|
باکو الهام از قبرس میگیرد؟
شروین طاهری: شاید آخرین چیزی که اروپاییها این روزها انتظار آن را داشتند، پیوستن قبرس شمالی به عنوان عضو ناظر در سازمان کشورهای ترک بود. بدین ترتیب همانطور که «فواد اوکتای» معاون رئیسجمهور ترکیه مدعی شد «زمان به رسمیت شناختن جمهوری ترک قبرس شمالی فرا رسیده است».
قبرس شمالی به بخش بالایی کوچکتر و ترکنشین جزیره قبرس به پایتختی نیکوزیای شمالی با مساحت 3355 کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 300 هزار نفر اطلاق میشود که در جریان جنگ دهه 1970 میلادی بین ترکها و یونانیهای جزیره، به اشغال نیروهای نظامی ترکیه درآمد و سال 1983 به عنوان یک جمهوری خودخوانده اعلام استقلال کرد.
البته جز آنکارا هیچ دولت دیگری این جمهوری خودخوانده را به رسمیت نشناخته و تا پیش از اینکه هفته گذشته در اجلاس سمرقند به عضویت شورای ترک درآید، تنها به عنوان ناظر در همایشهای سازمان همکاری اسلامی پذیرفته شده بود، هر چند اخیرا دولت اردوغان دوره افتاده تا برای به رسمیت شناخته شدن جمهوری قبرس شمالی، حمایت کشورهای دیگر بویژه کشورهای آسیایی ترکزبان و شرکای غربی آنکارا در ناتو را جلب کند. در عین حال نباید این تناقض اروپایی را از نظر دور داشت که زاییده شدن یک جمهوری جدید از بغل قبرس به عنوان یک کشور عضو اتحادیه اروپایی، هم نقشه صلح سازمان ملل در این جزیره را نقض میکند و هم قلمروی حوزه یورو را به چالش میکشد و یک تجزیه ناخواسته دیگر را پس از 5 جمهوری جنوب و شرق اوکراین روی دست رهبران پروژه ورشکسته اروپای متحد در بروکسل میگذارد. میتوان از همین حالا پیشبینی کرد جمهوری قبرس شمالی هم مثل همتایان اوکراینیاش یعنی کریمه، دونتسک، لوهانسک، زاپروژیا و خرسون پس از استقلال به برادر بزرگتر ملحق شود.
برای این مهم آنکارا قصد دارد حمایت کشورهایی مثل قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان، ترکمنستان و همچنین مجارستان را جلب کند. این آخری اگرچه کشوری در قلب اروپا و عضو اتحادیه است اما حضور «ویکتور اوربان» نخستوزیر بشدت حامی ارتباط با روسیهاش در اجلاس اخیر سازمان کشورهای ترک در سمرقند در کنار رجب طیب اردوغان و الهام علیاف تعجب همگان را برانگیخت. همراه شدن بوداپست به عنوان عضو ناظر با این سازمان، بر اساس نظریهای پانترکی است که قوم هون یا همان مجار را صاحب ریشههای آلتایی برمیشمرد. مساله اینجاست که همه این کشورها که قرار است با به رسمیت شناختن جمهوری قبرس شمالی برای غربیها شر درست کنند، متحدان سیاسی یا اقتصادی پوتین بویژه در غائله اخیر جنگ با اوکراین و در واقع با ناتو هستند؛ ناتویی که از این جمع ترکیه و مجارستان اعضای آن هستند.
این روند به منزله رفتار انتقامگونه دولت اردوغان در قبال اتحادیه اروپایی است که او را با نهایت تحقیر تمام سالها در حسرت عضویت یورو نگاه داشت. همچنین با برافروخته شدن آتش اختلافات مرزی گسترده میان مناطق ترک و یونانینشین شرق مدیترانه، چشمانداز ثبات در قلمروی شرقی اتحادیه اروپایی بهواسطه ایجاد یک دوقطبی بحرانی به چالش کشیده میشود. با در نظر گرفتن تصویر بزرگتر این غائله، درمییابیم داغتر شدن مناقشه ترکی-یونانی در شرق مدیترانه به نفع روسیه از یک سو و انگلیس و آمریکاست که هر 2 طرف به دنبال تضعیف اتحادیه اروپایی هستند.
قبرس شمالی اما تنها جمهوری ترکزبانی نیست که این روزها در قالب یک دولت اقماری زیر بلیت پروژه «محور تورانی» به آمریت لندن، واشنگتن و تلآویو و عاملیت آنکارا رفتهاند. متاسفانه جمهوری باکو که از نظر تاریخی و تا قبل از جدا شدن بر اثر عهدنامههای قجری ننگین 2 قرن پیش-گلستان و ترکمانچای–دنباله شمالی سرزمین ایرانی آذربایجان محسوب میشد، خودش را همقد مستعمره قبرسی ترکیه کرده است. آنچه امروز جمهوری اران خوانده میشود، یک پروژه مشترک انگلیسی-آمریکایی-اسرائیلی برای ایجاد بحران در قفقاز در چارچوب قطع طریق کریدوری است که محور همپیمانی 3 قدرت شرقی محسوب میشود.
عربدههای الهام علیاف، رئیس جمهوری باکو برای تحمیل طرح کذایی «دالان زنگزور» بهواسطه جنگافروزی در شمال ارس و دستدرازی به مرز تاریخی ارمنستان و ایران، نه باعث افتخار آذریها میشود و نه مایه آرامش آنها و همسایگان هزاران سالهشان، بلکه نشانه نوکری باند او برای کارفرمایان خارجی است. اینجا هم مثل ماجرای قبرس شمالی، اختلافافکنی قومی و مرزی با هدف پهن کردن چتر حکومت استعماری، دامن زده میشود.
موضوع اختلاف مرزی در مناطق آذری و ارمنینشین، بهانهای است که خناسان صهیونیست پشت سر پروژه پانترکیسم برای ایجاد 2 قطبی کاذب در یک منطقه راهبردی به منزله هاب ژئوپلیتیک مشترک ایران و روسیه و محور اتصال اوراسیا به اروپا به دست آوردهاند.
احمد کاظمی، کارشناس برجسته مسائل قفقاز هدف پروژه «دالان تورانی» در قفقاز جنوبی را یک برنامه غربی با اجرای باکو و آنکارا برای زیر فشار قرار دادن چین و تخلیه انرژی روسیه و ایران از طریق ایجاد یک محور افراطی پانترک از آناتولی تا اویغورستان برمیشمرد.
به عبارت دیگر با وجود برخورداری از تمدن درخشان مشترک ایرانی، آذری، تاتی و تالشی اهالی سرزمین شمال ارس، مافیای حاکم بر آنها قصد دارد این سرزمین را با مساحتی 23 برابر و جمعیتی 33 برابر جمهوری قبرس شمالی بندانگشتی، درست مثل آن، به مستعمره اقماری ترکیه و البته زمین جنگ نیابتی آنگلوصهیونیستها با رقبای اوراسیاییشان تبدیل کند.
هفته قبل که الهام، در پایان سفرهای دورهایاش از اجلاس سران عرب در الجزیره گرفته تا کمپ منافقین در آلبانی، با هدف بازارگرمی برای پروژه ناامنسازی مرزهای شمالی ایران، راهی اجلاس شورای کشورهای ترک در سمرقند و دیدار با اردوغان، یار گرمابه و گلستان پشت درهای بسته میشد، پیامی معنادار از سوی «آرزو نقیاف» قائم مقام خبرگزاری دولتی باکو و نماینده سوگلی علیاف در پارلمان مبنی بر گشایش قریبالوقوع سفارت این رژیم در فلسطین اشغالی صادر شد. نقیاف که در عین حال عضو گروه دوستی نمایندگان آذربایجانی-اسرائیلی است، در حرفهایش این رخداد شوم را نتیجه 3 دهه رابطه تنگاتنگ راهبردی باکو- تلآویو دانسته است.
به گزارش ترندنیوز، خبرگزاری رسمی رژیم باکو، 69 درصد تسلیحاتی که مافیای علیاف از سال 2016 تا آغاز جنگ دوم قرهباغ (2020) خریداری کرده، اسرائیلی بوده است. شبکه 7 اسرائیل نیز با انتشار این خبر، به گشایش سفارت یک کشور شیعه در بیتالمقدس کنایه
زد.
برای اینکه دریابیم چطور فرزند یک خانواده غیرآذری، بر طبل قومیتگرایی و جنگ علیه همسایگان خود میکوبد، باید به 3 دهه پیش بازگردیم و ریشههای شکلگیری مجدد مافیای تاریخی یهودیان کوهستانی( قفقازی) در باکو پس از فروپاشی شوروی از دل مناسبات وابستگان فاسد «کاگب» و شرکت نفتی انگلیسی «بیپی» متعلق به خاندان صهیونیست روچیلد را که بر منابع انرژی دریای کاسپین چمبره زده، واکاوی کنیم. قطعا اگر این مافیای کثیف مهرهای فاسد، فرومایه و فرمانبر مثل الهام علیاف را در جهت اجرای پروژه استعماریاش در قفقاز جنوبی پیدا نمیکرد، الهامی دیگر از قبرس میآورد.
ارسال به دوستان
باکو الهام از قبرس میگیرد؟
شروین طاهری: شاید آخرین چیزی که اروپاییها این روزها انتظار آن را داشتند، پیوستن قبرس شمالی به عنوان عضو ناظر در سازمان کشورهای ترک بود. بدین ترتیب همانطور که «فواد اوکتای» معاون رئیسجمهور ترکیه مدعی شد «زمان به رسمیت شناختن جمهوری ترک قبرس شمالی فرا رسیده است».
قبرس شمالی به بخش بالایی کوچکتر و ترکنشین جزیره قبرس به پایتختی نیکوزیای شمالی با مساحت 3355 کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 300 هزار نفر اطلاق میشود که در جریان جنگ دهه 1970 میلادی بین ترکها و یونانیهای جزیره، به اشغال نیروهای نظامی ترکیه درآمد و سال 1983 به عنوان یک جمهوری خودخوانده اعلام استقلال کرد.
البته جز آنکارا هیچ دولت دیگری این جمهوری خودخوانده را به رسمیت نشناخته و تا پیش از اینکه هفته گذشته در اجلاس سمرقند به عضویت شورای ترک درآید، تنها به عنوان ناظر در همایشهای سازمان همکاری اسلامی پذیرفته شده بود، هر چند اخیرا دولت اردوغان دوره افتاده تا برای به رسمیت شناخته شدن جمهوری قبرس شمالی، حمایت کشورهای دیگر بویژه کشورهای آسیایی ترکزبان و شرکای غربی آنکارا در ناتو را جلب کند. در عین حال نباید این تناقض اروپایی را از نظر دور داشت که زاییده شدن یک جمهوری جدید از بغل قبرس به عنوان یک کشور عضو اتحادیه اروپایی، هم نقشه صلح سازمان ملل در این جزیره را نقض میکند و هم قلمروی حوزه یورو را به چالش میکشد و یک تجزیه ناخواسته دیگر را پس از 5 جمهوری جنوب و شرق اوکراین روی دست رهبران پروژه ورشکسته اروپای متحد در بروکسل میگذارد. میتوان از همین حالا پیشبینی کرد جمهوری قبرس شمالی هم مثل همتایان اوکراینیاش یعنی کریمه، دونتسک، لوهانسک، زاپروژیا و خرسون پس از استقلال به برادر بزرگتر ملحق
شود.
برای این مهم آنکارا قصد دارد حمایت کشورهایی مثل قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان، ترکمنستان و همچنین مجارستان را جلب کند. این آخری اگرچه کشوری در قلب اروپا و عضو اتحادیه است اما حضور «ویکتور اوربان» نخستوزیر بشدت حامی ارتباط با روسیهاش در اجلاس اخیر سازمان کشورهای ترک در سمرقند در کنار رجب طیب اردوغان و الهام علیاف تعجب همگان را برانگیخت. همراه شدن بوداپست به عنوان عضو ناظر با این سازمان، بر اساس نظریهای پانترکی است که قوم هون یا همان مجار را صاحب ریشههای آلتایی برمیشمرد. مساله اینجاست که همه این کشورها که قرار است با به رسمیت شناختن جمهوری قبرس شمالی برای غربیها شر درست کنند، متحدان سیاسی یا اقتصادی پوتین بویژه در غائله اخیر جنگ با اوکراین و در واقع با ناتو هستند؛ ناتویی که از این جمع ترکیه و مجارستان اعضای آن هستند.
این روند به منزله رفتار انتقامگونه دولت اردوغان در قبال اتحادیه اروپایی است که او را با نهایت تحقیر تمام سالها در حسرت عضویت یورو نگاه داشت. همچنین با برافروخته شدن آتش اختلافات مرزی گسترده میان مناطق ترک و یونانینشین شرق مدیترانه، چشمانداز ثبات در قلمروی شرقی اتحادیه اروپایی بهواسطه ایجاد یک دوقطبی بحرانی به چالش کشیده میشود. با در نظر گرفتن تصویر بزرگتر این غائله، درمییابیم داغتر شدن مناقشه ترکی-یونانی در شرق مدیترانه به نفع روسیه از یک سو و انگلیس و آمریکاست که هر 2 طرف به دنبال تضعیف اتحادیه اروپایی هستند.
قبرس شمالی اما تنها جمهوری ترکزبانی نیست که این روزها در قالب یک دولت اقماری زیر بلیت پروژه «محور تورانی» به آمریت لندن، واشنگتن و تلآویو و عاملیت آنکارا رفتهاند. متاسفانه جمهوری باکو که از نظر تاریخی و تا قبل از جدا شدن بر اثر عهدنامههای قجری ننگین 2 قرن پیش-گلستان و ترکمانچای–دنباله شمالی سرزمین ایرانی آذربایجان محسوب میشد، خودش را همقد مستعمره قبرسی ترکیه کرده است. آنچه امروز جمهوری اران خوانده میشود، یک پروژه مشترک انگلیسی-آمریکایی-اسرائیلی برای ایجاد بحران در قفقاز در چارچوب قطع طریق کریدوری است که محور همپیمانی 3 قدرت شرقی محسوب میشود.
عربدههای الهام علیاف، رئیس جمهوری باکو برای تحمیل طرح کذایی «دالان زنگزور» بهواسطه جنگافروزی در شمال ارس و دستدرازی به مرز تاریخی ارمنستان و ایران، نه باعث افتخار آذریها میشود و نه مایه آرامش آنها و همسایگان هزاران سالهشان، بلکه نشانه نوکری باند او برای کارفرمایان خارجی است. اینجا هم مثل ماجرای قبرس شمالی، اختلافافکنی قومی و مرزی با هدف پهن کردن چتر حکومت استعماری، دامن زده میشود.
علامه سیدحسن نصرالله با آرامش همیشگی به این مساله پرداخت و تاکید کرد: ممکن است نتایج انتخابات اسرائیل دارای تبعات خطرناکی برای فلسطین باشد، زیرا قدرت را احمقها خواهند گرفت اما احمقها ما را نمیترسانند. اما نکته دیگری که دبیرکل حزبالله به آن اشاره کرد این بود که «اتکای ما به قدرت مقاومت است نه به ضعف یا قدرت دشمنان». نصرالله با اشاره به همین مساله تاکید کرد: در مقابل هر کابینهای از اسرائیل که باشیم، چه افراطی و چه معتدل، چه چپ و چه راست، با قدرت و عناصر آن برخورد خواهیم کرد. درباره توافق ترسیم مرزهای دریایی هم همین است؛ ما تنها بر قدرت خود در مواجهه با تلآویو اتکا داریم نه چیز دیگر؛ ضمانت ما قدرت لبنان است نه وعدههای دشمن.
بیمعنا بودن نتایج انتخابات در آمریکا
وی تغییر دولتهای آمریکا را هم بدون معنا خواند، چرا که از نظر محور مقاومت نتیجه انتخابات آمریکا چیزی را در سیاست خارجی این کشور عوض نکرده و نخواهد کرد. سید با اشاره به تجربیات دهههای گذشته گفت: کاخ سفید با جمهوریخواهان و دموکراتها هر دو، دو روی یک سکه هستند. واقعیت این است که آمریکا دشمن مقاومت است و تغییر دولتهای این کشور تاثیری در ماهیت آن ایجاد نخواهد کرد و تجربه این را بارها ثابت کرده است؛ جمهوریخواهان با رویکرد نظامی- سیاسی و دموکراتها با حربه دیپلماتیک - نظامی. اما هدف هر ۲ یکسان است. نصرالله در همین زمینه دولت آمریکا را برای لبنان به پاندمی طاعون و وبا تشبیه کرد و گفت: تهاجم اسرائیلی به لبنان با پولها و حمایتهای آمریکاییها که از سال ۱۹۸۵ تاکنون ادامه دارد، خود وبا و طاعوت و لعنت است. وی آمریکا را برای مردم لبنان لعن و نفرین خواند و تاکید کرد این حزبالله است که در مقابل این نفرین ایستادگی کرد و در آینده نیز ایستادگی خواهد کرد.
دشمنی آمریکا با لبنان فقط محدود به حزبالله و مقاومت نیست. آمریکا حتی از ورود سوخت و دارو برای مردم عادی لبنان نیز جلوگیری میکند. نصرالله گریزی نیز به این موضوع زد و تاکید کرد: زمانی که کشور ما درگیر بحرانهای شدید مالی و سوختی بود، مسؤولان ایرانی پذیرفتند با لیره لبنانی به ما سوخت و نفت و بنزین برسانند اما چرا ماههاست روند رسیدن این کمکها متوقف شده است؟ چون لعنتی به نام آمریکا مخالف این موضوع است و دولت بیروت را تهدید کرده است؛ این موضوعی است که همه لبنانیها باید بدانند.
پیروزی ایران بر فتنه آمریکایی- اسرائیلی
به نظر میرسد واشنگتن بعد از شکست پروژه تروریستی خود در سوریه و لبنان در سال 2019 این بار ایران را میدان بازی خود انتخاب کرده است. دبیرکل حزبالله در سخنرانی راهگشای خود، پدیده تروریسم تکفیری را ساخته و پرداخته آمریکا خواند و گفت: جمهوری اسلامی ایران بار دیگر توانست در برابر فتنه آمریکاییها و محور غربی- سعودی-اسرائیلی پیروزی بزرگی به دست آورد و به امید خدا روند پیروزیهای تهران ادامه خواهد داشت. وی پیش از این نیز با اشاره به حمله تروریستی در شاهچراغ آن را طراحی یکپارچه آمریکا برای ایجاد اغتشاشات و بیثباتی در ایران خوانده بود. جمهوری اسلامی ایران از فتنه جدید آمریکایی-اسرائیلی نیز سربلند بیرون آمد و این تجربه قطعا به قدرت تهران اضافه خواهد کرد. دبیرکل حزبالله در سخنرانی خود با اشاره به ناکامی دشمنان در رسیدن به اهداف خود در ایران گفت این پیروزی اقتدار و قدرت ایران را در آینده افزایش خواهد داد و چشمانداز روشنی برای آینده ترسیم کرد.
ارسال به دوستان
تیم ملی والیبال نشسته ایران برای هشتمینبار قهرمان جهان شد
سجده بر پرچم
تیم ملی والیبال نشسته ایران با پیروزی مقابل بوسنی، برای هشتمینبار به مقام قهرمانی جهان دست یافت. دیدار نهایی رقابتهای والیبال نشسته قهرمانی جهان جمعهشب در شهر سارایوو، پایتخت بوسنی و هرزگوین انجام شد که طی آن تیم ملی ایران به مصاف بوسنی رفت و با نتیجه 3 بر صفر حریف قدرتمندش را شکست داد و ضمن دفاع از عنوان قهرمانی دوره گذشته، برای هشتمینبار به مقام قهرمانی رسید. ملیپوشان ایران پس از کسب عنوان قهرمانی، پرچم بزرگی از کشورمان را روی زمین انداختند و روی آن سجده شکر به جا
آوردند.
ایران که با صعود به فینال، سهمیه پاراالمپیک 24 پاریس را نیز کسب کرده بود، در ست اول 26 بر 24، ست دوم 32 بر 30 و ست سوم 25 بر 12 مقابل میزبان به برتری دست یافت و قهرمان شد. داوود علیپوریان، صادق بیگدلی، حمیدرضا عباسی، مهدی بابادی، مرتضی مهرزاد، مجید لشگری، رمضان صالحی، میثم علیپور، حسین گلستانی، سیدمحمدحسین حسینیجد، محمد نعمتی و جمال نظری 12 ملیپوشی بودند که زیر نظر هادی رضایی سرمربی و فرید صائبی و جلیل ایمری مربیان تیم ملی در این مسابقات حضور داشتند. تیم کشورمان در این دوره مسابقات عراق، قزاقستان، کرواسی، ژاپن، آمریکا، برزیل و در نهایت بوسنی را شکست داد و بدون آنکه حتی یک ست به حریفان بدهد، بر سکوی قهرمانی تکیه زد.
اسبقیان: سجده بر پرچم در وجود قهرمانان پاراالمپیکی نهادینه شده است
رئیس فدراسیون جانبازان و معلولان درباره حرکت نمادین اعضای تیم ملی والیبال نشسته مردان پس از کسب عنوان قهرمانی برای هشتمینبار در مسابقات قهرمانی جهان گفت: با توجه به اعتقادات قلبیای که ورزشکاران جانباز و معلول به نظام مقدس جمهوری اسلامی، ولایت فقیه و پرچم ایران دارند، همواره پس از هر بار قهرمانی، سجده شکر به جا میآورند و بر پرچم کشور بوسه میزنند که این مساله در وجود آنها نهادینه شده است. محمدشروین اسبقیان درباره حرکت نمادین مردان والیبال نشسته پس از قهرمانی برای هشتمینبار در مسابقات قهرمانی جهان بوسنی اظهار کرد: ورزشکاران جانباز و معلول همواره به خاطر اعتقادات قلبیای که به نظام مقدس جمهوری اسلامی، ولایت فقیه و پرچم ایران دارند، همانطور که در پاراالمپیک توکیو پس از قهرمانی سجده شکر به جا آوردند و بر پرچم کشور بوسه زدند، در این رقابتها نیز به صورت نمادین این حرکت را تکرار کردند.
در حقیقت این گونه حرکات در وجود ورزشکاران جانباز و معلول نهادینه شده و ما نیز خوشحال شدیم و به وجود آنها افتخار میکنیم. وی گفت: حرکتهای نمادین و ارزشی ورزشکاران پاراالمپیک بارها به شکلهای مختلف از جمله اهدای مدال به خانواده شهدا تکرار شده است؛ همانطور که دوومیدانیکار کشورمان پس از کسب مدال با پرچم کشور و تیشرتی که مزین به تصویر رهبر انقلاب بود دور افتخار زد. به هر صورت این گونه حرکات نمادین در وجود ورزشکاران جانباز و معلول نهادینه شده و ورزش را اولویت خود قرار نمیدهند، بلکه وسیلهای برای رسیدن به اهداف میدانند.
ارسال به دوستان
مهمترین انتخابهای کیروش در قلب دفاع تیم ملی چه کسانی خواهند بود
مدافعان روی لبه تیغ
آخرین تصمیمات تاکتیکی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران قبل از جامجهانی قطر نشان از نیمکتنشینی یکی از چهرههای امیدوار در خط دفاعی دارد. ساعات پرالتهاب اعلام لیست نهایی کارلوس کیروش برای جامجهانی ۲۰۲۲ چنان با سرعت در حال گذر است که تعدادی از آنها نسبت به حضور در بین مسافران پرواز به قطر اطمینان دارند اما به نظر میرسد همچون گذشته قرار نیست در ترکیب تیم ملی ایران مقابل مهمترین تیمهای حال حاضر دنیا قرار بگیرند. تیم ملی فوتبال ایران در جدال با نیکاراگوئه با ترکیبی وارد زمین شد که بار دیگر با تصمیمات فنی کارلوس کیروش توانست دروازه خود را بسته نگه دارد و به لطف تک گلی که نیمه اول توسط مهدی ترابی به ثمر رساند به پیروزی برسد. سرمربی تیم ملی ایران در ترکیب خط دفاعی خود تصمیم به استفاده از محمدحسین کنعانیزادگان، مرتضی پورعلیگنجی، رامین رضاییان و سیدابوالفضل جلالی گرفت. این ترکیب نشان میدهد کیروش همچنان روی بازیکنان مورد اعتماد تعصب بیشتری دارد، چرا که شجاع خلیلزاده را پس از 3 سال حضور در قلب دفاع تیم، نیمکتنشین کرده و پورعلیگنجی را بار دیگر در این پست مورد استفاده قرار داده است تا شاید همچون جامجهانی ۲۰۱۸ بتواند برای تیم ملی ایران بازی کند. روزهای سخت خلیلزاده در حالی با بازگشت کیروش به نیمکت تیم ملی ایران فرا رسیده است که این مدافع همواره از منتقدان سرمربی بود اما فکرش را نمیکرد بار دیگر با او روبهرو شود تا اینگونه مورد ارزیابی فنی و تاکتیکی مرد پرتغالی قرار بگیرد. خلیلزاده حتی در پلان دوم کیروش در نیمه دوم بازی با نیکاراگوئه نیز جایی نداشت اما مصدومیت جدی امید ابراهیمی سبب شد به عنوان بازیکن تعویضی دقیقه ۶۸ وارد زمین شده و در دفاع بازی کند.
نکات فنی بازی تیم ملی با نیکاراگوئه
اولین نکته حضور علیرضا بیرانوند در خط دروازه بود که نشان میدهد اگر اتفاق ویژهای طی روزهای باقی مانده تا آغاز جامجهانی رقم نخورد، مطابق انتظارات این دروازهبان دومین حضور ثابت در مهمترین رویداد فوتبالی جهان را تجربه خواهد کرد. شجاع خلیلزاده بر خلاف انتظارات کار را از روی نیمکت جوان تیم ملی فوتبال ایران آغاز کرد. استفاده از مرتضی پورعلیگنجی به عنوان زوج محمدحسین کنعانیزادگان یکی دیگر از نکات دیدار تدارکاتی برابر نیکاراگوئه بود. این تصمیم در حالی از سوی کیروش اتخاذ شد که مدافع میانی پرسپولیس از آخرین حضور در ترکیب تیم ملی خاطره خوشی نداشت و شجاع خلیلزاده که عملکرد خوبی مقابل اروگوئه داشت، روی نیمکت نشسته بود. در واقع نشاندن خلیلزاده در کنار جوانان روی نیمکت تیم ملی در حالی که مجید حسینی هم حضور نداشت، ابهامات درباره این منطقه پراهمیت در زمین را بیشتر کرد. البته خلیلزاده در دقایق پایانی مسابقه وارد زمین شد و پورعلیگنجی هم به دلیل کمبود بازیکن، چند دقیقهای بازی در پست هافبک میانی را پس از سالها بار دیگر تجربه کرد. در پست دفاع راست رامین رضاییان از آخرین شانس خود بدون حضور صادق محرمی برای رسیدن به ترکیب اصلی استفاده و به طور کامل بازی کرد. با این حال مشخص است او کار سادهای برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی در 3 دیدار جامجهانی در حضور صادق محرمی ندارد.
استفاده از سیدابوالفضل جلالی در پست دفاع چپ یکی از تصمیمات قابل توجه کیروش بود که در غیاب بازیکنان اصلی او در این پست رقم خورد. 2 دیدار دوستانه برابر اروگوئه و سنگال نشان داد مهره اصلی کیروش برای پست دفاع چپ احسان حاجصفی است و او به دنبال جانشینی مطمئن برای این بازیکن در این پست به آخرین جستوجوهایش ادامه میدهد. میلاد محمدی یکی از علامت سوالهای تیم ملی در این پست است و مشخص شد نورافکن قرار نیست در این منطقه بازی کند.
کارلوس کیروش همانطور که در مصاحبه کوتاه خود پس از پایان مسابقه بر آن تاکید داشت، از نتیجه رضایت نسبی داشت ولی به طور کلی عملکرد شاگردانش که هارمونی خاصی هم در آن دیده نمیشد، رضایت او را جلب نکرد.
شاید یکی از ویژهترین تصمیمات کیروش در مصاف با نیکاراگوئه استفاده از روزبه چشمی در پست تکهافبک دفاعی تیم بود. سرمربی پرتغالی تیم ملی در جامجهانی بار دیگر تیمش را با آرایش 1-4-1-4 راهی میدان خواهد کرد و در این بین نقش تکهافبک دفاعی تیم در شکل گرفتن ریتم بازی برای ایران بسیار پراهمیت خواهد بود. این در شرایطی است که خیلی از کارشناسان معتقدند سعید عزتاللهی از فرم ایدهآل خود دور است و مصدومیت امید ابراهیمی که به نظر میرسید انتخاب اول کیروش در غیاب عزتاللهی باشد، شرایط را پیچیدهتر هم کرد. با این وصف میتوان گفت با بازگشت کیروش بخت به چشمی بار دیگر رو کرده و او دومین جامجهانی متوالی را تجربه خواهد کرد؛ حالا فقط باید دید با توجه به محدودیتهای کیروش، چقدر در جامجهانی قطر فرصت به چشمی داده میشود.
در مصاف با نیکاراگوئه میلاد سرلک و امید نورافکن یک خط جلوتر از چشمی بازی کردند. این ۲ پست را میتوان پرترافیکترین پستهای تیم ملی دانست؛ جایی که سامان قدوس، احمد نوراللهی، وحید امیری و حتی کریم انصاریفرد هم در آن تجربه بازی دارند. استفاده از نورافکن در پست هافبک میانی بار دیگر تصمیم قلعهنویی درباره نورافکن را تایید کرد و به نظر نمیرسد این بازیکن گزینه مدنظر کیروش برای پست دفاع چپ باشد، با این حال میتوان گفت شانس حضور او در جامجهانی کم نخواهد بود.
ارسال به دوستان
برد فنی بسکتبال ایران مقابل استرالیا
فدراسیون جهانی بسکتبال رسما از نیامدن تیم ملی استرالیا به ایران خبر داد. پس از کش و قوسهای فراوان، فدراسیون جهانی بسکتبال (FIBA) رسما از نیامدن تیم ملی استرالیا به ایران خبر داد. فیبا ضمن اعلام این خبر، ایران را با نتیجه ۲۰ - صفر تیم پیروز معرفی کرد و برای تیم ملی استرالیا نیز باخت فنی ثبت شد. البته فیبا اعلام کرده ابعاد این مساله را بررسی خواهد کرد.
ارسال به دوستان
اخبار
الساندرا کمپدلی:
وجود انقلاب در ایران را فقط
در رسانههای غربی میبینم
سرمربی ایتالیایی تیم ملی والیبال زنان ایران نسبت به اخبار رسانههای غربی واکنش نشان داد و عنوان کرد بر خلاف اخبار این رسانهها، زنان ایرانی علاقهمند به حجاب هستند و انقلابی در داخل این کشور اتفاق نیفتاده است. الساندرا کمپدلی که مدتی است در ایران زندگی و فعالیت میکند، پنجشنبه گذشته در سفری که به ایتالیا داشت، مصاحبهای با نشریه «کوریره دلونتو» درباره وقایع اخیر در ایران انجام داد. وی با توجه به شانتاژ رسانههای غربی درباره وقوع انقلاب زنانه در ایران، در پاسخ به سوال خبرنگار به نکات جالبی اشاره کرد. او در پاسخ به این سوال که برداشت شما از وضعیت داخلی ایران چیست؟ گفت: وجود انقلاب در ایران را فقط در رسانههای غربی میبینم! در آنجا چیزی ندیدم، چون فقط بخش کوچکی از مردم درگیر این موضوع هستند و اثر آن هم در زندگی روزمره بسیار ناچیز است؛ هر روز مردم را میبینم که دقیقا مثل قبل از وقوع این جریانات به سر کار، مدرسه و باشگاه میروند. فکر میکنم اگر هم حجاب اجباری نبود حداقل 80 درصد زنان در ایران، به دلایل مذهبی یا فرهنگی، همچنان حجاب داشتند. دختران جوان زیادی را میبینم که چادر بر سر میکنند، در حالی که اجباری به آن وجود ندارد. قضیه حجاب فقط جرقهای بود که [به نظر من] منجر به اعتراضاتی شد که خیلی فراتر از مساله حجاب بوده و شامل مسائل اقتصادی، اجتماعی و اختلافات طبقاتی بین فقرا و ثروتمندان است.
ریاست کارکنان وزارت ورزش
در فدراسیونها مشروط شد
ریاست فدراسیونهای ورزشی، ریاست هیاتهای استانی و شهرستانی، همچنین عضویت در هیاترئیسه یا تصدی بازرسی فدراسیونها از سوی کارکنان وزارت ورزش و جوانان، مشروط به موافقت وزیر شد. در نامهای که از سوی ادارهکل امور مشترک فدراسیونهای ورزشی به مدیران کل ورزش و جوانان استانها ابلاغ شده، آمده است: در صورت نامزدی برای ریاست فدراسیونهای ورزشی یا ریاست هیاتهای استانی و شهرستانی، همچنین عضویت در هیاترئیسه یا تصدی بازرسی فدراسیونها از سوی کارکنان وزارت ورزش و جوانان باید موافقت بالاترین مقام وزارت ورزش و جوانان اخذ شود. به این ترتیب هر یک از کارکنان وزارت ورزش و جوانان قصد داشته باشند در سمتهای اعلام شده فعالیت کنند، باید به طور مستقیم موافقت وزیر ورزش و جوانان را اخذ کنند.
افشاگری انریکه درباره پیکه
سرمربی تیم ملی اسپانیا میگوید مدافع سابق بارسلونا پیش از اعلام شوکآور اعلام بازنشستگیاش، در فهرست اولیه این تیم برای حضور در جامجهانی حضور داشت.
لوئیز انریکه مارتینز روز گذشته فهرست نهایی ۲۶ نفره تیم ملی اسپانیا برای حضور در جام بیست و دوم را معرفی کرد که در آن نامهای بزرگی مانند راموس و تیاگو غایب هستند.
انریکه درباره حضور جرارد پیکه در فهرست اولیه لاروخا گفت: بله! جرارد در فهرست اولیه بود. او یکی از مهمترین مدافعان میانی تاریخ اسپانیاست. من او را نه تنها به عنوان نخستین گزینهها، بلکه یک گزینه در صورت عدم حضور یکی از بازیکنان قرار داده بودم.
سرمربی سابق بارسلونا گفت: او یک جنگجو و بازیکن بزرگ است. او فصل را با مصدومیت تمام کرد اما مثل همیشه عملکردی عالی را به نمایش گذاشت. به همین دلیل است که در فهرست ما حضور داشت.
انریکه ادامه داد: از نظر من، او یک مدافع میانی بزرگ است. موضوع دیگر وضعیت او در باشگاهش بود که از کنترل من خارج است. او یک مدافع سطح بالاست. من به دنبال بازیکنانی بودم که وضعیت آنها استمرار داشته باشد، به همین جهت در انتها بازیکنان دیگری را انتخاب کردم.
پیکه چندی پیش به طور ناگهانی اعلام کرد بارسلونا را ترک میکند و به تیم دیگری هم نمیرود. پیکه برای آخرینبار در بازی مقابل آلمریا به میدان رفت. پیکه ۳۵ ساله با ۱۰۲ بازی برای اسپانیا و قهرمانی همراه با قرمزها در جامجهانی ۲۰۱۰ کفشهای خود را آویخت.
نیمار:
شاید این آخرین جامجهانی من باشد
ستاره تیم ملی برزیل میگوید جامجهانی ۲۰۲۲ ممکن است آخرین حضور او در این تورنمنت مهم باشد. نیمار ۳۰ ساله به روزنامه برزیلی «گلوبو» گفت: من طوری بازی میکنم که انگار آخرین جامجهانی من است، چرا که نمیدانید فردا چه اتفاقی میافتد. من نمیتوانم تضمین بدهم در جام بعدی حاضر خواهم بود. شاید یک جامجهانی دیگر باشم و شاید نباشم. تغییر سرمربی اتفاق خواهد افتاد و من نمیدانم آن سرمربی به من علاقه داشته باشد. من حالا تاریخ طولانیای را در تیم ملی ساختهام و مطمئناً میخواهم در بهترن حالت آن را به پایان برسانم. وبگاه ESPN نوشته «تیته» سرمربی تیم ملی برزیل در پایان جامجهانی قطر از سمت خود کنارهگیری میکند و هنوز جانشین او مشخص نیست. نیمار که از ۱۸ سالگی در ترکیب سلسائو حضور دارد، تاکنون ۱۲۱ گل به ثمر رسانده و تنها ۲ گل تا رسیدن به رکورد پله افسانهای و تبدیلشدن به آقای گل تاریخ تیم ملی برزیل فاصله دارد. نیمار در اینباره میگوید: این فراتر از تصور و رؤیاپردازی من است. من هیچوقت به اعداد فکر نکردهام و نمیخواستم رکورد کسی را بزنم. من فقط میخواهم فوتبال بازی کنم. پله یک مرجع است. پله فوتبال است. پله برای کشور ما همه چیز است. احترام و تحسینی که برای او دارم فوقالعاده زیاد است.
برزیل در جامجهانی ۲۰۲۲ قطر باید در مرحله گروهی به مصاف صربستان، سوییس و کامرون برود.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|