بهراد رشوند: 10 روز از رفتن گاریدو گذشته و هنوز هیچ خبری از جانشین او نیست. هواداران هم که حالا دیگر پذیرفته‌اند کریم باقری نه اهل نمایش است و نه دنبال سرمربیگری، با دل‌نگرانی به این نیمکت خالی چشم دوخته‌اند. اما آنچه بیشتر از نبود سرمربی قلب طرفداران را می‌لرزاند، تقویم فشرده‌ای است که از همین چند روز دیگر آغاز می‌شود؛ تقویمی که می‌تواند این تیم را یا به اوج برساند یا در گرداب ناکامی فرو ببرد.

* نام‌ها می‌آیند و می‌روند

در این ۱۰ روز، از میان گردوغبار خبرها، هر روز یک نام برای سرمربیگری پرسپولیس بیرون کشیده می‌شود اما عجیب آن‌ است که این اسامی هیچ ربطی به هم ندارند؛ یکی عاشق دفاع اتوبوسی، یکی معلم فوتبال هجومی، یکی استراتژیست و دیگری مرد ایده‌های ساده. انگار مدیران باشگاه لیستی از مربیان موجود تهیه کرده‌اند و بدون هیچ حساب‌ و کتابی، هر کدام را که به نظرشان جالب‌تر می‌آید، به عنوان گزینه مطرح می‌کنند! این سردرگمی البته در جایی که هیچ نشانی از استراتژی دیده نمی‌شود، چندان هم دور از انتظار نیست.

* سوپرجام؛ نخستین آزمون بزرگ

اما همه ماجرا این نیست. کمتر از 2 هفته تا دیدار با سپاهان در سوپرجام باقی مانده است؛ سپاهانی که همین چند هفته پیش در لیگ، پرسپولیس را شکست داد و حالا برای گرفتن یک جام دیگر شمشیر را از رو بسته است. سوپرجام، با تمام اهمیتی که برای هواداران ۲ تیم دارد، فقط یک ایستگاه از مسیر سخت پیش‌روی پرسپولیس است؛ دیداری که نتیجه آن، علاوه بر یک جام، حیثیت ۲ باشگاه را رقم می‌زند.

هواداران سپاهان این روزها با خیال راحت به برنامه‌های تیم‌شان نگاه می‌کنند اما در تهران، نه خبری از سرمربی هست، نه خبری از برنامه‌ای منسجم برای مواجهه با چنین رقبا و شرایطی.

* تقویمی که سرنوشت‌ساز است

نگاهی به تقویم پرسپولیس در ۳۵ روز پیش رو نشان می‌دهد اوضاع پیچیده‌تر از چیزی است که تصور می‌کنیم. این تیم در این بازه زمانی باید به مصاف ذوب‌آهن، فولاد، تراکتور، گل‌گهر، سپاهان، الهلال و النصر برود؛ نبردهایی که هر کدام می‌تواند تکلیف یک جام را مشخص کند.

بازی با ذوب‌آهن و فولاد شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد اما وقتی در شرایطی وارد این مسابقات می‌شوید که سرمربی‌تان هنوز مشخص نیست، همه چیز پیچیده‌ می‌شود. گل‌گهر با مهدی تارتار سابقه دردسرسازی برای پرسپولیس را دارد و سپاهان؟ تیمی که اگر در سوپرجام برنده شود، انگیزه‌اش دوچندان خواهد شد تا در لیگ هم پرسپولیس را عقب نگه دارد.

از همه اینها که بگذریم، پرسپولیس باید در لیگ قهرمانان آسیا مقابل الهلال و النصر بایستد. الهلال با ستاره‌هایش و النصر با رونالدو و تیم کهکشانی‌اش، چالش‌هایی هستند که یک اشتباه مدیریتی می‌تواند تیم را مقابل‌شان نابود کند.

* سوءمدیریت یا بی‌خیالی؟

آنچه این روزها هواداران پرسپولیس را بیش از هر چیزی عصبانی کرده، بی‌عملی مدیران باشگاه است. انگار هیچ‌کس در دفتر رضا درویش از این تقویم خبر ندارد. هیچ خبری از برنامه‌ریزی نیست، هیچ حرفی از تقویت تیم شنیده نمی‌شود و مهم‌تر از همه، هیچ اقدام جدی‌ای برای انتخاب سرمربی دیده نمی‌شود.

حالا این سوال پیش می‌آید: آیا پرسپولیس می‌تواند با چنین وضعیتی از این ماراتن ۳۵ روزه جان سالم به در ببرد؟ یا این فصل، همان‌جا که تازه به نیمه‌اش رسیده‌ایم، به کابوسی برای سرخ‌ها تبدیل خواهد شد؟

زمان می‌گذرد و فرصت‌ها یکی‌یکی از دست می‌رود. هواداران نگران اما مدیران خونسرد. شاید وقتش رسیده یکی به رضا درویش بگوید بازی با نام‌ها و گزینه‌ها دیگر کافی است. وقت تصمیم‌گیری است. آیا او این را متوجه می‌شود؟

***

گزینه اول پرسپولیس دوباره «نه» گفت

میثم احمدی: استقلال که با تغییر سرمربی و کادر فنی امید به بهبود شرایط داشت، همچنان نتوانسته انتظارات را برآورده کند و با ثبت نتایج ضعیف در نیمه دوم جدول لیگ برتر قرار گرفته است. نگاهی به آمار این تیم نشان می‌دهد هرگاه آبی‌پوشان مالکیت توپ بیشتری داشته‌اند، نتایج ضعیف‌تری کسب کرده‌اند.

استقلال در ۱۰ بازی این فصل مالکیت بالای ۵۰ درصد داشته اما از این تعداد تنها یک پیروزی کسب کرده است. در مقابل، در بازی‌هایی که مالکیت کمتری داشته (زیر ۵۰ درصد)، عملکرد بهتری نشان داده و توانسته ۳ برد از ۴ بازی به دست آورد. این آمار گویای مشکلی بنیادی در سبک بازی مالکانه استقلال است.

دلایل ناکامی استقلال در بازی‌های مالکانه

1- نبود خلاقیت در حمله

استقلال در بازی‌های مالکانه نمی‌تواند به‌ درستی خطوط دفاعی فشرده حریفان را بشکند و موقعیت‌های گلزنی خلق کند.

2- کندی مفرط در انتقال توپ

بازی با تعداد پاس‌های بالا، سرعت حمله را کاهش داده و فرصت کافی به حریف برای سازماندهی دفاع می‌دهد.

3- ضعف در برنامه‌ریزی دفاعی

هنگام بازی مالکانه، استقلال بارها در انتقال از حمله به دفاع دچار مشکل شده و گل‌های ساده‌ای دریافت کرده است.

4- فشار روانی و فقدان تمرکز

حفظ توپ در بازی مالکانه باعث افزایش فشار بر بازیکنان برای نتیجه‌گیری می‌شود که اشتباهات فنی را بیشتر کرده است.

5- وابستگی به ضدحملات

آمار نشان می‌دهد استقلال زمانی موفق بوده که بازی مستقیم‌ و سریع‌تر انجام داده و بر ضدحملات تکیه کرده است.

راهکارهای پیشنهادی برای بهبود شرایط استقلال

الف - تمرکز بر حملات سریع و ضدحملات

استقلال باید به‌ جای حفظ مالکیت طولانی، روی سرعت انتقال توپ و خلق موقعیت‌های سریع متمرکز شود.

ب - تقویت خط هافبک خلاق

جذب بازیکنان با توانایی خلق موقعیت و ارسال پاس‌های کلیدی می‌تواند کارایی بازی مالکانه را افزایش دهد.

پ - آموزش تاکتیک‌های نفوذ

استقلال باید با طراحی حملات متنوع و تمرین نفوذ از عمق دفاع، ضعف خود در بازی مالکانه را برطرف کند.

ت - تحلیل دقیق رقبا

استفاده از آمار و تحلیل دقیق برای شناسایی نقاط ضعف و قوت رقبا می‌تواند در طراحی بازی موثر باشد.

ث - کاهش اشتباهات در دفاع

استقلال باید تمرکز ویژه‌ای روی بهبود ساختار دفاعی و هماهنگی خطوط داشته باشد.

* نتیجه‌گیری

آمار استقلال نشان‌دهنده یک الگوی روشن است: بازی مالکانه برای این تیم کارآمد نبوده و نیازمند تغییر رویکرد در نیم‌فصل دوم است. هواداران استقلال امیدوارند با تدابیر موسیمانه و تقویت تیم، شرایط در ادامه فصل بهبود یابد. این تیم باید به‌جای تمرکز بر مالکیت توپ، از تاکتیک‌های سریع‌تر و کارآمدتر برای رسیدن به موفقیت استفاده کند.

پایان رافت*: در بازی پرسپولیس مقابل خیبر خرم‌آباد، سرخ‌پوشان نیمه اول دارای عملکردی گیج‌کننده و سردرگم بودند. این شرایط با توجه به تغییرات اخیر طبیعی بود. از سوی دیگر، خیبر با شروعی پرفشار و پرس سنگین توانست بازیسازی پرسپولیس را مختل کند و حتی گل برتری را در نیمه اول به ثمر برساند.

اما چیزی که این بازی را متفاوت کرد، حضور کریم باقری روی نیمکت بود. او تأثیری مثبت، بویژه از نظر روحی - روانی روی تیم گذاشت. تغییرات تاکتیکی هم مشهود بود؛ ترکیب تهاجمی‌تر و استفاده از بازیکنانی مثل یاسین سلمانی که در دوران گاریدو فرصت چندانی پیدا نمی‌کرد، نشان داد باقری می‌داند چطور از داشته‌های تیم به درستی استفاده کند. آل‌کثیر و علیپور هم که زیر فشار شدید هواداران بودند، در این بازی گلزنی کردند و به نظر می‌رسد با همین گل‌ها اعتماد به‌ نفس‌شان بازگردد.

گل علیپور که او را به گریه انداخت، نشان‌دهنده بار سنگینی بود که بازیکنان تحمل می‌کردند. من معتقدم این روند می‌تواند در بازی‌های آینده ادامه داشته باشد، بویژه با حضور ژوائو که می‌تواند کمک بزرگی برای خط حمله باشد.

با این حال، مشکل اصلی پرسپولیس همچنان روی نیمکت است. کریم باقری همیشه گفته علاقه‌ای به سرمربیگری ندارد و ترجیح می‌دهد نفر اول نباشد اما به نظر من، او بهترین گزینه برای هدایت پرسپولیس است. او شناخت کاملی از تیم دارد، دستیار اغلب سرمربیان ۱۵-۱۰ سال اخیر پرسپولیس بوده، بازیکنان و هواداران به او اعتماد دارند و از همه مهم‌تر می‌تواند تیم را از این وضعیت خارج کند.

در شرایط فعلی که هواداران نگران وضعیت تیم هستند و مدیران باشگاه با چالشی بزرگ برای انتخاب سرمربی روبه‌رویند، نگه داشتن کریم باقری به عنوان نفر اول می‌تواند یک تصمیم مدیریتی هوشمندانه باشد. او به همراه سیدجلال حسینی می‌تواند پرسپولیس را به روزهای خوبش بازگرداند و نشان دهد نیازی به گزینه‌های خارجی گرانقیمت نیست.

این روزها پرسپولیس بیش از هر چیز به کسی نیاز دارد که تیم را به آرامش برساند و کریم باقری تمام این شرایط را دارد؛ فقط باید قانع و راضی‌اش کرد که می‌تواند.

مهاجم پرسپولیس در دهه ۷۰/ مربی و کارشناس فوتبال *

عبدالله دارابی: در رابطه با اعضای هیات مدیره جدید استقلال و تحرکات برخی افراد برای قالب کردن خود یا مهره‌های موردنظر خود در این مجموعه، اخبار ناخوشایندی به گوش می‌رسد. از آنجا که این اخبار از کانال‌های مطلع به بیرون درز کرده است، نمی‌توان آن را عاری از واقعیت و صرفا شایعه دانست، لذا هشیاری، کیاست و دقت نظر بیشتر مسؤولان امر را می‌طلبد تا این باشگاه مجددا در تله سودجویان یا افراد ناتوان در این عرصه نیفتد.

نام‌هایی که این روزها به عنوان اعضای جدید هیات مدیره استقلال خبری شده است، متاسفانه از منظر فاکتورهایی چون دانش، تجربه و کارآمدی در اندازه‌های این ماموریت مهم نیستند. از آن سو نیز خبر از فشار و رایزنی‌های گسترده افرادی که سابقه استقلالی بودن را یدک می‌کشند برای ورود اشخاص همسو با خود در هیات مدیره به گوش می‌رسد تا جاده صاف‌کن حضور مجدد خودشان در این باشگاه باشند که این خود مصیبت بزرگ دیگری است!

باشگاه استقلال همواره از افراد سهم‌خواه و منفعت‌طلب و نیز امتحان پس داده در حوزه مدیریت یا فنی لطمه‌ها خورده است؛ کسانی که همواره بودن خود را بر منافع باشگاه ارجح دانسته و می‌دانند. مدیریت هلدینگ به عنوان تصمیم‌گیر اصلی در این زمینه باید علاج واقعه را قبل از وقوع کند و نسبت به این مخاطرات احتمالی حساس‌تر باشد و همچنین پس از این همه تاخیر، انتصاباتی شایسته و به معنای واقعی کاربلد برای مدیریت و هیات مدیره این باشگاه داشته باشد. بیم آن می‌رود که به دلیل حجم کاری مسؤولان هلدینگ در حوزه پتروشیمی، این انتخاب مهم و تاثیرگذار در زمره اولویت‌های ثانوی آنان باشد که در این صورت می‌تواند آفتی برای سرنوشت باشگاه استقلال باشد! قطعا گذر زمان و نحوه عملکرد هیات مدیره و مدیرعامل جدید، صحت و سقم این موضوعات را بهتر هویدا می‌سازد ولی اگر این نگرانی‌ها محقق شود چه‌ها که بر سر استقلال و امید هوادارانش به مالکیت هلدینگ نخواهد آمد!

تا اینجای کار که عملا انتظارات و هدف از واگذاری باشگاه استقلال به هلدینگ خلیج‌فارس که همانا سامان دادن به امور این باشگاه و احیای قدرت گذشته آن است، به میزان حداقلی نیز محقق نشده و شرایط موجود خود گویاترین زبان و حاضرترین شاهد است!

استقلالی‌ها فعلا در هاله‌ای از بیم و امید به سر می‌برند؛ بیم از مشکل‌افزایی تصمیم مسؤولان هلدینگ و مدیریت جدید باشگاه و امید به مشکل‌زدایی آنها! یک تصمیم قادر است به تفوق یکی بر دیگری بینجامد.