اهمیت حیاتی سلاح مقاومت در عراق ولبنان؛بقاء میان تکفیری‌ها
تصاویر وحشتناک روزهای اخیر در ساحل غربی سوریه برای بسیاری یادآور جنایات داعش در پایگاه «اسپایکر» عراق بود. نکته قابل توجه اینجاست که در ابتدا بعد از سقوط موصل و دیگر مناطق عراق بسیاری از کشورهای منطقه نه تنها از دولت بغداد حمایت نکردند، بلکه از پیشروی داعش به عنوان خیزش عشایر اهل سنت عراقی یاد می‌کردند.
واکنش جامعه عراق در آن برهه با فتوای مرجعیت شیعه منجر به تشکیل ارتشی از نیروهای شیعه برای دفاع از عتبات و شهرهای جنوبی این کشور بود که با حمایت های سردار شهید قاسم سلیمانی نه تنها توانست مانع از سقوط بغداد و شهرهای متبرکه شود بلکه طی دو سال تروریست‌های تکفیری را وادار به عقب نشینی کرد.
تجربه لبنان هم تا حدی به همین منوال بود و در سایه نبود دولت ملی و ناتوانی ارتش این کشور در دفاع از مناطق جنوب لبنان در دهه 70 و 80 میلادی، جوانان شیعه اقدام به شکل‌دهی جنبش أمل برای دفاع از کیان جامعه شیعیان کردند که بعدتر حزب الله از درون این جنبش متولد شد.
در آن زمان هم کشورهای عربی و اسلامی توجهی به اشغال سرزمین‌های شیعیان نداشتند و تنها نظاره‌گر تحولات بودند. هرچند برخی بازیگران همچون مصر و رژیم صدام حسین در عراق از گروه‌های عربی حمایت به عمل می‌آوردند، اما شیعیان در مقابل صهیونیست‌ها تنها گذاشته شدند.
این تجارب تاریخی برای شیعیان این درس را داشته که چاره‌ای جز خودبسندگی وجود ندارد و برای دفاع از خودشان باید مسلح باشند. حملات وحشیانه تکفیری‌های مورد حمایت ترکیه به خوبی نشان داد که سلاح حشد الشعبی در عراق برای حمایت از مناطق جنوبی این کشور مقابل حملات احتمالی چقدر حیاتی است.
همچنین کشتار مردم در خیابان‌ها توسط تکفیری‌ها در ساحل غربی و همین‌طور حملات چندباره این تروریست‌ها به روستاهای شیعه‌نشین مرزی میان سوریه و لبنان در منطقه القصیر در سایه سکوت کشورهای عربی به وقوع پیوست تا شاهدی بر این حقیقت باشد که سلاح مقاومت برای بقای کیان شیعیان لبنانی امری حیاتی است.
علاوه براین تحولات اخیر نشان داد که کردهای سوریه نیز چاره‌ای جز حفظ سلاح‌هایشان در قبال حملات احتمالی دولت تحت مدیریت تکفیری‌ها ندارند. این درحالی است که از شب گذشته خبر توافق مظلوم عبدی، فرمانده نیروهای سوریه دمکراتیک (قسد) با ابومحمد الجولانی بر سر ادغام نیروهای قسد در ارتش جدید سوریه در سایه فشارهای آمریکا و ترکیه منتشر شده بود.
براساس این گزارش‌ها قرار بود نیروهای قسد به عنوان سپاه شرقی ارتش سوریه فعالیت کنند و نهادهای دولت دمشق هم بجای دولت خودمختار شرق فرات در مناطق قامشلی و الحسکه شروع بکار کنند. با این حال کشتار بی‌رحمانه مردم در ساحل غربی سوریه توسط تروریست‌های حزب الترکستانی و الشیشانی در همراهی با تحریرالشام و احرارالشام این سوال را برای کردها نیز مطرح می‌کند که آیا با زمین گذاشتن سلاح، شهرهای مرزی جولانگاه تروریست‌های مورد حمایت آنکارا می‌شود.
مسیحیان در لبنان نیز با دیدن تصاویر جنایات در لاذقیه و طرطوس احتمالا باید در روابط‌شان با مقاومت لبنان تجدید نظر نمایند و به این امر توجه داشته باشند که بعد از علویان و شیعیان، نوبت دیگر اقلیت‌های منطقه نیز خواهد رسید.
انتهای پیام/