شمشیر دولبه راهپیمایی پرچم     

علی عبدی: تعبیر درست‌تر واژه راهپیمایی پرچم، رقص پرچم است. این یک مراسم سیاسی است که یک سال پس از شکست ارتش‌های کشورهای عربی در جنگ ژوئن 1967، یعنی از سال 1968 میلادی توسط یک خاخام افراطی با راهپیمایی‌های شبانه در خیابان‌های بیت‌المقدس شروع شد که هر سال به‌همراه دانش‌آموختگان یهودی در این ایام با پرچم‌های رژیم صهیونیستی به‌سمت دیوار براق یا به‌گفته صهیونیست‌ها دیوار ندبه حرکت می‌کردند؛ تا سال 1974 میلادی که در این سال یکی از این دانشجویان به ‌نام یهودا، آلات موسیقی و ارکستر و اعضای ارکستر را همراه این راهپیمایی کرد. امروز پس از سال‌ها، متولی اصلی این راهپیمایی، نهادهای حاکمیتی رژیم صهیونیستی هستند و اینکه پس از گذشت سال‌ها از این راهپیمایی یعنی پس از 1974 و 1975، راهپیمایی شبانه را از شب به روز منتقل کرده‌اند و این راهپیمایی روزها برگزار می‌شود. آنچه به این مراسم که بیش از 30 سال است برگزار می‌شود، حساسیت مضاعف داده، تحولات سال جاری در سرزمین‌های اشغالی است. برای نخستین بار سال گذشته راهپیمایی پرچم در صدر خبرهای جهان قرار گرفت. این مراسم، سال گذشته پس از تنشی که از محله شیخ‌جراح شروع و در نهایت به درگیری‌ها در صحن‌های مسجدالاقصی و درگیری‌های روز قدس پارسال و در نهایت به نبرد شمشیر قدس منجر شد، برگزار شد. امسال پس از تحولات ۲ماهه‌ای که پشت ‌سر گذاشتیم، از اوایل سال 1401 هجری شمسی، شهدایی مانند رعد حازم عملیات‌های موفقی در مناطق اشغالی 1948 انجام دادند که دست‌کم 19 صهیونیست کشته و شمار دیگری زخمی شدند و این موضوع سبب التهاب شدیدی در صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی شد و پس از آن شاهد تلاش‌های این رژیم برای سرکوب مقاومت فلسطینیان بودیم، البته شهادت خانم شیرین ابوعاقله را هم داشتیم. طی یک سال اخیر، رژیم صهیونیستی شرایط بسیار بدی را پشت‌سر گذاشته به‌نحوی که از سوی مقاومت فلسطین بشدت تحت فشار است و مقاومت توانسته است معادلات جدیدی را بر این رژیم تحمیل کند. دولت نفتالی بنت عملا در شرایطی قرار گرفته است که نمی‌تواند از راهپیمایی پرچم استنکاف کند، زیرا عدول از این راهپیمایی به‌معنای مرگ دولت اسرائیل است، از آن سو تهدید مقاومت وجود دارد که عملا اسرائیل را در یک لبه پرتگاه دوطرفه قرار داده است. از یک طرف راست افراطی در داخل و از طرف دیگر مقاومت فلسطین مقابل آن قرار دارد و این وضعیت، شرایط بنت را بسیار پیچیده کرده است. امروز اسرائیل و صهیونیست‌ها در یکی از پیچیده‌ترین و دشوارترین شرایط خود قرار دارند که وضعیت آنها را بسیار بغرنج کرده است. اگر چه راهپیمایی پرچم از نظر آنها یک قدرت‌نمایی و راه فرار است، در عین حال یک شمشیر دولبه است که می‌تواند به ‌زیان رژیم صهیونیستی عمل کند و زدن یک جرقه در این انبار باروت، وقایعی را حادث کند که عملا از کنترل رژیم صهیونیستی و حتی از کنترل حامیان اصلی این رژیم خارج شود. 

 

    آبه: زلنسکی مقصر جنگ اوکراین است     

هر روز به تعداد رهبران و سیاستمداران ارشد غربی یا متحد غرب که رژیم دست‌نشانده غرب در اوکراین را محرک یا مقصر جنگ در این کشور معرفی می‌کنند افزوده می‌شود. آبه شینزو که تا سال گذشته نخست‌وزیر ژاپن بود در جدیدترین اظهار نظر خود، رئیس‌جمهور یهودی- اسرائیلی اوکراین را چهره‌ای غیرمستقل و دنباله‌رو کاخ سفید معرفی کرده و تصمیم او در پیوستن به ناتو و امتناع از حل مناقشه دونباس را محرک آغاز عملیات ویژه روسیه در این کشور برشمرده است. 

او در مصاحبه با نشریه انگلیسی اکونومیست گفت: «امکان اجتناب از اقدام نظامی وجود داشت در صورتی که ولودیمیر زلنسکی تعهد می‌کرد کشورش به ناتو ملحق نمی‌شود یا اختیار خودمختاری به ۲ بخش مورد مناقشه در شرق این کشور را اعطا می‌کرد. بسیار دشوار است که تغییری در تصمیم و موقعیت رئیس‌جمهوری اوکراین اتفاق بیفتد، چرا که وی از جو بایدن تاثیر پذیرفته است».