونت. گویی هیچ منطقی پشت رفتارهای عاملان سدمعبر نیست و تنها «ساختار» است که آنها را مجبور به خشونت می‌کند. نگاه تک‌بعدی نسبت به ساختار و فرد در جامعه‌شناسی سال‌هاست به عنوان سنتی کهنه مورد نقد است اما در «سد معبر» شاهد سیری از افراط در معرفی ساختار به عنوان عامل خشونت و در بخش دوم شاهد نمایشی از یک فرد «سراسر مقصر» هستیم. «سد معبر» که در قسمت ابتدایی فیلم از همه نمادهای ساختاری به عنوان عامل مشکل‌زا استفاده می‌کند اما از میانه فیلم به سمت معرفی فرد (عاملیت) به عنوان عامل عصبیت و مشکل می‌رود. تا جایی که در نمای پایانی دیالوگ منفی شخصیتی که از نظر مخاطب منفی است، فیلم را به تیتراژ وصل می‌کند. اگرچه نمایش برخی ارزش‌های اخلاقی در بخشی از دیالوگ‌های فیلم وجود دارد اما صاحبان این ارزش‌های اخلاقی مردم عادی‌اند نه ماموران دولتی. همسر قاسم (باران کوثری) به اینکه پولک‌های خنچه عقد عروس و دامادها هم از پول حلال باشد حساس است. دستفروش نمی‌تواند حتی یک شب کیف و پول مردم را در خانه نگه دارد و عجله دارد آن را به صاحبانش برساند. اما ماموران شهرداری نه! آنها از ابتدا به دنبال بالا کشیدن پول‌های بادآورده هستند؛ آن هم به این دلیل که «ساختار» راهی برای آنها نگذاشته است. در سکانس پایانی اما فرد و عاملیت خود این ماموران است که اجازه نمی‌دهد آنها راه درست را انتخاب کنند. قاسم (حامد بهداد) حتی به قسمی که خورده است وفادار نیست و همه چیز را فراموش می‌کند. این سیر اغراق‌آمیز از ساختار به عاملیت ترکیبی از افراط و تفریط در فیلمنامه سعید روستایی است که به مراتب ضعیف‌تر از «ابد و یک روز» است.  اما با همه اینها قصه «سدمعبر» پرکشش است، فیلم مخاطب را خسته نمی‌کند. فیلمنامه سکوت ندارد و کمتر سکانس اضافه در فیلم وجود دارد. استفاده از صدا و ترکیب‌های صوتی به حجم پر استرس فیلم کمک می‌کند. بازی‌ها هم در حد قابل قبولی است و از سطح بازی‌های موجود در عمده فیلم‌های حاضر در جشنواره بالاتر است.

وحید محرابیان: یکی از پرتکرارترین سوال‌هایی که اغلب تماشاگران سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر بعد از دیدن آثار این دوره با آن مواجهه می‌شوند، این است که «چه ضرورتی برای ساخت چنین فیلمی بود؟». «سارا و آیدا» مازیار میری هم یکی از پرچمداران اصلی این طیف از فیلم‌هاست. گذشته از ضعف‌های بزرگ منطقی فیلمنامه «سارا و آیدا»، داستان فیلم به قدری تکراری و کسالتبار انتخاب شده که از نیمه‌های فیلم پایان‌بندی آن کاملا مشخص است.  هرچند امیر عربی تلاش کرده است در این اثر به زمانبندی  و قواعد تکنیکی فیلمنامه توجه زیادی داشته باشد و گره‌ها را بموقع در فیلم به کار ببرد اما این تلاش با سهل‌انگاری در انتخاب داستانی دم‌دستی ضایع شده و باعث شده است فیلم در لحظات پایانی با دیالوگ‌های طلایی‌اش تماشاگران به ستوه آمده را بخنداند‌.  دیالوگ‌های گل‌درشت و شعاری «در شهری که همه دست‌شان در جیب یکدیگر است، باید بدانی دستت را در جیب چه‌کسی کنی» و «در این شهر همه مثل گرگ منتظر هستند تا تکه‌پاره‌ات کنند» نشان از اولویت ارائه پیام به جای داستانگویی برای فیلمساز برای مخاطبان دارد. بنابراین شخصیت‌های داستان هم براساس همین پیام انتخاب شده‌اند. شخصیت‌هایی مذبذب که گویا اصلا دلیلی برای تصمیم‌های لحظه‌ای خود ندارند.  برادر «سارا»، «میثاق» که کارخانه‌داری ورشکسته است آنها را با بدهی‌های سنگین در شهری پر از گرگ تنها گذاشته و دخترک معصوم برای رهایی از این بدهی مجبور است به خواسته نامشروع دیگران تن دهد و بی‌دلیل از عصبی بودن نامزدش بترسد و مشکلش را با او در میان نگذارد. جالب است که در انتهای فیلم مشخص می‌شود نامزد او هم مردی ذی‌نفوذ است و حتی با مدیر شرکت بزرگی که سارا و جمیع کاراکترهای فیلم در آن کار می‌کنند، دوست است و براحتی می‌توانسته مشکل او را برطرف کند.  غیر از «سارا»ی معصوم، «آیدا» هم نقش مهمی در فیلم بازی می‌کند. دختری که رابطه‌های شلخته‌ای با پسران دارد و حالا دوست پسری پولدار را گیر آورده که می‌خواهد با او ازدواج کند؛ قهرمان نیم‌بندی که خانه‌اش پر از عکس‌های مرلین مونرو است، دختری شاد ولی ناکام.  آوازخوانی گاه و بیگاه غزل شاکری، موسیقی فیلم و حضور مصطفی زمانی در جمع بازیگران اصلی «سارا و آیدا»، بیش از آنچه بتوان آن را تصادفی دانست یادآور سریال «شهرزاد» برای مخاطبان است. شاید اگر کمی فیلمنامه را کشدارتر می‌نوشتند، میری می‌توانست سریال خوبی مناسب صداوسیما یا شبکه خانگی از «سارا و آیدا» بسازد که برعکس این اثر مورد توجه و رضایت قرار بگیرد.

اسعدیان خطاب به منتقدان:
اجازه دهید در سینما ناامیدی را رشد ندهیم
نشست پرسش و پاسخ فیلم «سارا و آیدا» با حضور عوامل این فیلم در سالن سعدى برج میلاد برگزار شد. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، مازیار میری، کارگردان این فیلم درباره پایان‌بندی این اثر گفت: ما دو پایان را برای فیلم، فیلمبرداری کردیم. اینکه شخصیت سارا پای کاری که انجام داده بایستد یا نایستد. به این دلیل که علاقه‌مندم باید پای کارهایی که می‌کنیم بایستیم، این پایان را برای فیلم انتخاب کردم. میری تصریح کرد: شاید واقعیت جامعه ما چیز دیگری باشد اما ما به این نتیجه رسیدیم که می‌توان نقطه امیدی را ایجاد کرد و به این دلیل این پایان را بهتر دانستیم. وی با بیان اینکه فیلمسازان اجتماعی کشور ثبت زمانه می‌کنند، ادامه داد: سینمای ایران تلاش می‌کند شرایط را تغییر دهد و در میان همه این بی‌اخلاقی‌ها، امیدی را به جامعه تزریق کند. همایون اسعدیان در پاسخ به انتقادات مطرح‌شده درباره فیلم گفت: ساخت فیلم به پرتاب نیزه می‌ماند که ما نمی‌دانیم نیزه کجا پایین می‌آید. به ما گفته شد پایان داستان را عوض کنیم که خوشایند باشد اما ما این کار را نکردیم. وی ادامه داد: در جامعه‌ای که همه چیز سیر نزولی دارد و به اندازه کافی ناامیدی وجود دارد، اجازه دهید در سینما ناامیدى را رشد ندهیم. هر فیلمی در زمان خودش معنی می‌دهد و این فیلم هم متعلق به امروز است. من فیلمم را می‌سازم، شما هم انتقادتان را بکنید.

«شریعتی بدون روتوش»  در خانه مستند
مستند «شریعتی بدون روتوش» جزو آثار هنری است که در خانه مستند انقلاب اسلامی در حال تهیه است و تلاش دارد به زوایای پنهان و کمتر گفته شده از زندگی دکتر علی شریعتی بپردازد. به گزارش فارس، محمد سمیع‌پور، کارگردان مستند «شریعتی بدون روتوش» انگیزه خود را برای ساخت این اثر به علاقه شخصی‌اش به افکار دکتر شریعتی مرتبط دانست و گفت: از دوران نوجوانی با سخنرانی «آری اینچنین بود برادر» ارتباط من با دکتر شریعتی آغاز شد و طی مدت 2 سال از دوران دبیرستان تقریباً یک دوره کامل از کتاب‌های دکتر شریعتی را مطالعه کردم. این کارگردان مستند اظهار کرد: با این توضیحات باید بگویم در مستند «شریعتی بدون روتوش» تلاش کرده‌ایم به مجموعه‌ای از ابهامات مختلف پیرامون شخصیت و زندگی دکتر شریعتی بپردازیم که اطمینان دارم می‌تواند هم با منتقدان و هم با موافقان ایشان ارتباط مناسبی برقرار کند. وی ادامه داد: برخی از سوالاتی که در مستند تلاش می‌کنیم پاسخ دهیم این است که آیا شریعتی فردی با افکار التقاطی بود؟ آیا شریعتی با شاه همکاری کرد؟ آیا شریعتی یک مارکسیست مسلمان بود؟ نسبت شریعتی با سازمان مجاهدین انقلاب چه بود؟ و سوالاتی از این دست. گفتنی است، مستند «شریعتی بدون روتوش» به تهیه‌کنندگی مهدی مطهر در خانه مستند انقلاب اسلامی تهیه می‌شود و طبق زمان‌بندی مطرح شده تا پایان بهار 96 برای اکران آماده می‌شود.

پیکر مرحوم «جوهرچی» تشییع شد
مراسم تشییع پیکر حسن جوهرچی روز یکشنبه ۱۷ بهمن از مقابل خانه سینما به سمت قطعه هنرمندان برگزار شد. به گزارش مهر، مدیران، مسؤولان و هنرمندانی از جمله همایون اسعدیان، لعیا زنگنه، رضا رفیع، کورش سلیمانی، خشایار الوند و جمعی از مردم و بازیگران پیشکسوت سینما و تلویزیون در این مراسم حاضر شدند. امین تارخ در ابتدای این مراسم با اشاره به درگذشت داوود رشیدی، کاظم افرندنیا همچنین حوادثی مثل حادثه پلاسکو و شهادت آتش‌نشانان یادآور شد: دلم نمی‌خواهد به اتفاقاتی که در سال جاری رخ داد اشاره کنم اما ۹۵ سال پرنکبتی بود. تقدیر رقم زد که ما عزادار آتش‌نشانان عزیز باشیم و همچنین در سیستان عده زیادی از مردم را در سیل از دست بدهیم و اکنون جز تسلیت به خانواده جوهرچی چه می‌توانیم بگوییم. امیدواریم که خداوند به خانواده او صبر بدهد. بعد از سخنان سایر مسؤولان و هنرمندان، پیکر زنده‌یاد جوهرچی به سمت قطعه هنرمندان تشییع شد. حسن جوهرچی، بازیگر عرصه سینما و تلویزیون صبح روز ۱۵ بهمن‌ماه در بیمارستان امام خمینی(ره)
دار فانی را وداع گفت.

شمقدری کارگردان سریال «امام باقر (ع)»
محسن علی‌اکبری، تهیه‌کننده سریال «چراغ ملکوت» گفت: این سریال قرار است به کارگردانی جواد شمقدری تولید شود. به گزارش فارس، وی ادامه داد:‌ در جلسه اخیری که با معاونت سیما داشتیم قرار شد از نیمه اسفندماه وارد مرحله پیش‌تولید شویم. علی اکبری درباره لوکیشن‌های این سریال نیز گفت:‌ بخش زیادی از این کار برای نخستین‌بار توسط تکنیک سی‌جی‌ای (جلوه‌های بصری) تولید می‌شود. معتقدم دکورسازی برای کارهای تاریخی اشتباه بزرگی است و معاون سیما نیز با این موضوع موافقت کردند. بخش‌هایی از این سریال را نیز در شهرک سینمایی با دکورسازی محدودی ضبط خواهیم کرد. سریال
«چراغ ملکوت» با اشاره‌ای مستقیم به زندگی «امام محمد باقر (ع)» و به تهیه‌کنندگی محسن علی اکبری در 30 قسمت 45 دقیقه‌ای برای شبکه یک سیما تولید می‌شود. این سریال با متنی آماده که توسط نسرین صالحی به نگارش درآمده است، پا به مرحله تولید خواهد گذاشت. «چراغ ملکوت» برای محرم سال آینده (96) در شبکه یک سیما تولید خواهد شد.

جزئیات شانزدهمین جایزه شهید غنی‌پور
دبیر شانزدهمین دوره جایزه شهید غنی‌پور از برگزاری اختتامیه این دوره در روز نهم اسفندماه خبر داد. به گزارش تسنیم، محمد ناصری، دبیر شانزدهمین دوره جایزه شهید غنی‌پور، با اشاره به برگزاری مراسم شانزدهمین دوره جایزه شهید غنی‌پور گفت: قرار بر این شد اختتامیه این دوره در روز دوشنبه، نهم اسفندماه، همزمان با سالروز شهادت شهید غنی‌پور در مسجد جوادالائمه(ع) برگزار شود. وی ادامه داد: طبق تصمیم گرفته‌شده در اختتامیه این دوره از دو تن از پیشکسوتان مسجد جوادالائمه(ع) که نقشی کلیدی و مهم در حرکت‌های فرهنگی مسجد داشتند، تجلیل شود. اسامی این دو نفر نیز تا چند روز آینده اعلام خواهد شد. دبیر شانزدهمین دوره جایزه شهید غنی‌پور از اتمام داوری‌ آثار و مشخص شدن اسامی برگزیدگان خبر داد و گفت: در این دوره ما می‌توانیم 4 برگزیده و 4 تقدیری داشته باشیم اما در برخی گروه‌ها هم امکان دارد برگزیده یا تقدیری نداشته باشیم.

تهیه‌کننده فیلم سد معبر:
پول فیلم بعدی را از شهرداری می‌گیرم
بهمن کامیار، تهیه‌کننده «سد معبر» در نشست خبری این فیلم مدعی شد فیلم به حدی به نفع شهرداری است که باید هزینه فیلم بعدی او را تقبل کند. به گزارش تسنیم، نشست خبری فیلم سینمایی «سدمعبر» به کارگردانی محسن قرایی و تهیه‌کنندگی بهمن کامیار در کاخ سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد. در این نشست محسن قرایی درباره شباهت و حضور چندباره باران کوثری و حامد بهداد در این فیلم گفت: کارگردان برای انتخاب بازیگر فکر می‌کند که چه نقشی مناسب است. نقش‌هایی که بازی کردند در این فیلم متفاوت است و این موضوع که اینها قبلا در کنار هم بازی کردند، برای من مطرح نیست. کامیار در ادامه گفت: دستفروش کسی است که نظم عمومی را بر هم می‌زند. معبر عمومی متعلق به همه مردم است. ماموران شهرداری کار خودشان را انجام می‌دهند و ما به نفع کسی در فیلم حرف نزدیم و مأموران را در اول فیلم نشان دادیم که حتی در درگیری همه آسیب دیده‌اند. به همین خاطر اصلا من فیلم بعدی را از شهرداری پول می‌گیرم که بسازم. محسن کیایی نیز بیان کرد: من دو برابر از این کار دستمزد گرفتم چون کتک‌های زیادی از بهداد و کمالی خوردم.

موسیقی «ماجرای نیمروز»فضای «پلیسی» دارد
حبیب خزایی‌فر، آهنگساز فیلم تحسین‌شده «ماجرای نیمروز» گفت: ساخت ملودی «ماجرای نیمروز» یک فضای مرموز و پلیسی دارد که موسیقی آن باید در ذهن مخاطب شک و تردید ایجاد کند و چون احتیاج به یک ملودی بلند نداشت بنابراین تمام تلاشم را انجام دادم تا این فضای شک و تردید میان مخاطبان ایجاد شود و امیدوارم به این نتیجه رسیده باشم. به گزارش مهر، وی افزود: من چه در کار قبلی و چه در آهنگسازی این فیلم سینمایی اصلا به جایزه فکر نمی‌کنم. برای من مهم این است که مخاطب از کار خوشش بیاید و این موسیقی در خدمت فیلم باشد. اینکه می‌گویم به جایزه فکر نمی‌کنم به معنای اهمیت نداشتن نیست. اما فقط می‌توانم بگویم اگر می‌خواستم برای جایزه کار کنم قطعا موسیقی فیلم نیز گل درشت‌تر می‌شد که خوشبختانه این انگیزه در من وجود نداشت و من کاری را انجام دادم که باید در خدمت فیلم باشد.