دستگاه‌های امنیتی دولت نجات ملی یمن دیروز در بیانیه‌ای اعلام کردند توطئه تروریستی استخبارات سعودی برای متشنج کردن چند استان تحت کنترل دولت صنعا را کشف و خنثی‌سازی کرده‌اند.  خبرگزاری «سبأ» مهم‌ترین همدستان سعودی را که دستگیر شده‌اند، افراد منافقی چون ناجی سعید (فرمانده پلیس نظامی مأرب)، عدنان الضیائی (افسر نیروهای ویژه امنیتی) و مانع سلیمان (رئیس بخش جنگ روانی منطقه سوم نظامی) معرفی کرد.

یک مقام امنیتی رده‌بالای رژیم صهیونیستی اعتراف کرد این بزرگ‌ترین حمله سایبری علیه اسرائیل بوده است. او این گمان را مطرح کرد که یک دولت یا یک سازمان بزرگ پشت حمله 14 مارس باشد؛ گمانه‌ای که تارنمای سازمان اطلاعات و عملیات ویژه رژیم صهیونیستی یا همان موساد، منشأ آن را همان جایی خواند که روز قبلش در اقلیم کردستان عراق از آن زخم خورده بود. 

با اینکه تارنمای موساد www.mossad.gov.il در جریان حمله دوشنبه‌شب در زمره یکی از صدها پایگاه دولتی اینترنتی اسرائیلی نبود که برای ساعاتی از دسترس خارج شد اما شعار صهیونیستی پرطمطراقی که بر تارک آن نقش بسته یعنی عبارت «به ما بپیوندید تا نامرئی را ببینید و غیرممکن را ممکن کنید» به شکلی عبرت‌آموز علیه رژیم عبری تعبیر شد. 

صهیونیست‌ها که در نخستین ساعات شامگاه دوشنبه هنوز مشغول لیسیدن زخم‌های شامگاه شنبه پیش از آن و قلع و قمع مراکز راهبردی و اطلاعاتی حساس‌شان در شمال عراق بودند، مثل همیشه سعی کردند ابتدا ابعاد حمله سایبری بزرگ 14مارس را کوچک جلوه دهند ولی از آنجا که دسترسی اینترنتی به پایگاه‌های داده حیاتی رژیم زودتر از ساعت 9 دوشنبه به وقت قدس میسر نشد، چاره‌ای نبود جز آنکه شرکای غربی‌شان، یک موج پروپاگاندا در رسانه‌های شرکتی‌‌شان علیه ایران به راه اندازند. فیل اما بسیار بزرگ‌تر از آن بود که دولت درمانده «نفتالی بنت» و دستگاه اطلاعاتی ورشکسته اسرائیل- که حالا چهارمین ضربه امنیتی متوالی، مهلک و بی‌سابقه را فقط در سال شمسی 1400 دریافت می‌کرد- بتوانند آن را در اتاق عملیات روانی‌شان پنهان کنند. 

برخی تارنماهای وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مهم رژیم تا روز بعد هم بالا نیامدند. 

پایگاه نت‌بلاک که به رصد جریان شبکه اطلاعات جهانی از جمله اینترنت در سراسر نقاط دنیا می‌پردازد، نموداری منتشر کرده که نشان می‌دهد تقریبا هر 8 جریان تامین‌کننده اینترنت فلسطین اشغالی در بازه زمانی حمله مزبور نزدیک به یک ساعت و نیم دچار اختلال یا قطعی مطلق شدند. 

نت‌بلاک در توئیتی که نیمه‌شب دوشنبه به وقت قدس منتشر کرد، نوشت: «تایید شد؛ یک وقفه قابل توجه در چندین شبکه تامین‌کننده (اینترنت) توسط خدمات‌دهنده‌های اصلی اسرائیل، بزک (Bezeq) و سلکام (Cellcom) در شرایطی که مقامات دفاعی و مدیریت سایبری (NCD) وضعیت اضطراری اعلام کردند».

حساب توئیتری این پایگاه رصد اینترنت بین‌المللی ساعات بعد پست‌هایی بدین مضمون منتشر کرد: «به‌روزرسانی؛ شبکه دولتی اسرائیل (Tehila Project, AS8867) که چندین تارنمای با دامین رسمی gov.il  را میزبانی می‌کند، از خارج غیرقابل دسترس شده است. کاربران داخلی قادرند به این پلتفرم‌ها دسترسی داشته باشند».

این تاییدی بود بر خبرهای جسته و گریخته‌ای که نهادهای کنترل سایبری رژیم صهیونیستی از سر عجز در مقابل حمله سایبری بزرگ، کلا ارتباط اینترنت فلسطین اشغالی با جهان را قطع کرده‌اند. نمودار منتشره از جریان شبکه داده‌ها در فلسطین اشغالی هم گواه این موضوع بود که حجم انتقال دیتا از ساعات آغاز حمله تا پاسی از شب به سمت صفر میل کرده است. 

آخرین پست توئیتری «نت بلاک» در این باره نیز با پیوستی از تصویر صفحه وب قطع دسترسی شده یک نهاد ارتباطاتی دولتی رژیم صهیونیستی (‌globes.co.il)، به نقل از بسیاری از رسانه‌های عبری و بین‌المللی نسبت به اعلام وضعیت اضطراری توسط مقامات رسمی اسرائیلی در واکنش به یک حادثه سایبری خبر می‌داد، هر چند این پست حاکی از سکوت دولت تل‌آویو در این باره بود. 

متعاقب آن تارنمای روزنامه عبری‌زبان هاآرتص شامگاه دوشنبه خبر داد وزارتخانه‌های داخلی (به اصطلاح کشور)، بهداشت، دادگستری، رفاه و دفتر نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی از جمله سایت‌های دولتی از کار افتاده‌ بوده‌اند. 

دیگر رسانه‌های عبری نیز رفته‌رفته اعتراف کردند حمله سایبری وبسایت‌های دولتی را فلج کرده است. 

در حالی که صهیونیست‌ها مبهوت فلج شدن شبکه اطلاعاتی‌شان بودند، بمب دوم هم در فضای رسانه‌های اسرائیلی ترکید: «به دنبال حمله سایبری، نفتالی بنت نخست‌وزیر، کابینه را برای مدت بیش از ۲ ساعت ترک کرده و دفترش هم پاسخی در این باره نداده است».

با این همه هنوز مشخص نیست که آیا این عملیات بزرگ و همه‌جانبه سایبری به پایان رسیده یا اینکه همه آنچه شاهد بوده‌ایم تازه موج اول آن بوده است. در واقع بزرگ‌ترین معضل تشخیص منشأ حملات است. 

نشریه عبری «د مارکر» در این باره نوشت: «کماکان روشن نیست که آیا این حمله به صورت غیرعادی گسترده و دراماتیک بوده است یا خیر». د مارکر در ادامه اضافه کرد که ممکن است این رویداد هنوز به پایان نرسیده باشد. روزنامه هاآرتص، سعی کرده خط موساد را به نقل از یک منبع امنیتی چنین القا کند که «این حمله با آنکه توسعه‌یافته نبود اما گسترده‌ترین حمله سایبری علیه اسرائیل بوده است. طبق برآوردها، یک کشور یا سازمان بزرگ ورای این حمله قرار دارد». 

روزنامه اسرائیل هیوم نیز با اذعان به اینکه وبگاه‌های رژیم به مدت طولانی دچار اختلال شده بود و تازه پس از تلاش‌های دستگاه‌ سایبری به حالت عادی بازگشته، نوشت:‌ «ترس از آن است که در پی ادعای ایران درباره دفع یکی از حملات اسرائیل علیه یکی از تأسیسات هسته‌ای این کشور، این مساله مرتبط با عملیات ایران باشد. در یک زمان مشکوک، تقریبا در زمانی که سایت‌ها از کار افتادند، گروه تلگرامی سپاه انقلاب ایران پیامی منتشر کرد و در آن نوشت: غافلگیری». 

روزنامه اقتصادی کالکالیست نیز به نقل از «رافائل فرانکو» نایب رئیس پیشین سرویس سایبری رژیم صهیونیستی نوشت که طبق برآورد او این حمله جزو همان حملات اخیر منسوب به ایران است. 

در گزارش این روزنامه آمده است: «اواخر هفته گذشته، گروه «Black Shadow» حمله‌ای گسترده علیه بورس الماس انجام داد. ما ضمن تمرکز بر برخی حملات در زمینه روانی و محو شدن انبارهای اطلاعاتی، در حال حرکت به سمت یک برهه پرتنش در زمینه سایبری هستیم». 

 

* ایران؛ اسم رمز وحشت صهیونیست‌ها

طبق معمول دستگاه‌های اطلاعاتی اسرائیل افکار عمومی را به سمت نامی که مورد وحشت صهیونیست‌هاست هدایت کردند: ایران! 

این در حالی است که با گذشت یک شبانه‌روز کامل از وقوع حمله 14 مارس، هنوز نه هیچ مقام رسمی ایرانی و نه گروه‌های هکری که از نظر اسرائیلی‌ها به عنوان «نایبان هکری ایران» شناخته می‌شوند، هیچ اشاره‌ای به دست داشتن در این عملیات سایبری ویرانگر نداشته‌اند. 

شرکت فناوری سایبریزن اخیرا متعاقب افشای اطلاعات زیرساختی تل‌آویو توسط گروه هکری «عصای موسی» مدعی شده بود گروه‌هایی از این دست طی سال 2021 به ده‌ها نهاد خصوصی و دولتی متعلق به رژیم نفوذ کرده و حتی به اطلاعات شخصی مقامات کلیدی چون بنی گانتس، وزیر جنگ و نظامیان رده‌بالا دسترسی پیدا کرده‌اند. 

این گزارش هدف ایران از انجام این حملات را تلاش برای جاسوسی، به دست آوردن اطلاعات حساس و ایجاد هرج‌و‌مرج در فلسطین اشغالی و ضربه زدن به نهادهای رژیم اسرائیل دانسته بود. 

طبق اعتراف مقامات اسرائیلی، این موج حملات سایبری بویژه توسط گروه عصای موسی، بیش از اینکه به استفاده از تکنیک‌های بدیع متکی باشد، بر تحقیقات عمیق برای یافتن بخش‌های آسیب‌پذیر رژیم صهیونیستی متمرکز است. به عنوان مثال اقدام هکرها در انتشار اطلاعات خصوصی نظامیان صهیونیست باعث ایجاد بحران در میان ابواب جمعی وزارت جنگ رژیم شده است. 

به نوشته روزنامه جروزالم‌پست، حملات اخیر صنایع مختلفی از بخش انرژی گرفته تا گردشگری و مسافرت را هدف قرار می‌دهد. در گزارش شرکت سایبریزین آمده که این گروه اسناد شرکت‌های اسرائیلی از جمله شناسنامه‌ها، اوراق دفاتر وکلا، چک‌ها و گزارش‌های مالی را فاش کرده‌اند. 

پیش از این، گروه عصای موسی از هک موفقیت‌آمیز دوربین‌های مدار بسته در خیابان‌های فلسطین اشغالی و دوربین‌های شرکت «رافائل» فعال در زمینه تولید تسلیحات نظامی برای ارتش رژیم صهیونیستی خبر داده بود. این گروه هکری پیش‌تر در پیامی به ۲ زبان عبری‌ و انگلیسی تحت عنوان «ما با چشمان شما می‌بینیم»، نوشته بود: «ما سال‌ها، در هر لحظه و در هر قدم شما را زیر نظر داشتیم. این تنها بخشی از نظارت ما بر فعالیت‌های شما از طریق دسترسی به دوربین‌های مدار بسته داخلی است. گفته بودیم در حالی که تصورش را هم نمی‌کنید، شما را هدف قرار خواهیم داد». 

* روزنامه‌نگار

پوشش غیررسمی رئیس‌جمهور فرانسه در مراسم رسمی کاخ الیزه پاریس به سبک همتای اوکراینی‌اش که در شرایط جنگی در شهر محاصره شده کی‌یف حضور دارد، موجی از انتقادات را در فرانسه برانگیخته است. تصویری از امانوئل مکرون منتشر شده که او را با لباسی غیررسمی به سبک ولودیمیر زلنسکی در کاخ ریاست‌جمهوری فرانسه نشان می‌دهد. به گزارش روزنامه دیلی‌میل، رئیس‌جمهور فرانسه سبک پوشش زلنسکی را برگزیده است. 

مکرون که همواره به شکلی رسمی با کت و شلوار و کراوات در انظار ظاهر می‌شود، این بار با ته‌ریش، شلوار جین و هودی تیره پشت میز کاری‌اش در کاخ الیزه نشسته است. اسپکتیتور، نشریه انگلیسی با لحنی مضحکه‌آمیز به این ژست رئیس‌جمهور فرانسه واکنش نشان داده و تیتر ‌زده است: «مکرون معکوس زلنسکی». در این یادداشت این سوال مطرح شده که «کدام رهبر غربی درباره اوکراین بی‌شرم‌ترین بوده است؟» و بعد به چند مقام غربی که بیش از سایرین به زجر کشیدن مردم جنگ‌زده اوکراین بی‌تفاوت بوده‌اند اشاره شده است: «کامالا هریس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا، با توجه به خنده‌های عجیب و غریب و هیستریکش وقتی در یک کنفرانس مطبوعاتی درباره پناهندگان کی‌یف از او سوال شد. «ماریو دراگی» نخست‌وزیر ایتالیا که پس از درخواست تحریم‌های کالاهای لوکس ایتالیایی برای روسیه، بدون جذابیت و شبیه ماری آنتوانت به نظر می‌رسید (ملکه متفرعن فرانسه در قرن هجدهم که می‌گفت اگر مردم نان ندارند، کیک بخورند).

با همه اینها اسپکتیتور، لقب بی‌شرم‌ترین را لایق مکرون دانسته که نه‌تنها بی‌تفاوت‌ترین رهبر غربی نسبت به وضعیت اوکراین بوده بلکه طی روزهای بعد از حمله روسیه مدام در حال مکالمه با ولادیمیر پوتین بوده، بی‌آنکه هیچ‌گاه اقدام او را به شکل صریح محکوم کرده باشد. او با توجه به فاجعه‌ای که در اوکراین اتفاق می‌افتد و خطری که اروپا را تهدید می‌کند، فقط مثل یک هنرپیشه دمدمی‌مزاج ژست می‌گیرد بدون اینکه حتی هیچ حس همدردی واقعی از رفتارش منعکس شود و مهم‌تر از آن هیچ اقدام مهمی برای جلوگیری از اشغال این کشور انجام داده باشد. آخرین ژست مضحک مکرون برای آنکه خود را شبیه زلنسکی تحت محاصره جلوه دهد، یکشنبه گذشته بود که با ژاکت مخصوص تفنگداران ویژه دریایی فرانسه CPA10، جین تیره، موهای شانه نشده و ته‌ریش در جلسه رسمی کاخ الیزه حاضر شد که بیش از آنکه باعث استقبال افکار عمومی فرانسه شود، باعث شد این موضوع مورد توجه قرار بگیرد که مکرون بدون هیچ شباهتی به الگوی اوکراینی‌اش، اتفاقا تصویری غیرعملگرا و معکوس زلنسکی دارد. برخی کاربران فرانسوی نیز رئیس‌جمهورشان را تمسخر کرده‌اند که «نکند مکرون فکر کرده پاریس در محاصره روس‌هاست؟»

افشاگری‌های مقامات عراق و اقلیم کردستان درباره نفوذ صهیونیست‌ها به مناطق شمال این کشور همچنان ادامه دارد. این در حالی است که سران کمیته هماهنگی شیعیان عراق نیز با صدور بیانیه‌ای درباره لزوم تحقیقات مجلس و دولت درباره ابعاد این نفوذ و استفاده بیگانگان از خاک عراق علیه همسایگانش، خط و نشانی جدی برای دولت غرب‌گرای مصطفی الکاظمی کشیده‌اند. تارنمای عراقی المعلومه به نقل از یک منبع آگاه در سرویس اطلاعات اقلیم کردستان، به زوایا، اسرار و مراکز حضور موساد در این منطقه پرداخت. این شخص که خواست نامش فاش نشود، چنین اعتراف می‌کند: «سازمان‌های مدنی و مؤسسه‌های فرهنگی زیادی در اربیل وابسته به موساد اسرائیل هستند که ظاهرا اقدام به برگزاری سمینارها و دوره‌های مختلف به‌ شکل روزانه برای گروهی از جوانان می‌کنند که به ‌بهانه آموزش و توسعه یا ایجاد فرصت شغلی از سایر استان‌ها جذب می‌شوند. این سازمان‌ها در دولت ثبت نیستند یا با نام سازمان‌های بین‌المللی اروپایی ثبت شده‌اند اما منافع رژیم صهیونیستی را تأمین می‌کنند و بیشتر آنها در مجتمع‌هایی داخل اربیل هستند و صرفا نقش اطلاعاتی دارند. برخی دیگر از مراکز موساد در جاده صلاح‌الدین و برخی دیگر در جاده مواصلاتی میان اربیل و دهوک هستند».

پیش از این «ابو آلاء الولائی» دبیرکل کتائب سیدالشهدا عراق از وجود بیش از ۲۰ مرکز راهبردی و تاکتیکی وابسته به رژیم صهیونیستی در اربیل و دیگر شهرهای شمال عراق خبر داده بود. او در توئیتی در پاسخ به ادعاهای حاکمان اقلیم و برخی کشورهای غربی مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی در اقلیم کردستان حضور ندارد، نوشت: «اسرائیلی‌ها اتاق عملیات امنیتی، سرمایه‌گذاری و پروژه‌های متعددی در اربیل دارند که با سرمایه صهیونیست‌ها اداره می‌شوند...، بیش از ۴ هزار تبعه اسرائیلی در کردستان عراق حضور دارند...، بین اربیل و تل‌آویو نیز یک مسیر هوایی مستقیم وجود دارد و همین مساله (حمله موشکی) باعث شد صهیونیست‌ها از اتباع خود بخواهند به خاطر تنش امنیتی، به اربیل سفر نکنند». این مسؤول عراقی در نهایت با کنایه به مسؤولان اقلیم گفت که این اطلاعات را مطرح کرده است تا حضور صهیونیست‌ها را نشان دهد؛ زیرا برخی این مساله را تکذیب می‌کنند. 

 

* مراکز اسرائیلی، تهدید علیه همسایگان و امنیت عراق

علی الجمالی، نماینده فراکسیون صادقون در پارلمان عراق گفت: «رژیم صهیونیستی اخیراً در شمال عراق نفوذ کرده و این در سایه سکوت دولت رخ داده است. الکاظمی مسؤول حضور پایگاه‌های اسرائیلی در شمال عراق است. مراکز اسرائیلی تهدیدی آشکار علیه کشورهای همسایه و حاکمیت عراق و امنیت ملی آن است».

 

* حضور موساد، گواهی‌دهنده فاجعه امنیتی

عزام الحمدانی، عضو ائتلاف النصر عراق گفت: «اتاق‌های جاسوسی خارجی و موساد اسرائیل در اقلیم کردستان ناقض قانون هستند. اطلاعات عراق باید ماهیت حضور موساد و سرویس‌های اطلاعاتی خارج در داخل اراضی عراق را روشن کند. حضور نیروی اطلاعاتی وابسته به موساد در شمال عراق گواهی‌دهنده فاجعه امنیتی است و از طرف‌های مربوط می‌خواهیم علت حضور آنها را توضیح دهند.

 

* پنهان‌کاری اربیل از بغداد

جاسم التمیمی، کارشناس عراقی امور امنیتی نیز معتقد است اقلیم کردستان بخشی از عراق است اما در زمینه امنیت داخلی خود مستقل عمل می‌کند و مخالف حضور دولت مرکزی بغداد است. از نظر او اما حمله موشکی ایران، اربیل را در تنگنا قرار داد، زیرا وجود مقرهای مهم موساد اسرائیل را آشکار کرد. به گفته این کارشناس عراقی، دولت خودمختار اربیل امور را از بغداد پنهان می‌کند و تحقیق درباره حضور مقرهای موساد در اقلیم ضروری است. او همچنین از معیارهای دوگانه برخی گروه‌های سیاسی که از حملات روزانه ترکیه چشم‌پوشی می‌کنند هم انتقاد کرد. 

 

* سکوت درباره 26 پایگاه ترکیه در عراق

در همین حال غیاث سورچی، عضو ارشد اتحادیه میهنی کردستان عراق، دولت الکاظمی را به سکوت درباره تجاوز مستمر ترکیه به خاک عراق متهم کرد. او فاش کرد بغداد موضوع اشغالگری ترکیه و ایجاد بیش از 26 پایگاه و مرکز اطلاعات نظامی به ‌بهانه مقابله با نیروهای مخالف آنکارا را نادیده گرفته و در این ‌باره سکوت عجیبی در پیش گرفته است. به گفته سورچی، هواپیماهای ترکیه روزانه اهدافی را در عمق خاک عراق هدف قرار می‌دهند بدون اینکه هیچ پاسخی به این اقدام داده شود یا شورای امنیت ملی عراق درباره آن نشستی برگزار کند. 

به گزارش رویترز به نقل از ۲ مقام آگاه هندی، دهلی‌نو در حال بررسی پیشنهاد روسیه برای خرید نفت خام و سایر کالاهای اساسی این کشور با تخفیف و پرداخت به صورت روپیه- روبل است. هند 80 درصد نیازهای نفتی خود را از خارج تامین می‌کند و معمولا 2 تا 3 درصد نفت مورد نیازش از روسیه تامین می‌شود اما با توجه به افزایش 40 درصدی قیمت نفت در سال جاری، دولت هند به دنبال کاهش این قیمت است تا بتواند به کاهش هزینه‌های فزاینده انرژی کمک کند. یکی از مقامات دولت هند گفت: «روسیه نفت و سایر کالاهای اساسی را با تخفیف سنگین پیشنهاد می‌کند. ما خوشحال خواهیم شد، آن را قبول کنیم. موضوعاتی نظیر نفتکش، پوشش بیمه و ترکیب کردن نفت وجود دارد که باید حل شود. به محض حل این موضوعات، این پیشنهاد تخفیفی را دریافت خواهیم کرد». این مقام هندی افزود کار روی ایجاد یک سازوکار تجاری روپیه- روبل برای پرداخت هزینه‌های خرید نفت و سایر کالاها ادامه دارد. روسیه از کشورهای دوست خواسته است روابط تجاری و سرمایه‌گذاری خود با این کشور را حفظ کنند. هند روابط دفاعی نظامی دیرینه‌ای با روسیه دارد. شرکت نفت و گاز روسی «سورگوت‌نفته‌گس» به خریداران چینی خود اجازه داده به منظور دور زدن تحریم‌ها، بدون صدور ضمانت پرداخت اعتبار اسنادی (ال‌سی)، نفت دریافت کنند.