مردم ایران روز شنبه را در حالی آغاز کردند که در میانه روز برای چندمین بار در هفته‌‌های گذشته قیمت سکه و دلار با جهشی باورنکردنی، مرز 3 میلیون تومان و 8 هزار تومان را در نوردید. علاوه بر گرانی سکه و دلار،  قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز مردم نیز رشدی فزاینده را تجربه کرده است. در چنین شرایطی «حسن روحانی» بالاترین مقام اجرایی کشور، در همان ساعاتی که سکه و دلار دست در دست یکدیگر روند صعودی را طی می‌کردند، دست در دست برخی دولتمردانش، به ارتفاعات تهران و منطقه تفریحی توچال رفت. به گزارش «وطن‌امروز»، خبر حضور روحانی در این مجموعه را سایت رسمی مجموعه تفریحی توچال منتشر کرد. به‌گزارش تسنیم، این بازدید، طبق تاریخی که در سایت مجموعه تفریحی توچال منتشر شده، روز شنبه و همزمان با آغاز روزهای کاری در هفته جاری انجام شده است. در تصاویر منتشره مشخص است محمود واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور و قاضی‌زاده‌هاشمی وزیر بهداشت، رئیس‌جمهور را در مجموعه تله‌کابین توچال همراهی کرده‌اند.
روابط عمومی شرکت تله‌‌کابین توچال با اعلام اینکه «روحانی میهمان این مجموعه بوده است»، اعلام کرده «روحانی پس از استماع گزارش سیدمحمدرضا پرهیزکار، مدیرعامل مجموعه فرهنگی - ورزشی توچال ضمن عرض خدا قوت و قدردانی از زحمات مدیریت و همکاران مجموعه تفریحی - ورزشی توچال، از اقدامات انجام‌شده در راستای بهسازی مسیر کوهنوردی که موجب رضایتمندی شهروندان و کوهنوردان شده است، ابراز رضایت کرد».
اما انتشار خبر حضور روحانی در یک مجموعه تفریحی آن هم در شرایطی که گرانی‌‌های اخیر فشار زیادی بر طبقات متوسط و مستضعف جامعه تحمیل کرده است، واکنش‌‌های زیادی را در فضای مجازی به دنبال داشت. آنچه در این بین بیش از همه مورد انتقاد فعالان مجازی قرار گرفت، لباس‌های حسن روحانی بود؛ وی در ارتفاعات توچال لباس‌هایی با برند خارجی که قیمت بسیار بالایی نیز دارند بر تن داشت که این مساله در سال حمایت از کالای ایرانی خود قابل تامل است. یکی از کاربران در توئیتر با اشاره به گرانی‌ها و رفتن حسن روحانی به توچال در کنایه‌ای نوشت: روحانی برای بررسی مشکلات اقتصادی مردم، حل بحران ارزی و قیمت نجومی سکه و بررسی چرایی افزایش سرسام‌آور قیمت خودرو و برخی کالاهای اساسی دیگر از تله‌کابین توچال  بازدید کرد. پرویز امینی، جامعه‌شناس نیز در توئیتی نوشت: این تصویر را که به تمامه نماد انحطاط و ابتذال در مدیریت کشور است باید برای همیشه در ذهن افکار جامعه قاب گرفت و در کتاب‌‌های درسی مدرسه و دانشگاه منتشر کرد که تا کجا می‌توان در احساس مسؤولیت نسبت به درد و رنج مردم سقوط کرد!
در همین راستا جمعی از طلاب، اساتید و فضلای حوزه علمیه قم در نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور نوشتند: دولت شما هم عملا کشور را رها کرده است و به توچال گردی
رو آورده است تا به خیال خود مردم گرانی دلار و سکه و اوضاع بغرنج اقتصادی را
فراموش کنند.
 

پویان شریعت: با نگاهی گذرا به اخبار مرتبط با داعش و تروریسم تکفیری در غرب آسیا و بویژه منطقه شبه‌قاره که با توجه و تعداد بیشتری در رسانه‌‌های داخلی و بین‌المللی در حال دست به دست شدن است، به‌روشنی می‌توان متوجه آغاز فاز دیگری از ناامنی در کشورهای آسیای میانه و همجوار با ایران شد. مساله‌ای که نه‌تنها اهداف مختلفی را برای آمریکا و متحدان واشنگتن دنبال می‌کند، بلکه آنقدر از لحاظ امنیتی برای جمهوری اسلامی ایران دارای جایگاه ویژه‌ای است که هشدار مقام معظم رهبری را نیز به دنبال داشته است. 
در این میان یکی از مهم‌ترین مولفه‌‌های تهدید داعش در منطقه آسیای میانه و بویژه افغانستان موضوع شکست‌‌های مکرر این گروه تروریستی و آزادسازی مناطق اشغالی گسترده‌ای در عراق و سوریه است؛  مساله‌ای که باعث شد مدیران ارشد آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده موضوع سرنوشت اعضا و کادر این گروهک در شام و عراق را در اولویت اقدامات خود قرار داده و با توجه به نفوذ 16 ساله بعد از تجاوز سراسری به افغانستان و همچنین رابطه جغرافیای افغان با گروه‌‌های بنیادگرای رادیکال که در کنار موقعیت استراتژیک این کشور در قبال ایران بر اهمیت این جغرافیا می‌افزاید، عملیات انتقال اعضا و کادر باقیمانده داعش را در دستور کار  قرار دهند.
این در حالی است که برخی کارشناسان مسائل امنیتی معتقدند از دیگر علل این اقدام سرویس اطلاعاتی آمریکا جلوگیری از انهدام کامل شبکه تروریستی داعش در ادامه سلسله اقدامات مقاومت و همچنین ایجاد بستر و بهانه جدیدی برای ادامه تجاوزگری در افغانستان با هدف ایجاد تهدیدی دیگر برای فشار بر تهران است.
از سوی دیگر روشن نکردن تکلیف این گروه بعد از خروج از سوریه و عراق ممکن بود سرازیر شدن اعضای آن به سوی کشورهای اروپایی را در بر داشته باشد که البته این اتفاق تا حدی نیز رخ داد که دردسرهای زیادی در برخی کشورهای غربی ایجاد کرد. موضوعی که گزارش جامعه اطلاعاتی اروپا و یوروپل را در پی داشت؛ گزارشی که در آن به صراحت به بازگشت صد‌ها شهروند اروپایی عضو القاعده و داعش به قاره سبز بویژه بعد از تغییر آمایش سرزمینی در شام و عراق اشاره شده و آن را تهدیدی بالفعل در جغرافیای اتحادیه عنوان می‌کند. تهدیدی که اگر توان مدیریت و کنترل آن از دست سرویس‌‌های اطلاعاتی اروپا و نیروی پلیس در کنار ابزار بازدارنده کشورهای قاره سبز خارج شود، شاید بتوان گفت می‌تواند بر همه شاخص‌‌های حیات شهروندان این قاره و دولت‌‌های اروپایی اثر منفی غیر قابل پیش‌بینی بگذارد و تا جایی ادامه پیدا کند که امنیت در کشورهای مذکور با چالش‌جدی مواجه شود.
در این میان مقامات واشنگتن و سرویس اطلاعاتی آمریکا بعد از بررسی میان 2 گزینه افغانستان و شمال آفریقا به چند دلیل افغانستان را برگزیدند تا ادامه حیات داعش در آنجا شکل گیرد و متعاقبا تلاش و همکاری خود برای جلوگیری از بروز و ظهور تروریسم تکفیری در سرتاسر اروپا را به رخ ائتلاف بین‌المللی ضدداعش و همچنین دولتمردان این قاره بکشانند.
اما علاوه بر موارد مذکور درباره انتقال عناصر تروریستی داعش به افغانستان باید به دلایل مهم دیگری نیز اشاره داشت تا بتوان درک درستی از ریشه چنین اقدامی به مخاطب منتقل کرد. ابتدا اینکه افغانستان به عنوان همسایه ایران و روسیه موقعیتی ایده‌آل در پیاده‌‌سازی اهداف آمریکا با ابزار داعش ایجاد می‌کند و از سوی دیگر گروه‌‌های فعال فعلی در افغانستان نظیر طالبان، شبکه حقانی، ساختار اصلی و بدنه منشعب شده از القاعده و دیگر گروه‌‌های مسلح تندرو نیز دیگر چندان در کنترل آمریکایی‌ها نبوده و نیستند.
هزینه‌‌های داعش نیز که در سوریه و عراق از طریق نفت این دو کشور تأمین می‌شد، می‌تواند در افغانستان به تجارت مواد مخدر و غارت معادن گره خورده و همچنان سختی‌‌های آمریکا در تأمین مالی این تروریست‌ها را مرتفع کند که خود موضوع بسیار مهمی در پشتیبانی، هدایت و تامین لجستیک این قبیل تشکیلات به شمار می‌آید.
البته امروز نمی‌توان داعش را به طور کامل در افغانستان مشاهده کرد و مقامات آمریکایی نیز با توجه به تحلیل‌‌های موجود، ورود داعش به افغانستان را آن هم داعشی‌‌‌هایی که از سوریه و عراق به این کشور منتقل شده باشند به طور کلی انکار می‌کنند.
این در حالی است که در یکی از این اظهار نظرها می‌توان به صحبت‌‌های «جان بس» سفیر آمریکا در کابل اشاره کرد که گفته در میان دولتمردان افغان اتفاق نظر وجود دارد که جنگجویانی به نام داعش در افغانستان می‌جنگند اما این جنگجویان به هیچ عنوان از سوریه و عراق به این جغرافیا نیامده‌اند. وی در توضیح ادعای خود ادامه داده این جنگجویان در گذشته در افغانستان حضور داشته و به طور مکرر و بدون وقفه در حال تحرکات مسلحانه در این کشور بوده‌‌‌اند. رصد مراکز اطلاعاتی آمریکا و ناتو در افغانستان نشان می‌دهد گروه‌‌های مسلح رادیکال در افغاستان در شرایط فعلی با تغییر نام، خود را در قالب داعش معرفی کرده‌اند و اقدامات تروریستی اخیر در کشور را با نام ولایت خراسان انجام می‌دهند.
سفیر آمریکا در کابل ادعا کرده ساختار تشکیلاتی داعش در افغانستان را نیروهای پیشین طالبان و حرکت اسلامی ازبکستان تشکیل داده‌اند که این مسأله مجددا گویای عدم انتقال عنصر مسلحی از شام و عراق به افغانستان است. همچنین وی مدعی عدم تسلیح این گروه‌ها از سوی آمریکا و سایر متحدان واشنگتن در افغانستان است. سفیر ایالات متحده در کابل در شرایطی که بخوبی از اقدامات واشنگتن و CIA در قبال انتقال و تسلیح داعش در افغانستان آگاه است اما مدعی است این عناصر از قبل مسلح بوده‌اند و هیچ‌گونه ارتباطی میان آمریکا و تروریست‌‌های تکفیری در افغانستان وجود ندارد.
هرچند دلایل زیادی برای اثبات دروغگویی آمریکایی‌ها در این ارتباط وجود دارد اما با این حال اگر این اظهارنظر سفیر آمریکا در کابل را قبول کنیم، باز هم مسؤولیت آمریکایی‌ها که سال‌هاست خاک افغانستان را به بهانه تأمین امنیت اشغال کرده‌‌‌‌اند، از بین نمی‌رود. بویژه اینکه با حضور آمریکایی‌ها حتی تجارت مواد مخدر تا 50 برابر افزایش یافته و بر اساس اسناد و یافته‌‌های فاش شده بخش اعظمی از هزینه‌‌های ارتش آمریکا در منطقه را تأمین می‌کند.
با این حال امروز افغانستان بعد از سال‌ها ناامنی و درگیری به سمت میزبانی ناخواسته از تروریست‌‌های جدیدی می‌رود که قرار است مأموریت‌‌های خود را در خاک این کشور پیگیری کنند.
نمونه اتفاقات رخ داده در همین مدت در افغانستان نشان می‌دهد داعش اولین مرحله از اقدامات و فعالیت‌های خود را با ایجاد ناامنی در افغانستان شروع کرده و ممکن است انتقال ویروس تکفیر به مناطق همجوار در مراحل بعدی فعالیت این گروه قرار داشته باشد.
در تایید این ادعا می‌توان برای نمونه به گزارشی که نخستین‌بار از سوی اسپوتنیک منتشر شد اشاره داشت. طی یک عملیات انتحاری که اردیبهشت‌ماه سال گذشته در کابل رخ داد، دست‌کم 26 تن کشته شدند که 9 تن از آنها خبرنگار بودند. در شرایطی که سیستم امنیتی  افغانستان در شوک چنین اقدامی به سر می‌برد، گروهک تروریستی داعش مسؤولیت این عملیات را بر عهده گرفت.
در همین رابطه یک مقام بلندپایه پارلمان افغانستان به نام «محمد علم ایزدیار» که معاون اولی رئیس پارلمان این کشور را بر عهده دارد در مصاحبه با اسپوتنیک گفت: «حضور داعش در افغانستان برنامه قدرت‌‌های بزرگ جهانی با هدف تهدید کشورهای همسایه افغانستان است».
وی همچنین در همین مصاحبه به صراحت عنوان می‌کند بخشی از داعشی‌‌های موجود در افغانستان از سوریه و عراق به این کشور منتقل شده‌اند. مصاحبه‌‌های دیگری از نمایندگان پارلمان افغانستان وجود دارد که نشان می‌دهد مردم در این کشور بالگردهای ناشناسی را دیده‌‌اند که هنگام عملیات از سوی داعش از آنها حمایت می‌کنند.
به‌رغم همه این مخالفت‌ها و اظهار نظرها داعش به فعالیت خود در افغانستان ادامه می‌دهد. این فعالیت هرچند محدود اما بسیار خونین است. گویا داعشی‌ها قصد دارند توان و حضور خود در این کشور را اثبات کنند.
اقدامی دیگر در ابتدای سال گذشته از سوی داعش به شکل انتحاری انجام شد که در آن 31 تن کشته و 56 نفر زخمی شدند. مسؤولیت این اقدام بعداً با بیانیه کوتاهی از سوی داعش پذیرفته شد و در آن یک مرکز دولتی توزیع برگه هویت برای شرکت در انتخابات به صورت انتحاری هدف قرار گرفت.
حملات تروریست‌‌های داعشی به مراکز توزیع شناسنامه هویت در شرایطی انجام شد که پیش از آن عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت افغانستان نسبت به شکست روند انتخابات در افغانستان به دلیل حضور اندک مردم در مراکز ثبت‌نام توزیع شناسنامه هشدار داده بود. داعش همچنین برای انفجار مراکز اخذ رأی به شکلی گسترده تهدید کرده بود که این موضوع نشان از مهندسی پیچیده این تشکیلات تکفیری در اجرای عملیات‌‌های تروریستی و همچنین آگاهی و همراهی نیروهای نظامی خارجی حاضر در افغانستان بویژه سرویس اطلاعاتی آمریکا با این تشکیلات تروریستی دارد.
در مجموع اگر حرکت‌ها، خواسته‌ها و مناطق فعالیت داعش در افغانستان را زیر ذره‌بین تحلیل قرار دهیم، رد پای آمریکا را بخوبی مشاهده می‌کنیم که مسیر را برای حضور داعشی‌ها در افغانستان و بهره‌‌‌گیری از آنها در جهت اهداف و خواسته‌‌های خود باز می‌کند.
نگاهی گذرا به این موضوع خود می‌تواند تا حدودی بیانگر ادعای مضحک سفیر آمریکا در کابل درباره عدم ارتباط داعش با آمریکا و همچنین مهندسی سرویس اطلاعاتی ایالات متحده در انتقال و احیای داعش در افغانستان باشد. مساله‌ای که پرداخت کامل به ابعاد مختلف آن در این مجال نمی‌گنجد اما برای چرایی این مسأله و روشن شدن علت واکنش رهبر معظم انقلاب به موضوع ناامنی و اقدامات واشنگتن و داعش در افغانستان ابتدا باید به پروژه انتقال اشاره داشت تا در گزارش‌‌های بعدی فازهای دیگر این عملیات و چگونگی انشعاب در طالبان و همچنین بیعت پنهان برخی طالب‌‌های سنتی با داعش را مورد تحلیل و بررسی قرار داد.

حسن قرایی: چنانکه یادم می‌آید، سال 92 نخستین‌بار در صف نانوایی محل و از تلویزیون نانوایی، خبر پیروزی حسن روحانی در انتخابات را شنیدم. باز تا جایی که به یاد دارم، در جمع آقایان و خانم‌های حاضر در صف، فقط این من بودم که با لبخندی کوچک به این خبر واکنش نشان دادم! درصد مشارکت شهر ما-کاشمر- در انتخابات ریاست‌جمهوری آن سال 89 درصد بود. رقمی که بعید می‌دانم هیچ شهری در دموکراسی‌های غربی، به خواب دیده باشد یا از این پس هم قصد داشته باشد ببیند! حتما شما تصدیق می‌کنید: اگر آن ظهر گرم خرداد 92، ما در سال‌هایی چون 76، 80، 84 یا 88 و حتی 68 و 72 بودیم، اوضاع صف نانوایی پس از اعلام چنان خبر مهمی به کلی زیر و رو می‌شد! دولت تدبیر و امید اما از همان زمانی که با آن «کلید» معروفش پدیدار شد، هرگز نتوانست موج اجتماعی قابل‌توجهی ایجاد کند.
روحانی انگار آمده بود تا فقط آمده باشد؛ همین! دولت حسن روحانی، معمولی بود، خیلی معمولی! معادل چنین جمله‌ای در ادبیات را، در جامعه‌شناسی، «بی‌گفتمان بودن دولت‌ها» می‌نامند. روحانی اما گویی دوست نداشت معمولی به‌نظر برسد. همکاران او در حزب اعتدال و توسعه که  حالا کم‌کم بر مناصب بزرگی تکیه می‌زدند، از همان روزها بنا کردند به تعریف و تشریح گفتمان اعتدال! پس از آن تا همین اکنون هم، همایش‌ها و برنامه‌های متعددی برای پاسداشت، تنقیح، تعریف، تمجید و خلاصه! ترویج چنین پنداری با بودجه دولتی برگزار شده است! وضعیت در کف جامعه اما همچنان بلاتغییر است، بلکه به مراتب، وخیم‌تر شده است. چنانکه احساس
می‌کنم اگر ظهر همین امروز من دوباره به همان نانوایی بروم و حسن روحانی دوباره در انتخابات پیروز شود، این بار دیگر من هم حال واکنش نشان دادن نخواهم داشت!
روحانی آردش را بیخته و الکش را آویخته است. دولت حالا به سواری می‌ماند که از اسب افتاده ولی همچنان زین را رها نمی‌کند. چنین وضعیتی، ورای اینکه دولت معمولی روحانی را نامحبوب‌تر می‌کند، صورت منافع ملی را نیز با روی زمین کشیده شدن، بیشتر و بیشتر خراش خواهد داد. دولت باید زین را رها کند تا ما بیش از این روی خار و خاشاک مسیر برجام کشیده نشویم و زخم‌های‌مان عمیق‌تر نشود! این عبارت که حالا کم کم رنگ کلیشه می‌گیرد اینجا به‌درد می‌خورد که: یک پایان تلخ، بهتر از یک تلخی بی‌پایان است. مردم از همان ابتدا درک واضحی از شق‌القمرهایی که روحانی وعده می‌داد نداشتند؛ جامعه آبستن تردید بود در مواجهه با روحانی و کلید معروفش، لذا در پیروزی‌اش هم موجی ایجاد نشد و شوقی غلیان نکرد.
من، شاطر و مشتری‌های آن نانوایی کذایی اما از آن زمان تاکنون، حسن روحانی را همچنان به حکم شرع و قانون، نماینده خود دانسته‌ایم و هنوز هم می‌دانیم. این حمایت اما بلاشرط نیست و هرگز نبوده است و طبیعتاً روحانی و همکارانش باید در دنیا و عقبی بابت آن به مردم پاسخگو باشند! روحانی حالا در حالی که می‌بیند مهم‌ترین حامیان تکرارچی‌اش هم دیگر تن به حمایت از او نمی‌دهند، بالاخره باید تیرانداختن با کمان بدون تیر را رها کند! ایده «کلید» روحانی از همان ابتدا هم پوک و مشکوک بود. حالا اما این پوک بودن عیان شده است، لذا راه درست این نیست که جناب عراقچی و دوستانش باز هم بخواهند از آن اسب سرکش که آنها را به زمین کوبیده، تعریف و تمجید کنند! اقتصاد را هم نمی‌توان با چنان رویاهای وهم‌آلودی از وضعیت فعلی نجات داد.
حسن روحانی هر سال به ما می‌گفت سال آینده، سال رونق اقتصادی خواهد بود، غافل از اینکه یگانه راه رونق اقتصادی، دست برداشتن او از افکار اشتباهش بوده است! رویکردهای اقتصادی دولت به بدترین شکل، شکست خورده است. بازگشت به دستوری‌ترین نوع مدیریت در اقتصاد با ابلاغ دلار تک‌نرخی، فارغ از درست یا غلط بودن آن، این پیام را دارد که دولت دیگر نظام بازار آزاد را هم که تمام مبنای اقتصادی‌اش روی آن سوار است زیر پا گذاشته است.
اینجا هم اما با اتفاقی شبیه سیاست خارجی مواجهیم و حسن روحانی همچنان به تغییر تیم اقتصادی‌اش و سیاست‌های غلط آن که ظاهراً همه جز دولت در آن اتفاق نظر دارند، تن نمی‌دهد. حساب از اسب «اقتصاد بازار» افتادن جامعه ایرانی و به زین چسبیدنش، البته کهنه‌تر از دوران «کلید» است. مهره‌های اقتصادی دولت سازندگی همچون مسعود نیلی و... اما همچنان ما را روی خار و خاشاک این مسیر می‌کشند. همه اینها را گفتم تا به این برسم که دولت بیش از برجام در اتاق ‌آی‌سی‌یو بوده است. دولت اگر می‌خواهد از این وضعیت خلاص شود، باید زین را رها کند. ابلاغیه اخیر وزیر صنعت درباره ممنوعیت واردات 1400 قلم کالا و جوابیه مستدل، محکم و منطقی وزیر امور خارجه به دهان‌گشادی‌های پمپئو، معدود نشانه‌های نویدبخشی است که می‌توان آنها را مشاهده مجدد علائم حیاتی در جسد دولت تلقی کرد! «قطع امید کامل از اجنبی» و «اخراج تیم اقتصادی دولت» و «تغییر سیاست‌های اقتصادی به نفع تولید داخل» که به‌نظرم مسبب تمام گرفتاری‌های اقتصادی کشور از پایان جنگ تحمیلی به این سو بوده‌ اما مهم‌ترین اقداماتی است که باید در این مسیر انجام شود. آقای روحانی! ما شما را به اعتبار اینکه رئیس‌جمهوری اسلامی هستید، دوست داریم. بگو بسم‌الله برادر! علی برکت‌الله...
 

گروه سیاسی: برجام در ICU است. این را نه منتقدان، بلکه عباس عراقچی، معاون محمدجواد ظریف و نفر دوم در پرونده برجام گفته است. حتی اگر عراقچی این را هم نمی‌گفت، اوضاع برجام آنقدر وخیم است که احتضار آن تقریبا علنی شده است. آمریکا از برجام خارج شده و احتمال ارائه تضمین‌های مطلوب ایران از سوی اروپا نیز بسیار کم است. مواضع رسمی نظام درباره برجام بویژه برنامه نظام برای رسیدن به ظرفیت 190 هزار سو غنی‌سازی، نشان می‌دهد برآورد نظام از رفتار اروپا در قبال برجام چندان امیدوارانه نیست. در ایران اگرچه حسن روحانی و محمدجواد ظریف در طول مذاکرات و ماه‌های نخست پس از برجام، ادبیاتی توهین‌آمیز و غیرملی علیه منتقدان و دلسوزان اتخاذ کرده بودند اما پس از آنکه نوزاد برجام ناقص‌الخلقه زاییده شد و حالا با خروج آمریکا این نوزاد در آستانه مرگ قرار گرفته، منتقدان تلاش برجسته‌ای برای شماتت دولت روحانی و ظریف انجام ندادند و با اینکه آنها از سوی روحانی و ظریف مورد اهانت قرار گرفته بودند اما در مجموع، منتقدان به جای آنکه در موعد علنی شدن شکست برجام، روحانی و ظریف را آماج انتقاد و شماتت قرار دهند، ترجیح دادند همنوا با دولت برای وضعیت پس از برجام همفکری و چاره‌جویی و همراهی کنند. این رفتار اما گویا باعث ترک عادت غیراخلاقی محمدجواد ظریف نشده است.
به گزارش «وطن امروز»، دیروز محمدجواد ظریف در اظهاراتی عجیب و غیرمسؤولانه منتقدانی را که حالا درستی مواضع آنها درباره ناکارآمدی تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای به اثبات رسیده، مورد اهانت قرار داد.  وزیر امور خارجه دیروز (یکشنبه) در نشستی در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران یک بار دیگر نشان داد منافع جریانی و محفلی خود را بر مواضع ملی ترجیح می‌دهد تا به قول عباس عراقچی، مصادیق «برجام فروملی» را به وضوح نشان دهد. او دیروز ادبیات مورد استفاده اصلاح‌طلبان و ضدانقلاب درباره منتقدان عملکرد وزارت امور خارجه را به‌کار برد. ظریف که حالا باید پاسخگوی بی‌تدبیری در مذاکرات هسته‌ای که منجر به برداشته نشدن تحریم‌ها و خروج بدون هزینه آمریکا از این توافق شده، باشد، در اظهاراتی توهین‌آمیز باز هم منتقدان را با عنوان «دلواپسان» خطاب قرار داد؛ همان کسانی که بی‌تدبیری و ناتوانی ظریف در مذاکرات هسته‌ای را پیش‌بینی کرده بودند و حالا پیش‌بینی آنها اثبات شد اما در کمال بزرگواری، به شماتت ظریف رو نیاوردند. ظریف اما دیروز باز هم دهان خود را به توهین به این منتقدان باز کرد. ظریف در این نشست گفت: یکی از مواردی که بعضی دوستان دلواپس خیلی به من ایراد گرفتند و بارها گفتم و کماکان هم می‌گویم این است که اگرچه قدرت نظامی برای امنیت کشور مهم است ولی قدرت، تنها قدرت نظامی نیست. وزیر امور خارجه اضافه کرد: اگر در زمانی در دوران دیپلماسی قایق‌های توپدار، تعداد قایق‌ها و تعداد توپ‌هایی که روی این قایق‌ها بود و برد این توپ‌ها قدرت یک کشور و میزان نفوذش را در روابط بین‌الملل تعیین می‌کرد، این مربوط به قرون 18 و 19 بود. از ابتدای قرن 20 میلادی، قدرت اقتصادی در کنار قدرت نظامی باعث پیشرفت یا عقب‌ماندگی کشورها شد و به همین دلیل شما از ابتدای قرن 20 ملاحظه کردید که دیپلمات‌ها دیگر تنها نمایندگان بخش دولتی، سیاسی و امنیتی کشورها نبودند و یک عاملی به اسم دیپلماسی اقتصادی را به حوزه دیپلماسی وارد کردند. ظریف با بیان اینکه آن دوران الان تکرار نشده و به نظر من تکرار هم نخواهد شد، اظهار داشت: بعضی دوستان ما از دلواپسان، یک تکه از سخنرانی من دو- سه هفته بعد از برجام در شورای راهبردی روابط خارجی را بریده و یک تکه را نیز آمدنیوز بریده و پخش کردند که من گفتم هیچ وقت هیچکس نمی‌تواند از برجام خارج شود. اتفاقا من شرایط امروز را آن روز کامل پیش‌بینی کرده بودم، گفتم اگر آمریکا کامل از برجام خارج شود دیگر بقیه دنیا همراهی نمی‌‌کنند.
ظریف در ادامه بدون توجه به ضرورت انسجام ملی، باز هم منتقدان را «دلواپس» نامید تا نشان دهد این رفتار عصبی وی برآمده از یک کینه‌توزی است. وی با بیان اینکه اخیرا اروپایی‌ها گفتند ما 5 هزار شرکت را تجهیز می‌کنیم با شما کار کنند، اظهار داشت: ما باید به اروپایی‌ها بگوییم کدام شرکت را می‌خواهیم. حالا شاید یک دلواپسی بگوید شرکت ورشکسته را برای کار با شما فرستاده‌اند. رئیس دستگاه دیپلماسی خاطرنشان کرد: دنیا الان دلیل دارد به ترامپ بگوید تو نمی‌توانی اعمال نظر کنی، چرا که برای بقیه دنیا فقط ایران نیست. ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا می‌گوید «ترامپ نظم لیبرالی بین‌المللی را که خودمان بنا نهادیم نابود می‌کند».
وزیر امور خارجه علیه اصولگرایان!
اظهارات محفلی، سیاسی و غیرملی ظریف که پیش‌تر در جریان مذاکرات سعدآباد و حضور او در شورای روابط خارجی اروپا در سال 93 علنی شده بود، این بار در این سخنرانی باز هم علنی شد. ظریف به جای آنکه منتقدانی را که حالا بصیرت و تیزبینی آنها درباره ماهیت آمریکا و برجام اثبات شده، مورد تکریم قرار داده و از بی‌تدبیری‌های خود روی بازگرداند، در اظهاراتی خلاف منافع و انسجام ملی باز هم با ادبیاتی که مورد استفاده رسانه‌های زرد داخلی و خارجی است علیه منتقدان تاخت. او البته در ادامه خواستار انسجام ملی نیز شد. او گفت: ما در ایران از اصولگرا، اصلاح‌طلب، بی‌خط، مخالف جمهوری اسلامی، مخالف دولت همه در یک کشتی هستیم. هدف نه نظام است، نه دولت روحانی، بلکه هدف ایران است. این ایران است که برای بعضی اهداف و تمایلات، مانع است. وی خاطرنشان کرد: می‌خواهند ایران را نابود کنند، خیال نکنید اگر روحانی رفت، اصولگرا موفق می‌شود، بعضی‌ها خیال نکنند اگر جمهوری اسلامی رفت آنها سرکار می‌آیند. ایران، این وضعیت جغرافیایی و موجودیت عظیم پرافتخار تاریخی با این مردم، توانمندی، ذخایر، امکانات و آینده درخشان، هدف است، ان‌شاءالله همه با هم هدف آنها را
ناکام می‌کنیم. این اظهارات آقای وزیر در شرایطی است که او خود در همین سخنرانی با به‌کار بردن ادبیات دون شأن و اهانت‌آمیز علیه جامعه وسیع منتقدان که از مراجع تقلید تا اساتید دانشگاه و روحانیون و دانشجویان و... را در بر می‌گیرد، عملا اقدام به تشتت در جامعه کرده است. به عبارتی خود ظریف با این اظهارات در حال سوراخ کردن کشتی است و این با تکالیف یک مسؤول جمهوری اسلامی آن هم در سطح وزیر امور خارجه مغایر است.
مشکل بانک‌ها از برجام نبود!
ظریف دیروز در بخشی از سخنان خود  درباره FATF نیز اظهارنظر عجیبی مطرح کرد و گفت دلیل اخلال در سیستم بانکی، برجام نبود. او گفت: مشکل بانکی ما برجام نبود. متاسفانه یک لغتی را در کشور تبدیل کرده‌اند به تابویی به اسم   FATF که اصلا برخی‌ها خیال می‌کنند یک قرارداد است و اکثر کسانی که راجع به آن صحبت می‌کنند خیلی توجه ندارند راجع به چه چیزی صحبت می‌کنیم، در واقع این همه رگ‌های گردن و حجت قوی است بدون اینکه بدانیم FATF  چیست. آیا FATF  مبنای مذاکره است؟ آیا FATF یکسری چارچوب در رابطه با شفافیت است؟ من نمی‌خواهم وارد این بحث شوم ولی این دو مشکل بانکی ما بود. این دو مشکل نه برجام توان حلش را داشت و نه قرار بود آنها را حل کند. وی ادامه داد: این دو مشکل مکانیسم‌های حلی دیگری دارد. معتقدم در چارچوب فرمایشات رهبری می‌توانیم مشکل شفافیت و مبارزه با تروریسم و پولشویی را حل کنیم و ان‌شاءالله طرح‌هایی را داریم و در حال گفت‌‌وگو هستیم. همکاران من هم در این زمینه کار می‌کنند و اینها موضوع وزارت امور خارجه نیست و موضوع بخش اقتصادی کشور است، ولی چون قرار ما این است که هر جایی کتکی هست میل کنیم، در این زمینه پیگیری کرده و راهش را پیدا می‌‌کنیم. وزیر امور خارجه همچنین در ادامه اظهاراتش خاطرنشان کرد: معتقدم باید در کشور یک سیاست خارجی داشته باشیم و از نظر اجرای سیاست خارجی نمی‌شود در کشور 2 سیاست خارجی داشت. همانطور که در قانون اساسی هم آمده که خطوط کلی سیاست خارجی کشور توسط رهبر انقلاب تعیین می‌شود و ما همانطور که در برجام در قالب فرمایشات ایشان پیش رفتیم، در موضوع پولشویی و تامین مالی تروریسم نیز می‌توانیم در چارچوب فرمایشات ایشان عمل کنیم و لذا بی‌خود بازار نگران FATF نباشد.

تیم‌ملی ایران امشب برای رسیدن به مرحله حذفی جام‌جهانی به مصاف تیم‌ملی پرتغال می‌رود. تیم‌های ملی ایران و پرتغال در سومین دیدار خود از مرحله گروهی جام‌جهانی به مصاف هم می‌روند. این دیدار امشب ساعت ۲۲:۳۰ در ورزشگاه موردویا آرنا شهر سارانسک برگزار می‌شود و یکی از 2 تیم مجوز حضور در دور بعد رقابت‌ها را به‌دست می‌آورند. البته احتمال بسیار ضعیفی برای صعود همزمان 2 تیم وجود دارد که این موضوع منوط به پیروزی پرگل مراکش مقابل اسپانیا در بازی همزمان است. در پایان دومین دیدار از مرحله گروهی، اسپانیا و پرتغال با ۴ امتیاز در رده اول و دوم قرار دارند، ایران با ۳ امتیاز در جایگاه سوم است و مراکش بدون امتیاز قعرنشین است که از این بین نماینده آفریقا شانسی برای صعود ندارد اما 3 تیم دیگر می‌توانند به عنوان صدرنشین یا تیم دوم راهی دور بعد شوند. شاگردان کارلوس کی‌روش با شروع بسیار خوب خود در این مسابقات مقابل مراکش و کسب 3 امتیاز این بازی، خیلی زود خودشان را برای صعود به دور بعد آماده کردند تا در صورت کسب 3 امتیاز دیگر برای نخستین‌بار به دور یک‌هشتم نهایی جام‌جهانی راه پیدا کنند اما بدشانسی مقابل اسپانیا و شکست مقابل این تیم با یک گل، سرنوشت یوزهای ایران را به بازی سوم موکول کرد. تیم‌ملی ایران برای صعود به دور بعد جام‌جهانی یک راه بیشتر ندارد و آن هم شکست دادن یاران کریستیانو رونالدو است، چرا که در صورت کسب تساوی شانس بسیاری کمی برای صعود دارد و عملا نمی‌تواند به دور بعد صعود کند. ملی‌پوشان فوتبال ایران که با تاکتیک تدافعی و استفاده از ضد حملات تاکنون بازی‌های قابل قبولی را مقابل 2 تیم قدرتمند مراکش و اسپانیا ارائه کردند، امیدوارند با شکست دادن پرتغال مجوز صعود به دور بعد را به دست بیاورند. روی نیمکت ایران کارلوس کی‌روش، مربی پرتغالی که در جام‌جهانی ۲۰۱۰ هم هدایت تیم‌ملی کشورش را بر عهده داشت، حضور دارد و همین موضوع به حساسیت‌‌های بازی افزوده است، چرا که این مربی پرتغالی برای تاریخ‌ساز کردن تیمش، باید تیم‌ملی کشور خودش را قربانی کند و با جا گذاشتن یاران رونالدو در دور گروهی، به تاریخ بپیوندد. شاگردان فرناندو سانتوس که 2 سال قبل توانستند قهرمان اروپا شوند، عملکرد قابل قبولی در جام‌جهانی داشتند و با درخشسش فوق ستاره رئال‌مادرید، با ۴ امتیاز به دلیل دریافت کارت زرد بیشتر نسبت به اسپانیا، در رده دوم گروه B قرار گرفتند. آنها برای صعود به دور مسابقات تنها نیاز به یک امتیاز دارند اما کسب تساوی در این بازی، شانس صدرنشینی اسپانیا را در صورت برتری مقابل مراکش افزایش می‌دهد و در این صورت شاگردان سانتوس باید در دور بعد به مصاف صدرنشین گروه A بروند. با توجه به همین شرایط احتمالا یاران رونالدو برای کسب پیروزی و افزایش تفاضل گل خود نسبت به اسپانیا به میدان می‌روند. در ترکیب پرتغال بازیکنان توانمند زیادی حضور دارند اما برجسته‌ترین بازیکن این تیم کریستیانو رونالدو است که به درخشش خود در سال ۲۰۱۸ ادامه داده و با زدن ۴ گل در جام‌جهانی، جزو صدر نشینان جدول گلزنان مسابقات است. پرتغالی‌ها برای بازی با ایران هم چشم امیدشان به همین بازیکن است و امیدوارند او ضمن افزایش گل‌های زده خود، تیم‌شان را به عنوان صدرنشین راهی دور بعد کند.
تقابل اسپانیا و مراکش
 تقابل 2 تیم به صورت همزمان با دیگر بازی گروه در شهر کالینینگراد برگزار می‌شود.ماتادورها برای این بازی انگیزه بالایی دارند اما مراکش از دور مسابقات حذف شده و صرفا برای اعاده حیثیت به میدان می‌رود. ماتادورها که از 2 بازی قبلی خود ۴ امتیاز گرفتند، امیدوارند پیروزی خفیف مقابل ایران را در برابر مراکش جبران کنند و با زدن چند گل، تفاضل گل‌شان را نسبت به پرتغال افزایش دهند تا در صورت برتری این تیم برابر ایران هم صدرنشین گروه B بمانند.
 

زیبا اکبرزاده: انتخابات ریاست‌ جمهوری و پارلمانی زود هنگام در ترکیه، روز گذشته با مشارکت بیش از 56 میلیون واجد شرایط رای‌دهی در 180 هزار و 65 مرکز اخذ رای برگزار شد. این آرا تکلیف 6 نامزد ریاست‌جمهوری و 4 هزار و 851 داوطلب پارلمان را مشخص می‌کند. به‌رغم حضور 8 حزب سیاسی در انتخابات پارلمان، رقابت اصلی در این انتخابات بین 2 ائتلاف جمهور (متشکل از حزب عدالت و توسعه، حزب حرکت ملی و اتحاد بزرگ) و ائتلاف ملت (شامل احزاب جمهوری‌خواه خلق، حزب سعادت، حزب دموکرات و حزب دموکراتیک خلق‌ها) بود. در انتخابات ریاست‌جمهوری نیز رقابت اصلی میان رجب طیب‌اردوغان (نامزد ائتلاف جمهور)، محرم اینچه (نامزد حزب جمهوری‌خواه خلق) و صلاح‌الدین دمیرتاش که توسط دولت زندانی است (نامزد حزب دمکراتیک خلق‌ها) بود. بر اساس گزارش خبرگزاری‌ها، نتایج اولیه شمارش صندوق‌ها حکایت از پیشتازی اردوغان با کسر بیش از 50 درصد آرا دارد. طبق این گزارش، برنده انتخابات ریاست‌جمهوری روز یکشنبه در ترکیه بر اساس متن اصلاح شده قانون اساسی که رجب طیب‌اردوغان، رئیس‌جمهوری این کشور در همه‌پرسی آوریل 2017 به تصویب رساند، از اختیارات قابل توجهی برخوردار خواهد شد که به آنها اشاره می‌شود:
اختیارات گسترده: در این متن انتقال بیشترین قدرت اجرایی به رئیس‌جمهور پیش‌بینی شده است. خود وی وزیران را منصوب و همچنین یک یا چند معاون تعیین خواهد کرد. سمت نخست‌وزیری که در حال حاضر بن‌علی ییلدریم آن را بر عهده دارد، حذف خواهد شد. بر اساس اصلاح انجام شده در قانون اساسی، رئیس‌جمهور 6 عضو شورای عالی قضات و دادستان‌ها را به طور مستقیم یا غیرمستقیم انتخاب خواهد کرد. پارلمان نیز 7 عضو این شورا را انتخاب خواهد کرد. این نهاد مسؤولیت انتصاب یا برکناری پرسنل نظام قضایی را بر عهده دارد.
وضعیت فوق‌العاده: بر اساس اصلاح انجام شده در قانون اساسی ترکیه، در صورت «قیام علیه میهن» یا «اقدامات خشونت‌آمیزی که ملت را در معرض خطر تفرقه قرار می‌دهد»، وضعیت فوق‌العاده اعلام می‌شود. رئیس‌جمهور می‌تواند پیش از آنکه این مسأله را به پارلمان واگذار کند، درباره وضع حالت فوق‌العاده تصمیم بگیرد. وضعیت فوق‌العاده در ابتدا برای بیش از 6 ماه ممکن نخواهد بود، سپس می‌توان آن را برای یک دوره حداکثر 4 ماهه تمدید کرد. اردوغان در مبارزات انتخاباتی پس از آنکه نامزدهای جناح مخالف لغو حالت فوق‌العاده را مطرح کردند، وعده داد حالت فوق‌العاده را در این کشور که پس از کودتای نافرجام در ژوئیه 2016 برقرار شده است، لغو می‌کند.
پارلمان: تعداد نمایندگان مجلس ملی ترکیه از انتخابات پارلمانی یکشنبه از 550 نفر به 600 نفر افزایش می‌یابد. همچنین حداقل سن نامزدی برای نمایندگی پارلمان از 25 سال به 18 سال کاهش یافته است. از این پس، انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی به طور همزمان و هر 5 سال یک بار انجام می‌شود. پیش از این، این انتخابات هر 4 سال یک‌بار برگزار می‌شد. پارلمان همچنان مسؤولیت وضع، اصلاح یا لغو قوانین را بر عهده خواهد داشت. پارلمان بر اقدامات رئیس‌جمهور نظارت خواهد کرد اما رئیس‌جمهور می‌تواند در حوزه گسترده صلاحیت اجرایی خود، فرامین اجرایی را صادر کند. اما بر اساس این متن، رئیس‌جمهور نمی‌تواند درباره موضوعاتی که به طور صریح در قانون آمده است، حکم بدهد. اگر رئیس‌جمهور متهم یا مظنون به ارتکاب جرمی باشد، پارلمان می‌تواند پس از کسب موافقت اکثریت سه‌پنجم درخواست تحقیق کند.
پدیده انتخابات 24 ژوئن
همزمان‌ شدن انتخابات ریاست‌جمهوری و انتخابات پارلمانی و برگزاری آن در وضعیت فوق‌العاده، اتحاد احزاب مخالف برای کنار زدن اردوغان و رای‌گیری از 30 هزار سوریه‌ای دارای تابعیت ترکیه از ویژگی‌های بارز این انتخابات است؛ انتخاباتی که ناظران و نمایندگان 8 سازمان بین‌المللی و 635 خبرنگار خارجی از 34 کشور آن را از نزدیک دنبال ‌کردند.
ریاست‌جمهوری اردوغان تا سال 2028
بر اساس یکی از بندهای اصلاح شده قانون اساسی که از فردای همه‌پرسی 2017 به اجرا درآمد، در انتخابات روز گذشته، رئیس‌جمهور برای یک دوره 5 ساله انتخاب می‌شود و دوره ریاست‌جمهوری وی می‌تواند یک بار تمدید شود. درباره اردوغان، دوره کنونی ریاست‌جمهوری وی لحاظ نمی‌شود. اردوغان پس از 12 سال نخست‌وزیری، آگوست 2014 به عنوان رئیس‌جمهور ترکیه انتخاب شد. به این ترتیب، اردوغان 64 ساله در صورت انتخاب مجدد، به لحاظ تئوری می‌تواند تا سال 2028 در رأس قدرت باشد. با این‌حال با توجه به اینکه احتمال می‌رود ائتلاف موسوم به «جمهور» متشکل از حزب حاکم «عدالت و توسعه» و حزب «حرکت ملی» اکثریت پارلمانی‌‌شان را از دست بدهد، اردوغان دیگر پایه قدرتی در پارلمان نخواهد داشت. کارشناسان معتقدند نظام ریاستی که اپوزیسیون آن را دیکتاتوری می‌داند، برای اردوغان رؤیا باقی می‌ماند. «گولفم سایدان سانور» کارشناس مسائل سیاسی ترکیه می‌گوید: اگر حزب عدالت و توسعه اکثریت را در پارلمان از دست بدهد، روزهای سختی در انتظار اردوغان خواهد بود. اردوغان پس از حکومت نظامی توانست با صدور قوانین و فرامین به حکومتش ادامه دهد. سانور می‌گوید: اگر حزب عدالت و توسعه اکثریت پارلمانی را نداشته باشد، اردوغان بخشی از قدرت امروزش را از دست می‌دهد، حتی اگر بار دیگر انتخاب شود. او دیگر رئیس‌جمهوری پرنفوذ نخواهد بود و مجبور خواهد شد قدرت پارلمان را به رسمیت بشناسد.

دکتر عباسعلی کدخدایی*: تحلیل و توصیف شرایط داخلی کشور و نیز ارزیابی وضعیت منطقه‌ای و بین‌المللی،  موضوع بیانات رهبر معظم انقلاب در مراسم امسال بزرگداشت ارتحال حضرت امام‌(ره) بود. مطالب مهمی که لازم است کارشناسان امر نسبت به تبیین آن اقدام کنند.
در حوزه سیاست خارجی نیز «عدالتخواهی بین‌المللی» موضوعی بود که از سوی معظم‌له مطرح شد.(1) جمهوری اسلامی از آغاز تشکیل بر اجرای عدالت در حوزه‌های داخلی و نیز حوزه خارجی تاکید داشته و این مهم در اصل دوم قانون اساسی با بیان اعتقاد به عدل مورد تاکید واقع شده است.(2) لیکن در اصول دیگری نیز آنگاه که سیاست خارجی مطرح می‌شود، نفی سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری را ملاک قرار داده، سعادت تمام انسان‌ها را در نظر گرفته و بر حکومت حق و عدل به عنوان خواست مشروع مردمان مختلف تاکید می‌ورزد و به همین دلیل دفاع از حقوق مستضعفان را یکی از پایه‌های سیاست خارجی خود می‌داند.(3)
آنچه بر فعالان و صاحبنظران این حوزه روشن است اینکه عدالت در عرصه نظام بین‌الملل متاع چندان قابل قبولی نیست، چرا که دولت‌ها همیشه به دنبال تأمین منافع ملی خود هستند تا منافع جامعه بین‌الملل. از همین رو امکان اجرای عدالت در جامعه جهانی به حداقل می‌رسد. مخصوصاً اینکه همچنان به‌رغم تحولات زیاد در روابط بین دولت‌ها در عرصه‌های بین‌المللی، زور و قدرت نقش اصلی را بازی می‌کند، با این توجیه که همراه کردن قدرت‌ها نیازمند دادن امتیاز بیشتر به آنهاست. بر همین نسق تصمیم‌گیری در عرصه‌های بین المللی نیز تابعی است از تأمین نظر قدرت‌ها و طبعاً فاصله گرفتن از معیارهای عدالت یا انصاف. لذا آنچه امروز به عنوان دستاورد نظام بین‌الملل خوانده می‌شود حفظ وضع موجود است تا تأمین عدالت. حتی شاهد بودیم در آغاز هزاره سوم، اصلاحات ساختاری پیشنهادی از سوی «کوفی عنان» دبیرکل وقت سازمان ملل متحد نتوانست رأی لازم را داشته باشد و در این عرصه در کما‌فی‌السابق بر همان پاشنه حفظ وضع موجود و برتری قدرت‌ها چرخ می‌زند. مثلاً به‌رغم اینکه اصل برابری دولت‌ها و نیز اصل حاکمیت دولت‌ها مورد شناسایی واقع شده و در منشور ملل متحد نیز بر آن تاکید شده(4)، لیکن در عمل آنچه تعیین‌کننده است توان اقتصادی، سیاسی و یا نظامی دولت‌هاست که روابط بین آنها را تنظیم می‌کند.
تاکید رهبر معظم انقلاب در روز ۱۴ خرداد امسال بر ضرورت توسل به این امر یعنی عدالت بین‌المللی در عرصه‌های جهانی موضوع مهمی است که مورد درخواست اغلب مردم جوامع گوناگون است، لیکن به دلیل نقش پررنگ قدرت در تنظیم روابط بین دولت‌ها امکان اجرای کامل آن وجود ندارد.
نتیجه اینکه جامعه بین‌المللی اگر به دنبال ایجاد صلح است باید توجه داشته باشد صلح بدون تبعیت از معیارهای عدالت و انصاف یا محقق نمی‌شود یا موجودی خواهد بود ناقص‌الخلقه که دردسرهای آن کمتر از وضعیت قبل از صلح نیست. اکنون وظیفه صاحبنظران و اندیشمندان حوزه روابط بین‌الملل است تا با تبیین شاخص‌های عدالت در روابط بین دولت‌ها، حرکت جامعه بین‌المللی را در مسیر صحیح قرار دهند.
..................................................................................
پی‌نوشت:
1- بیانات رهبر معظم انقلاب در مراسم بیست و نهمین سالگرد رحلت امام خمینی(ره): «یکی دیگر از نقاط قوت ما، مساله‌ عدالتخواهی بین‌المللی جمهوری اسلامی است؛ این برای جمهوری اسلامی آبرو است. اینکه جمهوری اسلامی طرفدار ملت‌های مظلوم باشد، آبرو است؛ اینکه طرفدار ملت فلسطین باشد، یک آبرو است. جمهوری اسلامی نیروی مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی را در منطقه تقویت کرده است. دشمنانی را، عوامل مزاحم و مضری را - به نام داعش و جبهه..‌النصره و امثال اینها- در عراق و در سوریه درست کردند؛ جمهوری اسلامی از نیروی مقاومت در این منطقه حمایت کرد؛ این عدالتخواهی است، این دفاع از ملت فلسطین است، این دفاع از استقلال کشورهای منطقه است، دفاع از تمامیت ارضی کشورهاست. این نقطه قوت است».
2- قسمتی از اصل دوم قانون اساسی: جمهوری اسلامی‏، نظامی‏ است‏ بر پایه‏ ایمان‏ به‏: ...4 - عدل‏ خدا در خلقت‏ و تشریع.
3- اصل‏ یکصد و پنجاه و دوم: سیاست‏ خارجی‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ بر اساس‏ نفی‏ هرگونه‏ سلطه‏‌جویی‏ و سلطه‌پذیری‏، حفظ استقلال‏ همه‌‌جانبه‏ و تمامیت‏ ارضی‏ کشور، دفاع‏ از حقوق‏ همه‏ مسلمانان‏ و عدم‏ تعهد در برابر قدرت‏‌های سلطه‌ گر و روابط صلح‌ آمیز متقابل‏ با دولت‌های‏ غیرمحارب‏ استوار است‏.
اصل‏ یکصد و پنجاه و چهارم: جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ سعادت‏ انسان‏ در کل‏ جامعه‏ بشری‏ را آرمان‏ خود می‌داند و استقلال‏ و آزادی‏ و حکومت‏ حق‏ و عدل‏ را حق‏ همه‏ مردم‏ جهان‏ می‌شناسد. بنابراین‏ در عین‏ خودداری‏ کامل‏ از هر گونه‏ دخالت‏ در امور داخلی‏ ملت‌های‏ دیگر، از مبارزه‏ حق‌طلبانه‏ مستضعفان‏ در برابر مستکبران‏ در هر نقطه‏ از جهان‏ حمایت‏ می‌کند.
4- قسمتی از ماده 2 منشور ملل متحد: سازمان و اعضای آن در تعقیب مقاصد مذکور در ماده اول طبق اصول زیر عمل خواهند کرد: 1- سازمان بر مبنای اصل تساوی حاکمیت کلیه اعضای آن قرار دارد...
*سخنگوی شورای نگهبان

 

پرونده فساد نفتی کرسنت یک بار دیگر بیژن زنگنه را به مجلس کشاند.  دیروز یکشنبه وزیر نفت به کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی رفت تا به سوالات 17 نماینده مجلس پاسخ دهد. این 17 نماینده بیش از یک ماه پیش، پس از انتشار اخباری درباره جریمه ایران در قرارداد گازی کرسنت و احتمال صدور گاز رایگان در ازای جریمه کرسنت به امارات، طرح استیضاح وزیر نفت را تقدیم هیات‌رئیسه مجلس کردند. روز شنبه
پس از گذشت 40 روز از تقدیم این طرح، سخنگوی کمیسیون انرژی از برگزاری جلسه مشترک بین نمایندگان امضا‌کننده طرح استیضاح و وزیر نفت در کمیسیون انرژی خبر داد. دیروز یکشنبه این جلسه برگزار شد و نمایندگان به طرح سوالات خود از وزیر نفت پرداختند. هدایت‌الله آقایی، نایب‌رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» جزئیات این جلسه و سوالات نمایندگان و پاسخ‌های وزیر نفت را تشریح کرد. آقایی با بیان اینکه در این جلسه اصلی‌ترین سوال نمایندگان درباره کرسنت بود، گفت: نمایندگان پرسیدند: شما پس از دریافت رای اعتماد از مجلس، کسانی را به عنوان معاون به وزارتخانه آوردید که در فساد کرسنت نقش داشتند؛ به دلیل افشای این فساد، رای دادگاه داشت به نفع ایران صادر می‌شد اما این انتصابات باعث شد رای برگردد. وی با بیان اینکه یکی دیگر از سوالات نمایندگان درباره بستن این پرونده بود، افزود: دوستان پرسیدند شما در روز رای اعتماد گفتید 3 ماهه موضوع کرسنت را حل می‌کنم. دوستان این را به نقل از رئیس‌جمهور هم گفتند.
آقایی تصریح کرد: این سوالاتی بود که از وزیر پرسیده شد. نمایندگان گفتند همین فساد گازی باعث شد گاز ما به پاکستان صادر نشود.
وی درباره اظهارات زنگنه در این جلسه گفت: توجیه آقای زنگنه این بود که من نگفته‌ام 3 ماهه موضوع را حل می‌کنم. او گفت اگر مدارکی دارید، اعلام کنید.
نایب‌رئیس کمیسیون انرژی در پاسخ به اینکه زنگنه چیزی درباره رای دادگاه کرسنت نگفت، گفت: دوستان در این باره توضیح می‌خواستند ولی اطلاعاتی راجع به موضوع داده نشد. وی افزود: پس از اظهارات استیضاح‌کنندگان و دریافت پاسخ‌های وزیر، در نهایت به دلیل قانع نشدن استیضاح‌کنندگان، گزارش آن برای طرح در جلسه علنی به هیات‌رئیسه ارسال شد.
آقایی با بیان اینکه سوال مجلس از وزیر نفت درباره ضررهایی است که در کرسنت به کشور زده شده، افزود: این قرارداد بازار گاز منطقه را از دست ایران گرفت.
نایب‌رئیس کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: آقای زنگنه خطاب به نمایندگان مجلس گفت من ناگفته‌هایی دارم که اگر طرح استیضاح به صحن مجلس بیاید، آن حرف‌ها را می‌زنم.
وی در پاسخ به اینکه یعنی وزیر نفت مجلس را تهدید کرد، اظهار داشت: می‌شود اسمش را تهدید هم گذاشت. آقای زنگنه به دوستان گفت من هم  حرف‌هایی دارم که اگر استیضاح به صحن بیاید حرف‌هایم را می‌زنم و هر چه اطلاع در این باره دارم می‌گویم.
این برای چندمین بار است که مجلس تلاش می‌کند به دلیل فساد کرسنت، زنگنه را که این فساد در دولت اصلاحات و در زمان تصدی وی بر وزارت نفت اتفاق افتاده است، استیضاح کند. پیش از این همه طرح‌های استیضاح، قبل از طرح در صحن علنی از دستور کار خارج شده بود و مجلس نتوانسته بود به ابعاد این فساد نفتی ورود کند. سرنوشت این طرح استیضاح نیز مشخص نیست چه خواهد شد و آیا مجلس می‌تواند این بار زنگنه را موظف به پاسخگویی صریح درباره این پرونده کند؟ این موضوعی است که با توجه به تعطیلی مجلس شورای اسلامی، به بعد از تعطیلات مجلس موکول خواهد شد.