یکی از پدیده‌هایی که این روزها ما در کشورمان دیدیم، حضور هموطنانی است که پاهای‌شان همراه ما روی خاک این کشور است و روح‌شان در پرواز. داخلی‌هایی که عاشق خارجند و هموطن را وقتی دوست دارند که خارجی باشد. ساده بگویم برای این دوستان، هر آنچه داخل است جن است و آنها بسم‌الله...

مرحله اول، یک بوم و دو پرچم

یکی از اتفاقات جذابی که برای این دوستان‌خارجی‌پسند رخ می‌دهد؛ حضور ۲ ایرانی با پرچم‌های متفاوت در میدان مسابقات و در برابر هم است. فرقی نمی‌کند که مسابقه مذکور، مسابقه ماست‌خوری باشد یا رقابت‌های المپیک. مهم این است که ما داخلی‌ها در هر صورت بازنده‌ایم. چرا که فردی با نام ایرانی انتخابش آن بوده که پولی بگیرد و ایرانی نباشد. اصلا ناف ما را از همان ابتدا با باخت بریده‌اند. در اینگونه موارد اصلا و ابدا تصمیم شخصی و غرور ملی فرد تغییر رنگ داده، مهم نیست. ما بدیم و ما بدیم و ما بدیم.

مرحله دوم، دختر باشد، بهتر!

جذابیت این گونه رقابت‌ها وقتی دو چندان می‌شود که طرفین مسابقه دختر باشند، نه پسر! اینگونه به راحتی بساط آب گل‌آلود پهن است و در هر حالتی باز زبان عده‌ای دراز. چرا که در طول تاریخ، بارها و بارها دیده‌اید که مسابقات ورزشی، هیچ‌گاه درگیر امور سیاسی جهان نبوده و نیستند. در مسابقات جهانی ورزشی، فقط و فقط قوانین ورزشی هر رشته مهمند، نه ملیت و سیاست داخلی و خارجی کشور حاضر در مسابقات. در مسابقات المپیک پاریس نیز، مثل سنوات گذشته، این قانون برقرار بوده و رقابت بین دو دختر تکواندوکار، برای برخی، خیلی همین‌طوری بهتر از سایر مسابقات است. تنها نکته مهم در این مسابقه نیز بازنده‌بودن کشور ایران، حتی در صورت برد نماینده خودش است. به هر حال ما خیلی بدیم و خیلی بدیم و خیلی بدیم.

مرحله سوم، برنده کیست؟

برنده کسی است که نمی‌بازد. او فردی‌ است که در هر المپیک زیر پرچم کشوری می‌رود که پول بیشتری به او می‌دهند. او محدود به خط و مرز نیست و در آسمان جهان پرواز کرده و رنگ عوض می‌کند تا پول بیشتری دربیاورد. آن وسط‌ها برای اینکه انرژی و سوختش تمام نشود تبلیغی نیز قبول می‌کند و لگد 3 امتیازی محکم‌تری به هموطنش می‌زند. در نهایت به آنها که روزی هموطنش بودند، می‌گوید دلش برای‌شان تنگ شده و به خاک کشورش بوسه می‌زند. حالا کدام وطن؟ خدا می‌داند. برنده دقیقا آن کسی است که خیلی رو دارد و با وجود داخلی‌نشینان خارجی دوست، چراغ روهایش هیچ‌گاه نمی‌سوزد! 

* اومد فقط بدو به‌طرف دریا!*

«سرم ز دست بشد چشم از انتظار بسوخت

در آرزوی سر و چشم مجلس‌آرایی

مکدر است دل آتش به خرقه خواهم زد

بیا ببین که کرا می‌کند تماشایی»

ای صاحب فال! زمان زیادی است که در انتظار آوار شدن موشک و پهپاد بر سرت هستی، آنقدر به آسمان و اخبار نگاه کرده‌ای که سرت کچل شده، چشمت سوخته، گردنت کج شده، دهانت یک‌وری شده، گوش‌هایت آویزان شده و...

وانگهی نگران نباش که به‌زودی انتظارت به پایان خواهد رسید و آنچه روزها در انتظارش بودی شب سراغت خواهد آمد و چنان آتش به تنبانت خواهد افتاد که تنبانت با همه محتویات داخلش خاکستر خواهد شد. 

ای ذلیل چشم به راه، سفری در پیش داری که چشم‌انتظاری زیبا و بزرگ در انتظار قدوم نامبارک توست! از آداب سفر آن است که سبک‌بال بار ببندی اما خوشا به‌حالت که برای چون تویی تنها یک مایو هم کفایت است چرا که در دریای بزرگ و زیبا با وجود کوسه‌های گرسنه صهیون‌خوار به چیزی نیاز نداری جز آموزش‌های قبلی شنا. در صورت علاقه به ثبت‌نام در کلاس شنا کلمه «من یک صهیونیست بی‌همه‌چیزم» را به شماره ۰۰۹۸ ارسال کنید!

متأسفانه علیرغم تلاش‌های صورت‌گرفته جهت کاهش دمای هوا، همچنان دمای هوا رو به گرما می‌رود؛ لذا طرح‌های زیر جهت تسریع در این مهم، تقدیم مسؤولان محترم می‌شود:

طرح اصطکاک

پیاده‌روی بر سطح سنگفرش و آسفالت خیابان‌ها موجب به‌وجود آمدن نیروی اصطکاک و تولید گرما می‌شود. شهروندانی که در طول روز بیش از ۱۵ دقیقه پیاده‌روی می‌کنند تصاویر آنها توسط دوربین‌های مداربسته ثبت شده و به میزان دقایق اضافی پیاده‌روی روزانه، ضرب در مساحت کف کفش ملزم به پرداخت جریمه هستند.

طرح تنفس

با توجه به تولید گرما در هر بازدم، به منظور کاهش دمای هوا در شهر، شهروندان با توجه به حجم ریه و میزان حرف زدن، ملزم به پرداخت عوارض خواهند بود؛ لازم به ذکر است، در این طرح برای مسؤولین، نمایندگان مجلس و آقازاده‌ها، بسته‌های تشویقی ویژه در نظر گرفته خواهد شد.

طرح رفلکس

می‌دانیم اگر در مقابل یک شیء نورانی، آیینه‌ یا ذره‌بین قرار دهیم میزان تولید نور و گرما دو برابر می‌شود؛ لذا شهروندانی که پنجره‌های خانه‌شان مجهز به شیشه رفلکس بوده، موظف به تعویض شیشه یا چسباندن روزنامه از سمت خارج به پنجره‌ها هستند؛ شهروندانی که از این امر سرپیچی کنند شیشه‌های‌شان توسط شهرداری جمع خواهد شد.

طرح مشاغل

به صاحبان مشاغلی که مولد گرما هستند و به نوعی خواهند شد از جمله نانوایان، جوشکاران،‌ آشپزها، خشکشویان، سفال‌گران، مس‌گران،‌ فروشندگان آیینه، شیشه‌های رفلکس و ذره‌بین مالیات به میزان دو برابر تعلق خواهد گرفت. در این طرح برای فروشندگان پنکه اعم از سقفی و رومیزی و کولر اعم از آبی و گازی و نصابان وسایل سرمایشی  تخفیف در عوارض طرح تنفس در نظر گرفته خواهد شد.

+مجری: خب در خدمت آقای دکتر پهلوان‌فر دکترای رشته تحلیل رسانه و المپیک از دانشگاه کمبریج انگلستان هستیم تا با تحلیل حوادث المپیک ۲۰۲۴، پرده از خباثت‌های جمهوری اسلامی بردارند.

سلام آقای پهلوان‌فر امیدوارم روز خوبی رو تا به الان گذرونده باشید. بریم سر اصل مطلب... لطفا برامون شفاف کنید که پشت پرده مدال‌آوری دختران ایرانی چیه؟

کارشناس: سلامممم خدمت همممه ورزش‌دوستان ایرانی سرزمینم، همه ورزش‌های سرزمین ایران دوستم و ایرانیان سرزمین ورزش‌های..... 

+مجری: کافیه کافیه دکتر جان! وطن‌دوستی شما دیگه به همه ما ثابت شد لطفاً ادامه بدید در خدمتیم....

کارشناس: من خیلی وقت‌تون رو نمی‌گیرم فقط می‌خوام این پرده دروغ رو با ناخن انگشت اشاره، کنار بزنم تا با چشمان ناز خودتون حقیقت رو ببینید دیگه بقیه‌ش خیلی روعه، خیلی واضحه، خیلی مشخصه [در حالی‌که داد می‌زند]

بُعد اول دمیدن آتش خشونت در روح دخترانم

خب دختران ناز منو آوردن روی تشک میگن حالا نزن کی بزن و خلاصه به قصد کشت همو بزنید.

آقای جمهوری اسلامی اگه مردی خودت بیا رو تشک کتک بخور چرا دختران سرزمین منو آوردی؟ ظلم اجتماعی کم بود که به ظلم فیزیکی هم متوسل شدی؟ اصلا این خشونت روح ناز دختران ما رو می‌خراشه بی‌انصاف [بغض می‌کند].

بعد دوم تفرقه‌افکنی در میان دختران ایرانی

ناهید رو انداختی به جون کیمیا دلت خنک شدددد؟ [عصبانی می‌شود] رفاقت‌ها رو به آتیش کشیدی آروم شدی آقای جمهوری اسلامی؟ دختران سرزمینم رو در برابر هم قرار دادی نامرد! اصلا شما اگر به قبل از انقلاب و بعد از انقلاب دقت کنید در روابط خانواده‌ها، می‌بینید که بیشترین آمار دعواهای عروس‌ها با مادر شوهر و خواهر شوهرها و بیشترین گیس و گیس‌کشی بین جاری‌ها رو در ۴۰ سال اخیر شاهد بودیم. اصلا سیاست جمهوری اسلامی تفرقه انداختن میان جامعه زنان است.

بعد سوم بی‌ارزش کردن سایر ورزش‌هاست

اگر خیلی به ورزش زنان اهمیت می‌دید چرا تو ورزش‌های دیگه مدال‌آور زن نداشتی؟ این همه رشته ملیح و دخترانه داریم: رقص باله بانوان، شنای نمایشی، پرورش‌اندام و هزاران رشته زیبای دیگر. ببین همین قضیه ثابت می‌کنه که می‌خواهند همه دختران سرزمینم رو به سمت ورزش‌های رزمی و خطرناک بفرستند تا آسیب ببینند و در واقع با ایجاد جنگ داخلی در جامعه زنان از حجم جامعه معترض کاسته و حذف بشوند.

بعد چهارم تقویت روحیه مبارزه در زنان با توجه به پیش‌بینی جنگ آینده ایران با اسرائیل

با توجه به جنگی که ایران با اسرائیل راه انداخته به زودی زود شاهد جنگ بزرگی میان این دو کشور هستیم. طبیعتا در برابر قدرت بی‌بدیل اسرائیل تعداد مردان مبارز ایرانی کم است و ایران مجبور می‌شود از زنان و دخترانی که فنون رزم بلد هستند در جنگ استفاده کند. الان شما نگاه کنید با این مدال‌های تکواندو کرور کرور نوجوان ایرانی است که رفتند کلاس تابستانی تکواندو ثبت نام کردند. از طرفی کسب این مدال‌ها باعث شادی و تقویت انگیزه و شوق مبارزه در مردم شده که به خودی خود می‌تواند نتیجه جنگ را به نفع ایران تغییر 

دهد. 

+مجری: آقای دکتر الان به هر حال این مدال‌ها به هر شکلی که کسب شده جزو افتخارات ایران حساب شده است. الان که دیگه به‌نظر می‌رسه کاری نمی‌شه کرد باید چیکار کنیم؟

کارشناس: الان دیگه فقط باید دعا کنیم که اسرائیل زودتر ایران رو بزنه و اینقد دست دست نکنه. چون وقت داره از بین میره و ایران داره روز به روز قدرتمندتر و پیروزتر میشه.

 البته همه می‌دونن من دختران سرزمینم رو خیلی دوست دارم قبلا هم صراحتا بیان کردم این موضوع رو. اما قطعا کشته‌شدن با موشک‌های اسرائیل خیلی بهتر از اینه که بخوان با پرچم جمهوری اسلامی و با تهدید و فشار و خفت برن روی سکوهای المپیک و مدال کسب کنند.

ذره ذره نم‌نمک آهسته و کم‌کم نزن 

من شکر خوردم عزیزم، لااقل محکم نزن

 

 خانه‌ات‌آباد یک تاریخ واضح را بگو

 خورده خون خون مرا در لحظه مبهم نزن 

 

خواهشی دارم ز دانشمند مجلس، باز گو 

تیر را آن لحظه که دادی به پشتی لم نزن

 

 گند کارم هم درآمد کل دنیا برده بو

 خواهشا این تن بمیرد دیگر آن را هم نزن

 

 چون «نقی» اِمشی زدی صهیون مادر مرده را 

آفت باغ و درخت است او مگر؟ اه سم نزن

 

 درد مایو یک‌طرف، کشتی و قلیان یک‌طرف 

داغدارم، در تسلای دل پر غم نزن 

 

آن نتانیابوی ترسو را که می‌دانی کجاست؟

 با مرام، آقای من، او را بزن در هم نزن

شوهر عمه‌ها یک موجودات خیلی جالب و باحالی هستند که همه چیز را خوب تعریف می‌کند و به ما می‌فهمانند در دنیا چه خبر است، خبرهایی که بعضی‌ها نمی‌گذارند ما آنها را بفهمیم، البته جوک‌های خوبی هم تعریف می‌کنند. 

دیروز که داشتیم اختتامیه بازی‌های المپیک را تماشا می‌کردیم و از کسب افتخارات ورزشکاران‌مان بر طبل شاهانه می‌کوبیدیم و چشمان‌مان از تماشای آنها قلبی شده بود، شوهر عمه‌مان رسید و به ما گفت: جی‌جی آمدم برای‌تان روشنگری کنم و چشم‌های‌تان را باز کنم. 

ما هم خوشحال شدیم ولی چشم‌های‌مان باز بود و تلویزیون می‌دیدیم و فکر کردیم شاید وردی بلد باشد که چشمان‌مان را بیشتر باز کند. 

او گفت: المپیک هم المپیک‌های قدیم، ابهتی داشت برای خودش نه حالا که فرت و فرت مدال می‌گیرند، دیگر المپیک هم مزه ندارد انگار آب قاطیش می‌کنند. قبلا قبلاها مگر کسی سهمیه المپیک می‌گرفت، اگر هم می‌گرفت مگر کسی مدال می‌آورد، اگر یکی مدال می‌آورد چون یکی بود به دل آدم کلی می‌نشست و دل آدم کلی قیلی‌ویلی می‌شد. حالا نگاه کنید چقدر جواز حضور در المپیک را می‌گیرند و بعدش چقدر مدال‌های رنگارنگ می‌آورند، ابهتش ریخت رفت، امسال که دیگر شورش را در آوردند و برای دومین بار تعداد مدال‌های ایران دو رقمی شد. 

ما که نشسته بودیم که روشنگری‌مان دم بکشد ناگهان دیدیم اشکی در چشمان شوهر عمه‌مان درخشید. او دماغش را بالا کشید و گفت: جمهوری اسلامی که هی خودش را حامی مردم دیگر کشورها می‌داند چرا یکی از مدال‌هاش را نداد به بقیه مثلا همین عربستان گوگولی‌مگولی که هم الگوی توسعه بود و هم خیلی پول خرج کرده بود، یک مدال هم برنده نشد، یک مدال می‌داد بهش، البته این هیچی از ابهت عربستان کم نکرد بلکه به ابهتش در منطقه افزایید ولی جمهوری اسلامی که دلسوزی در‌می‌آورد، اینجاست که مشخص می‌کند چند مرده حلاج است. 

ما که دهانمان ۲x برابر غار علیصدر باز مانده بود به حرف‌های او گوش می‌کردیم و آماده دم‌کشیدن روشنگری‌مان بودیم که دیگر ادامه نداد و یک بسته دستمال کاغذی و ظرف تخمه را برداشت و کنار بابایم نشست و با ما اختتامیه را دید. 

ما امروز فهمیدیم نباید شور چیزی را در بیاوریم مثلا نباید همه نمره‌های کارنامه ۲٠ باشد، یک نقاشی یا ورزش ۲٠ باشد کافی است. ما باید کاری کنیم ابهت کارنامه‌مان حفظ شود.

وقاحت تکراری هفته

سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان در بیانیه‌ای مشترک اعلام کردند: ما با همه طرف‌ها برای جلوگیری از تشدید تنش کار می‌کنیم. آنها در ادامه افزودند البته نوع کار را بین دو طرف تقسیم می‌کنیم، به این صورت که برای اسرائیل سلاح می‌فرستیم و برای جبهه مقاومت بیانیه که از تشدید تنش خودداری کنید.

 

 

گر حسود آمد و بد گفت ز ورزشکاران

گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم