فرمانده یگان حفاظت اداره کل محیط‌زیست استان زنجان گفت: آتش‌سوزی ۱۰ هکتار از مراتع و گندمزارهای منطقه حفاظت‌شده دشت سهرین را از بین برد.  زعفر افشاری در گفت‌وگو با مهر، افزود: این آتش‌سوزی ساعت ۲۱:۳۰ شامگاه جمعه آغاز شد و بلافاصله پس از اطلاع به محیط‌زیست استان زنجان، موضوع با مدیریت بحران در میان گذاشته شد و نیروهای حفاظت محیط‌زیست در محل حاضر شدند و با کمک و همراهی آتش‌نشانی شهر نیک‌پی نسبت به مهار و اطفای آتش‌سوزی اقدام کردند. وی با بیان اینکه اهالی روستای «قره‌چریان» با هماهنگی دهیار روستا در مهار آتش‌سوزی نیروهای اداره کل محیط‌زیست را همراهی کردند، ادامه داد: خوشبختانه با همراهی نیروهای مردمی آتش‌سوزی بموقع و در کوتاه‌ترین زمان ممکن مهار شد. افشار با اشاره به اینکه متاسفانه آتش‌سوزی جنگل و مرتع، موجب مرگ پرندگان و خزندگان و همچنین دیگر موجودات زنده در این مناطق می‌شود، افزود: خوشبختانه در این آتش‌سوزی آسیبی به حیوانات حیات وحش دشت سهرین بویژه آهوان دشت و سایر گونه‌های شاخص جانوری وارد نشده است. فرمانده یگان حفاظت اداره کل محیط‌زیست استان زنجان با یادآوری اینکه روز جمعه نهم تیرماه نیز ۱۰۰ هکتار از مراتع جنگلی و درختچه‌ای مابین روستاهای حبش، جزوان و رشید آباد در منطقه شکارممنوع فیله خاصه زنجان طعمه آتش شد، افزود: همچنین در منطقه انگوران ماهنشان نیز یکهزار مترمربع از مراتع موجود در آتش سوخت که حضور بموقع و تلاش بی‌وقفه ماموران محیط‌زیست مانع از گسترش آتش شد. افشار از مردم خواست از روشن کردن آتش در مراتع خودداری کنند و به طبیعت‌گردان نیز توصیه کرد از برافروختن آتش در نزدیک مراتع خودداری و هنگام ترک محل نیز آتش برافرخته‌شده را با خاک و آب به طور کامل خاموش کنند. وی ادامه داد: همچنین رانندگان از وارد شدن با خودرو به گندمزارها و مراتع خودداری کنند چون جرقه‌های خارج شده از اگزوز خودروها یکی از عوامل وقوع آتش‌سوزی در مراتع است. همچنین رانندگان و مسافرانی که در جادهای استان تردد دارند از انداختن فیلتر روشن سیگار در حاشیه جاده‌هایی که دارای گیاهان خشک است خودداری کنند. افشار با بیان اینکه از آغاز سال‌جاری تاکنون 4 مورد حریق در مراتع و مناطق حفاظت‌شده استان زنجان رخ داده است، افزود: 2 مورد از آتش‌سوزی‌ها در مناطق تحت مدیریت محیط‌زیست استان زنجان رخ داده و  2 مورد در منطقه شکار ممنوع فیله خاصه و خارج از محدوده مناطق تحت مدیریت محیط‌زیست استان زنجان بوده است که در یکی از موارد ۱۰۰ هکتار و در مورد بعدی ۸۰ هکتار از مراتع طعمه حریق شد که توسط نیروی‌های حفاظت محیط‌زیست آتش‌سوزی مهار شد.
دشت آهوخیز سهرین، یکی از دشت‌های مهم زنجان
منطقه حفاظت‌شده سهرین در شهرستان زنجان واقع شده که وسعت آن در حدود 35 هزار هکتار است. دشت آهوخیز سهرین، قسمتی از منطقه حفاظت‌شده سرخ‌آباد است که یکی از مناطق باارزش و به عنوان آخرین زیستگاه آهوان شمال‌غرب و غرب ایران محسوب می‌شود.  حیوانات و پرندگان این منطقه نیز عبارتند از: آهو، خرگوش، روباه، لاک‌پشت، 4 گونه مار و همچنین پرندگانی مانند انواع کرکس، عقاب طلایی، سهره، زنگوله‌بال و باقر‌قره. این منطقه در حوزه روستای سهرین- که از روستاهای هدف گردشگری استان زنجان است-و در نزدیکی فرودگاه زنجان قرار دارد.  مهم‌ترین گونه‌های گیاهی منطقه شامل پیچک، تاتوره، گون، خارشتر، ریش‌بز، گز، درمنه‌دشتی، بومادران، بابونه، کاکوتی، کاروانکش، درمنه، کلاه میرحسن، پولاف، ختمی، زرشک، ارغوان، داغداغان، شیرین‌بیان، گلپر و بید است. در ارتفاعات این دشت نیز قارچ‌های خوراکی، ریواس، کنگر، کاکوتی، آویشن و برخی دیگر از گیاهان که مصارف خوراکی و دارویی دارد، می‌روید که همه‌ساله تعدادی از ساکنان اطراف را برای جمع‌آوری این گیاهان به خود جذب می‌کند. دشت سهرین تنها مأمن و زیستگاه آخرین بازمانده آهوی ایران در شمال غرب کشور محسوب می‌شود و طبق آخرین سرشماری‌ها 1450 رأس آهو در این دشت زندگی می‌کنند.

کارشناس علوم رفتاری و زبان بدن با بیان این پرسش‌ها که چرا افراد مختلف دروغ‌های یکسان می‌گویند؟ علت دروغگویی در افراد چیست؟ اساسا چگونه می‌توان دروغ را از زندگی و محیط کسب و کار خود حذف کرد؟ گفت: برای مقابله با دورغگویی ابتدا باید علت آن را کشف کرد. پویا ودایع تصریح کرد: برای مقابله با دورغگویی ابتدا باید علت دروغگویی را کشف کرد، شاید برای‌تان جالب باشد اگر بدانید براساس تحقیقات صورت گرفته مشخص شده، افراد بیشترین دروغ‌ها را به کسانی می‌گویند که بیشتر از سایرین آنها را دوست دارند! به طور نمونه فرزندی که دیرهنگام به خانه بازمی‌گردد برای آنکه والدین خود را نگران نکند اقدام به دروغ گفتن می‌کند، شاید در نگاه نخست این مثال درست باشد اما آیا در محیط کار و حوزه کسب‌وکار نیز این قانون «دوست داشتن» صادق است؟ وی افزود:پاسخ سوال روشن است؛ افراد حتی در محیط کار بیشتر به کسانی دروغ می‌گویند که دوست‌شان دارند. مشتری و به تبع آن کسب درآمد حاصل از آن، دو عنصر تحریک‌کننده برای دروغگویی است، به عبارتی افراد پول را دوست دارند لذا به مشتریان دروغ می‌گویند. به عبارتی مهم‌ترین علت دروغگویی ترس از واکنش‌هاست، در واقع افراد از اینکه دوست، همسر، مشتری و حتی پولی را از دست بدهند بشدت هراس دارند و به همین علت اقدام به دروغگویی می‌کنند تا به نوعی آنها را حفظ یا حتی به دست آورند. این مشاور علوم رفتاری تصریح کرد: پلک زدن بیش از حد، انداختن شانه‌ها به بالا، پنهان کردن چشم‌ها، علاقه نداشتن به شنیدن، تغییر آهنگ صدا، سخنان ضد و نقیض، بازی کردن با دست‌ها و وسایل، خاراندن گردن و پشت گردن و عرق کردن بیش از حد از جمله موارد غیرکلامی فرد دروغگو است که می‌توان با بررسی آنها به کلام کذب این افراد پی برد. در هر حال آنچه مسلم است، دروغگوها معمولا زیاد از حد صحبت می‌کنند، آنها به طرز عجیبی وارد جزئیات ماجرای تخیلی‌شان می‌شوند و سعی می‌کنند با دادن مقادیر زیادی از اطلاعات، شنونده‌شان را مجاب کنند دارد واقعیت را می‌شنود. این جزئیات ممکن است در ظاهر، داستان ساختگی افراد دروغگو را زیبا و باورپذیر نشان بدهد اما در واقعیت زنگ خطری است که فرد باید نسبت به آن حساس باشد و در تله دروغ نیفتد.

استانداردسازی مهارت‌های تخصصی کارکنان مناطق نفتخیزجنوب
پروژه استانداردسازی حرفه‌های تخصصی کارکنان حراست شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب اجرا شد. این پروژه با برگزاری 18 جلسه تخصصی و بیش از 288 نفر ساعت نشست کارشناسی میان حراست و اداره آموزش شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با مدنظر قرار دادن وسعت و گستردگی جامعه آماری کارکنان رسمی حراست و با رویکرد آموزش‌های کاربردی در قالب دوره‌های ترفیعی کارکنان پس از تغذیه در سیستم جامع نیروی انسانی به اجرا درآمد. از جمله اقدامات حائز اهمیت در این باره می‌توان به برنامه‌ریزی و تغذیه دوره‌ها در سامانه آموزشی ایده به عنوان تقویم سال 1396 مناطق نفتخیز جنوب و الگوبرداری پروژه برای 25 حراست تابع شرکت ملی نفت ایران با موافقت رئیس حراست شرکت ملی نفت ایران اشاره کرد.


پرداخت تسهیلات به واحد‌های تولیدی در شهرک‌های صنعتی
مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی مازندران گفت: در 3 ‌ماه نخست سال جاری، در قالب طرح رونق تولید 350 میلیارد ریال تسهیلات به واحدهای تولیدی پرداخت شد. سیدمصطفی موسوی با بیان اینکه هدف دولت در اجرای طرح رونق تولید، کمک به ظرفیت تولید داخلی و همچنین اشتغال پایدار است، اظهار داشت: در 3 ‌ماه نخست سال جاری 16 واحد تولیدی و صنعتی مستقر در شهرک‌های صنعتی استان موفق به دریافت مبلغ 350 میلیارد ریال تسهیلات شده‌اند. وی افزود: در راستای اهداف اقتصاد مقاومتی و رونق تولید، در سال گذشته به 180 واحد تولیدی استان مبلغ 1450 میلیارد ریال تسهیلات رونق تولید پرداخت‌ شده است. موسوی تصریح کرد: تسهیلات طرح رونق بر اساس دستورالعمل وزارت صنعت و سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران برنامه‌ریزی ‌شده و به طرح‌های نیمه‌تمام بالای 60 درصد و واحدهای تولیدی و صنعتی کوچک و متوسط که برای تکمیل طرح، افزایش تولید و اشتغال، نیاز به تسهیلات دارند، پرداخت می‌شود.
 

تقدیر از فداکار صنعت آب در گلستان
از فداکار صنعت آب گلستان به دلیل جدیت و پشتکار در انجام امور محوله طرح احیا و تعادل‌بخشی استان به‌رغم صدمات وارده توسط متخلفان تقدیر به عمل آمد. در جلسه ارزیابی عملکرد طرح تعادل‌بخشی شرکت آب منطقه‌ای گلستان در سال 95 مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای از آقای موسی‌الرضا حسینی از پرسنل شرکت مهندسان مشاور تعادل‌بخشی به دلیل جدیت و پشتکار در انجام امور محوله طرح تعادل‌بخشی و حضور فعال در صحنه تخلف به‌رغم واقع شدن در معرض ضرب و جرح توسط متخلفان و ورود آسیب جسمی و مالی به وی تقدیر به عمل آورد.  


همایش ملی لیزینگ دانشگاه تهران آبان‌ماه برگزار می‌شود
همایش لیزینگ با رویکرد توسعه اقتصادی، تولید و اشتغال، آبان‌ماه امسال با همکاری انجمن ملی لیزینگ ایران در دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برگزار خواهد شد.
 غلامرضا کرمی، دبیر علمی همایش با اعلام این خبر از «موانع و راهکارهای تامین منابع مالی در صنعت لیزینگ»، «نقش و عملکرد لیزینگ در نظام مالی، بازار بدهی و اعتبارات و اقتصاد ملی»، «صنعت لیزینگ و رفاه اجتماعی» و «نقش صنعت لیزینگ در تامین مالی بنگاه‌ها»، «لیزینگ و مسائل زیست‌محیطی» و «تاثیر صنعت لیزینگ بر اقتصاد کشور»  به عنوان مهم‌ترین محورهای همایش فوق نام برد. وی افزود: این همایش با ریاست محمدهادی موقعی دبیرکل انجمن ملی لیزینگ ایران و دکتر غلامرضا کرمی دبیر علمی و معاون دانشکده مدیریت دانشگاه تهران و مشارکت بیش از 30 نفر از اساتید حوزه لیزینگ، مالی و مدیریت کشور برگزار خواهد شد. غلامرضا کرمی اظهار کرد: دانشگاه تهران به عنوان قوی‌ترین مرجع علمی کشور سعی دارد با همکاری انجمن ملی لیزینگ ایران بتواند این حرکت علمی را با مشارکت مدیران و متخصصان این حوزه برگزار کند. وی از همه اساتید و صاحبنظران لیزینگ کشور دعوت کرد جهت ارسال مقالات و تجربیات موفق خود در این صنعت به وب‌سایت این کنفرانس به آدرس leasingconference.com مراجعه کنند.

صادق امامی: دکتر پیروز مجتهدزاده، فوق دکترای جغرافیای سیاسی خود را از دانشگاه آکسفورد گرفته است و اکنون استاد ژئوپلیتیک در دانشگاه جورج واشنگتن، عضو کنفرانس بین‌المللی دائمی حقوق ‌بشردوستانه، عضو هیات مدیره انجمن مطالعات ایران معاصر در دانشگاه لندن و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. او یکی از منتقدان جدی تسامح و تساهل در سیاست خارجی است. اظهارات اخیر حسن روحانی درباره سیاست‌های ایران در منطقه بشدت مورد انتقاد این استاد برجسته جغرافیای سیاسی واقع شده است. او اظهارات اخیر روحانی در مخالفت با اولویت قرار گرفتن قدرت برتر منطقه‌ای شدن ایران را ناشی از عدم آشنایی روحانی با فلسفه سیاست خارجی دانست و گفت این اظهارنظر او تاکنون در هیچ دوره‌ای در تاریخ سیاست خارجی دنیا گفته نشده است!
***
  دولت یازدهم آخرین هفته‌های خود را سپری می‌کند؛ شما عملکرد دولت یازدهم در حوزه سیاست خارجی را چگونه ارزیابی می‌کنید و چه توصیه‌ای برای دولت دوازدهم دارید؟
روابط خارجی ایران در تمام دوران مورد مطالعه من- که از دوران ریاست‌جمهوری آقای هاشمی‌رفسنجانی آغاز می‌شود و تا امروز ادامه دارد- به طور کلی ساکن، یکنواخت و بدون هیچگونه پیشرفتی بوده است. در انتهای دوران ریاست‌جمهوری آقای هاشمی سفر او به عربستان سعودی با هدف تلطیف روابط انجام شد که در نهایت منجر به گسترش روابط با این کشور شد. بعد از آقای هاشمی و در دولت اصلاحات، رئیس‌جمهور وقت با طرح 2 موضوع «گفت‌وگوی تمدن‌ها» و «تشنج‌زدایی در روابط خارجی»، خواست روی این گشایش و این بهبود بهتر و بیشتر بسازد اما افسوس دقت نکرد  که بهبود روابط خارجی آنچنان که تاثیرات اقتصادی مطلوب را بر زندگی مردم بگذارد، نیازمند داشتن دیپلمات‌های بسیار ورزیده و کارکشته بود. این خلأ باعث شد ابتکارات سیاست خارجی دولت به جایی نرسد، زیرا در همان زمان بود که آقای کمال خرازی، وزیر امور خارجه ابتکار تسامح و تساهل را مطرح کرد. این سیاست انصافا در خواباندن حرارت‌های شدید جناح‌ها علیه هم در داخل، موثر بود اما چیزی که آقایان به آن توجه نکردند این بود که در روابط خارجی نمی‌‌شود تسامح و تساهل داشت. کاربرد این سیاست در زمانی است که جناح‌های سیاسی یک کشور در اختلافات پیش آمده، نسبت به هم تسامح و تساهل داشته باشند و کوتاه بیایند. این به جایی برنمی‌خورد و به نفع پیشرفت و توسعه سیاسی است اما در روابط خارجی شما با هموطنان‌تان سر و کار ندارید، بلکه با دشمنان‌تان سر و کار دارید. در مقابل دشمن نمی‌توانید تسامح و تساهل داشته باشید و سهل‌انگاری کنید. این عین خیانت است. در روابط خارجی شما با دشمنان عملی و تئوری سر و کار دارید و آنان هر آن منتظرند یک امتیازی علیه شما به دست بیاورند و از آن برای نابودی شما استفاده کنند. ما پیش از جنگ تحمیلی 8 ساله دیدیم که دولت موقت، بر اساس این تئوری حیرت‌انگیز کشور برباددهنده که «کشور ما دشمن خارجی ندارد»، تقریبا همه نیروهای دفاعی ما را نابود کرد. یا خانه‌نشین کردند یا تسویه کردند و سلاح‌های پیشرفته را تخریب کردند و قراردادهای نظامی که ما پولش را نیز پرداخت کرده بودیم، کنسل کردند، در حالی که ما پول بسیاری از اقلام را داده بودیم. در مباحث ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک به این اقدام می‌گویند «ارسال دعوتنامه سرگشاده برای دشمن» و ما در حالی که آقای بازرگان اعلام کرده بود کشور ما دشمن خارجی ندارد، ناگهان متوجه شدیم دشمنی که سال‌ها منتظر بود به خاک کشور تجاوز کند، یعنی صدام با یال و کوپال آمد و خدا رحم کرد انقلاب اسلامی شده بود و آن حرارت‌های انقلابی سبب شد ملت ایران پایداری و مقاومت حیرت‌انگیز تاریخی از خود نشان دهند و الا سیاست خارجی اجرا شده، پدر ما را در آورده بود. منظور از این مثال این است که آقایان این حد درایت نداشتند که در روابط خارجی نمی‌شود تسامح و تساهل کرد. این سیاست اما همچنان ادامه دارد. 30 سال از این تسامح و تساهل می‌گذرد، آقایان به چه نتیجه‌ای رسیدند که باز هم آن را ادامه می‌دهند؟ کجا روابط‌مان با دیگران در این مدت بهبود پیدا کرد و دشمنان خارجی با شما کی دوست شدند که همچنان کوردلانه ادامه می‌دهید؟ این نقطه ضعف کلیدی سیاست خارجی دولت‌های ما بوده و همچنان ادامه دارد. مشکل قضیه این است که دستگاه روابط خارجی ما در طول حداقل 20 سال اخیر در عمل ثابت کرد که نه‌تنها از نظر شناخت و دانایی علمی روابط خارجی فعال و تجربه دیپلماتیک آمادگی و ورزیدگی لازم را ندارد، بلکه استعداد مشورت کردن را هم ندارد و حتی مشورت دادن تخصصی بعضی کارشناسان و متخصصان که به زور از طریق رسانه‌ها به دولت مشورت می‌دهیم هم مورد توجه قرار نمی‌گیرد و اغلب دچار بغض و دشمنی می‌شویم. مساله سر این است که اگر حاکمیت قانون در میان بود، باید از این حضرات پرسیده شود که شما چکار دارید می‌کنید؟ شما که آمدید در برجام هر آنچه آمریکا خواسته بود، تحویل دادید و کادویی اضافی هم به صورت تخریب صنایع آب سنگین روی بسته‌های اهدایی گذاشتید و تحویل دادید، چه به دست آوردید؟ کدام تحریم‌ها شکسته شد؟ توتال با شما قرارداد نفتی می‌بندد اما کجاست بانک‌هایی که سرمایه‌ها را منتقل کند؟ از چه طریقی باید این کار صورت گیرد؟ از طریق پول نقد در گونی‌های داخل هواپیما می‌شود این سرمایه را منتقل کرد؟ این واقعا کار اقتصادی است؟
در 4 سال اول ریاست‌جمهوری آقای روحانی ایشان ثابت کرد به هیچ‌وجه استعداد مشورت شنیدن و راهنمایی‌های مطالعه‌شده تخصصی را ندارد. چندی پیش در خلال چالش‌هایی که مطرح کرده بودم در زمینه تفکر سیاست خارجی و فلسفه و فرهنگ سیاست خارجی، مقاله‌ای را در فیسبوک منتشر کردم خطاب به روحانی که اقلا این را مطالعه کنید که سیاست خارجی کشور نمی‌تواند براساس تسامح و تساهل پایه‌ریزی شود. برای اینکه روابط خارجی هر کشوری باید براساس ایجاد موازنه با دوستان و دشمنان شکل بگیرد؛ موازنه‌های اقتصادی، سیاسی، نظامی و دیپلماتیک. باید از این 4 طریق ما روابط‌مان را با دوستان و دشمنان‌مان طوری تنظیم کنیم که «بازدارندگی» پیش بیاید. بازدارندگی از تجاوز نظامی که مورد تهدید آن هستیم یا اجحاف سیاسی و اقتصادی آنگونه که عربستان سعودی الان علیه ما مشغول است. حتی این راهنمایی مستند علمی و این مشورت زورکی بنده را آقای روحانی مطالعه نکردند. چون چند روز پیش ایشان گفتند: «بهترین سیاست خارجی این است که ما دشمن خارجی را به انزوا بیندازیم!»چگونه عربستان را که همه کشورهای اسلامی را علیه ما شورانده است، در حدی که همه آنها در اجلاس سران کنفرانس اسلامی در استانبول رای به محکومیت ما دادند و در جشن بالماسکه 2 ماه پیش خود در ریاض دشمنی نسبت به ما را علنا ابراز کردند، می‌خواهیم منزوی کنیم؟ آقای روحانی! شما چند دوست در منطقه دارید که برای انزوای سعودی همکاری کنند؟
با استفاده از کدام ابزار و امکان می‌خواهید این کار را بکنید؟ همین جمله شما که «باید دشمنان خارجی خود را به انزوا بیندازیم» نشان از آن دارد که شما با فلسفه روابط خارجی آشنایی ندارید و ما با توجه به این عدم آشنایی شما با بنیادهای فلسفی و ژئوپلیتیک سیاست خارجی و با این عدم استطاعت دولت شما در زمینه مشورت علمی و کاربردی گرفتن از متخصصان دانشگاهی، چگونه می‌توانیم نسبت به آینده روابط خارجی کشور امیدوار باشیم؟
  شما به ایجاد موازنه با دوستان و دشمنان اشاره کردید که از این طریق بازدارندگی ایجاد شود. اخیرا آقای روحانی در اظهارنظری گفته است که به جای قدرتمند شدن کشور، منطقه قدرتمند شود. نظر شما در این‌باره چیست؟
من نمی‌دانم چگونه باید این حقیقت را تفهیم کنم که کدخدای یک روستا نمی‌تواند بگوید ما در این روستا می‌خواهیم سیاست‌هایی را اجرا کنیم که کل کشور قدرتمند شود. قدرت و توسعه را نمی‌توان از جزء به کل سرایت داد. شما اول خودت را قدرتمند کن تا بتوانی به دیگران کمک کنی. وقتی قدرت بالقوه ما اینگونه مورد چالش همه‌جانبه است، چگونه می‌خواهیم منطقه را قدرتمند کنیم؟ به آقای روحانی باید گفت سیاست‌های اجرایی داخلی و خارجی محدود به شعار دادن نیست. شما وقتی مطلبی را مطرح می‌کنید باید سازوکار و اسباب و وسایل اجرایی آن را هم ارائه بدهید و معرفی کنید. ما در حالی که در حوزه دیپلماتیک خودمان هر روز از نظر عملی کردن قدرت بالقوه کشورمان تحلیل می‌رویم، چگونه می‌توانیم منطقه را تقویت کنیم؟ درحالی که هدف ضربه زدن‌های سیاسی و حتی نظامی سعودی که تحت حمایت آمریکا هم هست، ایران است؛ آن وقت ما می‌خواهیم منطقه تحت نفوذ آن را هم قدرتمند کنیم؟ در این شرایط چگونه می‌توانیم عربستان سعودی و بقیه منطقه را به قدرت برسانیم؟ کجای این حرف قابل قبول است؟ این حرف دقیقا همان حرفی است که ایشان هفته قبل زدند که ما باید دشمنان را به انزوا بیندازیم.
آقای روحانی! اینجا کشوری است که وقتی 23 میلیون رای می‌آورید به این معناست که 23 میلیون تن فقط برای حرف‌های شما هورا می‌کشند. آیا فکر می‌کنید وقتی این حرف‌های عجیب و غریب را می‌زنید، این هوراکشان همه حرف‌های‌تان را دربست قبول دارند؟ یا از شما انتقاد می‌کنند؟ در این شرایط اگر متخصصان دانشگاهی هم انتقاد نکنند و راهنمایی‌های لازم را در اختیارتان نگذارند، تکلیف آینده این کشور چه خواهد شد؟ اما شما به‌جای بالا بردن حوصله انتقاد شنیدن، آنهایی را که به جای تمجید و تحسین چاپلوسانه، می‌کوشند راه اعتلای زندگی ملی را ارائه کنند به تمسخر می‌گیرید.
آقای روحانی! شنیدم که شما مدرک دکترا از دانشگاهی در گلاسکو گرفته‌اید. چطور این موضوع به فکرتان نرسید که وقتی شعاری مطرح می‌کنید اسباب و وسایل اجرایی‌اش را هم باید اعلام کنید؟ شما می‌خواهید دشمنان ما را به انزوا بیندازید؟ آمریکا و عربستان سعودی را چگونه منزوی خواهید کرد؟
آقای رئیس‌جمهور! چگونه می‌خواهید منطقه ما را که شامل اسرائیل، عربستان و نوکرانش در پاکستان و امارات نیز می‌شود قدرتمند کنید، در حالی که خودمان سخت نیازمند تجدید قوا هستیم تا به اقتدار منطقه‌ای برسیم؟ مشکل ما مشکل فرهنگ سیاسی در سیاست‌های داخلی و روابط خارجی است. ما درک درستی از زیربناهای استراتژیک و ژئوپلیتیک در روابط خارجی نداریم و عادت کرده‌ایم با شعار دادن زندگی کنیم و نسبت به رقیبان سیاسی پیشگیرانه عمل کنیم. این درددل‌های کارشناسانه من از ناحیه وطن‌دوستی و منافع ملی‌خواهی است. شما براساس کدام دستورالعمل علمی  و مستند به حصول نتایج مطلوب با منافع حیاتی مردم در داخل و روابط خارجی برخورد می‌کنید؟ من یک متخصص دانشگاهی هستم و برای انتقاد و سوال کردن تربیت شده‌ام. آقای روحانی! این شما هستید که نه سوال را جواب می‌دهید و نه به نظر متخصصان تربیت شده به خرج این آب و خاک اهمیتی می‌دهید. اگر هم قرار باشد مشورتی صورت گیرد، مشورت گرفتن را محدود به همایش‌ها و کنفرانس‌ها و کنگره‌های فرمایشی با دوستان هم‌حزبی و بستگان و نزدیکان می‌دانید یا مشورت با مشاوران حزبی و جناحی که نه در اداره امور داخلی تجربه‌ای دارند و نه در روابط خارجی، غیر از بالا و پایین کردن چند نظریه از صاحب‌نظران اروپایی و آمریکایی، تجربه عملی کسب کرده‌اند. آقای رئیس‌جمهور! برای من بس دشوار است که تکرار کنم «این ره که تو می‌روی ‌ای‌کاش که به ترکستان بود!» بعد از پایان دوره ریاست‌جمهوری شما، تکلیف این کشور چه خواهد بود؟
  شما سال‌ها مطالعات منطقه‌ای  و بین‌المللی داشته‌اید؛ اظهارنظر آقای روحانی درباره تقویت منطقه در شرایطی که برخی کشورهای منطقه دشمنان ما هستند، نمونه‌ای دیگر در دنیا داشته است؟
هیچ‌گونه مثالی در تاریخ منطقه و تاریخ جهان سیاسی وجود ندارد و چنین چیزی سابقه ندارد. چنین حرفی 2 دقیقه هم ارزش شنیدن ندارد. البته ابرقدرت‌ها یا قدرت‌های برتر جهانی در مواردی ابراز کرده‌اند که اعتلا دادن وضعیت اقتصادی ملل عقب افتاده در جهان یا منطقه می‌تواند در برقراری صلح و امنیت جهانی یا منطقه‌ای کمک کند ولی باید دقت داشت که منظور آنها از اعتلا دادن وضع اقتصادی ملل عقب‌افتاده، توسعه اقتصاد کاپیتالیستی بوده و بالا بردن قدرت خرید آن کشورها. اما  در اینگونه مباحث ژئوپلیتیک، فرمول عملی کار این است که اول شما خودت را تقویت کن تا بتوانی منطقه را- در درجه دوم بعد از خودت- قدرتمند کنی. شما ببین همین یک ماه پیش در ریاض علیه شما چه اتفاقی افتاد که فرض کردید ان‌شاءالله گربه است. شما خوب است چشمان‌تان را باز کنید و دریابید که آقای ترامپ به کمک اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای لطمه‌زدن نهایی به ایران است. در چنین شرایطی شما می‌خواهید دیگری را تقویت کنید؟ دیگر می‌خواهید دشمن بزرگ بین‌المللی و دشمنان منطقه‌ای به چه زبانی بگویند در حال طراحی و اجرای توأمان طرح‌هایی شوم علیه ما هستند. هر کسی می‌تواند شعار بدهد ولی وقتی رئیس‌جمهور یا نخست‌وزیر [رئیس اجرایی کشوری] مطلبی را مطرح می‌کند، باید نحوه اجرایش را هم معرفی کند. شما می‌خواهید منطقه را تقویت کنید؟ چگونه و کجای منطقه را می‌خواهید تقویت کنید؟
اگر شما می‌خواهید دانشگاهیان متخصص کشور به شما کمک کنند و طرح‌های شما را به ملت تفهیم کنند، منظورتان را به آنها تفهیم کنید و بگویید چگونه می‌خواهید آمریکا را منزوی کنید؟ چگونه می‌خواهید اسرائیل و عربستان سعودی، بزرگ‌ترین دشمنان ما در منطقه را که بر تمام منطقه نفوذ ایجاد کرده‌اند، منزوی کنید؟ با همکاری کدام کشور دوست و کدام همپیمانان منطقه‌ای این کار را می‌کنید؟
یک بار دیگر به صورت «شعاری» بگویم آقای رئیس‌جمهور! با شعار نمی‌شود زندگی کرد. با شعار دادن می‌توان دوستداران را برای مدتی کوتاه خوشحال کرد اما نمی‌شود امور اجرایی کشور در داخل را اداره کرد و روابط خارجی کشور را بهبود بخشید.
  یعنی می‌خواهید بفرمایید اظهارات ایشان مصرف داخلی دارد؟
صد در صد! خوشحالم از این کلمه استفاده کردید. این بحث‌ها مصرف داخلی دارد و نه‌تنها به زبان داخلی بیان می‌شود که زبان خارجی را بلد نیستند بیان کنند. وقتی شما فرهنگ این شعارها را نگاه می‌کنید می‌بینید در سطوح بسیار پایین برای قانع و خوشحال کردن عده‌ای در داخل است.
  بالاخره این اظهارات تأثیرات منطقه‌ای خواهد داشت.
چگونه؟
  اینکه ما به دنبال تقویت منطقه هستیم، حاوی پیام روشنی به کشورهای دیگر است. مثلا شاید برخی همسایه‌ها این اظهارات را تعبیر به عقب‌نشینی کنند.
ما باید یک روابط خارجی توسعه یافته خوب، مفید و مثبت داشته باشیم و باید شرایطی را به‌وجود آورد که برای حرف‌های ما خریداری پیدا شود. اما اینکه ما بخواهیم کسی را قانع کنیم که می‌خواهیم برای منافع آنها عقب‌نشینی کنیم، در بهترین شرایط همان تسامح و تساهل عقب‌افتاده فکری را تکرار کرده‌ایم.   
  در چنین شرایطی با توجه به واقعیت فعلی منطقه، چطور می‌شود مصالح ملی را تامین و تضمین کرد؟
از طریق تلاش برای ایجاد موازنه میان ما و دوستان و دشمنان برای بازدارندگی. اگر بازدارندگی صورت گرفت، قدرتمند هستیم و می‌توانیم به فکر بهبود شرایط آینده منطقه باشیم.
  با توجه به تحولات اخیر عربستان سعودی و به قدرت رسیدن محمدبن سلمان که آشکارا سیاست‌های ضد‌ایرانی خود را اعلام کرده است، باید چه سیاستی را پیاده کنیم؟
باید همان کاری را بکنیم که هم‌اکنون نمی‌کنیم. شما ماجرای قطر را ببینید. این کشور یکی از اعضای شورای همکاری خلیج‌فارس است که نمی‌خواهد مستعمره سعودی‌ها شود؛ آنچنان که بحرین و امارات شدند. ما حتی نمی‌توانیم با رئیس امارات یک روابط شخصی، دیپلماتیک و رسمی داشته باشیم که به او بگوییم جلوی وزیر خارجه ماجراجویش را که برادر کوچک‌تر او هم هست بگیرد. ما حتی اینقدر نفوذ و مهارت دیپلماتیک نداریم که اعمال وزیر خارجه امارات را خنثی و بی‌اثر کنیم. تنها راهی که می‌شود در سیاست خارجی پیگیری کرد همانی است که گفتم؛ باید این سیاست خارجی تسامحی و تساهلی از بیخ و بن زیر و رو شود و فکر تسامح و تساهل باید از ریشه کنده شود، چون می‌بینیم هر روز وضع‌مان بدتر از روز قبل شده است. باید مثل بقیه کشورهای دنیا فلسفه سیاست خارجی ما متکی بر حفظ منافع ملی در روابط با دیگران از طریق ایجاد موازنه‌های سیاسی، اقتصادی و استراتژیک با دوستان و دشمنان باشد. با سعودی‌ها هم تنها از این طریق می‌توانیم ایجاد بازدارندگی کنیم و به صلح و امنیت برسیم.

مهدی چراغ‌زاده: رهبر حکیم انقلاب در دیدار رمضانی دانشجویان، آنها را به تلاش جدی و همه‌جانبه برای غلبه دادن گفتمان انقلاب در دانشگاه توصیه کردند و در ضمن این بحث فرمودند: «من به همه آن هسته‌های فکری و عملی جهادی، فکری و فرهنگی در سرتاسر کشور مرتبا می‌گویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش ‌به ‌اختیار». همین سخن کافی بود تا در فضای رسانه‌ای و فرهنگی ولوله‌ای ایجاد شود که خطاب این سخنان کیست؟ و چه کسانی باید آتش به اختیار باشند؟ و کجا را هدف قرار دهند؟
برای ما که در حوزه فرهنگ و هنر و بویژه شعر فعالیت می‌کنیم نیز، این موضوع به دغدغه‌ای تبدیل شد تا ببینیم کجا باید آتش به اختیار باشیم؟ اما در فضای شعر تاکنون چند اقدام مهم و تاثیرگذار «آتش به اختیار» انجام شده که یکی از آنها جمعی از شاعران هستند که چند سالی است با مشاهده وضعیت شعر در وزارت ارشاد و همچنین با دغدغه ارتقای شعر کشور، بهانه‌ها و سستی‌ها را کنار زده‌اند و با انگیزه جهادی پا به عرصه فعالیت گذاشته‌اند. این موسسه که این روزها با نام «شهرستان ادب» به شهرت رسیده است با دغدغه‌های چند شاعر انقلابی و غالبا جوان به‌وجود آمده است و در 2 حوزه شعر و داستان فعالیت می‌کند.
مؤسسه فرهنگی- هنری «شهرستان ادب» سال 89 به همت گروهی از شاعران و داستان‌نویسان نخبه کشور تأسیس شد. این موسسه در مدت کوتاه فعالیت خود، توانسته است به عنوان پایگاهی برای تولید متن و تربیت استعدادهای جوان شعر کشور در حوزه ادبیات متعهد به جایگاه قابل توجهی دست‌ یابد، جایگاهی که دستگاه‌های دولتی و نیمه‌دولتی با صرف بودجه‌های آنچنانی، به خدمت گرفتن نیروهای بیشتر و قدمت زمانی نتوانسته‌اند به آن دست‌ یابند.
شهرستان ادب از سال 90 دوره «آفتابگردان‌ها» را با هدف پرورش نخبگان شعری آغاز کرده و در طول این سال‌ها که چند دوره از آن برگزار شده توانسته است شعرای ممتازی را بپرورد و به ادبیات کشور معرفی کند که بسیاری از آنها امروز صاحب کتاب و کرسی در ادبیات کشورند.
از آنجا که غالب همکاران مؤسسه خود شاعرند، دغدغه‌های مشترکی برای فعالیت در حوزه شعر انقلاب اسلامی وجود دارد که موجب تقویت کار در گروه شعر می‌شود. شیوه کار در این‌باره ابتکاری بوده است که برای نخستین‌بار از سوی این موسسه به کار گرفته شده و هرچند در مقیاسی کوچک‌تر امروز برخی نهادها از آن گرته‌برداری کرده‌اند. هر سال اواخر تابستان با اعلام فراخوان عمومی، موسسه از شاعران جوان 25-14  ساله دعوت می‌کند در صورتی که مایل به حضور در دوره هستند آثارشان را به موسسه ارسال کنند. کارشناسان دفتر شعر پس از بررسی آثار  و استعدادسنجی، هر سال از بین آثار رسیده حدود 160 شاعر را به دوره دعوت می‌کنند.
دفتر شعر شهرستان ادب اکنون در ششمین سال فعالیت، کانون گرمی برای تربیت و حمایت از شاعران جوان و بسترساز ارتباط آنها با شاعران پیشکسوت برای استفاده از راهنمایی‌های ایشان شده است. این دفتر و گروه شاعران آن علاوه بر برگزاری مستمر برنامه‌های آموزشی، به رصد فضای ادبی کشور، برگزاری نشست‌های تخصصی شعر، برگزاری دوره‌های آموزشی [شامل اردوها، نقد مکتوب و تلفنی و ارائه بسته‌های آموزشی]، جلسات هفتگی نقد و خوانش شعر و نقد کتاب و دیدار با بزرگان شعر انقلاب و نشر کتاب‌های شعر یا در حوزه شعر می‌پردازد.
 شهرستان ادب همچنین نخستین مدرسه رمان‏نویسی را در کشور با هدف تربیت رمان‌نویسان جوان کشور تاسیس کرده است. مدرسه رمان شهرستان ادب با بهره‌گیری از تجارب ارزشمند استادان مختلف و در قالب طرحی جدید، سال 93 افتتاح شد. گفتنی است سابقه کاری، استعداد نویسندگی، مقبولیت داستانی طرح ارائه شده و داشتن ایده‌های نو از جمله شاخص‌های مهم در پذیرش هنرجویان هر دوره است. برنامه‌های طراحی شده برای هنرجویان مدرسه رمان عبارت است از: جلسات مشاوره به صورت هفتگی، کلاس‌های مجازی، نقد و بررسی بخش‌های نگارش یافته، کارگاه‌های آموزشی، سفرهای تحقیقاتی (از جمله بازدید از مناطق عملیاتی دفاع‌مقدس در خوزستان برای نویسندگان رمان‌های با موضوع دفاع مقدس) و گردهمایی‌های عمومی هنرجویان و استادان (ماهانه یک بار).
یکی دیگر از فعالیت‌های دفتر داستان، برگزاری جلسات مدون داستان کوتاه با حضور استاد مجید قیصری است. در این جلسات ضمن نقد و بررسی آثار نویسندگان جوان ظرایف و دقایق آثار چهره‌های برجسته ادبیات داستانی در عرصه جهانی و ملی بررسی و تحلیل می‌شود. دفتر داستان ضمن برگزاری منظم این جلسات، به صورت دوره‌ای جلساتی با حضور استادان برجسته ادبیات داستانی برای شناخت جهان رمان برگزار می‌کند.  
راه‌اندازی گروه‌های شعر و داستان در مؤسسه کم‌کم این نیاز را به‌وجود آورد تا شهرستان ادبی‌ها جای خالی یک دفتر انتشاراتی برای شاعران و نویسندگان جوان انقلاب را بیش از پیش احساس کنند و با ایجاد انتشارات شهرستان ادب این خلأ را نیز پر کنند. انتشارات شهرستان ادب در کنار آثار بزرگان ادبیات امروز به انتشار آثار شاعران روی آورده است و در این مسیر با انتشار بیش از ۱۲۰ عنوان کتاب در حوزه شعر و داستان-که بیشترین جوایز را در جشنواره‌های معتبر ملی کسب کرده‌اند- عنوان ناشر نمونه سال 93 را به دست آورد و در مدت کوتاه حیات خود این توفیق را داشته که کارنامه‌ای درخشان از خود به نمایش بگذارد. «واژگان واژگون» اثر محمدرضا طهماسبی(برنده جایزه فجر)، «باغ در حصار مصائب» اثر علیرضا رجبعلی‌زاده(برنده جایزه فجر) و «بهانه‌ها» اثر پروانه نجاتی(برنده جایزه قلم زرین93) مشتی از خروار جوایزی است که در سال‌های اخیر در کارنامه نشر این موسسه به ثبت رسیده است. در میان کتاب‌های کاندیدای قلم زرین امسال نیز 2 مجموعه شعر از محصولات تولیدی شهرستان ادب هستند.
تدوین شناخت‌نامه‌های شاعران و جلسات منظم شعرخوانی و نقد آثار و کارگاه داستان، نشست‌های تخصصی ادبی و فراخوان‌های شعر با موضوعات مختلف که هر کدام منشأ ایجاد جریان‌های موثری در سراسر کشور شده‌اند، از جمله فعالیت‌های مؤثر این مؤسسه بوده است.