عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه میزان جنگل‌های استان را ۵۰۰ هزار هکتار عنوان کرد و گفت: سالانه ۳۰ هزار هکتار از جنگل‌های استان تخریب می‌شود. عباسعلی زمانی در نشست شورای اداری استان کرمانشاه که عصر روز دوشنبه با حضور عیسی کلانتری، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور برگزار شد، به وجود ۳۶ سمن زیست‌محیطی در استان کرمانشاه اشاره کرد و اظهار داشت: این استان از بهترین و بااستعدادترین استان‌های کشور برای پیشرفت و توسعه است. وی با بیان اینکه مردم کرمانشاه محیط مناسبی برای زیستن ندارند، اظهار داشت: بحران آب در استان کاملا برجسته و مشهود است. نماینده جامعه سمن‌های زیست‌محیطی و جامعه حمایت از عناصر طبیعی و محیط‌زیستی کرمانشاه در ادامه گفت: درباره مدیریت تخصیص آب از سامانه گرمسیری به استان کرمانشاه نگرانی عمده‌ای داریم. وی با تاکید بر اینکه وجود مرکز تحقیقاتی در زمینه شناسایی کانون‌های آلودگی در استان ضروری است، بیان داشت: ۷۰ درصد ریزگردها منشأ خارجی دارد و فقط ۳۰ درصد آن منشأ داخلی دارد. عضو هیات علمی دانشگاه رازی تصریح کرد: در استان کرمانشاه جای پژوهشکده زیست‌محیطی جهت مطالعات بیشتر واقعا خالی است.  زمانی در پایان از تخریب سالانه ۳۰ هزار هکتار جنگل‌های استان خبر داد و تصریح کرد: این در حالی است که سطح جنگل‌های زاگرس ۵۰۰ هزار هکتار است. در ادامه این نشست عضو مجمع نمایندگان استان کرمانشاه نیز گفت: واقعا مشکلات استان کرمانشاه زیاد است و در آینده سازمان محیط‌زیست و ریاست آن باید به سوالات نمایندگان استان در مجلس پاسخ دهد.  سیدقاسم جاسمی با اشاره به وجود تالا‌ب‌ها و سراب‌ها، شکارگاه ورمنجه و باینگان و گونه شوکا در استان، اظهار داشت: انتظار داریم صنعت توریسم و گردشگری را در استان فعال کنیم. عضو مجمع نمایندگان استان کرمانشاه، با اشاره به هجوم هر ساله ریزگردها به کشورمان و راهکارهای ارائه شده از سوی دولتمردان برای حل این معضل، گفت: عراق با وضعیتی که دارد در بحث ریزگردها نمی‌تواند کمک حال جمهوری اسلامی باشد. جاسمی تصریح کرد: پروژه پالایشگاه آناهیتا ظرفیت اشتغالزایی برای 5 هزار نفر را دارد و یکی از موضوعات آن مشکل زیست‌محیطی است که قرار شد آقای زنگنه پیگیری کند اما به خاطر گیرهای اداری این پروژه مسدود شده است. عضو مجمع نمایندگان استان کرمانشاه یکی از راه‌های برون‌رفت از بیکاری استان را احداث و تکمیل پالایشگاه آناهیتا دانست و گفت: پتروشیمی اسلام‌آباد غرب نیز ظرفیت ۳۰ تا ۵۰ هزار شغل را دارد. همچنین طرح مسائل و نارسایی‌های بهداشتی و زیستی استان و تاکید بر لزوم صدور فتاوای محیط‌زیستی از سوی مراجع از مباحث مطرح شده در نشست اخیر شورای اداری استان کرمانشاه بود.  آیت‌الله امان‌الله نریمانی، نماینده مردم کرمانشاه در مجلس خبرگان رهبری در این نشست اظهار داشت: اگر الان نارسایی‌های حوزه بهداشت، آموزش‌وپرورش و محیط‌زیست استان و... مدون و مکتوب به دولت منتقل شود، خیلی زودتر از کمک‌خواستن شفاهی از معاون رئیس جمهور جواب می‌دهد. همچنین ماموستا ملامحمد محمدی، امام جمعه اهل سنت کرمانشاه نیز در ادامه این نشست اظهار داشت: اگر خطبه‌های ائمه جمعه را بررسی کنیم می‌بینیم کمترین اظهارات خود را به حوزه محیط‌زیست اختصاص داده‌ و فقط به تذکرات حاشیه‌ای درباره صرفه‌جویی و اسراف بسنده کرده‌ایم.  ماموستا محمدی با تاکید بر لزوم انجام کارهای فرهنگی، خاطرنشان کرد: باید فتاوای محکمی درباره آسیب رساندن به محیط‌زیست صادر شود. به گزارش مهر، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست نیز در ادامه این نشست گفت: دولت با شرایط فعلی ۳۰ هزار میلیارد تومان کسری بودجه خواهد داشت. دکتر کلانتری تصریح کرد: بنده حامل پیام‌هایی از طرف آقای دکتر روحانی هستم که سیاست‌های دولت دوازدهم را در راستای دولت یازدهم ترسیم کردند.
 وی افزود: دولت در بخش زیست‌محیطی اصلاح مدیریت منابع آب، مقابله با فرسایش خاک، مقابله با آلودگی هوا، حفظ پوشش گیاهی، مدیریت پسماندها و فاضلاب را پیگیری خواهد کرد و در بخش بهداشت و سلامت به دنبال بهبود ارائه خدمات بیمه‌ها و صندوق‌های بازنشستگی خواهد بود. این مقام ارشد دولتی گفت: انتظارات مردم از دولت زیاد است. درآمدهای دولت در طول سال چیزی حدود ۳۰۹ هزار میلیارد  تومان خواهد بود و قانون بودجه دولت را مکلف به هزینه ۳۴۰ هزار میلیاردی کرده است؛ این یعنی چیزی حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان کسری بودجه. وی عنوان کرد: ما باید شاخص‌های کلان محیط‌زیست را بهبود بخشیم و محیط‌زیست را توسط مردم درست کنیم؛ با مردم لجبازی نکنیم، به جای اینکه پاسخ صحیح را یک ماهه بدهید 2 سال مردم را ندوانید.

دومین سامانه خورشیدی متعلق به مشترکان جهت تزریق انرژی خورشیدی در شهرستان قائمشهر به شبکه متصل شد. مدیر دفتر بازار برق و جلب مشارکت تولید پراکنده شرکت توزیع مازندران با اعلام این خبر، گفت: این سامانه‌ها در راستای توافقنامه شرکت توزیع مازندران با سازمان انرژی‌های نو ایران جهت خرید تضمینی برق سامانه‌های خورشیدی و بادی مشترکان این شرکت تا سقف ظرفیت انشعاب نصب شده‌اند و این شرکت با استقبال از توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در محدوده تحت پوشش خود، آماده انعقاد قرارداد خرید تضمینی برق از مشترکان متقاضی است. یعقوبی افزود: مشترکان علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در این زمینه می‌توانند جهت ثبت‌نام به وب سایت سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری انرژی برق (ساتبا) مراجعه کنند. وی اضافه کرد پیش‌بینی می‌شود طی سال‌های آینده متقاضیان نصب این نیروگاه‌ها افزایش یابد و در این زمینه اقدامات و هماهنگی‌های لازم انجام شده است.
 

‏مقاله یکی از کارکنان شرکت برق منطقه‌ای خوزستان در نخستین همایش بین‌المللی و سومین همایش ملی پژوهش‌های مدیریت و علوم انسانی که در تهران برگزار شده بود به عنوان مقاله برتر شناخته و به صورت شفاهی ارائه شد. مقاله کوهزاد شافعی‌زاده از کارکنان معاونت منابع انسانی با عنوان «تاثیر انگیزه شغلی، شیوه‌های مدیریت منابع انسانی و رهبری تحول‌گرای مدیران اجرایی بر تعامل جمعی سازمان و عملکرد سازمان در شرکت برق منطقه‌ای خوزستان» در نخستین همایش بین‌المللی و سومین همایش ملی پژوهش‌های مدیریت و علوم انسانی به عنوان مقاله برتر شناخته و جهت درج در مجموعه مقالات پذیرش شد. در بخشی از این مقاله آمده است: نتایج تحقیق نشان داد سه متغیر طراحی انگیزه شغلی، شیوه‌های مدیریت منابع انسانی و رهبری تحول‌آفرین بر تعامل جمعی سازمان تأثیر مثبت و معنادار دارد.

همزمان با هفته دولت، شرکت توزیع نیروی برق تبریز از پروژه‌هایی به ارزش نزدیک به 280 میلیارد ریال بهره‌برداری می‌کند. مدیرعامل این شرکت با اعلام این مطلب افزود: تعداد پروژه‌های انجام شده بیش از 1100 مورد است که 101 پروژه شاخص در این ایام افتتاح خواهد شد. عادل کاظمی درباره پروژه‌های هفته دولت اظهار داشت: این 110 پروژه در شهرستان تبریز با اعتبار نزدیک به 180 میلیارد ریال، شهرستان اسکو با اعتبار 17 میلیارد ریال و شهرستان آذرشهر با اعتبار بیش از 25 میلیارد ریال بهره‌برداری خواهد شد. وی در ادامه افزود: یکی از مهم‌ترین اقدامات این شرکت در هفته دولت، کلنگ‌زنی ساختمان حوزه ستادی است که در طول سالیان گذشته وضعیت مناسبی نداشته است. وی تصریح کرد: با اتمام این پروژه ساختمانی بخش‌های مختلف حوزه ستادی شرکت در یک محل تجمیع خواهد شد تا مشتریان برای انجام امور خود به مکان‌های مختلف مراجعه نکنند.

 

امیر استکی:جناح اصلاح‌طلب در همه سال‌هایی که چنین برندی برای خود ساخته است همواره در حال سخن گفتن از ضرورت تساهل و تسامح، عرفی کردن سیاست، داشتن نگاه حل‌المسائلی و نه ایدئولوژیک به سیاست، گردش مسالمت‌آمیز نخبگان، جابه‌جایی قانونمند و آرام قدرت سیاسی و... بوده است. مفاهیمی که در مقام حرف و در عالم کلیات بسیار قابل دفاع و دلنشین می‌نماید. این جریان سیاسی از طرف دیگر همواره رقبای خود را در قطب مقابل این مفاهیم و دشمن سرسخت آزادی‌های سیاسی و گردش نخبگان و رواداری سیاسی، معرفی کرده است اما در مقام عمل این جریان سیاسی خود همواره از بزرگ‌ترین ناقضان این مفاهیم بوده است. در اکثر قریب به اتفاق کارزارهای انتخاباتی، آنجا که پیروزی نصیب کسی غیر آنان شده است، رفتار سیاسی اصلاح‌طلبان بر مدار تشکیک و تن ندادن تلویحی یا علنی به نتایج آرای مردم قرار داشته است. واضح‌ترین و نزدیک‌ترین این رفتار همانی است که پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم در سال 88 رخ داد و همگان دیدند که مدعیان دموکراسی‌خواهی و مردم‌گرایی از تن دادن به خواست اکثریت مردم سر باز زدند و کشور را به وادی تنش‌های سنگین چندین ماهه کشاندند. این رفتار سیاسی نشانگر این است که صرف سخن گفتن از مفاهیم فوق و داشتن علاقه نظری به چنین مسائلی راهگشا نیست و آنچه در عمل اتفاق می‌افتد می‌تواند بسیار متفاوت از آن باشد که یک جریان سیاسی سال‌ها از آن سخن گفته و از توبره آن ارتزاق کرده است. پس از تجربه رفتار بدوی این جماعت در ارتباط با حوادث سال 88، قطعا کار عبثی است که بخواهیم رفتارهای سیاسی کنونی چهره‌های اصلاح‌طلب را با آن مفاهیم بسنجیم. به عبارت دیگر تو خالی بودن این طبل برای کسانی که علاقه‌ای به فریب دادن خود ندارند، محرز شده است. حالا باید برای سنجش رفتارهای سیاسی این جریان متر و معیارهای کلی‌تری را در نظر بگیریم و برای فهمیدن آنها سراغ ویژگی‌های گروه‌های کوچکی برویم که بر مبنای یک علاقه مشترک گرد هم جمع شده‌اند. در این جمع‌ها و گروه‌ها که یکی از بهترین مثال‌هایش، هواداران تیم‌های فوتبال هستند، بی‌توجه به اینکه رقیب واقعا چه کسی است و چه سطحی از توان و لیاقت را دارد، از تیم محبوب و عملکردش دفاع می‌شود. همان چیزی که به آن در اصطلاح عامیانه «کَل‌کَل کردن» می‌گویند. بدترین عملکردهای تیم محبوب با پرهیجان‌ترین دفاعیات طرفداران و دوستداران همراه می‌شود و بهترین عملکردهای رقیب با بدترین ناسزا‌ها توصیف می‌شود. اگر کمی به حرف و حدیث‌های فوتبالی اطراف خودمان بنگریم این نوع رفتار را به عینه در آنها می‌بینیم. این حرف‌ها و سخن‌ها در جای خود و به عنوان تفنن و دور هم بودن، به نظر شاید خالی از اشکال برسد ولی هنگامی که چنین خط‌مشی‏ای به عنوان یک اصل کلی محور رفتار و گفتار و فکر کردن آدمی شود، باید ترسید. قبل‌تر گفتیم که جست‌وجو در میان مفاهیم و ایده‌هایی که توسط اصلاح‌طلبان مطرح شده و می‌شود برای یافتن چرایی رفتارهای سیاسی آنها، امری بیهوده و عبث است. اکنون می‌خواهیم بگوییم رفتار و گفتار سیاسی این جریان تا حد زیادی با رفتار و گفتار گروه‌های هواداری فوتبال شباهت دارد. بدنه این جریان بی‌اعتنا به عملکرد واقعی و قابل سنجش جریان اصلاحات و همچنین بی‌اعتنا به توانایی‌ها و دستاوردهای رقبای سیاسی خود، همواره با منطقی که از آن یاد کردیم در حال دفاع از زعمای خود و کوبیدن رقبای‌شان هستند. اینکه می‌شنویم اصلاح‌طلبان در شورای پنجم شهر تهران مدعی هستند یک
«شهر سوخته» را تحویل گرفته‌اند یا اینکه «فساد موجود در دستگاه شهری تهران به حدی عمیق است که می‌شود از آن به فساد سیستماتیک و سازمان‌یافته تعبیر کرد» و اینکه «کلان‌پروژه‌های شهر تهران و تونل‌ها و اتوبان‌ها و بوستان‌ها و... همگی بدون برنامه ساخته شده‌اند و بی‌فایده هستند»، دقیقا همان نادیده گرفتن بی‌قید و شرط و محتوم توان و عملکرد رقیب است. همه این حرف‌ها و ادعاها در نگاه خوشبینانه همان کُری‌خوانی‌های فوتبالی است و در نگاه بدبینانه دعواهای همیشگی کودکانه‌ای است که از جانب آدم‌های به ظاهر فرهیخته و مدعی مطرح می‌شود. کماکان بسیاری از چنین نقدهای سراسر سیاهنمایی را باید به حساب لاف در غربت و ادعاهای پای منقل گذاشت. جالب اینجاست که چهره‌های با تجربه‌تر اصلاح‌طلب در مواجهه با این مساله بیشتر احتیاط می‌کنند و شاید ورود به فضای تعریف محض از خودی‌ها و کوبیدن صرف رقیبان را برای وجهه و پرستیژ سیاسی خود، پسندیده نمی‌یابند. در همین راستا جناب حسن خمینی با وجود اینکه در این سال‌ها جای پایی در میان اصلاح‌طلبان سنتی یافته است و از هیچ فرصتی برای قرار گرفتن در هسته سنتی اصلاح‌طلبان ایرانی نگذشته است، همراه شدن با این کارناوال سیاهنمایی و لجن‌پراکنی را به صلاح ندانسته است و چشم خود را بر روی کارهای غیرقابل چشم‌پوشی که در شهر تهران انجام شده، نبسته است. موسوی‌خوئینی‌ها هم در پیامی که به آقای نجفی، شهردار کنونی تهران داده از او خواسته است به‌جای بر شمردن ضعف‌ها و  مشکلات باقی مانده از دوره گذشته وعده تهرانی آبادتر را به مردم بدهد. خوئینی‌ها در این پیام همچنین گفته است: «اگر چه من اطلاع دقیقی از آنچه در این‌باره گفته می‌شود ندارم ولی در همه سال‌های گذشته تهران را هر سال آبادتر از سال پیش دیده‌ام».
این سخنان خوئینی‌ها که از چهره‌های تاثیرگذار و پشت‌پرده اصلاح‌طلبان به حساب می‌آید، سوای اینکه نغلتیدن به وادی بازی کودکانه در پیش گرفته شده توسط اکثریت اصلاح‌طلبان است از سوی دیگر تحذیری است برای اینکه دست‌اندرکاران کنونی شهر تهران را متوجه اصل ماجرا کند. تجربه شورای اول شهر تهران برای قدیمی‌ترهای اصلاح‌طلب، تجربه تلخی است. شاید از سرنوشت آن شورا عبرت گرفته‌اند و فهمیده‌اند شورای شهر و شهرداری محل خوبی برای سیاسی‌کاری نیست. ملت بیش از حرف و حدیث‌های سیاسی و پرهیاهو و درگیری‌های درون جریانی، به کار و عملکرد نیاز دارند. خاصه اینکه میراث شهرداران قبلی و به‌طور ویژه محمدباقر قالیباف همواره برای مقایسه در مقابل چشمان آنها خواهد بود. شاید اگر اندک توجهی به تغییرات زیرساختی و بنیادین شهر تهران شده بود، سرعت تحولات در شهرداری تهران مانند امروز نبود که برای ناظر بیرونی و شهروند تهرانی این سوالات ایجاد شود که «دقیقا دلیل تغییر قالیباف از شهرداری تهران از سوی شورای شهر جدید چیست؟»

ماشاءالله ذراتی: با خروج استیو بنن و سباستین گورکا از تیم مشاوران ترامپ و تقویت جایگاه مک‌مستر، این احتمال وجود دارد نسخه صهیونیستی دوبوویتز- آلبرایت در مواجهه ترامپ با برجام تحت عنوان استراتژی «تعلیق کن و سیلی بزن»
 (Waive-and-Slap) به عنوان یکی از سناریوهای پیش ‌روی ترامپ درباره برجام، طی هفته‌های آتی جنبه اجرایی به خود بگیرد.
مارک دوبوویتز مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی (FDD) و دیوید آلبرایت، بنیانگذار و رئیس مؤسسه علوم و امنیت بین‌المللی (ISIS)
 27 اردیبهشت 96 در مقاله‌ای دروال‌استریت‌ژورنال در مقایسه 2 راهبرد خروج از برجام یا تایید پایبندی ایران به برجام و تعهد آمریکا به آن، راه‌حل سوم یا میانه‌ای را پیشنهاد می‌دهند. راهبردی که در آن ایالات متحده بدون باطل کردن برجام، عدم‌ پایبندی ایران به آن را اعلام می‌کند.
روزنامه واشنگتن‌پست، دوشنبه ۱۶ مرداد با طرح مجدد استراتژی مذکور در گزارشی نوشت با توجه به وجود 2 دیدگاه در دولت ترامپ نسبت ‌به چگونگی مقابله با رفتار حکومت ایران و موضوع توافق هسته‌ای، شاید مشاوران امنیتی ترامپ بتوانند او را به اتخاذ یک راه‌حل میانه در این‌باره تشویق کنند.
واشنگتن‌پست می‌نویسد: «به نظر می‌رسد ترامپ، در تصمیم خود برای عدم صدور تاییدیه‌ بعدی در مورد پایبندی ایران به توافق هسته‌ای مصمم است اما این، تازه می‌تواند آغاز یک داستان جدید باشد. او می‌تواند با انجام این کار، توافق هسته‌ای را نابود کند یا آنطور که برخی مشاوران ارشد کاخ سفید ترجیح می‌دهند، می‌تواند یک راه میانه برای برخورد با ایران در پیش بگیرد که در آن، توافق هسته‌ای سر جای خود باقی می‌ماند».
راه‌حل میانه یا استراتژی تعلیق کن و سیلی بزن می‌گوید که ترامپ نباید تاییدیه پایبندی ایران را امضا کند اما به تعلیق تحریم‌های هسته‌ای ایران ادامه دهد و در مواجهه با ایران، تحریم‌های جدید غیرهسته‌ای اعمال کند.
دوبوویتز در اشاره‌ای مهم درباره طرح خود که حکایت از مقدمه‌سازی برای پرونده‌سازی برای ایران دارد، می‌گوید: «من این ایده‌ها را با مقام‌های ارشد دولت در میان گذاشته‌ام و فکر می‌کنم نوعی انعطاف‌پذیری برای بررسی یک راه‌حل سوم وجود دارد. اینکه ما به‌سادگی از توافق خارج شویم به ایران اجازه خواهد داد مظلوم‌نمایی کرده و اروپایی‌ها را از ما جدا کند. اهمیت اعلام عدم‌ پایبندی این است که می‌تواند به ما کمک کند علیه تخلفات کوچک ایران از توافق پرونده‌سازی کنیم».
در ادامه حمایت‌ها از سناریوی تعلیق کن و سیلی بزن! نیویورک‌تایمز نیز در یادداشتی در 5 شهریور به قلم گاردینر هریس با اشاره مجدد به راه‌حل میانه نوشت: «دولت ترامپ می‌تواند مطابق یکی از گزینه‌هایی که پیش‌رو دارد، اعلام کند ایران توافق هسته‌ای را نقض کرده اما ایالات متحده آمریکا فعلاً قصد دارد توافق را حفظ کرده و فوراً تحریم‌ها علیه این کشور را بازنگرداند».
اما بگذارید کمی به عقب‌تر برگردیم تا علت اصلی قوت گرفتن سناریوی «تعلیق کن و سیلی بزن» را بهتر فهم کنیم. در بحبوحه تنش‌های استیو بنن، استراتژیست وقت جنجالی دونالد ترامپ و مک مستر، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، 15 مرداد پایگاه «بریت بارت» از ارتباط مک مستر با جرج سوروس، حامی انقلاب‌های رنگی و از نزدیکان و مشاوران فکری تیم اوباما پرده برداشت.
موضوع از این قرار بود که فاش شد مک مستر در اندیشکده‌ای کار می‌کرده که از حمایت مالی بنیاد بحث‌برانگیز جرج سوروس برخوردار بوده است. بریت بارت که پیش‌تر بنن سردبیری آن را برعهده داشت در گزارش خود به قلم آرون کلین افزود: بنیاد سوروس که باراک اوباما با کمک آن توانست توافق هسته‌ای ایران را به رسانه‌ها و مردم بقبولاند، از اندیشکده انگلیسی موسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی (iiss) حمایت مالی می‌کرده است.
بر اساس این گزارش، مک مستر طی سال‌های 85 تا 95 یکی از اعضای موسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی بوده و به عنوان مشاور ارشد در آنجا فعالیت داشته است. این اندیشکده از جمله حامیان توافق هسته‌ای دولت باراک اوباما با ایران بود و بنیاد سوروس هم به کرات به رد این اتهام که تهران توافق هسته‌ای را نقض کرده، پرداخته است.
در راستای رویکرد حمایت مک مستر از عدم خروج آمریکا از برجام این بیان مهم جان کری، وزیر خارجه اوباما را که 15 خردادماه از سوی بنیاد پلاشرز دعوت شده بود نباید از یاد برد که گفت: «ژنرال مک مستر بهترین گزینه برای زنده نگه‌داشتن برجام است».
اما یک روز قبل از انتشار مطلب بریت بارت در افشاگری ارتباط مک مستر با سوروس و تیم اوباما، دوبوویتز طراح و پیشنهاددهنده سناریو در سلسله توئیت‌هایی در 14 مرداد...
 تمام‌قد به حمایت از مک مستر به عنوان یک ژنرال ضدایرانی و حامی اسرائیل پرداخت؛ کسی که نقشی تعیین‌کننده در حمایت از راهبرد او در قبال سیاست برجامی ترامپ ایفا خواهد کرد.
حال با رفتن استیو بنن و سباستین گورکا از کاخ سفید و تقویت بیش از پیش مک مستر مشاور امنیت ملی کاخ سفید و ارتباط نزدیک وی با داماد یهودی ترامپ، کوشنر، دوبوویتز یک حامی قدرتمند از سناریوی خود خواهد داشت، چه اینکه در روزهای اخیر این راهبرد به صورت جدی‌تری مورد بحث و بررسی کارشناسان قرار گرفته است.
تقویت مثلث «مک مستر – کوشنر - دوبوویتز» به مذاق برخی دوستان ترامپ خوش نیامده تا جایی که حامی تندرو خروج آمریکا از برجام «جان بولتن» دوشنبه گذشته طرح خود مبنی بر خروج آمریکا از برجام را به صورت علنی در رسانه‌ها منتشر کرد و ضمن انتقاد از ترامپ به علت اخراج برخی مشاورانش، دلیل انتشار عمومی طرح خود را ناامیدی وی از مشاوران باقیمانده و غیرممکن بودن رساندن طرح به دست ترامپ خواند.
در صورت اجرای سناریوی تعلیق کن و سیلی بزن و اعلام عدم پایبندی ایران به برجام، کنگره آمریکا 60 روز برای تصمیم‌گیری جهت اعمال مجدد تحریم‌های هسته‌ای زمان خواهد داشت؛‌ موقعیتی که بنا به اظهارات شخصیت‌های برجسته سنا و مجلس نمایندگان آمریکا در هر دو حزب، در شرایط کنونی مایل به مواجه شدن با آن نیستند.
در این شرایط این پیام باید به آمریکا مخابره شود که ایالات متحده نمی‌تواند با بازی با قوانین و عبارات از زیر بار تعهدات برجامی خود شانه خالی کند و اینگونه رفتارها در نهایت به معنی خروج آمریکا از برجام و پذیرفتن عواقب آن خواهد بود. همانگونه که آرون دیوید میلر، تحلیلگر سابق وزارت خارجه آمریکا در امور خاورمیانه در مخالفت با استراتژی مدنظر دوبوویتز آن را «اسب تروایی خوانده که توافق را از بین می‌برد».
 سناریوی «تعلیق کن و سیلی بزن» در کنار سوق دادن ایران به ترک برجام، هدف مهم‌تری را دنبال می‌کند و آن ایجاد و نمایش فضایی ملتهب و ابهام‌آلود در راستای جلوگیری و خودداری شرکت‌ها و بانک‌های بزرگ غیرآمریکایی در ورود به بازار ایران و معامله با ایران است. راهبردی که در نظر آنها با جنجال‌سازی و کمترین هزینه، ایران را از منافع تعهد برجام بی‌بهره می‌کند؛ امری که روز گذشته در گزارش دوم مجلس از روند اجرای برجام نیز بر آن صحه گذاشته شده بود.
در نهایت مشخص است سیاست‌های ترامپ درباره برجام ادامه مسیر و راه اوباما در ادامه تحریم و فشار اقتصادی است. نفوذ لابی صهیونیستی و مشاوران حامی تفکر اوباما در کاخ سفید ادامه و ثبات این سیاست را به ما گوشزد می‌کند و تا زمانی که طراحان برجام عزمی بر پاسخ کوبنده و محکم نداشته باشند، این سیاست ادامه خواهد داشت.

در نگاه اول شاید دولت دوازدهم تفاوت چندانی با دولت یازدهم نداشته باشد، ترکیب دولت تقریبا ثابت مانده است و غیر از آن کسانی که به قول رئیس‌جمهور پاشنه‌های‌شان را برای ریاست‌جمهوری دوم ایشان در ایام انتخابات ور نکشیده بودند و مجبور شدند از قطار دولت پیاده شوند، بقیه به کار خود ادامه می‌دهند و گاه تغییرات و جابه‌جایی‌های درون کابینه‌ای صورت گرفته است. اما در این بین یک تغییر اساسی در هیات دولت دوازدهم نگاه‌های بسیاری را به خود جلب کرده است.
حسن روحانی هفته گذشته در حکمی «محمد نهاوندیان»  را به «معاونت اقتصادی ریاست‌جمهوری» منصوب کرد که در واقع شکل‌دهی یک معاونت جدید برای ریاست‌جمهوری محسوب می‌شود. اهمیت این حکم از جهتی به واسطه شکل‌گیری یک نهاد جدید است و از سوی دیگر موضوعیت مساله «اقتصاد» است که توجه‌ها را به این معاونت جلب کرده است.
بنا به همه تحلیل‌های فراجناحی، مساله «اقتصاد و فساد» اولویت کشور است و هر کنش و واکنشی پیرامون این مساله مورد توجه نخبگان و کارشناسان، سیاستمداران و بیش از همه مردم قرار می‌گیرد و این در شرایطی است که در شرایط پیش از شکل‌دهی این نهاد نیز اقتصاد متولیان بسیاری را به خود می‌بیند.
وزارت امور اقتصادی و دارایی، بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت نفت، وزارت کشاورزی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، وزارت نیرو و... همه و همه ساختارهایی هستند که مستقیما با مساله اقتصاد درگیرند و شخص رئیس‌جمهور نیز برای خود نهادهای دیگری از جمله معاون اجرایی، مشاور ویژه و دستیار ویژه در حوزه اقتصادی دارد. اینها همه البته باید دارای یک وحدت رویه در عمل باشند تا برآیند کاری آنها مثمرثمر باشد. آنچه در علم مدیریت به عنوان اصول بنیادین مدیریت در نظر گرفته می‌شود «وحدت رویه» و «وحدت فرمانروایی» است و این بیان‌کننده آن است که در هر ساختاری برای یک مساله مشخص یک رویه و فرمان واحد باید باشد و فرمانروا نیز باید یک نفر باشد تا تعارضی صورت نگیرد.
در این بین اما بعد از گذشت یک هفته هنوز هیچ خبری مبنی بر ساختار، ماموریت و شرح وظایف این معاونت جدید ریاست‌جمهوری از ساختمان پاستور منتشر نشده است. بدبینانه می‌توان اینگونه در نظر گرفت که این معاونت یک ساختار خلق‌الساعه و دفعتی است که برنامه‌ای برای شکل‌دهی آن وجود نداشته و تنها یک سوبسید برای نهاوندیان، یار دولت یازدهم روحانی است. اما منطقی این است که این پیشفرض را مفروض بگیریم که دولت برای 4 ساله دوم خود برنامه‌های جدی در حوزه اقتصاد دارد و شکل‌دهی یک نهاد جدید در سطح معاونت ریاست‌جمهوری و انتصاب فردی چون محمد نهاوندیان از اهمیت‌های این حوزه نشأت می‌گیرد که در این فرض سوالی که از سوی همه کارشناسان مطرح می‌شود آن است که ماموریت‌ها و شرح وظایف این معاونت جدید چیست و قرار است در این معاونت چه اتفاقی صورت گیرد؟ نسبت این معاونت با دیگر نهادهای اقتصادی دولت چیست؟ حدود و اختیارات آن چیست؟ این سوال‌ها باید از سوی رئیس‌جمهور پاسخ داده شود. پاسخ به این سوالات قطعا می‌تواند کمک‌کننده کارشناسان و نخبگان اقتصادی کشور باشد تا در پخته‌تر شدن این ایده و بیان نقاط مثبت و منفی آن به ریاست‌جمهوری کمک کند.