گروه فرهنگ و هنر: امیر سعیدزاده (سعید سردشتی) جانباز دوران دفاع‌مقدس و راوی کتاب «عصرهای کریسکان» چهارشنبه ۲۹ دی در بیمارستان ساسان در پی عوارض جانبازی، در ۶۰ سالگی به شهادت رسید و به یاران شهیدش پیوست. «عصرهای کریسکان»؛ خاطرات امیر سعیدزاده از فعالیت‌هایش پیش از انقلاب تا مجاهدت‌هایش در دفاع‌مقدس و رنج‌های اسارت در زندان‌های احزاب ضدانقلاب کومله و دموکرات را در بر می‌گیرد که به قلم کیانوش گلزار‌راغب ثبت و تدوین و سال ۹۴ توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد. تقریظ رهبر حکیم انقلاب بر این ‌کتاب نیز اسفند ۹۹ در مراسم دهمین پاسداشت ادبیات جهاد و مقاومت رونمایی شد. 

با خواندن این کتاب، با سختی‌هایی که بر او رفته همراه می‌شوید و به عمق فجایع عوامل ضد انقلاب پی می‌برید. امیر سعیدزاده، راوی این کتاب را می‌توان یکی از منحصر‌به‌فرد‌ترین نیرو‌های دفاع‌مقدس دانست، چرا که او عضو هیچ سازمانی نبود و در عین حال در مأموریت‌های اطلاعاتی و عملیاتی شرکت می‌کرد، همچنین مأموریت‌هایی نیز برای شناسایی در خارج از کشور داشت. سعیدزاده پیش از انقلاب از طرف ساواک مورد پیگیری و بازخواست قرار گرفته و فراری می‌شود. اسیر کومله می‌شود و از سازمان کومله نیز فرار می‌کند. 4 سال بعد از جنگ، سعید‌زاده به اسارت حزب دموکرات کردستان عراق درمی‌آید. او در این کتاب با یک سبک ابتکاری، خاطره چند‌روایی را طرح می‌کند؛ در واقع او وارد یک تنش و درگیری می‌شود. سپس در فصل بعدی اینکه خانواده‌اش چه عکس‌العملی نشان می‌دهند، بررسی می‌شود و از زبان همسر او همان خاطرات تکمیل می‌شود. اتفاقاتی که حول محور خانواده رخ می‌دهد؛ یعنی راوی اصلی خود خبر ندارد اما خانواده کاملا به تمام جوانب مسلط است. در بخشی همسر او وارد داستان می‌شود، آن نقاط مبهم را تکمیل می‌کند. «کریسکان» منطقه‌ای در کوه سنجاق کردستان عراق است که مقر اصلی حزب دموکرات ایران بوده است. امیر سعیدزاده بیش از 6 سال در زندان‌های گروه کومله و دموکرات شکنجه می‌شود. او تقریبا تنها نجات‌یافته از زندان مخوف کریسکان بود و بقیه همبندی‌های او، همه بدون محاکمه اعدام شدند. به دلیل اینکه بیشتر اتفاقات در آن منطقه رخ داده، این نام برای کتاب انتخاب شده است. 

شهید سعیدزاده چندی پیش در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» از برکات دعای خیر رهبر انقلاب در حق راوی کتاب گفت. وی درباره دیدار چند سال پیش خود با مقام معظم رهبری تصریح کرد: «به عنوان یک اهل سنت کردزبان، از آرزوهایم دیدار با مقام معظم رهبری بود و خدا را شاکرم این آرزوی من برآورده شد. در آن دیدار من دست و شانه‌های حضرت آقا را بوسیدم و امیدوارم عمری باقی باشد تا مجددا این دیدار تکرار شود. در این دیدار رهبری در حق بنده دعای خیری کردند که خداوند بنده را در زمره احرار قرار دهد. وی در ادامه گفت: بنده همچنین مفتخرم در خدمت عزیزان و شهیدان بزرگی همچون سپهبد صیاد شیرازی، دکتر چمران، باکری و بروجردی توانستم به عنوان سرباز خدمت کنم و همه آن سرداران بزرگ به درجه رفیع شهادت نایل شدند ولی فقط من زنده ماندم که از خدا توفیق شهادت می‌خواهم. سعیدزاده در پایان گفت: بار اول که اسیر شدم همراه آقای گلزارراغب به مدت 20 ماه آنجا بودیم که آقای راغب به من کمک کردند و من موفق شدم از آنجا فرار کنم و بعد از آزادی به رزمندگان پیوستم که دوباره در جریان عملیات مرصاد در خاک عراق به دست نیروهای دموکرات به اسارت درآمدم که این بار 40 ماه در آنجا اسیر بودم و در مجموع 60 ماه دوران اسارت من طول کشید».

همچنین گلزارراغب درباره روند شکل‌گیری ثبت خاطرات امیر سعیدزاده گفته بود: چند سال پیش در مسیر رفتن به همایشی در شهر اسدآباد بودم که تلفن همراهم زنگ خورد. جواب که دادم متوجه شدم سعید سردشتی (سعیدزاده) است. اینکه پس از سال‌ها بی‌خبری، یکدیگر را پیدا کرده بودیم، حس‌و‌حال عجیبی داشتیم. البته پس از این تماس متوجه شدم ایشان ۲ برادرش شهید شده‌اند و خودش آزاده است. راه افتادم و به سردشت رفتم. وقتی آنجا تمام وقایع را بررسی کردم، فهمیدم ایشان واقعا منحصربه‌فرد است و حیف است خاطراتش نوشته نشود اما راضی نبود. می‌گفت برای رضای خدا، وطن و خدمت به کشورم بود و دلیلی ندارد که خاطراتم را بگویم، البته خیلی با هم کلنجار رفتیم تا رضایت ثبت و ضبط خاطراتش را گرفتم. حدود 30 ساعت از ایشان مصاحبه گرفتم، وقتی به مشکلات خانواده‌اش اشاره کرد، فهمیدم که پشت ماجرا هم قضایای بسیار قوی‌تری وجود دارد، یعنی یک بخش خاطرات ایشان از دلاوری‌هایش بود ولی خاطرات خانواده‌اش هم واقعا از یک گستردگی و قدرت خاصی برخوردار بود.

در پایان بد نیست مروری بر متن تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب «عصرهای کریسکان» داشته باشیم: «بسم الله‌الرحمن‌الرحیم، بسیار جذاب تهیه شده است؛ هم خود سرگذشت این جوان آزاده‌ کرد جذاب است و هم نوع نگارش صریح و کوتاه و بی‌حاشیه‌ کتاب. با اینکه نیروهای مبارز کُرد طرفدار جمهوری اسلامی را از نزدیک دیده و شناخته‌ام، آنچه از فداکاری‌های آنان در این کتاب آمده، برایم کاملا جدید و اعجاب‌آور است. نقش مادر و همسر هم حقاً برجسته است. دلاوری و شجاعت راوی و خانواده‌اش ممتاز است و نیز برخی عناصر دیگر کُرد که از آنان نام برده شده است. در کنار این درخشندگی‌ها، رفتار قساوت‌آمیز و شریرانه‌ کسان دیگری که به دروغ از زبان مردم شریف کُرد سخن می‌گفتند نیز بخوبی تشریح شده است. کتاب جامعی است؛ تاریخ، شرح حال، شناخت قوم کُرد، شناخت حوادث تلخ و شیرین منطقه‌ کردی در اوایل انقلاب...  آذر ۹۹ مطالعه شد». 

گروه فرهنگ و هنر: مرحوم علی سلیمانی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون 21 خرداد امسال بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت. او متولد سال ۱۳۴۹ و دانش‌آموخته بازیگری از دانشگاه آزاد بود و در هر ۳ حوزه تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت می‌کرد. بازی در سریال‌هایی چون «وضعیت زرد»، «روزهای آبی»، «پایتخت ۴» و «وضعیت سفید» و فیلم‌هایی از جمله «سفر به چذابه»، «تنگه ابوقریب»، «یک وجب از آسمان»، «قارچ سمی» و... بخشی از کارنامه هنری مرحوم علی سلیمانی است. اما بتازگی کتاب «من حسین‌چی‌ام»؛ زندگی، خاطرات و تجربیات مرحوم علی سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون، به کوشش پژمان عرب توسط انتشارات «راه یار» چاپ و روانه بازار نشر شده است. بنا بر این گزارش، پژمان عرب درباره نگارش این کتاب گفت: یادم است نخستین‌بار اختتامیه چهارمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار بود که مرحوم علی سلیمانی را دیدم. قرار بود بابت بازی در فیلم «لکه» تقدیر شود؛ همان شبی که پاسداشت مرحوم فرج‌الله سلحشور هم بود. در لابی سینما فلسطین، تعداد زیادی مردم، دورش حلقه‌ زده بودند و با او مشغول صحبت بودند و او هم با انرژی و شاداب سخن می‌گفت. چیزی که از آن روز در ذهنم ماند این بود که «سلیمانی واقعا چقدر مردمی است!» آن خاطره خوش گذشت. سالی یکی، دو بار در ایام جشنواره عمار یا در حسینیه هنر، سلیمانی را می‌دیدم؛ باز همان‌قدر پرحرارت، پرشور، صمیمی و مردمی. 21خرداد که خبر درگذشتش را شنیدم، فوری به حامد بامروت‌نژاد، تهیه‌کننده سریال «وضعیت زرد» -‌که همان ماه‌ها علی سلیمانی برایش جلوی دوربین رفته بود - پیام دادم که حامد، خبر راست است؟! از شوک از دست دادن همکار و رفیق‌مان مرحوم محمدسرور رجایی - نویسنده خوش‌اخلاق و باذوق افغانستانی‌- بیرون نیامده بودیم که این خبر، دوباره کام‌مان را تلخ کرد... . 

وی ادامه داد: این کتاب که با عجله و برای بزرگداشتش در ایام برگزاری دوازدهمین دوره جشنواره عمار منتشر می‌شود، شروعی است تا خانواده، دوستان، نزدیکان و همکارانش ترغیب شوند خاطرات‌شان را از مرحوم سلیمانی، بیشتر و بیشتر بگویند؛ سلیمانی‌ای که از «سفر به چزابه» رسول ملاقلی‌پور تا «تنگه ابوقریب» تا ده‌ها کار سینمایی، تلویزیونی و تئاتر و حتی راهپیمایی عظیم اربعین، حرف و خاطره دارد. نمی‌دانم خاطراتش ضبط شده است یا نه ولی هر چه بیشتر گفت‌وگوها و یادداشت‌هایش را می‌خواندم چند شاخصه از شخصیت وی برایم پررنگ‌تر می‌شد؛ هنرمندی پرکار، سرشار از امید و انگیزه، مردمی، عاشق خانواده، دغدغه‌مند و... . سلیمانی هنوز همان بچه جوادیه است؛ صمیمی، ساده و دلنشین که صادقانه با مخاطبانش حرف می‌زند. شاید وجه پنهان شخصیت سلیمانی عزیز که برای خیلی‌ها هنوز هم پنهان باشد، صاحب نگاه، تفکر و اندیشه و پخته بودن او است؛ افسوس که درباره این بعدش، کمتر با او گفت‌وگو شده است. امیدوارم خودش در جایی درباره نگاه زیبا و غنی‌اش به هنر، هنرمند و جامعه‌اش نوشته باشد. 

وی در پایان گفت: این کتاب، گزیده‌ای است از بین صدها گفت‌وگو و یادداشت‌های شفاهی مرحوم علی سلیمانی. قطعا هنوز هم مصاحبه‌ها و متن‌های بیشتری از او هست که امیدوارم با همراهی و همکاری بیشتر خانواده محترم و دوستانش، چاپ‌های بعدی کتاب غنی‌تر شود. امید دارم این تلاش اندک مورد قبول آن آقایی قرار بگیرد که سلیمانی عزیز با افتخار جلوی دوربین برایش اشک می‌ریخت و می‌گفت «من حسین‌چی‌ام». 

بنا بر این گزارش، کتاب «من حسین‌چی‌ام» که گردآوری و تدوین آن بر عهده پژمان عرب بوده، در 214 صفحه، شمارگان 1000 نسخه و قیمت 45 هزار تومان توسط انتشارات «راه یار» منتشر شده است و علاقه‌مندان علاوه بر کتابفروشی‌ها می‌توانند از طریق سایت vaketab.ir اقدام به تهیه کتاب کنند. 

نخستین جلسه هیأت‌مدیره جدید مجمع ناشران انقلاب اسلامی روز گذشته برگزار شد و بر اساس رأی اعضای جدید هیأت‌مدیره، مصطفی زمانی به ‌عنوان رئیس هیأت‌مدیره و میثم نیلی به‌ عنوان مدیرعامل مجمع ناشران انتخاب شدند. 

به گزارش «وطن‌امروز»، هیأت‌ امنای مجمع ناشران با توجه به پایان دوره ۲ ساله هیأت‌مدیره مجمع، ضمن تقدیر از محمد حمزه‌زاده مدیرعامل بنیاد کتاب سازمان تبلیغات اسلامی، موسی حقانی مدیر مرکز مطالعات تاریخ معاصر ایران، سیدغلامرضا حسینی مدیرعامل شرکت چاپ واژه‌پرداز اندیشه و حجت‌الاسلام علیرضا سبحانی‌نسب مدیر انتشارات جمال، طی احکامی جداگانه علی‌اکبر تورانیان، محمد حسنی، محمدمهدی حسین‌زاده، حمید خلیلی، مصطفی زمانی، محمدصالح طیب‌نیا و میثم نیلی را به‌ عنوان اعضای دوره پنجم هیأت‌مدیره مجمع ناشران انقلاب اسلامی برگزیدند. 

 

شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی با صدور پروانه نمایش یک فیلم موافقت کرد. به گزارش «وطن‌امروز»، شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی در جلسه اخیر با صدور پروانه نمایش برای فیلم «ملاقات با جادوگر» موافقت کرد. این فیلم به تهیه‌کنندگی حمید اعتباریان و کارگردانی جمشید اعتباریان پروانه نمایش گرفت. 

فیلم کوتاه «نان و انار» به کارگردانی مهتاب حسنی با پایان فیلمبرداری در بانه (کردستان)، در حال سپری کردن مراحل فنی است. به گزارش مهر به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، فیلم کوتاه «نان و انار» به نویسندگی و کارگردانی مهتاب حسنی با پایان مراحل فیلمبرداری خود در شهرستان بانه به تدوین و مراحل فنی رسید. 

«نان و انار»، روایتگر داستان مردی به نام هیوا است که در زندگی خود بر سر دو راهی قرار گرفته و باید تصمیم مهمی بگیرد. هیوا حسنی، کیانوش کریمی، طوبی امین‌زاده، سمیه دیوان، تبسم مرادپور و عطا عزیزی در این فیلم کوتاه به ایفای نقش پرداخته‌اند. 

مهدی حاجی، دبیر قرارگاه مسجد در معاونت صداوسیما درباره این قرارگاه گفت: قرارگاه از 3 بخش تشکیل شده است؛ بخش اول شورای هماهنگی قرارگاه مسجد است که ترکیبی از مدیران دستگاه‌های حوزه مسجد و تعدادی از مدیران ستادی معاونت صداوسیماست. به گزارش «وطن‌امروز» وی افزود: بخش دوم قرارگاه ترکیبی از مدیران شبکه‌های یک، ۲، ۳، ۵، قرآن، افق، امید و کودک به علاوه تعدادی از مدیران ستادی معاونت صداوسیماست. و بخش سوم، همان بخشی است که برای اثرگذاری بیشتر و اصلاح روند تولیدات قرارگاه تحت عنوان کارگروه اجرایی ایجاد شده است؛ به این شکل که از هر شبکه یک نماینده برای تولید وجود دارد تا طیف‌های مختلف مخاطبان را از طریق این شبکه‌ها داشته باشیم و بتوانیم برای آنها برنامه‌سازی کنیم. حاجی در تشریح اهداف اصلی گروه‌های مسجد بیان کرد: احیا شدن کارکرد‌های مسجد نیاز به گفتمان‌سازی دارد و از طرفی رسانه ملی خود را متولی امر مسجد نمی‌داند اما باید به وظیفه خود در حوزه گفتمان‌سازی بپردازد. یکسری از مفاهیم جدید در حوزه مسجد خلق شده و مستلزم این است که برای مردم و مخاطب بازگو شود؛ مانند کلمه «امام محله» یا «مسجد تراز اسلام». مسجد یک پایگاه اجتماعی است و مسؤولیت این پایگاه اجتماعی با فردی به نام امام محله است که دغدغه او مسجد نیست، بلکه دغدغه‌اش کل محله تحت نظر مسجد است. وقتی قرار است کل محله را امامت کند، دیگر این فرد فقط امام اهالی مسجد نیست یا فقط درگیر کسانی که به مسجد می‌آیند نیست، چه بسا اولویت کار او با افرادی است که به مسجد نمی‌آیند و در نماز جماعت هم شرکت نمی‌کنند ولی او باید برای حل مشکلات آنها کاری کند؛ به این امام محله می‌گویند. حال این یک کارکرد اجتماعی ویژه دارد که رسانه ملی باید این را برای مردم فرهنگسازی کند. حاجی در زمینه برنامه‌سازی با محوریت مسجد افزود: با توجه به صحبت‌هایی که در جلسات شورای سیاست‌گذاری مسجد شده ما در حوزه‌های مختلفی نیاز به برنامه‌سازی داریم، به همین جهت از شبکه نهال و امید که مخاطب آنان کودک و نوجوان است تا شبکه یک سیما که یک شبکه حاکمیتی است و مخاطب عمومی دارد، برای برنامه‌سازی ایده‌هایی داریم. 

 

رئیس سازمان سینمایی عنوان کرد مصوب شد با توجه به واگذاری مسؤولیت فیلم‌های اول به بنیاد سینمایی فارابی، آیین‌نامه‌ای در این زمینه تدوین و شرایط و مقررات آن مشخص شود. 

به گزارش «وطن‌امروز»، ششمین جلسه شورای معاونان و مدیران سازمان سینمایی برگزار شد. محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی در این جلسه با اشاره به اهمیت توجه و اهتمام به حوزه پویانمایی در کشور و ضرورت حمایت هدفمند و سازمان‌یافته از این صنعت افزود: با توجه به ظرفیت بالای پویانمایی در کشور و استعدادها و ضرورت توجه به اقتصاد انیمیشن، قرار بود موسسه مستقلی در این عرصه ایجاد شود ولی در حال حاضر به دلیل فقدان منابع زیرساختی و همین‌طور ایجاد انسجام تشکیلاتی، این ماموریت به مرکز گسترش محول شد. 

رئیس سازمان سینمایی تصریح کرد: از مدیر مرکز گسترش انتظار دارم ۵۰ درصد ظرفیت این مرکز را از سال آینده به حوزه انیمیشن اختصاص دهند. همچنین، این مرکز موظف است از سال آینده، طی آیین‌نامه‌ای سیاست‌ها و برنامه‌های خود را درباره فعالیت حوزه پویانمایی؛ سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و حمایت از این حوزه، تدوین و مشخص کند. این آیین‌نامه باید با رویکرد عدالت فرهنگی و در جهت حمایت از ظرفیت‌های استانی و استعدادهای جوان و نوظهور مناطق محروم برنامه‌ریزی شود. 

وی با اشاره به درخواست مکرر برخی مالکان سینماهای قدیمی، فرسوده و غیرفعال در سراسر کشور عنوان کرد: معاونت ارزشیابی و نظارت موظف شده است با ارزیابی جدی آیین‌نامه، تغییر وضعیت و شرایط این دسته از سینماهای قدیمی و غیرفعال را مورد توجه و بازنگری قرار دهد تا تکلیف این سینماهای قدیمی که خارج از ناوگان کاربری اکران هستند و برخی از آنها نما و چهره شهر را به هم می‌زنند روشن شود. قرار است آیین‌نامه‌ای در این زمینه تدوین شود و با ارائه به صحن جلسه شورای مدیران سازمان سینمایی مصوب و شاخص‌ها و پارامترها به صورت شفاف اعلام شود. 

خزاعی اضافه کرد: سینماهای فرسوده زیادی در سطح کشور رها شده‌ که سال‌هاست بلاتکلیف هستند. جدا از حق‌الناسی که مطرح است باید به طور جدی و مدون با راهبرد اجرایی مشخص در این باره اقدام کنیم. 

به گفته وی، وقتی سینمایی بیش از ۴۰ سال در خدمت ناوگان اکران نیست و به صورت مخروبه و چهره ضدفرهنگی درآمده است، حتما باید وضعیتش روشن شود و این مستلزم کار کارشناسی موثر و جدی است. 

خزاعی با اشاره به لزوم بازنگری و نگاه کاربردی در این حوزه بر همکاری با سایر حوزه‌ها از جمله شهرداری تاکید کرد. 

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به تقویت فعالیت‌های در حوزه بین‌الملل و سازماندهی هدفمندتر آنها افزود: موسسات زیادی در حال حاضر در حوزه پخش بین‌المللی سینمای ایران فعالیت دارند که لازم است چارچوب فعالیت‌های آنها ذیل آیین‌نامه‌ای قرار گیرد. وی ادامه داد: دفتر امور جشنواره‌ها و همکاری‌های بین‌الملل موظف است با همکاری سایر موسسات و معاونت‌های سازمان جلساتی را برای توسعه و حمایت از فعالیت‌های این موسسات تشکیل دهد تا در این زمینه، بر اساس اهداف کلان سازمان و نیازسنجی، اقدام به تدوین نظام‌نامه‌ای شفاف برای این‌گونه فعالیت‌ها کند. 

خزاعی با بیان اینکه باید کمک کنیم هیچ پرونده‌ای به مراجع قضایی کشیده نشود، عنوان کرد: نیاز است تدابیری پیش‌بینی شود تا سازمان سینمایی از آرایی که در شورای داوری خانه سینما صادر می‌شود حمایت کند، چراکه این امر باعث صیانت از منزلت و حقوق سینماگران می‌شود و کمک می‌کند آنها وارد پیچ و خم‌های قضایی پرزحمت نشوند. 

وی ادامه داد: آرای نهاد داوری خانه سینما از نظر ما حائز اهمیت بوده و مورد حمایت سازمان سینمایی قرار می‌گیرد. 

رئیس سازمان سینمایی عنوان کرد: مصوب شد با توجه به واگذاری مسؤولیت فیلم‌های اول به بنیاد سینمایی فارابی آیین‌نامه‌ای در این زمینه تدوین و شرایط و مقررات در آن مشخص شود. وی با تاکید بر این نکته که رویکرد حمایت از ساخت فیلم‌های اول باید بر اساس کشف استعدادها باشد، تصریح کرد: در این سال‌ها بیشتر به میزان جذب سرمایه توجه شده است؛ نگاهی که باعث حذف طیف مستضعف و فقیر از جریان فیلمسازی در سینما شد. البته سینماگران جوانی هم وارد چرخه شده‌اند که خوش درخشیده‌اند. اگر در شهرستان‌ها یا حتی در تهران جوانان مستعدی قدرت جذب سرمایه نداشته باشند چه کسی باید به آنها کمک کند؟ از این رو باید سازوکاری فراهم شود تا صدور مجوز برای فیلمسازان اول بر اساس استعدادها و شایستگی‌ها باشد.

***