|
ارسال به دوستان
اخبار
«به روایت سیدرضی» آدینه شبکه خبر را تماشایی کرد
مستند - مصاحبه «به روایت سیدرضی» مصاحبه ۳۶ دقیقهای سردار شهید سیدرضی موسوی درباره خصوصیات اخلاقی سپهبد شهید قاسم سلیمانی، نحوه مدیریت میدان نبرد در سوریه و عراق، تعامل با محور مقاومت و سفر منجر به شهادت وی به سوریه و عراق و برخی خاطرات ناب از شهید سلیمانی، روز گذشته بعد از خبر ساعت ۱۶ برای نخستین بار از شبکه خبر روی آنتن رفت. «به روایت سیدرضی» به کارگردانی مصطفی شوقی، محصول سازمان هنری - رسانهای اوج است و در خانه مستند تولید شده که برای نخستین بار از تلویزیون پخش شد.
سردار سیدرضی موسوی از مستشاران باسابقه سپاه، دوشنبه (4 دی) در حمله رژیم صهیونیستی به منطقه زینبیه در حومه دمشق به شهادت رسید. وی از مستشاران قدیمی نیروی قدس سپاه در سوریه و یار و همراه حاجقاسم سلیمانی بود که در حوزه پشتیبانی از محور مقاومت در سوریه فعالیت داشت. پیکر این شهید پیش از انتقال به ایران در شهر نجف اشرف و در بارگاه ملکوتی حضرت علی(ع) تشییع شد. پس از انتقال پیکر سردار موسوی به کشور، حضرت آیتالله خامنهای، رهبر معظم انقلاب اسلامی 7 دی با حضور در کنار پیکر وی و قرائت فاتحه، بر پیکر آن شهید سرافراز نماز اقامه کردند. رهبر انقلاب با تسلیت به خانواده شهید و قدردانی از جهاد خستگیناپذیر شهید موسوی، برای این شهید همنشینی با اوصیا و اولیای الهی و علو درجات مسئلت کردند.
آیین تشییع پیکر مطهر سردار موسوی با حضور خیل عظیم و پرشور مردم همیشه در صحنه، غیور و شهیدپرور، در میدان آیینی امام حسین(ع) تهران برگزار و پیکر این شهید در امامزاده صالح(ع) تجریش به خاک سپرده شد.
***
انسیه شاهحسینی «دست ناپیدا» را به جشنواره میرساند
تصویر زنان حوضهخوان
«دست ناپیدا» فیلمی به کارگردانی انسیه شاهحسینی و تهیهکنندگی سعید سیدزاده است که این روزها فیلمبرداری آن تمام شده و در مرحله پستولید و تدوین قرار دارد.
انسیه شاهحسینی، کارگردان این فیلم که پنجمین فیلم سینمایی او است، تلاش دارد این فیلم را به جشنواره فجر برساند. او در این باره افزود: این فیلم درباره زنان حوضهخوان زمان جنگ است که ایده آن را از یک فیلم خودم به نام شب بخیر فرمانده گرفتم. قهرمان فیلم شب بخیر فرمانده یک خبرنگار بود که پشت جبهه با مرزنشینان ارتباط میگرفت. در اینجا نیز همان خبرنگار قرار است با زنان پشت جبهه آشنا شود.
وی افزود: این فیلم از روی شعری از مولانا برداشته شده است؛ شعری که در آن مولانا میگوید: دست ناپیدا گریبان میکشد، من پی دست و گریبان میروم. از سوی دیگر هم تجربه خود من است و هم خودم خبرنگار بودم و در واقع این فیلم تجربه خودم بود.
کارگردان فیلم پنالتی افزود: دست ناپیدا، اثری جذاب و روایت زندگی زنانی است که در زمان جنگ در کارون لباس میشستند. نمونه آن نیز کتاب «حوض خون» است اما این فیلم ربط زیادی به آن ندارد. محور همان است و این فیلم نیز زندگی زنانی را به تصویر میکشد که به کارون میزنند.
کارگردان فیلم زیباتر از زندگی در ادامه گفت: این فیلم روایتگر زندگی زنی است که ۲۰۰ فانوسقه خونین روی دوش دارد و همه را در آب کارون شسته و آنها را به جبهه میفرستد. بنیاد فارابی و بنیاد شهید سرمایهگذار این فیلم هستند.
***
روز گذشته با حضور وزیر ارشاد برگزار شد
اختتامیه ششمین رویداد بینالمللی جایزه بازیهای جدی
آیین اختتامیه و مراسم معرفی و اهدای جوایز برگزیدگان رویداد جایزه بازیهای جدی ۱۴۰۲ عصر جمعه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دانشگاه امیرکبیر برگزار شد.
رویداد جایزه بازیهای جدی ۱۴۰۲ به ۲ روز پایانی و سرنوشتساز خود رسید تا بر اساس آرای داوران، منتخبان این رویداد در مراسم اختتامیه در هر ۳ بخش سمپوزیوم، هکاتون و جشنواره، عصر جمعه ۸ دی از ساعت ۱۷:۳۰ با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دانشگاه امیرکبیر معرفی شدند.
ششمین جایزه بازیهای جدی، قبل از رسیدن به آیین پایانی و مراسم اختتامیه و اهدای جوایز برگزیدگان خود پنجشنبه ۷ دی در بخش سمپوزیوم بازیهای جدی از ساعت ۱۰ صبح در دانشگاه صنعتی امیرکبیر آغاز شد و مقالات شفاهی پذیرفته شده در این بخش برای انتخاب عنوان «مقاله جدی سال» ارائه شدند. در این روز پروفسور سیلوستر ارناب و پروفسور سارا دفریتاس به طور آنلاین به ارائه سخنرانی پرداختند.
ارسال به دوستان
گفتوگوی «وطن امروز» با رئیس تئاترشهر درباره تغییرات محیطی این مجموعه پس از 3 دهه
حریم نه! حیاط تئاترشهر
گروه فرهنگ و هنر: بیش از 3 دهه است موضوع حریم تئاترشهر به یکی از مهمترین و پرتنشترین چالشهای حوزه تئاتر و هنرهای نمایشی بدل شده است. از روزی که شهردار وقت نردههای حائل در مجموعه تئاترشهر را به بهانههایی چون همسانسازی مجموعه فرهنگی با جامعه برداشت، تا به امروز اتفاقات ناگوار بسیاری در حریم این مجموعه رخ داده است؛ از نزاعها خونین تا خسارت و سرقت گرفته تا ایجاد مزاحمت و احساس عدم امنیت برای خانوادهها و مخاطبان و این اواخر نیز حضور روزافزون دستفروشان، چهره قلب تپنده تئاتر کشور را بسیار زشت و تاسفبار کرده است طی چند سال گذشته بحثهای بسیاری پیرامون حریم تئاترشهر مطرح شده است؛ از وعدههای پیدرپی مدیران وقت گرفته تا جلسات مدیران شهری و فرهنگی با هنرمندان. آنچه اما در نهایت رخ داد اینکه در هفته گذشته کلنگ اجرایی شدن احداث حریم تئاترشهر با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بر زمین خورد. از همین رو با سیدجواد طاهری، مدیر مجموعه تئاترشهر که خرداد سال 1401 با حکم مدیرکل هنرهای نمایشی به عنوان بیستوششمین سکاندار ساختمان 50 ساله تئاترشهر انتخاب شد پیرامون این حریم به گفتوگو نشستیم.
***
* آقای طاهری! ابتدا کمی از حضور 19 ماهه خود در مجموعه تئاترشهر و وضعیت مهمترین مجموعه تئاتری کشور بگویید؟
تئاترشهر از زمانی که من مسؤولیت آن را قبول کردم، روزهایی بود که به واسطه شیوع کرونا از لحاظ مخاطب بسیار ضعف داشتیم، بویژه دوستان پیش از بنده حتی بدون ارائه نمایشنامه چیدمانی را انجام داده بودند که طبعا نمیتوانستیم اجرایی کنیم و من صرفا در همان روزها، برای اینکه هنرمندان و گروههایی که تمریناتشان را آغاز کرده بودند متضرر نشوند زمانبندی اجرا را لحاظ کردم اما در این بین اغتشاشات سال گذشته رخ داد و یک عده از افراد سودجو از این موقعیت استفاده کردند و تا جایی که در توانشان بود ضمن همراهی از برخی رسانهها هم بهره بردند تا بتوانند ضربهای را به تئاتر کشور وارد کنند اما خدا را شکر بهرغم تلاطم ایجاد شده به قدری ساختار درست بود که اتفاقی رخ نداد، البته من به نوبه خود خیالم راحت بود چون به مسیری که برنامهریزی شده بود اعتقاد و ایمان داشتم.
* همانطور که گفتید در روزهای آغازین حضورتان در تئاترشهر کرونا و اغتشاشات 2 معضلی بود که شما و مجموعه تئاترشهر را حسابی درگیر کرده بود؛ اتفاقاتی که باعث شد وضعیت مخاطب بهشدت روند نزولی داشته باشد؛ کمی درباره آن شرایط و فضا توضیح بدهید.
ما در موضوع مخاطب شدیدا دچار رکود بودیم و بهرغم مسائل بهوجود آمده، طی یک سال گذشته با برنامهریزی و اهتمامی که شد تا امروز در مجموعه تئاترشهر شاهد بالاترین حضور مخاطبان هستیم. در واقع رکورد پرمخاطبترین دوران را در کل ادوار چه در زمان انقلاب و چه پس از انقلاب رد کردهایم و هماکنون که بنده با شما صحبت میکنم از ابتدای سال حدود 23 میلیارد گردش مالی مجموعه تئاترشهر بوده؛ عددی که هرگز طی نیم قرن گذشته سابقه نداشته است، بویژه که مخاطب ما در تئاترشهر امروز بدون حضور چهرههای سینمایی علاقهمند تماشای تئاتر شده است. نمایشهایی چون هیدن، اوینیون، فردریک و بسیاری دیگر از این دست، اجراهایی هستند که بدون داشتن چهرههای خاصی میزبان مخاطبان بسیاری شدند. در واقع ما در عملکردمان تلاش کردیم به حداقلهای تئاتر و هنرهای نمایشی وفادار باشیم و مانند برخی سالنها، نمایشهایی را که صرفا طنز یا با حضور برخی چهرهها باشند به صحنه نیاوردیم و اساسا مخاطب، امروز به جایگاهی از درک رسیده است که ملاک تماشای یک نمایش صرفا حضور سلبریتیها نباشد. او امروز به ضرورت وجودی تئاتر پی برده است و از برخی نمایشها که برای حضور تماشاگر به هر ریسمانی چنگ میزدند عبور کرده و این جایگاه امروز در مجموعه تئاترشهر را جزو الطاف خداوند میدانم که همراهمان بوده است.
* از دهه 70 که حریم مجموعه تئاترشهر توسط شهردار وقت برداشته شد، رفتهرفته معضلات و مشکلاتی پیرامون تئاترشهر به وجود آمد؛ معضلاتی که در سالهای اخیر به اوج خود رسید اما هرگز سیاستها و وعدهها به سرانجامی نرسید و حالا شاهد عملیاتی شدن طرح حریم تئاترشهر هستیم، کمی درباره این طرح بگویید.
بنده که به تئاترشهر آمدم، اقداماتی از قبل شده بود اما بسیاری از دوستان نیز به اجرایی شدنش چندان خوشبین نبودند. نخستین کاری که باید انجام میشد، گرفتن مصوبه میراث فرهنگی در رابطه با حد و حدود حریم تئاترشهر بود که با پیگیریهایی که انجام شد، با همراهی کارشناسان میراث فرهنگی ظرف یک ماه مصوبه را گرفتیم که از ضلع غربی خیابان ولیعصر، ضلع شمال خیابان انقلاب و ضلع جنوبی شامل کوچه پشتی مجموعه تئاترشهر ثبت شد، البته درباره حریم تئاترشهر بسیاری، ذهنیتهای متفاوتی دارند اما در واقع این حریم نیست و همان حیاط تئاترشهر است که در سالهای گذشته با نردههایی مشخص شده بود که در زمان کرباسچی برداشته شد و نتیجه آن احداث در و تونلهای مترو در محوطه تئاترشهر است. به اعتقاد من اگر آن نردهها، حصارها یا هر چه دوستان مینامند وجود داشت، هرگز آن اتفاق رخ نمیداد. با برداشتن آن مرز و از بین بردن آن حدود، امروز به جایگاهی رسیدیم که هر کسی به خودش اجازه ورود به این حریم و حیاط را میدهد و شاهد زدن استیجها و سایر کارها از سوی ارگانها، دستگاهها و نهادها هستیم، البته این نکته نیز نباید فراموش شود که همه موظفیم اگر خواهان انجام برنامهای فرهنگی در حریم تئاترشهر هستیم، ابتدا باید از این مجموعه مجوز بگیریم و قطعا ما نیز در آن مشارکت خواهیم کرد. در واقع همه برنامهها باید با هماهنگی مجموعه تئاترشهر باشد. وقتی مرزی برای حریم تئاترشهر وجود ندارد، هنرمندان و مخاطبان به هیچوجه احساس امنیت ندارند، مانند وضعیت دستفروشان که اصلا وجهه خوبی ندارد؛ دستفروشانی که مدام در حال پیشروی هستند و با این اوضاع طی چند وقت آینده تا در اصلی تئاترشهر خواهند آمد.
* درباره بحث تامین امنیت مخاطبان در تئاترشهر بویژه در پایان اجراها که بعضا در ساعات پایانی شب است هم بگویید.
ساعات پایانی شب و عدم احساس امنیت برای مخاطبان و هنرمندان یک مساله مهم برای ما است. ببینید! به عنوان مثال سال گذشته در بحبوحه اغتشاشات، پیش از شروع نمایش تجمعی بیرون تئاترشهر انجام شده بود که با تدبیری که شد مخاطبان نمایش را از لابی مجموعه به داخل سالن فرستادیم، در حالی که اغتشاشگران از بیرون به داخل مجموعه تئاترشهر سنگ پرتاب میکردند و باعث ایجاد خسارت به ساختمان و در ورودی شدند تا جایی که شیشههای بالای در اصلی شکست. حال تصور کنید اگر مخاطبان داخل لابی مجموعه میایستادند و ما آنها را به سالن نمیفرستادیم، تکههای شکستهشده شیشهها باعث ایجاد مجروحیت برای مخاطبان میشد؛ آن وقت چه کسی باید پاسخگو میبود؟! حریم تئاترشهر جدا از آنکه در پایان اجراها امنیت را در مهمترین چهارراه فرهنگی کشور فراهم میکند، باعث پیشگیری از این دست اتفاقات پیشبینینشده نیز میشود و طبعا احداث آن باید باعث خوشحالی باشد.
* منتقدان حریم تئاترشهر اولا ایجاد آن را به نوعی محدودیت میدانند و در ثانی باعث مخدوش و پنهان شدن ساختمان برمیشمارند، نظر شما با توجه به معضلات و چالشهایی که طی این سالها به وجود آمده است نسبت به این نگرانی چیست؟
به نظرم حریم تئاترشهر قرار نیست محدودیتی ایجاد کند، قرار است فقط جلوگیری کند از ورود نااهلان به آن مجموعه و قرار نیست هنرمندان، اهالی و علاقهمندان هنر و حتی مردم عادی که به دنبال یک محیط امن و آرام هستند، منعی برای ورودشان وجود داشته باشد. ما قرار نیست مانند تالار وحدت یک فضای بسته داشته باشیم، بلکه فقط شبها که اجراها به اتمام میرسد، ورودیها بسته میشود تا از حضور افراد هنجارشکن که ایجاد مزاحمت برای خانوادهها و مخاطبان میکنند، ممانعت شود. از طرفی طی 8 ماه جلسات مستمر با مسؤولان میراث فرهنگی یکی از مهمترین آیتمهایی که تاکید شده بود، این بود که هیچگونه مانع بصری درباره ساختمانی که ثبت شده است نباید وجود داشته باشد، از این رو به دنبال طرحی با چنین معیار و پارامتری رفتیم. خانم امتیازی به عنوان طراح، دقیقا با توجه به المان تیغهای پشتبام مجموعه، ستونهای اطراف تئاترشهر را با ارتفاع 2.5 متر و عرض 12 تا 15 سانتیمتر که مانع تردد باشد و از لحاظ دیداری مانع نباشد، طراحی کردند که به نظرم با توجه به تاکیدات خودمان و میراث فرهنگی، یک کانسپت کاملا درست و صحیح طراحی شد.
* چه زمانی شاهد افتتاح حریم یا حیاط تئاترشهر خواهیم بود؟
برآورد پیمانکار یک ساله است اما به نظر بنده اگر بودجه این عملیات به سرعت تامین شود و تخصیص یابد، این پروژه میتواند سریعتر انجام شود، حتی در جلسهای که چند روز گذشته با شهردار منطقه داشتیم، ایشان هم تاکید داشتند این طرح طی ۳ تا 4 ماه باید تمام شود و به نظرم این مطول شدن بیشتر به خاطر بحث بودجه و عملیاتی شدن موضوعات مالی است اما من این قول را از این حیث میدهم اگر بودجهای که اختصاص داده شده سر موعد مقرر به پیمانکار برسد، قطعا بسیار زودتر افتتاح خواهد شد و بنده از همین جا از وزیر فرهنگ و ارشاد و معاونانشان خواهش دارم بودجه این حریم را که حدود 40 میلیارد تومان است، زودتر به مرحله اجرایی برسانند تا شاهد بهرهبرداری آن باشیم. باور کنید در هیچ دولتی چنین ارادهای برای انجام طرح حریم نبوده و خوشبختانه در این دولت و در این برهه اتفاق افتاده است و انشاءالله به خوشی هم در همین دولت بهرهبرداری شود.
* در پایان اگر صحبتی مانده، میشنویم.
من در پایان از دوستانی که انتقادهایی نسبت به حریم تئاترشهر دارند خواهش میکنم این نکته را بدانند که اصل موضوع حفظ مالکیت تئاترشهر است؛ مهم نیست چه کسی آن را انجام میدهد، مهم این است که منفعت تئاتر در ایجاد حریم است و خواهش میکنم دوستان این موضوع مهم را به حاشیه نکشند. ضمنا از اعضای شورای شهر، شهردار تهران و وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکر ویژه دارم.
ارسال به دوستان
۲ حکم در یک روز
اللهیاری راهی رودکی شد و سمیعی عازم دفتر موسیقی
پس از کشوقوسهای زیاد و مطرح شدن اسامی مختلف برای مدیریت بنیاد رودکی، در نهایت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکمی محمد اللهیاری فومنی را به عنوان مدیرعامل بنیاد فرهنگی - هنری رودکی منصوب کرد. اللهیاری پیش از این مدیر دفتر موسیقی بود. در بخشی از حکم محمدمهدی اسماعیلی خطاب به محمد اللهیاری فومنی آمده است: امید است با اتکال به خداوند متعال با توجه به ماموریتها و وظایف محوله بنیاد، ضمن جلب همکاری و حمایت اصحاب فرهنگ و هنر و بهرهگیری از ظرفیت ارزشمند معاونتها و سازمانهای تابعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر نهادهای فرهنگی و هنری و امعان نظر به وظایف ذیل در جهت تحقق اهداف بنیاد، انشاءالله قرین توفیق و تأیید الهی باشید:
حمایت ویژه مادی و معنوی برای آفرینش تولیدات هنری فاخر، اصیل و مؤثر در رشتههای موسیقی، نمایشی و...؛ تلاش در جهت تبیین و نشر مبانی نظری هنر و نمونهسازی در زمینههای دینی و انقلابی؛ شناخت و بهکارگیری استعداهای درخشان هنری و ادبی در سطح داخلی و بینالمللی، بویژه نسل جوان و انقلابی؛ جلب مشارکت عمومی و مؤسسات فرهنگی و هنری داخلی و خارجی در فعالیتهای هنری و ادبی؛ فراهم ساختن محیطهای مناسب و سالم برای فعالیت علاقهمندان به هنر؛ حمایت از برگزاری همایشها و جشنوارههای هنری و ادبی فاخر در سطح ملی و بینالمللی؛ تلاش در جهت پیشرفت و توسعه هنر همتراز با شأن تاریخی، ملی و دینی ایران اسلامی؛ تربیت کادر هنری متخصص از استعدادهای انسانی کارآمد با زیربنای اصیل ایمانی و دینی. محمد اللهیاری فومنی دانشآموخته دکترای علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی است. از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی اللهیاری میتوان به مدیرکلی امور کتاب و کتابخوانی و مدیرکلی دفتر موسیقی اشاره کرد.
از سوی دیگر امیرحسین سمیعی که پیش از این معاون هنری سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران بود با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به جای محمد اللهیاری فومنی به عنوان مدیرکل دفتر موسیقی این وزارتخانه منصوب شد.
در بخشی از حکم سمیعی آمده است: «با عنایت به تعهد، شایستگی و تجارب ارزشمند جنابعالی، و پیشنهاد معاون محترم امور هنری، به سمت «مدیرکل دفتر موسیقی» منصوب میشوید.
وضعیت امروز موسیقی کشور دارای ضعفها و قوتهایی است. از علاقهمندی بالای جوانان به موسیقی به عنوان فرصتی برای تولیدات فاخر و با محتوای اصیل فرهنگی ایرانی - اسلامی استفاده کنید. امید است با استعانت از خداوند متعال در راستای تحقق سیاستهای فرهنگی نظام، با حسن تعامل شایسته با اهالی هنر، اصحاب موسیقی و جلب همکاری و حمایت ایشان و راهبری معاون محترم هنری، نسبت به پیگیری موارد ذیل اهتمام ورزید:
توجه به سند ملی موسیقی و اجراییسازی سیاستهای مندرج در آن. حفظ و ارتقای جایگاه اساتید موسیقی کلاسیک و ملی تقویت و گسترش موسیقی نواحی ایران.
توجه به اعزام گروههای موسیقی فاخر ایرانی و اجرا در کشورهای مختلف و تقویت دیپلماسی فرهنگی و هنری جمهوری اسلامی ایران.
تقویت شوراهای شعر و موسیقی و توجه ویژه به محتواهای ارائهشده توسط هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی. در این موضوع، هماهنگی با شورای شعر وزارتخانه ضرورت دارد.
تقویت گفتمان انقلابی و توجه به ارزشهای فرهنگی، تربیتی و خانوادهمحور بر مبنای رهنمودهای مقام معظم رهبری و امام راحل. توجه به ظرفیت تربیتی و جریانساز سرود و تقویت و توسعه آن.
امیرحسین سمیعی متولد سال ۱۳۶۲ و فارغالتحصیل هنرستان موسیقی است و کارشناسی خود را در رشته سینما از دانشگاه هنر معماری تهران دریافت کرده است. سمیعی همچنین در دانشگاه کومیتاس ارمنستان در رشته آواز کلاسیک، موسیقی را دنبال کرده است. خوانندگی در گروه کر ارکستر سمفونیک صداوسیما، خوانندگی در سمفونیهای خلیج فارس و دلاوران و آهنگسازی برای موسیقی فیلم نیز در کارنامه هنری وی دیده میشود.
ارسال به دوستان
ایجاد بازار سیاه به موقعیت قربانی آسیب جدی وارد میکند
لزوم برخورد قاطع خوانندگان با ایجاد فضای غیرواقعی
علیرضا قربانی از جمله خوانندگانی است که علاوه بر تکنیک بسیار خوب و دانش روزآمدش در حوزه موسیقی و خوانندگی، توانسته با انتخابهای درست، جایگاه خود را به عنوان یک خواننده و موسیقیدان جدی تثبیت کند و حتی به گمان بعضی حرفهایهای موسیقی، از همایون شجریان هم جایگاه بالاتری کسب کرده است. او این جایگاه را به واسطه پرهیز از انتخابهای سطحی، اجراهای کمنقص و مراودات و ارتباطات درست کسب کرده است. اما حالا مدتی است او ناخواسته در فضایی قرار گرفته که میتواند هم محبوبیت عمومی او را دستخوش چالش جدی کند و هم مانع ارتقای جایگاه او نزد مخاطبان خاصش شود. ماجرا از این قرار است که حدود یک سال است بخشی از گروه او که تبلیغات و ارتباطات و فروش بلیت را مدیریت میکند، ناخواسته و احتمالا به صورت غیرعمد موجب ایجاد شرایطی میشود که در آن فضای بازار سیاه فروش بلیت شکل میگیرد و قیمت بلیت در این فضا چند برابر میشود. ظاهر ماجرا این است که لابد محبوبیت این خواننده بالاست و این بالا بودن شهرت و محبوبیت موجب شکل گرفتن این فضا میشود. طبیعی هم هست که در این شرایط بلیت کنسرت او به سرعت فروش رود و کار به بازار سیاه بکشد و ... یعنی بلیتها به سرعت تمام میشود و از آن پس بلیتهایی که باید برای مثال 700 هزار تومان باشد، توسط دلالها به قیمت 7 تا 8 میلیون تومان فروخته میشود. شاید برایتان سوال باشد که این موضوع چه ارتباطی با قربانی دارد و اساسا او در این ماجرا دخیل نیست.
حتما با توجه به شخصیت و متانت هنرمندی مانند قربانی او هیچگاه وارد چنین فضایی نمیشود اما این را نمیشود منکر شد که او به صورتی جدی و صریح مانع بروز این اتفاق نشود، هیچکس نمیتواند فضای به وجود آمده را کنترل کند.
بسیاری از خوانندگان بودهاند که چون نمیخواستهاند فشار مضاعفی به مخاطبانشان وارد شود وقتی دیدهاند کار به بازار سیاه بلیت کشیده و مردم ناگزیر شدهاند چندین برابر قیمت بلیت را پرداخت کنند، حتی تا پای تعطیل کردن کنسرت هم رفتهاند. طبیعی است مخاطب هم این تقلا را میبیند و از این پس حتی در صورت وجود بنیه مالی بالا از بازار سیاه بلیت نمیخرد. حالا کنسرتهای زمستانی علیرضا قربانی دارد شروع میشود و خبر رسیده دوباره به سرعت تمام بلیتها فروش رفته و هر کسی بخواهد به کنسرت او برود ناگزیر است هر بلیت را به قیمت بالای 7 میلیون تومان خریداری کند. کنسرت زمستانی علیرضا قربانی با اجرای ۱۳ قطعه ۷ تا ۲۲ دی برگزار میشود و قربانی قرار است «عروج» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر ابوسعید ابوالخیر، «پریشانی» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر احمد امیرخلیلی، «پل» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر احمد امیرخلیلی، «بوی گیسو» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر واقف لاهوری، «گفتوگو» (دیوار) به آهنگسازی سیاوش ولیپور و شعر حسین منزوی، «عشق آسان ندارد» به آهنگسازی ستار اورکی و شعر اهورا ایمان، قطعه «بیکلام» در شوشتری به آهنگسازی حسام ناصری را در این کنسرت اجرا کند. همچنین «در زلف تو آویزم» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر امیرخسرو دهلوی، «عاشقانه نیست» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر اهورا ایمان، «زلف سیه» با شعر و آهنگسازی غلامحسین مینباشیان، «چشمهایش» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر شهریار، «مرا ببخش» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر حسین غیاثی و «روزگار غریب» به آهنگسازی حسام ناصری و شعر احمد شاملو و حمید خلفبیگی از دیگر قطعات این کنسرت به شمار میآید.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|