وزیر بازرگانی چین اعلام کرد این کشور با نزدیک به ۴۰ تریلیون یوآن (معادل حدود 6 تریلیون دلار) مصرف داخلی به دومین بازار مصرف دنیا و بزرگ‌ترین کشور تجاری تبدیل شده است. به گفته وانگ ون تائو، در سال 2020 کل خرده‌فروشی کالاهای مصرفی در چین به 2/39 تریلیون یوآن رسید. علاوه بر این، وانگ شو ون، معاون وزیر بازرگانی چین اظهار داشت این وزارتخانه توافقنامه‌های تجارت آزاد بیشتری با کشورهای دیگر امضا می‌کند. 

گروه بین‌الملل: تحولات در افغانستان در ۲ بعد نظامی و سیاسی در شرایطی پیش می‌رود که طالبان با گسیل نیروهای خود به دره پنجشیر، از سویی به دنبال کنترل این ولایت برآمده و از سوی دیگر در بعد سیاسی برخی منابع آگاه و مقامات طالبان از تشکیل دولت فراگیر با حضور نیروهای مخالف طالبان خبر می‌دهند؛ رویکردی که به پیچیدگی بیش از پیش معادلات در افغانستان دامن‌ زده است. هنوز مشخص نیست طالبان دقیقا چه حکومتی را برای آینده افغانستان در نظر گرفته و همین مساله منجر به این شده تا هر احتمالی درباره تحولات جاری و بروز مخالفت‌های متعدد در دیگر ولسوالی‌ها و ولایات مطرح شود. در همین حال روزنامه واشنگتن‌پست از دیدار رئیس سیا با «ملاعبدالغنی برادر» خبر داده و احتمال داده است این دیدار در راستای خرید زمان بیشتر برای تخلیه نظامیان آمریکاست؛ درخواستی که حتما با نظر منفی طالبان مواجه خواهد شد و مخالفت این گروه را به همراه خواهد داشت. بر این اساس به نظر می‌رسد طالبان اولویت خود را پس از پنجشیر، بر تخلیه افغانستان از نیروهای آمریکایی قرار خواهد داد و پروسه تشکیل حکومت در اولویت‌های بعدی قرار خواهد گرفت. 

به گزارش «وطن‌امروز» به نقل از پرس تی‌وی، «سهیل شاهین» سخنگوی طالبان درباره نوع دولت آینده افغانستان گفت سران این گروه برای ایجاد یک دولت فراگیر اسلامی با یکدیگر مشغول مشورت هستند. شاهین افزود در دولت آینده افغانستان سیاسیون و شخصیت‌های افغان که عضو این گروه نبودند نیز حضور خواهند داشت. وی با تاکید بر اینکه طالبان متشکل از یک قومیت خاص نیست، گفت: ما می‌خواهیم تمام افغان‌ها بخشی از دولت اسلامی فراگیر افغانستان باشند، بنابراین تمام قومیت‌ها می‌توانند در ساختن افغانستان و همچنین در تشکیل دولت مشارکت داشته باشند، زیرا این حق آنهاست. شاهین خاطرنشان کرد طالبان خواستار ایجاد یک دولت اسلامی با حضور تمام قومیت‌هاست و در واقع یک دولت اسلامی میانه‌رو تشکیل خواهد شد که با دیگر همسایگان و کشورهای جهان رابطه خواهد داشت. در همین حال «مولوی محمد یعقوب مجاهد» معاون طالبان و رئیس کمیسیون نظامی این گروه گفت نبود دولت یک مشکل بوده و آنها در حال رایزنی‌های جدی برای تشکیل دولت جدید هستند و این ساختارها پس از تکمیل شدن در آینده‌ نزدیک اعلام می‌شود.

 مولوی محمد یعقوب مجاهد در گفت‌وگو با رادیو شریعت افزود رایزنی‌های جدی بین رهبری طالبان، شورای رهبری، دفتر سیاسی، مقامات بخش امنیتی و سایر رهبران در جریان است و دولت جدید تشکیل و بزودی اعلام می‌شود. به گفته وی: «دلیل تاخیر در تشکیل دولت جدید این است که سعی می‌کنیم بسیار محتاط باشیم و هیچ‌گونه مساله احتمالی را پس از تشکیل دولت مطرح نکنیم». وی افزود: دلیل تاخیر در اعلام دولت این است که ما بسیار تلاش می‌کنیم سیستمی را ایجاد کنیم که نتیجه همه فداکاری‌ها و سختی‌های ما باشد و آن یک دولت نماینده و پایدار برای همه هموطنان باشد. ما در حال رایزنی هستیم تا مشکلات پس از تشکیل مجدد دولت دوباره ایجاد نشود. 

 

* احتمال حکمرانی شورای 12 نفره بر افغانستان

در حالی که گمانه‌زنی‌ها درباره آینده افغانستان بعد از تسلط طالبان بر این کشور ادامه دارد، «فارین پالیسی» از احتمال تشکیل یک شورای ۱۲ نفره برای حکومت بر افغانستان خبر داد. در گزارشی به نقل از «منابع نزدیک به رهبری طالبان» آمده است: «رهبران طالبان یک شورای ۱۲ نفره برای اداره افغانستان تشکیل می‌دهند و به برخی اعضای مطیع دولت سابق تحت حمایت ایالات متحده، وزارتخانه‌های مورد نظر خود را ارائه می‌دهند، زیرا آنها در تلاش برای تشکیل دولتی قابل قبول برای جامعه بین‌المللی هستند». «لین اُ دانل» نگارنده این گزارش آورده است: ملا عبدالغنی برادر، ملا محمد یعقوب پسر ملا محمد عمر (رهبر سابق طالبان) و خلیل رحمان حقانی پرنفوذترین و قدرتمندترین اعضای شورای ۱۲ نفره حاکم بر افغانستان خواهند بود. خبرنگار استرالیایی فارین پالیسی در ادامه یادداشت خود تاکید کرد: «این استراتژی (تشکیل شورای 12 نفره) برای حکمرانی بر افغانستان از بازتولید مناصبی از قبیل رئیس‌جمهور یا حتی امیر جلوگیری می‌کند؛ منصبی که رهبران سابق طالبان از قبیل ملا عمر مدعی آن شده بودند. البته این استراتژی زمینه را برای منازعات فرقه‌ای باز می‌کند و شورای حاکم را با مشکل مقابله با جنبش ضدطالبان به مرکزیت دره پنجشیر روبه‌رو خواهد کرد». منابع مختلف به این خبرنگار گفتند رهبران طالبان خواهان این هستند تا آنجا که ممکن است هم از سوی موافقان و هم مخالفان‌شان، حکومت‌شان یک حکومت فراگیر دیده شود و مذاکرات غیررسمی طالبان با شورای متشکل از «حامد کرزی» رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، «عبدالله عبدالله» رئیس اجرایی دولت سابق افغانستان و «گلبدین حکمتیار» رهبر حزب اسلامی افغانستان از چندی قبل آغاز شده است. در گزارش فارین پالیسی به نقل از منابع نزدیک به ملا عبدالغنی برادر و ملا یعقوب آمده است آنها خواهان این هستند که شورای ۱۲ نفره حاکم بر افغانستان شامل «احمد مسعود» پسر احمدشاه مسعود هم بشود اما انجام این کار «بعید به نظر می‌ر‌سد». در یادداشت فارین پالیسی آمده است: «منابع نزدیک به (احمد) مسعود می‌گویند او مصمم است دره پنجشیر را همچنان دور از کنترل طالبان نگه دارد». 

 

* دیدار محرمانه رئیس سیا با «عبدالغنی برادر» در کابل

در همین حال روزنامه آمریکایی «واشنگتن‌پست» به نقل از مقام‌های آمریکایی مطلع که به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند، گزارش داد «ویلیام جی برنز» روز دوشنبه در کابل دیداری مخفیانه با «عبدالغنی برادر» معاون سیاسی گروه طالبان داشت که بالاترین سطح ملاقات رو‌در‌رو بین مقام‌های طالبان و دولت آمریکا از زمان تسلط طالبان بر کابل بود. طبق این گزارش، آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) از اظهارنظر درباره این دیدار خودداری کرد اما به نوشته این روزنامه آمریکایی، گفت‌وگوی این دو احتمالا موضوع مهلت مقرر ۳۱ آگوست (نهم شهریور) برای خروج کامل آمریکا از افغانستان را شامل می‌شده است. دولت بایدن که در روزهای گذشته به دلیل خروج آشفته و بی‌برنامه‌ آمریکا از افغانستان که تسلط طالبان بر این کشور را در پی داشت، تحت انتقادات شدید است، اکنون از سوی متحدان واشنگتن تحت فشار برای تمدید مهلت خروج از افغانستان که آخر ماه میلادی جاری است، قرار دارد. برخی مقام‌های آمریکا و کشورهای عضو ناتو طی روزهای اخیر درباره احتمال تمدید ضرب‌الاجل خروج‌شان از افغانستان حرف زده‌اند. طبق بیانیه‌های قبلی آمریکا و ناتو، قرار بوده نیروهای آمریکایی و کشورهای خارجی تا ۳۱ آگوست (نهم شهریور) از افغانستان خارج شوند. به دنبال تردیدها درباره احتمال ادامه حضور نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان بعد از ضرب‌الاجل ۳۱ آگوست، سخنگوی طالبان به واشنگتن و لندن درباره تبعات این موضوع هشدار داد. «سهیل شاهین» در مصاحبه با اسکای‌نیوز هشدار داد ۳۱ آگوست خط قرمز خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان است و این زمان برای آمریکا و انگلیس تمدید نخواهد شد و اگر آنها این زمان را تمدید کنند، به معنای گسترش اشغالگری آنهاست و ضرورتی به این کار نیست. بعد از هشدار شدید طالبان به واشنگتن درباره احتمال به تعویق افتادن تاریخ خروج کامل از افغانستان، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا قرار است در این ‌باره تصمیم‌گیری کند. یک مقام آمریکایی بامداد سه‌شنبه به خبرگزاری «رویترز» گفت بایدن طی ۲۴ ساعت آینده درباره تمدید یا عدم تمدید تاریخ خروج از افغانستان تصمیم خواهد گرفت. اواخر آوریل امسال هم یک مقام ارشد افغان اعلام کرد «ویلیام برنز» رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) مخفیانه به کابل سفر کرده است اما درباره برنامه دیدارهای وی جزئیاتی ارائه نکرد. 

عماد هلالات: انرژی و محیط امنیتی خاورمیانه باعث شده است این منطقه همواره اهمیت دوچندانی برای جمهوری اسلامی داشته باشد. از مناطق بسیار مهم و تأثیرگذار دیگر منطقه، قفقاز بویژه قفقاز جنوبی است. این منطقه محصور در بین ۳ قدرت منطقه‌ای (ایران، ترکیه و روسیه) است. فروپاشی شوروی و تشکیل 15 کشور، باعث ایجاد کشورهایی براساس قومیت در این منطقه شد؛ تقسیمی که سرآغاز جنگ‌های طولانی در این منطقه بویژه در قره‌باغ شده است. از نکات مهم دیگر این منطقه حضور فعال رژیم صهیونیستی در قفقاز جنوبی، بویژه در آذربایجان است. کشف نفت در بستر دریای خزر و ژئوپلیتیک خاص این منطقه اهمیت آن را برای بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بیش از پیش کرده است. 

 

* ژئوپلیتیک قفقاز و اهمیت آن برای جمهوری اسلامی

فروپاشی شوروی در دهه 1990 و تشکیل 15 کشور براساس قومیت و نژاد در مناطق مختلف شرق اروپا و در اطراف دریای خزر، نزاع و درگیری را برای این کشورهای تازه تأسیس به ارمغان آورده است. یکی از مناطق بسیار مهم و حساس که حاصل همین تقسیم‌بندی عرقی، نژادی و قومیتی است، قفقاز است. منطقه قفقاز همواره برای شوروی و امپراتوری تزاری مهم بوده است. در دوره خلافت عثمانی همواره بین شاه صفوی و خلیفه عثمانی برای به دست آوردن این منطقه جنگ‌های مختلفی بین ۲ پادشاهی رخ داده است. قفقاز در طول تاریخ بخشی از خاک امپراتوری ایران بوده و همواره فرهنگ و هویت ایرانی در آن منطقه حضور داشته است. 

از طرفی، قفقاز به‌مثابه چهارراه شمال و جنوب و شرق و غرب، نه تنها اوراسیا را از شـرق به غرب پیوند می‌دهد، بلکه به عنوان کانالی قاره آسیا را از شمال به جنوب نیز مرتبط می‌کنـد، به‌عبارتی تمدن غربی و شرقی در اینجا بـه یکـدیگر رسـیده، همچنـین ادیـان و فرهنـگ‌هـای مختلف مثل اسلام و اسلاو با هم تلاقـی می‌کننـد. بـه واسـطه همـین موقعیت خاص جغرافیایی، زمینه اثرگذاری بـر دیگـر منـاطق بیرونـی و پیرامـونی بـسیار مهیـاست. قفقاز جنوبی، موقعیت ممتازی برای مسیرهای حمل‌و‌نقل و تجاری و انتقال انرژی به‌شمار می‌رود. در کنار موقعیت استراتژیک قفقاز جنوبی که باعث جلـب توجـه و حضور قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای شده، برخی مشکلات دیگر مانند محصور بـودن در خشکی، باعث وابستگی این جمهوری‌ها بـه کـشورهای دیگـر شـده اسـت. در بـین 3 جمهوری قفقاز جنوبی، فقط گرجستان بـه آب‌هـای آزاد دسترسـی دارد و ارمنـستان از ایـن لحاظ بدترین وضعیت را داراست. جمهوری آذربایجان نیز تنها در کنار دریاچه بسته خزر واقع شده است. جمهوری آذربایجان در دریای خزر ساحل دارد کـه دسترسـی ایـن دریـا بـه دریای آزاد از طریق مسیرهای آبی از داخـل خـاک روسـیه میسر شده اسـت. همجـواری ایـن منطقـه و جمهوری مزبور با دریای خزر، موضوعی است که بویژه با توجه به عدم تعیین رژیم حقـوقی دریای خزر و سعی هر یک از کشورهای ساحلی جهت افزایش سهم خـود از ایـن دریـا، بـرای امنیت جمهوری اسلامی ایران حائز اهمیت است. 

قفقاز به دلیل ویژگی‌های ژئوپلیتیک خود، همواره برای ایران بویژه به لحاظ امنیتی اهمیت زیادی داشته است. تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی باعث اهمیت مضاعف ویژگی‌های ژئوپلیتیکی این منطقه شد به طوری که باید گفت مجموعه ویژگی‌های ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی، مسبب اهمیت فوق‌العاده این منطقه است. 

 

* جنگ قره‌باغ و تغییر ژئوپلیتیک منطقه

تقسیم مرزی حاصل از دوره شوروی، بعد از فروپاشی باعث نزاع و درگیری بین کشور‌های مستقل در دهه 1990 میلادی بوده است. قره‌باغ یکی از مهم‌ترین مناطقی است که شاهد نزاع و درگیری بین دوطرف منازعه، یعنی ارمنستان و آذربایجان بوده است. از همان آغاز، ارمنستان که از لحاظ نظامی از قدرت بیشتری نسبت به آذربایجان برخوردار بود توانست این منطقه را به عنوان یک منطقه مستقل تحت حمایت خود درآورد. جمهوری اسلامی هم از همان آغاز خاک قره‌باغ را جزو خاک آذربایجان می‌داند و طی جنگ‌های دهه 90 میلادی کمک‌های مختلفی را به این کشور کرده بود که متأسفانه هیچ‌گاه دولت علی‌اف پدر و پسر قدر این کمک‌ها را ندانسته و در رسانه‌های خود، ایران را حامی ارمنستان معرفی می‌کنند. 

در جنگ اخیر قره‌باغ که با حمایت مستقیم ترکیه و سکوت اتحادیه اروپایی و همچنین امتیاز‌گیری روس‌ها صورت گرفت، آذربایجان توانست با همکاری ترک‌ها و آوردن هزاران تروریست اجاره‌ای از سوریه و همچنین کمک‌های نظامی رژیم صهیونیستی بر بخش‌های اصلی منطقه قره‌باغ مسلط شود که موجب شد ارامنه بسیاری مجبور به ترک این منطقه و مهاجرت به خاک ارمنستان شوند. در نهایت در آبان‌ماه سال 1399 با ورود مستقیم روسیه به جنگ، صلحی بین ۲ کشور آذربایجان و ارمنستان منعقد شد و نیروهای حافظ صلح روسیه و ترکیه برای برقراری آتش‌بس در نقشه جدید قره‌‌باغ مستقر شدند. از نکات جالب صلح قره‌باغ عدم حضور جدی جمهوری اسلامی در این نزاع بود. 

طبق نقشه جدید، راه‌های مواصلاتی ترانزیتی بین آذربایجان و منطقه نخجوان در غرب ارمنستان برقرار خواهد شد. در پایین نقشه ۲ راه ترانزیتی، ۲ راه مواصلاتی ریلی و جاده‌ای بین آذربایجان و منطقه نخجوان برقرار است که در این صورت مرز زمینی جمهوری اسلامی با ارمنستان دچار تغییر خواهد شد. خط ترانزیتی‌ای که از باکو، قره‌باغ و نخجوان می‌گذرد و در نهایت به ترکیه متصل می‌شود، آذربایجان را از انزوای ژئوپلیتیکی خارج خواهد کرد و می‌تواند بخشی از خط انتقال انرژی به سمت اروپا باشد؛ امری که می‌تواند آینده خطوط انتقال انرژی را در منطقه قفقاز تغییر دهد. 

 

* حضور تروریست‌ها چند ملیتی در منطقه قره‌باغ و اسکان دائمی آنها

از همان آغاز جنگ قره‌باغ در سال 99، ترکیه برای همکاری با آذربایجان، بخشی از تروریست‌های فعال در استان ادلب و شمال حلب سوریه را به بهانه بازپس‌گیری تکه‌ای از خاک اسلام و در قبال دریافت حقوق ماهانه‌ دلاری به آذربایجان اعزام کرد. درباره تعداد نیروهای اعزامی تروریست مستقر در منطقه قره‌باغ آمار مختلفی وجود دارد ولی آنچه کمیسیون اطلاعات و امنیت دومای روسیه در گزارش خود بیان کرده است، تعداد آنها بین 4000 تا 5000 نفر تخمین ‌زده شده است. به گفته منابع میدانی، عناصر گروهک‌های تروریستی شامل گروه‌های سلطان مراد، جیش الشرقیه، الحمزه، ارتش النخبه، جبهه الشام، تیپ الفرقان و... است. 

هر چند در آغاز نبرد قره‌باغ دولت آذربایجان، حضور هر گونه تروریست از سوریه را در این منطقه تکذیب می‌کرد اما شواهد و قرائن و همچنین فیلم‌هایی که خود تروریست‌ها از نحوه سر  بریدن سربازان ارمنی در شبکه‌های اجتماعی منتشر ‌کردند، گواهی بر حضور تروریست‌های چند ملیتی در این منطقه بود. ترکیه با همکاری اسرائیل و دولت علی‌اف پسر، این نیروها را برای هر نبردی در آینده و همچنین در راستای تفکرات توسعه‌طلبانه رجب طیب اردوغان به این منطقه کشانده است. در ماه‌های گذشته هم بخشی از خانواده‌های تروریست‌ها به این منطقه اعزام شدند که با توجه به توافقات انجام شده بین اردوغان و علی‌اف، حضور دائمی تروریست‌ها در قره‌باغ قطعی شد؛ امری که می‌تواند در آینده مشکلات امنیتی برای جمهوری اسلامی ایجاد کند. 

 

* حضور رژیم صهیونیستی در آذربایجان و قره‌باغ

رژیم صهیونیستی برای برقراری توازن با جمهوری اسلامی، همواره به دنبال برقراری روابط با کشورهای همسایه ایران بوده است. آذربایجان از جمله کشورهایی است که روابط مناسبی با رژیم صهیونیستی دارد. روابط دولت علی‌اف با رژیم صهیونیستی در تمام ساحات است به طوری که در جنگ قره‌باغ نیز نمود پیدا کرده بود. از دید باکو، غربی‌ها بهترین گزینه برای رسیدن باکو به اهداف اقتصادی و امنیتی هستند. در این میان گسترش روابط جمهوری آذربایجان با رژیم صهیونیستی به عنوان ابزاری برای کسب حمایت لابی صهیونیستی در آمریکا، گسترش روابط با واشنگتن و تأمین نیازهای تسلیحاتی و اقتصادی باکو تعریف شده است. صهیونیست‌ها هم برای کسب و گسترش نفوذشان در منطقه که بیشتر جنبه امنیتی- اطلاعاتی دارد، درصدد گسترش روابط با جمهوری آذربایجان هستند. در یکی از اسناد منتشر شده از سوی ویکی‌لیکس، الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان، روابط باکو و رژیم صهیونیستی را به کوه یخ تشبیه کرده که فقط سرش پیداست. 

آذربایجان همواره خریدار تسلیحات رژیم صهیونیستی است. حجم خرید سلاح این دولت از رژیم اشغالگر قدس بین 6 تا 8 میلیارد دلار گزارش شده است. بخش اصلی سلاح‌هایی که آذربایجان خریداری می‌کند در حوزه اطلاعاتی جا می‌گیرد. سامانه‌های مختلف شنود و ردیابی از جمله سلاح‌های خریداری شده توسط آذربایجان است. استقرار رژیم صهیونیستی در مرزهای شمالی این کشور و اخیرا در قره‌باغ و همکاری با گروه‌های تروریستی در این منطقه می‌تواند قفقاز جنوبی را ناامن‌تر از گذشته کند. 

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که شاید اهمیت محیط امنیتی قفقاز به اندازه خاورمیانه نباشد اما همسایگی جمهوری اسلامی با این منطقه و کشف منابع نفتی و گازی جدید باعث می‌شود به صورت ویژه‌ای به این منطقه نگاه شود. بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای زیادی در قفقاز حضور دارند که هر کدام به دنبال دست یافتن به منافع بیشتر هستند. از نکات مهم دیگر قفقاز جنوبی حضور رژیم صهیونیستی در این منطقه است. روابط آذربایجان با این رژیم بیش از پیش شده است و موساد اسرائیل در آذربایجان فعالیت گسترده‌ای دارد. از سوی دیگر کشف منابع نفت و گاز در بستر دریای خزر و در بخش‌هایی از خاک آذربایجان، این کشور را وارد کشورهای تأثیرگذار در حوزه‌های انرژی کرده است. 

از سوی دیگر ژئوپلیتیک قفقاز اهمیت ویژه‌ای برای جمهوری اسلامی دارد. تغییر آن باعث تغییر معادلات در این منطقه می‌شود. جنگ اخیر قره‌باغ و پیشروی نیروهای آذربایجانی ژئوپلیتیک منطقه را تغییر داده است؛ امری که با سیاست منفعل جمهوری اسلامی همراه بوده است. حضور تروریست‌های چند ملیتی هم مسأله دیگری است که در شمال کشور می‌تواند امنیت قفقاز را تحت تأثیر قرار دهد. دولت جدید جمهوری اسلامی که اولویت خود را همسایگان قرار داده است باید نگاه ویژه‌ای به قفقاز جنوبی داشته باشد تا ضمن داشتن روابط اقتصادی مناسب با این کشور‌ها از تبعات امنیتی آن جلوگیری شود.

ادامه حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به غزه

چشم اسرائیلی‌ها از شکست آمریکا در افغانستان ترسیده است

شبکه الجزیره نیمه شب دوشنبه خبر داد هواپیماهای نظامی رژیم اشغالگر یک موضع مقاومت فلسطین در «خان‌یونس» واقع در جنوب نوار غزه را بمباران کردند. شبکه المسیره یمن نیز به نقل از خبرنگار خود در غزه نوشت: «جنگنده‌های اسرائیلی منطقه حی‌الزیتون در شرق غزه را هدف قرار دادند. دشمن صهیونیست به آسمان غزه در منطقه صوفا، واقع بین خان‌یونس و رفح، در جنوب نوار غزه منور شلیک کرده است. همچنین به گزارش خبرگزاری فلسطینی شهاب، جنگنده‌های رژیم صهیونیستی یک هدف را در شرق اردوگاه پناهندگان جبالیا در شمال نوار غزه بمباران کردند و در شرق حی‌الزیتون نیز زمین‌های کشاورزی در منطقه السوده هدف قرار گرفت. در ادامه این حملات بامداد سه‌شنبه قایق‌های نظامی اسرائیلی نیز به منطقه خان‌یونس و قایق‌های ماهیگیری در غرب بیت‌لاهیا در ساحل شمالی نوار غزه شلیک کردند. منابع عبری نیز از شلیک ضدهوایی حماس علیه هواگردها و موشک‌های اسرائیلی خبر دادند. جنبش مقاومت اسلامی فلسطین نیز از ساقط کردن یک فروند پهپاد دشمن در آسمان منطقه خان‌یونس خبر داد. دور جدید حملات رژیم صهیونیستی از یکشنبه به بهانه ارسال بالن‌های آتش‌زا از مرز غزه به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین آغاز شد و از نیمه شب دوشنبه به بهانه مجروح ‌ شدن یک تک‌تیرانداز این رژیم در مرز غزه ادامه یافته است. از سخنان بنی گانتس، وزیر جنگ رژیم می‌توان دریافت چشم اسرائیلی‌ها بشدت از شکست آمریکا در افغانستان ترسیده است. گانتس در گفت‌وگو با کانال ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی بر ضرورت حفاظت از امنیت داخلی این رژیم تأکید کرد تا به قول او صحنه افغانستان در غزه تکرار نشود. 

این حملات در حالی است که سازمان دیده‌بان حقوق بشر تخریب ۴ برج مسکونی - تجاری در حملات هوایی 4 ماه پیش رژیم صهیونیستی به غزه را جنایت جنگی خواند. در گزارش این سازمان آمده است: «حملات هوایی اسرائیل که ۴ ساختمان بزرگ در شهر غزه را در جریان درگیری‌های ماه مه ‌تخریب کرد، ممکن است در حد جنایت جنگی باشد و به نظر می‌رسد اسرائیل قوانین جنگ را نقض کرده است. بین روزهای ۱۱ و ۱۵ ماه مه ‌(۲۱ و ۲۵ اردیبهشت) اسرائیل به برج‌های مسکونی - تجاری هنادی، الجوهره، الشروق و الجلا در محله الرمال حمله کرد که بر اثر این حمله ۳ برج مسکونی به کلی تخریب شد و برج الجوهره نیز آسیب بسیاری دید که قرار است تخریب شود. بمباران‌های غیرقانونی اسرائیل آسیب شدیدی به ۴ برج مسکونی - تجاری در شهر غزه که بسیاری از مردم در آن زندگی، کار یا از آن خرید می‌کردند، وارد آورده است». آن دور از درگیری‌ها میان مقاومت و رژیم صهیونیستی که به جنگ 12 روزه یا شمشیر قدس معروف شد، با همه جنایت‌های اسرائیلی‌ها به گواه منابع عبری و عربی و بین‌المللی به پیروزی بزرگی برای فلسطینیان منجر شد. 

***

اعتراض رسمی سوریه به دفتر خودمختاری کردستان در ژنو

وزارت خارجه سوریه دیروز در نامه‌ای رسمی خطاب به وزارت خارجه کنفدراسیون سوییس، به افتتاح دفتر نمایندگی نهاد «اداره خودمختاری شمال و شرق سوریه» در شهر ژنو اعتراض کرد. به گزارش سانا، در این یادداشت آمده است نهاد خودمختاری کردهای سوریه یک نهاد غیرقانونی و بدون کسب مجوز از دولت مرکزی دمشق است که سلاح در دست گرفته و علیه دولت و مردم منطقه تحت تسلط خود اقدام می‌کند و هیچ‌یک از اعضای آن شخصیت قانونی ندارند. وزارت خارجه سوریه همچنین اقدام اخیر دولت سوییس را تحریک‌آمیز و خلاف تعهدات این کشور به موجب قوانین بین‌المللی و منشور ملل متحد و به مثابه دخالت در امور دیگر کشورها و عدم احترام به حاکمیت و استقلال کشورها دانسته است. نهاد موسوم به اداره خودمختاری سوریه ۱۷ مارس ۲۰۱۶ با حضور برخی احزاب کرد در شهر رمیلان موجودیت خود را اعلام کرد. میزبان این نشست حزب اتحاد دموکراتیک سوریه (PYD) بود و تاکنون هیچ کشوری چنین نهادی را به طور رسمی به رسمیت نشناخته است، هر چند کشورهای غربی به طور گسترده با آن همکاری دارند و اصلی‌ترین همپیمان داخلی آمریکا در سوریه محسوب می‌شود. 

***

7 حمله در یک شبانه‌روز به کاروان‌های لجستیکی آمریکا در عراق

پیش از ظهر دیروز با هدف قرار گرفتن ۲ کاروان لجستیکی دیگر ارتش تروریست آمریکا در عراق، شمار حملات انجام شده علیه اشغالگران خارجی در این کشور طی 24 ساعت به 7 مورد رسید. کانال تلگرامی صابرین‌نیوز، دیروز در خبری فوری از هدف قرار گرفتن ۲ کاروان لجستیک آمریکایی‌ها در استان الدیوانیه خبر داد. سپس منابع رسانه‌ای هدف قرار گرفتن 3 کاروان لجستیک دیگر آمریکا در استان بابل و منطقه یوسفیه بغداد را تایید کردند. روز دوشنبه نیز ۲ کاروان لجستیک نظامیان آمریکا در استان‌های المثنی و ذی‌قار هدف قرار گرفته بود. گروه موسوم به «قاصم الجبارین» این حملات را به کاروان نخست در شهر الناصریه و به کاروان دوم در شهر السماوه بر عهده گرفت. در ماه‌های اخیر هر هفته شاهد حملات متعدد به محموله‌های مورد نیاز نیروهای سنتکام آمریکا بوده‌ایم. همچنین شاهد حملات به تسلیحات سبک که از طریق کامیون‌ها و به واسطه شرکت‌های عراقی از مرز جریشان کویت وارد عراق می‌شود هستیم؛ گذرگاهی که دولت بغداد تسلط و نظارتی بر آن ندارد که این موضوع اخیرا مورد انتقاد پارلمان این کشور هم قرار گرفته است.