فرانسه زادگاه تقسیم‌بندی سیاسی راست و چپ، امروز همزمان با برگزاری دور دوم انتخابات غیرعادی ریاست‌جمهوری در این کشور، مجلس ختم توازن سیاسی را نیز برگزار می‌کند. انتخابات 7 مه 2017 فرانسه به معنای آغاز فروپاشی تقسیم‌بندی‌های سیاسی دوگانه مرسوم در غرب خواهد بود؛ تقسیم‌بندی‌هایی ظاهری که باعث توازن بازی سیاسی جلوی پرده شده بود و برای دهه‌ها منافع نظام‌های امپریالیستی را در پس پرده تضمین می‌کرد. اما با حاکم شدن نولیبرالیسم جهانی این توازن بر هم خورده و پرده بر افتاده و  باعث شده بخشی خشمگین از جامعه علیه حاکمیت بپاخیزد. پرسش درباره انقلاب بعدی فرانسه موضوعی است که حتی اکونومیست، هفته‌نامه خاندان روتشیلد نیز آن را روی جلدش مطرح می‌کند.
 پس آیا باید منتظر انقلاب دیگری در فرانسه باشیم؟
یک شکاف تاریخی
نه‌تنها برای نخستین‌بار پس از جنگ دوم جهانی و پایان اشغال آلمان‌ها، رقابت اصلی برای کسب کرسی نخست قدرت اجرایی کاخ الیزه بین جمهوری‌خواهان و سوسیالیست‌ها (یا در کل راست و چپ) نیست، بلکه انتخاباتی مهندسی شده که تقریبا نتیجه‌اش از قبل معلوم  بود، به چالش موافقان و مخالفان اصل حاکمیت فرانسه تبدیل شد. تقریبا تمام نظرسنجی‌ها بر این نکته اتفاق نظر دارند که دو سوم از جامعه انتخاباتی 47 میلیون فرانسوی واجد شرایط، به نامزد لیبرال(میانه) رای خواهند داد که برخلاف ادعای استقلالی که در دور نخست انتخابات داشت، ظرف 2 هفته کاملا مشخص شد در حقیقت نامزد دولت سوسیالیست مستقر و همچنین نظام حاکم شامل حزب رقیبان جمهوری‌خواه و دیگر احزاب چپگرا و راستگرای میانه یا لیبرال‌ها و فمینیست‌هاست. در مقابل حدود یک‌سوم فرانسوی‌ها نیز که از سوی رسانه‌های حاکمیت به راستگرایی یا چپگرایی افراطی متهم می‌شوند، شامل حامیان حزب جبهه ملی، نیمی از حامیان جنبش شورش مدنی و برخی ملی‌گرایان دیگر، به زنی رای خواهند داد که می‌گوید بیگانگان در حال اشغال نظام فرانسه هستند و خواهان دفاع در برابر هجوم اتحادیه اروپا شده است. در چنین شرایطی چندان مهم نیست که پرچم 3 رنگ فرانسه دقیقا از کجا دریده شود، از وسط یا از یک سوم سرخ سمت راست.
مناظره انتخاباتی تلویزیونی داغ چهارشنبه‌شب گذشته میان 2 نامزد نهایی یعنی امانوئل مکرون و مارین لوپن شکاف دیدگاه‌ها در سرزمین گل‌ها را آشکار کرد و این زخمی نیست که دموکراسی بتواند درمانش کند، چرا که 2 چهره کاریزماتیک در 2 طرف این شکاف، مشخصا موجودیت یکدیگر را نفی می‌کنند. این تضاد را می‌توان در چند جمله بشدت صادقانه طرفین علیه یکدیگر خلاصه کرد. نخست  لوپن 48 ساله کمی پیش از مناظره هفته پیش با جمله‌ای تاریخی به رقیب جوان 39 ساله‌اش درس سخنوری داد و گفت: «در هر صورت یک زن بر فرانسه حکم خواهد راند، یا من یا مادام مرکل!» بدین ترتیب موجودیت مستقل رقیبش را نفی کرد و تلویحا مکرون را مزدور دولت آلمان به عنوان رهبر فعلی نظام لیبرالی حاکم بر اروپا خواند. مکرون کارمند خاندان‌های بانکدار صهیونیست (در بانک روتشیلد و سی) و وزیر مستعفی اقتصاد و صنعت دولت ناکارآمد فعلی، نماینده وضع موجود اتحادیه اروپا و نظام لیبرال- سرمایه‌داری جهانی است که کمر به نابودی حاکمیت‌های ملی از جمله در خود فرانسه بسته است. لوپن متعصب می‌خواست در مقابل این مزدور باهوش، خوش‌قیافه و سخنور نظام سلطه بیگانه، نقش یک مدافع ملی همانند ژاندارک را با شعار «نخست فرانسه» بازی کند. او حتی سعی کرد نیمرخ خود را به جای نیمرخ بانو ماریان که نماد فرانسه آزاد است قالب کند اما در عین حال پیشینه نظامی و تهاجمی خانواده لوپن و جبهه ملی فرانسه باعث شد او بارها به حریفش به عنوان نماد دفاع از وضع موجود بتازد.
پس در مناظره رو در رو مکرون را «نامزد محبوب نظام فرانسه» خواند، نظامی که از نظر او و هوادارانش دیگر ملی نیست. پیش‌تر ژان‌لوک ملانشون، رهبر جنبش چپ شورش مدنی که در دور نخست انتخابات نزدیک به یک‌پنجم آرا را به دست آورده ولی چهارم شده بود، فروپاشی این نظام  در قالب جمهوری پنجم فرانسه را اعلام کرده بود.
مکرون در جواب حملات لوپن، چشم در چشم رهبر معنوی ملی‌گرایان، او را انگل همان نظام خواند و متهمش کرد قصد ایجاد جنگ داخلی در فرانسه را دارد. مکرون حتی صلاحیت رقیب برای شرکت در انتخابات را هم زیر سوال برد.
در این چالش داغ 2 ساعت و نیمه که حدود 5/16 میلیون نفر در اروپا به طور زنده شاهدش بودند، 2 طرف تهمت‌هایی مصداقی را نیز حواله یکدیگر کردند. لوپن با استناد به شایعاتی که اخیرا در توئیتر مطرح شده رقیب بانکدار خود را به داشتن حساب ارزی خارجی برای معافیت از مالیات متهم کرد. مکرون هم بدون نگاه داشتن احترام خانم مسن‌تر در مقابلش فاش کرد که لوپن متن یکی از سخنرانی‌هایش را از خود او دزدیده است.
عجیب آنکه هر دوی آنها در اتهامات‌شان به طرف مقابل صادق بودند. فقط یک شکاف حقیقی است که می‌تواند سیاستمداران دغل‌باز را این چنین به راستگویی وادارد.
به سوی انقلاب
پس از مناظره بود که لوپن فرمان جنگ را صادر کرد. او در آخرین تجمع انتخاباتی خود در میان هواداران پرشورش در روستای انمن در شمال فرانسه آنها را فراخواند تا با حمله‌شان به صندوق‌های رای کلید کاخ الیزه را برای او بیاورند. اما جملات بعدی او چندان دموکراتیک نبود: «فرانسه نمی‌تواند 5 سال دیگر منتظر بنشیند تا سرش را بالا بگیرد».
این در حالی بود که در روستای قبلی، مردم او را با پرتاب تخم مرغ گندیده بدرقه کرده بودند. مصداقی عینی از گسل تضاد اجتماعی که جغرافیای فرانسه را در می‌نوردد. جفرافیای آرای مرحله اول نشان می‌دهد مناطق تحت نفوذ قومیت‌های مختلف فرانسوی به طرز خطرناکی به یکی از این دو نامزد تمایل بیشتری پیدا کرده‌اند. در استان‌های لاتین جنوب بویژه پروونس و مناطق فلاندری و ژرمنی شمال و شرق، لوپن هواداران بیشتری داشته است حال آنکه بریتون‌ها و باسک‌ها در غرب اطلسی فرانسه در حمایت از مکرون با پاریسی‌های مرکزنشین همراه‌ترند.  آرای مکرون و لوپن در دور نخست به هیچ‌وجه شایسته نامزدهایی که می‌خواهند رئیس‌جمهور تمام فرانسوی‌ها بشوند نبوده است. آنها هر یک با کمتر از یک چهارم آرا (به ترتیب 24 و 23 درصد) به مرحله دوم راه یافتند آن هم در حالی که فرانسوا فیون، نامزد حزب جمهوری‌خواه (20 درصد) و ژان لوک ملانشون(19 درصد) نامزد جنبش نافرمانی فاصله چندانی با 2 نامزد نهایی نداشتند. به همین دلیل گمانه‌هایی جدی درباره مهندسی اجتماعی و رسانه‌ای این انتخابات توسط دستگاه اطلاعاتی اولاند در همکاری با ناتو و اتحادیه اروپایی به وجود آمده‌ است. تخریب گسترده وجهه فیون توسط رسانه‌های جمعی و تقویت ضمنی جنبش‌های یاغی شامل حامیان لوپن و ملانشون در دوسوی افراطی راست و چپ، یک پلان انتخاباتی را برای بالا کشیدن نامزد روتشیلدها از دل یک هرج و مرج انتخاباتی فراهم آورد. همچنین این حقیقت که مکرون جوان بدون سابقه سیاسی آنچنانی،  از یک سال پیش بدون مشخص کردن حزب و پایگاه اجتماعی خود به عنوان ستاره‌ای محبوب و بدون نقص توسط اغلب شبکه‌های تلویزیونی مطرح و به شکل مداوم تبلیغ شده، ثابت می‌کند دوسوم فرانسوی‌ها تنها به یک تصویر رای داده‌اند و احتمال دارد که یک‌سوم دیگر برای شورش علیه جادوگر اوز که پشت آن تصویر نهان شده آماده شوند. ممکن است از همین امشب که مکرون به احتمال قریب به یقین در صحن مقابل موزه لوور جشن پیروزی بگیرد، جمهوری فرانسه دیگر به تاریخ پیوسته باشد.
احتمال خودزنی مجازی مکرون
ستاد امانوئل مکرون جمعه گذشته در آستانه ورود به کاخ الیزه هدف حمله گسترده و هماهنگ هکرها قرار گرفت و سارق مجازی 9 گیگابایت اطلاعات مدارک داخلی این ستاد را در اینترنت منتشر کرد. هنوز معلوم نیست هدف از این حمله مجازی به ستاد بخت نخست انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه که موجب انتشار هزاران ایمیل و مدارک شده  چه بوده اما جنبش سیاسی مکرون، موسوم به «به پیش» با مقایسه «حمله سایبری» با آنچه در خلال انتخابات ریاست‌جمهوری پاییز پارسال در آمریکا روی داد آن را تلاشی برای بی‌ثبات کردن دموکراسی عنوان کرده است. در عین حال به نظر می‌رسد همانند هک ایمیل‌های هیلاری کلینتون و اعضای ستاد دموکرات‌های آمریکا، در فرانسه هم پای خودزنی دستگاه اطلاعاتی این کشور برای افترا زدن به روس‌ها در میان باشد تا مکرون بتواند پس از روی کار آمدن یک موج روس‌هراسی گسترده را مشابه آمریکا برای سرکوب حامیان لوپن و مخالفان حاکمیت به راه اندازد.

ایفل می‌لرزد
در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه تدابیر امنیتی شدیدی در پاریس بویژه در اطراف برج ایفل برقرار شده است. به گزارش رویترز،  روز جمعه گروهی از فعالان صلح سبز سعی کردند با بالا رفتن از این برج، پارچه نوشته بزرگی را نصب کنند.  هر روز حدود 19 هزار نفر از برج ایفل دیدن می‌کنند.
 

حکومت نظامی
بیش از 50 هزار نیروی امنیتی از قبل از دور اول انتخابات که 2 هفته پیش برگزار شد برای حفاظت از اماکن مهم و حساس در سراسر فرانسه بسیج شده‌اند. طبق پیش‌بینی‌ها آنها باید روز یکشنبه دست‌کم امنیت سه‌چهارم 47 میلیون فرانسوی را که واجد شرایط بوده و برای رای دادن از خانه بیرون می‌آیند تامین کنند.
 

فرانسه دستخوش شدید‌ترین تحولات سیاسی و اجتماعی است و در چنین شرایطی شاید بسیاری از خود بپرسند که رئیس‌جمهور فرانسه طی 5 سال آتی چه نگاهی به ایران دارد؟ در حالی که بهمن‌ماه سال 1394 مصادف با سفر رئیس‌جمهوری ایران به فرانسه، سیصدمین سالگرد روابط سیاسی میان 2 کشور رقم خورد اما به نظر می‌رسد تاکید بر این موضوع صرفا حربه‌ای تجاری بوده است، چرا که در مقایسه با روابط 4 هزار ساله تمدن ایران‌زمین با روس‌ها و اسلاوهای اروپای‌شرقی، روابط 3 هزار ساله با یونان، روابط 2 هزار ساله با ایتالیا و روابط 500 ساله با اسپانیا، پرتغال و بریتانیا، فرانسه و همچنین آلمان که امروز مهم‌ترین شرکای تجاری اروپایی کشورمان محسوب می‌شوند، شرکایی چندان قدیمی برای تمدن کهن ایران به حساب نمی‌آیند. البته جایگاه فرانسه به عنوان مهد انقلاب و فرهنگ اروپا طی بیش از 2 قرن گذشته، تاثیرپذیری نخستین موج روشنفکران و دانش‌آموختگان ایران در غرب از فرانسه، نقش پررنگ این کشور در پذیرایی از امام خمینی(ره) و انقلابیون ایرانی و همچنین حضور بزرگ‌ترین جامعه اسلامی اروپا در فرانسه، می‌تواند عوامل مثبتی برای روابط 2 کشور تلقی شود. همچنین اغلب خودروها و هواپیماهای مرسوم در کشورمان طی 4 دهه گذشته شامل سیتروئن، رنو و پژو و ایرباس فرانسوی بوده‌اند. علاوه بر این امروز همکاری‌های گسترده‌ای میان 2 کشور در زمینه نفت و گاز، کشاورزی و شیلات، تجارت و توریسم به چشم می‌خورد. با این حال نمی‌توان از نقش فرانسه در تجهیز ارتش متجاوز صدام در جنگ تحمیلی با ایران و البته مواضع خصمانه اخیر پاریس در قبال کشورمان غافل شد. فرانسه نه‌تنها در ماجرای برجام عملا نقش سگ نگهبان اسرائیل را ایفا کرد بلکه سفر 2 سال پیش وزیر خارجه صهیونیست آن لوران فابیوس به تهران با توجه به جرم او در پرونده صادرات خون‌های آلوده به کشورمان، نفرت زیادی را از دولت فرانسه برانگیخت.

مارین لوپن
متحد تاکتیکی
نامزد ملی‌گرایان فرانسه با وجود همه شعارهایش علیه مسلمانان و شعائر اسلامی، نشان داده پایبندی عملی بیشتری نسبت به رقیب لیبرالش در  احترام به جمهوری اسلامی ایران دارد. اگر او به کاخ الیزه راه می‌یافت اتحاد تاکتیکی دولت ملی‌گرایش با روسیه می‌توانست یک امتیاز مثبت برای ایران محسوب شود. پدر او «ژان ماری لوپن» رهبر کهنه‌کار ملی‌گرایان فرانسه در گذشته به دلیل شرکت در آیین رسمی جمهوری اسلامی ایران مورد هجمه جریان‌های اصلی سیاسی قرار گرفته بود. دختر او مارین نیز در کارزار انتخاباتی‌اش در سال اخیر در چندین مورد در جایگاه حمایت از سیاست‌های ایران در منطقه و جهان برآمده است. همچنین باید در نظر گرفت عمده مخالفت لوپن با سوءاستفاده تروریستی و افراطی از اسلام است.

امانوئل مکرون
دشمن دوست‌نما
در آخرین سفر حسن روحانی به پاریس، او  وزیر اقتصاد، صنعت و امور دیجیتال دولت اولاند بود و بسیاری از تفاهمنامه‌های امضاشده در این سفر، در حوزه کاری او طبقه‌بندی می‌شد. او مدعی است هیچ دینی از جمله اسلام مشکل فرانسه نبوده و از طرف دیگر در نقد عملکرد دولتمردان کشورش در دوران استعمار الجزایر، این اقدام فرانسه را جنایت علیه بشریت معرفی کرده است. اما هیچ‌کدام از اینها به معنای عدم دشمنی او با انقلاب اسلامی نخواهد بود، چرا که مکرون یک نامزد دست‌نشانده از سوی بانکداران انگلیسی و اروپایی است که منافع مستقیمی در جنگ‌افروزی در خاورمیانه دارند. حمایت او از حمله موشکی اخیر آمریکا به سوریه نیز در همین راستا بوده است و احتمالا او بزودی چهره منفور خود را در حمایت از جنگ علیه ایران و متحدانش عیان خواهد کرد.
 

امروز قرار است حکم نهایی درباره پرونده آیت‌الله شیخ عیسی قاسم، رهبر معنوی انقلاب بحرین بعد از چندین جلسه محاکمه که خودش در آن حضور نداشت، توسط دستگاه قضایی رژیم آل‌خلیفه قرائت شود. بحرینی‌ها تأکید دارند محاکمه آیت‌الله عیسی قاسم ماهیت ضدشیعی دارد، زیرا اتهام‌های مطرح‌شده علیه وی مربوط به انجام فریضه خمس- از فرایض دینی- است. همچنین جایگاه این آیت‌الله به‌عنوان بزرگ‌ترین مرجع دینی کنونی در کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس در تحکیم رویکرد مردمی نقش دارد. دادستانی کل بحرین در جلسه محاکمه خواستار اجرای شدیدترین مجازات‌ها در حق آیت‌الله عیسی قاسم شد و گویی دادستان کل با امید به مشت آهنین عوامل و مزدوران امنیتی آل‌سعود و آل‌خلیفه، خیابان‌های بحرین را که در آنها مدافعان شیخ، کفن‌پوش با شعار «دفاع از آیت‌الله عیسی قاسم تا مرگ» حضور دارند، نادیده گرفته است. در پاسخ به فراخوان علمای بحرین، تظاهرات‌هایی با حضور ده‌ها هزار شهروند در روستاها و شهرهای بحرین در مخالفت با اهانت به آیت‌الله قاسم برگزار شد که نیروهای رژیم نیز دست به یورش‌ و بازداشت‌ زدند. همچنین علمای بحرینی بسیج عمومی در تمام مناطق بحرین جهت حمایت از آیت‌الله عیسی قاسم را خواستار شده‌اند. آنان از تمام زنان و مردان بحرینی دعوت کردند برای اعلام خشم خود و نیز آمادگی‌شان برای دفاع از آیت‌الله عیسی قاسم به خیابان‌ها بیایند. طبق این گزارش، با توجه به ورود نظامیان سعودی به بحرین 2 روز مانده به قرائت حکم آیت‌الله قاسم و با توجه به محاصره شدید امنیتی روستای الدراز-‌ محل زندگی این روحانی شیعه که تعداد زیادی از شهروندان بحرینی در اطراف آن تحصن کرده‌اند - نگرانی‌ها و تنش‌ها در محافل بحرینی تشدید شده است. ورود نظامیان و جنگ‌افزارهای سعودی از طریق پل ملک فهد به بحرین روز جمعه مشاهده شد. نیروهای ارتش سعودی سال 2011 نیز در قالب نیروهای «سپر جزیره» برای کمک به آل‌خلیفه برای سرکوب اعتراضات و انقلاب مردمی وارد این کشور شده بودند. در همین راستا، یکی از رهبران برجسته جمعیت الوفاق در این باره گفت اطلاعات به‌دست آمده حاکی از یک سناریوی خطرناک است که دولت بحرین برای پس از محاکمه آیت‌الله عیسی قاسم آماده کرده است و احتمال دارد دستگاه قضایی حکم حبس تعلیقی آیت‌الله عیسی قاسم یا تبعید وی از کشور را صادر کند. وی اشاره کرد این اقدامات پیامدهای خطرناکی در داخل بحرین خواهد داشت و مطمئنا به ایجاد هرج و مرج امنیتی منجر خواهد شد که عواقب وخیمی خواهد داشت. وی همچنین تأکید کرد: ما هرگز حکمی علیه آیت‌الله عیسی قاسم را نمی‌پذیریم. یک مخالف بحرینی دیگر نیز با تأکید بر اینکه جلسه محاکمه یکشنبه (امروز) سرنوشت‌ساز و آخرین جلسه دادگاه خواهد بود گفت پس از اعلام حکم، رژیم بحرین احتمالا سناریویی خطرناک را درباره شیخ عیسی قاسم در پیش خواهد گرفت که شاید «حکم سنگین حبس تعلیقی و اخراج از خاک بحرین» باشد. او افزود: چنین حکمی بی‌تردید به اعتراض‌ها در بحرین دامن خواهد زد. البته در حال حاضر ابعاد آن روشن نیست اما قطعا پیامدهای بسیار خطرناکی خواهد داشت. دیگر منابع بحرینی نیز می‌گویند با توجه به قانون بحرین درباره جرم‌ پولشویی، روند محاکمه آیت‌الله قاسم 2 گزینه دارد؛ یا اینکه علیه وی حکم حداکثر 7 سال حبس و پرداخت جریمه‌ای در نهایت تا یک میلیون دینار صادر شود یا اینکه حکم تبرئه وی قرائت شود. این منابع بعید می‌دانند دستگاه قضایی بحرین که عملکردی سیاسی دارد، حکم تبرئه را صادر کند. با توجه به طرز تفکر نظام بحرین در اتهام‌هایی که علیه آیت‌الله عیسی قاسم مطرح شده است، صدور حکم حبس یا تعیین جریمه برای وی یک حکم قابل پیش‌بینی است و تلاش‌های نظام برای فعالیت بیشتر دستگاه قضایی نظامی، بر این دیدگاه صحه می‌گذارد و این طرح نظام آشکار شده است که برای رهایی از رهبران مذهبی تلاش می‌کند. باید دید آیا رژیم جرات خواهد کرد آیت‌الله عیسی قاسم را بازداشت یا تبعید کند؟ آیا مزدوران امنیتی آل‌خلیفه و آل‌سعود می‌توانند از سد مردم رد شوند تا به آیت‌الله شیخ قاسم تعدی کنند؟ شاید هم این رژیم مستبد از ترس خروش خشم مدافعان شیخ‌قاسم بار دیگر جلسه قرائت حکم را به تاخیر بیندازد.
 

موگرینی: رهبری آمریکا در جهان روبه افول است
رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپایی جایگاه «رهبریت» آمریکا در جهان را رو به افول دانسته و آن را «فرصتی» برای تبدیل اتحادیه اروپایی به «شریکی قابل‌اعتماد» در عرصه بین‌المللی عنوان کرده است. فدریکا موگرینی به سیاست خارجی غیرمنتظره  آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ اشاره کرد و افزود: «اتحادیه اروپایی می‌تواند به شریک اصلی روسیه،‌ هند و چین تبدیل شود». وی تصریح کرد: «اروپا می‌تواند جایگاه واشنگتن را در اختیار گیرد. این یک فرصت برای اروپایی‌هاست که اتحادیه اروپایی می‌تواند به‌عنوان یک شریک برای تمام طرف‌ها در جهان نقش‌آفرینی کند».

جنایت جدید آمریکا در سوریه
 حملات ائتلاف مقابله با داعش به سرکردگی  آمریکا به سوریه، بار دیگر فاجعه‌آفرین شد. بر اساس این گزارش، جنگنده‌های ائتلاف آمریکایی، جمعه شهر الطبقه واقع در حومه غربی استان الرقه را بمباران کردند. طبق اعلام رسانه‌های عربی، به دنبال این حملات وحشیانه ۱۸ عضو یک خانواده سوری به قتل رسیدند. گفتنی است، حملات متعدد جنگنده‌های ائتلاف آمریکایی به نقاط مختلف سوریه و عراق طی سال‌های گذشته صدها کشته و زخمی بر جا گذاشته که تعداد زیادی از آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.

ارتش یمن، عربستان را تهدید کرد
ارتش و کمیته‌های مردمی یمن (وابسته به انصارالله) رژیم عربستان‌سعودی را تهدید کردند برای عملیات ویژه جدیدی تحت عنوان «الباس الشدید» در عمق خاک این کشور آماده شده‌اند. این در حالی است که هر ماه تک‌تیراندازان ارتش و کمیته‌های مردمی یمن، در این 3 استان واقع در خاک عربستان، د‌ه‌ها نظامی سعودی و عضو ائتلاف عربی را هدف قرار می‌دهند و آنها را به کام مرگ می‌‌سپارند و میزان زیادی از تجهیزات نظامی آنها را نابود کرده‌اند.

سازمان منع تسلیحات شیمیایی دولت سوریه را تبرئه کرد
سازمان منع سلاح‌‌های شیمیایی از عدم وجود مدرکی دال بر تخلف دولت سوریه در منع استفاده از تسلیحات شیمیایی خبر داد. دبیرکل این سازمان اعلام کرد مدرکی دال بر زیر پا گذاشتن معاهدات بین‌المللی در منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی از طرف حکومت سوریه به دست نیامده است.  دولت سوریه استفاده از سلاح شیمیایی در حملات چهارم آوریل را رد کرده است. این حملات حداقل 86 کشته برجا گذاشت. آمریکا با متهم کردن دمشق به انجام این حمله، یک پایگاه نظامی سوریه در ادلب را بمباران کرد.

احتمال افزایش داعشی‌ها در ارتش آلمان
وزیر دفاع آلمان ضمن اعتراف به خطاهای خود در ارتباط با مساله دستگیری یک افسر جوان مظنون به ترور در ارتش این کشور تاکید کرد: این همه ماجرا نیست و ما باید انتظار کشف موارد مشابه بیشتری در ارتش را داشته باشیم. چندی پیش یک افسر جون ارتش آلمان به نام «فرانکو آ» به اتهام برنامه‌ریزی برای حمله تروریستی دستگیر شد. وی تلاش کرده بوده هویت دوگانه سوری- آلمانی برای خود دست و پا کند که این مساله جنجال‌های زیادی را در آلمان به پا کرد و رسوایی بزرگی را برای ارتش آلمان رقم زد.

توطئه سیا برای ترور کیم
به گزارش رسانه‌های دولتی کره‌شمالی، سازمان سیا و دستگاه‌های اطلاعاتی کره‌جنوبی  در جریان جشن‌های پیونگ‌یانگ، «توطئه کثیفی» را برای ترور کیم جونگ‌اون، رهبر کره‌شمالی طراحی کرده‌اند. وزارت امنیت داخلی کره‌شمالی، جمعه در بیانیه‌ای اعلام کرد استفاده از مواد بیوشیمیایی از جمله مواد رادیواکتیو و مواد سمی نانو بهترین روش برای سیا بود، زیرا با این روش نیازی به دسترسی به فرد هدف نیست. تنش در روابط پیونگ‌یانگ و واشنگتن به دلیل حضور نظامیان آمریکایی در شبه‌جزیره کره و همچنین آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای کره‌شمالی شدت گرفته است.