گروه ‌فرهنگ و هنر: سریال «زخم‌کاری» به کارگردانی محمدحسین مهدویان با شکایت وزارت ارشاد در آستانه توقیف قرار دارد. این خبر پس از انتشار چهارمین قسمت از این سریال در حالی رسانه‌ای شد که علی سعد، معاون ساترا در واکنش به شکایت ارشاد در توئیتی نوشت:«همان‌طور که در موضوع شکایت وزارت ‌ارشاد از انتشار سریال «زخم‌کاری» به رغم صدور پروانه ساخت، مدیران ساترا هزینه دادگاهی ‌شدن را با هدف حمایت از پلتفرم‌های داخلی می‌پردازند، انجام برخی اصلاحات که در فرآیند کارگزاری محتوایی و بازبینی آن تایید شده، بخشی از رویکرد حرفه‌ای و فرهنگی ساتراست».

این ماجرا پس از انتشار قسمت ششم سریال، رنگ و بوی دیگری به خود گرفت؛ مهدویان کارگردان «زخم‌کاری» در انتقادی تند به ممیزی‌های صورت‌گرفته در این سریال واکنش نشان داد. وی این سانسورها را «غیرمنطقی و غیرعرفی» خواند و در متنی گلایه‌آمیز نوشت: «شنیده‌اید که چند پلتفرم بزرگ بین‌المللی از جمله نتفلیکس برای سرمایه‌گذاری روی طرح‌ها و ایده‌های فیلمسازان ایرانی ابراز تمایل کرده‌اند؟ تردید نکنید بزودی زود پلتفرم‌های خارجی، مقصد هنرمندان خلاق ایرانی خواهد شد و نخبه‌های فرهنگی ما هم مثل نخبه‌های علمی و اقتصادی عرصه را خالی خواهند کرد».

در پی این ادعا خبرگزاری مهر متنی از امیر ابیلی، روزنامه‌نگار سینمایی در واکنش به ادعای مهدویان منتشر کرد که در بخشی از این یادداشت با اشاره به باج گرفتن و سهم‌خواهی فیلمسازان ایرانی از مدیران فرهنگی آمده است: «تهدید» مهم‌ترین ابزار فیلمساز ایرانی برای باج گرفتن از مدیر و فرار از پاسخگویی در مقابل سرمایه‌گذار است. تهدید مدیران تلویزیون به رفتن به وی‌اودی‌ها، تهدید مدیران فرهنگی دولت به رفتن به شبکه‌های ماهواره‌ای و حالا ظاهرا تهدید به رفتن به نتفلیکس! تهدیدهایی که عموما هم جواب گرفته و باعث عقب‌نشینی مدیران فرهنگی می‌شود و حالا تبدیل به راهی مطمئن برای باج‌خواهی شده است».

سازوکار تولید در خارج از ایران آنچنان که کارگردانان ایرانی تصور می‌کنند، کارگردان‌محور نیست. به همین جهت موجب شده بسیاری از کسانی که با تهدید مدیران داخلی به خارج رفتن، فضای تبلیغاتی برای خود می‌سازند، حتی با خودشان دچار سوءتفاهم شوند. حال آنکه تجربه‌های گذشته نشان می‌دهد عمده موفقیت برای کارگردانان در داخل ایران اتفاق می‌افتد نه خارج از ایران. 

در ادامه گزارشی که در مهر منتشر شده پیرامون این گزاره، اینطور آمده است: «به این دقت کنیم که حتی اصغر فرهادی به عنوان حرفه‌ای‌ترین فیلمساز ایرانی در فضای بین‌الملل و نزدیک‌ترین سینماگر ایرانی به فرم قصه‌گویی آمریکایی نیز پس از چندین تجربه خارج از ایران همچنان مشغول همکاری با کمپانی‌های درجه دوی اروپایی است و نتوانسته است تن به همکاری با یک کمپانی بزرگ آمریکایی دهد و همچنان موفق‌ترین فیلم‌هایش همان‌هایی است که در ایران ساخته است. البته فیلمسازان دیگری از جمله بهمن قبادی، امیر نادری، عبدالرضا کاهانی و... . هم بودند که همگی در ایران از اعتبار بالایی برخوردار بودند و خارج از ایران هیچ دستاوردی نداشتند.

شاید برخی از فیلم‌های سینمایی ما در بعضی جشنواره‌های معتبر جهانی دیده شده و جایزه گرفته‌اند که آن هم معمولا قائم به فرد بوده نه سیستمی که محصول نهایی آن این اعتبار باشد اما بدون شک ما در سریال‌سازی هنوز در ابتدای راهیم و نتوانسته‌ایم حتی مخاطبان داخلی خود را راضی نگه داریم چه برسد به اینکه نگاه پلتفرم‌های خارجی را به سمت خود جذب کرده باشیم. 

در بخش دیگری از متن امیر ابیلی، گزاره مطرح‌شده توسط مهدویان اینطور نقد شده است: «محمدحسین مهدویان اساسا تربیت‌شده بودجه‌های حاکمیتی است و اگر سال‌ها با سرمایه نهادهای حاکمیتی مشق و تجربه نمی‌کرد هرگز در سینمای ایران چنین جایگاهی نمی‌یافت. 

او می‌تواند خیالش راحت باشد که بدون پول بی‌حساب ایران - که نیازی به بازگشت توسط مخاطب عمومی ندارد- جای دیگری نمی‌تواند فیلمسازی را ادامه دهد. کارگردانی که اکثر دقایق اثرش را با موسیقی پرحجم پر می‌کند تا تعلیق ایجاد کند و کارگردانی که برای دیده شدن اثرش روی عبور از خط قرمزهای اخلاقی حساب کرده تا داستان اثرش، به نظر می‌رسد صحبت از نتفلیکس کمی برایش زود باشد».

این ادعا که بسیاری از سینماگران ما هر ساله در جشنواره‌های معتبر بین‌المللی در حال درخشیدن و کسب جوایز مهم جشنواره‌های خارجی‌اند و با آثار کوتاه و بلند خود در حال اعتباربخشی به سینمای ما هستند، معمولا در نگاه منتقدان حرفه‌ای‌تر با علامت سوال بزرگی مواجه شده است. البته در این بزرگنمایی بسیاری از رسانه‌های کشور نیز بی‌تقصیر نیستند، چرا که هر روزه اخباری مبنی بر کسب جوایز فلان فیلم بلند و کوتاه فیلمساز ایرانی از جشنواره‌های مختلف آمریکایی و اروپایی را در فضای خبری منتشر می‌کنند؛ جشنواره‌هایی که اغلب خوانندگان از اعتبار آنها بی‌خبر هستند. 

محمد اطبایی، کارشناس سینما در گزارشی که سال گذشته در ایسنا منتشر شد به ارزیابی جشنواره‌های معتبر جهانی و سینمای ایران در سال ۲۰۱۹ پرداخته است. او در بخشی از این مطلب صراحتا اعلام کرده است که در بررسی حضورها و جایزه‌های بین‌المللی حداقل 5 سال اخیر سینمای ایران به نتایج تاسف‌باری رسیده؛ نزدیک به ۸۰ درصد این اتفاقات در جشنواره‌های دروغین و بسیار کم‌‌ارزش و شبه‌جشنواره رخ داده‌ است. 

وی در بخش دیگری از گزارش خود به فراوانی جشنواره‌های غیرمعتبر بین‌المللی اشاره کرده که حتی فیلمسازان ایرانی با بی‌اطلاعی از کیفیت این رویدادها در آنها حضور یافته و بر اساس همان جوایز، در بین مدیران ناآشنای فرهنگی اعتباری هنری کسب می‌کنند. 

«هم‌اکنون بیش از 10 هزار جشنواره فیلم در سراسر جهان وجود داشته که واقعیت تلخ آن است که اکثر آن غیرواقعی و کم‌ارزش‌اند. بخش بزرگی از این جشنواره‌ها هم تنها یک رویداد محلی با مخاطبان محدود و بدون هیچ تاثیرگذاری بوده و برگزاری آن بسیار هم برای مردم آن شهر و منطقه لازم و ضروری است اما حضور در چنین رویدادهایی و موفقیت در آنها، اعتباری برای فیلم‌ها و سینماگران نیست. فناوری‌های جدید شرایط جدیدی را برای عرضه و ارائه فیلم به جشنواره‌های فیلم به وجود آورده‌ که متاسفانه این امکان بیشتر به گسترش جشنواره‌های دروغین و غیرواقعی کمک کرده است. در واقع بسیاری از دوستان سینماگر، رسانه‌ها و مسؤولان قدرت تشخیص واقعی و غیرواقعی بودن این رویدادها را هم نداشته و در نتیجه تحت تاثیر اخبار رسانه‌ای این موفقیت‌های کاذب و اغراق شده، به تحلیل‌های غیرعلمی و بی‌پایه دست ‌زده و چه‌بسا از پی آن به سیاست‌گذاری‌هایی از همان دست! که نمونه‌های این اظهارنظرهای مسؤولان درباره موفقیت‌های غیرواقعی فیلم‌های ایرانی در عرصه‌های بین‌المللی در این چندساله کم نبوده است!»

حتی برخی اوقات این خبرسازی‌ها پیرامون مواجهه نتفلیکس با کارگردان‌های ایرانی مطرح شد که بعدتر مشخص شد از اساس دروغ بوده است؛ مانند خبری که درباره انتشار آثار کیارستمی در نتفلیکس مطرح شد؛ خبری که معلوم شد دروغی بیش نبوده است. کاربران فارسی‌زبان شبکه‌های اجتماعی این خبر را دست به دست کردند و خوشحال بودند که میلیون‌ها مشترک نتفلیکس در سرتاسر جهان می‌توانند فیلم‌های این کارگردان بزرگ ایرانی را ببینند اما خبری از این ماجرا در سایت‌ها و رسانه‌های معتبر غیرفارسی زبان نبود و در اطلاعیه‌ای که نتفلیکس از قراردادش با MK2 منتشر کرد اسمی از عباس کیارستمی نبرده بود.

حیدر رحیم‌پور‌ازغدی، پدر حسن رحیم‌پور‌ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و یار دیرین انقلاب و رهبری در بیمارستان بستری شد. 

به گزارش «وطن‌امروز»، حیدر رحیم‌پور‌ازغدی متولد ۱۳۱۱ در مشهد و از مبارزان سیاسی در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت است. او همچنین از فعالان نام‌آشنای انقلاب اسلامی و یار دیرین مقام معظم رهبری است. 

حیدر رحیم‌پورازغدی پدر حسن رحیم‌پور‌ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است که بر اثر عفونت داخلی در بیمارستان بستری شده است. یک کاربر در توئیتی نوشت: «به سختی با وجود بی‌تابی فقط پرسید: اذان گفتند؟ این دغدغه پدر شهید و نویسنده و منتقد انقلابی و عدالت‌خواه حاج‌حیدر رحیم‌پور‌ازغدی در بیمارستان بود، دقایقی پیش که خدمت‌شان بودم».

بازیگر برنده اسکار قرار است در فیلمی کودکانه بازی کند. به گزارش «وطن‌امروز» اگر چه به نظر می‌رسد خاویر باردم، بازیگر سرشناس اسپانیایی فردی نباشد که مناسب بازی در فیلمی کودکانه باشد اما او دقیقا قرار است همین کار را انجام بدهد. در اقتباسی که از کتاب برنارد وابر با عنوان «لایل، لایل، کروکودیل» می‌شود، باردم صداپیشه این کروکودیل سبزرنگ خواهد بود. این فیلم بر مبنای فیلمنامه ویل دیویس ساخته می‌شود و ترانه‌های اورجینال آن را بنجی پسِک و جاستین پل که برای «لالالند» هم ترانه نوشته بود، می‌نویسند. قرار است این فیلم ۲۲ جولای ۲۰۲۲ آماده اکران شود. 

خاویر باردم بزودی با فیلم «تل ماسه» دن ویلنوو دیده می‌شود که قرار است برای نخستین‌بار ۳ سپتامبر در جشنواره فیلم ونیز اکران و پس از آن از ۲۲ اکتبر در سینماها و شبکه مکس اچ‌بی‌او استریم شود. باردم پیش از این نیز برای دیزنی در یک فیلم کودکانه و خانوادگی که با اقتباس از «پری دریایی کوچک» ساخته شده بود، در نقش شاه تریتون نقش‌آفرینی کرده بود. 

۱۴ آلبوم برای انتشار در تیرماه مجوز گرفتند

دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تازه‌ترین گزارش آماری خود از صدور مجوز برای ۱۷۹ تک‌آهنگ و ۱۴ آلبوم در ژانرهای مختلف خبر داد. 

به گزارش «وطن‌امروز» آلبوم دونوازی بی‌کلام «شب‌های تنهایی ۲» به آهنگسازی و نوازندگی ارسلان کاوه و مسعود حبیبی، آلبوم «الف» به خوانندگی و آهنگسازی حمید صادقیان، آلبوم «پرسش» به آهنگسازی محمدرضا تفضلی و بخش دیگر مجموعه آلبوم‌های «جاودانه‌های موسیقی مازندران» به خوانندگی اسماعیل عبدی که شامل ملودی‌های تأثیرگذار موسیقی نواحی و فولک دهه‌های ۵۰ و ۶۰ مازندران است، از جمله آثاری هستند که در این ۲ هفته مجوز انتشار گرفتند. برای این آثار صرفاً مجوز انتشار صادر شده و زمان انتشارشان در اختیار مالک اثر است. 

***

انتشار آلبوم عاشقانه «تماشایی»

آلبوم «تماشایی» با صدای حسین حقیقی به مناسبت سالروز فرخنده ازدواج امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) از سوی مرکز موسیقی ماوا با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد. به گزارش «وطن‌امروز»، آلبوم تماشایی شامل قطعات عاشقانه‌ای است که پیش از این به صورت نماهنگ یا تک‌قطعه منتشر شده و اکنون به درخواست مخاطبان جمع‌آوری و به صورت آلبوم در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. قطعات این آلبوم عاشقانه با آهنگسازی مهدی یغمایی، شجاعت شفایی، بابک مافی، سینا پارسیان و انوشیروان تقوی و بر اساس اشعار دکتر محمدمهدی سیار، حامد عسکری، سیدجواد پرئی، یاحا کاشانی و نفیسه‌‌سادات موسوی انجام شده است. در این آلبوم قطعات «ریحانه»، «خلوت خوب»، «حیفه تو نباشی»، «دورت بگردم»، «آویشن»، «تماشایی»، «خانوم خونه‌‌ام» و «قرنطینه» آمده است.

 

مجمع ناشران انقلاب اسلامی همزمان با سالروز واقعه مسجد گوهرشاد بسته مطالعاتی پیشنهاد کرد. 

به گزارش «وطن‌امروز»، یکی از رویدادهای برجسته تاریخ ایران اسلامی ‌که ابعاد گوناگونی دارد، از جنبه‌های مختلفی باید به آن نگریست و تأثیر عمیقی بر جامعه مسلمان ایران داشته است، رویداد دردناک حمله رضاخان به مردم مسلمان در مسجد گوهرشاد است. مجمع ناشران انقلاب اسلامی چندین کتاب را که به شیوه‌های گوناگون به واقعه مسجد گوهرشاد پرداخته‌اند، معرفی کرده است تا گام کوچکی در راستای زنده ‌نگه ‌داشتن یاد و راه شهدای این کشتار بی‌رحمانه بردارد. 

 

* چهل‌ویکم

«چهل‌ویکم» رمانی است نوشته حمید بابایی که در نشر صاد به چاپ رسیده است. نویسنده در این رمان، ۲ خط داستانی را در یکدیگر ادغام می‌کند که یکی، زندگی جوانی به نام ادریس است که در دوران رضاشاه مأمور نظمیه است و دیگری، کاتبی است که بعد از آشنایی با ادریس، می‌خواهد زندگی او را بنویسد. 

 

* پاریس‌پاریس

درونمایه داستان «پاریس‌پاریس»، سودای‌ پاریسی‌‌کردن شهر مشهد به ‌وسیله‌ کشف حجاب زنان و در ادامه، اتفاقات مسجد گوهرشاد در سال ۱۳۱۴ است که در زمان حکومت رضاخان و نخست‌وزیری‌ محمدعلی‌ فروغی‌ رخ داده است. یکی از ویژگی‌های این کتاب بهره ‌بردن نویسنده از مستنداتی همچون روزنامه‌های نوبهار، بهار و شرق آفتاب است. همچنین سعید تشکری کوشیده است به زوایای‌ پیدا و پنهان این رخداد غم‌انگیز بپردازد. 

 

* قیام گوهرشاد به روایت اسناد

بی‌گمان، قیام مسجد گوهرشاد در سال ۱۳۱۴ یکی از مصادیق مقاومت و شاید جدی‌ترین مقاومت مردم علیه اقدامات ضدمذهبی‌ رضاشاه بود. یکی از ضرورت‌های پرداختن به رویدادهای مهم و سرنوشت‌ساز تاریخی، همچون واقعه مسجد گوهرشاد، روایت معتبر و موثق و مدلل حادثه است. داوود قاسم‌پور با درک این ضرورت مهم و اساسی دست ‌به ‌کار نگارش چنین اثری زده است. 

 

* قیام گوهرشاد

«احمد پازوکی» در کتاب «قیام گوهرشاد» یکی از رویدادهای مهم دوره رضاشاه یا به ‌بیان ‌دیگر، یکی از جنایت‌های بزرگ رضاشاه را بررسی می‌کند. قیام گوهرشاد که در اعتراض به این اقدامات رضاشاه شکل گرفت، واکنش طبیعی مردم به اقدامات این مرد مستبد و خون‌خوار بود. او بشدت این قیام را سرکوب کرد و هزاران نفر را به شهادت رساند. احمد پازوکی در این اثر با رویکرد تاریخ شفاهی، سراغ افراد حاضر در قیام گوهرشاد و مطلعان آن حادثه رفته و با طرح پرسش‌های دقیق کوشیده است تا ابعاد و زوایای آن واقعه را برای خوانندگان روشن کند.

جوایز اصلی جشنواره بین‌المللی هنر عکاسی نورماندی فرانسه شامل مدال طلای فیاپ و روبان افتخار آبی فیاپ در بخش فوتوژورنالیسم به احمد خطیری، عکاس ایرانی رسید. 

به گزارش «وطن‌امروز»، احمد خطیری با عکس «دختری که در نماز پرواز می‌کند» جوایز اصلی چهل‌و‌سومین جشنواره بین‌المللی هنر عکاسی نورماندی فرانسه شامل مدال طلای فیاپ (فدراسیون جهانی هنر عکاسی) و روبان افتخار آبی FIAP را کسب کرد و همچنین در این بخش با عکس «تنهایی» روبان افتخار سفید اتحادیه جهانی عکاسی (GPU)، روبان آبی فیاپ (FIAP) و در مجموع ۴ جایزه اصلی این رویداد را از آن خود کرد. 

در این رویداد بزرگ هنری که زیر نظر فدراسیون بین‌المللی هنر عکاسی (FIAP)، اتحادیه جهانی عکاسی (GPU) و فدراسیون بین‌المللی عکاسی آمریکا (PSA) و انجمن عکاسان فرانسه برگزار شد، آثاری از عکاسان کلوب عکس فوکوس (نمایندگی فیاپ در ایران) شامل ۲ اثر از سیدشهاب‌الدین منتظری و یک اثر از احمد سامعی پذیرفته شدند. 

در این جشنواره که با معیارهای سخت، پذیرش و داوری آثار بررسی می‌شود، تنها آثار ۵۰ عکاس از سراسر دنیا به بخش مسابقه راه پیدا کرده است و تنها ۴ مدال طلا در ۴ بخش اهدا می‌شود که با‌ارزش‌ترین آن در بخش اصلی فوتوژورنالیسم به عکاس ایرانی رسید. 

خطیری همچنین پذیرش بیش از ۲۵۰ اثر در جشنواره‌های متعدد بین‌المللی، برگزاری ده‌ها نمایشگاه متعدد انفرادی و گروهی در داخل و خارج از کشور و دبیری و داوری بیش از ۱۶ جشنواره ملی و بین‌المللی را نیز در کارنامه دارد. 

ابوالحسن داوودی با بیان اینکه ساخت «رخ دیوانه» ۱۰ سال طول کشید، گفت: این فیلم حاصل تجربه‌ای بود که از گذر زمان و صبر کردن به دست آمد. «رخ دیوانه» طولانی‌ترین پروسه زمانی را به لحاظ کار برای من داشت. 

به گزارش «وطن‌امروز»، موزه سینمای ایران در سلسله گفت‌وگوهای تاریخ شفاهی خود این بار گفت‌وگوی مفصلی با ابوالحسن داوودی، فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده سینمای ایران داشته که بخش‌هایی از آن همزمان با زادروز این هنرمند منتشر شده است. 

داوودی با بیان اینکه ۲۱ تیرماه ۱۳۳۴ در نیشابور متولد شده، گفت: خانواده‌ام خیلی اهل هنر نبودند اما با هنر هم مخالفتی نداشتند. از شروع دبیرستان به فیلم دیدن علاقه‌مند شدم اما هیچ وقت تصور نمی‌کردم فیلمساز شوم یا سینما را به عنوان حرفه‌ام انتخاب کنم. وی با بیان اینکه نخستین فیلمنامه‌اش را سال ۵۹ نوشته است، بیان کرد: نخستین فیلمنامه‌ام کار مشترکی با فرید مصطفوی بود؛ یک کار پلیسی با فضای اجتماعی نیمه‌ترسناک مربوط به اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ که ساخته نشد. 

این کارگردان درباره فیلم «تقاطع» نیز توضیح داد: فیلمنامه این فیلم را فرید مصطفوی یک بار نوشته بود و زمانی که قرار شد من آن‌ را بسازم به صورت کامل بازنویسی کردم. شخصیتی که بیژن امکانیان بازی می‌کرد دقیقا تصورات و آرمان‌های نسل ما بود که در زمان انقلاب شکل گرفت. کارگردان «رخ دیوانه» با بیان اینکه «بوی خوش زندگی» شکست‌خورده‌ترین و تلخ‌ترین فیلمش است، بیان کرد: در این فیلم اشتباهات زیادی وجود داشت اما از نظر ساختاری به جرأت می‌توانم بگویم که اگر سخت‌ترین فیلم من نباشد یکی از دو، سه فیلم سخت من از نظر تولید بود که از ابتدای کار دچار مشکلات عدیده‌ای شد. 

وی ادامه داد: فیلم «مرد بارانی» مربوط به دورانی است که برایم خاطره‌انگیز بود. فیلمنامه اولیه را میرباقری داشت، من هم موضوع آن را دوست داشتم و به همان روش که با فرید مصطفوی داشتیم، با میرباقری هم فیلمنامه را بازنویسی کردیم، البته بیشتر فیلمنامه را خود میرباقری نوشت اما با هم همراه بودیم و در نهایت به سلیقه و جهان‌بینی‌ای که مورد علاقه من بود، رسیدیم. 

داوودی مطرح کرد: فیلم «نان، عشق و موتور هزار» محصول دوران ویژه‌ای است که من در آن زمان گرفتار فعالیت‌های صنفی بودم و مسؤولیت خانه سینما را بر عهده داشتم. دلیل ماندگاری فیلم این است که زاویه و جهت نگاه ندارد؛ درباره برخورد ۲ جریان فکری در جامعه است که به واسطه آن قصه تعریف می‌شود و شبیه قصه ساختار عامیانه‌ای است که ما در سینمای قبل از انقلاب هم داریم و من سعی کردم در این فیلم نشانه‌ها را قوت بدهم. به عنوان مثال، فیلم از صحنه آبگوشت خوردن گنج قارون شروع می‌شود تا شخصیتی را که می‌خواهد از سروش صحت بسازد، مشخص کند. 

داوودی با بیان اینکه ساخت «رخ دیوانه» ۱۰ سال طول کشید، گفت: این فیلم حاصل تجربه‌ای بود که از گذر زمان و صبر کردن به دست آمد. «رخ دیوانه» طولانی‌ترین پروسه زمانی را به لحاظ کار برای من داشت. 

وی در پایان بیان کرد: با شهامت کامل در ۶۵ سالگی می‌گویم که شانس بزرگ زندگی‌ام همسرم، بیتا منصوری بوده است، بخش بسیار بزرگ فضایی را که امروز دارم، مرهون او هستم و گاهی به او غبطه می‌خورم. 

سریال «خانه امن» به کارگردانی احمد معظمی و تهیه‌کنندگی ابوالفضل صفری مورد اقبال بینندگان شبکه المنار لبنان قرار گرفت. 

به گزارش «وطن‌‌امروز»، سریال «خانه امن» ساخته احمد معظمی محصول مرکز سیمافیلم است که به زبان عربی دوبله شده و از شبکه المنار لبنان پخش می‌شود. این سریال که عنوان پرمخاطب‌ترین سریال نیمه دوم سال ۹۹ رسانه ملی را به خود اختصاص داده، مورد استقبال مخاطبان شبکه المنار لبنان نیز قرار گرفته است. این مجموعه نخستین سریال نمایشی است که تصویری واقعی از داعش نمایش داده و به‌ چگونگی شکل‌گیری و هدف از ایجاد آن پرداخته است. تلاش سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل برای ناامن کردن ایران در سریال «خانه امن» نمایش داده شده است. اطلاعات ارائه‌شده در «خانه امن» مبتنی بر پرونده‌های واقعی است و برای پخش به زبان عربی از شبکه آی‌فیلم عربی نیز آماده شده است.