رضا نصیری: مجمع انتخاباتی فدراسیون تکواندو در حالی ۱۵ دی‌ برگزار خواهد شد که یک تفکر غلط، مانع حضور مدیران جوان و تحصیلکرده در رأس این فدراسیون شده تا یک رشته المپیکی همچنان در حال سقوط باشد. برای حضور در انتخابات فدراسیون تکواندو ۱۵ نفر ثبت‌نام کردند که پس از گذشت چند روز 3 نفر انصراف دادند و ۷ نفر هم مدارک مدیریتی‌شان مورد تایید قرار نگرفت تا ۵ نفر برای رقابت در مجمع انتخاباتی منتظر تایید صلاحیت نهایی باشند. البته احتمال دارد برخی از آنها که مدارک‌شان تایید نشد و در این باره اعتراض کرده‌اند، به این لیست ۵ نفره اضافه شوند. این انتخابات در حالی برگزار می‌شود که محمد پولادگر برای ششمین دوره متوالی ثبت‌نام کرده و با وجود ناکامی‌هایی که در سال‌های اخیر رقم خورده و سراشیبی سقوطی که تکواندو در آن قرار گرفته، باز هم به قصد درست کردن شرایط وارد انتخابات شده است. اما نکته بسیار مهم و خطرناک در تکواندو این است که نزدیکان پولادگر و برخی از آنها که منافع‌شان به حضور پولادگر در رأس فدراسیون گره خورده، معتقدند «اگر پولادگر نباشد، چه کسی می‌تواند تکواندو را مدیریت کند»! به عبارت ساده‌تر، تنها کسی که توانایی مدیریت تکواندو را دارد، محمد پولادگر است و بس! این تفکر غلط که چون سمی خطرناک در حال نابودی تکواندو است، در ۲ بخش قابل تأمل است. نخست اینکه پولادگر در تمام طول سال‌های مدیریت در تکواندو اجازه رشد مدیران جوان را نداده و فقط خود را دیده و مطرح کرده تا اکنون برخی افراد معدود با القای این تفکر غلط، فقط و فقط رئیس فعلی را شایسته مدیریت در تکواندو بدانند. نکته مهم دیگر اینکه آقایان نمی‌خواهند مدیران جوان، تحصیلکرده و متخصص در تکواندو را ببینند. قهرمانانی که در کنار کسب عناوین قهرمانی، تحصیلات آکادمیک را طی کرده و در بخش‌های مختلف رشد کرده و اکنون شایسته آن هستند در ورزش مورد علاقه خود مورد اعتماد قرار گرفته و برای تحول و موفقیت آن تلاش کنند. پرواضح است در تکواندو قحط‌الرجال نیست، خانه تکواندو هم ملک شخصی کسی نیست که با چنین تفکراتی خود را بر حق دانسته و جمعی چند نفره و بسیار محدود بخواهند برای جمع کثیری که اکثریت آنها از شرایط نیز ناراضی‌اند، تصمیم‌گیری کنند. از سوی دیگر پولادگر یکی از نامزدهای معاونت وزارت ورزش بود و هر چند انتقالش به این پست با نوسان کم‌شانس شدن و گزینه شدن همراه بود اما ممکن است در نهایت جانشین مهدی علی‌نژاد در معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش شود. اینکه پولادگر گزینه خود حمید سجادی برای معاونت ورزش قهرمانی است یا اینکه به وزیر ورزش پیشنهاد شده است هم جای بررسی دارد اما اگر انتخاب سجادی باشد، باید از او سوال کرد بر اساس کدام متر و معیار رئیس ناکام سال‌های اخیر یک فدراسیون را برای این مسؤولیت سنگین انتخاب کرده است. البته حضور احتمالی پولادگر در وزارت ورزش می‌تواند اتفاق خوشایندی برای مخالفانش و بسیاری از اهالی تکواندو باشد، چرا که این فدراسیون پس از سال‌ها می‌تواند رئیسی جدید را به خود ببیند و خون تازه‌ای در رگ‌های این رشته رو به افول و ناکام جاری شود.